Dienstag, 10. November 2015

Το Γερμανικό Φθινόπωρο. Με την ευκαιρία του θανάτου του Helmut Schmidt





Έχουν περάσει 30 χρόνια από την εποχή, που έμεινε στην μνήμη των Γερμανών, ως το γερμανικό φθινόπωρο. Πόσα πράγματα έγιναν από τότες;
Πόσα πράγματα αφομοιώσαμε; πόσα κατατάξαμε στον κατάλογο της εξέλιξης, του εκσυγχρονισμού, της προόδου της ανθρωπότητας και πόσα στην οπισθοδρόμηση και στην αντίδραση;

Η πρώην Σοβιετική Ένωση, έπεσε σαν τον χάρτινο τίγρη, όπως είχε προβλέψει ο Μάο, αυτός ο ίδιος παρανόησε, η Κίνα έπεσε σαν χάρτινη γάτα στα πόδια της αντίδρασης και κατέληξε σε παράδεισο της παγκοσμιοποίησης.

Οι ΗΠΑ, ως οι μοναδικοί κοσμοκράτορες ξαπόλησαν μία επίθεση κατά της φτωχής ανθρωπότητας, καθώς επίσης και κατά της ελεύθερης σκέψης με επιστημονικές μεθόδους πλύσης εγκεφάλου, που τελειοποίησαν από πόλεμο του Βιετνάμ και εντεύθεν.

Από τον γερμανικό φθινόπωρο περάσαμε στον παγκόσμιο χειμώνα, με μεγαλύτερο πρόβλημα αυτό του κλίματος και της ανεπανόρθωτης οικολογικής συμφοράς.

Η σοσιαλδημοκρατία και το κοινωνικό κράτος που είχε χτιστεί αργά – αργά μετά από σκληρούς εργατικούς αγώνες από της κοινωνική επανάσταση της Ευρώπης το 1848 και κυρίως μετά την επανάσταση της Ρωσίας το 1917, κατέρρευσε σε ελάχιστο χρόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Το εργατικό κίνημα πήρε την κάτω βόλτα, όταν η κατά χιλιάδες συρροή των εργατών από τις πρώην σοβιετικές και λοιπές κομμουνιστικές χώρες κατέκλεισαν την δύση με φτηνά εργατικά χέρια. Πολλοί επιχειρηματίες μετακόμισαν σε φορολογικούς παραδείσους, εκεί που παράγουν ακόμα πιο φτηνά, παρότι οι εργαζόμενοι στις πλούσιες χώρες αποδέχτηκαν χωρίς καθόλου αντίσταση την μείωση του ημερομίσθιου τους.
Αλλά το χειρότερο απ όλα (αν δηλαδή μπορεί κανείς να μιλήσει για χειρότερο) είναι η έλλειψη οποιασδήποτε οργανωμένης αντίστασης ενάντια στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο συνδικάτο του εγκλήματος.
Από τη μία αυτοί και απο την άλλη το ταλιμπανικό Ισλάμ.
Η ζωή μας μοιάζει με την σκοτεινή, ακίνητη λίμνη, που περιγράφει η Γέλινεκ στο τελευταίο της βιβλίο «Απληστία». Μια ακίνητη, μαύρη λίμνη, χωρίς ζωή, χωρίς φως, χωρίς λάμψη, χωρίς μοιρωδιές, ευωδιές και γεύσεις.
Κοιτάζοντας προς τα πίσω, 30 χρόνια μετά, το γερμανικό φθινόπωρο φαίνεται σαν ιστορία μιας άλλης εποχής και ενός άλλου πλανήτη.
Σημάδεψε μια στροφή της επαναστατικής σκέψης και συμπεριφοράς. Σαν η ανθρωπότητα να γέρασε ξαφνικά ή να έμεινε εγκλωβισμένη στα λευκά κελιά του Στάμχάιμ.

Δεν αναπολώ αυτή την εποχή, παρότι για μένα προσωπικά είναι συνδεδεμένη με τα νιάτα μου, όμως δεν θα πάψω ποτέ να ελπίζω σε κείνη τη στιγμή, που οι επαναστάτες δεν θα είναι μία απομονωμένη από τις μάζες ελίτ, που επιδίδεται σε πράξεις χωρίς αποτέλεσμα, αλλά που ολόκληρη η ανθρωπότητα θα επαναστατήσει αποφασισμένη να πάρει την μοίρα της γης στα χέρια της.

Τα γεγονότα εν τάχει:

- 2. Ιουνίου 1967: Διαδήλωση κατά της επίσκεψης του Σάχη της Περσίας, στο Βερολίνο.
Ένας αστυνομικός σκοτώνει τον διαδηλωτή Μπένο Ονεσόργκ. Αυτή είναι η αρχή της φοιτητικού κινήματος!
Από δω και ύστερα ξεκινάει μια δεκαετία αιματηρών συγκρούσεων, με το αποκορύφωμα και το τέλος του «γερμανικού φθινόπωρου» στις 19 Οκτωβρίου του 1977
- Στις 11 Απριλίου δολοφονείται ο Ρούντι Ντούτσκε, από δεξιό εξτρεμιστή
- Το 1971, η RAF σκοτώνει έναν αστυνομικό.
- Το 1972, μετά από επίθεση σε αμερικάνικη βάση σκοτώνεται ένας Αμερικανός στρατιώτης και τραυματίζονται 13 άτομα.
- Το 1974, πεθαίνει ο Holger Meins μετά από εξαντλητική απεργία πείνας στις φυλακές υψηλής ασφαλείας, που κτίστηκαν επί τούτου, στα ονομαζόμενα λευκά κελιά του Στάμχάιμ, διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες απάνθρωπης κράτησης.
- Το 75, απαγάγουν τον Peter Lorenz, βουλευτή του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος και τον ανταλλάσουν με κρατούμενους της RAF.
- Στις 21 Μαΐου 1975 ξεκινάει η δίκη κατά των τρομοκρατών Baader, Meinhof, Ensslin και Raspe

- Στις 9. Μαϊου 1976, αυτοκτονεί η Ulrike Meinhof στο κελί της. Κανείς δεν πιστεύει στην αυτοκτονία. Στους δρόμους διαδηλώνουν με συνθήματα όπως "το κράτος δολοφόνησε την Meinhof" .
- Στις 7. Απριλίου 1977 εκτελείται ο γενικός ομοσπονδιακός δικαστής Siegfried Buback. Η RAF παίρνει εκδίκηση.

