Mittwoch, 6. Februar 2008

Δύο Βιβλία δύο συγγραφείς


Αυτήν την ανάρτηση την αφιερώνω στον φίλο τον Κρόπερ, ο οποίος έχει και αυτός ασχοληθεί με την «Φάλαινα» του Χέρμαν Μελβιλ.
Την ανάρτηση του φίλου μου δεν την διάβασα για να μην επηρεαστώ από τα γραφόμενα του.

Ψυχανεμίζομαι, ότι οι απόψεις μας διαφέρουν ριζικά, αλλά εμένα μη με πάρετε στα σοβαρά.




«όλες οι ετοιμοθάνατες σπερμοφάλαινες – γυρίζουν το κεφάλι τους προς τον ήλιο και στη θέση αυτή αφήνουν τη τελευταία τους πνοή»

«Αν μελλοντικά κάποιο έθνος με υψηλό πολιτισμό και ποιητική φαντασία δελεάσει τους πρόσχαρους θεούς της πρωτομαγιάς του παλιού καιρού, ώστε να πάρουν πίσω τα πρωτοτόκια τους, αν πράγματι τους ενθρονίσει πάλι στον εγωιστικό αυτή τη στιγμή ουρανό, στον ερημικό σήμερα λόφο, τότε ασφαλώς η μεγάλη σπερμοφάλαινα,

ανεβαίνοντας στον υψηλό θρόνο του Δία θα πάρει στα χέρια της την εξουσία»


Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει ένα μυθιστόρημα μεγάλο;;
Το θέμα του?
Ο τρόπος γραφής του?
Η προπαγάνδα περί αυτού;
Η συγκίνηση που σου προκαλεί διαβάζοντας;
Κάποια αποσπάσματα;
Οι αλήθειες του;
Ο ανθρωπισμός τους;
Τα μηνύματα του;
Η όλα μαζί;

Δεν είμαι κατάλληλη για να σας πω, γιατί μερικές φορές κάποια «αριστουργήματα» τα βρίσκω ανιαρά και φλύαρα, ενώ αντίθετα ξετρελαίνομαι για μυθιστορήματα που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα του συγγραφέα.

«Μομπι Ντικ ή η φάλαινα» του Χέρμαν Μέλβιλ, 900 σελίδες γεμάτες από θάλασσα, ουρανό και ανθρώπινη μοναξιά ή καλλίτερα ανθρώπινη φρενοβλάβεια. Μετά από δυο μέρες διάβασμα ταξιδεύεις και συ με το «Πινκουόντ» αλλά ταξιδεύεις με απέχθεια, γιατί παρακολουθείς να σφάζονται αυτά τα θεία θηλαστικά για τη δόξα του ανθρώπου.
Μακελλάρισμα αλλά και απέραντος θαυμασμός για αυτόν τον Λεβιάθαν, όπως τον αποκαλεί ο αφηγητής.

Η υπόθεση γνωστή.
Ο καπετάνιος Αχααβ κυνηγάει με συνεπή μονομανία μια λευκή σπερμοφάλαινα.
Για τον Αχααβ, δεν υπάρχει σπίτι, οικογένεια, γαλήνη, αγάπη, αλλά μία απερίγραπτη λύσσα για ένα θηρίο της θάλασσας. Στο τέλος χάνεται και αυτός και το πλοίο και το πλήρωμα πλήν ενός, που μας διηγείται την ιστορία του πάνω στο φαλαινοθηρικό «Πινκουόντ» .

Όλο το βιβλίο ένα ταξίδι, μια φρικτή καταδίωξη αυτού του απαράμιλλου θηλαστικού, που αναφέρεται συνέχεια ψάρι και με νεύριασε, παρότι ήταν γνωστό από τότε, ότι η φάλαινα και το δελφίνι είναι θηλαστικά και όχι ψάρια.

Ο Χέρμαν Μέλβιλ ανήκει στους συγγραφείς που διαμόρφωσαν το μεγάλο αμερικάνικο μυθιστόρημα και που είναι σήμερα πάλι της μόδας. Αντίθετα η επόμενη γενιά, η γενιά δηλαδή του Στάϊνμπεκ, του Χέμινιγουέί του Τζάκ Λόντον, του Φιτζέραλντ, του Φάρελ, συγγραφείς που ανήκαν στην αμερικανική αριστερά, πέρασαν στην «χαμένη γενιά», όπως την βάφτισε η Γερτρούδη Στάϊν, με πολύ δίκιο, αφού σήμερα διαβάζω τον Μόμπι Ντίκ για δεύτερη φορά και όχι τον Τζάκ Λόντον ή τον Ζολά!

