Dienstag, 17. Juli 2007

Μισθοί και αμοιβές!



Στο συλλογισμό, ότι μένουμε πεινασμένοι,
Όλοι εμείς που υπομένουμε, ότι μας κλέβετε
Θα καταλάβουμε κάποτε, ότι μόνο μία βιτρίνα γυάλινη
Μας χωρίζει από το ψωμί που μας λείπει
Μπέρτολτ Μπρέχτ


Εδώ και τόσο καιρό θέλω να αναρτήσω ένα πόστ περί μισθών και αμοιβών.
Αφορμή μου έδωσε ο συνπλόγκερ Ab – Irato, με το σχόλιο που αναφέρω στο τέλος.
Δυσκολεύομαι όμως φοβερά.
Γιατί είναι τόσα τα θέματα που αγγίζω, ανατρέχοντας σε διάφορες πηγές που χάνομαι και απελπίζομαι. Απελπίζομαι, όταν κάθε φορά διαπιστώνω, πόσο η συντριπτική πλειοψηφία των συνανθρώπων μας, γεννήθηκε στη σκοτεινή πλευρά του κόσμου μας.

Μισθοί και αμοιβές ή λαός και Κολωνάκι

Μισθοί πείνας, και εξευτελισμού του ανθρώπου από τη σκοτεινή μεριά και αμοιβές τρίπαχες και τρισθεόρατες από την άλλη μεριά!
Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι «ζούν» με λιγότερο από ένα ευρώ τη μέρα, ενώ υπάρχουν άλλοι που έχουν εκατομμύρια και δισεκατομμύρια, που αν με τα λεφτά ενός εξ αυτών αγόραζα καλαμπόκι θα τάιζα όλες τις κότες του πλανήτη στον αιώνα τον άπαντα.

Αμοιβές που τσεπώνουν οι πολιτικοί μας, σοσιαλιστές ή φιλελεύθεροι, πολεμόχαροι ή ειρηνιστές, ριζοσπάστες ή συντηρητικοί.
Αμοιβές ξεδιάντροπες, χρήμα βρώμικο, επίσημα ξεπλυμένο σε φορολογικούς παραδείσους, στις λαμπερές τράπεζες της Ελβετίας και στα διεθνή χρηματιστήρια!
Και από την άλλη, ορδές πάμπτωχων, που δουλεύουν 80 ώρες τη βδομάδα για ένα βρωμερό ξεροκόμματο.

Σε οποιαδήποτε κοινωνία λέει ο Μάρξ στο Κεφάλαιο, αυτός που δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο, (κανένα μέσο παραγωγής για την ακρίβεια), εργάζεται για να ζήσει ο ίδιος, πουλώντας τη εργατική του δύναμη, (η μόνη περιουσία του), αλλά και για να ζήσει και αυτός που κατέχει τα μέσα παραγωγής και του τα διαθέτει.
Αν δηλαδή χρειάζεται να δουλέψει 3 μέρες την εβδομάδα για να παράγει τα προϊόντα που χρειάζεται για να ζήσει τον εαυτό του και την οικογένεια του, δουλεύει άλλες τρεις για τον φεουδάρχη, ή τον μπογιάρο, ή τον αφέντη του. Όσο ανταλλάσσουν προϊόντα με αξία χρήσης, τότε η κατάσταση είναι ανεκτή.
Με την βιομηχανική επανάσταση ο προλετάριος παράγει προϊόντα που έχουν αξία ανταλλαγής. Άρα, παράγονται προϊόντα που δεν έχουν στόχο να καλύψουν κάποιες ανάγκες, αλλά να πουληθούν για να μαζευτεί χρήμα στα ταμεία.
Τα προϊόντα, σαν αξίες χρήσεις εξαφανίζονται και γίνονται χρήμα κουδουνιστό ή τριζάτο. Η εργασία χωρίς όριο πλέον, ξεπερνάει κάθε φυσικό τέτοιο.
Ο καπιταλισμός αρχίζει τα όργιά του

Οι αρχαίοι σκλάβοι, περνούσαν πολύ καλύτερα από τους νέους σκλάβους. Ο ιδιοκτήτης είχε υποχρέωση να τον ταΐζει, να τον ντύνει, να το κρατάει υγιή. Αλλιώς τον έχανε.

Οι φεουδάρχες, έπαιρναν ένα κομμάτι της σοδειάς, σαν φόρο από τους μικρούς γαιοκτήμονες και έδιναν ένα μέρος της σοδειάς σε ακτήμονες, σαν αμοιβή για την εργασία τους.
Μάλιστα υπήρχε Νόμος που όριζε τον ελάχιστο χρόνο εργασίας. Ενώ στον καπιταλισμό και στην εποχή της μισθωτής εργασίας, ψηφίζεται ο ένας Νόμος μετά τον άλλο, για να οριστεί ο μέγιστο χρόνος εργασίας.

