Montag, 7. Januar 2008

Ο χρόνος και η ζωή



Είπα να εγκαινιάσω τον καινούργιο χρόνο με μια αναδρομή στο παρελθόν. Στο πολύ μακρινό μας παρελθόν. Εκεί που αρχίζει να μετράει το ρολόϊ του πλανήτη μας.
Μια θαυμαστή πορεία, εκπληκτικά αργή στην αρχή δραματικά επιταχυνόμενη στις μέρες μας.


Πριν από 4.540.000.000 γεννήθηκε ο πλανήτης γη. Μια μπάλα φωτιάς δεμένη με τα δεσμά της βαρύτητας από το άρμα του 149 εκατομμύρια χιλιόμετρα απόμακρου ήλιου.
Ακολουθεί ακούραστα μια ελλειπτική τροχιά, όπου στην μια εστία της έλλειψης κάθεται ο Ήλιος ο μεγαλοπρεπής.
Ένας ήλιος σκληρός, θανατηφόρος που όπως θα δούμε παρακάτω η ζωή τον γαλήνεψε και τον έκανε σύμμαχο από εχθρό της, σε ένα υπέρλαμπρο διαλεκτικό παιγνίδι αέναης μετάβασης θανάτου και ζωής.
Η γη μας από μια πύρινη σφαίρα, μεταμορφώθηκε στον γαλάζιο πλανήτη που ξέρουμε, το φεγγάρι μας έγινε μια εστία φωτός και φέγγει με το γλυκό του φως τον κόσμο μας τις πιο πολλές νύχτες και ο Ήλιος μας έγινε ένας θεός που λατρεύτηκε από όλα τα ανθρώπινα όντα, που κατοίκησαν στην μεταμορφωμένη γη.
Ας παρακολουθήσουμε αυτή τη πορεία, και ας δούμε πόσο αργά έγινε αυτή η μεγαλειώδης μεταμόρφωση.

«Αδαίος»

4,450 δισεκατομμύρια  χρόνια πριν από την εποχή μας
Δημιουργία του πλανητικού συστήματος και του δίδυμου γη – σελήνη.
4,400 δισεκατομμύρια χρόνια

Η γη αρχίζει να αποκτά ατμόσφαιρα. Αλλά τι ατμόσφαιρα , καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε.
Ένα ολοένα και πιο πηχτό μείγμα από αμμωνία, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς. Τα πάνω στρώματα ψύχονται κατά την γειτνίαση τους με το διάστημα, βαραίνουν και κατεβαίνουν κοντά στο «έδαφος» όπου θερμαίνονται και ανεβαίνουν και πάλι προς τα πάνω. Μια αέναη κίνηση, από τα πάνω κάτω και από τα κάτω πάνω.
Η υψηλή περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε CO2, διαμορφώνει το γνωστό φαινόμενο του θερμοκηπίου όπου επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες που εμποδίζουν την υγροποίηση των υδρατμών.
Ηλεκτρικές εκκενώσεις, εκπληκτικής έντασης συνταράσσουν τον πλανήτη συθέμελα και σκίζουν την μαυρίλα, που επικρατεί παντού, από τα πυκνά αδιαπέραστα στο φως σύγνεφα.
Χημικές αντιδράσεις γίνονται διαρκώς.
Όταν ένα μέρος του CO2 ενωθεί με το οξείδιο του ασβεστίου σε ασβεστόλιθο, το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα εξασθενήσει και σιγά – σιγά ένα μέρος της θερμότητας θα διαρρεύσει στο διάστημα, με αποτέλεσμα την πτώση της θερμοκρασίας του αέρα.
Οι υπέρθερμοι ατμοί θα υγροποιηθούν και καταρράκτες νερού θα αρχίσουν να αδειάζουν πάνω στον φλοιό της γης.


