Mittwoch, 11. Januar 2012

Πανεπιστημιακό ιερατείο vs αναλφαβητισμός

Πολλές φορές έχω λοιδορήσει το πανεπιστημιακό και επιστημονικό ιερατείο. Ω, ναι ένα ιερατείο έχει καταντήσει, στο οποίο ο κάθε κακομοίρης που πήρε ένα πτυχίο, νομίζει ότι κάτι κατάφερε και όλος ο κόσμος οφείλει να τον ακούει.
Δεν βλέπει ολόγυρα του, που οδηγείται ο κόσμος με όλα αυτά τα ελίτ σχολεία, Μάλιστα τόσο πιο ηλίθιοι είναι οι πτυχιούχοι, όσο πιο μεγάλο είναι το ίδρυμα που αποφοίτησαν και τόσο πιο περιζήτητοι γίνονται όσο πιο ακριβά πλήρωσαν.
Ύστερα σου λένε, ότι παλιά οι χωριάτες λάδωναν τους δασκάλους με ένα ντενεκέ λάδι για να πάρει ο κανακάρης τους (η κανακάρισσα δεν πείραζε, προορίζονταν για γάμο) το περιβόητο πτυχίο ή δίπλωμα!

Χαρίστε 19 λεπτά στον Μπάνκερ Ρόϊ



Το καταπληκτικό αυτό βίντεο, μου το έστειλε ένας εκπαιδευτικός, με ιδιαίτερες ευαισθησίες για την γνώση που οφείλει να μεταδώσει!

Εχει και ένα πολύ ωραίο σάϊτ! Δείτε το

Να προσθέσω, ωστόσο, ότι ελπίζω να μην αποδειχτεί και αυτή η δραστηριότητα μια φούσκα και ψευτιά.
Με πονήρεψαν τα πολλά βραβεία που έχει πάρει...

17 Kommentare:

  1. Μάλιστα!

    Τώρα κατάλαβα. Αυτό το video θα είδε ο Γιωργάκης και προσπαθεί να το εφαρμόσει και στην Ελλάδα! Αλλά εμείς, πού μυαλό, όραμα και προοδευτικότητα. Αντιδρούμε και γι’ αυτό θα μένουμε πάντα στάσιμοι.

    Πάντως εγώ πείστηκα απολύτως!
    Προετοιμάζω τον εγγονό μου, σήμερα 11 χρονών, για επόμενο πρωθυπουργό και ξαμολιέμαι στα γύρω χωριά για … γριές! Υπάρχουν μπόλικες. Όσες τρέμουν τα χέρια τους θα τις βάλω να κάνουν εγχειρήσεις με laser!
    Αίσιον και ευτυχές το 2012 π.Χ.

    Α’, ρε τι κάνει το Bollywood. Τύφλα να ’χει ο Χάρυ Πότερ.

    AntwortenLöschen
  2. Βλέποντας και ξαναβλέποντας το video, που δεν μου καλόκατσε από την αρχή, επανέρχομαι.
    Ωραίο το παραμύθι. Κι ο δράκος του θαυμάσιος!

    Έχω διαβάσει γιά κάποιον στο Μπαγκλαντές, (νομίζω ?), ή στην Ινδία που ίδρυσε την «Τράπεζα των φτωχών», αλλά τώρα είναι φυλακή γιά απάτη. Ελπίζω να μην πρόκειται γιά το ίδιο πρόσωπο. Το Μπάνκερ, πάντως, δεν είναι ινδικό και σημαίνει «τραπεζίτης», οπότε….. Αλλά κι ο τύπος, μάλλον γιά μεγάλη μάρκα και πολύ θεατρίνος μου φάνηκε παρά γιά «καλός Σαμαρείτης». Αν μάλιστα, στο τέλος της προβολής έβγαλε και δίσκο, τότε….

    - Πω, πω, πω, πω, όνειρο ζω μη με ξυπνάτε!

    ΥΓ. Με την ευχή και την ελπίδα πως ο καλός αποστολέας του, κατά τα άλλα, πολύ ενδιαφέροντος video δεν στερείται χιούμορ, τοποθετεί την ιστορία στη σωστή της βάση και, άρα, εκφεύγει του νοητικού άξονα που συνδέει ιατρούς και διδασκάλους, όπως περιγράφει το κλασσικό γνωμικό.