Παιδιά από 8 χρονών σύρονται από τις 5 το πρωί σε εργοστάσια ανήλιαγα μέχρι τις 8 το βράδυ. Νόμος απαγορεύει την εργασία για παιδιά κάτω των 10, μετά κάτω των 11 και μετά κάτω των 13. Νόμοι που καταπατούνται ανηλεώς μέχρι το 1844.
Γυναίκες δουλεύουν νύχτα και μέρα σε ορυχεία, σχεδόν γυμνές. Σε λιγότερο από 10 χρόνια έχουν εξαντλήσει κάθε μόριο της δύναμης τους.
Νόμος απαγορεύει τη γυναικεία εργασία τη νύχτα σε ορυχεία, γιατί σοκάρονται οι πουριτανοί λόρδοι, που γυναίκες διανυκτερεύουν σχεδόν γυμνές με άνδρες ανάκατα.

Η εργατική τάξη μετά από πολλούς αιματηρούς αγώνες κερδίσει το 8άωρο, που σήμερα οι νέοι Κροίσοι του πλανήτη αρχίζουν αδιάντροπα να το παραβιάζουν.

Σήμερα 200 τόσα χρόνια μετά την αυγή του καπιταλισμού, πού βρισκόμαστε;;

Οι εταιρείες ASDA, Primark και Tesco πληρώνουν στα μικρά χέρια του Μπαγκλαντές 6 λεπτά την ώρα. Αυτά τα μικρά χεράκια εργάζονται 80 ώρες την εβδομάδα.

Οι εταιρείες Adidas, Kohl's, Warner Bros, Bugle Boy, Jordache, Nautica αναπτύσσονται στο δικτατορικό καθεστώς της Μπούρμα, και δίνουν μισθούς 3 λεπτά την ώρα.

Οι Mattel, MAG, Sega, και Wal-Mart, δίνουν στη Κίνα 10 - 12 λεπτά.
Η Freetrend πάλι στην Κίνα (Κίνα = παράδεισος του Κεφαλαίου, κόλαση του εργάτη)
Ωράριο εργασίας 14 με 15½ ώρες την ημέρα, από τις 7:30 έως 21:30, 6 ημέρες την εβδομάδα.
14 λεπτά την ώρα ή 1,73 Ευρώ για 10 ώρες εργασία την ημέρα.
10 λεπτά πρίμ για υπερωρίες.
Καμία ελευθερία κινήσεων. Απαιτείται άδεια για απομάκρυνση του εργάτη κατά την διάρκεια του φαγητού, ή για να πάει στην τουαλέτα. Η θέση εργασίας του παρακολουθείται με κάμερα.
Οι εργαζόμενοι, οφείλουν να ξέρουν απ έξω, σαν τα μικρά παιδιά τους κανονισμούς.
Αν κάνουν λάθος κατά την «απαγγελία» πρέπει να τον γράψουν 100 φορές.
Αρρώστια απαγορεύεται.
Για να πιάσεις δουλειά στην Freetrend, δίνεις εγγύηση 50 rmb, ποσόν που παρακρατείται από τους πρώτους μισθούς
12 εργάτες κοιμούνται σε ένα μικρό δωμάτιο.
Απαγορεύονται τα σωματεία και ο συνδικαλισμός.

Ο κατάλογος δεν τελειώνει.
Στην Ιορδανία, αν αρρωστήσεις χάνεις δύο μεροκάματα. Η δουλειά δεν σταματάει ούτε τις Κυριακές. Όταν οι εργάτες πέφτουν κάτω από την εξάντληση τους χτυπάνε. Όλος αυτός ο εξευτελισμός και όλη αυτή η κούραση, για 2 σέντ την ώρα.
Γυναίκες, που μετά την απίστευτη κούραση της μέρας, σέρνουν τα πόδια τους, να φτάσουν σε ένα σπίτι (αν μπορεί κανείς να πεί σπίτι τις κατοικίες αυτών των δυστυχισμένων) και να ξεκινήσουν ένα δεύτερο αγώνα, για να βρουν δύο ψίχουλα να ταΐσουν τα παιδιά τους.
Τι έκαναν στ αλήθεια όλα αυτά τα πλάσματα ενός κατώτερου θεού για να υποφέρουν έτσι;
Αυτή η σκοτεινή μεριά, το 78% του παγκόσμιου πληθυσμού, που ενώ σπαρταράει στη κούραση δεν έχει αρκετή τροφή για να ταΐσει τα παιδιά του, ταΐζει με χαβιάρι και σαμπάνιες το υπόλοιπο 22%.
Θαυμάστε αμοιβές:
Ο πολύς κύριος Wulfowitz, πρώην υφυπουργός πολέμου των Η.Π.Α., διορίστηκε πρόεδρος της Παγκόσμια Τράπεζας, με αμοιβή 190.000 δολάρια τον μήνα. Αλλά με τόσα λίγα, δεν μπορούσε να συντηρήσει την ερωμένη του και την διόρισε και αυτή στην Π.Τ.
Ο κ. Ακερμαν, αρχηγός της Deutsche Bank, κερδίζει με πολύ ιδρώτα, μόλις 13,2 εκατομμύρια το χρόνο.
Ο κ. Percy Barnevik και ο Göran Lindahl, αρχηγοί - Manager της ABB, έβαζαν στην πάντα για την συνταξούλα τους 233 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα, παρότι η ABB είχει οικονομικά προβλήματα.
Ο γνωστός μας κ. Κόρτι βούτηξε προκαταβολικά τα μιστά του για 5 χρόνια, ήτοι μόνο 12 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα ενώ δούλεψε μόλις 5 μήνες, αφού την swissair την πτώχευσε. (τα υπόλοιπα τα ξέρετε).
Ο κ. Marcel Ospel, της UBS κερδίζει 23'975'954 Fr.
Ο πάρα πολύς κ. Daniel Vasella, της Novartis: 21'257'120 Fr.
Ο κ. Franz Humer, της Roche: 14'741'295 Fr.
Ο κ. Peter Brabeck, της Nestlé: 13'757'351 Fr.
Ο κ. Walter Kielholz, της Credit Suisse: 12'100'00 Fr.