- Στις 28 Απριλίου οι Baader, Ensslin και Raspe καταδικάζονται σε ισόβια κάθειρξη, αφού προηγουμένως το δικαστήριο αποφάσισε, ότι οι κατηγορούμενοι δεν είναι πολιτικοί κρατούμενοι.

- Στις 5. Σεπτεμβρίου 1977: η RAF απαγάγει τον πρόεδρο των εργοδοτών Hanns Martin Schleyer, σκοτώνονται 4 από τους συνοδούς του.
- Στις 13. Οκτωβρίου 1977, Παλαιστίνιοι απαγάγουν ένα Jet της Lufthansa και ζητάνε την απελευθέρωση των κρατουμένων. Το αεροπλάνο προσγειώνεται στο Μογκαδίσου της Σομαλίας.
- Στις 18 Οκτωβρίου, Γερμανοί κομάντο απελευθερώνουν τους ομήρους και σκοτώνουν τους απαγωγείς.

- Την ίδια μέρα, «αυτοκτονούν» οι κρατούμενοι στα άσπρα κελιά του Στάμχάιμ.
- Την επόμενη, εκτελείται ο Σλάιερ και βρίσκεται πεταμένος σε ένα δρόμο του Mülhausen.

Τέλος των γεγονότων.

Σήμερα, οι Γερμανοί βρήκαν το θάρρος να ανοίξουν τον Φάκελο της RAF, γιατί όπως λέει ο Mathias Ziegler, πρέπει να κατανοήσουμε πως μία κανονική αστική ζωή, μπορεί να πάρει τέτοιο δρόμο.

31 Kommentare:

  1. Δηλαδή να πούμε σαν τον Παναγιώτη Λιβιεράτο πως δεν υπάρχει ελπίδα καμιά;;
    Και μετά τι;; Να αυτοπυρποληθούμε και εμείς στη ταράτσα του σπιτιού μας;;
    Πιστεύω πως νέοι άνθρωποι, νέοι τρόποι σκέψεις,πιο ελεύθεροι , το ίδιο αγνοί, όμως πιο ώριμοι, με τη πείρα που έχει σωρευτεί θα δώσουν λύσεις στο πρόβλημα του μπλοκαρίσματος της κίνησης , και θα φύγει η ιστορία προς τα εμπρός. Άμα στήσεις αυτί ακούς τους τριγμούς της κίνησης

    AntwortenLöschen
  2. Είναι απλό, ανώδυνο και βολικό: οι κακοί "τρομοκράτες" και η "κανονική αστική ζωή". Τα ρεμάλια που αφαιρούν ζωές εν ψυχρώ (;) και ο στοργικός εξουσιαστικός Λεβιάθαν που κατασυκοφαντείται από την "αυτόνομη και αυθαίρετη" δράση του παρασκηνίου (μυστικές υπηρεσίες, οικονομικά μεγαλοσυμφέροντα, κλπ). Η ομάδα "Rote Armee Fraktion" τόλμησε να αντιπαραταχθεί στο πανίσχυρο γερμανικό κράτος. Λίγοι αποφασισμένοι έπαιξαν και έχασαν, αλλά βγήκαν κερδισμένοι στο πεδίο της αξιοπρέπειας. Ο δε Hanns Martin Schleyer, είχε σταδιοδρομήσει ως ανώτερος αξιωματικός των Ες-Ες (ένας από τις μυριάδες που αμνηστεύτηκαν για τα εγκλήματά τους, αφού ουδέποτε δικάστηκε), αν αυτό έχει κάποια σημασία. Όσο για τις "αυτοκτονίες" ... Τέλος, αναφορικά με τη φράση "απομονωμένη από τις μάζες ελίτ, (για "αυτόκλητους μεσσίες της επανάστασης" μιλά ο "πολύς" Helmut Schmidt στο πρώτο video) που επιδίδεται σε πράξεις χωρίς αποτέλεσμα", υπενθυμίζω την περίπτωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών: ένα μαζικότατο κίνημα το οποίο επλήγη θανάσιμα λόγω, ακριβώς, αυτού του χαρακτηριστικού του (της μαζικής και απρόσεκτης στρατολόγησης μελών), αλλά είχε την τόλμη (ή την αποκοτιά, αν προτιμάς) να κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του ιταλικού κράτους. Σε περιπτώσεις όπως οι οργανώσεις του ένοπλου αγώνα, η κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων για έναν πολύ απλό λόγο: τα πάντα υπονομεύονται (άμεσα ή έμμεσα) από την πλειονότητα των νοικοκυραίων, ήτοι, τους ψοφοδεείς χατζηαβάτηδες που επιθυμούν μια "κανονική αστική ζωή" και δεν αποτολμούν ποτέ τίποτα - ούτε καν στα όνειρά τους. Τουναντίον, στηρίζουν και σιτίζουν τους χαραμοφάηδες πορνοβοσκούς (άσχετα με τους σποραδικούς λεονταρισμούς) και νομίζουν πως, μέσω αυτών, αποκτούν αξία και οι ίδιοι...

