Sonntag, 27. November 2011
Samstag, 26. November 2011
Η Αφροδίτη της Μήλου και η γερμανική κουλτούρα


Χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν.
Αλλά πριν, ιδού θα γίνουν οι ωραίοι που ναρκισσεύτηκαν στις τριόδους Φίλιπποι και Ροβέρτοι.
Θα φορέσουν ανάποδα το δαχτυλίδι τους, και με καρφί θα χτενίσουνε
το μαλλί τους, και με νεκροκεφαλές θα στολίσουνε το στήθος τους, για να δελεάσουν τα γύναια.
Και τα γύναια θα καταπλαγούν και θα στέρξουν.
Για να έβγει αληθινός ο λόγος, ότι σιμά η μέρα
όπου το κάλλος θα παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς.
Και θα αγαναχτήσει το κορμί της πόρνης μην έχοντας άλλο τι να ζηλέψει.
Και θα γίνει κατήγορος η πόρνη σοφών και μεγιστάνων, το σπέρμα
που υπηρέτησε πιστά, σε μαρτυρία φέρνοντας.
Και θα τινάξει πάνουθέ της την κατάρα, κατά την Ανατολή το χέρι τεντώνοντας και φωνάζοντας:
εξόριστε Ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;
************
Freitag, 25. November 2011
Ο εμίρης, οι φίλοι του και το ΙΚΑ
![]() |
Το ανάκτορο του Εμίρη του Κατάρ |
Η βαρβαρότητα του χρήματος σε όλο της το μεγαλείο.
Διαβάστε το εδώ, εμένα μου κάνει κακό στην υγεία να το αντιγράψω, ξόδεψα μεγάλη δύναμη να το διαβάσω. Θαυμάστε την παρέα του σοσιαλιστή ΓΑΠ, θαυμάστε όμως και την σοσιαλιστική διεθνή, που έχει τέτοιον αρχηγό.
Πόσα σκαλιά θα κατέβουμε ακόμα, σαν ανθρωπότητα για να καταλάβουμε ότι έχουμε πάρει το ποτάμι χωρίς επιστροφή;

Ακούω τις τελευταίες ημέρες για τις συντάξεις που δίνονταν σε πεθαμένους και μη δικαιούχους από το 2004 μέχρι σήμερα. (Περίεργο, πάει μαζί με το Ευρώ)
300.000.000 Ευρώα ανά έτος πάνε σε πονηρούς Έλληνες:
Ε, λοιπόν εγώ θα σας ρωτήσω: Ρε μπας και είναι κόλπο για να καλύψουν τις κλοπές τους; Μήπως έπαιξαν τα χρήματα των ταμείων στο καζίνο του χρηματιστηρίου, που φυσικό επακόλουθο είναι να αδειάσουν;
Eingestellt von ange-ta um 11/25/2011 09:49:00 PM 2 Kommentare
Labels: κυβέρνηση Τσολάκογλου, οικονομική κρίση
Mittwoch, 23. November 2011
Ο Farage ξανακτύπησε!
τα λεέι άλλη μια φορά με απόλυτη διαύγεια!!!
Eingestellt von ange-ta um 11/23/2011 10:20:00 AM 1 Kommentare
Labels: εθνική πολιτική, Ευρώπη των λαών, οικονομική κρίση
Samstag, 19. November 2011
Εφυγε ο Νεοκλής Σαρρής
Αφιερώνω αυτην την ανάρτηση στον αξέχαστο Νεοκλή Σαρρή, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τα θερμά μου συλλυπητηρια στην οικογένεια του:
Freitag, 18. November 2011
Ο Λουκάς Παπαδημος, Πρωθυπουργός της Χρεοκοπίας
Εάν και εφόσον χρεοκοπήσουμε έχουμε δύο δυνατότητες:
1. Στάση πληρωμών προς τα έξω, με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται, όπως λχ, αδυναμία προμήθειας Πετρελαίου, λιπασμάτων και σπόρων, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ενεργειακή και επομένως και την επισιτιστική μας επάρκεια και αδυναμία στρατιωτικής υποστήριξης, σε περίπτωση που ανοίξει η όρεξη του καλού γείτονα, αυτού που χάιδευε το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, εδώ και χρόνια, για να μας αποκοιμίσει στα ζεστά όνειρα της ευφορίας και της ευημερίας.
Επίσης, οι εξαγωγές μας θα κατάσχονται υπέρ των δανειστών μας.
2. Στάση πληρωμών προς τα έσω, με άρνηση πληρωμών μισθών και συντάξεων.
Το δεύτερο σενάριο είναι καταφανώς πιο δραματικό από το πρώτο, καθώς εμπεριέχει επιπροσθέτως και τους κινδύνους του πρώτου. Ο Λουκάς Παπαδήμος εστάλη από το διεθνές τραπεζικό κατεστημένο, προκειμένου η χρεοκοπία της χώρας να έχει τις μικρότερες δυνατές ζημιές γι αυτούς και επομένως τις μεγαλύτερες για μας. Αλλιώς πώς εξηγείται η αδράνειά του;
Ωστόσο, απομένουν και άλλες δυνατότητες, όπως:
1. Διεκδίκηση εδώ και τώρα των γερμανικών αποζημιώσεων!
2. Ξεκαθάρισμα των χρεών σε νόμιμα και παράνομα ή ειδεχθή.
Πιστεύω, ότι ο Λουκάς Παπαδήμος θα αρνηθεί να προχωρήσει στα παραπάνω έσχατα μέσα που μας απομένουν. Γι αυτό είναι εδώ!!
Dienstag, 15. November 2011
Δράμα με όνομα Ευρώ,
Σειρά έχει η Ιταλία, θα συνεχιστεί με την Ισπανία, η οποία θα παραδώσει τα σκήπτρα στην Αγγλία για να εξαπλωθεί στον Νέο Κόσμο, ακολουθώντας αντίστροφη πορεία, από αυτήν του παρελθόντος κόσμου μας: Η τελική δύση μετά την Ανατολή.