Με άλλα λόγια, ο κ. Ακερμαν κερδίζει σε ενάμισι χρόνο, δουλεύοντας με άνεση και χωρίς νυχτερινή εργασία τόσα λεφτά, όσα θα μπορούσε να κερδίσει ο δυστυχής ιορδανός αν δούλευε 365 μέρες το χρόνο, 10 ώρες τη μέρα από την εποχή των πυραμίδων μέχρι σήμερα.

Όμορφος κόσμος παιδικός αγγελικά πλασμένος!

Το σχόλιο του Ab Irato, που με έσπρωξε να ρίξω μια ματιά στους μισθούς στον πλανήτη μας:

Είναι αυτό που λέμε "συμβαίνουν και εις Παρισίους". Μια άλλη σκληρή είδηση που διάβασα την παρελθούσα εβδομάδα τιτλοφορείται «Ένας στους 5 ζει για να δουλεύει/Για 614 εκατ. εργαζόμενους το 48ωρο είναι όνειρο θερινής νυκτός». Γράφει ο Μπάμπης Μιχάλης στην "Ελευθεροτυπία" (Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007): «Περίπου έναν αιώνα μετά την υπογραφή της διεθνούς συμφωνίας για μέγιστη εβδομάδα εργασίας 48 ωρών, ένας στους πέντε εργαζόμενους του πλανήτη συνεχίζει να δουλεύει περισσότερο. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), "Working Time Around The World: Trends in working hours, laws and policies in a global comparative perspective", το 22% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού (614,2 εκατ. εργαζόμενοι) δουλεύουν σήμερα υπερβολικά μεγάλα ωράρια. Η μελέτη εστιάζει στον χρόνο εργασίας σε 50 χώρες του κόσμου και για πρώτη φορά εξετάζει τις επιπτώσεις των σχετικών πολιτικών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Μεταξύ των χωρών, κορυφαίο σε υπερεργασία στον κόσμο είναι το Περού. Ένας στους δύο Περουβιανούς εργαζόμενους (το 50,9% του εργατικού δυναμικού της λατινοαμερικανικής χώρας) δουλεύει περισσότερες από 48 ώρες την εβδομάδα. Ακολουθούν οι Νοτιοκορεάτες, το 49,5% των οποίων υπερεργάζεται, οι Ταϊλανδοί (46,7%) και οι Πακιστανοί (44,4%)». Τα δύο πρόσωπα του Ιανού: θα πεθάνουμε λόγω υπερεργασίας ή λόγω ανεργίας και ανέχειας. Όλα αυτά, μοιραία, παραπέμπουν σε μια άλλη είδηση της ίδιας εβδομάδας, σύμφωνα με την οποία «(...) εξουθενωμένοι σε σημείο που θυμόντουσαν μόνο το όνομά τους, γλίτωσαν 31 εργάτες από σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, που είχε στήσει γιος τοπικού στελέχους του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε εργοστάσιο κατασκευής τούβλων στη φτωχική επαρχία της ενδοχώρας, Σανζί (...) δούλευαν υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς αμοιβή και ωράριο, με μοναδικό αντάλλαγμα λίγο ψωμί και νερό. Ένας από τους "σκλάβους" ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου με σφυρί επειδή δεν δούλευε αρκετά (...) Οι επιζήσαντες, που γλίτωσαν από την κόλαση, έφεραν στο σώμα τους πληγές, εγκαύματα και μώλωπες, αφού οι επιστάτες τους υποχρέωναν να περπατούν ξυπόλυτοι και να κουβαλούν τούβλα, που δεν είχαν προλάβει να κρυώσουν. Δεν είχαν πλυθεί, χτενιστεί και βουρτσίσει τα δόντια τους για πάνω από έξι μήνες, ενώ φορούσαν τα ίδια ρούχα εδώ και ένα χρόνο. Τους περιφρουρούσαν σκυλιά και "εγκάθετοι" της εργοδοσίας, που παρακολουθούσαν τις επιδόσεις τους. Χωρικοί της περιοχής διατείνονται ότι αν ο Ουάνγκ Ντονγκί, πατέρας του ιδιοκτήτη του εργοστασίου, δεν ήταν γενικός γραμματέας του κόμματος, το εργοστάσιο, που δεν είχε καν άδεια λειτουργίας, θα είχε προ πολλού αποκαλυφθεί» ("Καθημερινή" Σάββατο 9 Ιουνίου 2007). "Η εργασία απελευθερώνει" ισχυριζόταν η επιγραφή στην πύλη του Auschwitz...