    AntwortenLöschen
  3. Θα ήθελα να σου θυμίσω ότι η Δημοκρατία της Αρχαίας Αθήνας λειτουργούσε με όλους τους καθημερινούς ανθρώπους και όχι με πτυχιούχους.

    Ακόμα να σου υπενθυμίσω μια άλλη συζήτηση:


    Λέει λοιπόν σε κάποιο σημείο της συζήτησής του με τον A.Sarti ως αυριανού επιστήμονα και εκφραστή της νέας εποχής που ανατέλλει ο Γαλιλαίος τούτα δω τα λόγια (μην ξεχνάς πως είμαστε στα 1637) : ''...Με τα χρόνια μπορεί να ανακαλύψετε τα πάντα, ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου! Κι όμως αυτή η πρόοδός σας θα είναι μια διαρκής αυτονόμηση και αποξένωση από την ανθρωπότητα. Θα ΄ρθει η μέρα που το χάσμα ανάμεσα σε σας και αυτήν ( την ανθρωπότητα) θα γίνει τόσο μεγάλο που οι ζητωκραυγές σας για κάποιο από τα νέα επιτεύγματα θα λάβει την απάντηση με τη μορφή μιας παγκόσμιας κραυγής αηδίας!..


    Ο καιρός του χιούμορ, είναι καλός. Φοβάμαι ότι ήρθε και η ώρα της σκέψης. Σταμάτα να νομίζεις ότι τα πτυχία είναι το φώς του κόσμου, γιατί δεν είναι.
    Τώρα βέβαια μάλλον χάνω τα λόγια μου με κάποιον που είναι λάτρης της πυρηνικής Ενέργειας και υποθέτω και των μεταλλαγμένων.

    AntwortenLöschen
  4. Η τράπεζα Grameen του Yunus, στο Μπαγκλαντές "μαρτυρούν, ότι και οι πιο φτωχοί μεταξύ των φτωχών μπορούν να δουλέψουν για να συνθέσουν και να επιτύχουν την δική τους πρόοδο».

    Δεν ξέρω πόσο απέτυχε και τι πέτυχε αν πέτυχε κάτι.
    ΚΑι λέω δεν ξέρω, γιατι σήμερα μαθαίνεις αυτά που θέλεις να μάθεις εσύ για να αυτοεπιβεβαιωθείς ή ότι θέλουν να μάθεις οι άλλοι.
    Εσύ που πας σ αυτά τα μέρη της Ανατολής, θα πρέπει να ξέρεις καλύτερα.

    AntwortenLöschen
  5. Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι εκφράζεις μια μισάνθρωπη αντίληψη για τον φτωχό κόσμο που αποτελεί το 70% της σημερινής ανθρωπότητας.

    Θα έλεγα ότι ο Ρόϊ, προσπαθεί να κάνει πράξη την άποψη του Χατζηκυριάκου Γκίκα:
    Επιδιώκει το μεγαλύτερο σκηνικό εφέ με τα λιγότερα μέσα και το μίνιμουμ της δαπάνης. Κι αυτη είναι η σοφία που οφείλει να φτάσει η ανθρωπότητα αν θέλει να επιζήσει.
    Τα χιουμοριστικά σου λοιπόν τα ακούω βερεσε.

    AntwortenLöschen
  6. Καταλαβαίνω απόλυτα!

    Το γαρ πολύ της θλίψης, (και απόγνωσης, από το χάλι μας), γεννά παραφροσύνη. Οπότε, φουλ ολοταχώς στην πρόδο και ευδαιμονία .... της παλαιολιθικής εποχής. Nα ξενοιάσουμε και ευτυχίσουμε!

    Πάντως, αν χαλάσει το δόντι μου, δεν θ’ απευθυνθώ σε καμιά κυρά Ζαμπέτα, πρακτική γριά οδοντογιατρίνα, π.χ. από την Άνω Βάθεια. Αν την χρειαστείς, ο μη γένοιτο, θα σου κλείσω ραντεβού!

    Γενικώς, η μεγαλύτερη εμβάθυνση στο θέμα γεννά τρία θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα.
    - Τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιόν είχανε πατέρα.
    - Η κότα έκανε τ’ αυγό, ή το αυγό τη κότα.
    - Μασάει η κατσίκα ταραμά.

