Freitag, 4. Mai 2007

Η δύναμη της αδράνειας II

Το παρόν Πόστ είναι συνέχεια του προηγούμενου, όπου αντιγράφω ένα μέρος για πληρότητα του παρόντος.

«Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα είναι τουλάχιστον κατά το ήμισυ τυλιγμένη στην καθημερινότητα. Αμέτρητες κληρονομημένες χειρονομίες συσσωρευμένες φύρδην μίγδην που επαναλαμβάνονται ατέλειωτα μέχρι να φτάσουν σε μας, μας βοηθούν να ζήσουμε, μας φυλακίζουν και αποφασίζουν για λογαριασμό μας σε όλη μας τη ζωή. Είναι προκλήσεις, παρορμήσεις, πρότυπα, τρόποι ή υποχρεώσεις που μας οδηγούν να ενεργήσουμε και που μερικές φορές, πιο συχνά μάλιστα από όσο νομίζουμε ανάγονται στα βάθη των αιώνων. Μακραίωνο παρελθόν πολύ παλιό και πάντα ζωντανό, που εκβάλει στον παρόντα χρόνο όπως ο Αμαζόνιος ρίχνει την τεράστια μάζα των ταραγμένων υδάτων του στο ωκεανό».

Και συνεχίζει ο Fernand Braudel (1):

«Όλα αυτά προσπάθησα να τα περιλάβω στο βολικό – αλλά και ανακριβή, όπως και όλες οι λέξεις με πολύ ευρεία σημασία - όρο υλική ζωή.
Βέβαια, δεν είναι παρά ένα μόνο μέρος της ενεργού ζωής των ανθρώπων που είναι κατά βάθος τόσο εφευρετικοί όσο και ρουτινιάρηδες. Αλλά, επαναλαμβάνω, στην αρχή δεν με απασχόλησε ο καθορισμός των ορίων της φύσης αυτής της ζωής, την οποία μάλλον υφίσταται κανείς, παρά δημιουργεί. Θέλησα να δω και να καταστήσω ορατή αυτή τη γενική δυσδιάκριτη μάζα της ιστορίας που δεν είναι αρκετά βιωμένη, να βυθισθώ μέσα της και να εξοικειωθώ μαζί της.

Η υλική ζωή, είναι αυτό που η ανθρωπότητα στην προηγούμενη ιστορία της ενσωμάτωσε βαθιά στη δική της ζωή, όπως και μέσα στα ίδια τα σπλάχνα των ανθρώπων, για τους οποίους τέτοιες εμπειρίες ή τέτοια μπολιάσματα του παρελθόντος έγιναν ανάγκες της καθημερινότητας, τετριμμένες συνήθειες.
Και κανείς δεν τις παρατηρεί πια προσεκτικά».

Υλική ζωή, σκοτεινή ύλη, ρουτίνα, παράδοση, είναι έννοιες συγγενικές που εξηγούν το γερό δέσιμο του ανθρώπου με το παρελθόν του.
Και έτσι όπως τα βλέπει κανείς από μακριά μοιάζουν καλά και ωραία. Δημιουργούν μία αίσθηση σταθερότητας και ομοιομορφίας.


Είναι ένας γερός ιστός υφασμένος με τα ίδια πανάρχαια υλικά, διαφορετικός, πολύ διαφορετικός από το πλουμιστό χαλί που οι νέες παγκόσμιες ελιτ έχουν στρώσει με περισσή προσοχή και φροντίδα για πάρτι μας.

Έγραψα και αντέγραψα από το βιβλίο του Μπρωντέλ, όλες αυτές τις λεπτομέρειες, γιατί αυτή η αντίληψη για την συνέχεια και την συνοχή της ανθρώπινης ιστορίας, αυτό το κόλλημα με το παρελθόν, αυτό το ρίζωμα, που είναι χρονικό και γεωγραφικό συνάμα, φωτίζει τις απόψεις για τον σημερινό μας κόσμο και ενός άλλου γάλλου διανοούμενου του Ζάν Κλώντ Μισεά. (2).

Πριν πάμε στον Ζάν Κλώντ Μισεά, θα κάνουμε μια στάση στον Κ. Ντίκενς, ο οποίος περιγράφει με τον δικό του τρόπο την ηθική που κατασκευάζεται κατά τους άκαρδους καιρούς του καπιταλισμού (3).

