Donnerstag, 30. August 2007

Μας μιλάει ο Στάθης Σταυρόπουλος για τον όλεθρο της βδομάδας!

Εξ Ηλείων μαρτυρία, για το μαρτύριο της χώρας...

Του ΣΤΑΘΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ως Ελληνας (αν μου επιτρέπει τον αυτοπροσδιορισμό η κυρία Ρεπούση) και ως Ηλείος στην καταγωγή, είμαι θλιμμένος στην καρδιά μου έως θανάτου.


Ως Ηλείος θρηνώ για τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα, την Πάρνηθα και την Πεντέλη, το Αλιβέρι και την Αρεόπολη, θρηνώ για την Πηνεία και τα Κρέστενα, το Πελόπιο και την Ωλενα, τη Μεγαλόπολη και την Αιγιάλεια. Σε λίγο θα κάνουμε προσκλητήριο ονομάτων σαν να κάνουμε προσκλητήριο νεκρών. Κάηκαν - καίγονται, άνθρωποι (όχι άτομα όπως κατά το πλείστον μεταδίδουν συνάδελφοι δημοσιογράφοι), δάση ελάτων και πεύκων, πλατάνια και φερώνυμα χωριά, όπως ο Πλάτανος στην Ηλεία, εθνικοί δρυμοί, όπως το ξεχασμένο Πολύδροσο στον Πάρνωνα, κάηκε η μάνα με τα τέσσερα παιδιά της, αλλοίμονο στον πατέρα κι όλους τους δικούς τους, καίγονται λιοστάσια, αμπελάκια, περιβόλια, μποστάνια, υποστατικά, αγροικίες, ζώα του θεού, ήμερα κι άγρια - μόνον πόλεμος, ούτε σεισμός, μπορεί να προκαλέσει τέτοια καταστροφή...

Πόλεμος;

Ή μήπως ένα ολόκληρο σύστημα;

Η θεωρία συνωμοσίας, ότι κάποια μαύρη χειρ βάζει τις φωτιές, ότι η χώρα υφίσταται ένα εσωτερικό ή εξωτερικό (ή συνδυασμό και των δύο μαζί) χτύπημα που συνιστά μία νέα «ασύμμετρη απειλή», ένα είδος καινοφανούς «τρομοκρατίας», είναι πολύ βολική, διότι συγκαλύπτει τον πραγματικόν ένοχο και διαχέει τις ευθύνες του (είτε σε κωμικές εκδοχές 11χρονων εμπρηστών και γιαγιάδων που πάνε να ψήσουν μια μπριζόλα, είτε σε Τούρκους πράκτορες, εξωκοινοβουλευτικούς αντιεξουσιαστές κι άλλες γελοιότητες).

Τη χώρα δεν την καίει η τρομοκρατία, την καίει το ίδιο της το σύστημα. Το σύστημα διακυβέρνησής της. Τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία και δεν έχουν φτιάξει Κτηματολόγιο και Δασολόγιο, τα δύο μεγάλα κόμματα που επιβραβεύουν τον καταπατητή, που αποχαρακτηρίζουν δασικές εκτάσεις, που εκποιούν δημόσιες γαίες, που δεν έχουν συλλάβει έναν εμπρηστή, αυτά καίνε τη χώρα.

Το πρόβλημα της ανικανότητας να αντιμετωπισθεί η καταστροφή (την οποίαν σεμνά-σεμνά ο κ. Σουφλιάς απέδωσε στον Θεό, χαρακτηρίζοντάς τη θεομηνία) έπεται. Είναι αποτέλεσμα ενός προβλήματος βαθύτερου, δομικού: του τρόπου με τον οποίον κυβερνιέται η χώρα τα περισσότερα χρόνια από τη Μεταπολίτευση και μετά. Και της «ιδεολογίας» που έχει παράξει αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης.

Πριν η χώρα καεί κατά το σώμα της, έχει καεί στην ψυχή της. Εχει καεί στις Πολεοδομίες και τις Εφορίες, με τους κομματάρχες που δίνουν φως-νερό-τηλέφωνο στον εμπρηστή, με τους σπουδαιοφανείς μικρότατους που δίνουν κι άλλα στρέμματα απ' τα καμένα (μόλις τώρα δα) στο καζίνο της Πάρνηθας. Εχει καεί στα σχολεία, στα ΑΕΙ, στα στρατόπεδα, στην αναξιοπρέπεια του λεηλατημένου πολίτη. Εχει καεί στο μυαλό με τη χαζοτηλεόραση, τη συσσώρευση των ΜΜΕ σε λίγα χέρια.

