Samstag, 24. März 2007

Ο Βίκτωρ Ουγκώ για την ελληνική επανάσταση


Χωρίς να το θέλω μπήκα σε ένα λούκι, που δεν θα μπορούσα ποτέ να το φανταστώ.
Εδώ και πολλά χρόνια, δεν με αγγίζουν οι εθνικές εορτές. Ούτε οι χριστιανικές. Το Πάσχα έτρωγα ψάρια, γιατί σκεφτόμουνα την ομαδική σφαγή των εριφίων και φρίκιαζα.
Και εφέτος, με το βιβλίο της στ δημοτικού από δω και από κει, θυμήθηκα την δική μου στ δημοτικού!
Είναι αυτές οι μνήμες, που σου φέρνουν δάκρυα, γιατί ξέρεις ότι τα χρόνια της ανεμελιάς δεν ξανάρχονται.
Λοιπόν, όταν ήμουνα 12 χρονών με ντύσανε αγόρι, με βάλανε να κάτσω σε μία πέτρα και να απαγγείλω το ποίημα του Ουγκώ.
Τώρα τι τον πήρε τον Ουγκώ να ασχοληθεί με μας, που παρενοχλούσαμε την Μεγάλη Οθωμανική Αυτοκρατορία, τι να πεις. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Το βέβαιο πάντως είναι, ότι όποιος με ρεπουσικούς τρόπους προσπαθεί να διδάξει διεθνισμό και να καταπιέσει τα εθνικά αισθήματα ενός λαού, μάλλον το αντίθετο καταφέρνει.
Το Ελληνόπουλο - L' enfant
Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα.
Η Χίο, τ` όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα,
με τα κρασιά, με τα δεντρά
τ` αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια
και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδιακαθρέφτιζε μεσ` τα νερά.

Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο,
στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο
κάθεται, σκύβει θλιβερά
το κεφαλάκι στήριγμα και σκέπη του απομένει
μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη
μεσ` την αφάνταστη φθορά.

Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες
για να μην κλαις λυπητερά, τ` ήθελες τάχα να `χες
για να τα ιδώ τα θαλασσά
ματάκια σου ν` αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι
και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι
με τα μαλλάκια τα χρυσά;

Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω
για να τα πλέξης ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω
ριχτά στους ώμους σου πλατιά
μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη
και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη
και σαν την κλαίουσα την ιτιά;

Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι;
Μήπως το κρίνο απ` το Ιράν, που του ματιού σου μοιάζει;
Μην ο καρπός απ` το δεντρί
που μεσ` στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει,
κ` έν` άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, Δεν σώνει
μεσ` απ` τον ίσκιο του να βγει;

Μη το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύκτα μέρα
και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα;
Τι θες κι απ` όλα τα αγαθά
τούτα; Πες. Τα` άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί;
-Διαβάτη,
μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι:
Βόλια, μπαρούτι θέλω. Νά.

Βίκτωρ Ουγκώ
Απόδοση στα Ελληνικά: Κωστής Παλαμάς
Η ανήσυχη ψυχή μου ονειρεύεται πόλεμο»,
έγραφε ο Ουγκώ, μήπως οι ψυχές των Aλλων, τι να ονειρεύονταν άραγε, σ εκείνους τους ανήσυχους χρόνους ;
Εναν πόλεμο ονειρεύονταν και αυτοί.
Αυτό τον πόλεμο που ανεβάζει τον άνθρωπο από την κόλαση στο καθαρτήρι και όχι ανάποδα.
Και σήμερα τι ονειρεύονται 'αραγε οι δικές μας οι ψυχές;........................................................................................................
ακολουθεί το πρωτότυπο
L'ENFANT
Les Turcs ont passe la. Tout est ruine et deuil.
Chio, l'ile des vins, n'est plus qu'un sombre ecueil,
Chio, qu'ombrageaient les charmilles,
Chio, qui dans les flots refletait ses grands bois,
Ses coteaux, ses palais, et le soir quelquefois
Un choeur dansant de jeunes filles.