(7)
«Ο Γκραντγριντ είχε μια θεμελιώδη αρχή: κάθε πράγμα έπρεπε να πληρώνεται. Ποτέ κανείς, και σε καμία περίπτωση, δεν έπρεπε να δίνει το οτιδήποτε στον οποιονδήποτε χωρίς ανταπόδοση. Η ευγνωμοσύνη έπρεπε να καταργηθεί και οι καλές πράξεις που απορρέουν από αυτήν δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Κάθε πιθαμή της ύπαρξης των ανθρώπων, από τη γέννηση έως το θάνατο, έπρεπε να είναι μια ρυθμισμένη αγορά, επί πληρωμή. Και αν ήταν αδύνατο να κερδίσει κανείς τους ουρανούς μ αυτό τον τρόπο, τότε οι ουρανοί δεν είναι ο τόπος στον οποίο βασιλεύει η πολιτική οικονομία. Άρα δεν θα είχε κανείς να κάνει οτιδήποτε εκεί.» (4)

Με την παραπάνω δημόσια ηθική, κανείς δεν χρωστάει τίποτε σε κανένα και όλες οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αξίες ανταλλακτικές και όχι ηθικές ή ανθρωπιστικές ή σχέσεις καθήκοντος.
Με βάση την αρχή της ανταπόδοσης, κανένας δικαστής δεν δικάζει για απόδοση δικαιοσύνης, κανένας γιατρός για θεραπεία, κανένας δάσκαλος για μάθηση, κανένας λογοτέχνης για λογοτεχνία, κανένας δεν κατασκευάζει πλέον στραντιβάριους, κανένας εφευρέτης δεν σκέφτεται εφευρέσεις που δεν αποδίδουν χρήμα και μόνο χρήμα, κανένας δεν σκέφτεται οτιδήποτε ωφέλιμο για τον πλανήτη μας.
Αλλά ούτε η μάνα οφείλει να φροντίσει τα βλαστάρια της, ούτε ο πατέρας να συνεισφέρει, ούτε η φιλία έχει καμία αξία, ούτε η κοινωνία έχει οποιαδήποτε υποχρέωση στους πολίτες της, ούτε οι πολίτες στους συμπολίτες τους.
Σε ένα τέτοιο κόσμο, η κόλαση του Δάντη είναι ένα τόπος ξεκούρασης και ευτυχίας.

Και εντούτοις, όλα τα παραπάνω συνεχίζουν κάπως να συμβαίνουν!
Συμβαίνουν, γιατί η δύναμη της αδράνειας είναι ΑΚΟΜΑ παρούσα και δεσπόζει σε κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά, ακόμα και όταν δεν φαίνεται, ακόμα και αν κανείς δεν την παρατηρεί πια προσεκτικά
Και αυτή η δύναμη της αδράνειας, δεν αφήνει τον άνθρωπο να δρα με αποκλειστικό γνώμονα το εγωιστικό του συμφέρον, αλλά να αποζητά αυτό που ονομάζουμε κοινωνικές αξίες, όπως φιλία, αλληλεγγύη, τιμή, καθήκον, συμπόνια, αγάπη, ομορφιά.
Η ανθρώπινη φύση έχει εμμενή την

«κλίση προς τη θυσία, την παραίτηση ή την δωρεά, που είναι η ύψιστη συνθήκη που απονέμει νόημα στη ζωή, η οποία διαφορετικά θα οριζόταν από τους κώδικες της βιολογίας.

Ο καπιταλισμός κατάφερε να λειτουργήσει διότι κληρονόμησε μία σειρά ανθρωπολογικούς τύπους που δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: όπως δικαστές αδιάφθορους, ακέραιους, λειτουργούς βεμπεριανού τύπου, εκπαιδευτές που αφιερώνονται στην κλίση τους, εργάτες που έχουν ένα ελάχιστο επαγγελματικής συνείδησης κλπ. Οι τύποι αυτοί δεν ξεπήδησαν από μόνοι τους, έχουν δημιουργηθεί σε παλαιότερες ιστορικές περιόδους»
(5)

Θαυμάστε πώς η εργασία του ενός διανοητή υποστηρίζει την εργασία του άλλου.
Πώς ξεπροβάλει αυτό το ανθρώπινο δίκτυο, που πλέκεται με διαφορετικές κλωστές και σε διαφορετικές εποχές, πανάρχαιες και νεότερες, και που αγαλλιάζει την ανθρωπότητα, προσφέροντας της ένα λιμάνι στις παράφορες φουρτούνες των καιρών μας.