Ο αμερικάνικος νατουραλισμός όχι μόνο ξεχάστηκε, αλλά θεωρείται και μπας κλάς, ενώ το φριχτό κυνήγι μιας σπάνιας άσπρης φάλαινας ξαναβγαίνει στο προσκήνιο. Πιθανό για κάποιους ψαγμένους να αποτελεί μια συμβολική ερμηνεία της συμπεριφοράς και πορείας του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη μας, μπορεί όμως και όχι.

Ο Μόμπι Ντίκ ήταν το ευαγγέλιο της Μπάαντερ – Μάϊνιχοφ, γιατί μοιάζει με τη ζωή τους, που την χαράμισαν κυνηγώντας μια χίμαιρα, ένα θηρίο, έναν λεβιάθαν.

Στο τελευταίο του βιβλίο ο Εκο, αναφέρεται στις αρνητικές κριτικές που πήρε το βιβλίο όταν πρωτοεμφανίστηκε και θεωρεί τους τότε κριτικούς άσχετους και ανίδεους, αφού δεν αντιλήφθηκαν την εξαιρετική ποιότητα αυτού του μνημειώδους έργου.
Στο ίδιο βιβλίο ο Εκο, συστήνει σε όποιον δεν αρέσει ο Οδυσσέας του Τζόϊς και μάλιστα το απόσπασμα όπου ο ήρωας διαβάζει καθισμένος σε μια τουαλέτα και αφοδεύει διαβάζοντας ή διαβάζει αφοδεύοντας να επισκεφτεί ψυχίατρο, επειδή δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει την ομορφιά μιας τέτοιας θεσπέσιας σελίδας.

Εμένα ο Οδυσσέας τους Τζόϋς με έπληξε αφάνταστα.

Σας παραθέτω και το περί ού ο λόγος απόσπασμα:
«Ο Λέοπολντ Μπλούμ πάει πρωί – πρωί στον καμπινέ να αφοδεύσει. Ενώ αφοδεύει διαβάζει:
«Διάβαζε ήρεμα, αυτοσυγκρατούμενος, την πρώτη στήλη και ενδίδοντας αλλά και αντιστεκόμενος, άρχισε τη δεύτερη. Στα μισά η τελευταία αντίσταση του κάμφθηκε και επέτρεψε στα έντερα του να ανακουφιστούν ήρεμα, καθώς διάβαζε και συνέχιζε να διαβάζει υπομονετικά, ενώ εκείνη η χθεσινή δυσκοιλιότητα είχε παρέλθει. Ελπίζω να μην είναι καμιά υπερμεγέθης και μου ερεθίσει τις αιμορροΐδες. Όχι ακριβές μέγεθος. Εντάξει Αχά, Δυσκοίλιος πάρτε ένα χάπι κάσκαρα σαγκράν». Κλπ. κλπ. κλπ.

Περί γούστου κολοκυθόπιτα που θα μου έλεγε και ο φίλος Αθεόφοβος!

41 Kommentare:

  1. Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία που αναφέρεις.
    Ενδεχομένως να αδικήσω τους δύο συγγραφείς αλλά η θεματολογία τους με αφήνει παγερά αδιάφορα.
    Που ακριβώς θα με οφελήσει ένας τύπος που έχει εμμονές μια μια λευκή φάλαινα και ο Λεοπόλδος που ζορίζεται στην αφόδευση;
    Μήπως έχουμε μεταβληθεί σε κάτι χειρότερο απο τα ζώα; Άστο καλύτερα Αντζέτα γιατί ίσως να προσβάλουμε τις φάλαινες λέγοντας τις θηλαστικά.
    Οι φάλαινες είναι μάλλον κάτι πιο ευγενές και έντιμο απο το Homo Sapious.

    AntwortenLöschen
  2. @ Λάκων,
    τι να σου πω, έτσι που το βλέπεις με αφήνεις απλώς κάγκελο!
    Έχεις απόλυτα δίκιο, γιατί ψάχνω να βρω, τι στα κομμάτια είναι αυτό που καθιστά τον Μόμπι Ντικ τόσο ξεχωριστό και έτσι όπως τα λές, σαρώνεις κάθε αμφιβολία μου!!!!