    AntwortenLöschen
  3. Διαφωνώ με πολλά πράγματα. Καταρχήν δεν υπάρχει Αμερική και Αμερικανική κυβέρνηση. Υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που διοικούν την Αμερική και τα οποία είναι και αλληλοσυγκρουόμενα κάποιες φορές.
    Το σημαντικότερο λάθος όμως είναι να αποκαλείς την Αμερική υπερδύναμη.
    Οικονομικά δεν είναι καθόλου ισχυροί.
    Ακόμα και η Ευρωπαϊκή ένωση είναι ισχυρότερη ενώ τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες επενδύσεις στην Αμερική γίνονται από Κινεζικά κεφάλαια.
    Εκτός αυτού και στρατιωτικά δεν είναι τόσο ισχυροί και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κοσμοκράτορες. Με πολύ δυσκολία ελέγχουν μόνο την Καμπούλ στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ δεν κατάφεραν τίποτα. Εκτός αυτού αν τη συγκρίνουμε στρατιωτικά με τη Ρωσία είναι ανίσχυρη. Απο συμβατικά όπλα έως και πυρηνικά.
    Όσο για τα επαναστατικά κινήματα που αναφέρεις δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αφανίστηκαν πλήρως μετά την κατάρρευση της Σ.Ένωσης.
    Στην πραγματικότητα τα κινήματα αυτά δεν ήταν τίποτα άλλο από μία μείξη αγνών αγωνιστών αλλά και πρακτόρων διάφορων συμφερόντων.
    Είτε κάποιοι από αυτούς χρηματοδοτούνταν από την τότε Σ.Ένωση,είτε οι κυβερνήσεις των τότε κρατών τους έδειχναν ανοχή για να μην είναι ευάλωτοι σε πιέσεις των Αμερικανών.
    Όλες αυτές οι οργανώσεις εξαφανίστηκαν πλήρως μετά την πτώση της Σ.Ένωσης αφού πλέον δεν υπήρχαν και λόγοι ύπαρξης τους.
    Ακόμα και η επανάσταση στη Βιρμανία υποστηρίζεται από τους πάντες για να εγκαθιδρυθεί οικονομική χούντα.
    Οι επαναστάσεις θα ευλογούνται και θα βοηθιούνται όταν συμφέρει το σύστημα. Ακόμα και η Επανάσταση του '21 πέτυχε όταν η Ευρωπαίοι είδαν την Τουρκία ως απειλή. Τότε ξαφνικά διαπίστωσαν ότι η επανάσταση δεν ήταν κοινωνικοανατρεπτική αλλά εθνικοαπευλευθερωτική. Οι επαναστάτες πάντα ήταν αναλώσιμοι και αυτό ισχύει από τον Κολοκοτρώνη έως και τον Βελουχιώτη και τον Τσε Γκεβάρα. Εκτός αν εντάσσονταν στο σύστημα όπως κάποιοι από την γενιά του Πολυτεχνείου.
    Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι οι τότε επαναστάτες ήταν "πουλημένοι".
    Όσον αφορά το μέλλον, ξέχνα τέτοιου είδους δράση. Οι νέες γενιές είναι πολύ μαλθακές για τέτοια πράγματα.
    Ίσως βέβαια να αντιδράσουν αλλιώς και γιατί όχι και πιο αποτελεσματικά. Ας μην χάνεις τις ελπίδες σου. Ειδικά η φύση έχει τις άμυνες τις και θα δράσει. Να ανησυχείς περισσότερο για τους ανθρώπους.

    AntwortenLöschen
  4. εγώ θέλω να μάθω ποιος έγραψε αυτό το υπέροχο κείμενο!
    συγγνώμη για την αδιακρισία...

    AntwortenLöschen
  5. Καλησπέρα σε όλους.
    Επειδή είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφετε, θέλω να αφήσω τη νυχτα να περάσει και να τα σκεφτώ.
    Μιας και οι ήρωες μου είναι οι ινδιάνοι, ας πράττω όπως αυτοί.

    Ες αύριο τα σπουδαία.

    @ abttha,
    Μου φαίνεται, ότι αυτό το κείμενο είναι ένα από τα λίγα που έγραψα, χωρίς να τσιτάρω άλλους!

    AntwortenLöschen
  6. πέρα από το περιεχόμενο, βρήκα αυτό το κείμενο εξαιρετικό, ωραίο αυτό το ίδιο!
    να'σαι καλά!

    AntwortenLöschen
  7. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  8. Πολύ ενδιαφέρον και όμορφο κείμενο, για να μαθαίνουμε κι εμείς οι νεότεροι... Να μην ξεχνάμε και σχετικά το "Μαύρο Σεπτέμβρη". Πάντως αυτό που γράφεις σχετικά με το πώς μια "κανονική αστική ζωή" γίνεται εσωτερική επανάσταση ή τρομοκρατία, είναι κάτι που έρχεται και επανέρχεται σε όλες τις περιόδους, και φυσικά και μετά την κατάρρευση του υπαρκού σοσιαλισμού..

    AntwortenLöschen
  9. @iconic Μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού οι οργανώσεις αυτές έχουν εξαλειφθεί σχεδόν. Η ένταση εκείνης της εποχής και το γενικότερα κλίμα δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό. Ακόμα και την ελληνική πραγματικότητα να κοιτάξεις δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Εκτός αυτού τα σημερινά στελέχη αυτών των οργανώσεων δεν έχουν την ιδεολογική συγκρότηση και γνώση ενός αριστερού του '70.
    Έχουμε περάσει βέβαια στους Ταλιμπάν αλλά αυτό αν και οφείλεται σε καταπίεση δεν έχει καμία σχέση με τις παλιότερες οργανώσεις.
    Τουλάχιστον πάντως στην Ελλάδα ακόμα και μετά από τις τεράστιες καταστροφές των πυρκαγιών το 80% σχεδόν ψήφισε ΝΔ και Πασοκ.
    Αν σε αυτούς προσθέσουμε ΛΑΟΣ, την αριστερά του καναπέ (Συριζα) και το ΚΚΕ του οποίου ο ηγέτης στέλνει το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο απαξιώνοντας τη δημόσια παιδεία και το ίδιο του το κόμμα για ποια εσωτερική επανάσταση να μιλήσουμε;
    Και δεν θέλουν και δεν ξέρουν και δεν μπορούν.