Σκίζονται οι ουρανοί για 40.000 χρόνια. Βρέχει πάνω στον νεαρό πλανήτη επί 40.000 χρόνια αδιάκοπα. Ένας αρχέγονος ωκεανός θα καλύψει τη γη από άκρη σε άκρη.
4,200 δισεκατομμύρια χρόνια : 
Καταγραφή του αρχαιότερου σεληνιακού πετρώματος, δημιουργία του αρχέγονου ωκεανού.

4,000 δισεκατομμύρια χρόνια
Παράφορη ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η γη φτιάχνει στερεό φλοιό που σκίζεται αδιάκοπα από τη λάβα που δεν θέλει να εγκλωβιστεί εντός του.


«Αρχαϊκός»

3,900 δισεκατομμύρια χρόνια
Εμφάνιση της ζωής.


Βακτήρια,  προκαρυώτες, όλοι κολυμβητές. Οργανισμοί αναερόβιοι που αυτοπολλαπλασιάζονται θα κατακλείσουν έναν θερμό πλανήτη, ή σωστότερα θα κολυμπούν στο υγρό στοιχείο που καλύπτει τα πάντα, αλλά σε μεσαία βάθη του ωκεανού για να προστατεύονται από την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου που πέφτει ανελέητα πάνω του. Αυτά τα ψήγματα ζωής, αυτοί οι προκαρυώτες, θα είναι οι αποκλειστικοί κάτοικοι του πλανήτη για τα επόμενα 2,500 δισεκατομμύρια χρόνια. Το μικρότερο σε μέγεθος είναι μόνο 1000 φορές μεγαλύτερο από το άτομο του υδρογόνου και αν υπήρχε ένα άγγελος που χορεύει πάνω στην ακίδα μια λεπτής βελόνης, τότε σίγουρα θα ήταν ένας από αυτούς. Αλλάζουν μεταξύ τους γενετικές πληροφορίες, ενώνονται, συμβιώνουν και μεταλλάσσονται σε άλλα ήδη βακτηρίων πιο περίπλοκων, πιο ικανών, πιο ανθεκτικών και πολλαπλασιάζονται σε όσο χρόνο θα χρειαστείτε να διαβάσετε το παρόν ποστ.


3.400 εκατομμύρια χρόνια: 

Οι πρώτες στεριές ξεπροβάλλουν πάνω από το υδάτινο στοιχείο.

3.300 εκατομμύρια χρόνια

Καλημέρα Οξυγόνο.
Η πιο ωραία ιστορία της γένεσης αρχίζει.


Ένα πρασινομπλέ βακτήριο, το κυανοβακτήριο, παίρνει διοξείδιο του άνθρακα και νερό από το περιβάλλον, (το υγρό περιβάλλον πάντα, η ζωή είναι ακόμη δέσμια του νερού μη ξεχνάτε) και με την βοήθεια του ηλιακού φωτός το διασπάει στα συστατικά του, δηλαδή στο οξυγόνο και στον άνθρακα, καταναλώνει τον άνθρακα και αποβάλει το Οξυγόνο, σύμφωνα με την παρακάτω εξίσωση της φωτοσύνθεσης:

