Sonntag, 27. April 2008

Andre Gorz και η αξία της ζωής

Τόσο στην «αθλιότητα του σήμερα», όσο και στους «δρόμους του παραδείσου", ο Γκόρζ πιστεύει ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να αναλώνει τη ζωή του σε κάθε είδους αλλοτριωτικές εργασίες, και να δουλεύει από το πρωϊ ως το βράδυ, χωρίς διακοπή και χωρίς να παίρνει ανάσα, ξεχνώντας πως δεν ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε.
Τεκμηριώνει αυτή του τη άποψη, όχι μόνο ιδεολογικά, δηλαδή το τί θα έπρεπε να είναι το σωστό, αλλά και τεχνοκρατικά και ιστορικά.
Η ζωή έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία 200 χρόνια. Η αύξηση της παραγωγικότητας είναι εκπληκτική. Οι μηχανές δουλεύουν νύχτα μέρα και παράγουν εκατοντάδες αγαθά, που παλιότερα η ανθρωπότητα θα χρειάζονταν χιλιάδες φορές περισσότερο κόπο για να παράγει.
Για παράδειγμα ένα απλό εργαλείο σαν το πλυντήριο περικλείει ένα σύνολο γνώσεων που ξεπερνάει κατά πολύ τις ικανότητες πολλών δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων.
Επομένως, αφού η σημερινή τεχνολογία έχει οδηγήσει την παραγωγικότατα σε απίστευτα ύψη, ο άνθρωπος θα έπρεπε να δουλεύει πολύ λιγότερο από το παρελθόν για να παράγει περισσότερο πλούτο, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για την κοινωνία.
Σκεφτείτε, λ.χ. πόσες ώρες έπρεπε να ξοδέψει μια οικογένεια του 15ου αιώνα για να παράγει αυτά που χρειάζονταν για να ζήσει και πόσες ώρες χρειάζεται σήμερα. Η διαφορά είναι ανυπολόγιστη! Μόνο να ανάψει τη λάμπα ή τα κεριά πέρναγε μια ώρα. Σήμερα πατάει ένα κουμπί!
Για να κουβαλήσει νερό, ξόδευε καθημερινά ώρες, σήμερα ανοίγει τη βρύση. Για να ανταλλάξει τα προϊόντα που του περίσσευαν με άλλα που χρειαζότανε, ή για να προμηθευτεί κάποια άλλα, έπρεπε να ξοδέψει ώρες και μέρες, ενώ σήμερα πετάγεσαι στο απέναντι σούπερ μάρκετ. Ταξιδεύει με ανυπολόγιστες ταχύτητες και η μεταβίβαση της γνώσης είναι σχεδόν άμεση.
Ο κατάλογος σύγκρισης είναι ατέλειωτος. Στην πραγματικότητα, λίγες ώρες την ήμερα θα έφταναν και θα περίσσευαν για να παραχθούν αφ ενός τα είδη πρώτης ανάγκης, και αφ ετέρου τα αγαθά που ναι μεν δεν είναι πρώτης ανάγκης, αλλά είναι αυτά που μας προκαλούν ιδιαίτερη ευχαρίστηση, όταν τα είδη πρώτης ανάγκης τα έχουμε εξασφαλίσει.
Και όμως, όχι μόνο δεν παρατηρείται μια τάση μείωσης του χρόνου εργασίας, αλλά αντίθετα, τα τελευταία 25 χρόνια και κυρίως μετά τη πτώση του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο. Όσοι σήμερα δουλεύουν, όσοι δηλαδή έχουν δουλειά και δεν είναι άνεργοι, δουλεύουν περισσότερο ενώ αναπαράγεται ένα άνεργο προλεταριάτο που αυξάνει αδιάκοπα. Έχουμε περισσότερη ανεργία, αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου απασχόλησης, μείωση των αμοιβών, μείωση των συντάξεων και αύξηση του συνολικού χρόνου εργασίας μιας ζωής!

Το δίλλημα πλήρης απασχόληση ή πλήρης ανεργία αρνείται έμμεσα το γεγονός της εκ των πραγμάτων μείωσης του κοινωνικά αναγκαίου χρόνου εργασίας και κατανέμει αυτή τη μείωση με το πιο άνισο τρόπο: ποινικοποιώντας και περιθωριοποιώντας τους άνεργους ώστε να προστατευτεί η φύση των κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα σε εργοδότες και μισθωτούς. Παράλληλα, με την αφόρητη πίεση που ασκείται για περισσότερη εργασία με μικρότερες αμοιβές στους πολλούς, δημιουργείται μια κάστα «ειδικών» που αμείβονται με τεράστια ποσά, στηρίζοντας με τις «ειδικές» γνώσεις την διατήρηση αυτού του συστήματος υποδούλωσης και αλλοτρίωσης.

Η αύξηση του χρόνου απασχόλησης και επομένως η μείωση του ελεύθερου χρόνου, έχει σαν παράπλευρη απώλεια και τη ολοένα και μεγαλύτερη αποδόμηση των ανθρώπινων δεξιοτήτων. Ο άνθρωπος αποβλακώνεται, ξεχνάει να κάνει πράγματα που έκανε αιώνες τώρα. Αν η ανθρωπότητα είχε τραβήξει τον πρώτο δρόμο, δηλαδή το δρόμο της μείωσης του χρόνου εργασίας , την έξοδο της κρίσης προς τα αριστερά, όπως ονομάζει ο ίδιος, τότε, όχι μόνο θα υπήρχε πλήρης απασχόληση, αλλά θα υπήρχε περισσότερος ελεύθερος χρόνος που θα μπορούσε ο καθένας να το διαθέσει όπως ήθελε. Να λιάζεται και να χαζεύει στην παραλία, να σκάβει τον κήπο του, να διαβάζει, να ζωγραφίζει, να ασχολείται με την οικογένεια του, με τους φίλους του, με τη φύση, με ένα λόγο με την ζωή και όχι με το εργοστάσιο ή το γραφείο ή το χρηματιστήριο!
Στην συνέχεια αυτής της θέσης (δηλαδή λιγότερη εργασία για τον καθένα, απασχόληση για όλους), που τεκμηριώνει με πολλά παραδείγματα και πολλά στοιχεία, υποστηρίζει, σαν φυσική συνέπεια των παραπάνω, ότι η κοινωνία θα πρέπει να εξασφαλίσει σε κάθε μέλος της ένα ισόβιο κοινωνικό μισθό, ικανό για να ζει καλά, είτε εργάζεται είτε όχι. Μπορεί αυτά να ακούγονται παράλογα, αλλά δεν είναι.

Ο Ανρε Γκόρζ, πιστεύει ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη να δουλεύει, γιατί η προσφορά και η αλληλεγγύη είναι ανθρώπινες ιδιότητες που στην αποξένωση που έχει υποστεί στη σκληρή καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε τις έχει χάσει. Στο ίδιο πνεύμα με τον Ζαν Κλώντ Μισεά εξαίρει το κυρίαρχο ρόλο που έπαιζε το δώρο σε όλες τις αρχαϊκές κοινωνίες, όταν ο άνθρωπος δεν είχε ξεπέσει στη κυνικότητα όπου όλα πρέπει να ανταλλάσσονται με βάση την πληρωμή και το χρήμα, ακόμα και ο έρωτας! Οι μη οικονομικές δραστηριότητες αποτελούν την ίδια την ουσία της ζωής. Περιλαμβάνουν όλα όσα γίνονται όχι για τα χρήματα αλλά για τη φιλία, την αγάπη την συμπόνια, την επιθυμία για προσφορά βοήθειας, ή για την ικανοποίηση, την απόλαυση, την χαρά που μας δίνει η ίδια η δραστηριότητα τόσο στην εξέλιξη όσο και στο αποτέλεσμα της.
Πρέπει να αποτολμήσουμε να αποχωριστούμε αυτή τη κοινωνία που πεθαίνει και που δεν πρόκειται να ξαναγεννηθεί. Πρέπει να αποτολμήσουμε την έξοδο. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε από τις θεραπείες της «κρίσης» γιατί δεν υπάρχει πια κρίση. Έχει εγκατασταθεί ένα νέο σύστημα που καταργεί μαζικά την εργασία. Παλινορθώνει τις χειρότερες μορφές καταδυνάστευσης , υποδούλωσης, εκμετάλλευσης, εξαναγκάζοντας όλους να πολεμούν εναντίον όλων για να αποχτήσουν αυτήν την εργασία την οποία καταργεί.
Κατακριτής της οικονομικής παγκοσμιοποίησης καταγγέλλει το σημερινό υπερεθνικό καθεστώς, που έχει συμβάλει καθοριστικά σ την απομόνωση του ατόμου από οποιαδήποτε αίσθηση αλληλεγγύης και ανθρωπισμού.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ.(σελίδα 38 της αθλιότητας του σήμερα και η προοπτική για το αύριο)