    Τώρα για τις θείες και πανέμορφες φάλαινες, δεν θα τις πρόσβαλα με τίποτε και για τίποτε και ούτε θα έκανα το σφάλμα να τις παρομοιάσω με το τέρας τον άνθρωπο.
    Στο Μόμπι Ντικ υπάρχει μια σελίδα, που περιγράφει μια θάλασσα γεμάτη με φάλαινες που γεννάνε. Οι ομφάλιοι λώροι κολυμπάνε ακόμη και τα μωρά κατευθύνονται στο βυζί της μάνας τους. Και όπως οι μεν βγαίνουν από τους πόνους της γέννας και οι δε τρέχουν στο πρώτο γεύμα τους, οι άνθρωποι χιμούν σαν τα πιο αιμοβόρα όρνια και σφάζουν αδιάκριτα, παρότι δεν προλαβαίνουν να μαζέψουν ούτε μια. Τέτοια είναι η μανία τους να σκοτώσουν.

    Ακόμα και τώρα που μου έρχεται στο νου αυτή η σκηνή με παίρνουν τα κλάματα…

    AntwortenLöschen
  3. Ευχαριστώ για την αφιέρωση.
    Σωστά έκρινες ότι οι απόψεις μας διαφέρουν. Σωστό επίσης το "περί γούστου κολοκυθόπιτα".

    Όμως, μήπως γινόμαστε άδικοι όταν από τον Οδυσσέα παρουσιάζουμε (στα ξεκάρφωτα) ένα πολύ μικρό απόσπασμα;
    Κι όταν από τον Μόμπι-Ντικ η εντύπωση που μένει είναι το "αντι-οικολογικό" κυνήγι της Φάλαινας;

    Είδες την εντύπωση που μεταφέρεις στον Λάκωνα; Χωρίς να τα διαβάσει τα απαξίωσε. Εσύ τουλάχιστον τα διάβασες.
    Αλλά, έχω την εντύπωση, ότι η λογοτεχνία δεν διαβάζεται όπως οι ειδήσεις της εφημερίδας.
    Αν ήταν έτσι, θα μπορούσε ο καθένας να ρωτήσει, όπως ο Λάκων, "και τί θα με ωφελήσει ένας τύπος που έχει εμμονές με την Ιθάκη ή ο Μενέλαος που ζορίζεται με την Ελένη".
    Αμ, ο άλλος που πολεμούσε τους ανεμόμυλους, τι μ' ενδιαφέρει; κ.ο.κ.

    Δεν μιλάμε για χθεσινές εκδόσεις, αλλά για κλασικά έργα, που έγιναν τέτοια στο πέρασμα των χρόνων και των διαφορετικών βλεμμάτων των αναγνωστών από πάνω τους. Δεν πρόκειται να διαγραφούν από τα κλασικά αριστουργήματα επειδή σε μερικούς δεν αρέσουν. Οποιοσδήποτε δικαιούται να μην του αρέσει π.χ. το "Οι Αδελφοί Καραμαζώφ" και να το πει. Όχι όμως αδικώντας ένα έργο, που έχει κερδίσει τον σεβασμό των περισσοτέρων.

    Μόνο και μόνο επειδή όλες σου οι αναρτήσεις μέχρι σήμερα ήταν εμπεριστατωμένες, κάνω αυτή τη συζήτηση.

    AntwortenLöschen
  4. Νομίζω ότι είσαι άδικος και με μένα και με τον Λάκωνα.

    Καταρχήν, ο καθένας έχει κάθε δικαίωμα να απαξιώνει τα πιο άξια έργα.

    Δ ι ό τ ι, κ α λ ή λ ο γ ο τ ε χ ν ί α είναι η λογοτεχνία που μ α ρ έ σ ε ι!!

    Και βεβαια, απο όσο με ξέρεις θα ήταν παντελώς αδύνατον να εύρισκα την ελάχιστη γοητεία στον Μόμπι Ντικ. Ολος ο κόσμος και όλο το σύμπαν να κατέβει και να μου πει, αυτο το βιβλίο είναι αριστούργημα, εγω θα φωνάξω, ότι είναι μια ακαταλόγιστη φλυαρία, που δεν απευθύνεται σε κανέναν. Ούτε σε παιδιά, ούτε σε μεγάλους.

    Ο μ ω ς : ανέφερα σε ποιούς άρεσε!!
    Σε έναν μεγαλοαστό διανοούμενο και τέρας μόρφωσης, όπως ο Ε κ ο, στην πιο ε π α ν α σ τ α τ ι κ ή αριστερη ή αριστεριστικη ομάδα που πέρασε στον δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα και βέβαια και στον φίλο Κ ρ ο π π ε ρ !!!!

    Κανένα παράπονο?????

