«Θα έρθει η μέρα που η γη θα εκλιπαρεί για τη ζωή της. Θα κλαίει με δάκρυα αίματος! Εσείς θα έχετε την ευκαιρία να την βοηθήσετε η να την αφήσετε να πεθάνει. Όταν θα πεθάνει θα πεθάνετε και σεις»
(John Hollow Horn, Oglala Lakota, 1932)
Η λευκή φυλή κατέκτησε και υποδούλωσε την αμερικάνικη ήπειρο, με φωτιά και τσεκούρι.Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς το όλεθρο που έσπειρε.
Όχι δεν θα μιλήσω μόνο για τα περίπου 85 εκατομμύρια ερυθροδέρμων που έπεσαν θύματα αυτού του πολιτισμού, ούτε για τα άλλα 30 εκατομμύρια Αφρικανών που αρπάχτηκαν από τα σπίτια τους, χωρίστηκαν με βία από τις οικογένειες τους και σύρθηκαν δούλοι στην άλλη άκρη του πλανήτη, αλλά θα μιλήσω για τους άλλους φόνους που διέπραξε ο άποικος , εξίσου αποτρόπαιους, ρυπαρούς και άπειρες φορές πιο επικινδύνους για τη ζωή εν γένει.
Στην Αμερική ζούσαν 2.500.000 βίσονες. Ένα λαμπρό ζώο, που έτρεφε τους Ινδιάνους χιλιάδες χρόνια πριν τη άφιξη των λευκών. Οι λευκοί τους σκότωσαν, μόνο και μόνο για να στερήσουν αυτή τη τροφή από τους ινδιάνους. Το είδος το εξολόθρεψαν με νομικά διατάγματα που έσταζαν μίσος και λύσσα.
Έβαλαν φωτιά στα δάση για να απογυμνώσουν την προστασία των ινδιάνων.
Οι ψεκασμένοι αγροί έγιναν παγίδες θανάτου εκατομμυρίων πτηνών.
Στράφηκαν τυφλά εναντίον των εντόμων, που είναι υπεύθυνα για την αναπαραγωγή των δένδρων και είναι και η κύρια τροφή των πουλιών.
Τα δηλητήρια της χημικής βιομηχανίας της Αμερικής, ρίχτηκαν με απίστευτη αλλοφροσύνη πάνω στα ζώα, στα φυτά, μέσα στα κύτταρα τους, αλλά και στα δικά μας, στα γονίδια τους, όπως και στα δικά μας γονίδια, σκορπίστηκαν στον άνεμο, διαπότισαν το χώμα και τις λίμνες και τα ποτάμια και εξολόθρεψαν δισεκατομμύρια έντομα, εκατομμύρια πουλιών και ψαριών, χιλιάδες κατοικίδιων και άγριων ζώων, που με τόση σοφία η φύση συντηρεί και εξελίσσει αργά και με λατρεία εδώ και 4 δισεκατομμύρια χρόνια.Όχι ο άνθρωπος δεν θα βρει ποτέ λόγια για να περιγράψει την φιλαργυρία , την απληστία, την αφροσύνη και τον ρατσισμό που τον τύφλωσε και διέπραξε αυτό το έγκλημα.
«Κυνηγημένοι στην ίδια τους τη γη σαν άγρια ζώα, ρίχτηκαν κατακρεουργημένοι στους τάφους τους».
Έδρασαν σε ξένη γη! Όχι στη δική τους.
Αυτή είναι η αυγή της παγκοσμιοποίησης.
Μία καινούργια εποχή που ξημέρωσε βουτηγμένη στο αίμα 10000 φορές πιο απελπιστικά άγρια από την αδελφή της αυγή του καπιταλισμού της εποχής του διαφωτισμού!
Ο άνθρωπος ξεριζωμένος από τις ρίζες του, μακριά από τις φυσικές του εστίες, μεταμορφώνεται στο αποτρόπαιο τέρας της Αποκάλυψης!
Έτοιμος και ώριμος να γκρεμίσει τα πάντα
Αυτή την «ωριμότητα» των χλομών προσώπων, οι «βάρβαροι» την διέκριναν χωρίς καμία αμφιβολία.