6 CO2 + 12 H2O => C6H12O6 + 6 O2 + 6 H2O


Το Οξυγόνο είναι όμως τοξικό για την υπάρχουσα ζωή. Είναι το πρώτο τοξικό απόβλητο που παρήχθη στον πλανήτη από την ίδια τη ζωή. Η ζωή λοιπόν παράγει τον θάνατο της! Αυτοδιαγράφεται, και ωστόσο στην θέση της εμφανίζεται μια άλλη μορφή, περιπλοκότερη. Το κυανοβακτήριο αγκάλιασε τα υπόλοιπα είδη και τα άφησε να φάνε τις σάρκες του. Στο καινούργιο συμβιωτικό κύτταρο, η χλωροφύλλη πιάνει ένα σταθερό πόστο, το νέο κυτταρικό σύμπλεγμα εμφανίζεται γεμάτο πάθος για ήλιο. Πάνω του βρίσκεται η ατμόσφαιρα των υδρατμών και της αμμωνίας, που το ίδιο θα μεταβάλει σε μια ατμόσφαιρα που το οξυγόνο θα κυριαρχήσει. Αυτό το καινούργιο αέριο, τοξικό για τη ζωή μέχρι τώρα, θα γίνει η βάση για την καινούργια ζωή από δω και πέρα.
Όπως μας γράφει η Λυν Μαργκούλις «Βακτήρια διαμορφώνουν το περιβάλλον που έχουμε σήμερα» και όχι αντίστροφα.
Δεν είναι δηλαδή το περιβάλλον που διαμορφώνει
τη ζωή σε μια γραμμική σχέση, αλλά η ζωή διαμορφώνει το περιβάλλον σε μια διαλεκτική σχέση
.
2,600 δισεκατομμύρια χρόνια: 
Η κρούστα της γης έχει ουσιαστικά πάρει την τελική της μορφή.

«Πρωτεροζωϊκός»

 

2,500 δισεκατομμύρια χρόνια: 
Νεότερες γεωλογικές ανακατατάξεις, εμφάνιση σιδηρομεταλλευμάτων. Σχηματισμός της Πανγαίας.

2,100 δισεκατομμύρια χρόνια: Σχηματισμός του στρώματος του όζοντος.
Ένα μέρος του παραγομένου οξυγόνου, λόγω της έντονης υπεριώδους ακτινοβολίας του ήλιου, μετατρέπεται σε Οζον. (Το όζον είναι ένα αέριο, με τρία άτομα οξυγόνου, και παράγεται σύμφωνα με την εξίσωση:
3O2 + υπεριώδης ακτινοβολία = 2Ο3, δηλαδή τρία μόρια οξυγόνου μας δίνουν δύο μόρια όζοντος). Έτσι λοιπόν σχηματίζεται ένα στρώμα όζοντος στο εξωτερικό μέρος της ατμόσφαιρας, εκεί που γειτνιάζει με το αφιλόξενο κενό και σιγά – σιγά καλύπτει ολόκληρη τη γη μειώνοντας δραστικά τον θανατηφόρο για τη ζωή βομβαρδισμό με την υπεριώδη ακτινοβολία.

Τώρα η ζωή μπορεί να αναδυθεί πάνω στην επιφάνεια του υγρού στοιχείου, να εκτεθεί στο ηλιακό φως, να παράγει ακόμα περισσότερο οξυγόνο και να μειώνει ακόμα γρηγορότερα το CO2.Η ζωή βγαίνει από το μισοσκόταδο του ωκεανού στο λαμπρό φως του ήλιου μας.


Φως! λοιπόν, περισσότερο φως!