31 Kommentare:

  1. Ακριβώς έτσι είναι όπως τα λες. Και μπορεί και χειρότερα. Όμως περιμένω!
    Περιμένω το διά ταύτα. Αλλιώς και που μου τα λες τι νόημα έχει. Καλή σου μέρα . Συνεχίζω τις προσπάθειες για το νησί. Που θα πάει ;; Θα το πετύχω!!!

    AntwortenLöschen
  2. Δυστυχώς οι άνθρωποι από την αρχαιότητα διακρίνονται για την απληστία τους.
    Βλέπεις πως ότι κατακτήσεις πέτυχαν τα τελευταία 200 χρόνια οι δυτικές κοινωνίες και μετά 2 επαναστασεις, κινδυνεύουν και αυτές από τα φτηνά και πεινασμένα εργατικά χέρια του τρίτου κόσμου.
    Θα περάσουν δυστυχώς και αυτοί από το στάδιο του πρώϊμου και άγριου καπιταλισμού μέχρι να τους καταστήσει και αυτούς καταναλωτές που για να τους πουλήσει προϊόντα θα πρέπει πρώτα να τους ανεβάσει στοιχειωδώς οικονομικά.

    AntwortenLöschen
  3. @ Νίκο,

    Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα.
    Στην Κίνα οι άνθρωποι διαμαρτύρονται μεσω you tube.
    Από το καν τίποτε καλό είναι και το τίποτε.
    Ο εργολάβος που έβαζε τους εργάτες να δουλεύουν με τέτοιο απάνθρωπο τρόπο, και που ξηλοκόπησε μέχρι θανάτου έναν εργαζόμενο, καταδικάστηκε με την ποινή του θανάτου!


    @ Αθεόφοβε,

    Κοίτα να δεις τι θα γίνει αν ο σημερινός κόσμος βρεθεί στο βιoτικό επίπεδο το δικό μας.
    Αν οι άνθρωποι κατανάλωναν το πετρέλαιο που καταναλώνουν σήμερα
    1. Οι Αιθίοπες, θα είχαμε πετρέλαιο για τα επόμενα 19.514 χρόνια
    2. Οι Ινδοί, 3.002 χρόνια
    3. Οι Γερμανοί 152 χρόνια και
    4. Οι Λουξεμβουργέζοι 55,5 χρόνια
    Αντιλαμβάνεσαι συνεπώς, ότι ο κόσμος δεν έχει μέλλον, με το σημερινό μυαλό!
    Εχουμε υποχρέωση να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Να πετάξουμε τα αυτοκίνητα, να μειώσουμε τους ρυθμούς σκληρής ανάπτυξης και να ζούμε με λιγότερα αγαθά και περισσότερη ευτυχία.

    AntwortenLöschen
  4. Τόσα λίγα λεφτά οι πολλοί, τόσα πολλά λεφτά οι λίγοι, τόσα νούμερα...
    Νούμερα γίναμε.

    AntwortenLöschen
  5. Το χρήμα μπορεί να μην κάνει την ευτυχία.
    Κάνει όμως μία πολύ καλή απομίμησή της...

    AntwortenLöschen
  6. Και οι καλλιτέχνες μας κλείνουν τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα κι αντί να ορθώνουν φωνή και παράστημα, κυνηγάνε μια θεσούλα σε καμιά εφημερίδα, κολλητηλίκια με κανένα εκδότη, ουζάκια με κανένα κριτικό και σωπαίνουν, σωπαίνουν αναίσχυντα, αυτοί που θα έπρεπε με θάρρος και για τούτα τα τρομερά να μιλάνε και να τραγουδούν.