Tout est desert. Mais non ; seul pres des murs noircis;
Un enfant aux yeux bleus, un enfant grec, assis,
Courbait sa tete humiliee.
Il avait pour asile, il avait pour appui
Une blanche aubepine, une fleur, comme luiD
ans le grand ravage oubliee.

Ah ! pauvre enfant, pieds nus sur les rocs anguleux!
Helas ! pour essuyer les pleurs de tes yeux bleus
Comme le ciel et comme l'onde,
Pour que dans leur azur, de larmes orageux,
Passe le vif eclair de la joie et des jeux,
Pour relever ta tete blonde,

Que veux-tu ? Bel enfant, que te faut-il donner
Pour rattacher gaiment et gaiment ramener
En boucles sur ta blanche epaule
Ces cheveux, qui du fer n'ont pas subi l'affront,
Et qui pleurent epars autour de ton beau front,
Comme les feuilles sur le saule?

Qui pourrait dissiper tes chagrins nebuleux?
Est-ce d'avoir ce lys, bleu comme tes yeux bleus,
Qui d'Iran borde le puits sombre?
Ou le fruit du tuba, de cet arbre si grand,
Qu'un cheval au galop met, toujours en courant,
Cent ans a sortir de son ombre?

Veux-tu, pour me sourire, un bel oiseau des bois,
Qui chante avec un chant plus doux que le hautbois,
Plus eclatant que les cymbales?
Que veux-tu ? fleur, beau fruit, ou l'oiseau merveilleux?
- Ami, dit l'enfant grec, dit l'enfant aux yeux bleus
Je veux de la poudre et des balles.
Victor Hugo, Les Orientale

14 Kommentare:

  1. Ο πίνακας είναι ο τόσο διάσημος του Ντελακρουά, "Η σφαγή της Χίου"
    Το ξέρω, ότι το ξέρετε, συγνώμη!!

    AntwortenLöschen
  2. Μπορεί να σ' ενοχλούν οι γιορτές (μια και καταλήγει σύμβαση κάτι σημαντικό και άξιο γιορτής...) αλλά του χρόνου τέτοιο καιρό θα γιορτάσουμε τον αγώνα κατά των λιακορεπούσηδων! Μην μου πείς όχι και το χαλάσεις! :-D

    AntwortenLöschen
  3. Θα το οργανώσουμε όπωσδήποτε!!
    Πώς μπορώ να σου πώ όχι.
    Οχι λέμε την 28η Οκτωβρίου (να δούμε βέβαια πόσο καιρό ακόμα)!
    Αύριο τι θα κάνεις, θα πας πουθενά;

    AntwortenLöschen
  4. Aναρωτιέσαι,
    "Τώρα τι τον πήρε τον Ουγκώ να ασχοληθεί με μας, που παρενοχλούσαμε την Μεγάλη Οθωμανική Αυτοκρατορία,"

    Νομίζω ότι τη πρώτη ύλη για τα έργα του, ο Βίκτωρας τα παίρνει απο αρχαίες ελληνικές ιστορίες του Λουκιανού. Πουθενά δεν γίνονται αναφορές γι αυτές τις πηγές, έ όχι και να φαίνεται η αντιγραφή!

    AntwortenLöschen
  5. E... μόνο εσύ θα τα λές μπερδεμένα! Δεν αναρωτιέμαι καθόλου. Ολη η εποχή είναι διαπωτισμένη απο το ελληνικό πνεύμα. Η Γαλλική επανάσταση, δεν ήταν τίποτ άλλο πάρεξ η επιθυμία να ζωντανέψουν την Αρχαία Σπάρτη στην αρχή και αργότερα, όταν αρχισαν να αντιλαμβάνονται το πνεύμα της Αθηναϊκής ελληνικής Δημοκρατίας, την Αθηναϊκή.
    Η Μοσσε, έχει γράψει ενα πολύ ωραίο δοκίμιο για τις καταβολές της Γαλλικής Επανάστασης.
    Τη σχέση για τον Λουκιανο και Ουγκώ δεν την ήξερα.
    Στα υπόψη!