Θαυμάστε την ευαισθησία και την πικρή αυτογνωσία αυτών των «βαρβάρων»
***********************************************************************************

που αμέτρητους αιώνες
χύνει δάκρυα συμπόνιας
για τον λαό μου
και μας φαίνεται αναλλοίωτος
και αιώνιος,
μπορεί ν αλλάξει.
Σήμερα ο καιρός είναι καλός.
Αύριο μπορεί να γεμίσει σύννεφα.
λέει ότι ο μεγάλος αρχηγός
στην Ουάσιγκτον
μας στέλνει μήνυμα φιλίας
και καλής θέλησης.
Καλοσύνη του, γιατί ξέρουμε
δεν έχει μεγάλη ανάγκη
την φιλία μας.
Ο λαός του είναι μεγάλος. Είναι
σαν το χορτάρι που σκεπάζει
τα απέραντα λιβάδια.
Ο λαός μου είναι μικρός.
Είναι σαν τα σκόρπια δένδρα
στον κάμπο
που σαρώνει η καταιγίδα.
Και δω, η πικρία των ινδιάνων σε σπαράζει:
Ακόμα και τα βράχια
στην σιωπηλή ακτή
που μοιάζουν νεκρά και βουβά
κάτω από τον καυτερό ήλιο,
δονούνται από την ανάμνηση
συγκλονιστικών γεγονότων
συνδεδεμένων με την ζωή του λαού μου
και ακόμα και αυτή η σκόνη που επάνω της πατάτε,
ανταποκρίνεται με περισσότερη αγάπη στα δικά μας βήματα
παρά στα δικά σας.
γιατί έχει εμπλουτιστεί με τη σκόνη των προγόνων μας,
και τα γυμνά μας πόδια νιώθουν αυτό το θερμό άγγιγμα.
Και όταν ο Ερυθρόδερμος χαθεί
και η ανάμνηση της φυλής μου
θα έχει γίνει ένας μύθος για τον λευκό,
αυτές οι ακτές θα πάλλονται
από τους αόρατους νεκρούς της φυλής μου.
Και όταν τα παιδιά των παιδιών σας
νομίσουν ότι θα είναι μόνα στα χωράφια
στα μαγαζιά στα καταστήματα στους αυτοκινητόδρομους
η στη σιωπή των μεγάλων δασών
δεν θα είναι μόνα
Σ ολόκληρη τη γη,
που να ανήκει στη μοναξιά.
Ποτέ δεν θα είναι μόνος ο λευκός.
Ας είναι δίκαιος
και ας φερθεί ευγενικά στο λαό μου
γιατί οι νεκροί δεν είναι ανίσχυροι
Νεκροί είπα;
Δεν υπάρχει θάνατος
Μόνο μια αλλαγή κόσμων.
Τα πλάγια γράμματα είναι μέρος της περίφημης ομιλίας του Σηάτλ, επικεφαλής της φυλής Ντουαμίς, ο οποίος μαζί με άλλους αρχηγούς άλλων φυλών πήγε στο Φόρτ Ελλιοτ, το 1855 να διαπραγματευτεί μία συνθήκη παραχώρησης εδαφών. Η συνθήκη αυτή δεν επικυρώθηκε ποτέ από τη Γερουσία. Κλέφτες και άτιμοι ταυτόχρονα. Σ αυτές τις αξίες εδραιώθηκε η παγκοσμιοποίηση. Όποιος τρέφει οποιεσδήποτε αυταπάτες, θα διαψευστεί με τον ίδιο τρόπο που διαψεύστηκαν οι ινδιάνοι.
Σήμερα όλοι οι λαοί είναι ινδιάνοι!
Τον πλήρη λόγο με υπέροχη εικονογράφηση θα τον βρείτε στο βιβλίο
«Η εξουσία των ίσκιων»
Εκδόσεις Ελεύθερος τύπος,
Βιβλιογραφία: Η σιωπηλή άνοιξη της Ραχέλ Κάρσον.