Η χώρα που έχει αναγκαστεί να παράγει ραγιάδες για νταβατζήδες, είναι ακριβώς αυτή που παρουσιάζει τώρα τα συμπτώματα της παθολογίας της με τον πιο δραματικό τρόπο: πεθαίνοντας εν καιρώ ειρήνης σαν σε πόλεμο, μέσα σε φλόγες κάθε άλλο παρά καθαρτήριες.

Ποιοι βάζουν τις φωτιές; Και η «κουτσή Μαρία»!Ποιοι τις σβήνουν; ουδείς - πλην Λακεδαιμονίων.

Γιατί;

Στο άναμμα των φωτιών συνωστίζονται και συσσωρεύονται πλήθος παραγόντων: ο χαζός, η τύχη, ο εμπρηστής, ο πυρομανής, ο βοσκός, ο άφρων, ο καταπατητής, ο καιρός, ο πράκτωρ, ο ηλίθιος που πιστεύει ότι κάποιο κόμμα μπορεί να θεωρεί «χρήσιμες» τις φωτιές σε αυτήν ή μιαν άλλη συγκυρία - αλλά, αν έτσι λεγεών και λεγεών οι αιτίες του κακού, με τη μία μάλιστα να ενεργοποιεί την άλλη, εμείς τι κάνουμε; Κατ' αρχήν, δρούμε επικοινωνιακώς· Οταν η φωτιά μάς έχει ήδη πάρει... συγγνώμην, κάψει και τα σώβρακα ο κ. πρωθυπουργός απευθύνει διάγγελμα με μαύρη γραβάτα.
Τι μας λέει η μαύρη γραβάτα;Οτι η χώρα τίθεται σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης»!Μάλιστα! Ποια είναι η διαφορά πριν και μετά την έκτακτη ανάγκη; Θα «ξαναμιληθούν» ο κυρ Κόης και ο κυρ Φούρλας; Θα γίνει επαρκέστερος ο κυρ Πολύδωρας; Θα μάθει να σκέφτεται ο τάδε κομματάρχης; Θα αποκτήσει αίφνης ήθος ο δείνα αρουραίος που έχει συνεταιρισθεί με τον εργολάβο; Μήπως με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα αποκτήσουμε ό,τι δεν είχαμε προνοήσει ήδη να έχουμε. Τριάντα πυροσβεστικά αεροσκάφη αντί δεκατρία; τρεις χιλιάδες εκπαιδευμένους πυροσβέστες και δασοπυροσβέστες αντί αγροφύλακες ή αστυνομικούς αποσπασμένους να φυλάνε ψώνια; Τώρα που είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης θα συντονιστούν καλύτερα η Πυροσβεστική με τις νομαρχίες, θα ξαναβγάλουν φύλλα τα καμένα κλαριά και θα αναστηθούν οι απανθρακωμένοι άνθρωποι; Εχει χρονίσει η αναλγησία και η ανικανότης σε αυτήν τη χώρα -δεν την αντέχει άλλο το σώμα της, καίγεται. Δεν την αντέχουν άλλο το μυαλό και η ψυχή της, καίγονται.
Το οξύμωρο της Αρχαίας Ολυμπίας είναι ενδεικτικό.
Δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν για να γίνουν οι Αγώνες και τώρα η μήτρα των Αγώνων καίγεται. Οταν καίγεται το Πελόπιο είναι σαν να καίγεται το Κρόνιο. Οταν καίγεται ο Ταΰγετος, καίγονται οι θεοί της Ιεράς Αλτεως. Πήγε λοιπόν μέσα στους ιερούς καπνούς ο κ. Καραμανλής συνοδευόμενος από κουστωδία υπουργών (ήντινα ημείς πρέπει σημειολογικώς να «ερμηνεύσουμε» -τρομάρα μας) και συσκέφθηκε στο δημαρχείο της Ζαχάρως με τους μισοκαμένους, αλλόφρονες κι αλλοπαρμένους ιθαγενείς! Ε, και;Την τύφλα μας - κι όχι μόνον απ' τον ιερό καπνό. Εδειχναν στον κ. πρωθυπουργό οι υπουργοί του σημεία επί χάρτου (τα τέρατα λυσσομανούσαν έξω, στα δάση, τους ελαιώνες και τα αμπέλια) - «εδώ είμαστε» - «εδώ καιγόμαστε» - «εδώ θα στείλουμε δυνάμεις» - σιωπηλός ο κ. πρωθυπουργός (όταν θα γύριζε στην Αθήνα θα του έλεγε ο κ. Λούλης τι να πει) - σιωπηλός ο κ. πρωθυπουργός, μάζεψαν τις ασκήσεις επί χάρτου οι επιτελείς του, κι όλοι μαζί έφυγαν. Εμεινε η νύχτα, να συνεχίζει η φωτιά να της καίει το σκοτάδι. Εμειναν και τα φαντάσματα των πεθαμένων να κλώθουν γύρω απ' τα αμάζευτα πτώματά τους - το μόνον που τους απέμεινεν να έχουν. Και έμειναν και οι θεοί να μην πιστεύουν στα μάτια τους. Αλλά ούτε και στα αυτιά τους. Διότι απ' την άλλη πλευρά του καμένου λόφου άκουσαν τον κ. Γιώργο Παπανδρέου άλλα να λέει για το δέον γενέσθαι το μεσημέρι της ιδίας ημέρας κι άλλα να λέει το βράδυ!!! Φαίνεται οι δικοί του Λούληδες είναι πιο ευεπίφοροι στους ανέμους.