Η Εταιρεία είναι ένα υπερεθνικό δίκτυο και το κέντρο συντονισμού και στρατηγικών αποφάσεων της έχει μόνο κατ επίφαση εθνικότητα, ανάλογα με την προέλευση της. Η έδρα της μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε. Με το παιγνίδι των τιμών μεταφοράς, η εταιρεία πραγματοποιεί τα κέρδη της εκεί όπου πληρώνει λιγότερους η καθόλου φόρους. Διαπραγματεύεται ως εξουσία προς εξουσία με τα εθνικά κράτη, τα ωθεί σε ανταγωνισμό και δημιουργεί τις μονάδες της εκεί όπου βρίσκει τις πιο σημαντικές επιχορηγήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις, τις καλύτερες υποδομές, ένα πειθαρχημένο και φτηνό εργατικό δυναμικό. Εκεί εξασφαλίζει ένα είδος ετεροδικίας στερώντας το εθνικό κράτος από εκείνο το χαρακτηριστικό της εθνικής κυριαρχίας του, δηλαδή του να εισπράττει φόρους και να καθορίζει συντελεστές.
«Το κεφάλαιο είναι πια ο μόνος κάτοχος της εξουσίας» γράφει ο Μάρκο Ρεβέλι» ικανό να αποφασίζει άμεσα, με μια αυθαίρετη πράξη, τη μοίρα των εθνών» και να «υπαγορεύει τους δικούς του κανόνες στον παλιό κυρίαρχο.
Ποτέ ο καπιταλισμός δεν είχε καταφέρει να χειραφετηθεί τόσο ολοκληρωτικά από την πολιτική εξουσία. Όμως πρέπει να προστεθεί ότι τα κράτη τα οποία υποκαθιστά είναι εθνικά κράτη και κατόρθωσε να τα καταδυναστεύει δημιουργώντας ένα υπερεθνικό κράτος, παντοδύναμο με τους δικούς του θεσμούς, τους μηχανισμούς και τα δίκτυα επιρροής .
Αυτοί οι θεσμοί είναι, όπως έχει γίνει ήδη κατανοητό, η Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου (ΠΟΕ, πρώην GATT) το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΟΟΣΑ.

Αυτοί οι θεσμοί δημιουργούν και επιβάλλουν τους Νόμους τους, σύμφωνα με τους οποίους ρυθμίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, προσδιορίζουν και επιβάλουν και ποια εμπορεύματα, πρέπει να κυκλοφορούν χωρίς όρια, ακόμα και αν αυτά είναι τοξικά ή βιολογικά τροποποιημένα, και έχουν καταφέρει να επιβάλλουν σε όλα τα μέλη τους, δηλαδή σε όλο τον πλανήτη το δόγμα του φιλελευθερισμού, σύμφωνα με τον οποίο, όλα τα προβλήματα θα τα λύσει το αόρατο χέρι της αγοράς.
Όλα τα ζωτικά θέματα κάθε εθνικού κράτους, όπως ασφαλιστικό, ωράρια εργασίας, ύψη αμοιβών εργασίας, ρυθμίζονται εξωτερικά, καθιστώντας τη πολιτική διακυβέρνηση κάθε κράτους μια απλή και ασήμαντη συμμορία ηλίθιων παπαγάλων.
Τελειώνοντας την μικρή αυτή αναφορά στον Ανδρε Γκόρζ, παρότι είναι ένα μεγάλος κριτής της παγκοσμιοποίησης, όπως αυτή εμφανίζεται σήμερα, πιστεύει, ότι δεν είναι η επιστροφή στα εθνικά κράτη που θα λύσει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η παγκοσμιοποίησης, αλλά η αντίσταση ενάντια στο παγκοσμιοποιημένο Κεφάλαιο από όλα τα εθνικά κράτη μαζί και ομαδικά, προκειμένου η αντίσταση να είναι αποτελεσματική.
Επομένως μια παγκοσμιοποιημένη αντίσταση σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, με άλλες ηθικές και άλλες αξίες που οφείλουν οι λαοί να κάνουν κτήμα τους, σημαία τους και όραμά τους.

Ο Andre Gorz, γεννήθηκε το 1923 στην Βιέννη από πατέρα ξυλέμπορο. Το 1947 συνάντησε την σύντροφο της ζωής του. Σπούδασε μηχανικός στην Ελβετία και στις αρχές της δεκαετίας του 50 μετακόμισε στο Παρίσι όπου συνεργάστηκε με τον Ζαν Πωλ Σαρτρ στο περιοδικό "Les temps modernes».

Το 1983 εγκατέλειψε την απασχόληση εκτός σπιτιού και αφοσιώθηκε στην συντρόφισσα του Ντορίν, όταν συνειδητοποιήσε πόσο μοναδική είναι η ζωή. Το 2007, αυτοκτόνησαν στο σπίτι τους, πιασμένοι χέρι - χέρι, ανάμεσα σε δεκάδες γράμματα φίλων τους. Αυτοκτόνησαν, γιατί όπως γράφει ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να αντέξει να μείνει χωρίς αυτην που αγάπησε όσο τιποτε άλλο στο κόσμο. Εκείνη ήταν 82 χρονών και έζησε 32 χρόνια αντιμετωπίζοντας με μεγάλη γεναιότητα την ανίατη ασθένεια, απο την οποία έπασχε και αυτός 84 χρόνων. Άφησε πίσω του ένα πλούσιο, ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό, κυρίως όμως ενα βαθειά ανθρώπινο έργο.

«έχεις κοντύνει 6 εκατοστά, έχεις απομείνει 45 κιλά, αλλά συνεχίζεις να είσαι όμορφη, χαριτωμένη και ποθητή και σ αγαπώ περισσότερο παρά ποτέ» λέει με απέραντη τρυφερότητα στην αγαπημένη του.
Έφυγαν, πλημμυρισμένοι με την αγάπη τους, όπως ακριβώς έζησαν!

Σημείωση:Τα πλάγια γράμματα είναι λόγια του βιβλίου, αντιγραφή.

25 Kommentare:

  1. ΕΚΔΟΧΗ 1Η: Το 2058 θα λέμε: -"Πριν από μισό αιώνα, το 2008, όταν ο άνθρωπος δούλευε "σαν σκυλί" 8 και και 10 ώρες την ημέρα..."

    ΕΚΔΟΧΗ 2Η: Το 2058 θα λέμε: -"Πριν από μισό αίώνα, το 2008, όταν ο άνθρωπος τεμπέλιαζε "σαν κοπρόσκυλο" έχοντας 8 - 10 ώρες ελέυθερο χρόνο την ημέρα...".

    Η 1η εκδοχή βλέπει το δέντρο αλλά όχι το δάσος. Βλέπει την τεχνολογία, την επιστήμη,την παραγωγικότητα, αλλά δεν βλέπει αυτό που βλέπει η 2η εκδοχή: Ότι ο καπιταλισμός είναι στη βάση του πρωτίστως "πολιτικός" και δευτερευόντως "οικονομικός". Ενδιαφέρεται να χειραγωγήσει τον άνθρωπο, να τον αλλοτριώσει, να τον μεταβάλει σε υπήκοο, σε ζώο (res) και δευτερευόντωας να καρπωθεί την υπεραξία του.
    Είναι πρώτα παιχνίδι δύναμης και επιβολής και δευτερευόντως επιχειρηματικότητας. Όποιος δεν το καταλαβαίνει σήμερα, ας περιμένει το 2058 (μόνο που αν δεν το καταλαβαίνει σήμερα, τότε θα έχει αποβλακωθεί τόσο που θα είναι αργά να καταλάβει)!

    AntwortenLöschen
  2. Το θέμα είναι πως μόνο με την δουλειά μπορούν να μας κρατάνε μαντρωμένους,γιατί αυτό θέλουν να είμαστε.Μη σκεπτόμενα όντα.

    AntwortenLöschen
  3. @ zalmoxis,
    Καλημέρα και χρόνια πολλά. Νομίζω, ότι είμαστε οι μόνοι Χ.Ο. που κάναμε Ανάσταση χωρίς κρέας;
    Εγώ έφτιαξα ταμπουλέ και έβρασα πατάτες και σήμερα έχει σαλάτα και μακαρονάδα το μενού

    Η δουλειά, όταν δεν είναι δουλεία είναι ευχαρίστηση, δημιουργία, ζωή! Είναι αυτό που ανέπτυξε ο άνθρωπος και οι πρόγονοι του ανθρώπου, εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
    Και εδώ που τα λέμε, υπάρχει κανένα ζωντανό που να μη δουλεύει;
    Και είναι αυτή, που διαλεκτικά έκανε τον άνθρωπο. Αυτή που ανέπτυξε τον εγκέφαλό του και διπλασίασε το βάρος του.
    Αν δεν δουλεύαμε, γιατί –ας πούμε- θα τα βρίσκαμε όλα στη φύση εύκολα – θα ζούσαμε πάνω στα ωραία δένδρα.
    Θα ήμασταν στην αγκαλιά της μαμάς, γιατί το μπαμπά δεν θα τον γνωρίζαμε και διάφορα άλλα που γνωρίζεις.
    Τώρα, δεν θα έλεγα με σιγουριά, αν καλώς ξεπεράσαμε την προπολιτιστική εποχή και κακώς κατεβήκαμε από τα δένδρα, αφού αυτή η εξέλιξη δεν είναι πια αγαθή και καλή, αλλά εξοντώνει την βιόσφαιρα και βέβαια και εμάς πιο πριν.
    Όμως, ο homo sapiens διαθέτει σήμερα όλα τα μέσα, για να ανατρέψει αυτή την στρέβλωση, υπέρ μιας αγαθής ανθρωπότητας.