    AntwortenLöschen
  5. Η λογοτεχνία, λέω εγώ, πρέπει να διαβάζεται σαν νεράκι.
    Να σε ευφραίνει, διασκεδάζει, ευασθητοποιεί, μαλακώνει απο τις σκληρη καθημερινότητα, να σε ταξιδεύει, να σε ξυπνάει αν κοιμάσαι και να σε νανουρίζει αν ξαγρυπνάς, να σου γλυκαίνει τις πίκρες και να σου μεταφέρει με δικά της χρώματα την ζωή γύρω σου.
    Να σου ασπρίζει τα μαύρα, αλλά και να αναδύει τα κρυμένα μαύρα.

    Οντως, τι με ενδιαφέρουν οι θεσπέσιες σελίδες της περιγραφης της αφόδευσης του Οδυσσέα, που ο ίδιος ο ΕΚΟ προβάλει στο βιβλίο που αναφέρω;
    Δεν την έκανα εγω την ξεκάρφωτη επιλογη, αλλα ο Εκο.

    AntwortenLöschen
  6. Η αναφορά στο μεγάλο αμερικανικό μυθιστορημα είναι απο την γραμματική των πολιτισμών του Μπρωντέλ

    AntwortenLöschen
  7. Παράπονο; Γιατί;
    Όχι, καλή μου, την άποψή μου λέω, όπως εσύ την δική σου. Τόνισα νομίζω, αρκετά και με σαφήνεια, ότι ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του.
    Αν αδίκησα τον Λάκωνα κι εσένα, ζητώ συγγνώμην, αλλά γιατί η λογοτεχνία που αρέσει σε μένα (και όχι σε σένα) να μην είναι καλή;
    Έχω την γνώμη ότι άλλο το "καλή" κι άλλο το "μ' αρέσει".

    Δεν θα επιμείνω σε τίποτα. Θα πω μόνο ότι ο Μόμπι-Ντικ δεν είναι μια θαλασσινή περιπέτεια επειδή έτσι φαίνεται.

    AntwortenLöschen
  8. καλή νύχτα φίλε μου!
    αύριο πάλι τρεχάλα.

    AntwortenLöschen
  9. Α ρε κοριτσάρα μου.
    Τελικά πιστεύω πως για όλα φταίνε οι ντοματούλες που βρίσκεις ακόμα στον κήπο σου.
    Είναι δυνατόν άνθρωπος που έχει γευτεί την αμεσότητα της φύσης.
    Από το σπόρο ως το φαγώσιμο, να μπορεί να διαβάσει αυτό το μαλακισμένο βιβλίο του Τζόυς;;;;
    Εγώ ομολογώ πως προσπάθησα!!!!! - πρώτη φορά στη ζωή μου συνέβη γιά βιβλίο-, να το διαβάσω.
    Η προσπάθεια κράτησε κανα 10ήμερο γιατί μούπανε πως σωστή διανοούμενη δεν θα γινόμανε χωρίς αυτό.
    Ε τι να σου πω
    περα απ τη σελίδα 40 δεν κατάφερα να πάω, και παρόλη την επανάληψη δεν θυμάμαι και τίποτα απ αυτον το μαλάκα που αποφάσισε να πηγαινοέρχεται χωρίς λογο.
    Και είπα , δε γαμιέται, ποτέ μη σώσω και γίνω.
    Αντίθετα, θυμάμαι ακόμα τη μαγεία του Μομπυ Ντικ που το πρωτοδιάβασα 10 χρονων σε κλασσικο εικονογραφημένο ,και αργότερα σε βιβλίο.
    Για μένα, το βιβλίο που μου ταίζει δυνατά την ψυχούλα μου και τη φαντασία μου είναι το καλύτερο.
    Ο τροπος της γραφης του πιστευω πως βοηθαει.
    Επίσης ποτέ δεν διάβασα λογοτεχνία γιά τα μηνύματά της.
    δ

    AntwortenLöschen
  10. @Cropper Έχεις δίκιο για αυτό και κράτησα μια επιφύλαξη.
    Επειδή όμως έχω ασχοληθεί με άλλο έργο του Έκο δεν εντυπωσιάστηκα.
    Αν δηλαδή θεωρείται ο Έκο ένας απο τους κορυφαίους λογοτέχνες της εποχής μας τότε κάτι δεν πάει καλά.
    Το πρόβλημα μου είναι οτι οι πνευματικοί άνθρωποι της εποχής μας έχουν πάψει να είναι ανθρωποκεντρικοί.
    Έχουν πλήρως ξεχάσει τη φύση του ανθρώπου.
    Και βλέπουμε συνεχώς βιβλία με νευρώσεις, δήθεν τέχνη που δήθεν σοκάρει, θεωρίες συνομωσίας και λοιπές ψυχεδέλειες.
    Και ο Διογένης ο κυνικός κάποτε αυνανίστηκε δημόσια, μια πράξη πέρα απο τον καθωσπρεπισμό αλλά άλλο Διογένης άλλο Έκο.
    Ο Διογένης θα έκανε τον Φρόυντ να σκίσει τα βιβλία του και συγγραφείς της εποχής μας θα ήταν μάλλον ασθενείς του.
    Για τον Όμηρο εν μέρει συμφωνούμε αλλά όπως και να έχει είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς κάποιον που τον μελετούμε εδώ και χιλιάδες χρόνια. Και μόνο αυτό το γεγονός είναι αρκετό να κάνει κάποιον να σκεφτεί αρκετά πριν εκφέρει άποψη τον Όμηρο.