Και έτσι όπως έφτασα μέχρι εδώ, μου ήρθε στο μυαλό ο Λένιν, αυτό το λουλούδι της μεγάλης οκτωβριανής επανάστασης που τόσο γρήγορα μεταμορφώθηκε σε αγκάθι.« Η ιστορία προχωράει με ένα βήμα πίσω και δύο μπροστά»

Το ερώτημα που μπαίνει είναι,

πόσο μεγάλο πρέπει να είναι το βήμα πίσω,

για να ξεκινήσουμε τα δύο βήματα μπροστά.


Εξηγήσεις
(1): «Η δυναμική του καπιταλισμού»
(2): Στο ιστολόγιο «Θεαμαπάτες και δικτυώματα» θα βρείτε ένα άλλο έξοχο πόστ για το παρόν βιβλίο του Ζ.Κ.Μ. «η εκπαίδευση της αμάθειας»
(3): έχει γραφτεί και ακουστεί, ότι ο Μάρξ δεν έχει πουθενά στις χιλιάδες σελίδες που έχει γράψει, χρησιμοποιήσει τον όρο καπιταλισμό. Με ένα πρόχειρο ψάξιμο που έκανα στο αρχείο των Μ/Λ, είναι αληθές. Αλλά, θα ήταν τελείως εκτός της αυστηρής γλώσσας που χρησιμοποιεί ο Μάρξ.
Δεν γράφει «καπιταλισμός», αλλά «καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής», που είναι το σωστό, αλλά ο όρος καπιταλισμός είναι πιο εύχρηστος.

(4): Κ Ντίκενς, οι δύσκολοι καιροί.
(5): Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζ.Κ.Μισεά «Η εκπαίδευση της Αμάθειας»

(7):Ο πύργος του καπιταλισμού τότε (στα αγγλικά ) και σήμερα (στα γερμανικά), σας μεταφράζω, ξεκινώντας από το πάνω σκαλί και καταλήγοντας στο κάτω σκαλί:

Στα αγγλικά:
Το κεφάλαιο
Σας κυβερνάμε
Σας κυβερνάμε
Σας πυροβολούμε
Τρώμε για σας
Εργαζόμαστε για σας - σας θρέφουμε όλους


Στα Γερμανικά:
Το Κεφάλαιο
Σας εξουσιάζουμε
Σας χρησιμοποιούμε
Σας ελέγχουμε
Ζούμε για σας
Εργαζόμαστε για σας - σας θρέφουμε όλους

31 Kommentare:

  1. Οι δύο πίνακες είναι του Πόλοκ.
    και αναπαριστά για τη δική μου τη θεώρηση, αυτόν το πανάρχαιο ιστό, μπερδεμένον και ωραίο.

    AntwortenLöschen
  2. η δύναμη της αδράνειας.
    όταν ήμουνα στο λύκειο κατάλαβα πως η δύναμη της αδράνειας κάνει την ταχύτητα να υπάρχει, και η δύναμη της φθοράς την σταματάει.
    κατάλαβα σωστά, ή κατάλαβα λάθος (κυρία τεχνοκράτισσα);
    τελικά η φιλία είναι μια αξία που επεμβαίνει έτσι στο έξαφνο στη ζωή των ανθρώπων.
    και μετά γίνεται αδράνεια.
    και οι σχέσεις των ανθρώπων εξελίσσονται επ'αδρανούς θεμελίου...


    ευχαριστώ για τη φιλία σου. τη φιλία σας...