    Για το δεύτερο μισό, ότι δεν είναι η οικονομική κυριαρχία, που ανακυκλώνει και αυτοπαράγει το σύστημα, αλλά η κυριαρχία για την κυριαρχία, η εξουσία για την εξουσία, μια δηλαδή εντελώς σχιζοφρενική στρέβλωση του – ούτως ή άλλως μη ανθρώπινου – καπιταλιστικού συστήματος, συμφωνώ μαζί σου, αλλά θα προσθέσω και μερικά αυτονόητα, για να μην ξεχνάμε, ότι εκείνο που πρέπει να καταργηθεί είναι και ο καπιταλισμός και η εξουσία (όταν δεν είναι ιεραρχία και κοινωνική οργάνωση) και η καπιταλιστική εξουσία .
    Ο καπιταλισμός σαν οικονομικό σύστημα επηρεάζει και εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους εξ ίσου πολύπλοκα και ασφυκτικά.
    Θα αναφέρω ένα παράδειγμα:
    Χτίζεται ένα εργοστάσιο παραγωγής μεταλλαγμένων προϊόντων. Αν υπάρξει, λέω αν υπάρξει μια αποτελεσματική αντίδραση για να σταματήσει η παραγωγή και να κλίσει το εργοστάσιο, θα βρεθούν αντιμέτωποι εργαζόμενοι με εργαζόμενους. Και αυτό, όπως αντιλαμβάνεσαι δεν είναι ένα φανταστικό παράδειγμα, αλλά έχει συμβεί και συμβαίνει και θα συμβαίνει, όσο υπάρχει εξαρτημένη εργασία και καπιταλισμός!


    Καλημέρα @ Stain
    Όχι με τη δουλειά, αλλά με τον φόβο της μη δουλειάς, μας κρατάνε μαντρωμένους

    AntwortenLöschen
  4. Γειά σου ange-ta. Kρίνοντας την όλη φιλοσοφία που εκφράζει ο Andre Gorz, είναι φανερό πως έχει επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό απ' την συνεργασία του με τον Ζαν Πολ Σαρτρ. Το καπιταλιστικό μοντέλο εργασίας και ανάπτυξης έχει πλέον αγγίξει τα όρια του - ή θα καταρρεύσει ή θα μετεξελιχθεί βαθμιαία σε κάτι άλλο.

    AntwortenLöschen
  5. Δουλευουμε?
    Που? εδω στην Ελλαδα?
    Καλααα.......

    κι εν πασει περιπτωσει δουλευουμε για να μπορουμε να χρεωνόμαστε ωστε να αγοραζουμε αχρηστα πραγματα διοτι το σαθρο διεθνες οικονομικο συστημα μονο με αυτο τον τροπο μπορει να παρατείνει την επιβίωσή του, αγνωστο για ποσο ακόμα.

    και οποιανου δεν του αρεσει, να βγαλει την τηλεόραση απο την πριζα και το συστημα θα καταρευσει. εφοσον δεν το κανει, δικαιουται να παρηγοριεται με βλακειες.

    AntwortenLöschen
  6. @ Zorba the Greek said...
    Γεια σου Ζορμπά! Το καπιταλιστικό μοντέλο εργασίας και ανάπτυξης έχει πλέον αγγίξει και φοβάμαι ότι τα έχει ξεπεράσει τα όρια του. ο Αντρέ Γκόρζ, δεν είναι ο μόνος που υποστηρίζει τέτοιες απόψεις, και ευτυχώς δηλαδή. Εγω θα τον έλεγα αναρχικό με πολύ ανθρωπιά. Και τα 4 βιβλία του που διάβασα ήταν καταπληκτικά. Νομίζω, ότι βγήκα ένα κομματάκι πιο ανθρώπινη από την ανάγνωσή τους.
    Μακάρι να πολλαπλασιαστούν αυτοί οι στοχαστές!!

    @ γουφας
    Γειά σου Γούφα,
    Υπάρχει ένα κίνημα μινιμαλιστών. Δουλεύουμε λιγότερο, καταναλώνουμε λιγότερο, απολαμβάνουμε τη ζωή, την οικογένεια και τους φίλους μας περισσότερο και σουβλίζουμε σπόρους ολοένα και περισσότερο!!!
    Τώρα που λέω για σπόρους γύρισα σπίτι πεινασμένη και πλάκωσα δυο μακαρονάδες και σφαδάζω από τους πόνους έτσι που έφαγα. Βλέπεις δεν είχα κάρβουνα για να σουβλίσω τους καρπούς που απέμειναν από την Λαμπρή

    AntwortenLöschen
  7. Χρονιά πολλά ange-ta αν και δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς γιορτάζουμε κάθε χρόνο το Πάσχα ... ή μάλλον προσπαθώ να καταλάβω αλλά βλέποντας τους ίδιους του εαυτούς μας να σέρνονται εθιμικά στις εκλησσίες για να "χαρούν" τάχα με την νίκη (sic) κατά του Θανάτου και το επόμενο πρωϊνό να γλεντήσουν την εδωδανά ζωή, είμαι τουλάχιστον για ένα βέβαιοσ, πως είμαι μάστοροι στο να παραμυθιαζόμαστε ...

    Τέλος πάντων το θέμα μας είναι πως αντιμετωπίζεται η δουλεία του καπιταλισμού, εαν κατάλαβα καλά. Θα σε στεναχωρήσω αλλά η γνώμη μου, η αίσθησή μου, είναι πως ο Γκόρτζ (και η Παπαρήγα) βλέπουν μόνο την μια παράμετρο ενός υπερ-πολύπλοκου ζητήματος που είναι και ανθρωπολογικό. Το ευχολόγιο να αντισταθούμε στον καπιταλισμό είναι τόσο όμορφα αόριστο! Να αντισταθούμε, πως;; Γιατί;; Μήπως επειδή είναι τόσο γοητευτικός;; Η διατύπωση μου φαίρνει στο μυαλό την όμορφη και χυμώδη εκείνη νεανίδα που ριγεί στο ερωτικό κάλεσμα του γοητευτικού νεανίσκου και αντιστέκεται για να παρατείνει την απόλαυση του ερωτικού καλέσματος ...

    Γιατί να αντισταθούμε; Δεν υπάρχουν άλλοι γοητευτικοί άνδρες;; Α, ώστε δεν υπάρχουν;;; Πείτε το λοιπόν! Να δούμε το πρόβλημα στην ρίζα του.

    Όταν λέει ο Γκόρζ ότι έχουμε σήμερα ένα σωρτό μηχανές και θα έπρεπε να δουλεύουμε λιγότερο, έχει μήπως (μήπως λέω) αναλογιστεί ότι για να φτιαχθούν αυτές οι μηχανές θα πρέπει να έχουν δουλέψει και πρέπει να δουλεύουν συνεχώς πολλοί άνθρωποι για να της δημιουργήσουν (από το R&D σε Πανεπιστήμια, μέχρι τα εξωτικά υλικά που πρέπει να βρεθούν ή να κατασκευαστούν τεχνικά). Έχει μήπως αναλογιστεί πως μπορεί μεν οι μηχανές να γλυτώνουν εργατικά χέρια απο την μια (οπότε δημιόυργούν άνετους και ωραίους) αλλά απο την άλλη αυτά ακριβώς τα εργατικά χέρια είναι οι άνεργοι και οι πεινασμένοι; Έχει αναλογιστεί μήπως ότι ταυτόχρονα με τις μηχανές γεννιούνται συνεχώς νέοι άνθρωποι, οι οποίοι θα θελήσουν να έχουν πρόσβαση σε όλες αυτές τις ανέσεις τι οποίες φτιάξαμε για να απολαμβάνουμε στον ελεύθερό μας χρόνο;

    Θα σου το πω και πολύ πρακτικά μπας και είτε εσυ ή καποιος άλλος φίλος μου δώσει μια πρακτικά συμβουλή ... αντίστασης κατά του καπιταλισμού.

    Ήμουν στο χωριό που λες την Μεγάλη Βδομάδα με την οικογένεια και συγγενείς βουνίσιους. Απόλαυσα την άνοιξη (εμείς εκεί πάνω στην Ήπειρο για να σου δώσω και μια νότα ελπίδας, έχουμε νερό πολύ, λουλούδια παντού, δένδρα πολλά, αλεπούδες, σκίουρους, αγριογούρουνα, ακόμη και λύκους! Εννοείτε φυσικά κότες, πρόβατα και κατσίκια...