Το Λυκόφως μετά το Λυκαυγές και το Μεσουράνημα.
Για δείτε εδώ τις δυνάμεις διαφυγής:
Eingestellt von ange-ta um 11/15/2011 05:08:00 PM 2 Kommentare
Labels: Ευρώπη των λαών, Ιστορία, οικονομική κρίση, παγκοσμιοποίηση
Montag, 14. November 2011
Ο θεός να μας φυλάει από τους βλάκες, αλλά και από τους έξυπνους
![]() |
Οι αρχηγοί της σπείρας στην οποία ανήκει ο Παπατέτοιος μας |
Φωνάξαμε κάποιον με δοκτοράτα και προφεσοράτα για να βγάλει την χώρα από τη κρίση και πάλι τις ίδιες παπαρίες ακούσαμε.
1. Απελευθέρωση των ελεύθερων επαγγελμάτων! (αφού είναι ελεύθερα πως θα τα απελευθερώσει)
2. Ηλεκτρονικό συνταγολόγιο: (Σιγά ρε Μεγάλε, το μεγάλο θέμα που βρήκες.)
3. Παραμονή στο Ευρώ ή έξοδος: (Δεν μπαίνει κανένα τέτοιο ζήτημα. Αυτό να το βγάλεις από το μυαλό σου, είτε σαν φοβέρα είτε σαν επιθυμία της Μέρκελ).
4. Κάτι είπε για το ΕΣΠΑ, αλλά προς το παρόν δεν έχει εξασφαλίσει την 6 δόση!
Και αναρωτιέμαι: πώς και δεν έβαλε βέτο σ αυτούς που τον έστειλαν;;;. Πώς δηλαδή δεν είπε, «εξασφαλίστε μου τουλάχιστον την 6 δόση, αν θέλετε να κάνω τη δουλειά σας εκεί που με στέλνετε». Τέτοιοι μικροσκοπικοί είναι όλοι αυτοί που παρακάθονται στο τραπέζι του Ρότσιλδ και του Ροκφέλερ. Δεν έχουν σπονδυλική στήλη. Είναι ασπόνδυλα, είναι μαλάκια.
Είσαι πολύ φτωχός ρε Παπαδήμα! Πολύ λίγος! Πιο μικρός και απ το μπόϊ σου. Όχι, πως περίμενα κάτι άλλο. Αλλά, η συμμορία που εκπροσωπείς έχει ξεμείνει από σοβαρούς ανθρώπους! Έχει στεγνώσει από ιδέες. Έχει τυφλωθεί από την απίστευτη δύναμη και τον πλούτο που έχει συγκεντρώσει.
Έχει πνευματικά εξαχρειωθεί και εξαθλιωθεί.
Έχετε δηλαδή εξαχρειωθεί ! Έχετε γίνει μια εγκληματική σπείρα αφρόνων και παραφρόνων
Εκείνο που με προβληματίζει είναι:
Να χαιρόμαστε για την πνευματική σας συρρίκνωση, σημάδι της σήψης σας και του θανάτου σας ή να φοβόμαστε ακόμα πιο πολύ; Γιατί τους βλάκες να φοβάσαι πιο πολύ, αν και εκεί που οδηγούμαστε το ίδιο να φοβάσαι και τους έξυπνους!
*****************
Από το "Αξιον Εστι" το τσιτάρισε και ο Χατζής της ΝΔ, κατά την έξοδό του. Κι άλλη έξοδος.
Η μόνη λύση είναι το πάνω – κάτω και το μέσα - έξω
Όταν η πρόβλεψη της μετεωρολογικής υπηρεσίας ήταν πολύ στο περίπου, δηλαδή πολύ κάτω από το 50%, ας πούμε στο 25%, μπορούσες να αντιστρέψεις την πρόβλεψη και να έχεις μεγαλύτερη επιτυχία!
Donnerstag, 10. November 2011
Η Δύση ετοιμάζεται για την Περσία;

Dienstag, 8. November 2011
Νεο-αποικιοκρατία, Πρωθυπουργία στο σφυρί, Δημοκρατία στο απόσπασμα.

Τι θα πάρω; την ρωτάω.
Μου εξηγεί λοιπόν η εκπρόσωπος της Μεγάλης Γερμανίας ( Ο Χίτλερ ήταν τελικά πολύ κουτός, όταν προσπάθησε να γίνει κυρίαρχος της Ευρώπης με τα όπλα και τη βία. Η σημερινή Βία είναι τόσο σουπτίλ που θα πέρναγε απαρατήρητη αν δεν φτάναμε στα όρια της πείνας και της λιμοκτονίας).
Η Γερμανία πληρώνει καλά το δέρμα του κάστορα, της ενυδρίδας, της νυφίτσας ,της αλεπούς και της αρκούδας. Σε αντάλλαγμα, οι Έλληνες θα πάρουν όπλα για τον αλληλοσκοτωμό τους, ή για να πεθάνουν στις γραμμές των ΗΠΑ, των Γερμανών, των Εγγλέζων και των Γάλλων που τσακώνονται για τα πλούτη του πλανήτη.
Οι Έλληνες παίρνουν επίσης τηλεοράσεις , οι οποίες μετατρέπουν και τον πιο ρωμαλέο πολεμιστή σε σφουγγάρι, και προκαλούν χειρότερες συμφορές απ΄ ότι οι χειρότερες χιονοθύελλες.
Εγώ έσκυψα και της φίλησα τα παπούτσια.
*****************************
• Βάλτε αντί Γερμανία - Ευρώπη, αντί Ινδιάνους - Έλληνες , αντί τηλεοράσεις αλκοόλ, σβήστε το ΗΠΑ και Γερμανών και μεταφερθείτε στον νέο κόσμο του 1717.
