Montag, 25. Dezember 2017

Χριστούγεννα 2017

Κι ήταν αράδα βρύσες τέσσερεις, η μια στην άλλη δίπλα,

μα αλλούθε η καθεμιά τους ξέχυνε τα γάργαρα νερά της.

Από αγριοβιόλες κι αγριοσέλινα λιβάδια πρασίνιζαν

ζερβά δεξιά᾿ κι ένας αθάνατος στα μέρη αυτά να 'ρχόταν,

θα θάμαζε και θ᾿ αναγάλλιαζε, θωρώντας τα, στα φρένα. 


(Οδύσσεια ε70-75 Μετάφραση Ν.Καζαντζάκης)

Χριστούγεννα 2017

Κι ήταν αράδα βρύσες τέσσερεις, η μια στην άλλη δίπλα,
μα αλλούθε η καθεμιά τους ξέχυνε τα γάργαρα νερά της.
Από αγριοβιόλες κι αγριοσέλινα λιβάδια πρασίνιζαν
ζερβά δεξιά᾿ κι ένας αθάνατος στα μέρη αυτά να 'ρχόταν,
θα θάμαζε και θ᾿ αναγάλλιαζε, θωρώντας τα, στα φρένα. (Οδύσσεια ε70-75)

Sonntag, 12. November 2017

Samstag, 11. November 2017

ds




Τον κόσμο, αυτό το κομψό, πανέμορφο σύμπαν, ο κάθε άνθρωπος θωρεί από μια διαφορετική οπτική γωνία, που δεν θα ταυτιστεί ποτέ με την γωνία κανενός άλλου ζωντανού οργανισμού.
Πόσο μικρή είναι αυτή η διαφορά; Το σύμπαν είναι σχεδόν άπειρο και η απόσταση ενός ή δύο μέτρων ή ακόμα και χιλιομέτρων είναι σχεδόν μηδέν.
Και όμως αυτό το ds κάνει τη διαφορά, γιατί για κάθε άνθρωπο το σύμπαν είναι μοναδικό. Και όταν θα πεθάνει θα πάρει μαζί του αυτή την μοναδική εικόνα.
Γι αυτό κάθε μέρα που κοιτάτε την φύση γύρω σας, να συνειδητοποιείτε ότι είναι μόνο για σας! Υπάρχει μόνο για σας.



Montag, 16. Oktober 2017

Σπύρος Βρυώνης

Ενας από τους σοβαρότερους ιστορικούς Βυζαντινολόγους της εποχής μας, ο Σπύρος Βρυώνης συνομιλεί με τον Π. Σαββίδη.

Η Αρβελέρ ποιήτρια!



-Πως λέμε την Φράγκισα κότα;
-Φραγκόκοτα!
Εχτές πήγα βιβλιότσαρκα στο Μοναστηράκι. Βρήκα ένα βιβλιαράκι της Αρβελέρ με τον τίτλο "το άγνωστο Βυζάντιο" .
Το άνοιξα και είδα ποιήματα, οπότε σκέφτηκα ότι έχει βρει Βυζαντινά ποιήματα και το αγόρασα (ευτυχώς μόνο με 2 ευρώα)
Λοιπόν, τι λέτε πως ήταν τα ποιήματα;...
Η Αρβελέρ, φαντάστηκε ότι είναι ο Όμηρος ή στην χειρότερη περίπτωση ο Longfellow και θέλησε να γράψει ιστορία 1120 χρόνων σε 90 σελιδούλες ποιηματάκια.
Τέσπα, δικαίωμά της! Συγγραφέας είναι ότι θέλει κάνει!
Ωστόσο, το τί γράφει μέσα σ αυτές τις 90 σελίδες είναι να τραβάς τα μαλλιά σου, ακόμα και αν είσαι καραφλός.
Ντράπηκα που είμαι Ελληνίδα και που υπάρχουν άτομα σαν αυτήν την κυρία να μιλάνε με αυτόν τον τρόπο για τον Ελληνισμό.
Τι ζόρι τραβάνε, τέλος πάντως,  όλοι αυτοί να βρίζουν χωρίς αιδώ τα πάντα;


Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει;

Η οικογένεια υπό πολιορκείαν

 Νομίζει κανείς ότι με την "νομιμοποίηση" των ΛΟΦΤ, το άτομο έχει περισσότερες ελευθερίες και περισσότερα δικαιώματα και δεν καταπιέζεται πια.
Μούφες! ο έλεγχος της εξουσίας γίνεται ακόμα πιο βαθύς ακόμα πιο ανελέητος. Αντιγράφω το τέλος του βιβλίου του Λας:




Σήμερα το κράτος ελέγχει όχι μόνο το σώμα του ατόμου, αλλά και όσο μέρος του πνεύματός του μπορεί να κυριεύσει, όχι απλώς στη δημόσια σφαίρα αλλά και στις πιο σκοτεινές γωνιές της ιδιωτικής ζωής, που παλιά ήταν απρόσ...ιτες στην πολιτική κυριαρχία. Όλη η ύπαρξη του πολίτη έχει τώρα υποταχθεί στη διοίκηση από την κοινωνία, ολοένα πιο πολύ χωρίς την διαμεσολάβηση της οικογένειας ή άλλων θεσμών στους οποίους είχε ανατεθεί παλιότερα το έργο του εκκοινωνισμού. Η κοινωνία έχει αναλάβει τον εκκοινωνισμό ή ασκεί ολοένα και αποτελεσματικό έλεγχο στον εκκοινωνισμό από την οικογένεια. Αφού έχει εξασθενήσει την ικανότητα για αυτοδιεύθυνση και αυτοέλεγχο, έχει υπονομεύσει μια από τις βασικές πηγές κοινωνικής συνοχής, μόνο για να δημιουργήσει καινούργιες, πιο περιοριστικές από τις παλιές, και εν τέλει πιο καταστροφικές, για την προσωπική και πολιτική ελευθερία.



Η Παναγία η Γοργόνα

Την ξέρετε την Παναγία την γοργόνα; Είναι η Ελλάδα γράφει ο Στρατής Μυριβήλης, θάλασσα μαζί και στεριά! Είναι η ιστορία μας, ενωμένη από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα σε μια ζωγραφιά. Το σύμβολο ενότητας ενός λαού,παρά τις προσπάθειες που καταβάλονται για να διαψευστεί αυτή η ενότητα.
Εγώ ωστόσο λέω ότι είναι η βαθειά μνήμη του ανθρώπου που ήρθε απο την θάλασσα.

Sonntag, 1. Oktober 2017

1922, "συνωστισμένοι" στην προκυμαία της Σμύρνης 3

πολλές φορές διάβασα, από τους "ιστορικούς" του ΦΒ ότι εμείς οι Ελληνες δεν δεχτήκαμε τους πρόσφυγες της Μ Ασίας και της Α. Θράκης:
Ο πλοίαρχος του "Γουϊόνα" Πάουελ, αναφερει ότι όταν έφτασε στην Θεσαλονίκη ο πληθυσμός τους υποδέχτηκε με ενθουσιασμό, ο δε Δήμαρχος τον ευχαρίστησε με τα κουτσά του αγγλικά με δάκρυα στα μάτια.
" η φτωχή Ελλάδα δέχτηκε όλους τους πρόσφυγες της Τουρκίας, όποια και αν ήταν η εθνικότητά τους" γράφει ο ίδιος.
από την Ευρώπη, η βοήθεια ήταν ελάχιστη.
Οι Γάλλοι προσφέρθηκαν να πάρουν 100 - 200 (όχι χιλιάδες) γερούς, αρσενικούς και άγαμους για να δουλέψουν χωρίς αμοιβή σε γεωργικές εργασίες.
Την περίοδο αυτή, μετακινήθηκαν 2.000.000 άτομα.
Από την Ελλάδα έφυγαν με τάξη 390.000 μουσουλμάνοι, υπό την επίβλεψη της Μεικτής Επιτροπής που είχε δημιουργηθεί απο την Σ.της Λωζάνης.
Στην Ελλάδα ξεχύθηκαν 1.250.000 Ελληνες και 100.000 Αρμένιοι.
Παρότι η συνθήκη δεν προέβλεπε τίποτε για Αρμένιους, η Ελλάδα τους δέχτηκε χωρίς διάκριση, δίνοντας οδηγίες στην επιτροπή να φέρει πίσω και όλους τους κρατούμενους.
Για την υποστηριξη του τεράστιου αυτού μεταναστευτικού κύματος η Ελλάδα πήρε Δάνειο από την Αγγλία με το πολύ "ευεργετικό" επιτόκιο του 7,5% και με 5-πλάσιο κολάτερα! Δάνειο για το οποίο αγωνιστηκε με πάθος ο Χένρι Μόργκεντάου.
Η Τουρκία, αφού χόρτασε με αίμα αθώων, κέρδισε τον Κεμάλ! Τον έκανε και μεγάλο ήρωα. Είναι ο ιδρυτής της.
Ωστόσο, έχασε την Παλαιστίνη που την πήρε η Αγγλία, την Συρία που την πήρε η Γαλλία, και την Μοσούλη που την πήρε το Ιράκ. Πήρε και 5,5 διεσεκατομμύρια δολάρια από την Αμερική.
Η Αμερική έβαλε για καλά το πόδι της στην Ευρώπη και στα πετρέλαια. Η οικογένεια Ροκφέλλερ είχε το πάνω χέρι στην όλη επιχείρηση.
Η Ελλάδα ήταν το μεγάλο θύμα. Αυτή ήταν η προτελευταία Μεγάλη ήττα της. Η τελευταία θα είναι η Κύπρος, με τα μυαλά που κουβαλάνε οι ηγέτες της και μεγάλο μέρος του λαού της.
Αν χάσει την Κύπρο, θα χαθεί και η ίδια και μαζί της και ο πολιτισμός.
Το έχω ξαναπεί, ο πολιτισμός των Ετρούσκων και των Αιγύπτιων έχει χαθεί, επειδή χάθηκαν οι φορείς του.

1922, "συνωστισμένοι" στην προκυμαία της Σμύρνης (2)


Το θέαμα της προκυμαίας δεν έπαψε από τότε να κατατρύχει τον Μέλβιν Τζόνσον στην υπόλοιπή ζωή του. Όταν φύγαμε έπεφτε το σούρουπο, θυμάται,  καθώς ξεμακραίναμε δεν θα ξεχάσω τις κραυγές Όσο και αν απομακρυνόμαστε τους ακούγαμε να φωνάζουν να ουρλιάζουν, ενώ η φωτιά προχωρούσε αδιάκοπα........ ότι πιο απαίσιο μπορεί κανείς να δει στη ζωή του. Σε όλη τη ζωή του. Δεν πιστεύω ότι τέτοιο πράγμα θα μπορούσε κανείς να το δει σε άλλο μέρος του κόσμου. Η πόλη ανηφόριζε πάνω σε ένα είδος λόφου και η φωτιά ξεκινούσε από κει και προχωρούσε προς το πλοίο. Έτσι ο κόσμος δεν είχε να πάει αλλού παρά στην προκυμαία . Πολλοί πηδούσαν στη θάλασσα και πνίγονταν Τι θέαμα!

Την Καταστροφή της Σμύρνης και την γενοκτονία των χριστιανών κατοίκων της, θεωρώ ως το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ποτέ και σε καμία άλλη περιοχή του πλανήτη δεν σφάχτηκαν και δεν λεηλατήθηκαν τόσοι πολύ σε τόσο λίγο χρόνο!

Αλλά, ας πούμε ότι αν ψάξουμε την ιστορία θα βρούμε αντίστοιχες πυρπολήσεις πόλεων και σφαγή των κατοίκων της. Ωστόσο, καμία πόλη δεν πυρπολήθηκε, δεν λεηλατήθηκαν τα υπάρχοντά των κατοίκων, δεν σφάχτηκαν οι κάτοικοί της, δεν βιάστηκαν οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια, δεν ποδοπατήθηκε κάθε ανθρώπινη αξία, δεν επιδείχτηκε τέτοια αγριότητα!

Αλλά, ακόμα και αν συνέβησαν όλα αυτά τα εγκλήματα, δεν έγιναν με μοναδικό κριτήριο το θρήσκευμα και την εθνικότητα.

Και ακόμα, λέω ακόμα, κάποιος ψάξει με πολύ μεγάλη επιμέλεια και βρει κάτι αντίστοιχο, δεν πρόκειται ποτέ και πουθενά να ανακαλύψει ότι όλα τα παραπάνω εγκλήματα έγιναν με την εποπτεία, την ανοχή και την προτροπή των Μεγάλων Δυνάμεων και των πιο πολιτισμένων λαών του τότε κόσμου.

Και μην φανταστείτε ότι δεν καταλάβαιναν όλοι αυτοί οι πολιτισμένοι Άγγλοι, Γάλλοι, Αμερικανοί , Ιταλοί, ακόμα και Ιάπωνες, ότι ήταν μάρτυρες του πιο Μεγάλου Εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας! Ω, βεβαίως και το ήξεραν. Γι αυτό και αμέσως μετά κινητοποίησαν κάθε δύναμη που είχαν στα χέρια τους για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Έτσι, παράλληλα σ αυτό το έγκλημα, που δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί ειπώθηκαν τα πιο τερατώδη ψέματα, που ξεστόμισε ποτέ ανθρώπινο στόμα και έγραψε ποτέ ανθρώπινο χέρι.