    Λοιπόν παράδεισος ... αμ δε! Γιατί άδειασαν τα χωριά μας την δεκαετία 50-70? Πλέον έχουν μείνει ΜΟΝΟ συνταξιούχοι οι οποίοι πάντως κάνουν καταπληκτικές διακοπές :)

    Εαν όμως δεν είχαν την σύνταξή τους μεγάλο πρόβλημα! Φαντάσου ένα απο τα ξαδέριφα μου, το μόνο που είχε μείνει στο χωριό (όλοι οι υπόλοιποι έχουν "ξενιτευτεί" είτε στην Αθήνα ή στην καλύτερη περίπτωση στα Ιωάννινα) αποφάσισε μετά από 20 χρόνια ως κτηνοτρόφος να γίνει παπάς! Γιατί; Μα επειδή τα οικονομικά ως κτηνοτρόφος δεν τον έβγαζαν "πέρα". Τα ζώα είναι σχεδόν όπως οι άνθρωποι όσον αφορά την περιποίησή τους (χρόνος, χώρος, χρειάζεται να έχεις πάρα πολλά, ασθένειες, κλπ), η γεωργία είναι εξαιρετικά επιρεπής στις καιρικές συνθήκες και όπως ο τουρισμός εποχιακής "παραγωγής", απλά δεν μπορούσε να ζήσει την οικογένειά του! Το σπίτι στο χωριό διαθέτει πλέον ρεύμα, τηλέφωνο & τηλεόραση τα οποία φυσικά κοστίζουν, τα παιδιά απαιτούν τουλάχιστον ρούχα και αναζητούν μόρφωση και δυνατότητες εξέλιξης! Δεν μιλάμε για διασκέδαση και τέχνες ...

    Ελπίζω να βλέπεις την εικόνα. Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Διότι πολύ απλά όπως διαισθάνεται ο Γκόρζ και αντιλαμβανόμαστε όλοι μας, είναι εξαιρειτκά δύσκολο εως αδύνατο να αντισταθούμε στον πολιτισμό και τις ευκολίες του και δεν μίλησα καθόλου για υγεία και περίθαλψη. Όλα αυτά τα αγαθά λοιπόν του πολιτισμού όσες και μηχανές και να διαθέτουμε,βασίζονται σε ένα υπερ-πολύπλοκο δίκτυο ανθρώπων (ανθρώπινης εργασίας) και φυσικών πόρων. Πλέον δεν μπορεί να ζήσει κανείς μόνο με την προσωπική φσυική του εργασία. Πρέπει να πληρώσει ρεύμα, το ταξί για να τον πάει στο νοσοκομείο, πρέπει να είναι ασφαλισμένος για να πληρωθεί το νοσοκομείο, πρέπει να πληρώσει τηλέφωνα και οικιασκές συκευές για να έχει απο τα θερμοκήπεια που λειτουργούν σε σημεία μακριά απο τον τόπο διαμονής του κρέας και λαχανικά τον χειμώνα.

    Και βέβαια εδω μπαίνει και ο καπιταλισμός, διότι για να φτιαχθούν οι τεράτιες υποδομές απαιτούνται επενδύσεις μακροχόνιες με μεγάλο ρίσκο και πολύ μεγάλα ποσά ... Το καταραμένο το κέρδος είναι όμως αυτό που βασικά κάνει την ζημιά αλλά και η ανθρώπινη ΑΠΛΗΣΤΙΑ! Ο Γκόρζ θα έπρεπε να το αναλύσει περισσότερο ... και Ρουσσώ με το κοινωνικό του συμβόλαιο και ο Μάρξ σε ένα συμφωνούν με τους "φιλελεύθερους" πως το Άτομο είναι απο την "Φύση" του ελεύθερο. Δηλαδή ο ξάδερφός μου όπως εσυ και εγω έχει και εκείνος δικαίωμα στον Πολιτισμό που θα του εξασφαλίσει την ατομική και οικογενειακή του ΑΥΤΟ-διάθεση και πολύ περισσότερο να αγωνισθεί για το ΑΤΟΜΙΚΟ του δικαίωμα με κάθε "νόμιμο" μέσο ...

    Πως να αντισταθεί κανείς στο φυσικό (ενστικώδες - ζωικό) δικαίωμα για αυτο-διάθεση, ζωή, περισσότερη ζωή, ανέσεις και γιατί όχι και "χλυδή"; Πως μπορεί να στηριχθεί οποιαδήποτε ηθική ή κοινωνική συνοχή σε κάτι τόσο μικρό όπως το ΑΤΟΜΟ;

    AntwortenLöschen
  8. Xρόνια πολλά @ Μιράζ,
    οφθαλμαπάτη και μαχητικό αερόπλανο μαζί!

    Σε περίμενα στο πόστ μου για την ημέρα της γης!
    Πολλά μου έγραψες και χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί αυτό είναι το νόημα του blogging.

    Τι γιορτάζομε:
    Οι περισσότερες θρησκευτικές γιορτές κρύβουν κάτι παγανιστικό, την Ανάσταση γιορτάζουμε την άφιξη της άνοιξης και βέβαια τη νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο, γιατί η φύση μοιάζει να πεθαίνει τον χειμώνα.
    Να πάρουμε αυτά που λες ένα ένα.
    Όταν , συγκρίνεις τον Ανδρέ Γκόρζ με την Παπαρήγα, έχεις κάνει ένα φάουλ ήδη.
    Όταν μου λες, ότι ο καπιταλισμός είναι γοητευτικός, ένα δεύτερο φάουλ, γιατί εμένα μου φέρνει αναγούλα, και δεν με σεξουαλίζει καθόλου, μιας και μιλάμε για σεξ, μια γυαλιστερή 8Χ8.
    Πάμε στις μηχανές τώρα. Λες να μη γνωρίζει η Γκόρζ, ότι για να γίνουν μηχανές χρειάζεται ανθρώπινος μόχθος και κόπος; Είναι όμως αυτές οι μηχανές που (θα έπρεπε να) ξεκουράζουν τον άνθρωπο από συνεχή και αδιάκοπο κόπο. Του κάνουν τη ζωή του πιο εύκολη. Παράγουν απίστευτο πλούτο και κάνουν τη ζωή ωραία, γιατί σου αφήνουν χρόνο να σκεφτείς και να δημιουργήσεις.
    Η αδυναμία αυτής της εξέλιξης οφείλεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη απληστία που εμποδίζει τον άνθρωπο να μοιράσει το παραγόμενο πλούτο, αλλά θέλει να τον κρατήσει για την πάρτη του, για να ασκεί την εξουσία του πάνω στις ατέλειωτες μάζες των φτωχών και ανήμπορων και δυστυχισμένων.
    Μάλιστα ο παραγόμενος σημερινός πλούτος των ολίγων έγκειται ΚΑΙ στον υπερπληθυσμό. Από το ΦΠΑ, μόνο μαζεύονται δις και τρις και άλλα τρις επι τρις. Πολλά μωρά πολλά μπιμπερά και πάμπερς πολλά τρις και τερατρις. Και μια και μιλάμε για ΦΠΑ, η καλή μας η Ε.Ε. δεν συντηρείται από τους άμεσους φόρους, αλλά από τον ΦΠΑ! Αν είχε θεσπιστεί να συντηρούνται όλες οι επιτροπές της Ε.Ε. και τα δικαστήρια και οι θεσμοί από τους άμεσους φόρους, θα νομοθετούσαν διαφορετικά και ο κόσμος θα ήταν αλλιώς. Σήμερα πληρώνουν οι πολλοί από το στέρημα τους για να μιλάνε για δικαιοσύνη οι λίγοι.
    Όχι, βέβαια, το θέμα δεν είναι πώς αντιμετωπίζεται η δουλεία στον καπιταλισμό, αλλά πως αντιμετωπίζεται ο ίδιος ο καπιταλισμός.
    Ρωτάς: Δεν υπάρχουν άλλοι γοητευτικοί άνδρες;; Η ανθρωπότητα ΔΕΝ έχει κανένα λόγο να αποδείξει αν υπάρχει άλλο σύστημα πλην του καπιταλισμού η της οικονομίας της αγοράς, όπως τόσο ωραία το λέμε σήμερα, γιατί η περίοδος που η ανθρωπότητα ζει σε τέτοιο σύστημα είναι μηδέν, αν το συγκρίνεις με τα
    Τοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα χρόνια
    που έζησε χωρίς αυτόν.
    Πόσα χρόνια αλήθεια, εσύ που το ξέρεις και καλά; 10.000? 20.000? 100.000? Αν βάλεις και τις ανθρωπίδες, μερικά εκατομμύρια και αν θεωρήσουμε τη φύση δυνατή, δεν έχει κανένα λόγο να μην εξαφανίσει τον homo sapiens sapiens, μαζί με το μαλακισμένο του σύστημα της ελεύθερης αγοράς και να κάνε ένα άλλο homo !

    Μου μιλάς για το άδειασμα της επαρχίας, μα φίλε μου καλέ, η αστυφιλία δεν είναι το κύριο γνώρισμα του καπιταλισμού;;;
    Η κάνω κάποιο λάθος; Όχι δεν κάνω κανένα λάθος! Από το ξερίζωμα των μικρών οικονομιών και την εσωτερική μετανάστευση ξεκινάει ο καπιταλισμός και σήμερα από την μεγάλη μετανάστευση τρέφεται το τέρας της παγκοσμιοποίησης.

