Ιστορίες copy – paste

Την πρώτη ιστορία copy – paste την βρήκα στο Ημερολόγιο του

Χρήστου Μόρφου.

Την δεύτερη στο μαγευτικό βιβλίο του Ντενι Γκετζ “Μηδέν”.

Απολαύστε την:

Σε κάποια μακρινά χρόνια, οι άνθρωποι και οι θεοί είχαν καθημερινή επικοινωνία. Δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει με ποια μέσα επικοινωνούσαν, επειδή σύρματα που να ενώνουν τα σύννεφα και τη γη δεν έχουν ακόμα βρεθεί.
Είναι λοιπόν φανερό ότι κυριαρχούσε η κινητή ασύρματη τηλεφωνία!

Οι θεοί από τότε είχαν μία πολύ υπεροπτική αντιμετώπιση των ανθρώπινων πόνων και κόπων. Αυτοί αραχτοί, πότε στα βουνά και πότε στα σύννεφα, δεν ανέχονταν ούτε μύγα στα σπαθιά τους.
Από κάτω οι άνθρωποι, κάνανε πολύ σαματά και από πάνω οι θεοί ησυχία δεν έβρισκαν και μάτι δεν μπορούσαν να κλείσουν τις νύχτες.

«θέλοντας να τελειώσουν μια και καλή οι θεοί, αποφάσισαν να στείλουν τον κατακλυσμό.
Ο Ενκι (ένας από τους θεούς) διαφωνούσε κάθετα – εκείνος είχε δημιουργήσει τους ανθρώπους, εκείνος ήταν υπεύθυνος γι αυτούς.
Πήγε λοιπόν σε ένα από τους ανθρώπους, στον Ατραχάση και τον πρόσταξε να γκρεμίσει αμέσως το σπίτι του και να φτιάξει ένα πλοίο. Οι οδηγίες που του έδωσε ήταν πολύ συγκεκριμένες. Το πλοίο έπρεπε να έχει εξήντα μέτρα μήκος, εξήντα μέτρα ύψος και εξήντα μέτρα πλάτος και να έχει επτά ορόφους χωρισμένους σε εννιά διαμερίσματα. Θα βάλεις μία στέγη και θα φορτώσεις ένα ζευγάρι από κάθε έμβιο όν, ήμερο και άγριο. Θα γεμίσεις το πλοίο με τρόφιμα και νερό. Όταν τελειώσεις το φόρτωμα, θα κλείσεις τη πόρτα και θα την σφραγίσεις καλά.
Μόλις το πλοίο βρέθηκε στο νερό, άνοιξαν οι ουρανοί.
Αστραπές αυλάκωσαν τον ουρανό, κεραυνοί ξέσπασαν από παντού, σκοτάδι κάλυψε τα πάντα , η γή έσπασε σα πήλινο δοχείο, λέει το αρχαίο κείμενο.
Εφτά μέρες και εφτά νύχτες έμεινε ανοιχτός ο ουρανός και γέμισε η γη νερό.
Την όγδοη ημέρα η βροχή σταμάτησε. Ο Ατραχάσης άνοιξε τη πόρτα. Παντού στη γη οι άνθρωποι είχαν ξαναγίνει άργιλος.

Μία ωραία γνωστή ιστορία.

Όμως:

Ούτε στη μία γραφή ούτε στη άλλη γνωρίζουμε το όνομα της γυναίκας του Νώε ή του Ατραχάση,
παρότι και οι δύο ήταν παρούσες και εξίσου σημαντικές για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Οποία ομοιότης!!!

(τα πλάγια άσπρα γράμματα είναι αντιγραφή από το βιβλίο)

Τα σκουπίδια του πλανήτη Γη

Πολλές φορές, όταν η θάλασσα του Σαρωνικού είναι κάλμα, κοιτάζω τις δεκάδες βάρκες, βαρκούλες, καράβια και καραβάκια και έτσι όπως τα βλέπω, με την αργή κίνηση που έχουν, μου μοιάζουν σαν ρομαντικά σκουπίδα πεταμένα εδώ και κεί.