• Από το βιβλίο του Eduardo Galeano, «μνήμη της φωτιάς»
Montag, 7. November 2011
Δυο κείμενα για το σημερινό αλλαλούμ
Αυτοί που να μας εκβιάζουν μπορεί και πρέπει να «εκβιαστούν»:
Δεν μας δίνετε τη «δόση» δεν πληρώνουμε τους τόκους και σας τινάζουμε στον αέρα
Την τελευταία εβδομάδα, γίναμε μάρτυρες μιας πολιτικής οπερέττας –θρίλερ, τ’ ονομάζουν τα καθεστωτικά μέσα– η οποία ανέτρεψε τους συσχετισμούς και μετέβαλε τα δεδομένα του πολιτικού παιχνιδιού. Σε ορισμένες στιγμές η φάρσα απείλησε να εξελιχθεί σε τραγωδία, με την δαμόκλειο σπάθη μιας ασυντόνιστης αποχώρησης από την Ευρωζώνη να κινδυνεύει να πέσει επάνω από τα κεφάλια μας. Ωστόσο, με κύρια τη συμβολή του μέχρι πρότινος «αντιμνημονιακού» Αντώνη Σαμαρά, «η τάξη βασιλεύει και πάλι στην Αθήνα». Γι’ αυτό και κατά το τέλος της παράστασης, οι σχεδιασμοί της Τρόικας και των Γερμανών ενισχύθηκαν για άλλη μια φορά, η προδοτική πολιτική της κυβέρνησης διασώθηκε παραδίδοντας τη σκυτάλη σε μια διευρυμένη κυβέρνηση συνεργασίας, ενώ η ετυμηγορία ενός λαού που αντιστέκεται, κλειδώθηκε στο ντουλάπι, για να βγει αργότερα, από του χρόνου, μήπως και ξεθυμάνει η οργή η οποία μας έχει πνίξει όλους μας. Ας παρακολουθήσουμε από κοντά, όμως, το χρονικό αυτής της οπερέττας, που απειλεί να σηματοδοτήσει, την τελευταία πράξη υποδούλωσης της Ελλάδας.
Το χρονικό της οπερέττας
· Σε συννενόηση με τους Γερμανούς, ο Γιώργος Παπανδρέου ρίχνει τη βόμβα του δημοψηφίσματος, το οποίο εκ των πραγμάτων έχει αντικείμενο την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Όπως θίξαμε και σε προηγούμενο κείμενο, το δημοψήφισμα είχε πολλαπλή στόχευση. Πρώτον, εκβίασε για την ψήφιση της επονείδιστης συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, συνδέοντάς την με την 6η δόση και την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Δεύτερον αποσκοπούσε στο να κάμψει το εσωτερικό μέτωπο αντίστασης του ελληνικού λαού, κραδαίνοντας την απειλή μιας τεράστιας οικονομικής καταστροφής που θα προκαλούσε η απότομη, και δίχως κανέναν σχεδιασμό και ασφαλιστικές δικλείδες, έξοδος από το ευρώ. Τρίτον, θα έλυνε τα χέρια όσων απεργάζονται την τελική εκδίωξή μας, καθώς βάσει ευρωπαϊκού δικαίου –συνθήκη της Λισσαβόνας– αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον οικειοθελώς.
· Το δημοψήφισμα πυροδοτεί εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, και η κυβέρνηση απειλείται με κατάρρευση. Η Αποστολάκη ανεξαρτητοποιείται, ενώ άλλοι –Ε. Καΐλή, Ε. Παναρίτη– απειλούν ότι θα ανεξαρτητοποιηθούν ή ότι δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Τα όργανα του ΠΑΣΟΚ καταλαμβάνονται από πανικό, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα ζει ημέρες ’89 με πρωτοκλασσάτους και υπουργούς να δίνουν ρεσιτάλ του πατροπαράδοτου τραμπούκικου αυριανισμού. Ομάδες δελφίνων, με κυριότερη αυτήν του Λοβέρδου-Διαμαντοπούλου ετοιμάζονται για την καρατόμηση της Δυναστείας Παπανδρέου.
· Την κυβέρνηση, και τον ίδιο τον πρωθυπουργό αναλαμβάνει να διασώσει ο... Αντώνης Σαμαράς. Εγκαταλείποντας τις μέχρι πρότινος θέσεις του, διαγράφει στροφή 180ο, υποχωρώντας στις αφόρητες πιέσεις Ευρωπαίων και υπερατλαντικών μεντόρων του,, δηλώνοντας ότι αποδέχεται τον δρόμο της συναίνεσης και δέχεται να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τον όρο να μην γίνει δημοψήφισμα. Αργότερα, θα μεταβάλει τους όρους της συνεργασίας, ζητώντας άλλοτε μόνον να παραμείνει ο Γιώργος Παπανδρέου και άλλοτε να γίνει διαπραγμάτευση για το νέο μνημόνιο, ή θα αναδιπλωθεί αρκετές φορές απαιτώντας εκλογές. Ωστόσο, το κακό έχει γίνει, καθώς την πιο κρίσιμη στιγμή και ενώ η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουρη, ο Αντώνης Σαμαράς επενέβη σταματώντας την κατρακύλα.
· Ο Γεώργιος Παπανδρέου, άρπαξε από τα μαλλιά το «δώρο» Σαμαρά, και με τις κατάλληλες μανούβρες και θεατρινισμούς κατάφερε για μια ακόμη φορά να διασωθεί, παίρνοντας μάλιστα και ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή την Παρασκευή, με τους δήθεν αντάρτες (και αντάρτισσες) βουλευτές της κυβέρνησης να σέρνονται πίσω στο κομματικό τους μαντρί, σ’ ένα όργιο ξεφτίλας και αναξιοπρέπειας.