    AntwortenLöschen
  6. Ο Λουκιανός εχει γράψει και τα πρώτα εργα επιστημονικής Φαντασίας, η τον μπερδεύω με κανένανα άλλον;;

    AntwortenLöschen
  7. Όχι δεν κάνεις λάθος. Έγραψε επ. φαντασία, αλλά οι νεκρικοί και οι εταιρικοί του διάλογοι είναι το μεγαλείο.

    Πού αντιγράφει ο Ουγκώ τον Λουκιανό;

    ΥΓ. Έχω να επισκεφθώ κάτι Βαγγέληδες. Εσύ;

    AntwortenLöschen
  8. Εγώ είμαι στη Σαχάρα!!!!(διαβάζω αραβική ποίηση κα λογοτεχνία)
    Την αντιγραφή του Ουγκώ, δεν τη γνωρίζω.
    Ας την δώσει ο Winzip.
    Με εντυπωσιάζεις που δεν βλέπεις ποδόσφαιρο!!!
    εγώ φοράω ωτασπίδες.

    AntwortenLöschen
  9. Συγκινητική η αναδρομή σου στα χρόνια τα παιδικά της ανεμελιάς. Κι έχεις δίκιο ότι τα αντίθετα αποτελέσματα φέρνουν οι κακές μεθοδεύσεις. Εγώ πάλι το χαίρομαι που φέτος βλέπω αναφορές πολλές, ουσιαστικές αναλύσεις και αναβίωση της μνήμης των σχολικών χρόνων. Χωρίς να είμαι επετειακή του τριαλαλό, θεωρώ αδιανόητη τη λήθη.
    Το να μην ξέρουν τα παιδιά την ιστορία του τόπου τους και μάλιστα σωστά,τα πράγματα με το όνομά τους, το θεωρώ αμορφωσιά, ασέβεια, αγνωμοσύνη. Αυτό ακριβώς που έλεγα και για την Ημέρα της γυναίκας. Έθνος που ξεχνά και δεν τιμά τους αγώνες του, είναι καταδικασμένο να τους ξαναζήσει.
    Το χρεώνω σε γονείς και σε δασκάλους. Την άγνοια των παιδιών. Όπως χρεώνω την άγνοια των ενηλίκων σε βασικά σημεία της ιστορίας. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να μην ξέρει ή να ξεχνά τί ρόλο βάραγε ο Κωλέτης.Ποιός ήταν ο Τρικούπης, ο Καποδίστριας, ο Κολοκοτρώνης ή ο Μακρυγιάννης. Το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων, τί σημαίνει φιλέλληνας και πώς έγιναν κάποιοι φιλέλληνες; Και αν τα παιδιά δεν τα ξέρουν αυτά από μικρά και με τις επαναλήψεις να τα εμπεδώνουν, θα παρατηρούνται φαινόμενα ρεπουσικών αντιλήψεων.
    Φταίμε κι εμείς όμως. Με την ανόητο φόβο μη μας πουν σωβινιστές ή εθνικιστές κτλ. Τελικά με το νέο βιβλίο θα μάθουν τα παιδιά ιστορία. Μουλαρώσανε οι γονείς και τα λένε οι ίδιοι! Καλό αυτό... :)

    AntwortenLöschen
  10. Η Κάλλας στη διαπασόν, η μυρωδιά του καφέ, ο ήλιος που λάμπει ακόμα και πίσω από τους τοίχους και ανάμεσα από τα παράθυρα, το μυαλό σου έτοιμο να εκτελέσει εκατομμύρια πράξεις το δευτερόλεπτο και ένα μηνυμα που μιλάει κατευθείαν στη καρδιά σου!
    καλημέρα γλυκειά μου γητεύτρα.
    Ναι ο φόβος μη μας πούνε σωβινιστές μας στέρησε ίσως τη χαρά να νοιώθεις ότι έχεις μία πατρίδα και δεν είσαι καράβι ξυλάρμενο, σε μιά ξένη θάλασσα.
    Καλή Κυριακή