    AntwortenLöschen
  3. Φίλη μου
    Το θέμα των δυνάμεων, στη φυσική, είναι ΤΟ θέμα!! Ο Αϊνστάιν, αφού ξεμπέρδεψε με τα μεγάλα θέματά του, σε ηλικία 30 ετών, άντε 35, δηλαδή τη θεωρία της ειδικής (27 ετών) και γενικής σχετικότητας, τη διατύπωση της ισοδυναμίας μάζας και ενέργειας, έφαγε την υπόλοιπη ζωή του να βρει μία θεωρία που να εξηγεί και να ενοποιεί όλες τις δυνάμεις. Τη λεγόμενη θεωρία των πάντων, που την ψάχνουνε και τη ψάχνουνε και δεν την βρίσκουνε.
    Δεν τα κατάφερε.
    Έλεγε δε, ότι αυτή θεωρία πρέπει να είναι κομψή και αισθητική και να γράφεται όλη πάνω σε ένα τισερτ!

    Δυνάμεις υπάρχουν λογιώ – λογιώ
    Η ισχυρή πυρηνική, εντός του πυρήνα
    Η ασθενής πυρηνική, εντός του ατόμου
    Η ηλεκτρική και μαγνητική που ενοποιήθηκαν από τον Μάξγουελ σε ηλεκτρομαγνητική
    Και η βαρύτικη.
    Αυτές είναι όλες!
    Δυνάμεις αδράνειας και φθοράς είναι δυνάμεις της φιλοσοφίας και της ζωής. Πως λέμε η δύναμη της φιλίας;;
    Μεγάλη δύναμη, όσο δεν την εξαφανίζει ο καπιταλισμός!!

    AntwortenLöschen
  4. κι όμως!
    μιλάμε την ίδια γλώσσα.
    και μια και είπες καπιταλισμός, και ο καπιταλισμός θέτει ως κεφαλαίο (σικ) του το οικονομικό χρήμα, εγώ θα σου θυμήσω ένα άλλο χρήμα:

    εξαίρετον χρήμα της φιλίας το απλοϊκώς φέρεσθαι...

    δεν είναι πανέμορφο;
    σε φιλώ.

    AntwortenLöschen
  5. δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα.
    Αυτή του ......χρήματος, όπως λές

    εξαίρετον χρήμα της φιλίας το απλοϊκώς φέρεσθαι...

    όντως εξαίρετον!!!!!!

    και γω

    AntwortenLöschen
  6. Και ενώ κυριαρχεί η αδράνεια, τσούπ εμφανίζεται και η αρνητική εντροπία και λέει:

    Γεννηθήτω το φώς!

    AntwortenLöschen
  7. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  8. Τώρα Greg, το διάβασες όλο αυτό τα μακρυνάρι, γιατί αν το διάβασες, που χαρά στην υπομονή σου, δεν μου είπες πόοοοοσο μεγάλο πρέπει να είναι το βήμα προς τα πίσω;;;

    AntwortenLöschen
  9. Καλημέρα abttha,
    Μόλις ξύπνησα και μου ήρθαν στο μυαλό ένα σωρό δυνάμεις και ένα σωρό αντίστοιχες προστακτικές.
    Η δύναμη των λέξεων, άρα μίλα
    Η δύναμη της αγάπης, άρα αγάπα,
    Η δύναμη της λησμονιάς, άρα λησμόνα
    Η δύναμη της γνώσης, άρα γνώριζε
    Η δύναμη της φύσης, άρα φύσα

    Όποιος μας διαβάζει ας συμπληρώσει

    AntwortenLöschen
  10. @ Greg, με κούφανες.
    Η εντροπή (και όχι εντροπία, αυτή είναι από το αντιδάνειο, καθόσον η εντροπή έγινε entropie, λόγω του ήττα που είναι πάντα μακρόν και το επιπρόσθετον ι στα γερμανικά, και στα λατινικά ίσως, μακραίνει το προηγούμενο γράμμα και το ξαναπήραμε ως εντροπία), είναι πάντα αρνητική!!!!
    Η τα έχω τόσο ξεχασμένα; Γιατί στη θερμοδυναμική είχα 1,5 (γερμανικό με άριστα το 1 και πάτος το 5)

    AntwortenLöschen
  11. η προστακτική του γκρεγκ
    είναι δημιουργία!
    ναι,
    η δύναμη του λόγου
    .

    και εγένετο φως.

    AntwortenLöschen
  12. Η δύναμη του λόγου:
    Εν αρχή εί ο λόγος!
    Δεν το κατάλαβα το σχόλιο σου με την πρώτη ανάγνωση!
    Αλλά με τη τρίτη!