    Μου λές ότι το σπίτι στο χωριό διαθέτει πλέον ρεύμα, τηλέφωνο & τηλεόραση τα οποία φυσικά κοστίζουν. Θα μπορούσε να μην κόστιζε τίποτε, να ήταν νουλταριφ, που λέμε γερμανικά. Όπως τέτοια θα έπρεπε να είναι η παιδεία, η υγεία, η συγκοινωνία, σε λογικά και ανεκτά για το περιβάλλον επίπεδα. Σήμερα πετάς από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη πολύ φτηνότερα, ακόμα και σε απόλυτα νούμερα, από ότι πέταγες 20 χρόνια πριν, ενώ μια πτήση (όλη η μετακίνηση του αεροπλάνου) ας πούμε Φρανκφούρτη – Βομβάη κοστίζει 600.000 Ευρώ!!!! Ποιος πληρώνει τη διαφορά;;;;;;;;;;
    ΔΕΝ είναι πολιτισμός αυτό που ζούμε σήμερα, αλλά βαρβαρότητα, όπως λέει ο Μέλβιλ, μια μορφή προχωρημένης βαρβαρότητας.

    Πάμε τώρα στις υποδομές:
    Ο καπιταλισμός έφτιαξε τις υποδομές;
    Όχι βέβαια. Οι υποδομές φτιάχτηκαν από το κράτος. Και όταν αυτές είναι έτοιμες, τότε έρχεται ένας μάγκας Bill και τις αγοράζει έτοιμες. Τις εκμεταλλεύεται όσο γίνεται και μετά τις επιστρέφει στο κράτος.
    Από πού θέλεις να αρχίσω; Από τη ΔΕΗ; Τον ΟΤΕ; Τους σιδηρόδρομους; Τα λιμάνια, τους δρόμους, τα ορυχεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια, τα σχολεία;
    Ο Τσόμσκι, λέει ότι η Microsoft ήταν κρατική, όταν την αγόρασε ο κούκλος ο μεγαλοελεήμων. Τώρα επενδύει τα λεφτά της Bill & Melinda Gates Foundation για την παραγωγή βιοκαυσίμων, η βιολογικά μεταλλαγμένων… δεν θυμάμαι ακριβώς, προχθές το διάβασα σε μια οικολογική εφημερίδα.

    Άλλο φιλελεύθερος άλλο ελεύθερος.
    Φιλελεύθερος είναι αυτός που είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, χωρίς παρεμβολές, χωρίς όρια χωρίς δεσμεύσεις. Στον σημερινό κόσμο, αυτό που δοκιμάζεται είναι ακριβώς η αυτοδιάθεση του ατόμου, είναι η οικογένεια αυτή καθεαυτή, η μικρή οικογένεια που απέμεινε, εξ αιτίας ακριβώς αυτού του φιλελευθερισμού.
    Το πρώτο που διαλύει ο καπιταλισμός είναι η μεγάλη αγροτική οικογένεια, ενώ η σημερινή του έκφραση – ο παγκοσμιοποιημένος - θέλει να διαλύσει και τη μικρή πυρηνική οικογένεια.
    Τέλος, για την αντίσταση κατά της χλιδής:
    Αυτή θα πρέπει για μένα να είναι η καινούργια ηθική. Όπως γράφω και στον Γούφα
    Υπάρχει ένα κίνημα μινιμαλιστών, με δόγμα
    Δουλεύουμε λιγότερο, καταναλώνουμε λιγότερο, απολαμβάνουμε τη ζωή, την οικογένεια και τους φίλους μας περισσότερο και σουβλίζουμε σπόρους ολοένα και περισσότερο!!!

    Ζήτω οι σπόροι, κάτω το κρέας και η χλιδή.
    Ο σπόρος συμβολίζει την γυναίκα και την εποχή της ειρήνης, ενώ το κρέας τον αρσενικό. Από την εποχή του κυνηγίου.

    AntwortenLöschen
  9. σειρά μου στο άσχετο
    αλλά θέλω να σε βρώ πιό γρήγορα.
    Γιά πήγαινε λίγο και στο ποστ του φλεβάρη "Ο κατήφορος του Μίκη τελειωμό δεν έχει.,, εκεί που μου πως εκεί έδωσα μάχη με νύφες και μ αγγόνια.:)
    ( πειράζει να πω ζήτω οι σπόροι και η χλιδή;)

    AntwortenLöschen
  10. @ demetrat,
    ε καλά, μεγάλο ψώνιο ο τύπος!
    Με έτρωγε ο πειρασμός να μπώ και να του πώ, "εγώ τον α.πατσίνο τον ξέρω σαν ηθοποιό και μάλιστα κακό, τώρα έγινε και ιστορικός".
    Αλλά μακρυά απο ψώνια, χαλάς τη ζαχαρένια σου. Εδώ είμαστε για να αλλάζουμε κουβέντες χαρούμενες, όχι να συγχιζόμαστε.

    AntwortenLöschen
  11. Έλα βρε συνοδειπόρησα της ΓΑΙΑΣ, όχι και οφθαλμ-απάτη ο αντικατοπτρισμός σου (σας) ...

    Για τα προβλήματα της Γαίας και του ανθρώπου γράφω όπως πολύ καλά γνωρίζεις ... Ήμουν στα βουνά χωρίς Internet γι αυτό δεν σχολίασα την "ημέρα της γης". Το σχόλιό μου βέβαια θα ήταν όπως και το δικό σου -> αν τώρα σκεφτήκαμε να της αφιερώσουμε μια ημέρα φαντάσου πόσο δρόμο έχουμε να διανύσουμε για να της αφιερώσουμε και τις 365.

    Και αν συνγχίζω (που και που) μια blogger που εκτιμώ πολύ όπως εσυ είναι μπας και πιάσει τόπο ο προβληματισμός μου ακριβώς συζητώντας με ανθρώπους που γνωρίζω ότι σκέφτονται και δεν κάνουν απλά ηλεκτρονική δημοσιογραφία ;)

    Τουλάχιστον εσυ έδωσες (δεν διαπιστώνω ο Γκόρζ να έδωσε κάποια) μια λύση - πρακτική απάντηση - στο πως αντιστεκόμαστε στην ανθρώπινη ματαιοδοξία -> μινιμαλισμός. ΜΕΤΡΟ θα το έλεγα εγω μου φέρνει στο μυαλό τους αρχαίους έλληνες που όπως φαίνεται έχουν πολλά να μας διδάξουν ακόμη.

    Η αστυφυλία πως προκύπτει ότι ήταν ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ του καπιταλισμού και όχι δημιουργία της επιθυμίας μας να βρούμε μια καλύτερη ΖΩΗ μακριά από την ΦΤΩΧΙΑ της επαρχίας; Τι σχέση έχει ο καπιταλισμός με τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ της ΠΟΛΙΣ που αναζητά ο ξάδερφός μου και που εμείς γευόμαστε εδω και χρόνια (πικρά δεν λέω αλλά με τις ανέσεις του). Δηλαδή εάν ήταν ο κρατισμός που είχε δημιουργήσει το ΑΣΤΥ θα άλλαζε κάτι στο φαινόμενο της αστυφιλίας; Το γεγονός παραμένει ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ πως οι ΝΕΟΙ άνθρωποι δεν μπορούν να ΖΗΣΟΥΝ στην επαρχία και δεν φταίει η ΔΕΗ γι αυτό αλλά η άγρια - βουνίσια φύση! Την δεκαετία του '50-'60 που έφυγαν από εκεί οι γονείς μας δεν είχαν ούτε ρεύμα ούτε τηλέφωνο ούτε δρόμους ούτε γιατρούς! Αυτοί που συνεχίζουν να πηγαίνουν πίσω είναι μπουχτισμένοι 40άρηδες και συνταξιούχοι που διαθέτουν όμως ήδη ένα γερό "κομπόδεμα" απο χρήματα. Αυτοί μπορούν να συνδυάσουν την άγρια βουνίσια ζωή με τις ανέσεις της πόλης.

    Θα πρέπει να σκύψουμε πάνω σε αυτό το δεδομένο και να το κατανοήσουμε. Γιατί υπάρχει "φτώχια" στην επαρχία; Τι εννοούμε "φτώχια"; Έχει δικαίωμα ο ξεδερφός μου να αφήσει την μινιμαλιστική κτηνοτροφία και να γίνει παπάς ή τραγουδιστής ή ποδοσφαιριστής;

    Πρέπει νομίζω να κατανοήσουμε την μικρή εικόνα, γι αυτό ανάφερεα το παράδειγμα του ξαδέρφου μου. Αν κατανοήσουμε το δικό του αδιέξεδο, εκτιμώ πως θα καταλάβουμε και το παγκόσμιο ...

