Samstag, 5. November 2011

Ερωτήματα που καίνε.

Ήταν η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ένα λάθος;
Ναι, γιατί η ευρωζώνη κτίστηκε όχι μόνο σε σάπια θεμέλια, αλλά δεν αντιπροσώπευε – από τότε - τίποτε άλλο εκτός από ένα δόλιο δίχτυ παγίδευσης των λαών.
Μπήκαμε στην Ευρωζώνη με τον ενθουσιασμό του ηλίθιου. Καμιά μελέτη, καμία πρόβλεψη, κανένας όρος. Επίδειξη δουλικότητας της ελληνικής ηγεσίας, αυτή που ευθύνεται για όλα τα κακά αυτής της χώρας.
Όχι μόνο δεν εξασφαλίσαμε  τα αυτονόητα, δηλαδή ισότητα στα επιτόκια, αλλά πήραμε και ένα ύπουλο, κρυφό δάνειο, που ενώ το γνώριζαν οι εταίροι μας, σήμερα αποτελεί το συγχωροχάρτι της αρπαχτικής τάξης που κυβερνάει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο, για να μπορεί να μας κουνάει με αυτό το δάκτυλο λέγοντας μας:

 «Μας ξεγελάσατε, μπήκατε στο κλάμπ μας ενώ δεν σας άξιζε!»

μας κουνάνε το δάκτυλο
Οποία ταπείνωση για μας, αλλά και τι ρατσισμός από την πλευρά τους! Δεν έχουν παρέλθει ούτε 100 χρόνια από τότε που ένας ολόκληρος λαός έπρεπε να κυκλοφορεί με αστέρια , ώστε να είναι εύκολη η διάκριση που θα τους οδηγούσε  σε αναγκαστική απώλεια της περιουσίας τους, σε υποσιτισμό, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε ομαδικούς τάφους. Σήμερα η ίδια αυτή χώρα που οργάνωσε την πιο αποτρόπαιη πράξη του αιώνα που έφυγε, δεν διστάζει να μαρκάρει με την ίδια λογική έναν άλλον λαό, μικρότερης οικονομικής εμβέλειας από εκείνη που είχαν οι Εβραίοι το 1930. Η ίδια απαράλλακτη λογική:  Τότε έλεγαν: αυτά τα φίδια που θέλουν να πάρουν την εξουσία όλου του κόσμου, σήμερα λένε για μας: Αυτοί οι τεμπέληδες που μας χαλάνε την ευημερία!

Τα σκυλιά ξανάρχισαν να γαυγίζουν, πιο άγρια σήμερα, γιατι πρέπει να πάρουν και την ρεβανσ του ηττημένου.