Τι ομορφιά, μα την αλήθεια, αυτός ο κύκλος της ζωής! Το νέο συμβιωτικό κύτταρο θέλει φως, αλλά το φως το σκοτώνει. Για μια στιγμή φαίνεται, ότι η ζωή έχει όρια, είναι καταδικασμένη να κρύβεται σε οριακά βάθη κάτω από το νερό, ώστε να παίρνει μεν φως, που είναι απαραίτητο για την συντήρησή της, αλλά σε περιορισμένες ποσότητες, γιατί αλλιώς θα σβήσει από τον πολύ φως.
Ωστόσο, η ζωή αλλάζει τα δεδομένα για λογαριασμό της! Αυτή η ίδια δημιουργεί την ασπίδα της. Τώρα η θανατηφόρα υπεριώδης ακτινοβολία φιλτράρεται μέσα από την ζώνη του όζοντος.
Η ζωή παίρνει άλλον ένα πόντο στην διαμάχη με τον θάνατο.
Τα χρόνια περνάνε ……….Κανείς δεν βιάζεται.
Ο νεαρός πλανήτης συνεχίζει την πορεία του μέσα στο σύμπαν, ο ήλιος τον ζεσταίνει γλυκά πια, οι φυτικοί προκαρυώτες κολυμπάνε ευδαιμονικά στον αρχέγονο σκούρο, γεμάτο φυτοπλαγκτόν ωκεανό.
Φτάσαμε στα
1,700 δισεκατομμύρια χρόνια πριν την εποχή μας:
Καλωσορίστε τα  Π ρ ω τ ό κ τ ι σ τ α   και ας άργησαν.
Το κύτταρο αποκτάει πυρήνα. Αποκτάει δηλαδή ένα χρηματοκιβώτιο που θα κλειδώνει από δω και μπρός το DNA του. Να το και το DNA ! Όχι πως δεν υπήρχε πιο πριν, απλώς ήταν χύμα μέσα στο κύτταρο και έχανε τις πληροφορίες του ευκολότερα, έλειπε η οργάνωση και η στρατηγική, γι αυτό τεμπέλιαζε 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή από 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν από την εποχή μας, που εμφανίζονται οι πρώτοι προκαρυώτες του βασιλείου ΜΟΝΕΡΑ, μέχρι 1,7 δισεκατομμύρια χρόνια που κάνει την εμφάνιση του ο πρώτος ευκαρυώτης!
Με την εμφάνιση των ευκαρυωτών, (έτσι λέμε τα κύτταρα με πυρήνα, από τη λέξη κάρυο που σημαίνει σκληρός, εξ ου και καρύδι) η ζωή θα μπεί αργά αλλά σταθερά στη φάση των πολυκύτταρων οργανισμών, της απίστευτης ποικιλότητας κα μεγέθυνσης που γνωρίζουμε.

Το αρχαιότερο απολίθωμα πρωτόκτιστου με το όνομα Ακριτάρχη, 
ηλικίας 2,1 δισεκατομμυρίων χρόνων.

Οι προκαριώτες θα παραμείνουν μέχρι σήμερα σταθεροί συνοδοί, μεταλλαγμένοι ή και όχι, αθάνατοι πολύ από αυτούς, μια ζωής όπου οσονούπω θα κάνει θορύβους κακόηχους και εύηχους, θα γεμίσει με ευωδιές τον αέρα και θα χρωματίσει την πέτρινη μέχρι στιγμής πανγαία με χρώματα και σχήματα που κανένα δεν θα είναι ίδιο  με το άλλο!
Μέχρι αυτή τη φάση έχουν περάσει ήδη 2,9 δισεκατομμύρια χρόνια . Η ζωή του πλανήτη έχει αναλωθεί μέχρι τώρα για να γίνουν ο ωκεανός, η πανγαία, το οξυγόνο, η ζώνη του όζοντος, το φυτοπλαγκτόν και οι ευκαριώτες. Το υγρό στοιχείο συνεχίζει να κυριαρχεί.
Στο επόμενο ποστ θα δούμε τις επόμενες θαυμαστές σελίδες αυτής της μοναδικής ιστορίας, μέχρι να φτάσουμε στην εποχή μας.

Αν η γη συντηρούσε ζωή για εκατό χρόνια, εδώ σ αυτή τη φάση έχει τα 67στα γενέθλια.

Είναι δηλαδή σχεδόν γριά!

26 Kommentare:

  1. Αν παρακολούθησες τη "Θεματική Βραδιά" της προηγούμενης Πέμπτης (http://thematikivradia.ert.gr/details.asp?id=5210&catid=3469), θα διαπίστωσες πως οι Ευαγγελιστές του πλανηταρχήδη (οι οποίοι, σύμφωνα με τους "συνωμοσιολόγους" κυβερνούν τον παγκόσμιο πληθυσμό) προωθούν και υποστηρίζουν τη θεωρία που αποκαλείται "Σοφός Σχεδιασμός" (ή, "Δημιουργισμός"), αποκηρύσσοντας μετά βδελυγμίας την παραμικρή πιθανότητα για τυχαία δημιουργία ή δαρβινικές θεωρίες περί εξέλιξης κλπ.