Και την επόμενη μέρα, αφού την έθρεψε η νύχτα, η φωτιά ξανά φούντωσε.
Αυτής της ανεπάρκειας κι ανικανότητας είμαστε θύματα και δημιουργοί. Δύο κόμματα και δύο αρχηγοί περιορισμένων δυνατοτήτων, «Κόης ή Φούρλας», αυτή είναι η μόνη επιλογή που επιφυλάξαμε στον εαυτόν μας να έχει. Αυτός είναι ο δικομματισμός. Η υποκρισία στον δημόσιο λόγο: να λένε δηλαδή η «Πολιτεία», όταν αλείφουν μέλι τον Γιάννη να γιάνει και το «υπέρμετρο (και κακό βεβαίως, βεβαίως) κράτος» όταν τον καίνε. Οταν τον καίνε όχι μόνον στη γη του, εκεί που πατάνε τα πόδια του ή έχει στήσει το σπίτι του, αλλά παντού: στο Χρηματιστήριο, με τα ομόλογα, με την αναθεώρηση του άρθρου 24 για τα δάση - κάθε φορά που αυτή η κούφια ρητορική «Ελληνίδες Ελληνες», όχι μόνον πάει να μπαλώσει εκ των υστέρων ό,τι δεν προνόησε εκ των προτέρων, αλλά έτι περισσότερον πάει να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο: τον Ιανό, πάντα δικομματικόν· αυτόν που έδωσε δισεκατομμύρια (να φάνε τα τσιράκια του) για Ζέπελιν και κάμερες-ρουφιάνους, αλλά ούτε δεκάρα τσακιστή για πυροσβεστικά αεροσκάφη. Που, ούτε καν τα κονδύλια της Ενωσης για την πυρόσβεση μπόρεσε να απορροφήσει - είχε δουλειά, να ληστεύει τα ασφαλιστικά Ταμεία, δεν προλάβαινε.

Και να αφήσουμε στην άκρη τις υποκρισίες ότι τάχα δεν είναι ώρα για πολιτική κριτική. Τώρα είναι η ώρα, καθώς σβήνοντας ο καλός θεός ή η θάλασσα ή η βροχή ή χίλιοι ήρωες και τρελοί τις φωτιές, τα κουμάσια και οι επιτήδειοι, πάλι κάτω απ' τις στάχτες θα προσπαθήσουν να κρύψουν τις ευθύνες τους.
Οργή;Οχι πια. Επί πολλά χρόνια οργίζομαι - και, αν μου επιτρέπετε μια προσωπική τοποθέτηση: τόσα χρόνια μού μαυρίζουν την ψυχή κι εγώ ανελλιπώς τούς μαυρίζω στις εκλογές. Δεν αρκεί...