    Ας πούμε ο ξάδερφός μου χρειάζεται ενέργεια (ρεύμα) για να συντηρήσει τον χειμώνα τα τρόφιμά του (το ψυγείο του Γκόρτζ) και να βλέπει την νύχτα (φως). Το ρεύμα αυτό το παράγει σήμερα μια κρατική οντότητα (ΔΕΗ) θα μπορούσε να το παράγει και μια ιδιωτική εταιρεία. Είναι δυνατόν η κρατική ΔΕΗ να το προσφέρει δωρέαν;;; Πως μπορεί να γίνει αυτό; Για να το απλοποιήσουμε ας πούμε πως το ρεύμα μπορούν να το παράγουν και να το δώσουν στον ξαδερφό μου 10 άνθρωποι μέσω της εργασίας τους. Αυτό σημαίνει πως αυτοί οι 10 θα πρέπει να δουλεύουν ΔΩΡΕΑΝ για τον ξαδερφό μου. Γιατί να το κάνουν αυτό; Αυτοί πως θα ζήσουν από την στιγμή που η εργασία τους δεν αφορά ΑΜΕΣΑ τον δικό τους βιοπορισμό αλλά την άνεση κάποιου τρίτου; Δεν θα πρέπει να λάβουν πίσω κάτι από τον ξάδερφό μου ως αντάλλαγμα για την εργασίας τους; Ωραία φτάσαμε κάπως απλουστευτικά αλλά ουσιαστικά στην αναγκαιότητα του χρήματος και στην ιστορική του κατασκευή.

    Πάμε τώρα στον καπιταλισμό. Το πρόβλημα στην ρίζα του είναι το κέρδος. Για να λύσουν το πρόβλημά τους οι 10 άνθρωποι που είπαμε (η ΔΕΗ), δηλαδή το ότι θα πρέπει να εργάζονται δωρεάν για 1-2 χρόνια μέχρι να γίξνει έτοιμη η μονάδα παραγωγής και να αρχίσει πλέον να πληρώνει ο ξάδερφός την χρήση του ρεύματος, θα πρέπει να βρουν απο κάπου ΣΥΣΩΡΕΥΜΕΝΟ χρήμα το οποίο να χρησιμοποιήσουν για να αμοιφθούν (προκαταβολικά θα λέγαμε) οι 10 άνθρωποί μας για τον διάστημα που θα απαιτηθεί πριν αρχίσει το ρεύμα να πληρώνεται και καταφέρουν να μαζέψουν τα χρήματα που δανείστηκαν. Αυτά είναι γνωστά φαντάζομαι. Το θέμα είναι που θα βρουν τα χρήματα αυτά για να τα χρησιμοποιήσουν. Προφανώς κάποιοι θα πρέπει να τους δανήσουν. Ας πούμε πως υπάρχουν 100 άνθρωποι (εμείς εδω που κουβεντιάζουμε και θέλουμε να βοηθήσουμε τελικά τον ξάδερφό μου) που έχουμε μαζέψει στον "κουμπαρά" μας κάποια χρήματα. Πρώτον αυτά τα χρήματα, που τα μαζέψαμε με κόπο θα θελήσουμε να τα παραχωρήσουμε στην ΔΕΗ (στους 10) και γιατί; Ας πούμε ότι θέλουμε πολύ να βοηθήσουμε τον ξάδερφό μου και τα δανείζουμε. Δεν θα περιμένουμε η ΔΕΗ κάποια στιγμή (π.χ. μετά απο 10 χρόνια) να μας τα επιστρέψει στο ΑΚΕΡΑΙΟ + κάποιο τόκο για το ρίσκο να τα χάσουμε τελικά, έτσι δεν είναι; Ή μπορούμε να θεωρήσουμε ότι τις "οικονομίες" μιας χωής θα της χαρήσουμε ανεπιστρεπτή στους 10 για χάρη του ξαδερφού μου; Διότι τα χρήματα αυτά εμείς θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για "πάρτυ" μας (κατανάλωση). Οπότε τι λέμε; Είναι σωστό να υπάρχει κέρδος στην διακίνηση του χρήματος ή όχι; Να το βασικό ερώτημα. Διότι εάν δεν υπάρχει κέρδος στην χρήση του χρήματος τότε δεν θα υπάρχουν φούσκες και κερδοσκοπία, αλλά από την άλλη ποιός θα θελήσει να μαζεύει χρήματα για παραγωγικές επενδύσεις; Οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια θα πρέπει να κλείσουν, αλλά τότε πως θα φτιάξει η ΔΕΗ το εργοστάσιό της; Απο που θα βρεί τα χρήματα να πληρώσει τους εργαζόμενους ΠΡΙΝ ακόμη εισπράξει απο την χρήση του νέου προϊόντος που θα φτιάξει; Μάλιστα όσο πιο μεγάλα και "αυτοκρατορικά" είναι τα έργα τόσο περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν, τόσο μεγαλύτερη η επένδυση, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος κερδοσκοπίας και διαφθοράς. Και φυσικά η λύση δεν είναι κρατικές τράπεζες εαν υπάρχει η έννοια του κέρδους, γιατί η ίδια ακριβώς κερδοσκοπία θα υπάρξει από τους ματαιόδοξους. Τα έχουμε δει αυτά και ιστορικά. Το δίλημα δεν μπαίνει καπιταλισμός ή κρατισμός (την ζήσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια στο πετσί μας την διαφθορά του κρατισμού).

    Θα μπορούσε ο ξάδερφός μου να έχει ενέργεια μέσω της τοπικής κοινωνίας του χωριού ή έστω της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου; Και μπαίνει το ερώτημα αυτό διότι όπως μας θυμίζει ο Πλάτωνας με την "ιδανική του" Πολιτεία, μόνο σε μια μικτή "πόλις" όπου όλοι έχουν ΑΜΕΣΑ τουλάχιστον έναν γνωστό με όλους τους άλλους, μπορούν να υπάρξουν σχέσεις εμπιστοσύνης και επομένως μια καλή (άριστη) κοινωνία ανθρώπων.

    Υπάρχει τρόπος να συνεισφέρει ο ξάδερφός μου προσωπική εργασία για την δημιουργία του ρεύματος, των δρόμων, των αυτοκινήτων, των μηχανών και των όπλων;; Πόσες ώρες θα πρέπει να εργάζεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και για πόσα ΧΡΟΝΙΑ για όλα αυτά τα καλούδια του πολιτισμού; Τελικά το ρεύμα θα του "κοστίζει" λιγότερο απ΄ ότι σήμερα; Θα μπορούσε να έχει ψυγείο, λάμπες, τρακτέρ, τηλεφωνική συσκευή, τηλεόραση, Η/Υ, φάρμακα, απορυπαντικά, ρούχα, βιβλία, δρόμους, πυροσβετικά οχήματα και αεροπλάνα μέσω της εργασίας της τοπικής κοινωνίας και ΜΟΝΟ;;

    Θα του ερχόταν έτσι "φθηνότερα" ή μήπως όλα αυτά είναι μάταια και τελικά έτσι και αλλιώς (είτε μέσω κάποιου συγκεντρωτικού συστήματος: κρατισμός ή καπιταλισμός ή τοπικά) θα γίνει σκλάβος του ψυγείου, του αυτοκινήτου, των μηχανών και των φαρμάκων ...;

    AntwortenLöschen
  12. Έχω μιά μικροένσταση σ αυτό.
    Καλό είναι να μη σκάς τη ζαχαρένια σου, αλλά εγώ το μπλόγκ το βλέπω και λίγο σαν πεδίο μάχης .Δεν έχει έννοια να μαζευόμαστε και να βλογάμε τα γένια μας.Αλλιώς να βγούμε στο μέσατζερ και να μιλάμε.
    Τις πιο πολλές φορές βέβαια πάς σε μπλογκ που συμφωνείς, αλλά εμένα με βάζει και λίγο ο διάολος, και πάω και αλλού.:))
    δ

    AntwortenLöschen
  13. @ mirage και αντικατοπτρισμέ,

    όπως κάνουν οι ινδιάνοι θα σου απαντήσω αύριο, για να μην νομίζεις ότι δίνω απαντήσεις στο πιτσ - φυτίλι, που πάει να πει δεν προσέχω τα γραφτά των φίλων μου και ομοϊδεατών μου!

    @ δε μετράτ,

    έχεις πάρα πολύ δίκιο, αλλά εκεί παιδάκι μου θέλεις κομάντος για να σχολιάσεις. Αυτοί στάζουν μίσος, και άγνοια, από που να ξεκινήσεις και που να φτάσεις!
    Μπορείς να διαφωνείς με πολλούς, αλλά να γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση, γιατί να μιλάς για διαφορικό λογισμό, όταν κάποιος δεν ξέρει την προπαίδεια, είναι χαμένος χρόνος.
    Την επόμενη φορά θα πάμε μαζί, εσύ θα γράφεις και γω θα κρατάω τα μπόσικα, για να μη μας πάρει καμιά ξώφαλτση.
    όπως εξ άλλου σου έχω πει, όταν κάποιος αυτοαποκαλείται δόκτωρ, τι να πεις ρε κοριτσάρα μου; Μια λέξη υπάρχει : ψώνιο

    AntwortenLöschen
  14. O Δημήτρης (doctor) είναι πολύ καλό παιδί (τι παιδί δηλαδή οικογενειάρχης είναι) αλλά και δυναμικός τόσο στην τσάπα όσο και στον λόγο και δεν καταλαβαίνω που μπορεί να σας ενόχλησε.