    AntwortenLöschen
  11. Καλη σου μέρα κι' όμορφη
    ήρθα για ευχές και ύστερα θα διαβάσω ανάρτηση...

    Χ ρυσές
    Ρ όδινες
    Ο νειρεμένες
    Ν οσταλγικές
    Ι δανικές
    Α ληθινές

    Π ολύτιμες
    Ο μορφες
    Λ ευκές
    Λ αμπερές
    Α πίθανες

    ΕΥΧΟΥΛΕΣ!!!!!

    ΝΑ ΤΑ 100ΣΕΙΣ!!!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
    (υ.γ. αχ,εσείς οι χαρισματικοί Υδροχόοι....είναι και ο Γλάρος μου ...)
    ;-))

    AntwortenLöschen
  12. Μωρό μου , Υδροχόος είσαι και σύ;;
    ;-))

    AntwortenLöschen
  13. Ange-ta μου, χρόνια σου πολλά, με υγεία ως τα πιο βαθιά γεράματα, μαζί με τους δικούς σου ανθρώπους. Να σε χαιρόμαστε όλοι και να μη σου λείψει ποτέ η δροσιά και ο αυθορμητισμός.

    (Κι ας μην συμφωνούμε σε όλους τους συγγραφείς, χε-χε. Είναι πολλά περισσότερα αυτά που συμφωνούμε ...)

    AntwortenLöschen
  14. Ο Οδυσσέας το Τζόυς είναι σύμβολο υψηλήήήήήήής κουλτούρας.
    Κάτι σαν το Μαγικό βουνό του Τόμας Μαν.

    Στην αντίπερα όχθη βέβαια του Μαν στέκει ο Χεσσε(το έγραψα με προφορά δεν κάνω κάποιο υπαινιγμό) με το Ντέμιαν.

    Όσο για την αντίπερα όχθη του Οδυσσέα, πειράζει αν θα έβαζα ένα αριστούργημα της προφορικής παράδοση: «Το όργιο της Πηνελόπης με τους μνηστήρες»

    AntwortenLöschen
  15. @ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ

    Γλαράκι μου γλυκό, πού το θυμήθηκες ότι έχω γενέθλια;;
    Με κατασυγκίνησες, σ ευχαριστώ από τη καρδιά μου!!!

    @ demetrat,

    Μη μου πεις και σύ υδροχόος;
    Γουστάρω εξήγα με τον Οδυσσέα.
    Εγώ το πήρα από πείσμα και το τέλειωσα το βιβλίο.
    Μόλις το τέλειωσα, είπα τώρα μάλιστα,,,,, ψήλωσα ΕΝΑ πόντο ! έγινα πόντια

    @ cropper,
    Καρδούλα κροππέριε
    Ευχαριστώ για τις Ευχές!

    Να μη μας λείψει η δροσιά, δηλαδή η ζωή. Να είμαστε πάντα έτσι καλά και να τσακωνόμαστε για τους συγγραφείς. Εσύ να λες Α και γω να λέω Β.
    Αλλά να έχουμε ζωή και όρεξη να τσακωνόμαστε.

    AntwortenLöschen
  16. Xα...
    Πριν ένα χρόνο, ακριβώς τούτη τη μέρα γνώρισα την ιστοσελίδα σου.. εντυπωσιάστηκα τα μάλα..αλλά ντράπηκα να αφήσω ευχές.
    Το τόλμησα αργότερα με το μωρό σας...
    :-)))
    Και πάλι να ζήσεις, χαρούμενη, υγιής και δημιουργική κοντά σ' αυτούς που αγαπάς και σ' αγαπούν.

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    AntwortenLöschen
  17. Γλυκό μου γλαράκι, τωρα θα ντραπώ εγώ που σε έκανα να ντραπείς!!!
    πολλές γλαρένεις αγκαλιές και απο μένα

    AntwortenLöschen
  18. Χρόνια πολλά και καλά.
    Να τα εκατοστήσεις Αντζέτα.