Η Αγγέλα μας κουνάει το δάκτυλο
Είναι σήμερα η έξοδος από την Ευρωζώνη μια λύση;
Όχι και πάλι όχι. Γιατί η είσοδος μας στην ΕΕ είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Αν βγαίναμε απο την ΕΕ , το επακόλουθο για την χώρα μας, θα είναι η πλήρης και η πιο δραματική πτώχευση που υπέστη ποτέ χώρα από την ύπαρξή της.
Μπορεί να μην φοβόμαστε τη φτώχεια, η Ελλάδα μέσα σε φτώχεια μεγαλούργησε! Μια συμμορία αβράκωτων έδιωξε εναν  σκληρό και  βάρβαρο δυνάστη! Ομως,  η σημερινή Ελλάδα είναι δεμένη στο άρμα αυτής της ακρίδας που λέγεται παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός, ο οποιός  έχει αφαιρέσει από τη χώρα μας κάθε παραγωγική βάση.
Αγοράζουμε ντομάτες από το Βέλγιο, πατάτες, γάλα, τυριά, βούτυρο από τη Γαλλία, πετρέλαιο από τις 4 αδελφές, αγροτικά μηχανήματα από την ηγεμονική Γερμανία, οπλικά συστήματα πάλι από την Γερμανία αλλά και τη Γαλλία του Σαρκοζί, λιπάσματα από την Γερμανία, ρούχα και παιγνίδια από την Κίνα, ραδιενεργά αυτοκίνητα από την Ιαπωνία, λιγότερο ραδιενεργά από την Κίνα ,  άλλα αυτοκίνητα από την Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία.
μας εμπαίζουν, οι "ενάρετοι"
Τι έχει απομείνει λοιπόν σε μας; Ακόμα και τα αγροτικά προϊόντα είναι αδύνατο να παραχθούν χωρίς εισαγόμενα ανταλλακτικά για τα τρακτέρ. Ίσως, να μπορούμε να παράγουμε δική μας ενέργεια με πολύ κόπο, κούραση και  ελάχιστη αποδοτικότητα, αν και δεν ξέρω αν η άμμος μας για να κατασκευάσουμε ηλιακά ηλεκτροκύτταρα είναι κατάλληλη. Δεν ξέρω αν έχουμε αρκετό χαλκό για να κατασκευάσουμε καλώδια, αν υπάρχουν ακόμα  ελληνικά εργοστάσια παραγωγής καλωδίων, ηλεκτρικών πινάκων. Δεν ξέρω αν μπορούμε  να κατασκευάζουμε  ηλεκτρικούς κινητήρες, αντλίες νερού για έστω την αγροτική παραγωγή. Όταν εγώ εγκατέλειψα την βιομηχανία, ως μηχανικός, όλα όσα αναφέρω μπορούσαμε να τα βρούμε στην ελληνική αγορά, με κάποιο ποσοστό εισαγόμενων μερών. Σήμερα ξέρω ότι η μια βιομηχανία μετά την άλλη έκλεισαν, λόγω μη ανταγωνιστικότητας.
Οταν αρχισαν να μαρκάρουν ανθρώπους
Τέλος και το πιο σοβαρό απ όλα: Δεν ξέρω, αν μπορούμε να παράγουμε ψωμί, τυρί, κρασί, λάδι χωρίς υποστήριξη από την αλλοδαπή.
Υπάρχει άραγε κάποια ολοκληρωμένη μελέτη, για την μετά  ευρωπαϊκή εποχή;
Για τα μέταλλα θα ρωτήσω τον φίλο «antigold» Για τα αγροτικά ; Δεν ξέρω ποιόν να ρωτήσω.
Θα μπορούσε άραγε να συσταθεί μια σοβαρή ομάδα που να ερευνήσει κάθε πιθανό σενάριο της πλήρους και ολοσχερούς χρεοκοπίας της Ελλάδας, και τις πιθανότητες επιβίωσης που έχει;
Γιατί και ο πιο ανίδεος αντιλαμβάνεται ότι οι παληκαρισμοί του δεν πληρώνω δεν πληρώνω είναι καλές για τα διόδια, όπου διακυβεύονται κάποια τάλιρα, αλλά όχι η τροφή μας, η ασφάλεια μας δηλαδή η ζωή μας και η επιβίωση μας.

Γι αυτό: ας φωνάξουμε όλοι μαζί: Μπρός να βγούμε στο φως της αυτάρκειας και ας γίνουμε φτωχοί.
Η φτώχεια είναι παλληκαριά  και όχι το δεν πληρώνω! Και όταν το καταφέρουμε, τότε ε, ας τραβήξει η Ευρώπη το δρόμο της και μείς τον δικό μας.

11 Kommentare:

  1. Eγώ χθες το βράδυ βρήκα τον εαυτό μου να συμφωνεί με ...τον Βελόπουλο, γιατί έλεγε το αυτονόητο: να επενδύσουμε στην παραγωγή τροφίμων και εκεί να βασίσουμε (ξανά) την ανάπτυξή μας, όταν έρθει αυτή.
    Έχω καιρό που το λέω ότι η διάλυση της αγροτικής οικονομίας της Ελλάδας ισοδυναμεί με εθνική τραγωδία, στην οποία βεβαίως-βεβαίως έβαλε πρόθυμα το χεράκι της η ΕΕ. Κάτι λίγα έχω γράψει σχετικά στο http://antigoldgreece.wordpress.com/2011/03/08/eu-resource-grab/