1922 "Συνωστισμένοι" στην προκυμαία της Σμύρνης (1)

Από τις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 και μέχρι την 1η Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου, δολοφονήθηκαν και εκτοπίστηκαν (εκτοπίστηκαν όλοι οι άνδρες πάνω από 18 και κάτω από 60 ετών προς τα βάθη της Ανατολίας, δηλαδή δολοφονήθηκαν με άλλα μέσα) πάνω από 250.000 Ελληνες και Αρμένιοι που ζούσαν στην Σμύρνη πάνω από 2000 χρόνια τουλάχιστον, ενώ εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους όλοι οι Χριστιανοί που ζούσαν στην Σμύρνη. Η δε πόλη πυρπολήθηκε μέχρι που οι Στάχτες της να πνίξουν τα 21 πολεμικά πλοία που είχαν αγκυροβολήσει στο λιμάνι της, για να παρακολουθήσουν το θέαμα μιας πόλης που δεν έμεινε πέτρα επί πέτρας.
Την πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα την σχεδίασαν και την δίδαξαν στους Τούρκους, που είναι πολύ καλοί μαθητές σε θέματα σφαγών λεηλασιών και βιασμών κοριτσιών, καταρχήν οι Γερμανοί κατά τον Α'ΠΠ. Εν συνεχεία, οι αριστούχοι μαθητές Τούρκοι, υπό την καθοδήγηση του Κεμάλ και υπό την ανοχή και προτροπή των Άγγλων, Γάλλων, Αμερικανών και Ιταλών, συνέχισαν με τους Έλληνες και Αρμένιους. Τέλος, ξανά οι Γερμανοί εκτέλεσαν και μια τρίτη Γενοκτονία, αυτή των Εβραίων.
Αυτοί δηλαδή, που υπήρξαν ηθικοί αυτουργοί, αλλά και εκτελεστικά όργανα όλων των γενοκτονιών του 20ου αιώνα, αυτοί που αιματοκύλισαν τον πλανήτη 2 φορές σε έναν αιώνα, έστειλαν έναν "καθηγητάκο ιστορία" να κατηγορήσει του Κρήτες, ότι διεξήγαγαν εναντίον των εισβολέων Ναζί, βρώμικο πόλεμο!
Σ αυτήν την προσπάθεια τους, να καθαρίσουν το όνομά τους από την ιστορία, (δεν είναι δηλαδή μόνο δολοφόνοι, αλλά και βλάκες, που νομίζουν ότι η ιστορία θα τους ξεβρομίσει, με τις συκοφαντίες και τις ανοησίες που θα ξεράσει ένας γελοίος καθηγητάκος) βρήκαν υποστηριχτές, κάτι άλλους "καθηγητάκους αγγλικών και ιστορίας" στην Κρήτη και όχι μόνο στην Κρήτη και όχι μόνο καθηγητάκους.
Βρήκαν και πολλούς από αυτούς, που δηλώνουν αντιναζί.
Περίεργη η μαγειρική της εποχής της παγκοσμιοποίησης, ή της εγκεφαλικής σούπας που σερβίρεται στο μαγειρείον η Ελλάς!

Dienstag, 12. September 2017

Η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού

 Σκεφτείτε να περνά έξω από την μικρή πόλη που ζείτε, σε μια άλλη εποχή, ένας «χαριτωμένος» νομαδικός συρφετός ή μία ορδή μεταναστών με την παρακάτω σύσταση:

2.000 μουλάρια   
5.000 άλογα για άμαξες  
2.000 γαϊδούρια   
20.000 άλογα υπηρεσίας   
100 λεοπαρδάλεις   
20.000 μικρά βόδια   
11.000 μεγάλα βόδια 
300 κυνηγητικά γεράκια  
3.000 λαγωνικά σκυλιά. 
60 κιρκινέζια (είδος γερακιού) 
 15.000 στρατιώτες με σπαθιά  
2.000 σκλάβοι με σπαθιά   
1.000 τοξότες   
3.000 δουλοπάροικοι τοξότες 
25.000 ιππείς   
10.000 γυναίκες της ανώτατης και μεσαίας τάξης  
5.000 υπηρέτες   
6000 αγόρια και κορίτσια κάτω των 12 χρονών  
5.000 παιδιά

Σκεφτείτε για λίγο το ταπ ταπ ταπ ταπ που κάνουν αυτά τα 526.000 πόδα δίποδων ή τετράποδων όντων.
Σκεφτείτε ακόμα, ότι μόλις το ταπ ταπ ταπ ταπ σταματήσει, άγριοι καβαλάρηδες, θα σπάσουν την πόρτα του σπιτιού σας, θα σφάξουν τα παιδιά και τους γέρους , θα αρπάξουν τις γυναίκες και τα αγόρια για να τα πουλήσουν σκλάβους, θα λεηλατήσουν το βιός σας, θα κάψουν το σπίτι σας και θα στρατοπεδέψουν έξω από την πόλη σας. Όσο καιρό αυτοί θα μένουν εκεί, εσείς – που μείνατε ζωντανοί - δεν θα μπορείτε να σπείρετε τα χωράφια σας, να θρέψετε τα ζωντανά σας και θα πεθάνετε από την πείνα.
Και σκεφτείτε ότι αυτό το ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ, μαζί με τα επακόλουθα του, επαναλαμβάνεται πολλές φορές επί 4 ολόκληρους αιώνες με ένα μικρό διάλυμα ησυχίας.
Ξέρετε τι είναι αυτό το ταπ ταπ ταπ ταπ ταπ;


Ο θόρυβος που έκανε το ρολόι του Βυζαντινού κόσμου πριν σταματήσει για πάντα στην Μικρά Ασία.



Σημείωση:

Αυτή την σύσταση μιας φυλής Τουρκομάνων, την αναφέρει ο Μπάρμπαρο. Μάλλον θα είναι ο ίδιος ιστορικός της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Από το  βιβλίο του Σπύρου Βρυώνη, σελ 228, εκδόσεις ΜΙΕΤ.

Donnerstag, 7. September 2017

Εξουσία σημαίνει λήθη

Το μεγαλύτερο εμπόδιο σήμερα για να σκεφτεί κανείς σωστά και να πράξει το σωστό, είναι η γειτνίαση με την εξουσία.
Ο Τσίπρας, όσο ήταν εκτός εξουσίας, ήταν χαλαρός και αεράτος. Μιλούσε με λόγια που ακούγονταν ευχάριστα στα αυτιά μας. Μόλις πήγε κοντά στην Αγγέλα, ζαλίστηκε. Μύρισε εξουσία! Ο Μπαράκ του τηλεφωνούσε κάθε τρεις και λίγο και του έλεγε γλυκόλογα. Ο Κλίντον ομοίως. Ο μεθύστακας ο Γιούνκερ (αυτή η λουξεμβουργέζα πουτάνα) τον χάϊδευε. Ο Μπίλ έβαλε και αυτός ένα χεράκι, παρότι εκτός νυμφώνος αρκετές τετραετίες.
Ο Πούτιν, τον άκουγε σιωπηλά και κάτι προσπαθούσε να του πεί. Αυτός, ο τελευταίος κατανόησε την λαγνεία που τον πήρε στον ιστό της και τον συμπονούσε σιωπηλά.
Τώρα, τα λόγια του άλλαξαν. Μας μιλάει και αυτός με νούμερα, με αριθμούς και με ξένες λέξεις ακαταλαβίστικες.

Mittwoch, 30. August 2017

"Η Γραμματική των πολτισμών" και "η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού"


Σε πλήρη αντίθεση με τον Μπρωντέλ, ο Σπύρος Βρυώνης θεωρεί (όχι μόνο φλυαρώντας όπως ο πρώτος, αλλά στηριζόμενος σε μια εξαιρετικά πυκνή βιβλιογραφία) ότι στην Μ. Ασία  επικράτησε ο Ισλαμισμός σε ένα διαρκές προτσές 5 αιώνων.

Η Συρία, μας λέει ο ίδιος, η Αίγυπτος και η Β. Αφρική έπεσαν γρήγορα στα χέρια των Αράβων και τα Β. Βαλκάνια στα χέρια των Σλάβων, ενώ η δυτική και η κεντρική Μικρά Ασία αντιστάθηκαν στους Άραβες επί τετρακόσια χρόνια.
Άλλοι τέσσερις αιώνες χρειάστηκαν για να συμπληρωθεί η τουρκική κατάκτηση, εγκατάσταση και αφομοίωση της χερσονήσου.
Ο εκτουρκισμός της Ανατολής δεν αποτελεί επομένως ένα στιγμιαίο κατόρθωμα, αλλά ένα επίτευγμα γιγαντιαίων διαστάσεων.

Επαναλαμβάνω τη απίστευτη Μπρωντελική θέση: Το Ισλάμ ξεσκέπασε ταχύτατα το σεντόνι με το οποίο είχε καλυφθεί από τον  Ελληνισμό η Ανατολία και έφερε στο φως τις παλιές κουλτούρες.
Αλήθεια, τι τον πήρε αυτόν τον σοβαρό ιστορικό να γράφει τέτοιες αερολογίες; Και τι πρόβλημα είχε με το Βυζάντιο (γράφει ιστορία αγνοώντας το! Σαν να μην υπήρξε ποτέ.) και τον Ελληνισμό; (που τον θεωρεί "σεντόνι, που κάλυψε άλλους πολιτισμούς")
Και γιατί, μια τέτοια θεώρηση έγινε η βάση του βιβλίου του Χάντικτον;
Μοιάζει με την άποψη της πλειοψηφίας άλλων ιστορικών, που θεωρούν ότι οι εισβολείς νίκησαν τον ντόπιο πληθυσμό στην Νέα Ήπειρο, πανεύκολα γρήγορα και χωρίς αντίσταση!
Και όμως οι φτωχοί ινδιάνοι πολέμησαν με τα ξύλινα όπλα τους, όταν οι βάρβαροι είχαν κανόνια και αρκιβούζια, από το 1482 μέχρι σήμερα και έχυσαν το αίμα τους στα κατακτημένα εδάφη τους.

Donnerstag, 24. August 2017

Η Παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού

Ο Γάλλος ιστορικός Φερνάντ Μπρωντέλ, στην Γραμματική των Πολιτισμών επιχειρεί  να εξηγήσεις την αιτία της εξάπλωσης του Ισλάμ.
Το Ισλάμ, μας λέει, τράβηξε το σεντόνι που είχε απλώσει ο ελληνισμός πάνω στους αρχαίους Ανατολικούς πολιτισμούς και τους επανέφερε στην επιφάνεια.
Σεντόνι που τραβήχτηκε ή πόλεις και χωριά που λεηλατήθηκαν; κάτοικοι που σύρθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής; περιοχές ολόκληρες που εγκαταλείφθηκαν για να προλάβουν τα χειρότερα; Και τέλος πόλεις και περιοχές που καταστράφηκαν ολοσχερώς και δεν ανέρρωσαν ποτέ;
Ο Σπύρος Βρυώνης, στο βιβλίο του Η Παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού (σελ. 150) καταγράφει τις πόλεις, τα χωριά, τις επαρχίες που υπέστησαν καταστροφές, λεηλασίες, αιχμαλωσία, σφαγές ή πολιορκία στην Μικρά Ασία.

Πόλεις και χωριά: 87
Περίχωρα: 31
Επαρχίες: 15
Έχω σκανάρει τις σχετικές σελίδες.







Dienstag, 22. August 2017

Η Γραμματική των Πολιτισμών

Μια και κατάφερα και ξαναδιάβασα τις σελίδες για το Ισλάμ, από την «Γραμματική των πολιτισμών» του …μεγάλου (ναί δυστυχώς μεγάλου) Γάλλου ιστορικού, είπα να σας κάνω κοινωνούς αυτού του ιστορικού πονήματος της ιστορίας χωρίς εθνικισμούς και ημερομηνίες.

1. Για τον Φ. Μπρωντέλ το Ισλάμ είναι μια ενιαία κουλτούρα, ή μια θρησκεία η οποία είναι υπεράνω εθνών. Όταν μιλάει για το Ισλάμ, δεν ξεχωρίζει, αν μιλάει για την ιστορία των Αράβων ή των Σελτζουκίδων ή των Μαμελούκων ή των Οθωμανών ή του Πακιστάν. Με μια τέτοια θεώρηση, οδηγείται σε ακραία ιστορικά ασυμβίβαστα. Έτσι το Ισλάμ είναι ένδοξο και λαμπρό μέχρι τον 12ο αιώνα (όσο δηλαδή κρατάει η Αραβική κυριαρχία) και αδύνατο από τούδε και στο εξής.

Μάλιστα, η εποχή της μεγάλης του δόξας, που ήταν η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης, δηλαδή ο 15ος αιώνας ήταν για τον Φ.Μ. σκοτεινή περίοδος. (σελ.155: εξ άλλου σ αυτούς τους μαύρους αιώνες 13ος, 14ος, 15ος, στα δεινά που αντιμετωπίζει το Ισλάμ έρχονται να προστεθούν και οικονομικές δυσκολίες)

Προφανώς συσκοτίζει πλήρως την ιστορία, όταν αποκρύβει την καταστροφή του Αραβικού πολιτισμού από τις επιδρομές των Σελτζουκίδων Τούρκων, των Μαμελούκων Τούρκων, των Οθωμανών Τούρκων και βεβαίως των Μογγόλων! Γράφει μάλιστα, ότι χάριν της Αιγύπτου νικήθηκαν οι Μογγόλοι, ωστόσο η Αίγυπτος την εποχή της μογγολικής επιδρομής δεν ήταν πια Αραβική, αλλά Τουρκική.

2. Η ταχύτητα της εξάπλωσής του Ισλάμ, ερμηνεύεται ως εξής: Οι Έλληνες ήταν κατακτητές της περιοχής (μιλάμε για πάνω από 1000 χρόνια, ελληνική κυριαρχία του ελληνικού πολιτισμού) και το Ισλάμ επανέφερε τις παλαιές κουλτούρες. (σελίδα 104: η μοίρα του Ισλάμ είναι να επανενεργοποιήσει αυτόν τον αρχαίο πολιτισμό -της Ανατολής- θέτοντάς τον σε νέα τροχιά)

Δηλαδή σαν να είχε καλυφθεί πολιτισμικά η περιοχή με ένα ελληνικό σεντόνι, το οποίο σεντόνι το Ισλάμ το τράβηξε. (σκεφτείτε τώρα το ακριβώς ανάποδο: Το Ισλάμ ήρθε σαν ένα σεντόνι, που σκέπασε τις παλαιές κουλτούρες και που από την νεότερη εποχή αργά – αργά και όσο του επιτρέπεται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ) εμφανίζει ρωγμές και αποβάλλεται.

3. Και το καπάκι: Ένας αμέριστος θαυμασμός για τον Κεμάλ, τον μεγαλύτερο σφαγέα όλων των εποχών. Μάλλον επιφορτίστηκε ως ιστορικός να δικαιολογήσει το αγκάλιασμα και το φιλί που έδωσε ο Γάλλος στρατηγός στον Κεμάλ, γιατί ο δεύτερος κατάφερε και έκαψε ζωντανούς τους Έλληνες και τους εναπομείναντες Αρμένιους στην Σμύρνη.