    AntwortenLöschen
  10. @ Νίκος,

    Μου φαίνεται ότι σήμερα μόνο οι μέλισσες είναι αθώες, γι’ αυτό θα ψοφήσουν και αυτές. Αλλά ξέρεις τι είπε ο Einstein; Αν ψοφήσουν οι μέλισσες, τα έμβια όντα έχουν άλλα 4 χρόνια ζωή.

    alterapars ,

    είναι όλα αλήθεια όσα έγραψες για τον Hanns Martin Schleyer. Ήθελα να τα γράψω και γω, αλλά θα έκανα ένα πολύ μακρύ ποστ και το άφησα.
    Σε γενικές γραμμές δίκιο έχεις, αλλά υπάρχει μία αντίφαση, που με απασχολεί.
    Τα μέλη της RAF, σχεδόν όλοι επιστήμονες, παραιτηθήκαν από μια ζωή, που θα μπορούσαν να ζήσουν με άνεση και με «υπόληψη» όπως λέμε. Και όμως την θυσίασαν για ένα ιδανικό: έναν καλλίτερο κόσμο. Αλλά αν αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος από χαμένα κορμιά, που μόνο ο εαυτούλης τους τα απασχολεί, που είναι έτοιμα, να πατήσουν πάνω σε πτώματα, για να την βγάλουν αυτοί καθαροί, που νομίζουν ότι παίρνουν αξία επειδή γλύφουν την εξουσία, που…..που ……Τότε σε ρωτάω:
    Γιατί να αγωνίζεσαι; Για ποιον να ζητάς έναν καλύτερο κόσμο; Θέλω να πώ, ότι όλοι οι άνθρωποι της RAF πίστευαν στην αγαθή πλευρά του ανθρώπου, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω.
    Πρόσεξε τι λέει η Schiller Margrit: «Η ιδέα μας ήταν να καταστρέψουμε το σύστημα, στη καρδιά του, στο κέντρο του». Αν σ αυτή την αγωνία δεν έχεις μαζί σου τη πλατιά πλειοψηφία, δηλαδή τις μάζες (συγνώμη για την τόσο παρεξηγημένη λέξη που αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω) τότε……. άστα καλλίτερα.
    Είσαι ένας επαναστάτης χωρίς αιτία.
    Αν βλέπει κανείς κάποια προοπτική στον αγώνα, ένοπλο ή όχι, σημαίνει ότι ελπίζει στον άνθρωπο, στον μικρό, τον καθημερινό, αλλιώς κάθε προσπάθεια είναι όντως μια μεγάλη τρέλα ή ένας επαναστατικός μεσσιανισμός, όπως λέει και ο ωραίος του πρώτου video.

    @ Σε όλους,

    Επίσης εκείνο που έχει πολύ σημασία να δει κανείς σ αυτήν την αναδρομή στον γερμανικό φθινόπωρο, είναι η παράλληλη ιστορία με τη δική μας 17Ν.
    Οι Γερμανοί κτίζουν καινούργια φυλακή, μερικών εκατομμυρίων μάρκων, εμείς ένα νέο παράρτημα.
    Στην Γερμανία υπήρξε μια σημαντική διανόηση (Μπέλ, Γράσ) που στάθηκε στο πλευρό της RAF, εμείς είχαμε τον Κακαουνάκη, που ούρλιαζε στην ΤιΒι.
    Οι Γερμανοί, που είναι τόσο περήφανοι για το κράτος δικαίου τους, παρακολουθούσαν τις συνομιλίες των κατηγορουμένων με τους δικηγόρους τους.
    Στο τέλος, τους αυτοκτόνησαν μέσα στην φυλακή!!!
    Και το καπάκι: Δεν τους άφησαν να ταφούν!
    Μάλιστα!!! τους έθαψαν σε ένα ομαδικό τάφο, όπως έθαβαν τους Εβραίους στον πόλεμο. Τόσο μεγάλος ήταν ο τρόμος που τους προκαλούσαν αυτοί οι 10 «τρελλοί»
    30 χρόνια μετά λέει ο Χέλμουτ Σμίτ: «Με πνίγουν οι τύψεις, με σφίγγουν σαν κουβάρι, γιατί άφησα χήρα της κυρία Σλάιερ». Άρα ομολογεί, ότι τους κρατούμενους έδωσε ο ίδιος την εντολή να τους δολοφονήσουν.
    Σε μας, ο Κουφοντίνας έγραψε και βιβλίο!
    Μήπως το ελληνικό αλαλούμ είναι τελικά πιο ανθρώπινο;;

    @ Λακων,

    Δεν διαφωνώ για τα αμερικάνικα συμφέροντα που διοικούν την Αμερική, αυτό εννοώ, όταν λέω η Αμερική.
    Τα συμφέροντα που εκπροσωπεί.
    Αλλά, έχεις δίκιο, κακώς γράφω Αμερική, έπρεπε να γράψω η διεθνής ελίτ. Αμερικάνική, ευρωπαϊκή, κινεζική, ρωσική, όπως θέλεις πές την!
    ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, που τελικά δεν είναι το κεφάλαιο, γιατί έχει γίνει πιο περίπλοκο. Ας την πούμε η σημερινή αυτοκρατορία.
    Οι οργανώσεις, αλλά και η επαναστατική σκέψη κατέρρευσαν με την κατάρρευση της Σ.Ε., όχι για τους λόγους που λες. Ο κόσμος έχασε ένα προσανατολισμό, ένα σημείο αναφοράς. Με την πτώση της Σ.Ε., έπεσαν τεράστια κεφάλαια από την Παγκόσμια Τράπεζα για να διατηρηθεί το φιλελεύθερο καθεστώς και να μην επιστρέψει η Σ.Ε. στο παλιό καθεστώς.
    Ο νομπελίστας Στίγκλιτς κάνει μια καταπληκτική ανάλυση στην «μεγάλη ουτοπία».
    Για την Βιρμανία, θα σου πώ, ότι μεγαλύτερη χούντα από αυτήν που έχουν, δύσκολο να βρουν.
    Η Επανάσταση του '21, πέτυχε γιατί οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν. Οι ξένες δυνάμεις ήρθαν κατόπιν εορτής για να την καπελώσουν. Όπως γίνεται πάντα.
    Μην τα μηδενίζεις όλα! Κανείς δεν είναι παντοδύναμος, ώστε να τα ελέγχει όλα. Η ανθρωπότητα τραβάει τη πορεία της.
    Και η μαλθακότητα θα ρθει μια μέρα που θα γίνει σίδερο. Αν όχι, τότε θα φάει το κουνούπι σίδερο, πως την λένε την παροιμία;;