    Όσον αφορά τα μέταλλα το θέμα δεν είναι τόσο απλό, γιατί καμιά χώρα δεν έχει όλα τα μέταλλα και φυσικά δεν έχει όλη την αλυσίδα της παραγωγής, από την εξόρυξη μέχρι το τελικό προϊόν. Αυτό μπορεί να συμβαίνει σε συγκεκριμένες χώρες για συγκεκριμένα προϊόντα, αλλά είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Π.χ. η Σουηδία παράγει μέταλλα και έχει και μια βιομηχανία κατασκευής μηχανολογικού εξοπλισμού τα οποία εξάγει και το ίδιο κάνουν και οι ΗΠΑ, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Ο κανόνας είναι ότι κάποιες χώρες (συνήθως ο παγκόσμιος νότος) εξάγουν τον ορυκτό τους πλούτο στις βιομηχανοποιημένες χώρες του βορά όπου γίνονται αυτοκίνητα και ψυγεία και εκεί μπαίνει και όλη η προστιθέμενη αξία, δηλαδή τελικά είναι η γερμανική βιομηχανία που κερδίζει π.χ. από το βωξίτη που παράγεται στο Βιετνάμ.

    Αυτάρκης σε μέταλλα και άλλους ορυκτούς πόρους δεν είναι καμία χώρα. Μάλλον δεν υπάρχει πια η έννοια της "χώρας"γιατί, με πιθανή εξαίρεση την Κίνα, έχει αντικατασταθεί από την έννοια "εταιρεία". Οι ιδιωτικές βιομηχανίες αγοράζουν τα μέταλλα από όπου τα βρουν και σε τιμές που καθορίζονται χρηματιστηριακά. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, οι βιομηχανίες δεν παράγουν αυτά που χρειάζεται η χώρα αλλά αυτά που ζητάει η παγκόσμια αγορά.

    Η αυτάρκεια σε μέταλλα είναι ένας ανέφικτος στόχος. Άσε που για να γίνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε τον καπιταλισμό και να μπούμε σε μια "σοσιαλιστική" λογική, δηλαδή βιομηχανίες που να παράγουν για το λαό. Και φυσικά εδώ μπαίνουν κι άλλα ζητήματα που ως ευημερούσα κοινωνία που ήμασταν μέχρι χθες, ποτέ δεν σκεφτόμασταν. Πόσα μέταλλα χρειαζόμαστε πραγματικά. Γιατί πρέπει να αλλάζουμε κάθε χρόνο κινητό; Γιατί να πάρω καινούρια τηλεόραση και να μην επιδιωρθώσω την παλιά; Θα είμαι άραγε λιγότερο ευτυχισμένη;

    Όμως η αυτάρκεια σε ΤΡΟΦΙΜΑ είναι ένας στόχος ρεαλιστικός, εφικτός και νομίζω ότι είναι και η μόνη μας ελπίδα για το μέλλον. Να οργανώσουμε ξανά τοπικές οικονομίες, τοπικές παραγωγές, ελιές, τυριά, κηπευτικά, όλα αυτά που τώρα εισάγουμε από την Τουρκία και τη Βουλγαρία μέχρι την Αργεντινή. Και από αυτά τα προϊόντα θα έρθει και η ανάκαμψη, ακόμα και οι εξαγωγές.

    Έχω την τύχη να ζω στην επαρχία και σκέφτομαι ότι και στην χειρότερη των περιπτώσεων τουλάχιστον δεν θα πεινάσω. Η γη είναι ευλογημένη. Τους ανθρώπους στις πόλεις σκέφτομαι με πόνο.