    Βολκώφ

    AntwortenLöschen
  7. καλησπέρα cropper,
    Ναι, όπως απλά το λές. Με λίγα απλά λόγια. Τόσα λίγα λεφτά οι πολλοί, τόσα πολλά λεφτά οι λίγοι!!!

    καλησπέρα Vangelis
    Ας τα σάπια. Το χρήμα ΔΕΝ κάνει καμία ευτυχία.

    καλησπέρα Θεοδόση,
    Θεοδόση, μόνο οι καλλιτέχνες κλείνουν τα μάτια;; Εδώ κλείνουν τα μάτια οι αριστεροί πολιτικοί ή η αριστερή διανόηση, που σιγά – σιγά κατάντησαν όλοι τους δήθεν αριστεροί.

    AntwortenLöschen
  8. Ο κατάλογος που παραθέτεις είναι αρκούντως πειστικός και δε σηκώνει αντιρρήσεις. Μια ένσταση μόνο έχω να καταθέσω: δεν μπορώ να δεχτώ την άποψή σου πως οι αρχαίοι σκλάβοι περνούσαν πολύ καλύτερα από τους νέους σκλάβους. Και μόνο η ιδιότητα του σκλάβου (δηλαδή, υπάνθρωπος, αντικείμενο νόμιμης εκμετάλλευσης και αγοραπωλησίας) είναι άκρως υποτιμητική - το ναδίρ της ύπαρξης. Κατά τ' άλλα, συμφωνώ με τον "αθεόφοβο". Άλλωστε, η θεωρία του Marx για την υπεραξία περιγράφει ένα φαινόμενο διαχρονικό...

    AntwortenLöschen
  9. Την ιστορία

    αγαπητέ Alterapars,

    πρέπει να την βλέπεις με τα ιστορικά σου γυαλιά. Σίγουρα, δεν θα ήταν καθόλου μα καθόλου ωραίο να είχες γεννηθεί σκλάβος στην αρχαία Ελλάδα. Αλλά για θυμήσου πόσοι σκλάβοι είχαν χρόνο ακόμα για να παράγουν πνευματική εργασία υψηλής, μα πάρα πολύ υψηλής ποιότητας. Θα σου πω τον αγαπημένο μου σοφό. Τον Αίσωπο.
    Τώρα είναι βράδυ και νυστάζω, άσε που αύριο δουλεύω. Αύριο, θα μεταφράσω αυτό το πολύ ωραίο κομμάτι από το Κεφάλαιο του Μάρξ. Αλλά και ο Λαφάργκ, κάνει μία κριτική στην αξία που δίνει ο νεότερος άνθρωπος (μετά την Γαλλική επανάσταση)στην εργασία. Αν θυμάμαι καλά στο δικαίωμα στη τεμπελιά.
    Ο καπιταλισμός έχει ξεριζώσει, ότι καλό έχει ο άνθρωπος.
    Και ότι κακό έχει, το έχει τονίσει και νταντέψει.
    Η υπεραξία, όντως είναι διαχρονική έννοια. Στον καπιταλισμό, όμως δουλεύεις εξαντλητικά, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ.
    Αύριο η συνέχεια.

    AntwortenLöschen
  10. οι αριθμοί δείχνουν ενδεικτικά μια όψη της πραγματικότητας, γιατί φυσικά υπάρχουν κι άλλες που δεν είναι υλικές, όπως η Συνείδηση κλπ...

    Αυτό που δείχνουν όμως πραγματικά είναι οι τεράστιες έφεδρες αντοχής και ανάπτυξης του καπιταλισμού σε όλες του της μορφές (soft / hard / vicious).

    AntwortenLöschen
  11. διόρθωση,
    εφεδρίες όχι "έφεδρες"

    AntwortenLöschen
  12. @ Γειά σου Alterapars

    Γράφει ο Μαρξ στο κεφάλαιο «η πείνα για υπεραξία, εργοστασιάρχης ή Μπογιάρος» του Κεφαλαίου:

    Το κεφάλαιο δεν εφηύρε την υπεραξία. Παντού, όπου ένα μέρος της κοινωνίας κατέχει μέσα παραγωγής, πρέπει ένα μέρος της εργασίας που παράγει ο εργάτης,
    ελεύθερος ή μη, να ξοδευτεί για να παραχθούν τα προς το ζειν του ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής.
    Είτε λοιπόν Αθηναίος «καλό κ αγαθός», (ελληνικά στο κείμενο) ή ετρούσκος θεοκράτης , ή ρωμαίος πολίτης, ή αμερικανός ιδιοκτήτης σκλάβων, ή νορμανδός βαρόνος ή μοντέρνος λόρδος κτηματίας, ή βαλάσιος μπογιάρος ή καπιταλιστής, είναι φανερό, ότι σε μία οικονομία, που υπερισχύει η αξία χρήσης της αξίας ανταλλαγής, δεν ξεπηδάει καμία ανάγκη

    για υπεραξία χωρίς όριο!!