Θαυμάστε, αξιολόγηση των τραγικών γεγονότων από τον Γάλλο ιστορικό:
σελίδα 161:
«ΤΟ ΙΣΛΑΜ μπηκε όπισθοδρομώντας σ' αύτη ν την κόλαση ή σ' αυτό τό καθαρτήριο των ζωντανων ανθρώπων, που έμείς, σεμνότυφα, τό αποκαλουμε Τρίτο Κόσμο. 'Οπισθοδρομώντας, γιατι στό παρελθόν είχε όπωσδήποτε βρεθεί σε σχετικα καλύτερη μοίρα. Αυτή η οπισθοδρόμηση, που αλλου εγινε νωρίτερα κι αλλου αργότερα, αλλα είναι παντου σαφής, την πλήρωσε, τόν 190 αίώνα, με πολλες ταπεινώσεις, πικρίες, ταλαιπωρίες, τέλος με τη γενίκευση της ξένης κυριαρχίας. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Μόνον ή Τουρκία θα γλιτώσει απ' αυτην την κοινη μοίρα, και σ' αύτό όφείλει τη βίαιη και λαμπρη αντίδραση που είχε, την ύστατη στιγμή, με τόν Μουσταφα Κεμαλ Πασα (1920-1938). Ύποδειγματικη αντίδραση, που χρησίμευσε ώς πρότυπο για όλες τις άλλες έθνικες νίκες που έπακολούθησαν. Σήμερα, ή απελευθέρωση του 'Ισλάμ έχει ολοκληρωθεί, 11 κοντεύει να όλοκληρωθεΙ. 'Άλλο όμως είναι να εξασφαλίσει ένα κράτος την ανεξαρτησία του, και άλλο, πολυ πιό δύσκολο, να αρχίσει κατόπιν να προχωρεί «με τό ρυθμό του υπόλοιπου κόσμου», κοιτάζοντας κατάματα τό μέλλον.»



Donnerstag, 17. August 2017

Η Γραμματική των Πολιτισμών




Η αναστάτωση του σχολικού προγράμματος με το μάθημα της ιστορίας, κυρίως, αλλά και των άλλων μαθημάτων, (μαθηματικά, φυσική, θρησκευτικά ή ιστορία θρησκειών κλπ.) δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Η Γαλλία, φαίνεται, ότι βασανίστηκε πολύ για τον τρόπο και την ποιότητα της αφήγησης της ιστορίας.

Η διαφορά με μας τους Έλληνες ήταν ότι τις απόψεις για την μία ή την άλλη αφήγηση υπερασπίστηκαν ιστορικοί μεγάλης εμβέλειας και όχι η καθηγήτρια των Αγγλικών και κάτι βλαμμένοι τηλεοπτικοί αστέρες που τράβηξαν επάνω τους όλα τα πυρά των ιστορικών!

Στην Γαλλία λοιπόν, ο «εκσυγχρονισμός» της παιδείας ξεκίνησε την δεκαετία του 60. Για την ιστορία, όπως διαβάζω στην εισαγωγή της «Γραμματικής των πολιτισμών» η μια άποψη υποστήριζε ότι η ιστορία πρέπει κατ αρχήν να είναι ένα αφήγημα με βάση τα γεγονότα, ενώ η άλλη μια φλύαρη αφήγηση, χωρίς ημερομηνίες και τόπους, που θα μπάζει τον μαθητή στην ….ουσία των πραγμάτων και θα τον απαλλάσσει από μια ξερή αποστήθιση.

Την δεύτερη άποψη απέρριπτε κατηγορηματικά ο μεγάλος Γάλλος ιστορικός Φερνάν Μπρωντέλ, επειδή η φλυαρία δεν μπορεί να είναι αντικειμενική και επομένως κάθε διαγώνισμα ήταν διάτρητο.

Παρά ταύτα, ο Μπρωντέλ γράφει την «γραμματική των πολιτισμών» για απόφοιτους λυκείου, αλλά και τους δασκάλους εν έτει 1963 η οποία είναι ακριβώς αυτό που αρνείται ότι μπορεί να είναι ιστορία!

Το βιβλίο το είχα διαβάσει το 2007 και 10 χρόνια μετά, είπα να ξαναδιαβάσω τις 100 σελίδες για το Ισλάμ!

Τι το ήθελα;

Διαβάζω κάθε πρόταση δυο φορές, μπας και μου διαφεύγει κάτι. Ο Μπρωντέλ εκτός από φλύαρος είναι κι ένας έξοχος παραχαράκτης. Δεν βρίσκω καμιά πιο ωραία λέξη. Αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό. Και δεν είναι παραχαράκτης μικρής κλίμακος, δηλαδή, άντε να ξεχάσουμε κάποια γεγονότα, αλλά παραχαράσσει ολόκληρες χιλιετίες, προκειμένου να μας εξηγήσει πόσο μεγάλο και λαμπρό ήταν το Ισλάμ.

Να μου το θυμηθείτε, τώρα που το Ισλάμ, πρέπει να γίνει κακό, θα βρούν άλλους ιστορικούς για να θάψουν τον Μπρωντέλ. Και για μένα, καλά και θα του κάνουν. Κρίμα τον άνθρωπο δηλαδή!

Τα μυστικά του Βοσπόρου


Τον προηγούμενο μήνα μαζί με την real news μοιράστηκε και το δίτομο βιβλίο του Αμερικανού Πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο H. Morgenthau. Μεγάλη ευκαιρία, καθώς το θαυμάσιο αυτό βιβλίο είχε εξαντληθεί.

Διαβάζοντας το, θυμήθηκα αυτόν τον άθλιο «ιστορικό» που τόλμησε να μας πει, ότι εμείς οι Έλληνες κάναμε βρώμικο πόλεμο στους εισβολείς!

Ποιος; ένας Γερμανός!
Την γενοκτονία των Αρμενίων, δεν την ενέπνευσαν απλώς αυτοί στους Τούρκους, εκμεταλλευόμενοι τον φανατισμό, που απορρέει από την θρησκεία τους, αλλά την διέταξαν οι ίδιοι, καθώς ήταν οι αρχηγοί του Τουρκικού στρατού. Επίσημα και με τη βούλα!
Επίσης, ήταν οι πρώτοι τζιχαντιστές!
Οι Γερμανοί, που έστειλαν εν έτει 2015 τον άθλιο Κάρλ Χάϊντς Ρίχτερ, να μας εξηγήσει πώς οι Κρήτες πολέμησαν βρώμικα τους εισβολείς, και δεν τους χάϊδεψαν πριν τους πυροβολήσουν, διαθέτουν ένα ακραίο βρώμικο μυαλό.
Όχι πως οι Εγγλέζοι πάνε πίσω, αλλά αυτοί οι δεύτεροι είναι πιο έξυπνοι και βγαίνουν λάδι από τα εγκλήματά τους.
Οι Γερμανοί είναι και εγκληματίες πολέμου και χαμένοι. Γι αυτό το καλύτερο που έχουν να κάνουν από εδώ και στο εξής, είναι να ζητάνε έλεος από τους Αρμένιους, τους Ασσύριους, τους Έλληνες, τους Σέρβους, τους Εβραίους και τους Αφρικανούς, γιατί όπου πάτησαν το πόδι τους μόνο αίμα και ερείπια άφησαν.
Για να μην βγάλω όμως και τους Τούρκους λάδι! Αυτό που κάνει εντύπωση, είναι ότι στην Γενοκτονία έλαβαν μέρος εκτός του στρατού και της αστυνομίας και απλοί χωρικοί. Κατέβαιναν από τα χωριά τους με ρόπαλα και σκότωναν τους μισοπεθαμένους Αρμένιους.

Freitag, 28. Juli 2017

Ο Μπίλ έχασε τα πρωτεία


Ενας κύριος Jeff Bezos (αυτός που έχει την "Αμαζών" και μερικές άλλες εταιρείες) πέρασε τον Μπίλ Γκέϊτσ κατά 600 εκατομμύρια.
Η περιουσία του Μπίλ ανέρχεται σε 90 δις μόνο, ενώ του Τζεφ σε 90,6 δις.
Βρε άϊ σιχτίρ και σεις τα βρωμοδίς σας!
Με την ευκαιρία θυμήθηκα ένα από τα κατορθώματα του Μπίλ:


Στην ξεχασμένη από τον θεό άκρη του κόσμου ο Bill Gates επένδυσε 30 από τα εκατομμύρια του, μαζί με το ίδρυμα Rockefeller, την Monsanto Corporation, την Syngenta Foundation και την Κυβέρνηση της Νορβηγίας μεταξύ άλλων, σ αυτό που αποκαλούμε «τράπεζα σπόρων για την δευτέρα παρουσία» Επισήμως το έργο ονομάζεται «the Svalbard Global Seed Vault on the Norwegian island of Spitsbergen, part of the Svalbard island group».

Φουκουσίμα, για να μην ξεχνιώμαστε



Η πυρηνική καρδιά της Φουκουσίμα, θα κτυπάει δυνατά και καυτά για τα επόμενα 40 χρόνια. Μετά θα χυπάει ύπουλα, για τα επομενα ..........αδιευκρίνιστα χρόνια!



Montag, 24. Juli 2017

Τα νέα του πολέμου

Η αυλαία έπεσε στη Συρία. Ο κυριότερος χορηγός του πολέμου μόλις αποκαλύφτηκε στο κοινό: το Τελ Αβίβ αντιτίθεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα στις προσπάθειες των ΗΠΑ και της Ρωσίας να επιβάλουν ζώνες ηρεμίας στη Συρία, με το πρόσχημα ότι θα ενισχύσουν την ιρανική στρατιωτική παρουσία κοντά στα σύνορά του ...

Η λειτουργία τελέστηκε, το θέμα έληξε. Το Ισραήλ είναι ταυτόχρονα ο κύριος εμπόλεμος και ο κύριος δικαιούχος σε αυτή τη σύγκρουση και είναι εκτός θέματος να σταματήσει ο πόλεμος τώρα.

Το Τελ Αβίβ δεν εμπιστεύεται καθόλου τον Τραμπ και δεν κρύβει την ενδόμυχη απέχθειά του για τον Βλαντιμίρ Πουτίν. Του μένουν βέβαια τη Σαουδική Αραβία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία στο πλευρό των τζιχαντιστών προστατευόμενων του, , αλλά οι σύμμαχοι του δεν μπορούν πλέον να κάνουν τίποτα, τόσο χάλασε η μηχανή. Ο μεγάλος αμερικανός σύμμαχος είναι βουρκωμένος σε μια πολύ σοβαρή εσωτερική σύγκρουση, ενώ οι χώρες του Κόλπου σκίζονται μεταξύ τους όπως στους προ-ισλαμικόυς χρόνους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση; Το Ισραήλ πάντα τη χλεύαζε και όμως είναι η μόνη που του απομένει ... Δηλαδή τίποτα. Η αποτυχία στη Συρία σηματοδοτεί αυτή όλων των υβριδικών επιχειρήσεων που έγιναν με ισλαμιστικές ομάδες που δημιουργήθηκαν από τις ειδικές ισραηλινές και σαουδαραβικές υπηρεσίες στην περιοχή.

Παραδόξως, η CIA υποστήριζε, χρηματοδοτούσε, εξόπλιζε και εκπαίδευε τις πιο βίαιες αντιαμερικανικές και αντιδυτικές ένοπλες ομάδες ... Ένας τροπισμός που ο Τραμπ θέλει να ακυρώσει με ρίσκο του και κίνδυνους επειδή το βαθύ κράτος ποτέ δεν θα του το συγχωρέσει.

Φουκουσίμα

Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ ήταν χειρότερο αυτού της Φουκουσίμα;
Γράφει η RT: «Ρομπότ πέφτει πάνω σε μάλλον τηγμένο καύσιμο υλικό» δηλαδή σε λιωμένους ράβδους Πλουτωνίου και Ουρανίου. Υποθέσω ότι είναι από τους αντιδραστήρες 1 και 3, καθόσον η ανακοίνωση της TEMCO τις πρώτες μέρες του ατυχήματος ήταν ήξεις αφήξεις και της Γερμανικής εταιρείας πληροφόρησης για την πυρηνική ενέργεια, παρότι πολύ προσεκτική ήταν μάλλον σαφής: «Στους αντιδραστήρες 1 – 3 έχει γίνει σοβαρή τήξη του πυρήνα, αλλιώς δεν εξηγείται η απελευθέρωση υλικών σχάσης όπως Ιώδιο και Καίσιο. Ασφαλή διάγνωση για τα δοχεία πιέσεως δεν μπορούμε να κάνουμε.
Εάν η πτώση του επιπέδου του νερού, είναι αυτή που αναφέρει η TEPCO, τότε η καταστροφή των πυρήνων είναι προφανής.»
Με λίγα λόγια, Στο Τσερνομπίλ είχαμε τήξη πυρήνα, με πολύ λιγότερο καύσιμο υλικό και χωρίς πλουτώνιο, ενώ στην Φουκουσίμα τήξη δύο πυρήνων με πολύ χειρότερο καύσιμο υλικό τόσο ποσoτικά όσο και ποιοτικά.

Διαφθορά

Μιλάμε για διαφθορά;
Ο Claus Eberwein λίγο πριν καταθέσει κατά της οικογένειας Κλίντον, βρέθηκε αυτοκοτονημένος σε κάποιο ξενοδοχείο στο Μαϊάμι στις 11/7/2017
Σύμφωνα με δηλώσεις του, όταν ήταν ακόμα ζωντανός:
Από τα 6 δις που κατατέθηκαν στο Ίδρυμα Κλίντον με αποκλειστικό σκοπό την βοήθεια των κατοίκων της Αϊτής, - λόγω του μεγάλου σεισμού - τα 9,6 πήγαν στην Κυβέρνηση της Αϊτής, τα 89,6% απλώς ξαφανίστηκαν στα συρτάρια του ιδρύματος και μόνο τα 0,6% βρήκαν τον στόχο τους!

Donnerstag, 20. Juli 2017

Πόσο Ελληνική είναι η Κύπρος


Όταν η Γη κουράστηκε από το σφιχταγκάλιασμα του Ουρανού, πήρε ένα μαχαίρι και του κοψε τα παπάρια . Στην συνέχεια τα πέταξε μακριά και αυτά βούλιαξαν ανοιχτά της Κύπρου.