    AntwortenLöschen
  2. Η Ελλάδα “παράγει”!
    Μέχρι το 2009, ήταν πρώτη στον παγκόσμιο εμπορικό στόλο.
    Το 2010 έγινε δεύτερη, κατέχοντας το 14,8% του συνόλου της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Όμως, αν συνυπολογιστεί και ο στόλος άλλων, μικρότερων πλοιοκτητών, φτάνουμε στο 20% περίπου του παγκόσμιου στόλου!
    Ο υπό ελληνική σημαία στόλος είναι πέμπτη δύναμη στον κόσμο και πρώτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέχοντας το 39,7% του συνόλου.
    Κατασκευαστικές εταιρείες: Ένας ισχυρός και σύγχρονος κλάδος, που δραστηριοποιείται με επιτυχία και στο εξωτερικό. Ελληνικές κατασκευαστικές κατασκευάζουν από διυλιστήρια στη Σ. Αραβία, αυτοκινητόδρομους στην Πολωνία, οικιστικά συγκροτήματα στη Ρωσία, κάθε λογής δημόσια και ιδιωτικά έργα σε όλη την έκταση των Βαλκανίων.
    Ελληνικές πολυεθνικές: Ναι, από την Ελλάδα ενεργούν ή είναι εγκατεστημένες 216 ελληνικές πολυεθνικές! Ενα πρώτο κατάλογο δίνει η "Ναυτεμπορική" (http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1734560 ). Αυτές όλες ενεργούν σε όλο τον κόσμο με έδρα την Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται τραπεζικές και ναυτιλιακές εταιρείες.
    Υπεράκτιες (off shore) εταιρείες: Ένας ολόκληρος ανεξέλεγκτος κόσμος επιχειρήσεων, όπως φάνηκε από τα σκάνδαλα της τελευταίας περιόδου. Δρουν ασύδοτα, με την ανοχή ή και κάλυψη των κυβερνήσεων και του καθεστώτος, προστατεύοντας τομείς της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τη φορολόγηση, ξεπλένοντας "βρόμικο" χρήμα από τομείς μαφιόζικης καπιταλιστικής δραστηριότητας (ναρκωτικά, όπλα, trafficing κ.λπ.).
    Στην Ελλάδα εδρεύει η INTRALOT, δεύτερη εταιρεία στον κόσμο στον τομέα τυχερών παιχνιδιών. Όλα της τα τερματικά και άλλα μηχανήματα, αλλά και το λογισμικό, είναι ελληνικής τεχνολογίας και παράγονται από την INTRACOM των 2.500 εργαζομένων.
    Η 3Ε COCA COLA είναι η δεύτερη σε κύκλο εργασιών μετά την πρώτη στις ΗΠΑ. Ελληνικής ιδιοκτησίας και με εργοστάσια σε πάνω από 30 χώρες, με πάνω από 30 εταιρείες σε χώρες με συνολικό πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων.
    Οι ελληνικές χαλυβουργίες παράγουν πάνω από 2,5 εκατ. τόνους χάλυβα το χρόνο, καλύπτοντας τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και εξάγοντας στο εξωτερικό. Αναφέρουμε το συγκρότημα της ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 90 εταιρείες σε πολλές χώρες.
    Η τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ βρίσκεται σε πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και οι ΗΠΑ, παράγοντας τσιμέντο από 7 εργοστάσια.
    Αλλά και επιχειρήσεις με ισχυρή μετοχική συμμετοχή του Δημοσίου δραστηριοποιούνται σε πολλές χώρες και κατέχουν δεκάδες άλλες επιχειρήσεις. Αναφέρουμε τον ΟΤΕ (κατέχει πολλές εταιρείες τηλεπικοινωνιών - τηλεφωνίας σε όλα τα Βαλκάνια), τα ΕΛΠΕ κ.λπ. Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη σημασία του ενεργειακού κλάδου, με την παρουσία της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, της ΔΕΣΦΑ κ.λπ., αλλά και με τη συμμετοχή σε σημαντικά ενεργειακά δίκτυα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

    AntwortenLöschen
  3. Ange-ta μου έχεις δίκιο αλλά δυστυχώς ο κόσμος νομίζει ότι θα περάσει τον κάβο με τα ίδια συστήματα που μας έφεραν μέχρις εδώ γιατί και στο θέμα αυτό ισχύει αυτό που άκουσα προχτές σε μια εκπομπή για τον Παπαδιαμάντη, είπε ένας ομιλητής: που να διαβάσουν σήμερα Παπαδιαμάντη οι λοβοτομημένοι από την τηλεόραση άνθρωποι!

    AntwortenLöschen
  4. H Ελλάδα ειναι υποχρεωμενη να βρει τωρα τροπους για να αποκτήσει αυτάρκεια. Ειτε εμεις το αποφασισουμε ειτε επειδη θα καταρρευσει το νομισμα σε λίγους μηνες ειναι πιθανο να μην υπάρχει ευρωζωνη. Θα εχει γινει ευρωσκόνη. Οποιο κράτος δεν εχει βρει τροπους επιβιωσης θα υποφερει τρομερα. Ειναι το πρωτο που πρεπει να κανει οποιαδηποτε κυβερνηση. Οι οικονομολόγοι δε εκτός από της λύσεις για την παγκόσμια κρίση πρεπει να δουλέψουν πάνω σε πλάνα μιας λειτουργικής κοινωνικής οικονομίας επιβίωσης του λαού που θα έχει να κανει με τον κυκλο παραγωγής πρωτων υλών, προιόντων κλπ. αλλά και στη συνεχεια ανταλλαγής, κατανάλωσης κλπ. αλλά και ανταλακτικών εναλλακτικών νομισματων χρησιμοποιωντας την εμπειρια που υπάρχει(Αυστρια 1933, Αργεντινή κλπ)
    Φυσικα μια δουλική κυβερνηση δεν θα εκανε τιποτα τετοιο αφου δεν θα την αφηναν, αλλα και μια κυβερνηση σε κοντρα με το λαό θεικους τροπους να εβρισκε κανενας δεν θα την ακολουθούσε