16 Kommentare:

  1. Καλά τα λέει. Κοίτα το εμέιλ σου.

    AntwortenLöschen
  2. Πολύ καλά τα λέει. Λίγα λέει. Ηθελα να γράψω και γω ένα ποστ για τα φίδια που βγήκαν πριν ακόμα σβυστούν οι φωτιές και μοιράζουν λεφτά, με ένα τέτοιο απαιχθή τρόπο, υποβαθμίζοντας την όλη υπόθεση σε χρηματική αμοιβή!
    Γελοία μικρά ανθρωπάκια.
    Την τεχνική για το σβύσιμο των πυρκαγιών, μέσω άλλων πυρκαγιών την έχω ακουστά, αλλά δεν έχω άποψη.

    AntwortenLöschen
  3. ναι, όλα είναι έτσι.
    πώς γίνεται να βοηθήσουμε και το ανθρωπιστικό κομμάτι, αλλά και πώς πιο μακρόπνοα να βοηθούσαμε την κατάσταση;
    πείτε καμιά πρόταση...


    ο μικρός καλύτερα...:)

    AntwortenLöschen
  4. Έχω κοιμηθεί λόγω δουλειάς πολλές φορές στα βουνά. Σχεδόν στα πιο πολλά βουνά..
    Βλέποντας τα ζώα που θες να προστατέψεις λυπάμαι που για τριάντα χρόνια δεν είχα πιάσει μηχανή. Τα έχω όμως φωτογραφίσει στο μυαλό μου . Την ομορφιά, τη χάρη τη κίνηση , το στιλπνό τρίχωμα, την εικόνα της δύναμης που αναδίνουν αυτά τα ζώα.
    Θρηνώ που είναι άστεγα, που θα τα κυνηγήσουν για τη χαρά της δολοφονίας τους και μόνο και που δεν μπορούν να κρυφθούν. Δεν έχουν τόπο να σταθούν
    Και να σου εξομολογηθώ κάτι άσχημο;;. Τα λυπάμαι πιο πολύ από τους ανθρώπους..
    Καληνύκτα.

    AntwortenLöschen
  5. αbttha μου,
    δεν ξέρω, μακάρι να ξερα. Καλό ταξείδι, θα τα πούμε μετά τις 14/9.
    πολλά φιλιά

    Niko,
    Και γω τι ίδιο, αυτά με πονάνε πιο πολύ.
    Γιατί αυτά τα κακόμοιρα, δεν μπορούν να κάνουν αιτήσεις να πάρουν λεφτά!
    Ενώ οι άνθρωποι ευθύνονται για τις φωτιές, και όχι τα ζώα. Αυτά θα πεθάνουν στον πλανήτη μας πρώτα. Εμείς θα ζήσουμε μέχρι να του καταφέρουμε και την τελευταία μαχεριά. ΄
    Ωστόσο, μόνο ο άνθρωπος μπορεί να άλλάξει αυτή την ολισθηρή πορεία. Μόνο ο άνθρωπος, αλλά που είναι;;

    AntwortenLöschen
  6. Νίκο και εγώ λυπάμαι περισσότερο γιατί εκείνα δεν ευθύνονται για ότι παθαίνουν ενώ εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όλα αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη .Και όχι μόνο είμαστε υπεύθυνοι για αυτά αλλά είμαστε και υποκριτές . Βλέποντας τα τελευταία χρόνια τις καταστροφές που προξενούν οι ανθρώπινες δραστηριότητες
    άρχισε ο άνθρωπος να λέει ¨ Η φύση χρειάζεται ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ .ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ την φύση. (κατά την γνώμη μου λάθος λεκτικό) .
    Ο άνθρωπος ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ αυτοονομάζεται και ανακηρύσσεται ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ για αυτό που δολοφονεί.
    Έτσι λαγόνας ότι ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΜΕ - φροντίζουμε την φύση , υποσυνείδητα δημιουργείται εντύπωση ότι ο άνθρωπος είναι αιτία που διατηρείται το φυσικό περιβάλλον -ο πλανήτης.
    Δίνεται η εντύπωση ότι ο άνθρωπος είναι εκείνος που έχει τα δικαιώματα ζωής και θανάτου επί του πλανήτη. (Φαρσοκωμωδία του σημερινού ανθρώπινου νου που νομίζει ότι κατέχει τα πάντα και που αδυνατεί να δει την μικρότητα του)
    Η φύση δεν χρειάζεται ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ – ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ για να ζει και να υπάρχει.
    Εκείνο που χρειάζεται είναι ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΗ στους δικούς της νόμους και την δική της φροντίδα που είναι σαφώς σοφότερα από τα ανθρώπινα
    Και αν κάποιος μέχρι σήμερα προστατεύει τον άλλο είναι η Φύση που προστατεύει
    όλα τα όντα μαζί και τον άνθρωπο.
    Ας την αφήσουμε λοιπόν στο συμπαντικό δικαίωμα της να λειτουργεί με την σοφία της ,μόνη της και ας ακουμπήσουμε στην αγκαλιά της.
    Δύσκολο πράγμα αυτό Νίκο μου για τον σημερινό άρρωστο ανθρώπινο Νου.
    και τις ψυχές μας που είναι σχεδόν νεκρές
    Έχω πλήρη επίγνωση για αυτό
    Συγνώμη για την αγανάκτηση μου η οποία διαρκεί περισσότερο από 30 χρόνια τώρα
    και που και που ξεσπάει – γνωρίζω καλά – χωρίς νόημα