    ΥΓ. Τελικά, το σύμπτωμα δεν είναι πολύ σοβαρό. Το επόμενο βράδυ φάε κάτι πιο ελαφρύ. Φέρνει καλύτερα όνειρα και πιό συγκροτημένα!
    Αφού η μισανθρωπία, ή φιλανθρωπία, δεν έχει καμία σχέση με τις σαχλαμάρες ενός παμπόνηρου Ινδού αγύρτη. Ούτε ο κόσμος προχωρεί από τη φτωχή μάζα, (πολύ περισσότερη από το 70% που πιστεύεις), αλλά από τους λίγους -ελάχιστους- "φωτισμένους" που, σαν ατμομηχανή, τραβούν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκείνους που αποκαλώ "ελίτ", τιμώ, εκτιμώ και σέβομαι, χωρίς ν' ανήκω σ' αυτούς.
    Σ’ εμένα, η κρατούσα θλίψη επιτείνεται ακούγοντας τέτοιες συμπλεγματικές αντιεπιστημονικές θέσεις κι απόψεις, υποτιθέμενων «επιστημόνων», υπέρ της "πτωχοκρατίας", ακρίτως και αδιακρίτως. Κόντρα σε κάθε λογική και πραγματική πρόοδο. Κρίμα!

    AntwortenLöschen
  7. Περιμένω να δω:
    Πότε θα γίνεις κόσμιος στα σχόλια σου, να λες την άποψη σου - αν έχεις κάποια - χωρίς να βρίζεις τον άλλον!

    AntwortenLöschen
  8. Μπορεί κάποτε να το πετύχεις κατά λάθος.

    AntwortenLöschen
  9. Όσο για την πίστη σου στις ελίτ, δεν μου μοιάζεις για μπολσεβίκος!

    AntwortenLöschen
  10. Ορφέα λες: Ούτε ο κόσμος προχωρεί από τη φτωχή μάζα, (πολύ περισσότερη από το 70% που πιστεύεις), αλλά από τους λίγους -ελάχιστους- "φωτισμένους" που, σαν ατμομηχανή, τραβούν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Εκείνους που αποκαλώ "ελίτ", τιμώ, εκτιμώ και σέβομαι, χωρίς ν' ανήκω σ' αυτούς.
    Σ’ εμένα, η κρατούσα θλίψη επιτείνεται ακούγοντας τέτοιες συμπλεγματικές αντιεπιστημονικές θέσεις κι απόψεις, υποτιθέμενων «επιστημόνων», υπέρ της "πτωχοκρατίας", ακρίτως και αδιακρίτως

    Ο Ινδος μπορει ναναι φαρσερ και να δοκιμαζει απλως την ευπιστια μας. Εσύ μπορει να’σαι σεμνος θαυμαστης μια σοβαρης ελιτ στην οποια δεν ανήκεις,μπορεί να’σαι κι ένα οξυμωρο (να λες τους άλλους συμπλεγματικους ενώ ο ιδιος σεβεσαι ανθρωπους που λες ότι δεν καταλαβαινεις , χωρις να μας πεις ποιους καταλαβαινεις να ξερουμε αν και αυτοι που σεβεσαι είναι φαρσερ. Δείξε κατι που πιστευεις ότι τα καταφερνει καλά και στο οποιο ανηκεις, να ξερουμε και σε τι καταφερνεις και ο ιδιος κατι περισσοτερο από καχυποψια και ειρωνεια αλλιως αν δεν παψεις να ζαλιζεις τον αναγνωστη σου θα παψω (προσωπικά εγω τουλαχιστον ) να σε διαβαζω/Γιάννης Αλεβίζος