    @ ikonic,

    Τι κάνεις, όλα καλά;; Οι εξετάσεις σου;
    Η τρομοκρατία, έχει πολύ πιο μακριά ιστορία απ ότι ο σοσιαλισμός. Πάει πίσω πολύ βαθειά στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι η υγιής αντίδραση κατά της καταστολής της εξουσίας.

    @ Λακων

    Συμφωνώ, ότι τα σημερινά στελέχη των αριστερών παρατάξεων δεν έχουν την ιδεολογική συγκρότηση και γνώση ενός αριστερού του '70.

    AntwortenLöschen
  11. ange-ta
    Είναι λάθος να λέμε πως τη δεκαετία του 70 υπήρχε καλύτερη θεωρητική κατάρτιση στα στελέχη της αριστεράς Εκείνη την εποχή υπήρχε ανάγκη να στηθούν οι οργανώσεις, οι αχτίδες, ο συνδικαλισμός. Υπήρχαν σημεία αναφοράς «Σ.Ε ¨η Κίνα»
    Και ήταν τα πράγματα πιο εύκολα. Μετά από μια 15ετή περίοδο καχεξίας το κίνημα έχει αρχίσει να συνέρχεται. Τώρα , μετά από καιρό βλέπουμε νέους και διανοούμενους στο κίνημα. Κάποτε η αριστερά ήταν ο χώρος των διανοούμενων.
    Ξέρετε τι φοβερή έλλειψη ήταν αυτή. Πιστεύω πως τα επόμενα χρόνια ο ρόλος της αριστεράς θα γίνεται όλο και πιο σημαντικός. Στο κάτω κάτω η αριστερά είναι μια πολύ καινούρια υπόθεση και το μέλλον είναι μπροστά της.
    Λακων: μη τα μηδενίζεις όλα που σου λέει και η οικοδέσποινα και μη χρησιμοποιείς λαϊκίστικα επιχειρήματα. Μπορείς πολύ καλύτερα.

    AntwortenLöschen
  12. Νίκο έχεις δίκιο. Όντως τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησα στο πόστ στο τέλος ήταν λαικίστικα.
    Στο επάγγελμα όμως είμαι λογιστής.
    Και γνωρίζω πολύ καλά το οικονομικό "σύστημα" και πολλά πράγματα που δεν τα ξέρετε.
    Αν δεν χρησιμοποιούσα λαικίστικα επιχειρήματα και ανέφερα άλλα πράγματα ίσως να βρισκόμουν ενώπιον δικαστηρίου. Πίστεψε με το να τους μηδενίσεις είναι λίγο. Φυσικά αναφέρομαι στις ηγεσίες, στους παρατρεχάμενους και όχι στους ψηφοφόρους των κομμάτων.

    AntwortenLöschen
  13. Να λαικίσω λίγο ακόμα; Πώς να πάρω στα σοβαρά ώς οικολογικό κίνημα το σύριζα όταν προεκλογικά τύπωσε χιλιάδες γιγαντοαφίσες. Πόσα δέντρα κόπηκαν; Έχετε δει ποτέ οικολογικό κόμμα στην Ευρώπη να τυπώνει αφίσες;
    Με τι να συμφωνήσω; Με απόψεις ΚΚΕ του τύπου "θα φορολογήσω το κεφάλαιο";
    Το κεφάλαιο θα πάει στη Βουλγαρία κύριοι του ΚΚΕ. Εκτός αν έχει τόση ισχύ και ανατρέψει τον καπιταλισμό παγκόμια.Και είμαστε κατά της Ευρωπαικής ένωσης συμμετέχοντας στις Ευρωεκλογές;
    Παρότι δεν θα μπορούσα ποτέ να εκτελέσω άνθρωπο και κατανοώ τον πόνο των οικογενειών των θυμάτων σέβομαι περισσότερο τον Κουφοντινα απο τα "αριστερά κόμματα" και περισσότερο με αγγίζουν οι προκηρύξεις τους απο τον στείρο καταγγελτικό λόγο των κομμάτων.
    Δεν έχω τα βιώματα τα δικά σας αλλά μήπως είναι συντηρητικό να μιλαμε για αριστερά; Μήπως οδηγεί στην απομόνωση και σε ελιτίστικες τάσεις; Μήπως είναι καλυτερα να μιλάμε για ελεύθερους ανθρώπους και για προοδευτικού και ορθολογικούς πρών αριστερούς; Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο;
    Είναι κρίμα έξυπνοι άνθρωποι, προοδευτικοί με διάθεση να περιχαρακώνουν τον εαυτό τους στα πλαίσια της αριστεράς.