    AntwortenLöschen
  7. Ας μας συγχωρήσει η φίλη ange-ta για το χώρο που της χρησιμοποιούμε.
    Νομίζω πως μόνο άσχετος δεν είσαι. Ίσα ίσα που σε βρίσκω και σωστό και σχετικό. Πολλά από αυτά θα ήθελα να τα πω και εγώ. Πάντως χαίρομαι που σ’αυτή τη εποχή του σκοταδιού και της προπαγάνδας που ζούμε έμαθα το διαδίκτυο και βρήκα Ανθρώπους που μπορώ να κουβεντιάσω. Και νομίζω πως πρέπει να συγχαρώ τη
    οικοδέσποινα. Για την ευαισθησία και μαχητικότητά της .

    AntwortenLöschen
  8. Το κομμάτι των σχολίων ανήκει σε σας, όχι σε μένα!
    Χαίρομαι που σας διαβάζω. Χαίρομαι που κάποιοι, έστω και μιά απειροελάχιστη μειοψηφία συνερίζεται τη θλίψη μου για τον πλανήτη μας.
    Από τα σχόλια εδώ θα φτιάξω το επόμενο πόστ.
    Γιατί είναι σημαντικό να φωνάξουμε, με όση φωνή έχουμε ΣΟΣ, ο πλανήτης μας θα μας φτίσει.

    Ασχετε, είναι τόσο ωραίο αυτό που γράφεις:
    "Ας την αφήσουμε λοιπόν στο συμπαντικό δικαίωμα της να λειτουργεί με την σοφία της ,μόνη της και ας ακουμπήσουμε στην αγκαλιά της".
    Ελπίζω να διάβασες το πόστ μου, "ο πλανήτης στις φλόγες"

    AntwortenLöschen
  9. Χίλια συγνώμη αν παρεμβαίνω στην σελίδα ange-ta χωρίς να πρέπει.
    Ειλικρινά δεν γνωρίζω τους κανόνες λειτουργίας των σελίδων αυτών
    Και ίσως θεωρηθεί αγένεια η παρέμβαση μου. Απλά θέλησα να βγάλω τα εσώψυχα μου σε ανθρώπους με παρόμοιες ανησυχίες. Πείτε μου παρακαλώ αν είναι λάθος δεν θα ξαναπεμβω και ευχαριστώ για την μέχρι τώρα φιλοξενία τ ange-ta.
    Όσο για το asxetos Νίκο μου NAI είμαι εφ όσον είμαι άνθρωπος μπροστά στην απεραντοσύνη του “ΕΙΝΑΙ “

    AntwortenLöschen
  10. @ Ασχετε,
    μάλλον γράψαμε ταυτόχρονα.
    Αυτή είναι η αξία του μπλόγκινξ, να επεμβαίνεις, να διαφωνείς να συμφωνείς, να λες το κοντό σου και το μακρύ σου, να λές τα σοφά σου, τα χαζά σου, να γράφεις ό,τι θέλεις.
    Ακόμα περισσότερο, όταν τα δικά σου τα γραφτά μας δίνουνε χαρά.
    Είδες τι έγραψε ο Νίκος.
    Να γράφεις, να γράφεις, να γράφεις!!!!