    AntwortenLöschen
  13. Ange-ta μου, εκεί που διαβάζω αυτό το πολύ ενδιαφέρον κείμενό σου, κι ετοιμάζομαι να κάνω μια-δυο παρατηρήσεις, πέφτω πάνω σε εκείνο το "λουλούδι" και... φεύγω. Θα επιστρέψω όταν μου... φύγει. [Κυριακάτικα με πείραξε ο χθεσινοβραδυνός... εκκλησιασμός].

    Καλή Κυριακή σε όλους!

    ΥΓ1. Ω! Βλέπω ότι ο σχολιασμός είναι πια για όλους! :-)

    ΥΓ2. Οι φατσούλες δεν εμφανίζονται στον blogger...

    AntwortenLöschen
  14. Καλημέρα σε όλους. Σε αυτά τα ποστ θα απαντήσω όταν πάρω τα βιβλία. Μου έχετε εξάψει το ενδιαφέρον και ανυπομονώ να έρθω Αθήνα...
    Όσο για τις προστακτικές, γοητευτικό το παιχνίδι... και πολύ ενδιαφέρον!

    Σου έχω και μια πρόσκληση φιλενάδα

    Είσαι καλεσμένη να απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο του Προυστ. Παίζεις; Αν και όταν μπορείς. Δεν είναι δεσμευτικό. Πολλά φιλιά!

    AntwortenLöschen
  15. παιδιά το σκέφτεστε ότι εκκλησιασμός και σχολιασμός μπορεί να είναι το ίδιο;

    εβίβα, κυριακή μεσημέρι!

    AntwortenLöschen
  16. Την "Εκπαίδευση της Αμάθειας" το αγόρασα το περασμένο καλοκαίρι και φυσικά το διάβασα απνευστί. Το θέμα είναι ότι το βρήκα ψάχνοντας, από κανένα δεν έμαθα γι αυτό. Τέτοια βιβλία τελικά βρίσκονται τυχαία! Κρίμα...

    τα κείμενά σου υπέροχα φίλε μου.

    AntwortenLöschen
  17. @ Χρήστο,
    Μη τρομάζεις καθόλου με την απόδοση της λέξης "λουλούδι" για τον Λένιν, είναι άκρως αντιεξουσιαστική τοποθέτηση.
    Δεν θυμάμαι ποιός είχε αποκαλέσει τον Λένιν το μπουμπούκι της επανάστασης που άνθισε σε αγκάθι και συνεχίζει δριμύτερος με τον Στάλιν.
    Δεν θυμάμαι ποιός, αλλά σίγουρα κανένας θαυμαστής του!!!
    Περιμένουμε τις παρατηρήσεις σου!

    @Γητεύτρα,
    Α, ναι να τα πάρεις τα βιβλία, είναι μόνο 200 περίπου σελίδες και τα δύο.
    Βέβαια, έχω παράλληλα σχολιάσει και την Γραμματική των πολιτισμών, που είναι 750 σελίδες, αλλά είναι ότι καλλίτερο έχει γραφεί για ιστορία.
    Τώρα θα την κοπανίσω, άμα επιστρέψω θα πάω στο λίνκ.
    Άντε καλή Κυριακή, όσο απόμεινε.

    @ Abttha,
    εκκλησιασμός και σχολιασμός, πράγματι, τι κάνανε οι Αθηναίοι στη εκκλησία του Δήμου;; εκκλησιάζονταν ήτοι σχολιάζανε!!
    Σήμερα έχεις ρέντα!

    AntwortenLöschen
  18. @ Καλησπέρα Ροϊδη,
    Ναι πράγματι, κρίμα που τέτοια βιβλία τα βρίσκει κανείς ή στην τύχη ή από τη μπογκόσφαιρα και όχι από τις προτάσεις των βιβλιο-περιοδικών.
    Εγώ το βρήκα στο ιστολόγιο «Θεαμαπάτες» του Χ. Μόρφου.
    Εκείνο επίσης που σε σοκάρει, είναι η ανάλυση των επικυρίαρχων του πλανήτη μας, ότι χρειάζονται μόνο το 20% του πληθυσμού του κόσμου, για να συντηρείται το σύστημα. Επομένως το υπόλοιπο 80% είναι αναλώσιμο.