    Δεν έρχεστε για καμιά αποψήλωση στο http://galatsi.blogspot.com να τον γνωρίσετε, να κόψουμε κανένα χορτάρι όλοι μαζί και να "λιώσει πάγος;

    AntwortenLöschen
  15. Mirage
    Εμένα προσωπικά, και υποψιάζομαι και κανέναν που έχει μιά ιστορική συνέπεια και ρίζες ,δε μπορεί να με ενοχλήσει πουθενά, απλώς κάποια συμπεράσματα τα έβγαλα,όπως επίσης και αναρωτήθηκα γιατί τόσο μεγάλη λαχτάρα για την αποκαθήλωσι της ιστορίας μας.
    Μα να μην έχει βρεί τίποτα αυτός ο άνθρωπος που να αξίζει την ευλογία του στην πατρίδα μας;
    και όπως του έγραψα κάπου:
    "Εξ άλλου,
    άν αρχίσουμε τις παραπομπές, έχω και γώ διάφορες.
    Η ιστορία βλέπεις, έχει αυτό το προσόν.
    Να τη χρησιμοποιεί ο καθένας κατα το δοκούν.
    Θα κάνει το χατήρι και σε σένα , και σε μένα."
    (άμα σπάσει ο πάγος, θα βουλιάξουμε όλοι)
    δ

    AntwortenLöschen
  16. @ Mirage,

    Ο καθένας δικαιούται να έχει όποια άποψη θέλει για τη χώρα μας και πατρίδα μας και γενέτειρά μας, είτε έλληνας είτε τούρκος.

    Αλλά όταν εκφράζουμε αποψεις στο στύλ, του ΣΟΥΠΕΡ ειδικού - με αναφορές σε πηγές της πλάκας - οφείλουμε να είμαστε ειδικοί. Και αν είσαι ειδικός, ε.... δεν λές εγώ είμαι ο δρ ιστορίας και φιγουράρεις ως αλ πατσίνο, γιατι τότε ότι λες είναι χόλυγουντ!
    Νοείς τι θέλω να πω.

    Κάνε μια βόλτα στο σάϊτ του insomnia και θα αντιληφθείς τη σεμνότητα ενος καθηγητη και το μασκαριλίκι ενός δρ με έκαψες.

    Για την πρόσκληση, ευχαρίστως!
    θα περάσω απο το σάϊτ του Γαλατσίου.

    AntwortenLöschen
  17. @ δε μετρατ,

    αυτο είναι κομάντος, επίθεση. Βάλαμε τον mirage στη μέση!!!

    AntwortenLöschen
  18. Προφανώς υπάρχει η κακομοίρα η αληθινή Ιστορία που είναι ό,τι πραγματικά συνέβει χωρίς εκπτώσεις - αποκρίψεις - διαστροφές. Η αντικειμενική ιστορία (η ιστορία ως επιστήμη) αυτό υποτίθεται πως προσπαθεί να προσεγγίσει αλλά είναι κατανοητό πως ειδικά αυτήν την γνώση, που αφορά τις πράξεις των σκεφτόμενων και συναισθηματικών ανθρώπων, μπορούν οι ΙΔΙΟΙ οι άνθρωποι που την γράφουν να την καταντήσουν ιστορία, δηλαδή κατά το δοκούν ... Ποιός το είπε ότι η ιστορία γράφεται απο τους ισχυρούς; Αυτόματα τότε καταλαβαίνει κανείς πως η Ιστορία, η αληθινή δηλαδή, γράφεται από τους αδύναμους -ανώνυμους ...

    Τώρα εαν πετυχαίνει ο Doc να προσεγγίσει την Ιστορία στο blog του, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ. Αλλά δεν βιάζομαι να συμπεράνω με βάση το ότι είμαι Ηπειρώτης (ας πούμε) και οι παππούδες μου μπορεί και να έσφαξαν και μερικούς Τσάμηδες ... πόλεμος ήταν ... δυστυχώς. Άσε που γνωρίζοντας απο πρώτη χέρι την αγριάδα των βουνίσιων δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση να ήμασταν εμείς οι "κακοί" της Ιστορίας. Όμως αυτό ήταν το παρελθόν - έγινε Ιστορία! Τώρα κοιτάζουμε το δυσοίωνο μέλλον του (φυσικού) πλανήτη - κάτι το οποίο ίσως μπορέσει να ενώσει κάποιους ανθρώπους, αν και μαλλον θα αποτελέσει αιτία μεγαλύτερων συγκρούσεων απο ποτέ.

    Τώρα ange-ta o Patsino πράγματι φέρνει κάπως στην υπερβολή και εμένα απο την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον blogger Doc, είχα την εντύπωση πως θα είναι κάποιος "ψηλομύτης". Όταν τον συνάντησα από κοντά γνώρισα έναν πολύ απλό άνθρωπο. Δεν ξέρω γιατί επέλεξε το Doc ως nickname ούτε τον Πατσίνο. Επομένως δεν μπορώ να βιαστώ να βγάλω συμπεράσματα και να τον "σταυρώσω" ... Θα πρέπει να μάθω πρώτα γιατί έκανε αυτήν την επιλογή.

    Ας πούμε το δικό μου nickname ξέρεις πολύ καλά πως το χρησιμοποιώ για να δηλώσω το φιλοσοφικό μου ενδιαφέρον και όχι βέβαια ως δηλωτικό του γνωστού γαλλικού μαχητικού. Αλλά βέβαια κατανοώ (και δικαιολογώ) το ότι κανείς μπορεί να κάνει αυθόρμητα άλλους συνειρμούς ;)

    AntwortenLöschen
  19. Ελα τώρα mirage μου, τι σχέση έχει το δικό σου παρανόμι, που είναι πάρα πολύ ωραίο και φέρνει τόσο ωραίους συνειρμούς, όπως έρημος και μαχητικό αεροπλάνο, με το δρ με καψες και το διεφθαρμένο το Χολυγουντ;;

    Τωρα, ολα αυτά δεν θα τα έλεγα, αν δεν διάβαζα και τα ανιστόρητα που λέει, οπότε ήρθε και έδεσε το ραβανί.
    Με ενοείς;;
    Να σου πω, μήπως κουτσομπολεύουμε;;;;;

    AntwortenLöschen
  20. @ mirage συμφωνω μαζί σου με τα χίλια:

    Όμως αυτό ήταν το παρελθόν - έγινε Ιστορία! Τώρα κοιτάζουμε το δυσοίωνο μέλλον του (φυσικού) πλανήτη - κάτι το οποίο ίσως μπορέσει να ενώσει κάποιους ανθρώπους, αν και μαλλον θα αποτελέσει αιτία μεγαλύτερων συγκρούσεων απο ποτέ.

    AntwortenLöschen
  21. Mirage
    Επειδή τυχαίνει να ξέρω και γώ τους ηπειρώτες, και επειδή ο πατέρας μου ηταν δάσκαλος, και τυχαίνει να ξέρω τα λιγα χωριά που είχαν μερικές οικογένειες με τσάμηδες,και επειδή έχω την περηφάνια να λέω πως το μισό μου σόι ήταν στο αντάρτικο.
    Ξέρω λοιπόν γιαυτά τα μανάρια ,πως με το που μπηκαν οι Γερμανοί στην ελλάδα στήσανε τρελλό χορό στις πλατείες, κιόχι βέβαια γιατί οι βασανιστές έλληνες τους βασάνιζαν όπως με καημό τους δικαιολόγησε ο περι ού ο λόγος.
    Γιατί δεν είδα εγώ, τους έλληνες της Αλβανίας να γίνουνε το δεξι χέρι του γερμανού ,και τι καλοπέραση είχανε αυτοιιιιιι.
    Ξέρω επίσης, πως ο ντόπιος πληθυσμός,οι θεσπρωτοί εν προκειμένω, και μερικα χωρια της Πρέβεζας κοντά στην θεσπρωτία, άν δεν προστατευόταν απ τους γερμανούς θα τους είχε γδάρει και καλά θα είχε κάνει.
    Επίσης επειδή οικογενιακή φίλη τυχαίνει να είναι η κόρη του Αλί Μπέη,έχω μάθει από πρώτο χέρι τα πράμματα.
    Αυτό πάντως που μ έκανε να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα για το λόγο που γίνονται αυτές οι αναρτήσεις , είναι που ψάχνει να βρεί γωνία στη δεκάρα για να καταδικάσει τους ρατσιστές, τους άγριους και τους απολίτιστους έλληνες, και τάχαμ για να ισορροπίσει την κατάσταση πετάει και μιά παράγραφο (μέσα σε 3 σελίδες)για τους διωγμούς που έχουν υποστεί οι έλληνες απ τις εστίες τους.
    Έχει καταλάβει ο μάγκας, πως να καπελλώνει με σοβαροφάνεια τους αμαθείς,πετώντας καμμμιά σαρανταριά παραπομπές.
    Αυτό λοιπόν και οφθαλμοφανές είναι και κρίνεται.
    Έτσι κιαλλιώς, αφού έχει θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία της "αλήθειας" να περιμένει και τις κρίσεις, αλλά όπως είδα, τις "περίεργες" ερωτήσεις τις ξεπετάει με παραπομπές.