    Πάντως, το ότι η Γη μπορεί να θεωρηθεί "γριά", ίσως και να εξηγεί τη βάναυση συμπεριφορά της "πολιτισμένης" ανθρωπότητας απέναντί της: ο σύγχρονος (και όχι μόνον) ανθρωπίδης εμφορείται από το υψηλό ιδανικό "τόπο στα νιάτα"!!!

    AntwortenLöschen
  2. Πολύ ωραίο ποστ με σαφείς πληροφορίες.
    Μια μικρή επισήμανση σε σχέση με την σημασία στα Ελληνικά μερικών λέξεων
    Γράφεις:
    ευκαριωτών, (έτσι λέμε τα κύτταρα με πυρήνα)

    Η λέξις κάρυον στα Ελληνικά σημαίνει πυρήν,ευκαρυωτικό λοιπόν κύτταρο σημαίνει το κύτταρο που έχει σωστή σχέση πυρήνα -πρωτοπλάσματος.
    Δυσκαρυωτικά κύτταρα είναι τα κύτταρα που αλλάζει η σχέση αυτή με αύξηση του μεγέθους του πυρήνα φτάνοντας στα νεοπλασματικά που ο πυρήνας είναι τεράστιος.

    AntwortenLöschen
  3. καλησπέρα alterapars,
    Οχι δυστυχώς δεν την είδα. Τους έχω όμως ακουστα αυτούς τους δημιουργιστές.
    Μεσαίωνας σε όλα τα επίπεδα, σε λίγο θα μας καίνε στην πυρά και στην πλατεία.
    Μπορεί όμως να σκοντάψουν κάπου ενδιάμεσα, όλα τα τέρατα που λιμαίνονται την "γριά" γη και να πάνε στα τσακίδια!
    Ποιός ξέρει, χαοτικά είναι όλα.
    Βλέπεις η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.


    @Αθεόφοβε,

    τωρα που μου το γράφεις το θυμήθηκα, ότι σε κάποιο βιβλίο γίνεται η εξηγηση των όρων, προ-καρυώτης και ευ-καρυώτης.
    Κάρυον και καρύδι.
    Οι ευκαριώτες έχουν (είναι) εμπύρηνα κύτταρα και θα μπορούσαμε να πούμε έχουν καρύδια, καθόσον οσονούπω θα ξεχωρίσει και το σεξ!!!!
    Σωστά όμως τα λέω. Και στα ελληνικά αυτοί οι όροι έτσι ερμηνεύονται, αφού αγόρασα τον Mayr επι τούτου.

    AntwortenLöschen
  4. Ας βάλουμε δίπλα και την κατάλληλη μουσική....
    να ταιριάζει με το ποστ

    AntwortenLöschen
  5. Το δούλεψες πάρα πολύ, που δείχνει το πόσο αγαπάς το θέμα και ο απλός – καθαρός τρόπος που το δίνεις δείχνει το πόσο το κατέχεις. Μόνο μεγάλο ευχαριστώ και μια ευχή απ’ τη καρδιά μας μπορούμε να σου δώσουμε σαν πληρωμή.

    AntwortenLöschen
  6. @ Νίκο μου, δεν θυμάμαι ποιός φιλόσοφος το έχει πει.
    Αυτά που κανείς γνωρίζει τα λέει καθαρά και οι λέξεις για να τα πει του έρχονται εύκολα.
    Ο δε Βονεγκατ, το θυμάμαι γιατί τον διαβάζω τωρα, αν ενας καθηγητής δεν μπορει να εξηγησει σε ένα παιδί 8 χρονών, με τι ασχολείται, τοτε βράστον, δεν κάνει τίποτε.
    Είναι αλήθεια, την αγαπώ τη γή μας, άμα διαβάζεις την ιστορία της, όταν βλέπεις με ποση λατρεία έκανε αυτο το θαύμα που βλέπουμε σήμερα και τα ανθρωπάκια που μας κουμαντάρουν τα γκρεμίζουν σε κλάσματα του δευτερολέπτου, πονάς.
    Καλή μας χρονιά.
    Υ.Γ. περιμένω τη συνταγη της πίττας με παπαρούνες

    AntwortenLöschen
  7. η Γη ειναι γρια 67 χρονων!!! δλδ.. στα ποσα μας γεννησε..?