    Με φρίκη αναφέρεται στον Μεσαίωνα η υπερεργασία, που μετουσιώνεται σε αυτόνομη χρηματική μορφή.

    Γράφει ο Diodorus Siculus:
    Δεν μπορεί να αντικρίζει κανείς αυτούς τους δυστυχισμένους, που το κορμί τους ούτε καθαρό δεν μπορούν κρατήσουν, ούτε τη γύμνια τους μπορούν να καλύψουν, χωρίς να κραυγάσει για την τραγική τους μοίρα.. Γιατί δεν υπάρχει ούτε νυκτερινή βάρδια, ούτε φροντίδα για τους αρρώστους, ή ευπαθείς, ή γέρους, ή γυναίκες ή αδύνατους. Όλοι πρέπει να δουλεύουν αδιάκοπα, μέχρι ο θάνατος να τους απελευθερώσει από τα βάσανά τους. (μήπως κάτι από τον σημερινό μας πολιτισμένο κόσμο μας θυμίζει αυτό;;)
    Ωστόσο αυτές οι καταστάσεις είναι εξαιρέσεις στον αρχαίο κόσμο.
    Γι αυτό η σκλαβοκρατούμενη κοινωνία του Νότου έχει μία πατριαρχική μετριοπαθή μορφή,
    όσο η παραγωγή περιορίζεται στις άμεσες ίδιες ανάγκες.
    Στο βαθμό όμως που η εξαγωγή βαμβακιού αποκτά ζωτικό ενδιαφέρων για τις πολιτείες, τότε η υπερεγρασία του νέγρου είναι τόσο σκληρή, που σε 7 χρόνια έχει εξαντλήσει όλη την εργατική του δύναμη.
    Στους καπιταλιστές εμφανίζεται η καυτή πείνα για περισσότερη υπερεργασία σαν μία χωρίς όριο πιεστικοί ανάγκη για επιμήκυνση της εργατικής ημέρας.


    Καλημέρα Ροϊδη,

    οι αριθμοί δείχνουν, ποσοτικά μία όψη της πραγματικότητας.
    Αυτοί οι αριθμοί κάνουν αισθητή τη απουσία των άλλων στοιχείων, όπως η συνείδηση, η ηθική, η συμπόνια, η ευθύνη για τον κόσμο μας, για τα παιδιά μας, η αυτοθυσία, αυτό που εννοούμε όταν λέμε ανθρωπιά και τόσα πολλών άλλων, που σιγά – σιγά θα τα ξεχάσουμε και θα μείνουμε μόνο με την γεύση του χρήματος στο μυαλό και στη καρδιά μας.

    Από την άλλη, ο καπιταλισμός
    φαίνεται
    να έχει τεράστιες εφεδρείες, αλλά εγώ λέω, ότι φαίνεται μόνο.
    Οι φυσικοί πόροι της γης μας δεν έχουν τόσες εφεδρείες!
    Αν δεν αλλάξουμε τρόπο ζωής και σκέψης, όπως γράφω και στον Αθεόφοβο,
    μας πήρε ο διάβολος και μας σήκωσε. (παρότι δεν πιστεύω, ούτε σε θεό ούτε σε διάβολο)

    AntwortenLöschen
  13. Τρεις μέρες. Ναι τρεις μέρες έζησα. Και μετά ήρθαν οι λεγεώνες του Κράσσου και γέμισαν οι δρόμοι της Ρώμης σταυρούς.. Γι’αυτές τις τρεις μέρες περίμενα χτίζοντας Πυραμίδες, Παρθενώνες, υπομένοντας τη κρυπτία, ¨η στα μεταλλεία του Λαυρίου και της Σικελίας. Και ύστερα πάλι ξανάζησα τρεις μέρες στο Παρίσι όταν με τους απόκληρους γκρεμίσαμε τη Βαστίλη. Μέχρι οι Ροβεσπιέροι και οι Ναπολέοντες
    να κυβερνάν για λογαριασμό μας, Κουράστηκα, άλλη φορά τα υπόλοιπα.

    AntwortenLöschen
  14. Εμπρός της γης οι κολασμένοιοιοιοι!
    της πείνας σκάβοι εμπρός εμπρόοοοοος!
    Μονάχα έτσι μπορεί να υπάρξει αλλαγή. Επιμένω.