    AntwortenLöschen
  19. Εκκλησιασμός και σχολιασμός! Είστε απίθανες αμφότερες! Χικ! Έτσι μου 'ρχεται να πάω να... εκκλησιαστώ κι απόψε και να πιω κι ένα ποτηράκι στην υγειά σας.

    AntwortenLöschen
  20. Θα την κοπανήσω δευτέρα - τετάρτη.
    Την Πέμπτη η Πέρσα Κουμούτση και ο Αλέξης Σταμάτης, συγγραφείς και μπλογκέρ αμφότεροι έχουν ετοιμάσει εκδήλωση στην έκθεση βιβλίου, για τους μπλόγκερ.
    Ελπίζω να σας βρώ εκεί!

    AntwortenLöschen
  21. Κάτι ήθελα να σου γράψω, αλλά "κόλλησα" με την δίωξη του Μπάμπη. Δεν είχα δεί το blog του πριν, αλλά η σεμνότητά του κρίνεται από την ΜΟΝΟ ΜΙΑ κουβέντα που έγραψε γαι το πρόβλημά του και όχι από τ' ανέκδοτα.

    Έτσι είναι η ζωή.

    Και σήμερα κυριαρχούν παρακμιακές τάσεις που από την δύναμη της αδράνειας δημιουργήθηκαν κι αυτές. Το παρελθόν περνάει στο DNA της ανθρωπότητας και το καλό και το κακό. Μόνο που το κακό είχε, έχει και θα έχει πάντα το πάνω χέρι. Πώς λέμε; Κυβερνά λόγω πλειοψηφίας. Η φιλία, ο αλτρουϊσμός, η "κλίση προς τη θυσία, την παραίτηση ή την δωρεά, που είναι η ύψιστη συνθήκη που απονέμει νόημα στη ζωή" κληροδοτήθηκαν, αλλά ως μειοψηφία.
    Πολύτιμα - αλλά - μειοψηφία.
    Γι' αυτό, ange-ta, το προς τα πίσω βήμα έπρεπε να ήταν ένα βήμα τεράστιο, απέραντο. Τώρα μάλλον είναι αργά πια να πιάσουμε την Ιστορία από την αρχή. Ουτοπία; Ίσως, αλλά από την αντιπροσωπευόμενη δημοκρατία περιμένουμε κάτι;
    Προσωπικά, δεν περιμένω τίποτα ούτε από τον άνθρωπο. Πέντε φίλοι ειναι που αξίζουν για τον καθένα μας, αλλά έτσι σκόρπιοι δεν κάνουν την ανατροπή.

    AntwortenLöschen
  22. Καλημέρα
    Έχεις μιαπρόσκληση
    Προλαβαίνεις να ανταποκριθείς σ΄αυτήν πριν ξεκινήσει η Επανάσταση;

    AntwortenLöschen
  23. γεια σου ange-ta,

    ως συνηθως διαφωνω μαζι σου στο bottom line (δεν πιστευω οτι υπαρχει ρεαλιστικα δυνατοτητα για μεγαλο βημα προς τα πισω)...

    αλλα στο κειμενο εχεις κανει καταπληκτικη δουλεια, συγχαρητηρια!

    AntwortenLöschen
  24. καλημέρα @Cropper,

    Για τον Μπάμπη, δεν μπορώ να το κατατάξω. Το μπλόγκ του ήταν εντελώς καθώς πρέπει.
    Ελπίζω να τον βρώ στην συνάντηση των μπλογκέρ και να μας πεί νέα του.
    Για τα υπόλοιπα που λές, θα συμφωνούσα, αν μπορούσα να σκεφτώ ποια κακά μεταβιβάζονται από το ΔΝΑ μας. Η απληστία;
    Αλλά, δεν είναι το νόημα αυτό του πόστ. Ηθελα να επιστήσω την προσοχή μας σε αρετές που έχει ο άνθρωπος και που σιγά – σιγά ο καπιταλισμός θέλει να τις σβύσει και μάλιστα με τον λούστρο του προδευτισμού.
    Και αν αυτές οι αρετές που αποτελούν , ας πούμε το 30% του ανθρώπινου ψυχισμού, χαθούν, δεν υπάρχει σωτηρία για τον πλανήτη μας.
    Για το τεράστιο βήμα πίσω, συμφωνώ μαζί σου απολύτως!

    AntwortenLöschen
  25. Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.