    AntwortenLöschen
  11. Η αξίωση γιά σοβαρή αντιμετώπιση της πτωχοκρατικής κοινωνίας-μίκυ μάους του ευφάνταστου κ. Μπάνκερ Ρόι, με τις γριές οδοντογιατρίνες και την 12/χρονη…. πρωθυπουργό του σε επίσημη επίσκεψη στη… Σουηδία, (προφανώς γιά εξαγωγή υψηλής τεχνολογίας), είναι απείρως αστειότερη από τη δική μου διακωμώδηση, της αφέλειας, του αντιεπιστημονικού σκοταδισμού, του φανατισμού και της πολιτικής τύφλας, όσων σπεύδουν να «χάψουν» τέτοιες ουτοπικές χαζομάρες.
    Εννοείται πως η λοιδορία μου δεν εκφράζει σκληρότητα κι αναλγησία, ούτε και στρέφεται κατά του ανθρώπινου πόνου, της φτώχειας, της δυστυχίας, της αρρώστιας και των γηρατειών, που σέβομαι, συμπαθώ και τιμώ απεριόριστα, (πώς αλλιώς, άλλωστε, αφού πολλά απ’ αυτά βρίσκονται, ήδη, προ και των δικών μου πυλών!). Στοχεύει, απλώς, στην εκμετάλλευσή τους, είτε από παμπόνηρους επιτήδειους, είτε από πανύβλακες αποδέκτες, που «σαν έτοιμοι από καιρό» τσιμπάνε με το παραμικρό και χάφτουν ό,τι τους μοιάζει συμβατό με την πνευματική τους αγκύλωση και τον στενό, παρωπιδιασμένο, πολιτικό τους ορίζοντα.
    Συγγνώμην, αλλά δεν μπορώ να αποστώ από μιά συγκρότηση που έχτισα, πέτρα-πέτρα, μιά ζωή. Από κάτι που πίστεψα, κοπίασα να σπουδάσω, τίμησα και με τίμησε σε μιά ολόκληρη καριέρα. Τη στέρεα και επιστημονική θεώρηση των πραγμάτων. Χάριν ενός παμπόνηρου τσαρλατάνου και όσων μικρόνοων αποδέχονται τις ταχυδακτυλουργίες του.
    Και γιά να σοβαρευτούμε. Ινδική ταινία χωρίς φινάλε με πλούσιους ινδικούς χορούς, δεν αξίζει μία. ΕΙΝΑΙ «ΣΑΡΙΚΙ»! (ελληνιστί, φέσι).
    ΥΓ. Βέβαια δεν σε πείθω. Εσύ πιστεύεις…. στον Καραμπελιά! Χάρισμά σου!

    ΥΓ. α) Αν Γιάννης Αλεβίζος είναι ο δικηγόρος, γιός του Γιώργου και της Ρένας και αδελφός της Χριστίνας, τον πληροφορώ ό,τι είμαι ο τέως γείτονάς στου, εξ ευωνύμων, στο συγκρότημα Λ.
    β) Όσο για τις υποτιθέμενες "ύβρεις", όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Και άριστα πράττει.

    AntwortenLöschen
  12. Προς Ioannis, επιστολής το ανάγνωσμα.