    Τώρα για τό όνομα σου, ε , καλά, ακόμα κιάν θεωρούσαμε πως εννοείς το μαχητικό.
    Τί σχέση έχει η επίθεση με ένα κόκκινο λοφίο;
    δ

    AntwortenLöschen
  22. ange-ta
    Εμένα μου κάνει εντύπωση το ψάρωμα με το οποίο τον αντιμετωπίζουν όλοι που πάνε και γραφουνε σχόλια, εκτός απο κανα δυοτρεις.
    Κουτσομπολιο θα καναμε αν κουβεντιάζαμε τα προσωπικά του, απ τη στιγμή που μας εκθέτει την αλήθεια του, εμεις είμαστε υποχρεωμένες, να σχολιάσουμε την παρα-πομπή του.:))
    δ

    AntwortenLöschen
  23. @ δε μετρατ,
    ναι αλλά αυτοί που του τα σέρνουνε, είναι γεροί μπλογκεράδες.
    Και πέφτει και ειρωνία κάργα!
    Τωρα θα το μελετησω πιο επισταμένως το φαινόμενο καιθα πράξω, ως σου είπα στο βάγγω

    AntwortenLöschen
  24. Βρε, βρε σε Ηπειρώτισα έπεσα ... έτσι εξηγείται ο αντάρτικος λόγος :) βλέπω μάλιστα πως εσύ διαμένεις στην γεννέτηρα. Πολλούς χαιρετισμούς και virtual ασπασμούς.

    Άντε Κυρίες ψυχραιμία, είπαμε Ο Δημήτρης είναι καλό παιδί, περάστε απο το galatsi.blogspot.com να δείτε τι τραβάει ο κακομοίρης για να ξεριζώσει μερικά χόρτα προς όφελος όλων των Γαλατσιωτών ... σκηνές ελληνικού κάλους ...

    AntwortenLöschen
  25. Καλησπέρα φίλε Mirage,
    ΚΑΤΑΡΧΗΝ μια εξήγα: ότι και να μου πεις εσύ ΔΕΝ υπάρχει καμία απολύτως καμία περίπτωση να με συγχύσεις, όχι μόνο γιατί μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες για τη γαία μας, δηλαδή για μας τους ίδιους, αλλά και γιατί είναι ένας διάλογος καθαρός, χωρίς πρόθεση να με καπελώσεις ή να σε καπελώσω, η να σε θίξω ή να με θίξεις.
    Αυτό το λέμε μια φορά και δεν χρειάζεται να το ξαναπούμε.

    Ξαναδιάβασα το σχόλιο σου με μεγάλη προσοχή.
    Η ημέρα για τη γη, είπαμε, είναι μια σκέτη βρισιά. Διοργανώνουμε πανηγύρια σαν να θέλουμε να εξορκίσουμε το κακό, σαν να πάσχουμε από βαθειά σχιζοφρένεια. Και μάλλον έτσι θα είναι τα πράγματα. Δηλαδή ο homo sapiens είναι μάλλον σχιζοφρενής.
    Πριονίζει το κλαδί που κάθεται. Πιστεύω, ότι να πάρει κανείς τον εγκέφαλο των διαχειριστών του πλανήτη και τον περάσει από κόσκινο, θα βγάλει πολλά συμπεράσματα.
    Any way, είμαι τελείως άσχετη για να κάνω τέτοιου είδους εκτιμήσεις, αλλά λέμε τώρα.
    Σε όλα όσα λες υπάρχει ένα βασικό έλλειμμα.
    Αντιμετωπίζεις τον καπιταλισμός σαν κάτι δεδομένο σαν κάτι που να μην μπορεί χωρίς αυτόν να υπάρχει ανθρώπινη δράση. Για να χτίσουμε, χρειαζόμαστε τούβλα, όχι λεφτά.
    Και για να βρούμε τούβλα, έχουμε εργοστάσια που παράγουν τούβλα. Και τα εργοστάσια για να λειτουργήσουν χρειάζονται ανθρώπινα χέρια. Είτε μηχανές για να μπουν μπροστά είτε για να γίνουν νέες μηχανές, χρειάζονται ανθρώπινα χέρια.
    Τα χέρια μας παράγουν ΟΛΕΣ τις αξίες.
    Το χρήμα δεν υπάρχει σε καμία ζυγαριά.
    Τα χέρια μας παράγουν όλες τις αξίες. Το χρήμα είναι ΜΟΝΟ μέσο μέτρησης.
    Είναι ένας αέρας ένα τίποτα. Πώς να το πω. Είναι σαν τον καταλύτη σε μια χημική αντίδραση. Την διευκολύνουν, την επιταχύνουν, ή την επιβραδύνουν, αλλά δεν εμφανίζεται στην εξίσωση. Ούτε στα εισερχόμενα ούτε στα εξερχόμενα.

    Είναι η αρχή και η βάση της πολιτικής οικονομίας.

    Δεν θα μπορούσα σε ένα ποστ να δώσω όλη την κοσμοθεωρία του Γκόρζ. Προσπάθησα, αν δεν τα κατάφερα, συγνώμη.


    Η αστυφιλία, είναι προϊόν του καπιταλισμού, αυτό προκύπτει από την ίδια τη φύση του καπιταλισμού. Οι συντεχνίες του μεσαίωνα κατέληξαν σε μικρά εργοστάσια που μεγάλωναν Η μεγέθυνση αυτή για να λειτουργήσει, χρειάζεται εργάτες, πολλούς και συγκεντρωμένους. Η αστυφιλία ΕΙΝΑΙ καπιταλισμός.
    Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο καπιταλισμός γέννησε πλούτο για την κοινωνία, αλλά ΔΕΝ τον μοίρασε. Ο Ανταμ Σμίθ, πίστευε, ότι όταν ο πλούσιος γίνει πολύ πλούσιος, τόσο πλούσιος που να μην του λείπει τίποτα, ΤΟΤΕ θα του κάνει κλίκ και θα μοιράσει τα πλούτη του.
    Τώρα μη με ρωτήσεις γιατί να τα μοιράσει αφού είναι δικά του, γιατί θα σου πω, ότι αφού δεν τα μοιράζει τα συσσωρεύει σαν σχιζοφρενής και να που οδηγούμαστε.

    Ο κρατισμός είναι μια άλλη γραφειοκρατική άποψη του καπιταλισμού. Αν το κράτος είναι διεφθαρμένο και εξουσιομανιακό, ΔΕΝ αλλάζει τίποτα. Είναι μια από τα ίδια.
    Ας πούμε, λοιπόν, ότι έχουμε ένα κράτος, που απλώς συντονίζει μικρές κοινωνίες, - Ας ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ.
    Και ας πούμε, ότι αυτές οι κοινωνίες είναι αυτόνομες σε κάποια πράγματα, αλλά υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα που δεν μπορούν να τα παράγουν, ας κάνουμε μια απλοϊκή υπέρβαση. Τότε αυτό τα κράτος συντονιστής, θα μπορούσε να βοηθάει με την υποστήριξη υπολογιστών την μεταβίβαση προϊόντων, που παράγουν άλλες αυτόνομες μονάδες.
    Πρόσεξε, ΟΧΙ ΣΚΟΡΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ, επειδή είναι πιο φτηνά!!!!!!
    Σκέψου πόση οικονομία θα γινότανε, αν δεν υπήρχε το χρήμα.
    Μη μου πεις ότι σου λέω ουτοπίες, γιατί θα σου πώ, ότι σήμερα η μεγαλύτερη ουτοπία, είναι η μόνη ρεαλιστική λύση!!!
    Και μάλιστα μια λύση του οικολογικού προβλήματος είναι τόσο πιο ρεαλιστική, όσο πιο ουτοπική είναι.
    Το αυτοκίνητο με την σημερινή μορφή, αν δεν καταργηθεί θα μας καταργήσει.
    Η ενέργεια, πρέπει να παράγεται τοπικά, όχι μεγάλες μονάδες παραγωγής Μεγαβάτ ή γίγαβατ, αλλά μικρές ηλιακές εστίες. Όχι μεταφορά ενέργειας σε τεράστιες αποστάσεις, που έχουν και αντιστοίχως τεράστιες απώλειες και εξαναγκαζόμαστε να σπαταλάμε.
    Όλα αυτά είναι εφικτά, αλλά δεν εφαρμόζονται, γιατί μια κεντρική ενέργεια της τάξεως των γίγαβατ , δημιουργεί εξάρτηση και κέντρα μεγάλης και φρενήρους εξουσίας.
    Σε μια τοπικά οργανωμένη οικονομία όλα θα ήταν πολύ, μα πάρα πολύ φθηνότερα και οι σπατάλες σε πόρους θα περιορίζονταν.

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...