    Αψογο Post! παντα τετοια και πολυ καλη και χαρουμενη χρονια:-))

    AntwortenLöschen
  8. καλησπέρα ροδίτσα μου,
    Περίμενε και θα δεις πότε μας γέννησε!

    Στο επόμενο ή στο μεθεπόμενο, θα σου ρίξω σήμα

    AntwortenLöschen
  9. Το λέει και η κόκκινη Ρόζα στην αρχή του "μαθήματα πολιτικής οικονομίας"

    AntwortenLöschen
  10. Ουσιαστικό ποστ!...
    Θυμίζει κυρίως ότι όλα είναι περαστικά, κάνουν το κύκλο τους και σβήνουν, και αυτό δεν με ενοχλεί καθόλου.

    AntwortenLöschen
  11. Εγώ έχω την αντίληψη ότι είναι 50 άρα να μην σας κουράζω με δισεκατομύρια χρόνια δημιουργίας γης και προβλεπόμενης καταστροφής του Ηλιου, αλλά κινδυνεύει σοβαρά να πάει από τροχαίο γιατί την οδηγεί ένας ατζαμής επιπόλαιος οδηγός ο άνθρωπος.

    AntwortenLöschen
  12. Καλά εσύ μορφωμενη γυναίκα πιστεύεις σ' αυτά τα πραγματα; :-D :-D

    (ανάλογη ερώτηση έχω δεχθεί στο παρελθόν)

    Καλή χρονιά!

    AntwortenLöschen
  13. @ Νίκος,

    Α, ναι το λέει και η Ροζα Λούξεμπουργκ; Η ίδια πάντως δεν ανήκει σ αυτούς που διαβάζονται πολύ εύκολα.
    Εκτός αν κάνει πολιτική αγκιτάτσια.

    @ roidis

    Μπορεί και σίγουρα όλα είναι περαστικά. Και το ίδιο το σύμπαν μέσα στην διάρκεια του πολύ μεγάλου χρόνου περαστικό είναι. Αλλά δεν μπορώ να βλέπω να καταστρέφουμε τη γη μια ώρα αρχήτερα. Ξέρουμε πως μια μέρα θα πεθάνουμε, αλλά δεν αυτοκτονούμε.
    Από κάθε άποψη, όμως είναι καλό να θυμόμαστε, σε ότι και σε όσα κάνουμε, πως όλα κάνουν το κύκλο τους και πεθαίνουν. Αυτή η γνώση και η συναίσθηση θα μας έκανε λιγότερο επιθετικούς και κατακτητικούς. Κυρίως λιγότερο κατακτητικούς, που είναι η αρρώστια της εποχής μας.

    @ DIONYSOS,

    Στο προηγούμενο ποστ, γράφω (δεν είναι βέβαια δική μου η ιδέα, το αναφέρουν πολλά βιβλία βιολογίας και κοσμολογίας) ότι η γη μπορεί να συντηρήσει ζωή, ακόμα 300 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα. θα ανέβει η θερμοκρασία, θα πεθάνει η ζωή, θα ανέβει πιο πολύ η θερμοκρασία, λόγω θερμοκηπίου, θα διαφύγει στο διάστημα η ατμόσφαιρα κλπ. κλπ. Ο ήλιος θαρρώ πως έχει ακόμα 3,5 δις χρόνια πριν αλλάξει φάση, οπότε θα γίνει κόκκινος γίγαντας και θα καταπιεί τη γη.
    Επομένως, διάρκεια της ζωντανής γης: 4200 εκ. χρόνια
    Έχουν περάσει ήδη 2900 εκατομμύρια χρόνια.
    Αναγωγή στα εκατό 2900/4200 = 69. Αλλά επειδή η εμφάνιση του πρώτη ευκαριώτη παίζει μερικές δεκάδες εκατομμύρια, την έκανα δυο χρόνια νεότερη.
    Στο δεύτερο σκέλος, πράγματι ενας ατζαμής, πιωμένος και ασυνείδητος οδηγός, οδηγεί αυτό το εξαίσιο όχημα.