· Μετά την ψήφιση ξεκινάει το απίστευτο παζάρι του Σαββατοκύριακου. Ο Αντώνης Σαμαράς, ίσως έχει αντιληφθεί ότι οι επιλογές του τον οδηγούν σε αδιέξοδο που κρύβει πίσω του μια τεράστια καταστροφή για την παράταξή του. Γι’ αυτό και αναδιπλώνεται αρκετές φορές, στις πρότερες αντιμνημονιακές του θέσεις, ζητώντας εκλογές, και καταγγέλλοντας την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου ως απαράδεκτη. Ωστόσο, έχει ο ίδιος ναρκοθετήσει την θέση του. Πλέον, και αφού έκανε την πρώτη κίνηση να παραδοθεί στο στρατόπεδο της συναίνεσης, έχουν πέσει όλοι επάνω του. Ο... Ομπάμα, οι ηγέτες της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, βουλευτές και συμβουλάτορές του. Γι’ αυτό και εντέλει νωρίς το βράδυ της Κυριακής συμφωνεί με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Η Δευτέρα βρίσκει την Ελλάδα με μια υπό διαμόρφωση κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, ενώ τα ονόματα που ακούγονται για την θέση του πρωθυπουργού και των αντιπροέδρων, είναι οι Λ. Παπαδήμος και Σ. Δήμας – Ε. Βενιζέλος αντίστοιχα.
Εντέλει, το colpo grosso έχει ολοκληρωθεί. Πριν από μια εβδομάδα, τα πάντα έδειχναν ότι η λαϊκή κατακραυγή θα απέτρεπε την ψήφιση της άθλιας συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, η κυβέρνηση θα κατέρρεε θεαματικά και θα πηγαίναμε σε εκλογές –όπου θα διατρανώνονταν η αντιμνημονιακή λαϊκή ετυμηγορία. Σήμερα, μετά από όλη αυτή την οπερέτα, η ψήφιση της συμφωνίας είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας, οι εκλογές έχουν μεταφερθεί για του... χρόνου, και επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με μια εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα, αφού η λαϊκή βούληση παραμερίζεται, ο λαός καταδικάζεται σε ρόλο θεατή, και το σύστημα ως ‘όλον’ αναλαμβάνει να ολοκληρώσει στην πράξη την υποδούλωση της χώρας.
Ποιος ο δρόμος της αντίστασης;
Όλες αυτές τις μέρες, η ογκούμενη λαϊκή οργή εγκατέλειψε τους δρόμους και εγκλωβίστηκε και πάλι στους καναπέδες, για να παρακολουθήσει από την τηλεόραση την τέλεση της τελευταίας πράξης του δράματος για τη χώρα.
Σε ρόλο κομπάρσου περιορίστηκαν και οι οργανωμένες αντιμνημονιακές δυνάμεις, και ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική αριστερά ΚΚΕ – ΣΥΝ, που την αμέσως προηγούμενη περίοδο έδειχναν να κερδίζουν έδαφος από τα αυτόνομα κινήματα στο να εκφράσουν τη λαϊκή οργή. Ακόμα και οι «νέες δυνάμεις» του αντιμνημονιακού κινήματος, που εκφράστηκαν για τελευταία φορά με υπέροχο τρόπο την 28 Οκτωβρίου δεν κατάφεραν να αντιτάξουν μια πειστική εναλλακτική στρατηγική στο colpo grosso του Συστήματος.
Ο λόγος είναι σαφής. Ο εκβιασμός και το αμείλικτο δίλημμα που έθεσαν, διαδοχικά, το Μέγαρο Μαξίμου, η συνδιάσκεψη των Καννών και ύστερα η Βουλή και το Προεδρικό Μέγαρο μπλόκαρε τις δυνάμεις της αντίστασης.
Από τη μία, ο λαός τρόμαξε από τις απειλές για την αποχώρηση από το ευρώ και την άρνηση καταβολής της 6ης δόσης. Γιατί γνωρίζει, για το πρώτο, ότι η αποχώρηση από το ευρώ με τους όρους που προετοιμάζεται από τους Γερμανούς, ισοδυναμεί με μια μεγάλη εθνική (και όχι μόνον οικονομική) καταστροφή για τη χώρα.
Και από την άλλη, οι οργανωμένες δυνάμεις βρέθηκαν επί της ουσίας δίχως άποψη. Κάμποσοι επέμεναν στην παράνοια να προβάλουν ως θέση την καταστροφή, με αποδοχή του δημοψηφίσματος, ενώ οι υπόλοιποι, περιορίστηκαν στο να ζητούν εκλογές, μην έχοντας τίποτα να πουν επί της ουσίας για μια εναλλακτική, αξιοπρεπή εθνική στρατηγική που θα προστάτευε τα συμφέροντα του λαού. Και αυτή την ανυπαρξία θέσεων και στρατηγικής την πληρώνουμε τώρα, που τα πάντσερ της συναίνεσης επελαύνουν ξεριζώνοντας τις τελευταίες ελπίδες για τη χώρα.
Ωστόσο, ακόμα και τώρα υπάρχει εναλλακτική λύση για την Ελλάδα. Λύση που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν και να προβάλουν τα κινήματα και οι οργανωμένες αντιστάσεις, σπάζοντας την τρομοκρατία και την απελπισία που μας έχει επιβάλει το σύστημα.