    AntwortenLöschen
  15. Στο προηγούμενο σχόλιό μου έλεγα πως και μόνο η ιδιότητα του σκλάβου (δηλαδή, υπάνθρωπος, αντικείμενο νόμιμης εκμετάλλευσης και αγοραπωλησίας) είναι άκρως υποτιμητική - το ναδίρ της ύπαρξης. Συμπληρώνω: θαρρώ πως είναι ανούσιο να μετράμε και να συγκρίνουμε τα χαρακτηριστικά της σκλαβιάς στο πέρασμα του χρόνου (όσο πειστικά κι αν είναι τα στοιχεία που παραθέτεις - και είναι!). Το ζητούμενο είναι η οριστική και απόλυτη σύνθλιψη κάθε μορφής δουλείας, με οποιονδήποτε τρόπο. Πάντως, για να πω και το "πεσιμιστικό" μου (παρεμπιπτόντως, πολύ ουσιαστική η τελευταία παρατήρηση του Νίκου), η εξουσία και η εκμετάλλευση είναι βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης και γι' αυτό εμφανίζονται ανελλιπώς σε όλες τις ανθρώπινες ομάδες και κοινωνίες. Ίσως, μόνο με την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους να εκλείψουν και αυτά τα γλοιώδη χαρακτηριστικά...

    AntwortenLöschen
  16. Σήμερα είναι Κυριακή.
    Ημέρα ξεκούρασης.
    Λέω, να μη σκεφτώ τον Κράσσο, αλλά τον κράσο, που ήπιαμε εχτές το βράδυ στη ταράτσα μου με κάτι υπέροχες φίλες.
    Να στείλω τα φιλιά μου πρώτα σ αυτές και μετά σε όλους όσους με διαβάζετε και να σκεφτώ:

    Πόοοοοοοοοοοσο τυχερή είμαι σ αυτή τη ζωή!

    Πράξτε το και σείς!
    Και μη μου πείτε, ότι δεν είστε τυχεροί, το ίδιο με μένα, γιατί ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΨΩ!!!!!!!!!!!!!

    AntwortenLöschen
  17. Από το πρωί σε παίρνω τηλέφωνο να σε ευχαριστήσω για την υπέροχη βραδιά και δεν απαντάς στο κινητό.
    Να τα πω λοιπόν από δω...
    Χημεία σαφώς υπήρχε από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε από τα γραφτά μας. Και με την Άμπθα το ίδιο! Αλλά ομολογώ ότι η χθεσινή βραδιά ήταν έκπληξη μεγάλη, με την έννοια ότι οι συμμετέχοντες στην παρέα ήταν πέραν κάθε προσδοκίας!
    Οικοδεσπότες και καλεσμένοι! Η παρέα που ο καθένας ονειρεύεται να έχει. Άψογη βραδιά έπί παντός. Δεν έχω λόγους να ευχαριστήσω για την περιποίηση, για την ζεστή συντροφιά, για την οργάνωση, για την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον θαυμάσιο σύζυγό σου και τις κοπελιές που δεν γνώριζα.
    Για σένα και την Άμπθα... τί να πρωτοπώ; Δικαιώνετε στον απόλυτο βαθμό, την ποιότητα, που είναι ορατή στα γραπτά σας!
    Ένα ευχαριστώ είναι λίγο...
    Να ξέρετε ότι έχετε την απεριόριστη εκτίμησή μου και την αγάπη μου!
    Και πού 'σαι... την επόμενη, βάζεις ταράτσα, βάζω μαγείρεμα! :)
    Φιλιά πολλά!!!!

    AntwortenLöschen
  18. Ναί όντως!
    περάσαμε μούρλια!
    Λοιπόν εσύ βάζεις ΕΝΑ φαγητό και γω ταράτσα και τα υπόλοιπα.
    Λέω να κάνω μια δαμασκινόπιττα αυτή τη φορά.
    Ασε να περάσει ο καύσωνας και τα λέμε.
    Το κινητό μου το αποσυνδέω στο σπίτι, να μη τρομάζω τις μέλισσες!

    AntwortenLöschen
  19. έχασα το logo μου!

    AntwortenLöschen
  20. Πάει το χελιδόνι, πέταξε.
    Καιρός να ξαναβάλεις την φωτογραφία με το καπελάκι...

    AntwortenLöschen
  21. γειά σου cropper,
    Αμ δε,

    Μετά το πέταγμα, κάθησε σε ανα σύρμα!
    Εκεί το βούτηξα πάλι.
    Κάτι μου λέει, όμως τώρα.
    Ε είπα λοιπόν: Λόγο στα χελιδόνια.

    AntwortenLöschen
  22. η θάλασσα πέρα
    νυχτερινή, σκούρα.
    αστέρια στην ταράτσα
    κι ένα βουνό κοντά.
    μικρά δέντρα, μιά κερασιά,
    λεβάντες, αμπαρόριζα,
    δροσιά.
    γεύση από χώμα
    και πνεύμα μαζί
    κι ανθρώπινη έγνοια
    και μόχθος ανθρώπινος.

    παρέα,
    γλυκο χαιρετώ σας.

    AntwortenLöschen
  23. Οντως, όλα αυτά μαζί
    και ενα φεγγάρι κόκκινο,
    του καύσωνα!