    @ Greg,
    Καταρχήν όλα καλά; Ήθελα να σου τηλεφωνήσω, αλλά δεν έβρισκα το τηλέφωνό σου.

    Άκου τώρα συζήτηση δική μου με τη μάνα μου:
    Μαμα
    Δηλαδή παιδάκι μου μου λες ότι δεν υπάρχει θεός;
    Κόρη
    Εμ που να βρεθεί...
    Μαμά
    Και ποιος τα έκανε όλα αυτά;
    Κόρη
    Να, κάποτε δεν υπήρχε τίποτε, παρά μόνο μια μικρή σφαίρα με άπειρη θερμότητα και έσκασε και γέννησε δισεκατομμύρια αστέρια. Από τα αστέρια, βγήκαν οι πλανήτες και από την ένωση της ανόργανης ύλης κάτω από συνθήκες που βρέθηκαν εκείνη της στιγμή γεννήθηκε ένα κύτταρο που μεγάλωσε, και μετά από πολλά χρόνια εξελίχθηκε σε άνθρωπο.

    Μαμά,
    Κρίμα τα γράμματα που ξέρεις και καταδέχεσαι να λές τέτοιες βλακείες.
    Κόρη
    Δηλαδή, γιατί οι βλακείες της βίβλου σου είναι καλλίτερες από τις δικές μου;
    Μαμά
    Άντε πέταξε τα μυαλά σου κορίτσι μου, τέτοια που είναι.
    Τέλος της συζήτησης.

    AntwortenLöschen
  14. Πολύ καλή δουλειά και εξαιρετικά επιμορφωτική! Αναμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την συνέχεια ...

    Για τον υπολογισμό της ηλικίας της ζωντανής γης έχω κάποιες αμφιβολίες για το όριο των 300 εκ ετών - νομίζω πως είναι μεγαλύτερο - αλλά δεν έχει και τόση σημασία.

    Τελικά οι μαμάδες/μπαμπάδες λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Βρε κοίτα κάτι "περίεργες" συμπτώσεις ...

    AntwortenLöschen
  15. Σχεδόν γριά!
    Κρίμα, κι είμαι τόσο νέος!
    Αλλά το ήξερα ότι δεν ταιριάζαμε.

    ΥΓ. Είχες τόσα καλά σχόλια, που το δικό μου περιττεύει. Υπόσχομαι (σιγά τώρα) μέσα στα επόμενα 67 χρόνια να σοβαρευτώ.

    AntwortenLöschen
  16. @ Mirage,

    Καλησπέρα Mirage μου,

    Είχα την εντύπωση, όταν τα έγραφα, ότι θα με παίρνατε με τις πέτρες που σας λέω τέτοιες κοινοτυπίες. Αλλά έχουμε πει πολλές φορές, «όλες οι αλήθειες είναι γνωστές και χιλιοειπωμένες» ας τις ξαναπούμε. Δεν βλάφτει! Εξ άλλου όσες φορές και να πούμε ευχαριστώ στη γη μας, λίγες θα είναι!

    Όσο για τις μαμάδες, η σκηνή αυτής της συζήτησης με τη μαμά μου δεν μου φεύγει από το μυαλό. Είχα ξεραθεί στα γέλια, όταν μου είπε, ότι της λέω βλακείες…..
    Κατάλαβες....., εγώ έλεγα βλακείες η βίβλος εξυπνάδες!
    Όλες οι μαμάδες είναι αφύσικα ίδιες.