    AntwortenLöschen
  14. Να ζητήσω συγνώμη από την οικοδέσποινα που θα χρησιμοποιήσω το χώρο της να σου δώσω απάντηση. Αριστερά να ξέρεις δεν είναι τα παχιά αριστερά λόγια, αλλά ο τρόπος δράσης. Πρέπει να υποτάξεις το εγώ στο εμείς. Αυτό μας δίνει ένα εργαλείο με φοβερή δύναμη. «ο λεγόμενος δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» Το κακό είναι πως έχουμε σοβαρά προβλήματα άλυτα. «κάθετη οργανωτική δομή» Πολύς κόσμος τη θέλει πιο «οριζόντια.». Εν πάσει περιπτώσει, αν δεν φορολογήσεις το κεφάλαιο και αν δεν εφαρμόσεις παλλαϊκή άμυνα τι στον κόρακα αριστερός είσαι;;
    Και στο τέλος τέλος οι παλιοί φέρανε τα πράγματα ως εδώ, που σημαίνει μια φοβερή πείρα, εμείς εντοπίσαμε κάποιες αδυναμίες που πρέπει να λυθούν, δική σας η συνέχεια.

    AntwortenLöschen
  15. Αχ συγχώρα με αντζέτα αλλά θα καταχραστώ τη φιλοξενία σου.
    Ενδεχομένως να κάνω και λάθος αλλά με τις μέχρι τώρα συνθήκες μου φαίνεται πολύ δύσκολη η επιστροφή της αριστεράς σε πρωταγωνιστικό ρόλο, τουλάχιστον με την μορφή που την ξέραμε. Αναφέρομαι βέβαια σε παγκόσμιο επίπεδο.Συζητώντας με ξένους απο πολλά διαφορετικά κράτη, η αριστερά και ειδικότερα ο κομμουνισμός θεωρείται μίασμα και κάτι ανάλογο του ναζισμού!!!
    Η μεγαλύτερη έκπληξη με βρήκε όταν Αμερικανίδα με ενημέρωσε για αριστερά-ακτιβιστικά-αντιπολεμικά κινήματα στην Αμερική τα οποία όμως δεν προβάλλονται απο το fox news και το cnn και είναι μάλλον άγνωστα σε εμάς!!
    Αυτό που κρατώ πάντως είναι η υποταγή του "εγώ στο εμείς" το οποίο το έκανες και πράξη με τον εθελοντισμό. Μέχρι λοιπόν να αλλάξει το σύστημα θα πρέπει να δρούμε ανάλογα. Όλο και κάτι θετικό θα προκύψει!

    AntwortenLöschen
  16. Ο χώρος των σχολίων είναι δικός σας!!!
    Το ίδιο όπως και δικός μου.
    Θα τα πούμε το βράδυ.
    Τωρα ανέβασα στα γρήγορα την Νομπελίστα Doris Lessing

    AntwortenLöschen
  17. Θα προσπαθήσω να λύσω μια παρεξήγηση, καταθέτοντας κάποιες απόψεις που βασίζονται σε αυστηρώς προσωπική γνώση/εμπειρία: όσοι και όσες ενστερνίζονται την πρακτική της πολιτικής αντιβίας (με την έννοια ότι η πρωτογενής και απροκάλυπτη βία εκπορεύεται από τους κυρίαρχους), δεν αποσκοπούν (απαραιτήτως) στην ανατροπή της κατάστασης, στην καταστροφή του συστήματος, στην ανάδυση του "νέου ανθρώπου", κλπ. Πολλοί από τους συμμετέχοντες σε βίαιες ενέργειες (από πολυμελείς ή ολιγομελείς οργανώσεις, ακόμη και απολύτως ατομικές πράξεις) έχουν σαφή γνώση για το τι διαδραματίζεται γύρω τους και πως δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα ποιοτικής βελτίωσης του χύδην όχλου και της αργυρώνητης μάζας. Εκείνο που κυριαρχεί στην ψυχοσύνθεση του ευαισθητοποιημένου και κοινωνικοπολιτικώς συνειδητοποιημένου ανθρώπου, είναι αυτή ακριβώς η σφοδρή αντίθεση ανάμεσα στην "αισιοδοξία της βούλησης" και στην "απαισιοδοξία της γνώσης" (όπως, πολύ εύστοχα, διατύπωσε ο Antonio Gramsi). Το αποτέλεσμα αυτής της αντίθεσης είναι το αβάσταχτο ψυχολογικό σύμπτωμα το οποίο τραγούδησαν κάποτε οι "Τρύπες" («Παντού περισσεύεις και παντού ξεψυχάς / δε χωράς πουθενά...» και μπορεί, πολύ εύκολα, να οδηγήσει σε δυναμικές ενέργειες για την αποκατάσταση (της εσωτερικής, κυρίως) ισορροπίας. Καθώς προείπα, δεν είναι καιρός για αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Τέλος (;), στη ζωή, δεν κρίνονται όλα εκ του εμφανούς και απτού αποτελέσματος...

    AntwortenLöschen
  18. σφιχτό κείμενο, εξαίρετο, σχόλια μετρημένα μεν αλλά απολύτως εξαίσια ... συν η αγαπημένη μου Γέλινεκ

    τα σέβη μου, είθε όλα σου τα κείμενα νάναι ίδια σαν κι'αυτό :-)

    AntwortenLöschen
  19. @ Λακων,

    Επειδή απασχολείσαι με τα οικονομικά, θεωρείς, ότι όλα τα προβλήματα πηγάζουν από την οικονομία.
    Εγώ έχω σταματήσει να λέω:
    «Δεν έχουμε λεφτά για να κάνουμε το ένα και το δείνα».