    Μιά και, μάλλον, δεν είσαι αυτός που νόμιζα, σου οφείλω απάντηση σχετικά με το τι πιστεύω, αφού με προκάλεσες.
    - Πιστεύω στον Ρέμπραντ, τον Γύζη, τον Παρθένη και όχι σ’ αυτόν που κάνει graffity ρυπαίνοντας τους ξένους τοίχους. Και όμως σαν ζωγράφος είμαι ατάλαντος.
    - Πιστεύω στον Μπετόβεν, τον Μότσαρτ, τον Τσιτσάνη, τους Στράους, τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκη και όχι σ’ αυτούς που γυρνούν με μιά λατέρνα ή ένα βιολί στα πανηγύρια. Και όμως οι νότες στο πεντάγραμμο, μου φαίνονται κινέζικα.
    - Πιστεύω στην επιστημονική και στέρεα γνώση, το πείραμα και όχι στον τσαρλατανισμό, την αγυρτία, τη μεσαιωνική αλχημεία και τους πάσης φύσεως Ρόιδες. Κι ας ζω παροπλισμένος και απόμακρος μόνο με τη φύση.
    - Πιστεύω στον Παπανικολάου, τον Σβάιτσερ, την Μητέρα Τερέζα, τους Γιατρούς χωρίς σύνορα και όχι στα γιατρουδάκια που σε βλέπουν σαν φακελάκι. Και όμως δεν μπορώ να κολλήσω ένα τσιρότο.
    - Πιστεύω στον Αινστάιν, τον Καραθοδωρή, τον Κανέλλο, τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και όχι στους καθηγητίσκους που έφεραν τα πανεπιστήμιά μας, μέσα κι έξω, στο σημερινό τους χάλι. Και όμως έχω ξεχάσει να λύνω εξισώσεις β’ βαθμού.
    - Πιστεύω στον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Κέυνς, τον Ρικάρντο, τον Άνταμ Σμιθ και όχι στον Μαρξ, τον Ένγκελς, ή τον….. Καραμπελιά. Κι ας άνοιξα τα μάτια μου στην οικονομία, τώρα τελευταία.
    - Πιστεύω στον Γκέιτς, τον Ρόμπς κι όλους εκείνους που προχωρούν την τεχνολογία και όχι σ’ εκείνους που την κατακρίνουν, αλλά…. και την χρησιμοποιούν κάργα. Κι ας μην μπορώ να κάνω στον υπολογιστή μου πάνω από πέντε πράγματα, γράφοντας με το ένα δάκτυλο.
    - Πιστεύω στον Ωνάση, τον Νιάρχο, τον Λαμπράκη και τους παλιότερους «λεφτάδες» τύπου Αβέρωφ, Βαρβάκη, κ.λπ. που είτε ευεργέτησαν τον τόπο με κληροδοτήματα και δωρεές, είτε άνοιξαν δουλειές κι έφαγε ο απλός κοσμάκης ψωμί και όχι στον Μπόμπολα, τον Κουρή, τον Τράγκα και όλους τους εργατοπατέρες συνδικαλισταρέους που απομυζούν τον εργαζόμενο λαό…. προστατεύοντας, τάχα, το δίκιο του και πλουτίζοντας εις βάρος του. Κι ας κινδυνεύει η σύνταξή μου να γίνει χαρτζιλίκι.
    - Πιστεύω στον Ελ. Βενιζέλο, τον Παπαναστασίου, τον Πλαστήρα, τον Κωνστ. Καραμανλή και όλους εκείνους τους πολιτικούς που πέθαναν στη ψάθα, προσφέροντας στην πατρίδα και όχι σ’ εκείνους που της πούλησαν πανάκριβα μηδαμινές ή ανύπαρκτες υπηρεσίες. Μακρύς ο κατάλογος, ενδεικτικά αναφέρω Δαμανάκη, Λαλιώτη, Παπαντωνίου, Τσοχαντζόπουλο. κ.λπ. Και ας μην ανήκω πουθενά κομματικά, ας μην τρέχω σε ανώφελα συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, αλλά πηγαίνοντας μόνο στην κάλπη, όποτε στηθεί.
    - Πιστεύω σε όλους εκείνους που μοχθούν για την «παραγωγή της πίτας», αρκούμενοι σ’ ένα άνισο, αλλά χορταστικό κομμάτι, και όχι σ’ εκείνους τους πονηρούς τεμπέληδες που ασχολούνται, υποκριτικά, με τη «διανομή της», καταδικάζοντας τον λαό, στην καλύτερη περίπτωση, σ’ ένα ίσο, αλλά πολύ μικρό.
    - Πιστεύω στον σεβασμό της ιεραρχίας, (κοινωνική, πολιτική, οικονομική και, κυρίως, πνευματική), χωρίς αυθάδεια, θρασύτητα και βίαιες ανατροπές, τύπου "ποιός είσαι εσύ, ποιός είμαι εγώ". Στην τάξη, την ασφάλεια, τη νηφαλιότητα και τη σκληρή προσπάθεια ανέλιξης με πείσμα και πίστη στον τελικό σκοπό.
    Στην δημοκρατία της πλειοψηφίας, (όχι αυτή των σημερινών πανεπιστημίων) και την αξιοκρατία χωρίς ζήλια, μίσος ή φθόνο. Και στην νομοτέλεια του, όπου καθείς αξίζει "κάθεται". Οι ικανοί βρίσκουν πάντα το δρόμο τους και προχωρούν, οι λιγότερο ικανοί θα ακολουθούν βρίζοντας την άδικη… κενωνία, που πάντα αυτή φταίει γιά τα πάντα!

    Σε κάτι τέτοια πιστεύω. Δικαίωμά σου να τ’ απορρίψεις.