    AntwortenLöschen
  11. Ευχαριστώ ange-ta

    Έχω διαβάσει όλα το Post

    Είναι καλό να βλέπει κανείς , στον κόσμο της απομόνωσης που έχουμε δημιουργήσει
    ότι υπάρχουν και άλλες ψυχές που εκπέμπουν τον ίδιο πόνο με την δική σου
    Θα προσπαθώ να ξεκλέβω χρόνο από την δουλεία μου για να λέω και γω καμία φορά τις asxetos-υνες μου

    AntwortenLöschen
  12. Εγώ σ ευχαριστώ!

    AntwortenLöschen
  13. Πάσχα 2008: πήρα μόλις μια ανάσα από όλη τη δουλειά της μέρας, τα'βγαλα πέρα με όλες τις υποχρεώσεις, στο τέλος πήγα κι έξω και μάζεψα για εικοστή φορά το σκύλο του γείτονα, στη 1 η ώρα πμ.
    Αυτός ο άνθρωπος αφήνει το σκύλο του στο εξοχικό του όλο το χρόνο, με χιόνι, βροχή και κρύο μονάχο, τον ταίζω εγώ που είμαι μόνιμη κάτοικος εκτός Αθηνών (μαζί του, μέσα στην αγκαλιά της φύσης), όταν χιόνιζε προ μηνών τον έβαλα και μέσα στο σπίτι για λίγο με πολύ ζόρι γιατί δεν είχα χώρο και άμα δεν έχω λεφτά να τον ταίσω, πάω και ζητάω από ταβέρνες κλπ αποφάγια, πάντως νηστικό δεν τον αφήνω.
    Η μόνη συνεισφορά του αφεντικού του στη όλη ιστορία είναι να έρχεται σαββατοκύριακα με το τζιπ ή με τ'αμάξια των φίλων του, ν'ανοίγει την πόρτα του φράχτη για να μπάσει το αμάξι του μέσα και ο σκύλος να πετάγεται έξω και να φεύγει.
    Τη μεγάλη βδομάδα αυτό γινόταν την ημέρα 9 φορές.
    Σήμερα το ίδιο.
    Τέλος πάντων, βγήκα για τελευταία φορά -ελπίζω- απόψε και έβαλα το σκύλο μέσα στην αυλή του ενώ τριγυρνούσε στη βροχή γιατί τ'αφεντικά του γύρισαν από την εκκλησία κι έβαλαν το τζιπ μέσα, αυτόν τον άφησαν απέξω.
    Είτε είναι αυτοί εδώ είτε όχι, μόνο μια όλη κι όλη φορά βρήκα φαί στο πιατάκι του εδώ κι 6 μήνες, το σκυλί κρέμεται από μένα για να επιζήσει.
    Αυτή είναι η σχέση του γείτονά μου αυτού με τη φύση, νομίζω πως το σκυλί του καθενός είναι κι αυτό "φύση".
    Εννοείται ότι ξέρει πως δυσκολεύομαι και κινδυνεύω για να τα βγάλω πέρα με αυτά που παραλείπει και με αυτά που προκαλεί, αλλά φαίνεται ότι η δική μου σχέση με τη "φύση" τον βολεύει πολύ. Δεν πληρώνει δεκάρα και δεν σκοτίζεται για τίποτε ως προς τη "φύση" του, εκτός και εάν μου ζητήσει το σκύλο του καμιά φορά που τον χάνει, μήπως τον είδα λέει.
    Νομίζω ότι αυτή η ανεξήγητη γουρουνιά είναι η πώς να το πω, ατομική ή μοριακή δομή του ζώου που λέγεται "η Ελλάδα κάηκε πέρσι το καλοκαίρι".
    Ένα ζώο που κανείς δεν ξέρει και πολύ να το κατατάξει σε είδος, ούτεν καν να το περιγράψει στη μορφή του (είταν όντως εμπρηστές με στουπιά που τα πέταγαν από τα μηχανάκια; πόσοι ήταν αφού καιγόταν ταυτοχρόνως η μισή Ελλάδα; γιατί ποτέ κανείς δεν συνελήφθη;).
    Aλλά είναι φανερό πως ζει σ'αυτή εδώ τη χώρα ίσως και σε άλλες που κάηκαν παρόμοια (Φλώριδα, Πορτογαλία) αλλά που και εκεί κανείς δεν το έχει εξολοθρεύσει αυτό το ζώο, όπως εξολόθρευσε άλλα λιγότερο επιθετικά (τους Ινδιάνους ας πούμε).
    Όμως από δεκάρικους λόγους, άλλο τίποτα, όλοι θεωρούν ανάξιο της σπουδαιότητάς τους να μην εκφωνήσουν ένα.
    Πάντως τώρα δεν είναι 2007, είναι 2008 και ακούω στις ειδήσεις ότι ούτε τα καμμένα αναδασώθηκαν πουθενά ούτε οι πυρόπληκτοι αποζημιώθηκαν.
    Ο Φρόιντ λέει πως δεν υπάρχουν λάθη, παραλείψεις, ατυχήματα κλπ, αλλά όλα γίνονται επίτηδες, μόνο που δεν το συνειδητοποιούμε, ή αλλοιώς δεν το αναγνωρίζουμε, το λέω λαικά και χονδρικά.
    Ο κύριος Σταυρόπουλος που έβριζε τον κύριο Καραμανλή για την στάση του στις φωτιές, έφτιαξε προ ημερών μια γελοιογραφία ύμνο του κυρίου Καραμανλή σχετικά με το βέτο στο Βουκουρέστι.
    Και φαίνεται πως ο καθένας έχει ό,τι του αξίζει.
    Δηλαδή μια αναλώσιμη καμμένη χώρα και μερικές αναλώσιμες σελίδες δόξης.