    Λεφτά υπάρχουν να φάνε και οι κότες και οι μέλισσες.
    Φοβάμαι δε, ότι τα λεφτά θα περισσέψουν, όταν δεν θα μας έχουν μείνει ούτε κότες ούτε μέλισσες.
    Νομίζω, ότι πρέπει να ξαναορίσουμε τις λέξεις. Αριστερός δεν είναι ο οπαδός του Συριζα και του ΚΚΕ, αλλά αυτός που νοιάζεται για τον άλλο και όχι για το εαυτό του. Αυτό που ο Νίκος λέει « να υποτάξεις το εγώ στο εμείς»

    Γράφεις: Το κεφάλαιο θα πάει στη Βουλγαρία
    Αν είχαμε Νόμο, που να έλεγε : Φεύγεις από το τόπο σου, δεν θα ξαναπουλήσεις σ αυτόν, θα σου λεγα πόσο μάγκες θα ήταν να πουν, η μειώνω τα ημερομίσθια ή πάω Βουλγαρία να πιέσω ακόμα τις τιμή της εργασίας.
    Λάκων, πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε! Θέλουμε ένα ελεύθερο κόσμο; Θα τον φτιάξουμε
    Θέλουμε μια ελεύθερη αγορά και οικονομία; Τότε ο κόσμος θα είναι πάντα σκλάβος και η γη καμένη!
    Συμφωνώ μαζί σου για το ξύλινο λόγο της σημερινής «αριστεράς»
    Κράτα τον δικό μας ορισμό περί αριστεράς και ξέχνα τον συριζα και το κκε.

    @ Νίκο,
    αν δεν φορολογήσουμε σκληρά το Κεφάλαιο, πρέπει να το καταργήσουμε!! Δεν υπάρχει άλλη λύση.
    Όλα τα άλλα που λέμε, είναι λόγια για να αγαπιόμαστε.
    Οικολογία και καπιταλισμός δεν πάνε μαζί.
    Δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
    Είπαμε να κάνουμε ένα ποστ περί αυτού. Σιγά – σιγά. Να μάθουμε από τον blogging να συζητάμε. Αυτό έχει σημασία. Η επανάσταση αργεί.

    @ alterapars,

    Όπως είπα και παραπάνω, συζητάμε, χωρίς παρεξήγηση, και μάλλον θα ωφεληθούμε αν οι απόψεις μας διαφέρουν. Γιατί τι να λέμε συμφωνούμε; Καλλίτερα να διαφωνούμε!
    Εγώ έκανα αυτό το ποστ, για να καταδείξω, τι σκέφτονται αυτοί, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι της RAF, της αντιβίας. Εδώ ταυτίζομαι μαζί σου. Η πραγματική βία είναι η εξουσία. Δεν είναι τυχαίο, ότι βία σημαίνει εξουσία, τόσο στα ελληνικά, όσο και στα γερμανικά (Gewalt).
    Δες τι λέει η εκπρόσωπος της RAF: Unsere Vorstellung war, das System zu zerstören, im Herzen zu zerstören im Zentrum zu zerstören.
    Δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Ήθελαν να καταστρέψουν το σύστημα. Αυτό ήθελαν!!
    Αυτοί, αυτό ήθελαν!!!!!!!
    Όσο για τον Gramsi, ας τον να λέει. Ποιος μπορεί να έχει γνώση για ένα τόσο πολύπλοκο και χαοτικό σύστημα, όπως η ανθρώπινη κοινωνία;;
    Η γνώση είναι πολύ περιορισμένη, σε αντίθεση με τη βούληση και το συναίσθημα.
    Άσχετο: μένω κοντά σε βουνό και τώρα πέφτουν κάτι βροντοαστραπές που χαλάει κόσμος! Επιτέλους βρέχει.... Βρέχει ευτυχώς!
    "Τρύπες" : Δεν τι ξέρω. Μπορώ να τις μάθω;
    "Τέλος (;), στη ζωή, δεν κρίνονται όλα εκ του εμφανούς και απτού αποτελέσματος!!!!" : αυτό λέω και γω……...

    Σήμερα η μάζα μοιάζει χύδην, αλλά μπορεί και να μην είναι......

    @ Γατος_με_απαλες_πατουσες

    Γατούλη, σ αρέσει η Γέλινεκ;;;
    Πολύ χαίρομαι!!
    Είσαι πολύ ευγενικός, μερσί για τα καλά σου λόγια. Μερσί και εκ μέρους των πολύ αγαπητών μου συνομιλητών. Σκέφτομαι πως θα ζήσω χωρίς αυτούς, τώρα που έχουμε ξεκινήσει τόσο ωραίες συζητήσεις. Από τα φοιτητικά μας έχω να πιάσω τέτοιες κουβέντες.

    Η βροχή συνεχίζεται με πάθος, όσο και το δικό μου, για ένα καλίτερο κόσμο! Ρίχνει και χαλάζι

    AntwortenLöschen
  20. @ Σε όλους:

    Αντέγραψα το παρακάτω πανέμορφο ποίημα του
    Erich Fried:

    ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
    για την Ulrike Meinhof

    1
    Την ανάγκασαν
    σε πολιτικές
    υπερβολές
    οι πολιτικά
    κανονικοί
    και οι κανονισμοί τους

    2
    Αν μπορούσε ακόμα να γράψει
    θ ΄πρεπε μόνη να συντάξει
    την οριστική έκθεση
    του θανάτου της

    και τις ενδείξεις για αυτοκτονία
    να εξετάσει
    μια προς μια
    να αναλογιστεί

    και να μας πει
    ποιος
    διέπραξε την
    αυτοκτονία της

    AntwortenLöschen
  21. Από το ιστολόγιο

    http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/

    με μία εξαιρετη ανάρτηση

    AntwortenLöschen
  22. Πολύ καλό κείμενο. Θυμήθηκα διάφορα που είχα ξεχάσει. Πάντως οι τρεις που αυτοκτόνησαν σαν αύριο, αυτοκτόνησαν άνευ εισαγωγικών. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Χανς Γιόακιμ Κλάιν [αν θυμάμαι καλά, το βιβλίο υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου, έχει βγει στα ελληνικά], μέλος μιας οργάνωσης παρακλάδι της RAF, και κυνηγημένος για χρόνια. Λέει πως το έκαναν για να εξασφαλίσουν εξαιτίας της "αυτοκτονίας" πολιτική υποστήριξη από ευρύτερα στρώματα πληθυσμού. Τα γνωστά αδιέξοδα του ένοπλου.