    AntwortenLöschen
  13. Γιατι να τα απορρίψω; Τωρα μίλησες με σοβαρό στιγμα και πρόσφερες κατι απείρως σοβαρότερο από ειρωνειες που ερήμην σοβαρων παραδειγματων του τι εννοεις μπορούν να προερχονται από άνθρωπο όσο τσαρλατάνο και όσο συμπλεγματικό όσο αυτοι στους οποίους καταλογιζεις αυτά τα πραγματα. Εμεις οι π.χ μη Μοτσαρτ πιο πολλά προσφερουμε όταν το συντομότερο δινουμε τον λόγο σε αυτούς που μας συγκινουν και μας εμπνεουν αντι να μακρηγορούμε σε αυτό στο οποίο τα καταφερνουμε (ειρωνιες, ξεχεσματα κλπ) που αφηνουν τον άλλο όσο ασχετο ή σχετικό όσο και πριν τον ξεχεσουμε. Οι ξεναγοί αναφερουνν την λεγομενη «νοσο των ξεναγών» δηλ. το να νομίζουν ότι είναι μερος τα αξιοθεατου. Σε αυτους που χλευαζεις για τον σκοταδισμο τους δειξε όσο πιο πολλά αξιοθεατα έχεις δει για να ανοιξει το ματι τους και όχι τις ειρωνειες σου που ελάχιστα προσφερουν, αν τους παρα-καταφερεις να σε ακουσουν , εσυ ο ίδιος θα τους λες ύστερα το παλιο «όταν το δάχτυλο έδειχνε την σελήνη ο ανόητος κοιταζε το δάχτυλο», άρα δειξε τους κατι από όλα τα θαυμασια που ανεφερες όπως κανει και ange-ta και μη τους ζαλιζεις και τους αλλους και τον εαυτο σου με τα άλλα. Το κοβω τωρα μην αρχισω να ακουγομαι σαν κανας θυμόσοσφος που το παίζει Νεστωρ της διαδικτυακής ζωής /ΓιαννηςΑλεβίζος

    AntwortenLöschen
  14. Ομολογώ ότι με μπερδεύεις. Και με όσα θέλεις να πεις, αλλά κυρίως με τον τρόπο που ξετυλίγεις τη σκέψη σου. Τα όσα κατάλαβα βγαίνουν συμπερασματικά, σφαιρικά και συνολικά. Όπως το συναίσθημα που προκύπτει από την παρατήρηση ενός Μανέ, ενός Τέρνερ και με τη αγωνία και δραματικότητα που αποπνέει μια. «Γκουέρνικα».
    Ξεκαθαρίζω, εξ αρχής, ότι όσα σου γράφω τώρα στα λέω εντελώς σοβαρά και μετά από μεγάλη σκέψη. Όπως πολύ σοβαρά μετρώ και σένα. (Με εντυπωσίασε η ευθαρσής υπογραφή που δηλώνει, χωρίς τα κρατούμενα ενός "υποδηλώνει", υπευθυνότητα).
    Εικάζω όμως ότι είσαι καλής πίστεως και καλών προθέσεων άνθρωπος, οπότε αξίζει τον κόπο ένας διάλογος μαζί σου. Κάπου θα βγάλει σίγουρα.
    Εικάζω επίσης ότι είσαι νέος, αφού η ορμή κυριαρχεί στις σκέψεις σου και τις ανακατεύει. Αλίμονο στο νέο που δεν χρησιμοποιεί το καμουτσίκι και το γέρο, το χαλινάρι. (Αν αληθεύει η, περί ηλικίας, μαντεία, σε ζηλεύω και ευχαρίστως θα άλλαζα θέση μαζί σου, δίνοντας και το μου ένα μάτι).

    Τα ονόματα που χρησιμοποίησα, απολύτως ενδεικτικά και σταχυολογημένα πρόχειρα, μέσα από την πληθώρα ταγών της απειρίας εκφάνσεων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, αυτών που αποκαλώ «ελίτ», αποτελούν μερικούς φωτεινούς φάρους, παραδείγματα και τα ορόσημα που, όπως πιστεύω, θα πρέπει να καθοδηγούν και εμπνέουν όλους μας. Έτσι εννοώ και παραδέχομαι, με πολύ σεβασμό και αυτογνωσία, αυτήν την «ελίτ», στην οποία δεν ανήκω λόγω … έλλειψης προσόντων. Χωρίς εικονοκλαστικές αμφισβητήσεις, ιταμότητα και αυθάδεια γιά όσους τα διαθέτουν. Και πιστεύω ότι το ίδιο εκφράζει το «φεγγάρι» του δικού σου παραδείγματος.
    Στη ροή του χρόνου και των γενεών, κάποιοι, λίγοι κι εκλεκτοί, ξεπερνούν τα ορόσημα του παρελθόντος, δημιουργούν νέα πρότυπα, πιο προχωρημένα, ανεβάζουν τον πήχη ψηλότερα και απαιτούν μεγαλύτερες προσπάθειες. Αυτό σηματοδοτεί την πραγματική πρόοδο και έτσι θα έπρεπε να προχωρεί ο κόσμος. Αλλά, βεβαίως, αυτό δεν γίνεται. Τα πράγματα αποκτούν άλλη δυναμική και τροχιές ανεξέλεγκτες. Οπότε τα προηγούμενα, ως ζητούμενο, αποτελούν την πρώτη φενάκη της Ζωής και τη μεγαλύτερη ρομαντική της αφέλεια. (που δυστυχώς διακατέχει κι εμένα).
    (συνεχίζεται)