    @ cropper,

    Γεια σου μικρούλη μου,

    @ vangelakas,

    Μερσί καλέ, που λες και συ.

    AntwortenLöschen
  17. @ mirage,
    ξέχασα, τα 300 εκατομμύρια τα αναφέρει η Μαργκουλις, αλλά το έχω δει και σε περισσότερα βιβλία και περιοδικά. Μακάρι να είναι περισσότερα!
    Αλλά, φοβάμαι, ότι η αφροσύνη του ανθρώπου θα συντομεύσει τραγικά αυτό το διάστημα!

    AntwortenLöschen
  18. γεια σου Ange-ta μου, καλη χρονια!

    τι ωραιο ποστ και τι ωραιες εικονες!

    AntwortenLöschen
  19. Καλή χρονιά και σε σένα και στους αγαπημένους σου @ Nuwanda.

    Οι εικόνες με κούρασαν περισσότερο απο το κείμενο. Γιατί έβαζα τα πιο περίεργα λίματα για να βρω τις κατάλληλες φωτογραφίες.
    Μόνο το κυανοβακτηριο βγηκε με τη πρώτη!
    Πιστεύω, ότι η συνέχεια θα είναι εξίσου δύσκολη στις εικόνες.

    AntwortenLöschen
  20. ανζετάκι καλημέρα!
    στέκομαι πολύ σκεπτική μπροστά σ'όλα αυτά που παρέθεσες εδώ...
    τελικά η γη η καημένη είναι πολύ καλή...
    στο σπίτι της 67χρονης οι παραχωρήσεις είναι μεγάλες, για τα παιδιά της, τα εγγόνια της, τα δισέγγονά της. το πρόβλημα είναι η τρέλλα τους. μπορείς να καλλιεργήσεις κομμάτια μη-τρέλλας των παιδιών της γης;
    τι σου λέω τώρα!
    σίγουρα πάντως είσαι ικανή να βοηθήσεις σ'αυτό.
    την καλημέρα μου! θα πάω στην άγκυρα σήμερα (εκτός απροόπτου θεούλη μου). είσαι;

    AntwortenLöschen
  21. Σωστά αυτά που λες ange-ta, αλλά ή θα κινητοποιηθούμε ή θα ψυχοπλακωθούμε. Ελπίζω να γίνει το πρώτο. Καλή Κυριακή.

    AntwortenLöschen
  22. Εκπληκτική δουλειά.

    Τελικά όταν έχεις μεράκι για αυτό που κανείς, αυτό θα βγει νομοτελειακά στο αποτέλεσμα, από την ανέγερση μιας πολυκατοικίας μέχρι την καρυδόπιτα της Κυριακής.

    Συνέχισε να προσφέρεις γνώση.

    Ξέρεις γιατί η γνώση είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός;

    Γιατί δεν κλέβεται, δεν φθείρεται, αλλά κυρίως γιατί δεν κληρονομείται.

    Καλή Χρονιά.

    AntwortenLöschen
  23. @ Ανθάκι,
    στην Αγκυρα δεν θα έρθω.....
    λές και δεν το ξέρεις!

    @ Μπάμπη, αμ δεν θα προκάμουμε.

    @ aliatas
    μην μου πεις, ότι κάνεις και καρυδόπιττες, λίγο βαρια μου πέφτει, άσε που κάνω δίαιτα να χάσω κανένα κιλο, για να μην αγοράσω καινούργια ρούχα.
    Εγω έκανα κολοκυθόσουπα, για γλυκό.

    AntwortenLöschen
  24. Ενδιαφέρον μπλογκ. Θα εντρυφήσω με την πρώτη ευκαιρία.....αυτό το τελευταίο με την κολοκυθόσουπα για γλυκό δεν το κατάλαβα...
    σας χαιρετώ
    ριτς

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...