    AntwortenLöschen
  23. @ Μόρφος,
    Τους σκότωσαν εν ψυχρώ, για να τους κόψουν το βήχα για άλλους εκβιασμούς.
    Τα έζησα τα γεγονότα από κοντά. Κανείς, δεν πίστεψε σε αυτοκτονία.
    Μην ξεχνάς, ότι κρατούσαν ακόμα ζωντανό τον Σλάιερ.
    Ηθελαν να ζήσουν, φυσικό ήταν.
    Νέοι ήταν. Ποιός αυτοκτονεί, όταν έχει ήδη χαρίσει τη ζωή του σε ένα αγώνα και βλέπει έναν ιερό σκοπό μπροστά του;
    Οπως λέω παραπάνω, ο Σμίτ έκανε πρόσφατα στο Sern τις παρακάτω δηλώσεις:
    «Με πνίγουν οι τύψεις, με σφίγγουν σαν κουβάρι, γιατί άφησα χήρα της κυρία Σλάιερ».
    Επειδή αυτός τότε ήξερε, ότι αν θα σκότωνε τους τρείς, θα σκότωναν οι άλλοι τον Σλάϊερ που κρατούσαν ως όμηρο. Οπως και έγινε.
    Η RAF δεν είχε υποστήριξη στις πλατιές μάζες, αντίθετα μάλιστα.
    Αμφιβάλω ότι ήταν τόσο ανόητοι, ώστε να πιστεύουν, ότι οι Γερμανοί θα συγκινηθούν με τον θάνατό τους. Μόνο σε μια μερίδα της διανόησης είχαν υποστήριξη, σε αντίθεση με την δική μας 17Ν

    AntwortenLöschen
  24. @ Ange-ta

    Δεν τα έζησα από κοντά τα γεγονότα. Τα έζησα από μακριά. Και πολύ έντονα. Για χρόνια σκεφτόμουν ποιος ήταν ο λόγος να δολοφονηθούν οι τρεις τους. Μπορεί να ήταν νέοι, αλλά ήξεραν πολύ καλά ότι δεν θα έβγαιναν ποτέ από τη φυλακή. Μια συμβολική και τραγική συνάμα κίνησή τους που "ίσως", που "ίσως", ήταν το καλύτερο που είχαν να κάνουν. Νομίζω ότι η εκδοχή του Κλάιν είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

    Και όσον αφορά την "ανοησία" τους, για την οποία λες, πιθανώς να μην ήταν τόσο ανόητοι ώστε να πιστεύουν ότι θα συγκινήσουν τους Γερμανούς. Αλλά διάφοροι άλλοι συγκινήθηκαν ανά τον πλανήτη. [Θυμάσαι ποιοι Έλληνες είχαν παραβρεθεί στην κηδεία τους;] Και πάει λέγοντας. Είχαν τις τιμιότερες των προθέσεων, μόνον που κάποια στιγμή έφτασαν στο πλήρες αδιέξοδο. Τα λευκά κελιά δεν ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να περιμένει κάποιος για το υπόλοιπο της ζωής του...

    Άλλο η βαρβαρότητα του όποιου γερμανικού κράτους, άλλο οι ψευδαισθήσεις κάποιων άλλων.

    Κι είναι τεράστιο το ζήτημα...

    AntwortenLöschen
  25. @ X. Morfos,

    Σήμερα είχα κάποιους φίλους γερμανούς εδώ στο γραφείο μου.
    Τους ρώτησα, τι πιστευουν για την RAF. Μεταξύ σοβαρού και αστείου: "ήρθαν 20 χρόνια πιο νωρίς" μου λέει.
    Και στην ερώτησή μου αν αυτοκτόνησαν, έσκασε στα γέλια. Οπως και νάχει, βέβαια υποθέσεις κάνουμε. Το μόνο επιχείρημα είναι ότι όταν "αυτοκτόνησαν", βρίσκονταν σε διαπραγματεύεσεις για την απελευθέρωσή τους.
    any way!

    AntwortenLöschen
  26. Όταν αυτοκτόνησαν δεν βρίσκονταν σε καμιά διαπραγμάτευση. Οι Γερμανοί κομάντος είχαν ήδη καταλάβει, εκείνο το πρωί, το αεροσκάφος και είχαν σκοτώσει τους αεροπειρατές. Δεν τους είχε απομείνει τίποτα. Σε κάθε περίπτωση, υποθέσεις κάνουμε. Ας δούμε και μερικά πράγματα, απ' την άλλη πλευρά. Εκείνη του αδιέξοδου, που ούτως ή άλλως υπήρχε και ήταν ορατό από τους πάντες στην οργάνωση.

    AntwortenLöschen
  27. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  28. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  29. @ Χ. Μόρφος
    Οχι, είχαν τον Hanns Martin Schleyer.
    Από κει ξεκίνησαν, η αεροπειρατία ήρθε σαν επιπρόσθετη υποστήριξη!
    Το λέει και ο Χέλμουτ Σμίτ. Αν υποχωρούσα στις απαιτήσεις τους, ο Σλάϊερ θα ζούσε και η κ. Σλάϊερ δεν ηταν χήρα!!!!!!
    Αυτό είναι το πρόβλημα.

    AntwortenLöschen
  30. το ποστ γράφτηκε το 2007 ένα χρόνο μετά ange-ta δεν πιστεύεις ότι έχουμε μπροστά μας νέους αγώνες; εγώ τουλάχιστον το βλέπω το μέλλον θετικά.

    AntwortenLöschen
  31. @ xamogelo,
    Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και πολύ φοβάμαι, ότι δεν θα προκάμουμε να τον διανύσουμε.
    Απο σας τους νέους εξαρτάται. Στο κάτω - κάτω, ο κόσμος που αφήνουμε εμείς η προηγούμενη γενιά, ο δικός σας κόσμος είναι! Γι αυτό μην τον χαρίσετε στα άρρωστα χούφταλα της γενιάς του χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...