Σε κείνη της γωνιά του κόσμου, το κύμα αγκάλιασε τους ουράνιους όρχεις και τους μετασχημάτισε σε μια πανέμορφη Γυναίκα με Γ Κεφαλαίο

Η πανέμορφη Κύπριδα, η Θεά του Φωτός, του Έρωτα και της Ομορφιάς αναδύθηκε κοντά στις κυπριακές ακτές.

Σκεφτείτε, τώρα όλοι όσοι γνωρίζετε πώς ήταν η γη τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, πρίν την εμφάνιση της ζωής και θα ξαφνιαστείτε με το ομοιότητα μύθου και επιστήμης.

Να σας θυμίσω τι λένε τα βιβλία για τα πρώτα 500 εκατομμύρια χρόνια από την γέννηση του πλανήτη γή:

«Αδαίος»
Η ατμόσφαιρα του νεαρού πλανήτη είναι ένα πηχτό μείγμα από αμμωνία, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς. Η γη είναι πνιγμένη και σκοτεινή! Ηλεκτρικές εκκενώσεις, συντριπτικής έντασης συνταράσσουν τον πλανήτη συθέμελα και σκίζουν την μαυρίλα που επικρατεί παντού από τα πυκνά αδιαπέραστα στο φως σύγνεφα. Όταν ένα μέρος του CO2 ενωθεί με το οξείδιο του ασβεστίου σε ασβεστόλιθο, το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα εξασθενήσει και σιγά – σιγά ένα μέρος της θερμότητας θα διαρρεύσει στο διάστημα, με αποτέλεσμα την πτώση της θερμοκρασίας του αέρα.

Οι υπέρθερμοι ατμοί θα υγροποιηθούν και καταρράκτες νερού θα αρχίσουν να αδειάζουν πάνω στον φλοιό της γης. Ο Ουρανός μαχαιρώνεται επί 40.000 χρόνια. Μάλιστα! βρέχει πάνω στον νεαρό πλανήτη επί 40.000 χρόνια αδιάκοπα. Ένας αρχέγονος ωκεανός θα καλύψει τη γη από άκρη σε άκρη……

Montag, 17. Juli 2017

Εμείς και οι Αλλοι.


Με την ευκαιρία της δραστηριότητας στο Κυπριακό , ξέθαψα από τον τοίχο μου στο ΦΒ  μια βιβλιοπαρουσίαση ενός μικρού (σε μέγεθος)  βιβλίο του Κρίτωνα Σαλπιγκτή. Και αυτός βαδίζει στη λογική του Κωνσταντακόπουλου για τον "εθνάρχη" και για την "Αυτοκρατορία"
Το μεταφέρω, όπως το είχα γράψει το 2014


Σε σχέση με τους «άλλους» στην Ελλάδα υπάρχουν δύο αντιλήψεις. Η μία που λέει ότι οι «άλλοι» μας στάθηκαν εμπόδιο στην εθνική μας ολοκλήρωση και με κάθε ευκαιρία επεδίωξαν τον κακό μας και η άλλη που ειρωνεύεται αυτήν την άποψη και που συμπληρώνει ότι για όλα φταίμε εμείς!
Μπορεί η αλήθεια, ως συνήθως να είναι μες την μέση, μπορεί όμως η αλήθεια να είναι ή μια ή η άλλη.
Αν ή αλήθεια ήταν μες την μέση, τότε κατά την δική μου αντίληψη, εμείς φταίμε, ως χώρα, γιατί η πολιτική μας ηγεσία, τα δε τελευταία 30 χρόνια και η πνευματική ήταν αμφότερες εθελόδουλες, και ραγιάδικες, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις συμβάδισε με τον λαό.
Θα μπορούσε κάποιος να ανατρέξει στην ιστορία μας και να ψάξει είτε τις μεγάλες μας δόξες είτε τις μεγάλες μας ήττες και τότε ίσως καταλάβει την αλήθεια, αν βέβαια αφήσει στην άκρη ιδεοληψίες και προκαταλήψεις.
Εγώ θα αναφερθώ σε μία στιγμή της ιστορίας μας και πιστεύω ότι ο καθένας θα καταλάβει την τραγική μας μοίρα.
Εμείς οι Έλληνες βγήκαμε από την πρώτη στιγμή στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αγγλίας και συνεπώς και στο πλευρό των συμμάχων. Η Τουρκία, όπως και στον πρώτο κράτησε ουδέτερη στάση, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο, οπότε την τελευταία στιγμή βγήκε και αυτή με την μεριά των συμμάχων.
Στους περισσότερους Έλληνες είναι γνωστές οι βαρύγδουπες δηλώσεις του Τσώρτσιλ περί ημών! Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες και διάφορες άλλες ανοησίες που στην πραγματικότητα ήταν χλευασμός, όπως αποδείχτηκε πολύ σύντομα.
«το τι βιολί βαρούσε ο Βρετανός πρωθυπουργός στην διάρκεια του πολέμου το είχε καταλάβει και ο Ρούσβελτ» Επεδίωκε την παράταση του πολέμου, προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντά του στην Μοσούλη, όχι όμως με τις δικές του δυνάμεις, αλλά με αυτές των Αμερικανών. «Το ότι ήρθε η στιγμή που ο Ρούσβελτ παραμέρισε αυτόν και το επιτελείο του και άρχισε να συνεργάζεται κατευθείαν με τον Στάλιν, τα λέει όλα».
Τελειώνοντας ο πόλεμος, αυτό το φίδι το κολοβό, αφού οργάνωσε την επίθεση κατά των Ελλήνων πυροβολώντας από το ξενοδοχείο  "Μεγάλη Βρετάνια" εναντίον μιας ειρηνικής διαδήλωσης, αφού προώθησε με νύχια και με δόντια τον εμφύλιο σπαραγμό μας, στο τέλος κατάφερε να μπάσει τους Τούρκους στην Κύπρο, ενώ αυτοί είχαν παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα στο νησί με την Συνθήκη της Λωζάνης.
Τέτοια δε ήταν η ξεδιαντροπιά αυτής της χώρας, που δεν ντράπηκε να απαγχονίσει τον Μιχαλάκη Καραολή και τον Ανδρέα Δημητρίου το 1956 στις 10 Μαΐου, χαρακτηρίζοντάς τους ως τρομοκράτες.
Σε διαδήλωση κατά του απαγχονισμού στην Αθήνα, έχασαν την ζωή τους τέσσερεις διαδηλωτές και ένας αστυφύλακας. Αυτοί οι θάνατοι ήταν η αμοιβή των Ελλήνων για τα όσα είχαν υποφέρει στον πόλεμο υπέρ των συμμάχων! Ωστόσο η εγκληματική δράση των συμμάχων μας, δεν σταμάτησε εδώ. Με την βοήθεια του εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή, ξεκαθάρισε στους Έλληνες ότι Ένωση γιοκ και έστρωσε τον δρόμο για την τουρκική εισβολή!
Είναι που λέμε, με τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς.
Το βιβλίο του Κρίτωνα Σαλπιγκτή «Καραολής και Δημητρίου. Η πανήγυρις των οδωνυμίων και η Τρίτη αγχόνη» είναι μια απέριττη, αλλά εξαιρετικής ευαισθησίας αναφορά στα τραγικά αυτά γεγονότα.
Σήμερα, που σύμμαχοι και εχθροί, νικητές και νικημένοι μας έχουν περάσει την θηλιά στον λαιμό, καλό θα ήταν να διαβάσετε αυτήν την συνοπτική περιγραφή της κυπριακής προδοσίας. Ίσως αντιληφθούμε τα γεγονότα καλύτερα!

Donnerstag, 13. Juli 2017

Το Βυζάντιο και οι μεταμοντέρνοι Έλληνες.

Γράφει ο Καστοριάδης
«Τώρα τι κάνουν οι Βυζαντινοί; Απλώς αντιγράφουν τα αρχαία χειρόγραφα και τους σχολιαστές τους και κάπου κάπου προσθέτουν και κανένα σχόλιο.»
Δηλαδή πόοοοσο άσχετος μπορεί να είσαι για να γράφεις μια τέτοια σάχλα; Κρίμα το άτομο δηλαδή!

Στο Βυζάντιο τα αρχαία κείμενα, αντιγράφησαν πλειστάκις, σχολιάστηκαν από λόγιους σχολιαστές , διευκρινίστηκαν, παραλληλίστηκαν με την χριστιανική διδασκαλία από τους Πατέρες φιλόσοφους της εκκλησίας (προφανώς χωρίς την Παλαιά διαθήκη, δεν ξέρω πού κολλάει αυτή η εβραϊκή φυλλάδα με τον Χριστιανισμό) και κυρίως έγιναν προσιτά στον αναγνώστη.

Παράδειγμα η γραφή
Η γραφή των αρχαίων κειμένων ήταν Κεφαλαία και χωρίς χωρισμό των λέξεων. Φανταστείτε τον Όμηρο γραμμένο χωρίς να ξεχωρίζουν οι λέξεις.
Π.χ.
Όμηρος πρωτότυπο κείμενο: ΑΝΔΡΑΜΟΙΕΝΝΕΠΕΜΟΥΣΑΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝΟΣ ΜΑΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΓΧΘΗΕΠΕΙΤΡΟΙΗΣΙΕΡΟΝΠΤΟΛΙΕΘΡΟΝΕΠΕΡΣΕΝ
Διαμορφωμένο κείμενο: ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν.

Σε καμία άλλη χώρα και σε καμία άλλη εποχή δεν αγαπήθηκαν και δεν «νταντεύτηκαν» τα αρχαία κείμενα όπως στην εποχή του Βυζαντίου από τον 4ο αιώνα μέχρι και τον 15ο, οπότε και έσβησε η μεγάλη αυτή Ελληνική Αυτοκρατορία!
Μετά τα παρέλαβε η Αναγέννησις και ανάθεμα σε όλους τους Φωτιστάδες, αν κατάλαβαν γρί από την μεγάλη αυτή Ελληνική Δημιουργία, αρχαία και βυζαντινή.
 

Αυτοί είπαμε, μόνο μαύρα λάβαρα κάρφωσαν στον ουρανό και κυνήγησαν χρυσάφι και μονέδα. Τέτοιοι ήταν και τέτοιοι έμειναν οι Εσπέριοι μέχρι σήμερα.
Βέβαια υπήρξαν και υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Αυτές οι εξαιρέσεις, κατανόησαν και αγάπησαν τον βυζαντινό πολιτισμό το ίδιο όσο τον αρχαίο.


Sonntag, 9. Juli 2017

Donnerstag, 6. Juli 2017

1000 χρόνια Κυπρος



Ο παρακάτω Χάρτης  είναι μάλλον πιο πρόσφορος για να κατανοήσει κανείς το Κυπριακό.


Το Ισραήλ, σε 60 μόνο χρόνια κατάφερε, από τη μια χούφτα χώμα, που του έδωσαν οι μεγάλες νικήτριες δυνάμεις, μετά το Β’ΠΠ, όχι μόνο να απελευθερωθεί από τον ασφυκτικό κλοιό των Παλαιστινίων, αλλά να τους περικυκλώσει πλήρως.
Οι Σταυροφόροι το 1099 κατάφεραν να διώξουν τους Άραβες - Σελτζούκους από την Ιερουσαλήμ, μόνο και μόνο γιατί  μέσω της Κύπρου δέχτηκαν  τόσο  προμήθειες όσο και    στρατιωτική υποστήριξη από την Αυτοκρατορία. Αν οι Φράγκοι δεν είχαν προσηλωθεί στο ξήλωμα της Αυτοκρατορίας, πράγμα που το πέτυχαν το 1204, δεν θα έφευγαν ποτέ από εκείνα τα μέρη. Η Αίγυπτος σήμερα θα ήταν χριστιανική, (η  4η Σταυροφορία, πριν εκτραπεί, είχε στόχο την Αιγυπτο, η οποια ήταν τότε σε πολύ αδύναμη θέση) Η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν Ισταμπούλ, και ίσως να μην είχαν σφαγεί περί τα 80 εκατομμύρια Ινδιάνοι, καθόσον δεν θα υπήρχε λόγος να βρεθεί νέος δρόμος για το μετάξι.
Να σημειώσουμε ότι, οι Εβραίοι τότε ήταν φίλοι με τους Άραβες (αφού έχουν την ίδια σημιτική προέλευση και οι δύο μεγάλες αυτές φυλές) και εχθρικοί τόσο προς τους Φράγκους όσο και προς τους Βυζαντινούς.

Όταν το 1291 οι Μαμελούκοι Τούρκοι κατακτούν την Άκρα και τελικώς σβήνουν όλη την Ουτρεμέρ, δηλαδή όλα τα Φραγκικά Βασίλεια στην Μέση Ανατολή, οι εναπομείναντες Φράγκοι βρίσκουν καταφύγιο στην Κύπρο, στην οποία θα παραμείνουν μέχρι την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς το 1571.
Η Κύπρος λοιπόν, έχει υψίστη ζωτική σημασία για τις δυτικές δυνάμεις, ή ναυτικές δυνάμεις όπως πολύ σωστά κατονομάζει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος στο τελευταίο βιβλίο του, "Η Κύπρος στο στόχαστρο". Χωρίς την Κύπρο, πρώτο - πρώτο το Ισραήλ κινδυνεύει να καταποντιστεί από τις μουσουλμανικές δυνάμεις, χωρίς να έχει πού να κρυφτεί! Για τις υπόλοιπες ναυτικές δυνάμεις παραμένει ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, που θα υποστηρίζει με κάθε μέσο τις πετρελαϊκές εταιρείες.


Να επιστρέψουμε λοιπόν στην συνθήκη της Λωζάννης, στην οποία οι Τούρκοι δήλωσαν ότι δεν έχουν καμία απαίτηση επί της Νήσου και στην συνθήκη του Λονδίνου, στην οποία οι Βρετανοί έπεισαν τον Εθνάρχη Καραμανλή να δεχτεί όχι μόνο ότι οι Τούρκοι έχουν και παραέχουν αξιώσεις στην Νήσο, αλλά καταγράφονται μαζί με τους Άγγλους ως εγγυητές για της ασφάλεια της!