    πως περνάς με τη ζέστη;

    Σήμερα κάτω από τη συκιά η θερμοκρασία δεν ξεπέρασε τους 36.
    Τα κουνούπια όμως αγρίεψαν!

    και συ να περνάς καλά

    σ ευχαριστώ για όλα

    AntwortenLöschen
  24. Εμ, βέβαια. Έχουμε τον ΗΡΩΑ να μας τα ετοιμάζει όλα, να μας σερβίρει και πρωινό κι εσύ κάθεσαι και παίζεις με τα πουλάκια σου.

    Πού είναι το πουλί;
    Α, στο σύρμα είναι!

    Γρήγορα στην κουζίνα σου...

    AntwortenLöschen
  25. Να χεις χάρη που σ αγαπάω, αλιώς θα σου λεγα κάτι για τους αρσενικούς ήρωες.
    Παιδί μου, η

    Κυριακή είναι η μέρα του κυρίου, άρα ΠΟΙΟΣ φτιάχνει τον καφέ;
    Ε, ο κύριος!

    AntwortenLöschen
  26. loiπόν ανζετάκι,
    άκου σχετικά με το 'μισθοί και καταπίεση' ή 'κρατικές παροχές και αποδημιτική λογική'.
    μιας και έχεις το χελιδόνι στο λογγό σου.
    ο χ έχει μισθό 3.059 ευρώ. οι κρατικές κρατήσεις είναι τέτοιες που παίρνει στο χέρι 2.098 ευρώ το μήνα.
    μέσα σ'αυτά είναι φυσικά και οι κρατήσεις για ιατρική κάλυψη.
    ο χ έχει βιβλιάριο δημοσίου.
    το παιδί του χρήζει μηνιαίας παρακολούθησης.
    καταθέτει μηνιαία αποζημίωση 400 ευρώ, τα οποία θέλει να πάρει πίσω.
    παίρνει το 75 τοις εκατό, δλδ τα 300. τα εκατό πάνε περίπατο.
    ο ειδικος που δίνει την απόδειξη πληρώνει φόρο 40 τοις εκατό, δλδ 120 ευρώ.
    τελικά, πληρώνει τίποτε το κράτος σε όλη την ιστορία, όταν ξέρεις ότι πέραν των 100+120 = 220 στα τετρακόσια το κράτος τα παίρνει πίσω, ενώ τα 180 ευρώ που δίνει στην ουσία πίσω το κράτος, τα έχει κρατήσει και παρακρατήσει εκατό φορές παραπάνω από τότε που εσύ τα ζητάς.
    ποιος κερδίζει;
    ποιος ζημιώνεται;
    είναι σαν να ζητά το κράτος να γίνεις βαριά ανάπηρος για να σε ελεήσει, κάπως,
    ή
    σαν να μη σέβεται κανένα θεσμό...

    υγ. πάλι βλακείες είπα;

    AntwortenLöschen
  27. Οχι, καθόλου βλακείες δε λές. Οταν το κράτος δηλώνει ότι δίνει, έχει ήδη κάνει σχέδιο να στα πάρει.
    Αλλά, τι να περιμένει κανείς από μία κρατική εξουσία, που τρώει τα λεφτά των συντάξεων;;;
    Που δίνει αυξήσεις στον εαυτό του;
    Που επιτρέπει στον Γ.Δ. της εθνικής να παίρνει 700.000 Ευρώ τον μήνα;;
    Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοθαυμάσεις;;

    AntwortenLöschen
  28. den το πιστεύω αυτό ανζε-τα! είναι δυνατόν;

    AntwortenLöschen
  29. Ποιό απόλα δεν πιστεύεις;

    AntwortenLöschen
  30. Πολυ μου αρεσε ο μπρεχτ
    "Στο συλλογισμό, ότι μένουμε πεινασμένοι,
    Όλοι εμείς που υπομένουμε, ότι μας κλέβετε
    Θα καταλάβουμε κάποτε, ότι μόνο μία βιτρίνα γυάλινη
    Μας χωρίζει από το ψωμί που μας λείπει"
    Μπέρτολτ Μπρέχτ
    Εμπεριστατωμενο το κειμενο σου πολυ μου αρεσε!!!!!!
    Μακαρι να βγαινανε κι αλλα ....!!!!

    AntwortenLöschen
  31. Σ ευχαριστώ, και σύ έχεις πολύ ωραίο μπόγκ.
    Το διαβάζω σταθερά.
    Οντως αυτό το κομμάτι του Μπρέχτ είναι ωραίο, γιατί εμπεριέχει θετική οργή.
    Το τσιτάρει ο Ziegler στο βιβλίο του, από που έρχεται η πείνα στον πλανήτη μας.
    Προσπαθώ, να δώσω την εικόνα του σημερινού μας κόσμου με τις απίστευτα μεγάλες αντιθέσεις τους.

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...