    AntwortenLöschen
  5. Ο Ανθιμος ειπε σημερα να μεινουμε
    παση θυσια στην ΕΕ
    αλλιως οι γυρω λαοι
    που εχουν ευρωπαικη
    κατευθυνση
    θα μας φανε

    AntwortenLöschen
  6. @ σε όλους
    Πρέπει να σκεφτούμε και να διοργανώσουμε τα τελείως απαραίτητα .
    Το πρώτο είναι η άμυνα και η ασφάλεια της χώρας, ώστε να μπορούμε να οργανώσουμε την
    αυτάρκεια στην διατροφή, όχι με χαβιάρι και με σαμπάνιες, αλλά με ελάχιστο κρέας και πολλά λαχανικά και όσπρια. Αυτά δηλαδή που ήταν πάντοτε η ελληνική διατροφή. Κρασί ελληνικό τσίπουρο ή ούζο και τέρμα τα ουίσκια και οι λοιπές μαλακίες.
    Αυτά τα δύο είναι τα ΚΥΡΙΩΣ Ζητούμενα.
    Η κυβέρνηση Κουίσλινγκ, θα μας τα στερήσει και τα δύο. Γι αυτό ας συνεργαστούμε, ας συνασπιστούμε με φίλους και γείτονες για τα δύσκολα χρόνια που θα ρθουν.
    Αν κάτι θα μας σώσει δεν είναι η φυγή που συμβούλεψε,
    ο Ράμφος </
    αλλά η αλληλεγγύη και η συμπόνια.


    @ antigoldgreece
    Σ ευχαριστώ για την εμπεριστατωμένη και ελπιδοφόρα άποψη σου.
    «Να επενδύσουμε στην παραγωγή τροφίμων και εκεί να βασίσουμε (ξανά) την ανάπτυξή μας, όταν έρθει αυτή». Συμφωνώ, ακόμα και αν το είπε ο Βελόπουλος. Αυτό λέω και γω, με το έναν ή άλλον τρόπο εδώ, σ αυτό το ιστολόγιο.



    @ Anonymous
    Δεν μετράω την παραγωγή με τον πλούτο των ολίγων (ναυτιλία, τεχνικές εταιρείες , κόκα κόλα ) αλλά την παραγωγή για το γενικό όφελος.
    Από όσα ανέφερες ενδιαφέρον έχουν η Ελληνική Χαλυβουργία, ο ΤΙΤΑΝ και η ΑΓΕΤ, Το Αλουμίνιο της Ελλάδος που είναι υπο γαλλική διαχείριση, και η ΙΝΤΡΑΚΟΜ.
    Καλά είναι και αυτά για μαγιά μιας ελληνικής βιομηχανίας με προσανατολισμό την μερική αυτάρκεια, στο πνεύμα που αναφέρει ο antigold.

    AntwortenLöschen
  7. @ navarino-s
    Τον κάβο με σκισμένα πανιά, χαλασμένη μηχανή και σπασμένο πηδάλιο δεν θα τον περάσουμε. Θα τσακιστούμε επάνω του. Κάτι πρέπει να αντικαταστήσουμε απ όλα αυτά. Και προφανώς πρώτα – πρώτα το πηδάλιο και τον τιμονιέρη.


    @ Γιώργο Σαρρή
    Δεν θα καταρρεύσει το νόμισμα, αλλά εμείς. ΘΑ σερνόμαστε πάμφτωχοι και δυστυχισμένοι στο άρμα της ΕΕ, όπου θα μας βρίζουν όλοι για τα κακά που θα τους βρουν και αυτούς. Γιατί Κυριακή κοντή γιορτή. 153 πουλημένα κορμιά ξεπούλησαν τον τόπο για την καρέκλα τους. Και γω αυτό πιστεύω: Η Ευρωζώνη θα γίνει ευρωσκόνη και εμείς θα είμαστε οι πρώτοι που θα δεχτούν το τσουνάμι.
    Γι αυτό: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!