Αυτοί οι εγγυητές Βρετανοί και Τούρκοι και μάλιστα με αυτή την σειρά, με την θλιβερή ανοχή της τρίτης εγγυήτριας δύναμης (της Ελλάδας) θα είναι οι δολοφόνοι της Κύπρου από την Συνθήκη του Λονδίνου μέχρι σήμερα.

Έκανα αυτή την ιστορική αναδρομή, μέσα στην χιλιετία που πέρασε, για να καταλάβει κανείς τι διακυβεύεται στην Κύπρο.

Σκεφτείτε, ότι πριν 1000 χρόνια κανείς δεν είχε μεγάλη σκοτούρα για να κρατήσει τα εδάφη της Μέσης Ανατολής, καθώς το πετρέλαιο ήταν άγνωστο.

Το γιατί σήμερα εκεί στα πνιγμένα από Πετρέλαιο εδάφη, θαλασσινά και μη, γίνεται το έλα να δεις, δεν χρίζει περεταίρω ανάλυσης.

Σήμερα, λοιπόν παίζεται στο Μεγάλο Βουνό της Γενεύης, το τελευταίο σενάριο του θανάτου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι παίχτες σταθεροί και με τα ίδια χαρακτηριστικά από το 1955:
Προδοτική ελληνική ηγεσία, αρπαχτικότατα των δήθεν εγγυητριών δυνάμεων και επιπρόσθετα εθελόδουλη κυπριακή ηγεσία.
Τι αλλάζει; Ίσως οι Τούρκοι να μην δεχτούν να χάσουν την κυριαρχία του 12%, παρότι τους παραχωρείται το 100% του νησιού, γιατί ξέρουν – αυτό που προσποιείται ότι δεν ξέρει η Ελληνική και Κυπριακή ηγεσία - ότι δηλαδή αυτή η παραχώρηση δεν είναι γι αυτούς αλλά για τους Βρετανούς, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Sonntag, 2. Juli 2017

Η Κύπρος στο Στόχαστρο, του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου



«Κύριε, βόηθα νὰ θυμόμαστε
πῶς ἔγινε τοῦτο τὸ φονικὸ-
τὴν ἁρπαγὴ τὸ δόλο τὴν ἰδιοτέλεια,
τὸ στέγνωμα τῆς ἀγάπης-
Κύριε, βόηθα νὰ τὰ ξεριζώσουμε... ».

-Τώρα καλύτερα νὰ λησμονήσουμε πάνω σὲ τοῦτα τὰ
χαλίκια-
δὲ φελᾶ νὰ μιλᾶμε-
τὴ γνώμη τῶν δυνατῶν ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ τὴ γυρίσει;
ποιὸς θὰ μπορέσει ν᾿ ἀκουστεῖ;
Καθένας χωριστὰ ὀνειρεύεται καὶ δὲν ἀκούει τὸ βραχνὰ
τῶν ἄλλων.

-Ναὶ- ὅμως ὁ μαντατοφόρος τρέχει
κι ὅσο μακρὺς κι ἂν εἶναι ὁ δρόμος του, θὰ φέρει
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ γύρευαν ν᾿ ἁλυσοδέσουν τὸν Ἑλλήσποντο
τὸ φοβερὸ μήνυμα τῆς Σαλαμίνας.

Φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων.
Νῆσος τίς ἐστι.
Γιώργος Σεφέρης
Το 1955 στο Λονδίνο, η Αθήνα αποδέχτηκε ρόλο στην Κύπρο για την Τουρκία, αν και η δεύτερη είχε παραιτηθεί από οποιαδήποτε βλέψη στο νησί, με την συνθήκη της Λωζάννης. 

Η Ζυρίχη και το Λονδίνο το 1959, με τα όσα συμφωνήθηκαν, οδήγησαν στις διακοινοτικές ταραχές και στην επέμβαση της Τουρκίας το 1974.

Η Συνθήκη του Λονδίνου, έτυχε δριμείας κριτικής τόσο από την αριστερά (ήταν μια άλλη αριστερά από την σημερνή) όσο και από τους φιλελεύθερους, (αυτοί και αν ήταν διαφορετικοί από τους σημερινούς) Ο Ηλίας Ηλιού την χαρακτήρισε Ανταλκίδειο Ειρήνη, ο δε
 Σοφοκλής Βενιζέλος κατέθεσε στην Βουλή των Ελλήνων τα εξής : "Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών. Προβλέπω όμως ότι αι υπογραφείσαι συμφωνίαι θα αποδειχθή, εν τη εφαρμογή των, ότι δεν είναι βιώσιμοι και πρέπει να ανατραπούν. Άλλως, πολύ φοβούμαι, ότι θα θρηνήσωμεν νέας εθνικάς συμφοράς".

Μέχρι το τέλος της ζωής του τον Καραμανλή κατέτρεχε το φάντασμα της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Δεν επισκέφτηκε ποτέ την Κύπρο μέχρι να πεθάνει, αλλά και στην Κύπρο δεν υπάρχει ούτε ένας δρόμος με το όνομά του.
 

Τις διασκέψεις της Ζυρίχης και του Λονδίνου προσπάθησε απεγνωσμένα, αλλά χωρίς επιτυχία, να αποτρέψει ο μεγάλος ποιητής και διπλωμάτης Γιώργος Σεφέρης, του οποίου την προτομή έχουν βάλει έξω από το Υπουργείο Εξωτερικών, μπας και ξεφύγει κάποια ώρα το πνεύμα του και μπεί μέσα στο κτίριο.

Από το 74, μέχρι και την σημερινή Γενεύη, κανένας Ελληνας πολιτικός δεν δέχτηκε να συνομιλήσει με της Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη ή της Βρετανία, ως επίσης εγγυήτρια δύναμη, καθόσον είναι φανερό ότι αυτές οι δυνάμεις
 μόνο το κακό της Κύπρου έχουν στο μυαλό τους, γεγονός που το έχουν αποδείξει πολλαπλώς.
Είναι άγνωστο γιατί τόσο ο Υπέξ της Ελλάδας όσο και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας σύρθηκαν σε διαπραγματεύσεις οι οποίες απεργάζονται το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ανεξάρτητου κράτους και μετατροπής του σε προτεκτοράτο μιας αόρατης δύναμης, που δεν είναι ούτε η Τουρκία ούτε η Ελλάδα!
Πέρα από αυτό, η Τουρκία ως έχουσα το δικαίωμα να ασκεί βέτο σε κάθε απόφαση του νέου μορφώματος, μπαίνει από το παράθυρο στην ΕΕ, κάνοντάς την έτι χειρότερο μπάχαλο από αυτό που είναι.
 

Το βιβλίο περιέχει μια εξαιρετικα εμπεριστατωμένη μελέτη για το ανοσιούργημα που τελείται στην Γενεύη από την  Κυβέρνηση Συριζα-ανέλ και αυτήν του Αθανασιάδη. 
Ο Θεός των Ελλήνων ας βοηθήσει επιτέλους, ακόμα και αν οι Ελληνες δεν θέλουν την βοήθεια του.




Οι 10 διαβολικότερες αυτοκρατορίες της πρόσφατης ιστορίας του κόσμου.




Η ζέστη, ακόμα και όταν μας θυμίζει την κόλαση είναι λιγότερο θανατηφόρα από τον άνθρωπο. Το πιο κάτω βίντεο παρουσιάζει, με καλά και εύκολα αγγλικά τις 10 πιο δαιμονισμένες αυτοκρατορίες της ιστορίας. 10. Ιαπωνία 9 Ισπανία 8 Πορτογαλία 7. Οθωμανοί 6. Γάλλοι 5 Μογγόλοι 4. Γερμανοί 3. Βέλγοι 2. Στάλιν 1. Βρετανική Αυτοκρατορία Στους υπότιτλους η σειρά είναι διαφορετική. Τέλος, για να μην ξεχνιόμαστε η φύση μπορεί να είναι 100 φορές πιο καταστροφική από όλα τα μικρά ανθρωπάκια που νομίζουν ότι κάποιο είναι. Και σίγουρα η Νέμεσις δεν είναι μακριά.

Sonntag, 25. Juni 2017

Φάλαινες, αγαπημένες

υπέροχοι ήχοι, μοναδικοί.
είμαστε τυχεροί που τους ακούμε απο το σπίτι μας.
Καλημέρα Φάλαινες όλου τους κόσμου.
Σας λατρεύω!


The rolling Stones II

θα ξέρετε ότι το "δεν μπορώ να βρω ικανοποιήση" μαζί με το τραγούδι των φαλαινών ταξίδεύουν στο απέραντο σύμπαν; Μπορεί ένας άλλος πολιτσμός να το ακούσει και να φρίξει. - Τι σόϊ όντα είναι αυτά που δεν μπορούν να βρουν ικανοποίηση με όλα τα δώρα που χαρίζει η Μεγάλη Θεά! Τώρα θα μου πείτε πως να ξέρουν για την δική μας φύση; Μα θα ακούσουν το τραγούδι των φαλαινών και θα καταλάβουν σε ποιόν παράδεισο βρισκόμαστε!

I can't get no satisfaction, I can't get no satisfaction
'Cause I try and I try and I try and I try
I can't get no, I can't get no
When I'm drivin' in my car, and the man come on the radio
He's tellin' me more and more about some useless information
Supposed to fire my imagination
I can't get no, oh, no, no, no, hey, hey, hey
That's what I say
I can't get no satisfaction, I can't get no satisfaction
'Cause I try and I try and I try and I try
I can't get no, I can't get no
When I'm watchin' my tv and a man comes on and tell me
How white my shirts can be
But, he can't be a man 'cause he doesn't smoke
The same cigarettes as me
I can't get no, oh, no, no, no, hey, hey, hey
That's what I say
I can't get no satisfaction, I can't get girl reaction
'Cause I…

the Rolling Stones

Καλή Κυριακή με ορίντζιναλ Ρόλινγκ Στόουνσ:

I see a red door and I want it painted black
No colours anymore, I want them to turn black
I see the girls walk by dressed in their summer clothes
I have to turn my head until my darkness goes
I see a line of cars and they're all painted black
With flowers and my love, both never to come back
I see people turn their heads and quickly look away
Like a newborn baby, it just happens everyday
I look inside myself and see my heart is black
I see my red door and must have it painted black
Maybe then I'll fade away and not have to face the facts
It's not easy facing up when your whole world is black
No more will my green sea go turn a deeper blue
I could not foresee this thing happening to you
If I look hard enough into the setting sun
My love…

Donnerstag, 22. Juni 2017

Φαραώ Ακετατόν και Καρλ Μάρξ

Το 1350 περίπου π.Χ. έγινε η πρώτη …….μαρξιστική επανάσταση! Είχε δηλαδή όλα τα στοιχεία για να χαρακτηριστεί ως τέτοια.
Ωστόσο, δεν ήταν οι καταπιεσμένες μάζες, που ξεσηκώθηκαν όπως π.χ. ο Σπάρτακος με τους σκλάβους, αλλά ο ίδιος ο Φαραώ διακήρυξε το πιο επαναστατικό δόγμα που είχαν ποτέ ακούσει αυτιά ανθρώπων. Έτσι, φώναξε ότι δεν υπάρχουν δούλοι, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ότι όλοι είναι αδέλφια. Δεν πρέπει να σκοτώνουμε. Δεν πρέπει να κάνουμε πόλεμο και το κυριότερο: Προσπάθησε να καταργήσει με μια μονοκονδυλιά όλους τους αρχαίους Θεούς, μαζί με τα ιερατεία τους και να τους αντικαταστήσει με έναν Θεό.
Κατάργησε την Δουλεία και μάλιστα όχι όπως ο Λίνκολν (ο οποίος πέθανε με 150 δούλους γραμμένους στα περιουσιακά του στοιχεία) αλλά στα σοβαρά.
Η αντεπανάσταση ξεκίνησε από τα κάτω, προφανώς με την ευγενική χορηγία των ιερέων του μέχρι τούδε θεού Άμωνα.
Η Αίγυπτος βυθίστηκε στο χάος και ο ίδιος ο Φαραώ, ο Ακετατόν, δέχτηκε να πάρει το δηλητήριο που του έδωσε ο γιατρός του και να πεθάνει.
Απίστευτη ιστορία Κάρολε! Αν την ήξερες έκανες την πάπια. Δεν είναι δηλαδή οι μάζες και η πάλη των τάξεων που κινούν την ιστορία, αλλά τι;
Ίσως η αγάπη, η απάτη και η δειλία που είχα σκεφτεί όταν διάβαζα τον Μαίτρ και την Μαργαρίτα

Dienstag, 20. Juni 2017

Ο Κορνήλιος και οι μπούρδες του ΙΙ



Περί της .......ανύπαρκτης Βυζαντινής Τέχνης, (όπως υποστηρίζει ο Κορνήλιος) γράφει ο κριτικός Τέχνης Κλάιβ Μπελ

«η εποχή από τον Τζιότο (1267 - 1337) μέχρι τον Σαιζάν((1839 – 1906) δεν είναι παρά μια παρατεταμένη παρακμή της τέχνης».


Σύμφωνα με τον Μπέλ, η Τέχνη του Τζιότο είναι κατώτερη της Βυζαντινής του ενδέκατου και δωδέκατου αιώνα και καταλήγει ότι «μόλις το 1913 φαίνεται ότι κατάφεραν να φτιάξουν φόρμες που εξέφραζαν τις ευαισθησίες της νεότερης γενιάς, αν και τα έργα τους δεν αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε εκεί που βρισκόταν η πρώιμη βυζαντινή τέχνη».

Ο Κορνήλιος και οι μπούρδες του!

Αν διαβάσει κανείς το  κείμενο χωρίς κόμπλεξ περι του ονόματος "Καστοριάδης", θα δει ότι μπορεί άριστα να είναι ο μέντορας όλων των μενουμευρωπηδων. ( Θοδωράκης, Τζίμερος κλπ)

Είναι λυπηρό, πως ο ΚΚ δεν πήρε χαμπάρι ούτε από την δυτική επιθετική βαρβαρότητα που ξεκίνησε ακριβώς την εποχή που αυτός την θεωρεί δραματικά επαναστατική και συνεχίζεται αμείωτη και ενισχυμένη μέχρι σήμερα και για την οποία μιλάει με ένα εξαιρετικά γελοίο θαυμασμό, αλλά ούτε και από τον νεωτερικ...ό ελληνικό πολιτισμό. Ας μην μιλήσουμε για το Βυζάντιο, για το οποίο ακολουθεί το "δαιμονικό πνεύμα του Γίβωνα και του Βολταίρου" , όπως τόσο δεικτικά γράφει ο Στήβεν Ράνσιμαν.