    AntwortenLöschen
  19. @ Λάκων

    ευχαριστώ πολύ - πολύ!!!

    AntwortenLöschen
  20. ανζετάκι μου γλυκό, τι ακούω;

    χρόνια σου πολλά, γλυκά, ανέμελα όσο γίνεται, ζεστούλικα, υγιή, χαριτωμένα, τσαχπίνικα σαν και σένα, επαναστατικά, χαδιάρικα, δυναμικά, κι όλα τα άλλα επίθετα που μπορεί να σ'αρέσουν.
    εχτές το κινητό μου έπεσε κάτω. το έπεσε είναι ευφημισμός. εν πάσει περιπτώσει, τηλέφωνο προς το παρόν γιοκ, και μνήμη γιοκ. στείλε μου σε μέιλ το τηλ σου!
    δεν ε΄χω καιρό να γράψω κάτι για τον οδυσσέα, ο οποίος είναι το βιβλίο που δε διάβασα ποτέ mporo na po, μα που σημάδεψε τα νιάτα μου. στη θέση του οδυσσέα βάλτε ένα μικρό κάφκα. το ίδιο είναι. μεγαλειώδες.

    AntwortenLöschen
  21. Αστα, εμείς έχουμε κάνει και φωλιά.
    Είμαστε, εγώ , η κόρη μου, η μαμμά μου, και η γιαγιά μου απ όσο ξέρω.
    Να ζήσεις καλά , και να γεράσεις ακόμα καλύτερα. Φιλιά, φιλιά, φιλιά.
    δ
    υ.γ πέρνα απ το σπίτι,σούχω κάτι που θα σ αρέσει.

    AntwortenLöschen
  22. Καλησπέρα!
    Καλώς σε βρήκα..
    Ήμουν στο παρακάτι..να πάρω το βιβλιο αυτο του Eco .. Τι λες αξίζει τελικά?

    AntwortenLöschen
  23. @ Ange-ta
    χρόνια πολλά και καλά.

    Με την ευκαιρία του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου σου θα πρότινα ένα βιβλίο
    "Έξοδος θεάτρου-Δοκίμιο οντολογίας με πλοηγό τον Μόμπυ-Ντικ του Χ. Μέλβιλ"
    (Ηλίας Παπαγιαννόπουλος-εκδ. Ίνδικτος).
    Με πυξίδα το μεγάλο ταξείδι του "Πίκουοντ" και των δρώντων προσώπων του, το βιβλίο αυτό προσπαθεί την επεξεργασία μιας διαφορετικής ανάγνωσης και ερμηνείας της πνευματικής διαδρομής των "νέων χρόνων" της Εσπερίας.
    Ενδιαφέρον βιβλίο παρόλο
    που το πλαισιώνει ο συγκροτημένος "μεταφυσικός στοχασμός" του συγγραφέα. Εξ΄ άλλου χρήσιμα έργα δεν είναι μόνο κάποια που συμφωνούμε με αυτά αλλά και όσα εκγυμνάζουν και διανοίγουν ατραπούς στην ανθρώπινη σκέψη.

    AntwortenLöschen
  24. Με καθυστέρηση είδα πως στο βιβλίο του Ηλία Παπαγιαννόπουλου, έχει κάνει ήδη αναφορά Ο Κρόπερ στο επίσης ενδιαφέρον κείμενο «MOBY-DICK or, THE WHALE – ΙΙΙ» (http://cropper.wordpress.com/)

    Συγνώμη για την αβλεψία.

    AntwortenLöschen
  25. @ VITA MI BAROUAK,

    Βίτα μου δεν σε αγνόησα, απλώς κάπου χάθηκε η απάντηση μου.

    Χαίρομαι που ΚΑΙ κάποιος άλλος εκτος απο τον φίλο Κροππέρ από την παρέα βρίσκει τον Οδυσσεα κουλτουρικόν. Ε,,, δεν μπορεί κάτι θα χει για να αρέσει.

    Το μαγικό βουνό είναι μαγικό βιβλίο και ο Hesse, για μένα μιλάω πάντα, είναι πολύ γλυκος συγραφέας. Εχω διαβάσει τουλάχιστον 5 βιβλία του. Το ένα πιο ωραίο από το άλλο.