Πρώτον, πρέπει να αρνηθούμε επιτέλους τον εκβιασμό των δόσεων. Οι Γερμανοί και η Τρόικα συμπεριφέρονται στην Ελλάδα ως τοξικομανή και την έχουν μετατρέψει σε μαριονέτα, μόνο και μόνο για να της δίνουν λεφτά που επί της ουσίας πηγαίνουν στην αποπληρωμή παλαιότερων δόσεων και τοκοχρεολυσίων. Αν δεν σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος δεν πρόκειται ποτέ να αξιωθούμε σε μια άλλη πολιτική. Είναι πολύ απλό. Μία απλή δήλωση της Ελλάδας πως θα αρνηθεί να πληρώσει τα τοκοχρεολύσια εδώ και τώρα, εάν δεν αλλάξουν οι όροι των συμφωνιών και εάν δεν δοθεί η περιβόητη «δόση», θα μετέφερε τον τρόμο στο στρατόπεδο των αντίπαλων μας, διότι κάτι τέτοιο θα τίναζε τα διεθνή χρηματιστήρια στον αέρα και όλη τη δυτική οικονομία. Είχαμε ένα τεράστιο όπλο στα χέρια μας και το στρέψαμε ενάντιά μας, εξαιτίας των προδοτικών κι ανίκανων ελίτ που διαθέτει η χώρα. Η χώρα χρειαζόταν έναν Τάσσο Παπαδόπουλο, που αντιστάθηκε σε όλες τις διεθνείς πιέσεις με το σχέδιο Ανάν και αντ’ αυτού διέθετε έναν προδότη και έναν φοβισμένο και μικρό ηγέτη της αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, πρέπει να καταγγείλουμε τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, και ιδιαίτερα εκείνο το σκέλος της, που έχει να κάνει με την εγκατάλειψη του ελληνικού δικαίου και την υιοθέτηση του αγγλικού σε ό,τι έχει να κάνει με τα ομόλογα. Γιατί το αγγλικό δίκαιο αναιρεί τη ρήτρα της εθνικής κυριαρχίας, και επιτρέπει στους δανειστές να προχωρήσουν σε εμπράγματες κατασχέσεις έναντι της Ελλάδας, σε περίπτωση όπου αυτή δεν θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.
Τρίτον και σημαντικότερο. Η Ελλάδα δεν πρέπει σε οποιαδήποτε περίπτωση να προχωρήσει ή να συναινέσει σε σχέδιο αιφνιδιαστικής εθελούσιας αποχώρησης από την ευρωζώνη –είτε αυτό προωθηθεί από τα τευτονικά κέντρα με το δημοκρατικό προσωπείο του «δημοψηφίσματος», είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο Αντίθετα, είναι προς το συμφέρον του ελληνικού λαού να επιδοθούμε σ’ έναν αγώνα ανυπακοής εντός της Ευρωζώνης, δημιουργώντας σταδιακά συμμαχίες και μέτωπα, για την ευρύτερη αμφισβήτηση του ευρώ ή την κατάργησή του σε όλη την Ευρωζώνη. Κι αυτό διότι σήμερα, το μόνο όπλο με το οποίο μπορούμε να εκβιάσουμε τους Γερμανούς και τα υπόλοιπα αφεντικά της Ευρωζώνης, είναι με μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία εντός της Ευρωζώνης. Μια τέτοια εξέλιξη θα τους έπληττε καίρια, πολύ περισσότερο από το να μας πετάξουν σε καραντίνα βγάζοντας εδώ και τώρα έξω από το ευρώ, για να μας αγοράσουν την επομένη έναντι ενός πινακίου φακής. Εξάλλου, αυτή η τακτική, της ανυπακοής εντός της Ευρωζώνης, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μαζική αμφισβήτηση του ευρώ, βρίσκεται πιο κοντά σε μια πραγματική στρατηγική αποδέσμευσης από το ευρώ.
Τέταρτον, η χώρα πρέπει να επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη μακρόπνοη στρατηγική για την απεξάρτησή μας από το ευρώ, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να δεχθεί τα λιγότερα δυνατά πλήγματα. Τούτο σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε πρώτα την οικονομία του ευρώ, δηλαδή να πάψουμε να στηριζόμαστε τόσο πολύ στις εισαγωγές, και να αναβαθμίσουμε την αυτάρκειά μας –τουλάχιστο στα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Ύστερα, θα πρέπει να έρθουμε σε συνεννόηση με άλλες χώρες, που αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους, την Ιταλία ή την Ισπανία. Τότε θα έχουμε εξασφαλίσει συλλογική διαπραγματευτική δύναμη σε περίπτωση που χρειαστεί να διαπραγματευτούμε την έξοδό μας από το ευρώ, και έτσι είναι βέβαιο ότι θα κερδίσουμε καλύτερους όρους. Τέλος, θα πρέπει, ευρύτερα, να συμβάλουμε στην συσπείρωση των αδύναμων της Ευρωζώνης, και να θέσουμε ζήτημα αντίστασης στην γερμανική ηγεμονία που τείνει να εγκαθιδρυθεί. Ήδη, η αλαζονεία και ο εγωισμός των Γερμανών, που εκβιάζουν όλη την ΕΕ και απαιτούν την σαλαμοποίηση των αδύναμων χωρών και όλων των λαϊκών στρωμάτων στην Ευρώπη, έχει ξυπνήσει τα αντιγερμανικά συναισθήματα στους λαούς, και έχει αρχίσει να δημιουργεί αντισυσπειρώσεις. Αυτές τις τάσεις θα πρέπει να ενισχύσουμε, προκειμένου να απαντήσουμε στην προσπάθεια καθυπόταξης και εξαγοράς της χώρας από το Τέταρτο Γερμανικό Ράιχ. Και βέβαια, πάντοτε, στοιχείο μιας αυτόνομης λαϊκής εθνικής στρατηγικής, είναι να διαμορφώσουμε μια πολιτική εξισορρόπησης των πιέσεων που δεχόμαστε, προωθώντας τη συνεργασία με άλλες μεγάλες γεωπολιτικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Πέμπτον, και τελευταίο, πρωταρχική προϋπόθεση για να μπορέσουν να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, είναι να παραμείνει και να δυναμώσει το αυτόνομο λαϊκό κίνημα που γεννήθηκε στις ελληνικές πλατείες και προκάλεσε τον πανελλαδικό ξεσηκωμό της 28ης Οκτωβρίου. Με αποφασιστικότητα και σύνεση, στη σκιά των εκατοντάδων βελών του εχθρού που επελαύνει, ας παραμείνουμε στους δρόμους, σπάζοντας τον τρόμο και την απελπισία που επιβάλει από τηλεοράσεως το καθεστώς των Κουΐσλινγκ και ο κατακτητής.