Το δε αντιφατικό σε όλα όσα λέει, είναι ότι ο ίδιος παρουσιάστηκε ως ο μέντορας του Ζαν Κλώντ Μισεά, ο οποίος τελευταίος ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί τον σημερινό κόσμο ετοιμοθάνατο, επειδή είναι καπιταλιστικός και επειδή ο καπιταλισμός δεν συμβιβάζεται με ανθρώπινη κοινωνία.

Το γεγονός ότι ο καπιταλισμός έχει να παρουσιάσει και κάποια εξαιρετικά μεγάλα έργα στο πεδίο της τέχνης, δεν αναιρεί την μη ανθρώπινη φύση του.

Τώρα βέβαια που ο καπιταλσμός έχει περάσει σε μια καινούργια επιθετική φάση, όλη αυτή η φιλοσοφία του ΚΚ, αλλά και του Π. Κονδύλη (και οι δύο οποδοί του Φερνάν Μπρωντέλ, άλλου Γάλλου μεγάλου ιστορικού, αλλά ισλαμόφιλου σε σημείο να αναρωτιέσαι γιατι) αναδύεται όπως ακριβώς και το νέο Ισλάμ.
Και τα δυο, καπιταλισμός και Ισλάμ είναι δύο ακραίες μορφές οικονομικής και
θρησκευτικής φανατίλας.
Το μεγάλο δυστύχημα είναι, ότι δεν υπάρχει, αυτή τη στιγμή που γράφουμε αυτές τις ελάχιστες αράδες, καμία άλλη αναδυόμενη φιλοσοφία αναίρεσης τους, χωρίς την οποία (αναίρεση) ο σημερινός "πολιτισμός" κινδυνεύει να χαθεί ολοκληρωτικά για τα επόμενα εκατομμύρια χρόνια.

Samstag, 17. Juni 2017

Αφιερωμένο εξαιρετικά

για την ηλικία σου, φιλάρα μου, καλά κρατιέσαι!

Αλλά εγώ καλύτερα, δες την πιο πρόσφατη φωτό μου

Mittwoch, 14. Juni 2017

When it's mainstream, it’s mainstream

 

Α προ πο  παρέλαση των βαρεμένων, βρήκα 'ενα  ενδιαφέρον  τραγούδι του Gaber:
 
 
 
I remember [those times] when I was marveled and maybe happy
To see those fews that refused [the world].
I remember some attitudes and some “fair” faces
Joint together in a whole tide – refusing and resisting.
 
Now[adays] the world is full of those faces,
Really, it’s overwhelmed.
And this exchange of emotions,
Of beards, of mustaches, of kimonos,
Does no longer hurt anyone.
 
When it's mainstream1, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
I don’t know what happened
To those faces, to those people,
If it’s only a matter of aesthetics,
Or something more.
 
[I don’t know] if it’s an afterthought of mine
Or my lack of enthusiasm,
But they seem to me to be faces
[That could appear either on] illustrated magazines or in Tourist Offices.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
If you see them from a distance,
They are not so different from
Petty bourgeois,
Offering Champagne and act [as they were] generous.
 
They know how to enjoy theirselves,
And make the fortune (and the shame, too)
Of the most remote and biggest beaches
In Sardinia.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
Even if it is different
– Your degree of consciousness,
When it's mainstream, it’s mainstream.
There is no difference
Between the Playboy’s way of life2
The most outdated and reactionary one –
To the more sublime one
Of doing either a commune or a “low-cost social service institution”.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
For me, if I had3
the strength and the insolence,
I would say that I’m different
and – almost certainly – lonely.
I would say that I could not tolerate
The old and absurd institutions,
And your inventive craze
And your innovations.
 
I am different.
I change a little,
I change very slowly:
I cannot tolerate4
The crash courses from Lenin to East.
 
And even regarding Love,
I cannot conquer your lightness,
I cannot [either] improvise
Or act as an homosexual
Only to change a bit.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
You’re original too:
You just have to listen to some of your sentences
full of new words,
Gradually more cultural, gradually more disgusting
 
A normal guy,
Full of honest and true feelings –
When he hears you saying those words –
Would have a strong desire to
Knock your teeth in.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
 
For me, if I had3
The strength and the insolence,
I would say that there is no more time
For mix ups,
[And] that it’s time to distance ourselves [from all of this],
That I don’t want to make up new love stories,
That I don’t want to have you as my friends,
As my representatives.
 
I am different and – almost certainly – lonely.
I am different [from you] because I do tolerate neither
The good common sense
Nor the madman’s rhetoric.
 
I do want neither
To stiffle myself
Nor to make a fucking pig's ear of my freedom.
 
I do not want unrealistic melanges with anyone,
Including you lot.
And I do not tolerate
The widespread “Mind your own business” commonsense5.
 
I am different, I am argumentative, I am violent,
I do not respect Democracy,
And I have a bad opinion of both prostitutes and prisoners
Because people idolizing them make me sick.
 
If someone would say
that I am indifferent [to everything] –
I don’t care.
I am no more a comrade
and [I am no more] a feminist narrow-minded6 activist.
 
Your animations make me sick,
The “Popular Investigations” and other bullshit
And – finally – I do not like your “free women”6
With whom you debate “democratically”.
 
I am different because, when it’s bullshit, it’s a bullshit:
It doesn’t metter the type of it:
Taxi drivers7, students, barbers, gurus, artists, workers
Gramsci8 supporters, catholics, dwarfs, lighting technician, barmen,
Whores, crawlers, paratroopers, ufologists.
 
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.
When it's mainstream, it’s mainstream; when it's mainstream, it’s mainstream.

Dienstag, 13. Juni 2017

Επιστήμη και αρχουσα τάξη

Ζούμε σε έναν κόσμο, στον οποίο η τεχνολογική ανάπτυξη έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Δεν υπάρχει κλάδος που να έχει στερηθεί αυτής της δόξας.
Γεωργία, βιομηχανία, κυβερνητική, υπηρεσίες, ενέργεια, όλα έχουν πάρει τα πάνω τους.
Ομοίως και οι κοινωνικές επιστήμες δεν έχουν παράπονο παρότι έχουν καπελωθεί από τις παραπάνω.
Ωστόσο, υπάρχει μια πνευματική δραστηριότητα της ανθρώπινης κοινωνίας που ενώ ακολούθησε την ίδια ανοδική πορεία, κάπου σκόνταψε και έμεινε στάσιμη. Όχι μόνο στάσιμη, αλλά γύρισε πίσω ολοταχώς, σαν να έβλεπε μπροστά της έναν γκρεμό χωρίς επιστροφή.
Αυτή η τελευταία είναι η θρησκεία.
Θα έλεγα, ότι οι άνθρωποι ξαμολήθηκα και ξαναμάζεψαν, άκων - εκών τα μαύρα λάβαρα που είχαν μπήξει στα ουράνια για να δηλώσουν τον θάνατο των Θεών.
Γιατί άραγε ;
Γιατί, αυτό το τεχνολογικό θαύμα δεν έγινε κτήμα όλης της ανθρωπότητας! Αντίθετα, οι δημιουργοί του κλείστηκαν σε χρυσά παλάτια που αφειδώς τους παρέσχε η άρχουσα τάξη προκειμένου να τους κάνει σκλάβους της. Ω! δεν έγιναν σκλάβοι με το ζόρι. Το ήθελαν, γιατί πίστεψαν ότι έτσι θα γίνουν μέτοχοι ενός πλούτου που ποτέ στο παρελθόν και σε καμία χώρα του πλανήτη δεν μαζεύτηκε σε τόσα λίγα χέρια.
Εκτός, όμως από την συμμετοχή στα κέρδη, απολάμβαναν και δόξα, χωρίς όρια. Βιβλία, βραβεία, διαλέξεις μπροστά σε κοινό, το μέγεθος του οποίου δεν είχε ονειρευτεί κανένας άλλος σοφός ποτέ στο παρελθόν. Στην αρχή ήταν χιλιάδες, τώρα είναι εκατοντάδες εκατομμύρια! Ο κόσμος υποκλίνεται μπροστά τους. Τα αφεντικά τους και οι προαγωγοί τους , μπορεί να είναι άγνωστοι, αυτοί όμως όχι!
Τα αφεντικά τους μπορεί να έχουν και ένα μικρό κοινό που θα τους καταδικάσει για το τάδε ή το δείνα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Αυτούς όμως κανείς. Είναι στο απυρόβλητο, αφού αυτοί κάνουν καθαρή επιστήμη, όπως ακούς τακτικά και από πολλούς.
Ο λαός λοιπόν, ξαναγύρισε σ αυτά που ήξερε: Θεέ μου βοήθα με να ζήσω και να περάσω στον άλλον κόσμο που θα με απαλλάξει από τα βάσανά μου.
Ο αριθμός αυτών των μεγάλων επιστημόνων, που βοήθησαν το έγκλημα και τον μαζικό φόνο είναι πάρα μα πάρα πολύ μεγάλος. Στην πραγματικότητα αμφιβάλω αν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Δεν θα αναφέρω πολλούς, αλλά έναν και μάλιστα λέοντα, με το τρανταχτό όνομα: Αλβέρτος Άϊνστάϊν
Ο Αλβέρτος δεν ήταν μόνο ο θεωρητικός της ατομικής βόμβας, όπως όλοι γνωρίζουμε, αλλά και ο κύριος εμπνευστής της κατασκευής της. Είχε πιέσει τον Ρούσβελτ να την κατασκευάσει, γιατί δήθεν την ετοίμαζαν οι Γερμανοί! Ο πόλεμος είχε τελειώσει τον Μάϊο του 45 η βόμβα στην Χιροσίμα έπεσε τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου. Ο αρχηγός του τίμ, ο Οπενχάϊμερ, κατηγορήθηκε ως πράκτορας των Ρώσων, γιατί προσπάθησε να καθυστερήσει την κατασκευή της. Στο θεάρεστο αυτό έργο εργάστηκαν 42.000 άτομα μεταξύ των οποίων μερικές χιλιάδες επιστήμονες, όλοι τους αθώοι!
Όταν δε έπεσε η βόμβα, μόνο ο Καμύ αντέδρασε και βεβαίως και ο Οπενχάϊμερ με την πρόταση «κάναμε την δουλειά του διαβόλου και γυρίσαμε στα σπίτια μας»

Montag, 12. Juni 2017

Η απάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην απρέπεια του Μανώλη Γλέζου




«Χθες έκανα το αυτονόητο.
Για όλους τους Έλληνες.
Ο Πρέσβυς της Γερμανίας το κατάλαβε κι έκανε πίσω.
Ο Μανώλης Γλέζος προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων.
Τα υπόλοιπα στο κείμενο του Διαμαντή Καραναστάση, που λίγοι θα είχαν την τόλμη να γράψουν.
Προσυπογράφω»

Το κείμενο του Διαμαντή Καραναστάση:

«Για όσους δεν κατάλαβαν, στη σφαγή του Διστόμου εκτελέστηκαν 218 άνθρωποι, μωρά, παιδιά και έφηβοι και πιο μεγάλοι και ηλικιωμένοι… Εκτελέστηκαν…
Όσοι έχουν παιδιά ή γονείς καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό. Όσοι έχουν ζωή καταλαβαίνουν. Όσοι μπορούν να καταλάβουν, καταλαβαίνουν.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης δεν έρχεται σε εκδηλώσεις ως φυσικό πρόσωπο. Δεν έρχεται για αναψυχή. Ο πρέσβης εκτελεί καθήκοντα πρεσβεύοντας μια χώρα.
Μια χώρα που αρνείται ακόμη να ζητήσει συγνώμη και να καταβάλει στο χωριό αυτό την δικαστική αποζημίωση από το 2000, στους συγγενείς και σε όσους λίγους ζούνε ακόμη.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο πρέσβης εκπροσωπεί μια χώρα που αρνείται να ζητήσει συγνώμη και να αναλάβει τις συνολικές αποζημιώσεις των 341 δις ευρώ. Τουλάχιστον…
(Αν κάποιος δεν τα θέλει ή δεν τα χρειάζεται, μπορεί να αράξει στην ησυχία του. Και εμείς να ζητήσουμε τα υπόλοιπά).
Για όσους δεν κατάλαβαν το “παιδί του εγκληματία” σύμφωνα με το Μανώλη Γλέζο, εκπροσωπεί αυτήν τη χώρα (κι ας είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου). Δεν ήρθε εκδρομή στο Δίστομο.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η χώρα αυτή έχει καταλάβει τη χώρα μας.
Έχει επιβληθεί και εξοντώνει τη χώρα μας. Εξοντώνει εμάς έναν-έναν. Για όλους θα έρθει η σειρά…
Για όσους δεν κατάλαβαν, μια γυναίκα βγήκε και στάθηκε μπροστά χτες για να μη μπει η γερμανική σημαία πάνω στο μνήμα αυτών που εκτελέστηκαν, χωρίς καμία δικαίωση ακόμη για αυτούς. Το κατάλαβες;
Και προς τιμήν του ο πρέσβης έκανε πίσω, γιατί αυτός κατάλαβε. Γιατί είναι άνθρωπος.
Αυτό το καταλάβαμε.
Ο Γλέζος είναι ο ήρωας που πριν 76 χρόνια κατέβασε τη σημαία από την ακρόπολη.
Ο Γλέζος είναι αυτός που χτες την έβαλε πίσω. Αυτή τη φορά πάνω στο μνήμα των νεκρών.
Την άρπαξε και την έβαλε με μανία.
Οδηγώντας τον εκπρόσωπο του κατακτητή από το χέρι.
Μπροστά σε έναν δήμαρχο, βγαλμένο από τη χειρότερη ελληνική ταινία κατοχής, που επαναλάμβανε με λεπτή φωνή “bitte, bitte sen… bitte, bitte sen”.
Για όσους δεν κατάλαβαν ο Μανώλης Γλέζος αυτό έκανε χτες. Και αυτό δε χρειάζεται να είσαι ήρωας για να έχεις δικαίωμα να το λες.
Ήταν αυτός που παραμέρισε το “εμπόδιο” που στάθηκε μπροστά του.
Το έσπρωξε, για προσωπικούς λόγους.
Μετά τη μικροπρέπεια στην έναρξη του βιβλίου του, λίγους μήνες πριν, πάλι για προσωπικούς λόγους.
Ο Μανώλης Γλέζος, φοβήθηκε χτες ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου -που μπορεί να έχει μαζί της ό,τι προσωπικό θέλει- θα του πάρει τη σημαία που κατέβασε κάποτε.
Και προτίμησε να τη βάλει πίσω από το να την αφήσει στα χέρια άλλου.
Να σπρώξει αυτή τη γυναίκα και να βάλει τη σημαία πίσω. Πάνω στους νεκρούς πια.
Αρκεί να μην την πάρει άλλος.
“Παιδί εγκληματία” δεν είμαι και σίγουρα δεν είμαι παιδί του Γλέζου.
Μακριά από εμένα αυτή η ντροπή που είδα χτες.
Για όλους τους Έλληνες και για όλους τους Γερμανούς φίλους πολίτες.
Κάτι πολύ άρρωστο συμβαίνει στη χώρα μας.
Το βλέπουμε όλοι.
Και κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
δ».