Ομως, τα σκουπίδια που βλέπετε στη παρακάτω εικόνα, δεν είναι καθόλου ρομαντικά!

Είναι εφιάλτες, που περιμένουν να ανοίξουν την κερκόπορτα, που θα οδηγήσει στην άλλωση του πλανήτη Γη

Το όνειρο της νευρο-οικονομίας

Στο καινούργιο χρόνο 2007, θα πω καλημέρα με ένα όνειρο.
Ενα όνειρο, που είναι όμως και μία ευχή.
Ονειρεύτηκα ότι ξύπνησα σ έναν άλλο κόσμο.

Πιο πράσινο!

Χωρίς βιομηχανικά απόβλητα!

Χωρίς ίχνος από πόλεμο!

Με θάλασσες παντού βαθιά γαλάζιες, δροσερές, πνιγμένες με ζωή!

Με ουρανό πιο γαλανό από τον Αττικό μας.

Με ανθρώπους, χαμογελαστούς και ευτυχισμένους, σε ανατολή και δύση.

Ετρεξα στο δίκτυο, να διαβάσω σε τι οφείλεται αυτή αλλαγή.
Και το βρήκα!
Η αιτία της καλής μας ώρας, ήταν, όπως περίμενα μία καινούργια επιστήμη:

Η νευρο-οικονομία

Όλο και κάτι λίγο ή πολύ καταλαβαίνουμε όταν ακούμε λέξεις όπως:
Νευρολογία, νευροψυχολογία, νευροκυτταρολογία, νευροχειρουργική, νευρόσπαστος και διάφορα άλλα.
Νευρο-οικονομία όμως, τι μπορεί κανείς να καταλάβει ή να σκεφτεί;
Οικονομία των νεύρων;
Βλέπουμε λ.χ. λιγότερη τηλεόραση για να μη στραπατσάρουμε εν αδίκω τα νεύρα μας;
Κλείνουμε τα αυτιά μας, όταν μας βρίζουνε, για να μη συγχυσθούμε;
Δεν ελέγχουμε το λογαριασμό στα ρεστωράν;
Λέμε ευγενικά καλημέρα στο γείτονα με το κακομαθημένο σκυλί του, που δε μας αφήνει να κοιμηθούμε;

Όχι, όποιος σκέφτηκε όλα αυτά έπεσε έξω.

Έχει εργαστηριακά παρατηρηθεί και καταμετρηθεί, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος παράγει σε πολλές περιστάσεις την ορμόνη οξυτοκίνη.
Η ορμόνη αυτή παράγεται, κάθε φορά που ο άνθρωπος, όπως και άλλα θηλαστικά, αισθάνονται ότι επιτελούν μία ηθική πράξη.
Όταν λ.χ. ταΐζουν τα μωρά τους.
Όταν νοιώθουν σφοδρό έρωτα για τον σύντροφό τους.
Όταν μοιράζουν τη τροφή τους με ομοίους τους.
Όταν επιστρέφουν τα χρέη τους.
Όταν λένε την αλήθεια.

Όταν μοιράζονται την περιουσία τους!

Αυτό το τελευταίο είναι η λύση όλων των προβλημάτων!
Επομένως, σε μια μελλοντική κοινωνία, δεν θα χρειαστεί να κάνουμε κανέναν πόλεμο για ισότητα, για φαγητό, για έρωτα, για το περιβάλλον.
Γιατί απλά θα φροντίζουμε να παράγει ο εγκέφαλος μας τόνους οξυτοκίνης.
Θα διαρρεύσουμε παντού οξυτοκίνη. Στον αέρα, στη θάλασσα και στο χώμα
Κάθε φορά που ο άνθρωπος θα έρχεται σε αντίθεση με τη φύση και την ισοροπία της, θα κλαίει γοερά και θα πέφτει κάτω αναίσθητος, ενώ κάθε φορά που θα σκέφτεται να κάνει πόλεμο θα πέφτει σε κόμμα.
Νομίζετε ότι σας κοροϊδεύω;;
Χμ μπορεί και όχι!