    AntwortenLöschen
  26. καλημέρα @Marx,
    O.K. θα περάσω από την πρόσκληση!

    AntwortenLöschen
  27. Καλημέρα @ Nuwanda,

    Η διαφωνία αγαπητέ μου, είναι μεγάλη αρετή.
    Το τσιτάτο του Λένιν, για το ένα βήμα πίσω, αφορούσε την αγροτική πολιτική της πρώην Σ.Ε. Δεν εννούσε να πάρει την μηχανή του χρόνου και να παει πίσω.
    Ολη η ιστορία είναι βήματα μπρός και βήματα πίσω.
    Τι ήταν ο Μεσαίωνας;
    Τι ήταν η δικτατορία;
    Τι γίνεται τα τελευταία 25 χρόνια με το κοινωνικό κράτος;
    με τις ατομικές ελευθερίες;
    Με τα προβλήματα του περιβάλλοντος;
    Δεν πάμε πίσω ολοταχώς;
    Όπως έλεγα στον Cropper, συμφωνώ ότι η ανθρωπότητα πρέπει να κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα πίσω. Πιο πίσω από την ανακάλυψη της Αμερικής, όπου εκκατομμύρια μαύροι σύρθηκα στην Αφρική για να δοξάσουν με την εργασία τους τη λευκή ανώτερη φυλή, και την ίδια εποχή 120 εκκατομμύρια αυτόχθονες σφαγιάστηκαν ή εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους.
    Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε με τη μηχανή του χρόνου πίσω, αλλά να σταματήσουμε αυτή τη πολιτική της εκμετάλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Να διακόψουμε την παράλογη πρόοδο, που δεν είναι πρόδοδος αλλά ακατάσχετη πορεία σε ολοσχερή καταστροφή.

    AntwortenLöschen
  28. αγαπητη μου, θα ηθελα να ειχα τον χρονο να απαντησω διεξοδικα, αλλα φευ...

    διαφωνω, όχι στο ευκταιο τοσο πολυ, αλλά στο ρεαλιστικό του πράγματος. Συμφωνω οτι ο κοσμος μας οδηγειται μακροπροθεσμα στην καταστροφη, διαφωνω στο εαν υπαρχει τροπος αποφυγης αυτης. Σιγουρα θα ηθελα να δω ενα παγκοσμιο κοινωνικο κινημα ανατροπης των κακως εχει αλλα πιστευω οτι ειναι σχεδον αδυνατο να εκδηλωθει....

    απο την αλλη ομως "θαυμαζω" οσους πιστευουν σε ουτοπιες (και εγω αλλωστε σε καποιες), μονον η ουτοπια σε κανει να προχωρας....

    AntwortenLöschen
  29. Καλησπέρα Nuwanda, καταρχήν χάρηκα που σε γνώρισα!
    Για την ουτοπία, έννοια καθαρά πολτιστική, δηλαδή άλλη η ουτοπία ενός χ πολιτισμού και άλλη ενός άλλυ, δεν θα ήθελα να πώ τετριμένα πράγματα.
    Εχω ήδη στο μυαλό μου να γράψω ένα πόστ περί αυτής της ουτοπίας, που λέει να πάμε πίσω και να χαράξουμε μια άλλη πορεία.
    Αλλά γιατί "θαυμαζεις" οσους πιστευουν σε ουτοπιες και όχι απλώς θαυμάζεις χωρίς εισαγωγικά;

    AntwortenLöschen
  30. γεια σου ange-ta, και εγω χαρηκα που σε γνωρισα σε μια εκδηλωση ομως μαλλον ανουσια.

    Θαυμαζω πραγματικα οσους πιστευουν με παθος σε ιδεες και αγωνιζονται για αυτες, ισως επιεδη εγω δεν πιστευω τοσο σε ιδεες οσο στην δυναμη της σκεψης προσαρμοσμενη στις ιδιατεροτητες καθε εποχης.

    Τα εισαγωγικα ήταν για να δειξουν ολο αυτο!!!!

    AntwortenLöschen
  31. O.K nuwanda!
    Να τα λέμε και ας διαφωνούμε! Η διαφωνία είναι πιο σημμαντική στους "εύκολους" χρόνους που ζούμε. Η σειρά μου για εισαγωγικά!

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...