και η απάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

«Δίστομο 2017.
73 χρόνια μετά.
Έχει δικαίωμα η Γερμανία να καταθέτει στεφάνι με τη σημαία της φαρδιά-πλατιά επάνω στο μνημείο των σφαγιασθέντων;
Δεν έχει το δικαίωμα.
Την ίδια ώρα αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση να αποζημιώσει για τα εγκλήματά της. Σε συμφωνία με κάθε ελληνική Κυβέρνηση μέχρι σήμερα.
Η Γερμανία οφείλει να πληρώσει για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, το ολοκαύτωμα, την καταστροφή.
Αυτό είπα σήμερα στον Γερμανό πρέσβυ.
Λίγο μετά την εκφώνηση των ονομάτων των εκτελεσθέντων κατοίκων, ανθρώπων κάθε ηλικίας, που παραμένουν χωρίς δικαίωση, 17 χρόνια μετά την αμετάκλητη δικαστική απόφαση που υποχρεώνει τη Γερμανία να πληρώσει.
Τα ιστορικά γεγονότα δεν εξαλείφονται με εθιμοτυπίες ούτε εξανεμίζονται με χειρονομίες.
Διαμορφώνουν συνειδήσεις και στάση ζωής.
Πολύ πέρα από τους "καλούς τρόπους", σε συνθήκες επιβολής μιας νέας κατοχής, που δεν υπηρετούν αλλά ακυρώνουν τις αξίες.
Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ονομάστηκαν έτσι, γιατί τραυματίζουν τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, πλήττουν ολόκληρη την ανθρωπότητα και κάθε άνθρωπο χωριστά.
Τα στεφάνια που επικυρώνουν την άρνηση αποκατάστασης αυτών των εγκλημάτων δεν είναι συγγνώμη, αλλά κοροϊδία.
Που δεν την ανέχεται η ψυχή των ανθρώπων που συγκλονίζονται στη σκέψη και μόνον της ανείπωτης θηριωδίας.
Η ψυχή της ανθρωπότητας».

Sonntag, 11. Juni 2017

το πλοίο των τρελλών



Das Quecksilber fällt, die Zeichen stehen auf Sturm,
Nur blödes Kichern und Keifen vom Kommandoturm
Und ein dumpfes Mahlen grollt aus der Maschine.
Und rollen und Stampfen und schwere See,
Die Bordkapelle spielt „Humbatäterä“,
Und ein irres Lachen dringt aus der Latrine.
Die Ladung ist faul, die Papiere fingiert,
Die Lenzpumpen leck und die Schotten blockiert,
Die Luken weit offen und alle Alarmglocken läuten.
Die Seen schlagen mannshoch in den Laderaum
Und Elmsfeuer züngeln vom Ladebaum,
Doch keiner an Bord vermag die Zeichen zu deuten!

Der Steuermann lügt, der Kapitän ist betrunken
Und der Maschinist in dumpfe Lethargie versunken,
Die Mannschaft lauter meineidige Halunken,
Der Funker zu feig‘ um SOS zu funken.
Klabautermann führt das Narrenschiff
Volle Fahrt voraus und Kurs auf‘s Riff.

Am Horizont wetterleuchten die Zeichen der Zeit:
Niedertracht und Raffsucht und Eitelkeit.
Auf der Brücke tummeln sich Tölpel und Einfaltspinsel.
Im Trüben fischt der scharfgezahnte Hai,
Bringt seinen Fang ins Trockne, an der Steuer vorbei,
Auf die Sandbank, bei der wohlbekannten Schatzinsel.
Die andern Geldwäscher und Zuhälter, die warten schon,
Bordellkönig, Spielautomatenbaron,
Im hellen Licht, niemand muß sich im Dunkeln rumdrücken
In der Bananenrepublik, wo selbst der Präsident
Die Scham verloren hat und keine Skrupel kennt,
Sich mit dem Steuerdieb im Gefolge zu schmücken.

Der Steuermann lügt, der Kapitän ist betrunken
Und der Maschinist in dumpfe Lethargie versunken,
Die Mannschaft lauter meineidige Halunken,
Der Funker zu feig‘ um SOS zu funken.
Klabautermann führt das Narrenschiff
Volle Fahrt voraus und Kurs auf‘s Riff.
Man hat sich glatt gemacht, man hat sich arrangiert.
All die hohen Ideale sind havariert,
Und der große Rebell, der nicht müd‘ wurde zu streiten,
Mutiert zu einem servilen, gift‘gen Gnom
Und singt lammfromm vor dem schlimmen alten Mann in Rom
Seine Lieder, fürwahr: Es ändern sich die Zeiten!
Einst junge Wilde sind gefügig, fromm und zahm,
Gekauft, narkotisiert und flügellahm,
Tauschen Samtpfötchen für die einst so scharfen Klauen.
Und eitle Greise präsentier‘n sich keck
Mit immer viel zu jungen Frauen auf dem Oberdeck,
Die ihre schlaffen Glieder wärmen und ihnen das Essen vorkauen.

Der Steuermann lügt, der Kapitän ist betrunken
Und der Maschinist in dumpfe Lethargie versunken,
Die Mannschaft lauter meineidige Halunken,
Der Funker zu feig‘ um SOS zu funken.
Klabautermann führt das Narrenschiff
Volle Fahrt voraus und Kurs auf‘s Riff.

Sie rüsten gegen den Feind, doch der Feind ist längst hier.
Er hat die Hand an deiner Gurgel, er steht hinter dir.
Im Schutz der Paragraphen mischt er die gezinkten Karten.
Jeder kann es sehen, aber alle sehen weg,
Und der Dunkelmann kommt aus seinem Versteck
Und dealt unter aller Augen vor dem Kindergarten.
Der Ausguck ruft vom höchsten Mast: Endzeit in Sicht!
Doch sie sind wie versteinert und sie hören ihn nicht.
Sie zieh‘n wie Lemminge in willenlosen Horden.
Es ist, als hätten alle den Verstand verlor‘n,
Sich zum Niedergang und zum Verfall verschwor‘n,
Und ein Irrlicht ist ihr Leuchtfeuer geworden.

Der Steuermann lügt, der Kapitän ist betrunken
Und der Maschinist in dumpfe Lethargie versunken,
Die Mannschaft lauter meineidige Halunken,
Der Funker zu feig‘ um SOS zu funken.
Klabautermann führt das Narrenschiff
Volle Fahrt voraus und Kurs auf‘s Riff.

ήθελα να ήμουν.........






Seit ich denken kann,

Denk‘ ich nur daran,

Und ein Wunsch beseelet allein

All mein Leben

Und all mein Streben:

Ich wollte immer schon ein Mannequin sein.


Kein Mechaniker,

Kein Botaniker,

Nicht Lokomotivführer, nein.

Auch kein Maurer,

Kein Dinosaurer,

Ich wollte immer schon ein Mannequin sein.


Zierlich mich spreizen,

Statt Kessel zu heizen

Und nach vierzehner Schlüssel zu schrei‘n.

Wenn ich Fliesen leg‘,

Träum‘ ich vom Laufsteg.

Ich wollte immer schon ein Mannequin sein.


Mich verbiegen

Und Beifall kriegen,

Wenn ich alsdann mein verknotetes Bein

Voller Grazie

Wieder gradziehe,

Ich wollte immer schon ein Mannequin sein.


Doch jetzt sagt man mir,

‘S wär zu spät dafür,

Mich als Mannequin zu engagier‘n,

Um auf Erden

Noch was zu werden,

Sollt‘ ich‘s doch mal als Mambokönig probier‘n.

Οι εκλογές στο ΗΒ



του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Mόνο που δεν με έβρισε ένας φίλος τις προάλλες όταν του είπα ότι δεν αποκλείω ακόμα και νίκη του Κόρμπιν στις εκλογές, αλλά σίγουρα αποκλείω περίπατο των Συντηρητικών.


Αλλά δεν ήταν μόνος του. Για ακόμα μια φορά, η μεγάλη πλειοψηφία των παρατηρητών παγκοσμίως, αλλά και των πολιτικών, έπεσαν τελείως έξω στις προβλέψεις τους. Η “πολιτική ορθότητα”, αφού κατάφερε να ελέγξει όλη τη δημόσια ζωή έπεσε θύμα της επιτυχίας της, φτάνοντας να εξαπατάει τον εαυτό της και εκλαμβάνοντας ως αλήθεια αυτό που η ίδια υπαγορεύει.


Πρόκειται για συστηματικό, όχι τυχαίο λάθος, γι’ αυτό και επαναλαμβάνεται διαρκώς, όπως έγινε στα δημοψηφίσματα της Ολλανδίας και της Βρετανίας, στις εκλογές στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το ισπανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και τώρα στη Βρετανία.


Σημειώνεται πάντα τέτοιο λάθος σε περιόδους βαθειάς κρίσης και μετάβασης σε νέα ιστορική εποχή. Οι άνθρωποι τείνουν να αναλύουν το μέλλον με όρους του βιωμένου παρελθόντος και παρόντος.


Διάβασα στην “Εστία” ότι η στροφή της βρετανικής και αμερικανικής αριστεράς σε εβδομηντάρηδες είναι η απόδειξη της παρακμής της. Προφανώς ο αρθρογράφος εκλαμβάνει την κρίση του συστήματος ως κρίση της αριστεράς, τη στιγμή που, σε μια σειρά κεντρικών δυτικών χωρών, είναι η αριστερά που “νεκρανασταίνεται”, όπως και η άκρα δεξιά, ακριβώς γιατί κάτι δεν πάει καθόλου καλά και οι άνθρωποι, ιδίως οι νέοι, αναζητούν επειγόντως πολιτική διέξοδο. (Ειρήσθω εν παρόδω, οι πρόφατες γαλλικές και βρετανικές εκλογές απέδειξαν ότι η εμφάνιση μιας πραγματικής, αυθεντικής αριστεράς περιορίζει δραστικά τη δύναμη της άκρας δεξιάς. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους, οι Ευρωπαίοι πολίτες ενδιαφέρονται κυρίως για τη διατήρηση των κοινωνικών τους κατακτήσεων και της ουσιαστικής δημοκρατίας).


Ο αρθρογράφος δεν καταλαβαίνει τα κυκλικά στοιχεία στην Ιστορία, αυτής των Ιδεών περιλαμβανομένης. Πιστεύει ότι το σύστημα που ο ίδιος έμαθε, στο οποίο έζησε, πιστεύει και υπηρετεί είναι αδιατάρακτο, θα παραμείνει εσαεί στη θέση του, αμφισβητούμενο όλο και λιγότερο, στο πλαίσιο του κατά Φουκουγιάμα “Τέλους της Ιστορίας”.


Ο Κόρμπιν, ο Σάντερς και ο Μελανσόν είναι τόσο ελκτικοί ιδίως στις πολύ μικρές ηλικίες γιατί αυτές οι ηλικίες, που είναι το μέλλον, καταδικασμένες από τώρα στην επισφάλεια μέσα σε έναν κόσμο άσχημο, απαράδεκτο, επικίνδυνο, προϊστορικό και βάρβαρο, αναζητούν πολύ έντονα λύση “εκτός συστήματος” και “εκτός διαφθοράς και υποκρισίας”, είτε στη ριζοσπαστική αριστερά, είτε στη ριζοσπαστική δεξιά.


Βρίσκουν “εβδομηντάρηδες” να τους εκπροσωπήσουν, γιατί δεν βρίσκουν συχνά στις ενδιάμεσες ηλικίες άλλους, αφού έχουν σχεδόν όλοι συμβιβασθεί ή αποτραβηχτεί, κατά τη διάρκεια σχεδόν μισού αιώνα αδιατάρακτης ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού και διεθνούς κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου (“παγκοσμιοποίηση”). Μερικοί δεν συμβιβάστηκαν, επέμειναν και τώρα συναντούν ξανά το ιστορικό κύμα που εκφράζει το “κοινωνικό πρόβλημα”, που ξαναγίνεται τώρα επίκαιρο, όσο και πριν από δύο αιώνες, κατά τρόπο ειρωνικό τη στιγμή που πολλοί διακηρύσσουν την “υπέρβαση” της αριστεράς και της δεξιάς, μια πολιτική διάκριση που έλκει την καταγωγή από αυτό ακριβώς.


Η ορμητική είσοδος της νεολαίας και ιδίως της σπουδάζουσας στην πολιτική, έπαιξε πολύ βασικό ρόλο στην άνοδο του Σάντερς, του Μελανσόν και του Κόρμπιν.


Η νεολαία αναζητά λύση στα τεράστια κοινωνικά της προβλήματα, αλλά και νοιώθει ότι ο πλανήτης αρμενίζει πολύ στραβά. Όλα αυτά συμπυκνώνονται στην απεγνωσμένη αναζήτηση τίμιων και ειλικρινών πολιτικών. Κι όταν δεν τους βρίσκει στις μικρότερες ηλικίες, τους αναζητά στις μεγαλύτερες.


Μια πρόσφατη μελέτη στις ΗΠΑ έδειξε ότι μεταξύ των πιτσιρικάδων 16-20 ετών, το 45% θα ψήφιζε σοσιαλιστή και το 21% κομμουνιστή, σε μια χώρα δηλαδή που δεν υπάρχουν καλά καλά σοσιαλιστές και κομμουνιστές.