    @ Anonymous
    Καλά τα λέει ο Ανθιμος και γω αυτό λέω. Δεν μπορούμε, όπως είμαστε τώρα και με αυτην την Κυβέρνηση των Κουίσλινγκ να βγούμε από την ΕΕ.
    Πρέπει να μείνουμε και να αγωνιστούμε με τους άλλους λαούς για:
    Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Αυτάρκεια, Οικολογία, ΕΙΡΗΝΗ και Αποανάπτυξη με πρόγραμμα!

    AntwortenLöschen
  8. To προηγούμενο σχόλιό μου κάπου χάθηκε... Δεν τα πάω καλά με τον blogger.

    Έγραφα ότι το ανταλλακτικό εμπόριο, το εναλλακτικό νόμισμα που γράφει ο Γιώργος Σαρρής, είναι αυτό που βοήθησε την Αργεντινή να επιβιώσει τα δύσκολα χρόνια. Στην Αργεντινή χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα και για τα πάντα - κάντε μια αναζήτηση για trueque και θα δείτε.

    Στην Ελλάδα έχουν γίνει κάποιοι πυρήνες, σε Βόλο, Κομοτηνή και αλλού και ελπίζω όλο και περισσότερος κόσμος να αρχίσει να εντάσσεται σ'αυτό το δίκτυο. Δεν θα τη βγάλουμε αλλιώς, τώρα που κανείς δεν έχει λεφτά όμως όλοι μπορούν κάτι να προσφέρουν, προϊόντα ή υπηρεσίες.

    Η ιδέα είναι εξαιρετική και η εφορία δεν μπορεί να σε πιάσει, αφού δεν αλλάζουν χέρια χρήματα. Και αυτοί που δεν έχουν λεφτά, που μπορεί να είμαστε όλοι μας αύριο, διατηρούν την αξιοπρέπεια τους, ότι μπορούν ακόμα να ζήσουν από την εργασία τους ή την παραγωγή τους και να μη γίνουν ζητιάνοι και απόβλητοι.

    Είναι απολύτως εξοργιστικό το ότι φτάσαμε εδώ, έχουμε κουραστεί πια να τα συζητάμε, όμως η κλάψα δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

    AntwortenLöschen
  9. Αγαπητοί φιλοι

    Όταν κοιτάζω γύρω μου το τελευταίο διάστημα αυτό που διαπιστώνω είναι ότι
    Οι Έλληνες είναι αυτή τη στιγμή ένας λαός σαστισμένος . Τα πράγματα συμβαίνουν με τέτοια ταχύτητα που δεν προλαβαίνουν να τα αξιολογήσουν . Και αυτό όλο μέσα σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που καταρρέει .
    Ηγεσίες ανάξιες η ….
    Πάγωμα , αμηχανία , αβεβαιότητα ….

    Κατ άρδην πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας σαν λαός .

    Να κουβεντιάζουμε μεταξυ μας χωρις προκαταλήψεις

    Σε ένα τέτοιο ανασφαλές περιβάλλον εκείνο που προέχει είναι να δημιουργήσουμε τις στοιχειώδης συνθήκες Αυτάρκειας και Αλληλεγγύης.
    Αυτό είναι μια Φυσική αντίδραση από την αρχή της ύπαρξης

    Ναι σε όλα αυτά που αναφέρετε

    Ναι στην τοπική παραγωγή Ναι στα ανταλλακτικές πρακτικές Ναι στην Επιστροφή στην γη και στον Προτωγενη τομεα.
    Ενίσχυση των ανθρωπίνων σχέσεων
    Απελευθέρωση και εξύψωση του ανθρωπίνου πνεύματος και ψυχής

    Κατά την άποψη μου αυτά θα πρέπει να ήταν προταγματα της ανθρωπότητας όχι μονό τώρα αλλά και την εποχή που μας θάμπωναν τα καθρεπτακια και τα ψευτοδιαμαντα της λεγόμενης ανάπτυξης και της χλιδής