    AntwortenLöschen
  14. @ Αγαπητή Αλκη,

    Με κατέθλιψες με όσα γράφεις, και δεν ξέρω τι να πω. Δεν έχω δει την υμνολογία του Στάθη για τον Καραμανλή και ειλικρινά δεν θέλω να ξεκινήσω μια συζήτηση περί δόξας και ιστορίας και βέτο, γιατί δεν έχουν αυτά καμία άμεση σχέση με την οικολογία πλην όμως μια τεράστια διαπλεγμένη έμμεση, που κάνει μια οποιαδήποτε δράση υπέρ της φύσης αδύνατη.
    Δεν ξέρω αν μπορώ να γίνω κατανοητή, αλλά όσο περισσότερο ασχολούμαι με το περιβάλλον, τόσο περισσότερο γίνομαι εχθρός της ελεύθερης διακίνησης του εμπορίου και επομένως της επιβεβλημένης λήθης της ιστορίας και της έννοιας του έθνους. Όταν η ανθρωπότητα δημιούργησε τα έθνη-κράτη θυσίασε εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές και βέβαια πόρους και κατέστρεψε άλλα τόσα εκατομμύρια έμβια όντα κάθε ομοταξίας και συνομοταξίας.
    Σήμερα ξεκινάει η αντίστροφη πορεία και φοβάμαι ότι οι απώλειες θα είναι πολλαπλάσιες!
    Αλλά πιο πολύ φοβάμαι, ότι δεν έχουν απομείνει πολλά για καταστρέψουμε! Όλα τα σπάμε, σαν να θυσιάζουμε τον πολιτισμό μας, στο εμπόριο και στο χρήμα.
    Αυτός ο κύριος με το 4Χ4, δεν έχει στο κεφάλι του παρά σκατά! Τι να περιμένει κανείς από αυτόν. Ούτε γουρούνι δεν θέλω πια να λέω τέτοια υποκείμενα, γιατι το γουρούνι έχει αισθήματα, που σιγά – σιγά μας γίνονται ξένα και φορτικά!
    Καλή Λαμπρή, καλή μου