    AntwortenLöschen
  15. Μέσα σ’ αυτή τη χαοτική κατάσταση όπου χάνεται η μπάλα, το κοντέρ γυρίζει τρελά και πάρα πολλοί κοιτάζουν, αντί του φεγγαριού, το δάκτυλο, η μόνη καταφυγή και διέξοδος, (κατά τη δική μου θεώρηση), που βρίσκω είναι το χιούμορ, η πλάκα.
    Ένας μικρός Τσιφόρος, ένας Μαρκ Τουέιν, σε βρεφική ηλικία και μία υπάρχουσα αρχέγονη αριστοφανική καταβολή, σε πείσμα των όποιων φαλμεραγιερικών θεωριών, εκτρέπουν τη σκέψη μου, όταν βλέπω απέναντί μου έναν ανένδοτο τοίχο προφανούς υπερβολής ή παραλογισμού, που ξέρω καλά πως δεν πηγάζει από μία πραγματικότητα αλλά από ποικίλες σκοπιμότητες. Νόμιμη άμυνα αυτοσυντήρησης!

    Εν προκειμένω, η ιδιοκτήτρια της στήλης, τετραπέρατη Κεφαλονίτισα, ενώ συνήθως κάνει ωραίες, σοβαρές κι ενδιαφέρουσες αναρτήσεις, ενίοτε μάλιστα και πολύ πρωτοποριακές, κάτι της την «δίνει» ξαφνικά και, είτε την πιάνει το επαναστατικό της, (στ’ άρματα, στ’ άρματα…), είτε πετά, έναν Ρόι, (με σοβαρές αξιώσεις αποδοχής), ή ένα … Καραμπελιά και με «στέλνει»!
    Όμως λάβε υπ’ όψη δύο πράγματα. Χιούμορ με πλήρη απουσία ειρωνείας δεν νοείται και πως ύβρεις δεν απευθύνω ποτέ, (πλην σε πολιτικούς), πολύ περισσότερο σε πρόσωπα που γνωρίζω και συζητώ μαζί τους. Χαρακτηρισμοί σε κάθε αντιπαράθεση, μοιραία, γίνονται πολλοί. Γιά πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις, αλλά πάντα με συνοδεία αορίστων αντωνυμιών, (κάποιοι, όποιοι, όσοι, ένας, μία, κ.λπ.), προσπαθώντας να μην υπερβάλω, να μην θίγω και, προ πάντων, να μην αδικώ τον απέναντι. Οπότε, όποιος δεν μπαίνει στο «κάδρο», δεν έχει κανένα λόγο να θυμώνει. Αν, π.χ. πεις, «οι καμπούρηδες…. αυτό κι αυτό…», δεν πρόκειται να ενοχληθώ αφού δεν είμαι και ο χαρακτηρισμός δεν με αφορά. Όμως, εδώ είναι το ψητό, η διερεύνηση ενός «κάδρου», πριν από την ενόχληση, απαιτεί γενναιότητα, αυτογνωσία και υπευθυνότητα. Και όποιον έχω, πράγματι, αδικήσει του ζητώ συγγνώμη!