    Είναι πλέον φανερό σαν την μύγα μες το γάλα ότι η έννοια της Οικονομικής ανάπτυξης, τουλάχιστον στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες είναι μονο προς συμφέρον των λίγων
    Οργανωμένη και συνειδητή ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ λοιπόν είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του λεγόμενου ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

    Σε επίπεδο χώρας
    Κατά την γνώμη μου αυτό πρέπει να γίνει κα σε επίπεδο χωράς να ξεκινήσουμε μια άλλη πορεία με ανεξαρτησία στις αποφάσεις της και στις πολιτικές της .
    Να αποφασίζει μόνη της τι είναι σωστό και τι όχι για τους πολίτες της .
    Αυτό θα είναι η μεγάλη επανάσταση Είναι η αντιπαγκοσμιοποιηση
    Πως είναι δυνατόν να αποφασίσεις εσύ για τον προτωγενη τομέα σήμερα όταν υπάρχει η ΚΑΠ ?
    Και πως είναι δυνατόν να χρηματοδοτήσεις τέτοιες πολιτικές όταν εξαρτάσαι οικονομικά απ αυτούς που αποφασίζουν

    Προσωπικά μου είναι αδύνατον να βρω έναν τρόπο μέσα στο υφιστάμενο οικονομικό περιβάλλον να πραγματοποιηθούν όλα αυτά.

    Μια χώρα πρέπει να έχει τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνει τέτοιες ενέργειες και το βασικότερο απ όλα είναι το δικό της εθνικό νόμισμα . ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

    Φυσικά από μόνο του δεν αρκεί . Χρειάζονται και οι αντίστοιχες πολιτικές και το αντίστοιχο πολιτικό σύστημα που θα τις εφαρμόζει.
    Μπορεί κάποια στιγμή ίσως και σύντομα να τα καταφέρουμε

    Γιατί επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με πολιτικό σύστημα όπως το σημερινό, … κλαυτα Χαράλαμπε

    AntwortenLöschen
  10. @ Ανώνυμε,

    Με ΚΑΠ και με ΠΟΕ δεν γίνεται ούτε εθνική πολιτική ούτε και αποανάπτυξη.

    Ωστόσο πρόσεχε, είναι πολύ σημαντικό αυτό που σου λέω, το κύριο εμπόδιο δεν είναι η ΚΑΠ, (Κοινή Αγροτική Πολιτική) ούτε το Ευρώ, όπως το αντίθετο (δηλαδή εθνική πολιτική και αποανάπτυξη) δεν είναι η δραχμή, αλλά ο ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου)

    Ο ΠΟΕ, απαγορεύει δασμούς και επιβάλλει (με ποινές απίστευτες βαριές) το ελεύθερο εμπόριο, επομένως την πλημμύρα της ελληνικής αγοράς με φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες, που οδηγούν στην ανεργία, στην φτώχεια κλπ.
    Μπορούμε να ξεκινήσουμε να εφαρμόζουμε από μόνοι μας οι Ελληνες - οι πολίτες - την πολιτική απεξάρτησης από την Δόση.

    1. Αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα (ακόμα και αν είναι πολύ ακριβά) και ζούμε φτωχά. Αντί δηλαδή να αγοράσουμε 10 παντελόνια κινέζικα αγοράζουμε ΕΝΑ ελληνικό.

    2. Προσπαθούμε να ενσωματωθούμε όσο γίνεται στην ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών, όπως αναφέρει ο Γιώργος Σαρρής και ο antigold. (Δεν ξέρω πως θα το πετύχουμε. Θα ρωτήσω και θα μάθω.

    Και όλα τα άλλα που λέω και λες και σύ και οι υπόλοιποι ομιλητές.

    Αλληλεγγύη Αλληλεγγύη Αλληλεγγύη.

    AntwortenLöschen
  11. @ Σε όλους,

    χαίρομαι που η ανάρτηση, πυροδότησε τον ουσιαστικό - κατά μένα - προβληματισμό των ημερών μας!

    Επιστροφή στη βάση της Ελληνικής κοινωνίας. Αγροτική παραγωγή, τοπική - επομένως ελληνική παραγωγή, και ανθρωπισμός.
    Απεξάρτηση απο τον καταναλωτισμό και την γαμημένη δόση.

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...