    AntwortenLöschen
  15. http://www.paron.gr/v3/index.php?dt=2008-04-06%2000:00:00
    Γελοιογραφία πρώτης σελίδας "το Παρόν της Κυριακής", φύλλο 6/04/08, ο Καραμανλής επιστρέφει με υπερταχεία από το Βουκουρέστι ενώ ο Παπανδρέου καβαλά ένα βράχο που κουβαλά οπαδός του και πάει προφανώς με ταχύτητα μερμηγκιού.
    Αλλά ο σκιτσογράφος θα πει ότι εκφράζει το γενικό αίσθημα όλων των Ελλήνων, αφού οι πάντες επικροτούν κι ενθουσιάζονται επ'αυτού του θέματος, μάλλον όλοι οι άνθρωποι έτσι λειτουργούν σήμερα, ξεχνούν οποιοδήποτε φρικτό έγκλημα με το επόμενο ευχάριστο ή απλώς φερόμενο ευχάριστο νέο που θ'ακούσουν.
    Γι αυτό και οι κυβερνήτες τους συνήθως δεν κάνουν τον κόπο να λύνουν τα προβλήματα παρά μόνο "επικοινωνιακά".
    Αν κατά λάθος τους προκύψει καμιά λύση, ή μισή λύση, όπως το βέτο, προσέχουν μην ζητήσει κανένας από το τιμ των φωστήρων τους συγγνώμη και τους καταστρέψει (για λίγο) τη βιτρίνα.
    Μόνο για λίγο όμως.
    Μετά θα "ξεσπάσει" καμιά εισβολή στα Ζωνιανά, και θα τη ρετουσάρει.
    Δεν θες να ξέρεις πόσο καλή ήταν η Λαμπρή μου και τη συνέχεια της αντιδικίας με τον κύριο με το 4x4.
    Eίναι άλλωστε παλιά η ιστορία μου με τους γείτονες και επίκεντρο τα ζώα.
    Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι σημαίνει "εναντίον στην ελευθερία του εμπορίου και στη λήθη της ιστορίας" και δεν έχω το χρόνο να μελετήσω όλη τη σελίδα σου μήπως και βρω την εξήγηση.
    Πρέπει να ταίσω ζώα, να πάνε για κατούρημα, να είμαστε καθ'όλα εντάξει και να κοιμηθώ, αύριο πρέπει να βρω τροφές και νομίζω πως είναι κλειστά τα μαγαζιά, θα δω τι θα κάνω.
    Y.Γ. Δεν πειράζει, γουρουνιά, τι λέξεις θα χρησιμοποιήσω μάλλον παίζει ρόλο τι λέξεις άκουγα από το σπίτι μου όταν μεγάλωνα, κι όχι αν αγαπώ τα γουρούνια ή βλέπω το γουρούνι babe που είχε σήμερα η τηλεόραση ή δεν το βλέπω (μπορεί ακόμα κι αυτό αν κρίνω πως ταινίες σαν αυτές που στον πειρασμό τους πάντα υποκύπτω, τελικά κρύβουν κι αυτές κάποιο άσχετο με τα ζώα μήνυμα). Τέλος πάντων, δεν έχει κανείς το χρόνο να λογοκρίνει το λεξιλόγιό του όταν παλεύει με τις πράξεις του, πράγμα που ίσως να μπορεί όταν γράφει και μιλά περισσότερο από ό,τι πράττει.
    Συγγνώμη, είπα κι εγώ τώρα πολλά και δεν θα επανέλθω.

    AntwortenLöschen
  16. Καλημέρα Αλκη και χρόνια πολλά.


    Δεν την βρήκα τη γελοιογραφία, αλλά δεν πειράζει καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.
    Ελευθερία εμπορίου = ιστορική λήθη.
    Πιστεύω, ότι για να εκτελείται το ελεύθερο εμπόριο ανεμπόδιστα, οι λαοί σήμερα πρέπει να απαλλαγούν από εθνικά κολλήματα και επομένως να διαγράψουμε την ιστορία μας.
    Για το ελεύθερο εμπόριο, που προωθεί ο ΠΟΕ, διάβασε το τελευταίο μου πόστ και θα καταλάβεις τι εννοώ.
    Δηλαδή, παρότι θεωρώ τη σημερινή κυβέρνηση, ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί τα τελευταία 10 χρόνια, συμφωνώ και εγώ με το βέτο που όντως ο Παπανδρέου, ΔΕΝ θα το έλεγε!
    Υποστηρίζω τα γουρουνάκια, όχι βέβαια λόγω babe, όχι καθόλου, είναι συνήθεια μου, όταν παρομοιάζουν ανθρώπους με κάποιο ζώο, να διαμαρτύρομαι υπέρ του ζώου, γιατί ο άνθρωπος με κάποιες συμπεριφορές, έχει ξεπεράσει κάθε κτήνος!

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...