Η νέα κυβέρνηση θα μας βρει μπροστά της και θα παλέψουμε να επιβάλουμε τη στρατηγική που περιγράψαμε. Μπορεί ο Αντώνης να έγινε Αντωνάκης αλλά ο λαός έχει αστείρευτες δυνάμεις και μπορεί να οικοδομήσει μια δύναμη που ακόμα και τώρα θα μπορέσει να βροντοφωναξει:
Όχι στον εκβιασμό της «δόσης»
Δεν πληρώνουμε τόκους χωρίς συμφωνίες που θα εγγυώνται την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια.
Ο αντίπαλοι μας έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από εμάς
Αντίσταση τώρα.
Κυβέρνηση αντεθνικής ενότητας
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η υπό σχηματισμό νέα κυβέρνηση, πολύ περισσότερο αν είναι κυβέρνηση Παπαδήμου, θα ονομασθεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα είναι όμως κυβέρνηση αντεθνικής ενότητας. Δεν θα είναι κυβέρνηση σωτηρίας, θα είναι κυβέρνηση πολλαπλών καταστροφών για την ελληνική δημοκρατία, για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και την ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Δεν θα σώσει την Ελλάδα από τη χρεωκοπία και την έξοδο από την ευρωζώνη, θα τις προκαλέσει. Δεν θα κάνει εκλογές τον Φεβρουάριο, θα προετοιμάσει κανονική εκτροπή. Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει η πρώτη χώρα της Ευρώπης που θα μπει στον αναπόφευκτο σε μια τέτοια οικονομική κρίση «κύκλο του αίματος». Κάποιας μορφής μεγάλη προβοκάτσια, εσωτερική ή εξωτερική, πρέπει να αναμένεται.
Αυτά όλα κινδυνεύουν να συμβούν, αν δεν τα σταματήσει ο ελληνικός λαός, γιατί είναι εγγεγραμμένα ως δυνατότητα στην ίδια την οικονομική, κοινωνική και εθνική εν τέλει λογική του Μνημονίου, ανεξαρτήτως και των τυχόν προθέσεων ενός εκάστου των πρωταγωνιστών. Πρόκειται για πρόγραμμα γενοκτονίας του ελληνικού λαού, καταστροφής του ελληνικού κράτους και αποσταθεροποίησης της κοινωνίας. Για να βγει σε πέρας χρειάζεται εγγενώς και οδηγεί στην δικτατορία. Αν στη Χιλή του Πινοτσέτ άρχισαν με τα τανκς και τελείωσαν στην οικονομική βία, η πορεία στην Ελλάδα θα είναι ανάποδη.
Η υπό σχηματισμό κυβέρνηση θα δεσμεύσει πολύ χειρότερα τη χώρα, υπάγοντας το σύνολο του ελληνικού χρέους στο βρετανικό δίκαιο, αποδίδοντας στη δανειακή σύμβαση την αυξημένη τυπική ισχύ των 180 βουλευτών, κάτι που θα συνιστά εκτροπή και για το γράμμα του Συντάγματος, εισάγοντας ξένη εποπτεία στη χώρα και εμπράγματες εγγυήσεις για τα χρέη, οδηγώντας στη λεηλασία της Ελλάδας. Η άρνηση της μόνης δημοκρατικής διεξόδου, της άμεσης προσφυγής στην κάλπη και ο σχηματισμός της, παρά την προφανή και κραυγαλέα αντίθεση λαϊκής βούλησης και κυβερνητικής πολιτικής, συνιστά πολιτική εκτροπή που θα οδηγήσει τελικά, αν δεν συναντήσει την αντίσταση του ελληνικού λαού, στην ανοιχτή δικτατορία.
Ανεπαρκώς προετοιμασμένος για να πει το μεγάλο όχι, υπό ισχυρότατη πίεση, ο Αντώνης Σαμαράς δεν την άντεξε και έχασε την ευκαιρία να γίνει ο ʽΕλληνας Ντε Γκωλ. Με τη συναίνεσή του στο Μνημόνιο και την ένταξη όλων των «καθεστωτικών δυνάμεων» στην κυβέρνηση, οδηγεί το ίδιο το «καθεστώς» σε κατάρρευση, μόνο που η κατάρρευση αυτή απειλεί να συμπαρασύρει και τη χώρα.
ʽΌπως και το 1941, η ελληνική άρχουσα τάξη δεν μπορεί συνήθως να παράγει τέτοιες λύσεις, διασπάται σε Τσολάκογλου και άθλιες κυβερνήσεις Καίρου, ωθώντας τον ελληνικό λαό σε λύσεις τύπου ʽΑρη και ΕΑΜ. Είναι εθνική ανάγκη επιβίωσης του ελληνικού λαού η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα στη δράση όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων που τάσσονται κατά του Μνημονίου. Η πολιτική του ΚΚΕ στο ζήτημα αυτό είναι εγκληματική στις σημερινές συνθήκες.