    AntwortenLöschen
  11. καλή σας μέρα, χρόνια πολλά, ζήτω το πνεύμα της ελευθερίας, και ζήτω η Ελλάδα!
    σας διάβασα κι εκτός απ'την κάλλας που ακούω σπάνια, πάω πάσο και συμφωνώ απόλυτα και με τις δυο σας.
    μάλιστα χτες βράδυ μπήκα κι έγραφα για το λουκιανό και τη γαλλική επανάσταση και τους οθωμανούς, και πάνω στη ρέντα κάτι έκανα και φρουπ, πάνε όλα!
    σχετικά με την επιστημονική φαντασία, ήθελα να πω πόσο μεγάλη σχέση έχει η φιλοσοφία της επιστήμης με αυτήν. κ άμα σκεφτείς ένα τόσο παλιό φιλόσοφο σαν τον ηράκλειτο, που γι'αυτόν τ'άστρα ήταν αναποδυγιρισμένες βάρκες με φωτιά, (...)
    βλέπεις και το λουκιανό και τη μυθολογία αλλιώς, γιατί καταλαβαίνεις πως στον κήπο τους καλλιεργούσαν ρίζες, ενώ εμείς, στη σύγχρονη επιστήμη, καλλιεργούμε πολλές φορές απλώς τα πλαστικά κεσεδάκια με καρπούς που βρίσκουμε στο σούπερ μάρκετ.
    θέλω να γράψω κι άλλα, για τις επαναστάσεις και το φιλελληνισμό
    μα πριν, ας σκεφτούμε τούτο:
    οι επαναστάσεις στην ευρώπη γίνανε παρόμοιο καιρό: γάλλοι, ιταλοί, βέλγοι, ολλανδοί... έλληνες...
    ιδεολογία ρομαντισμού, μέλλουσα βιομηχανική επανάσταση, αναζήτηση ταυτότητας...
    δεν προλαβαίνω να γράψω...
    πάω για δουλειές!
    χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν!
    άνζε-τά, μήπως σε στεναχώρησα με τίποτα γραφούμενό μου;

    AntwortenLöschen
  12. H επόμενη επανάσταση δεν θα είναι μονάχα ελληνική ;)

    Και είναι αυτή η έμμονη, η σχεδόν παρανοϊκή ιδέα που έχω, πως μόλις σήμερα, ανήμερα της ελληνικής, ξεκίνησα μια άλλη περισσότερο παγκόσμια επανάσταση.

    Μια ειρηνική επανάσταση του Πνεύματος, έναν νέο-Ελληνικό διαφωτισμό. Τι λέτε θα με συντροφεύσετε;

    AntwortenLöschen
  13. Γεια σου Αμπθα μου,
    Εχτές έκλεισα το υπολογιστή, γιατί ήθελα να τελειώσω δύο βιβλία που έχω αρχίσει από την προηγούμενη Τρίτη.
    Σήμερα είχε πολύ δουλειά εκτός γραφείου και δεν υπήρχε καθόλου χρόνος, για μπλόγκινγ.
    Δεν διαφωνώ πουθενά μαζί σου. Με την αναφορά στον Λουκιανό, διάβασα τα νεκρικά του σε μετάφραση Κονδυλάκη και τα βρήκα έξοχα!
    Και βέβαια δεν με στεναχώρησες, πώς θα μπορούσες άλλωστε.
    Σε φιλώ.

    AntwortenLöschen
  14. Γειά σου Mirage,
    δεν πρόλαβα να τελειώσω το πόστ σου.
    Θα τα πούμε, όμως πολύ σύντομα.
    Πάντα συντροφεύουμε για τη γή μας!

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...