    @ abttha
    ανθάκι μου μερσι μποκού για τις ευχές και για τα υπόλοιπα


    @ Roadartist
    Καλησπέρα και από μένα, αν και ακόμα σχετικά νωρίς είναι για καλησπέρα!
    Το βιβλίο, δεν είναι κακό, απλώς εμένα μου την έσπασε που θεωρει τον εαυτο του τοσο μεγάλη αυθεντια, (παροτι είναι) που να θεωρει ψυχασθενη όποιον δεν βρίσκει θεσπέσιο το πάσο που αναφέρω.
    Υπάρχουν πολλοι διανοούμενοι, που υποστηρίζουν ότι καλή λογοτεχνία είναι η λογοτεχνία που αρέσει. Μπορεί κανείς να βάλει αντικειμενικά κριτήρια;
    Εγω λέω ότι δεν μπορεί.
    Άλλά είπαμε, περι ορέξεως κολοκυθοπιττα

    @mavro.fws,
    Μερσι για τις ευχές και για τα μεστά σου σχόλια


    @ Σε όλους

    Σήμερα και μέχρι αύριο, εχει παζάρι βιβλίου στην Κοραη.
    Επισκεφτείτε το κάτι θα βρειτε να αγοράσετε.

    AntwortenLöschen
  26. Για το πρώτο με έπεισες να του ρίξω μια ματιά :-D
    Για το δεύτερο... δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει αυτή η καταπληκτική σελίδα... :-p κολοκυθόπιτα λοιπόν!!!!

    ange-ta τα χαιρετίσματα μου!!!!

    AntwortenLöschen
  27. χμ... τώρα που το ξανασκεφτομαι θα ρίξω μια ματιά και στο δευτερο και θα αφήσω την κολοκυθόπιτα :-p

    υγ.Να ρωτήσω παρεπιπτόντως τι βιβλία έχει στην κοραή? παλιά η καινούργια?

    AntwortenLöschen
  28. Καλημέρα Χαμόγελο,

    Στο παζάρι θα βρεις παλιές εκδόσεις, αλλά κάθε λογιω βιβλία.

    Εγώ εχτες αγόρασα Κούτσι, που μ αρεσει πολύ, Οξυμπερί, Εσσε (Hesse) κάτι άγνωστους που μ εντυπωσίασε το εξώφυλλο, Ζολά και 3βιβλία μαγειρικής με 1,5 ευρώ.

    Στο τέλος της πρώτης σειράς θα βρεις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, κλασική λογοτεχνία, μπορείς να αγοράσεις ότι αγαπάει η ψυχή σου.

    Στην προτελευταία σειρά πηγαίνοντας για το ταμείο θα βρεις μια στιβα με ινδιάνικη ποίηση (Αυτοί που φέρνουν τον τροχό των ονείρων) πάρτο είναι θαύμα.

    Θα βρεις επίσης Παπαδιαμάντη, Σαίξπηρ, Καρκαβίτσα, σε καλό δέσιμο, λιγο ακριβά.

    Επίσης θα βρεις κλασικούς σε διάφορες εκδόσεις, όπως Μπρεχτ, Τολστόϊ, Ντοστογιέφσκι κλπ.

    AntwortenLöschen
  29. Αν δεν έχεις διαβάσει την Πάπισσα Ιωάννα, θα την βρεις σε διάφορετικές εκδόσεις, ψάξε να βρεις την καλλίτερη.

    Αν πέσεις στην αντιληψη σου ο Μισελ Ριό, πάρε την βέργα του Παπαγάλου είναι ένα θάυμα.

    Αν προλάβεις, γράψε μου τι αγόρασες, θα χαρω πολύ

    φιλια και καλή Κυριακή.
    Θα ήθελα να ξαναπάω, αλλά έχω πολύ δουλια σήμερα. Οπου νάναι θα κατέβω γραφείο και με βλέπω να ξενυχτάω

    AntwortenLöschen
  30. @ Σε όλους:

    Σορρυ................................................................................................

    Το παζάρι του βιβλίου είναι στην πλατεία Κλαθμώνος και όχι στην πλατεια Κάνιγκος

    AntwortenLöschen
  31. @angie of R.S.
    όμως γιατί αμερικανικός νατουραλισμός ο Μ. Ντίκ. Οσο για την Μπάαντερ μάλλον της άρεζε η κυνηγημένη άσπρη φάλαινα και όχι ο Αχααβ διότι επρόκειτο περί ενός εξουσιομανούς συμβόλου!

    AntwortenLöschen
  32. @ cosmosair,

    καλησπέρα σου.

    Αυτη την καταπληκτική φωτογραφία που έχεις σαν σήμα κατατεθέν, την είχα και γω στο μπλόγκ πολύ καιρό.
    παρα πού ωραία. Ηταν η φωτογραφία της χρονιάς για το national geographic.