Η Ελλάδα χρησιμοποιείται από ισχυρές δυνάμεις του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου και των ΗΠΑ για να διαλύσουν την ευρωζώνη και την ΕΕ και να επιβάλλουν τελικά σε όλη την ήπειρο νεοφασιστικές λύσεις που δεν είναι σήμερα, ακόμα, πολιτικά δυνατές. Με τον τρόπο που διαχειρίζονται την κρίση της ΕΕ, το
Βερολίνο και το Παρίσι δεν σώζουν την Ευρώπη από τις αγορές, οργανώνουν την υποταγή και τη διάλυσή της. Η ανάγκη συντονισμού του αγώνα των ευρωπαϊκών λαών είναι όρος για την επιβίωσή τους.
Samstag, 5. November 2011
Ερωτήματα που καίνε.
Ναι, γιατί η ευρωζώνη κτίστηκε όχι μόνο σε σάπια θεμέλια, αλλά δεν αντιπροσώπευε – από τότε - τίποτε άλλο εκτός από ένα δόλιο δίχτυ παγίδευσης των λαών.
Μπήκαμε στην Ευρωζώνη με τον ενθουσιασμό του ηλίθιου. Καμιά μελέτη, καμία πρόβλεψη, κανένας όρος. Επίδειξη δουλικότητας της ελληνικής ηγεσίας, αυτή που ευθύνεται για όλα τα κακά αυτής της χώρας.
Όχι μόνο δεν εξασφαλίσαμε τα αυτονόητα, δηλαδή ισότητα στα επιτόκια, αλλά πήραμε και ένα ύπουλο, κρυφό δάνειο, που ενώ το γνώριζαν οι εταίροι μας, σήμερα αποτελεί το συγχωροχάρτι της αρπαχτικής τάξης που κυβερνάει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο, για να μπορεί να μας κουνάει με αυτό το δάκτυλο λέγοντας μας:
«Μας ξεγελάσατε, μπήκατε στο κλάμπ μας ενώ δεν σας άξιζε!»
![]() |
μας κουνάνε το δάκτυλο |
Τα σκυλιά ξανάρχισαν να γαυγίζουν, πιο άγρια σήμερα, γιατι πρέπει να πάρουν και την ρεβανσ του ηττημένου.
![]() |
Η Αγγέλα μας κουνάει το δάκτυλο |
Όχι και πάλι όχι. Γιατί η είσοδος μας στην ΕΕ είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Αν βγαίναμε απο την ΕΕ , το επακόλουθο για την χώρα μας, θα είναι η πλήρης και η πιο δραματική πτώχευση που υπέστη ποτέ χώρα από την ύπαρξή της.
Μπορεί να μην φοβόμαστε τη φτώχεια, η Ελλάδα μέσα σε φτώχεια μεγαλούργησε! Μια συμμορία αβράκωτων έδιωξε εναν σκληρό και βάρβαρο δυνάστη! Ομως, η σημερινή Ελλάδα είναι δεμένη στο άρμα αυτής της ακρίδας που λέγεται παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός, ο οποιός έχει αφαιρέσει από τη χώρα μας κάθε παραγωγική βάση.
Αγοράζουμε ντομάτες από το Βέλγιο, πατάτες, γάλα, τυριά, βούτυρο από τη Γαλλία, πετρέλαιο από τις 4 αδελφές, αγροτικά μηχανήματα από την ηγεμονική Γερμανία, οπλικά συστήματα πάλι από την Γερμανία αλλά και τη Γαλλία του Σαρκοζί, λιπάσματα από την Γερμανία, ρούχα και παιγνίδια από την Κίνα, ραδιενεργά αυτοκίνητα από την Ιαπωνία, λιγότερο ραδιενεργά από την Κίνα , άλλα αυτοκίνητα από την Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία.
![]() |
μας εμπαίζουν, οι "ενάρετοι" |
![]() |
Οταν αρχισαν να μαρκάρουν ανθρώπους |
Υπάρχει άραγε κάποια ολοκληρωμένη μελέτη, για την μετά ευρωπαϊκή εποχή;
Για τα μέταλλα θα ρωτήσω τον φίλο «antigold» Για τα αγροτικά ; Δεν ξέρω ποιόν να ρωτήσω.
Θα μπορούσε άραγε να συσταθεί μια σοβαρή ομάδα που να ερευνήσει κάθε πιθανό σενάριο της πλήρους και ολοσχερούς χρεοκοπίας της Ελλάδας, και τις πιθανότητες επιβίωσης που έχει;
Γιατί και ο πιο ανίδεος αντιλαμβάνεται ότι οι παληκαρισμοί του δεν πληρώνω δεν πληρώνω είναι καλές για τα διόδια, όπου διακυβεύονται κάποια τάλιρα, αλλά όχι η τροφή μας, η ασφάλεια μας δηλαδή η ζωή μας και η επιβίωση μας.
Γι αυτό: ας φωνάξουμε όλοι μαζί: Μπρός να βγούμε στο φως της αυτάρκειας και ας γίνουμε φτωχοί.
Η φτώχεια είναι παλληκαριά και όχι το δεν πληρώνω! Και όταν το καταφέρουμε, τότε ε, ας τραβήξει η Ευρώπη το δρόμο της και μείς τον δικό μας.
Eingestellt von ange-ta um 11/05/2011 06:48:00 PM 11 Kommentare
Labels: κυβέρνηση Τσολάκογλου, οικονομική κρίση
Freitag, 4. November 2011
Αρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
KΥΒΕΡΝΗΣΗ/ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΕ, ΧΩΡΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ
Το άρθρο που αναρτούμε στη συνέχεια παραδόθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα στις 31.10 και δημοσιεύτηκε στις 3.11. Στο διάστημα που μεσολάβησε, μια καταιγίδα γεγονότων ενέτεινε τον προβληματισμό μας για το κατά πόσον, πίσω από την ελληνική κυβέρνηση, μπορεί να δρουν διεθνείς δυνάμεις οι οποίες απεργάζονται την κατάλυση της ελληνικής δημοκρατίας, συνιστούν απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας και προκαλούν μοιραία βλάβη των εθνικών συμφερόντων του ελληνικού λαού. Η πολιτική στη Μεσόγειο μοιάζει να είναι τμήμα πολύ ευρύτερων σχεδίων.