    Συνοψίζοντας, ούτε εγώ, ούτε κανείς θα σου δείξει τίποτα και κανένα. Τον δρόμο σου θα τον βρεις μόνος. Με αφετηρία τα νειάτα και δεδομένα τις προσλαμβανόμενες παραστάσεις, (δόξα τω Θεώ η τεχνολογία προσφέρει άφθονες ευκολίες διακίνησης ιδεών), που το μυαλό σου θα αλέσει, κατά τις δυνατότητές του,(νομοθετική εξουσία), και θα σου χαράξει την πορεία που θα τραβήξεις, (εκτελεστική εξουσία), διαμορφώνοντας, ταυτόχρονα, και τη συνείδησή σου. (ελεγκτικό συνέδριο).
    Αυτά.

    AntwortenLöschen
  16. Ορφέα, σορρυ, ειχα κατι τρεχάματα και δεν ειχα ανοίξει. Παιρνω από την 2η συνέχεια της απάντησής σου δυο ενδεικτικές παραγράφους σου στις οποίες σου απαντω στο τελος. Οι παράγραφοί σου πρωτα:
    «Μέσα σ’ αυτή τη χαοτική κατάσταση όπου χάνεται η μπάλα, το κοντέρ γυρίζει τρελά και πάρα πολλοί κοιτάζουν, αντί του φεγγαριού, το δάκτυλο, η μόνη καταφυγή και διέξοδος, (κατά τη δική μου θεώρηση), που βρίσκω είναι το χιούμορ, η πλάκα. Ένας μικρός Τσιφόρος, ένας Μαρκ Τουέιν, σε βρεφική ηλικία και μία υπάρχουσα αρχέγονη αριστοφανική καταβολή, σε πείσμα των όποιων φαλμεραγιερικών θεωριών, εκτρέπουν τη σκέψη μου, όταν βλέπω απέναντί μου έναν ανένδοτο τοίχο προφανούς υπερβολής ή παραλογισμού, που ξέρω καλά πως δεν πηγάζει από μία πραγματικότητα αλλά από ποικίλες σκοπιμότητες. Νόμιμη άμυνα αυτοσυντήρησης!»
    ………………………………………………………………..
    Συνοψίζοντας, ούτε εγώ, ούτε κανείς θα σου δείξει τίποτα και κανένα. Τον δρόμο σου θα τον βρεις μόνος. Με αφετηρία τα νειάτα και δεδομένα τις προσλαμβανόμενες παραστάσεις, (δόξα τω Θεώ η τεχνολογία προσφέρει άφθονες ευκολίες διακίνησης ιδεών), που το μυαλό σου θα αλέσει, κατά τις δυνατότητές του,(νομοθετική εξουσία), και θα σου χαράξει την πορεία που θα τραβήξεις, (εκτελεστική εξουσία), διαμορφώνοντας, ταυτόχρονα, και τη συνείδησή σου. (ελεγκτικό συνέδριο) Αυτά.».
    Η απάντηση μου είναι: Για να δεις αν μαζί μιλάμε και χώρια συνεννογιόμαστε ή αν λέμε τελικά για το ιδιο μπες σε παρακαλώ στο σάιτ www.paideia2011blues.info (ίσως γινεται και απλώς πατώντας στο χρωματιστό που ειδες εδώ) και πήγαινε προς το τέλος, στα κεφάλαια • Αλ Παγκράτι μπλούζ, πράξη Α.pdf , • Αλ Παγκράτι μπλούζ, πράξη Β.pd (ίσως γινεται και απλώς πατώντας στα χρωματιστά που ειδες εδώ) Στο Α ξεφύλλισε απλώς τις πρώτες 10-11 σελίδες έναρξης και στο Β ξεφύλλισε απλώς τις τελευταιες 16-17 σελίδες φινάλε. Και ευχαρίστως ξανασυζηταμε εδώ ή αλλού (johnalev@gmail.com αλλα γράψε στο θέμα γράμματος «από Ορφέα» να ξερω ότι δεν είναι κανα αγνώστου πηγης και προελεύσεως) να μη ζαλίζουμε και αναγνωστες που μπορεί να θεωρούν ότι δεν τους αφορούν τα μεταξύ μας ειτε ως κόντρες είτε ως συμφωνίες…/Γιάννης Αλεβίζος

    AntwortenLöschen
  17. Ορφέα, τελικα δεν βγήκανε χρωματιστά, κανε σε παρακαλω το κοπο να παρεις το όνομα του σάιτ με αντιγραφη επικολληση και να το βαλεις στο γκουγκλ. Ευχαριστώ/Γιάννης

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...