    Η γενιά του ρελιστικού μυθιστορήματος είναι η μετα τον Χερμαν Μελβιλ, αυτη που η Στάϊν ονομάζει χαμένη γενιά, γιατι εχει ξεχαστει.

    Για την μπάαντερ - μάϊνχοφ, το βιβλίο αυτο καθ εαυτο ήταν γι αυτούς ένα σύμβολο. Το κυνηγι του άπιαστου! και όχι ο Αχαάβ ή η φάλαινα. Η ιστορία ενός ονείρου. Να νικήσεις το ανίκητο.

    AntwortenLöschen
  33. "Η σκιά της Καμήλας και η σπηλιά του Πλάτωνα! Αυτό πού φαίνεται είν' η σκιά της καμήλας, όχι η ίδια."
    αυτό είναι το κατόρθωμα του φωτογράφου!

    AntwortenLöschen
  34. @ cosmosair,
    ναι έτσι είναι. Αυτο είναι το κλού της φωτο.

    AntwortenLöschen
  35. Τον Μόμπυ Ντικ τον έχω στο ράφι των τύψεων. Κάποια στιγμή πρέπει να τον διαβάσω. Ανζέτα μου το post σου με λέει ότι πρέπει να επισπεύσω.

    AntwortenLöschen
  36. καλησπέρα μπάμπη,

    Το mail μου το πήρες?

    AntwortenLöschen
  37. καλημέρα ange-ta το mail μου το πήρες;

    AntwortenLöschen
  38. Γειά σου Δημητρα,
    ναι το πήρα και σου απάντησα.
    Να χρησιμοποιείς το μέϊλ μου με το οτενετ. στο τέλος.

    AntwortenLöschen
  39. Γεια σας παιδιά καταπληκτικό άρθρο, την πρώτη φορά που διάβασα το βιβλίο έκανα μόλις 3 μέρες, συγκλονιστικό..
    Οπως κάθε μύθος έχει πολλαπλές ερμηνείες, από τη μεταφυσική πλευρά του μύθου ο Αχάβ μου είναι απόλυτα συμπαθής: Κυνηγάει το άπιαστο, αυτό που δεν τολμάει κανένας άλλος, η μανία του φθάνει μέχρι την ύβρη, γι' αυτό και τιμωρείται.. Θεία Δίκη..

    Ο Αχαάβ λατρεύει τη Φάλαινα: «Ω εσύ λαμπρό πνεύμα του Ολόλαμπρου Πυρός που σε λάτρεψα πάνω σ’ αυτές τις θάλασσες σαν Πέρσης, μέχρι που κάηκα από σένα την ώρα της μυσταγωγίας……..
    Σε ξέρω πια πνεύμα και ξέρω πως η μόνη λατρεία που αρμόζει σε σένα είναι η γενναία αντίσταση.


    Ωστόσο ο πόλεμος είναι οδύνη και το μίσος συμφορά. Ελα με τη πιο ταπεινή σου μορφή, με τη μορφή της αγάπης, και γω θα γονατίσω να σε φιλήσω, αν πάλι θέλεις να δείξεις το μεγαλείο σου, έλα μονάχα σαν ουράνια δύναμη….
    Ω εσύ λαμπρό πνεύμα, που είμαι γέννημα της δικής σου φωτιάς, σαν γνήσιο παιδί της φωτιάς, σου δίνω πίσω αυτή τη φωτιά, φυσώντας μέσα σου αυτή τη φλόγα , δίνω πνοή σε σένα…»

    Δεν υπάρχει καλύτερος μονόλογος στην λογοτεχνία από τον μονόλογο του Αχάαβ, μακράν.

    Οικολογικό μήνυμα δεν βρήκα πουθενά, δεν υπήρχε τότε καν ο όρος.. Με τη σημερινή μας όμως οπτική γωνία μπορεί να το δούμε και έτσι, ο Μέλβιλ δεν πιστεύω να είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του…

    AntwortenLöschen
  40. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  41. Καλησπέρα Ιωάννη,
    Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λες.
    Συμφωνω μαζύ σου. Οντως ο Αχααβ είναι έτσι όπως τον περιγράφεις, αλλά εμένα το βιβλίο δεν με συγκίνησε, για πάρα πολλους λόγους.
    Ομως, δεν παύει να είναι ένα μεγάλο έργο για πολύ κόσμο.

    Χαίρομαι, που η ανάρτηση έγινε αφορμή να συζητησουμε ένα τόσο συγκλονιστικό έργο, που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι.
    (τελικά φαινεται ότι μόνο σε μενα δεν άρεσε)

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...