Ήττα του Κόμματος του Πολέμου


Όπως αποδεικνύει η κρίση με το Κατάρ, η διαρκής επανεμφάνιση σχεδίων πολέμου κατά του Άσαντ, του Ιράν και της Κορέας, τα σχέδια δηλαδή που επεξεργάστηκαν και δημοσιοποίησαν προ είκοσι ετών οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί και οι φίλοι τους, στα πλαίσια αυτού που ονομάστηκε “Στρατηγική του Χάους”, παραμένουν πάντα ενεργά και απειλούν πάντα με νέα κλιμάκωση στη Μέση και την Άπω Ανατολή ,ενδεχομένως και με πυρηνική ανάφλεξη σε κάποιο σημείο.


Οι διαφορετικά ανεξήγητες πρόωρες εκλογές που προκήρυξε η Μέι αποσκοπούσαν ενδεχομένως να ξεκαθαρίσουν και την βρετανική πολιτική σκηνή από τον ενοχλητικό κύριο Κόρμπιν, την ύπαρξη του οποίου στην κορυφή ενός από τα δύο βασικά βρετανικά κόμματα, ουδέποτε ανέχθηκε το κατεστημένο της χώρας και οι διεθνείς σύμμαχοί του.


Πως θα μπορούσε η Μέι και ο ιδιαίτερα πολεμοχαρής Υπουργός της Άμυνας Φάλλον να πάνε σε νέους μεγάλους πολέμους στη Μέση Ανατολή, με επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον πρώην ηγέτη του βρετανικού αντιπολεμικού κινήματος και κατεξοχήν άνθρωπο αρχών, είτε κάποιος συμφωνεί, είτε διαφωνεί μαζί του;


Εδώ υπεισέρχεται και το ζήτημα της “ισλαμικής τρομοκρατίας”, καθώς οι επιθέσεις της στη Γαλλία και τη Βρετανία μοιάζουν σχεδόν με… εκλογικές παρεμβάσεις, δύσκολα ερμηνεύσιμες από τη σκοπιά φανατικών ισλαμιστών και της δικής τους ιδεολογίας.


Το γεγονός επισημαίνουν πλέον αρκετοί αναλυτές, που τονίζουν ότι ο ISIS φαίνεται να ενισχύεται από τη Σαουδική Αραβία, χώρα προς την οποία ο Κόρμπιν ζήτησε να διακοπούν οι πωλήσεις όπλων και να γίνουν “δύσκολες συζητήσεις”. Στο παρελθόν σύμφωνα με δημοσιεύματα της εφημερίδας Γκάρντιαν, Σαουδάραβες ιθύνοντες είχαν απειλήσει τον Τόνι Μπλερ με τρομοκρατικές επιθέσεις στη Βρετανία! (1)


Έχει πάντως ενδιαφέρον ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως απεδείχθη στις βρετανικές εκλογές, συγκινούν ασφαλώς πάντα την κοινή γνώμη, όλο και μεγαλύτερα τμήματα της οποίας αρχίζουν όμως να τη συνδέουν με την ίδια τη δυτική πολιτική στον αραβομουσουλμανικό κόσμο και να μην αντιδρούν όπως συνήθως αναμένεται.


Είτε έτσι, είτε αλλιώς, η προσπάθεια εκτόπισης του Κόρμπιν από την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος όχι μόνο απέτυχε, αλλά έγινε και μπούμερανγκ, δυσχεραίνοντας πάρα πολύ οποιαδήποτε σχέδια βρετανικής συμμετοχής σε νέο μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, όπως αυτό που φάνηκε να ευνοεί, με την τελευταία περιοδεία του στην περιοχή, ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ.


Δυστυχώς όμως η ήττα της Μέι δεν ήταν αρκετά εκτεταμένη ώστε να οδηγήσει σε αποτυχία τον σχεδιασμό για τη μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο.


Λίγο μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησής της, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, δρώντας ως όργανο των ΗΠΑ, της Βρετανίας και των συμμάχων τους, και όχι ως Γραμματέας ενός Οργανισμού επιφορτισμένου με την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας, συνεκάλεσε διάσκεψη για το κυπριακό στη Γενεύη. Αποτέλεσμα πραξικοπήματος στο εσωτερικό της Κύπρου και στην ΕΕ, η παράνομη αυτή Διάσκεψη, αντίθετη προς βασικές πρόνοιες του Κυπριακού Συντάγματος και των Συνθηκών της ΕΕ, αποσκοπεί στην υφαρπαγή του κυπριακού κράτους από τον πληθυσμό του και στη μετατροπή του σε αποικία. Εγκυμονεί επίσης τον κίνδυνο μετατροπής της Κύπρου σε Συρία, με ότι αυτό συνεπάγεται (2)


Τα μεγάλα προβλήματα της Αριστεράς


Η θεαματική επανάκαμψη μιας αυθεντικής Αριστεράς σε σημαντικές χώρες του δυτικού κόσμου, δεν σημαίνει βέβαια ότι ο δρόμος μπροστά της είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ούτε ότι η ίδια είναι ήδη έτοιμη να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα μπροστά της.


Ο Ζαν Λικ Μελανσόν έμοιαζε απογοητευμένος το βράδυ του πρώτου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Πίστευε ότι μπορούσε να περάσει στον δεύτερο γύρο και ότι όλες οι δυνατότητες θα ήταν ανοιχτές.


Ακόμα όμως κι αν κατάφερνε να εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας, πρέπει να διατηρεί κανείς σοβαρές επιφυλάξεις για το τι θα μπορούσε να κάνει στην πραγματικότητα. Υπάρχουν δύο τρόποι να δει κανείς αυτή την “αποτυχία” του. Από τη μια είναι όντως μια ¨αποτυχία”. Από την άλλη, είναι σαν η Ιστορία να κάνει, σε αυτόν και στην “Ανυπότακτη Γαλλία” ένα μεγάλο δώρο. Τους δίνει χρόνο για να ετοιμαστούν. Από το πως θα τον αξιοποιήσουν εξαρτάται το μέλλον αυτού του ρεύματος, αλλά και πολύ περισσότερα.


Μια υπενθύμιση από την Ελλάδα


Το ίδιο δώρο έκανε η ιστορία το 2012 στον Αλέξη Τσίπρα. φέρνοντάς τον στο κατώφλι της εξουσίας. Αυτός όμως καβάλησε καλάμι. Αντί να χρησιμοποιήσει τον χρόνο που του δόθηκε για να οργανωθεί και να ετοιμαστεί, προτίμησε να υποτάξει την ανάγκη εκπόνησης μιας στρατηγικής αντιμετώπισης του ελληνικού προβλήματος στην επιδίωξη να κερδίσει τις εκλογές. Εξέλαβε τις επιθυμίες του ως πραγματικότητες, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε ανώδυνο τρόπο να συμβιβαστεί με τις δυνάμεις που επιτίθενται και καταστρέφουν την Ελλάδα.


Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να ανοίξει και να αλλάξει ποιοτικά, προσαρμοζόμενος στο πολύ δύσκολο πρόβλημα που αντιμετώπιζε, προσπάθησε να προσαρμόσει το πρόβλημα στις δικές του διαθέσεις, δυνατότητες και μικροσυμφέροντα.


Δυνάμεις του Βαθέος Χρήματος και του άξονα ΗΠΑ-Βρετανία-Ισραήλ μπόρεσαν τελικά να χειραγωγήσουν επιδέξια την ηγετική του ομάδα, χρησιμοποιώντας τις ιδιότητές της για να τον οδηγήσουν τελικά από μόνο του στην συνθηκολόγηση και στη συντριβή.


Φυσικά, υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στην κατάσταση στη Γαλλία, την Βρετανία και τις ΗΠΑ, όπως και πολύ σημαντικές διαφορές στις προσωπικότητες. Εντούτοις, υπάρχει και βασική δομική ομοιότητα ανάμεσα στο τι συμβαίνει στη Νότιο Ευρώπη και σε αυτές τις χώρες, γι’ αυτό και θα επανέλθουμε με πρώτη ευκαιρία στο πολύ κακά και ανακριβώς γνωστό και στην Ελλάδα και διεθνώς ελληνικό παράδειγμα.


Το πρόβλημα του υποκειμένου και του προγράμματος


Οι επιτυχίες του Σάντερς, του Μελανσόν, του Κόρμπιν επιβεβαίωσαν ότι σημαντικό μέρος των λαών συνειδητοποιεί την ανάγκη για μια ριζική στροφή προς πολιτικές πιο κοινωνικές, δημοκρατικές, οικολογικές, την ανάγκη να ανακοπεί η διαρκής πορεία προς νέους πολέμους στη Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη (Ουκρανία), στην Άπω Ανατολή (Κορέα), στην Αφρική.


Από την άλλη, η αναδυόμενη αμερικανική, βρετανική, γαλλική αριστερά δύσκολα μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι έχει ήδη τα πολιτικά και προγραμματικά υποκείμενα που μπορούν να διεξάγουν τον πόλεμο εναντίον μιας “Αυτοκρατορίας του Χρήματος” ισχυρότερης από ποτέ.


Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, οποιαδήποτε κυβέρνηση επιχειρήσει να εφαρμόσει τέτοιες πολιτικές θα βρεθεί αμέσως αντιμέτωπη με την πίεση των “αγορών”, σε ένα οικονομικό περιβάλλον παγκοσμιοποιημένο, όπου το χρηματιστικό κεφάλαιο έχει τεράστιες δυνατότητες να πιέσει οποιοδήποτε κράτος, αλλά και τεχνολογικά μέσα πρωτοφανούς παρακολούθησης και χειραγώγησης τόσο μικρών ηγετικών ομάδων, όσο και μεγάλων κοινωνικών συνόλων. Η προσφυγή σε έναν επικαιροποιημένο Κέινς, συνιστά μια πρώτη αλλά μάλλον πολύ ανεπαρκή απάντηση. Η δημιουργία κομμάτων και κινημάτων ικανών να απαντήσουν στις δύσκολες ανάγκες του “πολέμου” που θα χρειαστεί να διεξάγουν, για να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους, απομένει να γίνει, δεν έχει γίνει, απλώς επειδή ορισμένοι πολιτικοί πήγαν καλά σε εκλογικές αναμετρήσεις.


Ο Σάντερς, ο Μελανσόν, ο Κόρμπιν θα ήθελαν ασφαλώς κι αυτοί να ασκήσουν μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική. Είναι αμφίβολο όμως ότι υπάρχουν αυτά τα περιθώρια στον σημερινό καπιταλισμό.


Η προσφυγή στην αριστερή ρητορεία του 1930 είναι εντελώς παρωχημένη. Όχι όμως και τα μαθήματα από την εμπειρία της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων του Εικοστού Αιώνα πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ακριβώς επειδή ο κόσμος που θεμελιώθηκε το 1945 βρίσκεται τώρα σε κρίση και απέρχεται.


Η επείγουσα, πιεστική, ελάχιστα κατανοητή ανάγκη ενός νέου “Τσίμερβαλντ”


Από την άλλη, στην Ευρώπη βρισκόμαστε άλλωστε αντικειμενικά, όλο και περισσότερο, εντός ενιαίου κράτους, ενώ εξακολουθούμε υποκειμενικά να νοιώθουμε, να νομίζουμε και να δρούμε εντός μιας εθνικής πραγματικότητας που είναι όλο και πιο εικονική.


Είναι σήμερα στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς, απαραίτητο για όποιον θέλει να κάνει πολιτική απέναντι και όχι εντός του “συστήματος”, όχι απλώς μια “Διεθνής”, αλλά ένα σταδιακά σχηματιζόμενο νέο διεθνές πολιτικό εργαλείο, που το ένα πόδι του θα είναι βαθιά ριζωμένο στις εθνικές πραγματικότητες, το άλλο στη διεθνή. Χρειάζεται δηλαδή μια “διάσκεψη του Τσίμερβαλντ ΙΙ” (2), που να συγκεντρώσει τις δυνάμεις που συνδυάζουν σοβαρότητα και ριζοσπαστικότητα, λαϊκότητα και εθνικό ρίζωμα.


Τέτοιο ρόλο δεν μπορεί να παίξει ούτε βέβαια η Σοσιαλιστική Διεθνής και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ούτε όμως και η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Ευρωπαϊκή Αριστερά.


Χρειάζεται κάτι καινούριο.


Μετά άλλωστε τις μεγάλες τραγωδίες και αποτυχίες της Αριστεράς κατά τον 20ό αιώνα, παραμένει ανοιχτό ζήτημα ένα εναλλακτικό όραμα για τον κόσμο τον 21ο αιώνα.


Προς το παρόν ούτε η δυτική αριστερά, ούτε η Ρωσία, η Κίνα ή οι BRIICS διαθέτουν τέτοιο όραμα, στρατηγικά απαραίτητο για μια νικηφόρα αντιπαράθεση με το Χάος και την Καταστροφή που οργανώνει το παγκόσμιο Χρήμα, δρώντας όπως ο καρκίνος στο σώμα του ανθρώπινου Γένους.


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ


1 Για το θέμα της ισλαμικής τρομοκρατίας και της ευρωπαϊκής πολιτικής δες ενδεικτικά:


Hillary Confirms Saudi Arabia, Qatar Fund ISIS In Leaked Email


BAE: secret papers reveal threats from Saudi prince


Uptick In UK Terrorism Could Be Linked To Corbyn’s Pledge To Halt Saudi Arms Sales


2. Δες σχετικά http://www.konstantakopoulos.gr/2017/06/03/%ce%bf-k%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ac%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b2%ce%b1%cf%84%ce%b6%ce%ae%ce%b4%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b8%ce%ac%ce%bb%ce%b1%ce%bc


3 Η Διάσκεψη του Τσίμερβαλντ συνήλθε το 1915 στην ομώνυμη πόλη της Ελβετίας συγκεντρώνοντας τους λίγους Σοσιαλιστές που δεν είχαν συμβιβασθεί με τη φιλοπόλεμη πολιτική των κυβερνήσεών τους κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπήρξε ο θεμέλιος λίθος στην πορεία που οδήγησε στη Ρωσική Επανάσταση του 1917.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...