Περιοριζόμαστε να τα αναφέρουμε επιγραμματικά:
1. Η απόφαση του Πρωθυπουργού Παπανδρέου να εξαγγείλει δημοψήφισμα, χωρίς κανενός είδους συνεννόηση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχε ως αποτέλεσμα
την υποτίμηση του ευρώ, μια κερδοσκοπική επίθεση στην Ιταλία, να τεθεί χωρίς λόγο διεθνώς ζήτημα μη συμμετοχής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, τη διαπόμπευση, ακόμα μια φορά, της Ελλάδας διεθνώς και επομένως τη τραγική μείωση των δυνατοτήτων αύριο της Αθήνας, είτε να δώσει μάχη για βελτίωση των όρων των συμφωνιών, είτε να τις καταγγείλει και να συγκρουσθεί. Πιστεύουν οι αναγνώστες ότι ο κ. Παπανδρέου παίρνει τέτοιες αποφάσεις χωρίς να τις κουβεντιάσει με τους γνωστούς φίλους του, όπως τους κ.κ. Σόρος, Ρουμπινί, Ρόντος, Ρότσιλντ και πολλούς άλλους, προκαλώντας παγκόσμια γεγονότα επειδή τον συμβουλεύουν λάθος ο Καστανίδης και ο Ρέππας; Πιστεύουν οι αναγνώστες μας ότι ο κ. Παπανδρέου παίρνει τέτοιες αποφάσεις χωρίς να ενημερώνει την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ή ότι πηγαίνει κόντρα στη θέλησή της; Σε ποιά δύναμη στηρίζεται ο κ. Παπανδρέου για να μπορεί να αψηφά τους Σαρκοζί και Μέρκελ; Μήπως είναι Βενιζέλος, Βελουχιώτης ή Ντε Γκωλ και μας έχει διαφύγει;
2. Ο κ. Παπανδρέου προχώρησε σε πρωτοφανείς μαζικές αποστρατείες όλων σχεδόν των επιτελών των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, καρατομώντας κυριολεκτικά την ηγεσία τους, ιδίως την ηγεσία του Στρατού και του Ναυτικού. Λίγα ιστορικά προηγούμενα υπάρχουν παγκοσμίως τόσο μεγάλων απότομων μεταβολών στην ηγεσία ενόπλων δυνάμεων. Τα δύο που γνωρίζουμε εμείς, η μαζική εκτέλεση της ηγεσίας του Κόκκινου Στρατού στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η άνοδος του Ενβέρ Πασά στην αρχηγία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, υπήρξαν προϊόν διεθνούς συνωμοσίας και προηγήθηκαν δυσμενέστατων στρατιωτικών εξελίξεων στη Ρωσία και την Τουρκία. Σε ποια σχέδια η κυβέρνηση φοβάται ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο η ηγεσία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων; Ποιος χρειάζεται και για ποιο λόγο την απότομη εξασθένηση τώρα της μαχητικής ισχύος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων;
3. Για ποιο λόγο έχουν γεμίσει διεθνώς τα ΜΜΕ με φήμες για επικείμενη στρατιωτική δικτατορία, για δήθεν ελληνικό στρατό που επιδιώκει ρεβάνς; Τι ακριβώς τους λένε οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών τους και γιατί; ‘Ολοι γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει καμία τέτοια πιθανότητα σήμερα και ότι η νοοτροπία των Ελλήνων αξιωματικών, μετά τις εμπειρίες της δικτατορίας και του κυπριακού, καθιστά αδύνατη μια τέτοια εξέλιξη. Προς τι λοιπόν ο θόρυβος; Μήπως κάποιοι ετοιμάζονται να μας παρουσιάσουν αύριο σε μας και τη διεθνή κοινή γνώμη τίποτα δήθεν «κινηματίες αξιωματικούς», προβοκάτορες ή ηλίθιους, για να προκαλέσουν πολιτικά γεγονότα, όπως ο Παπαδόπουλος το 1967 έριχνε ο ίδιος ζάχαρη στα οχήματα, για να κατηγορήσει μετά τους κομμουνιστές και να φτιάξει κλίμα για το δικό του πραξικόπημα;
4. Ποιοι μπλόκαραν το δάνειο στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», οδηγώντας πιθανώς, σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, σε κλείσιμο την εφημερίδα, που είναι το σύμβολο της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μας και ο κύριος εκφραστής της «δημοκρατικής παράταξης». Ποιοί επιδιώκουν να ρίξουν τον ελληνικό λαό στη μεγαλύτερη δυνατή σύγχυση, έρμαιο αύριο του ενός ή του άλλου σωτήρα, χωρίς φωνή και μυαλό;
5. Η συντελούμενη μπροστά στα μάτια μας καταστροφή της Ελλάδας και της ΕΕ οφείλεται απλά σε μια αλυσίδα ατυχημάτων και κακών χειρισμών; Πίσω από το Χάος δεν υπάρχουν διεθνείς πολιτικο-οικονομικές δυνάμεις που επωφελούνται από αυτό και το οργανώνουν;
Το 1965, ο ελληνικός λαός ψήφισε τον Γεώργιο Παπανδρέου και βρέθηκε με κυβερνήσεις Ανακτόρων, ο ιστορικός ρόλος των οποίων ήταν η προετοιμασία της δικτατορίας της 21ης Απριλίου και της διχοτόμησης της Κύπρου. Το 2009, ο ελληνικός λαός ψήφισε τον «σοσιαλδημοκράτη» εγγονό του και βρέθηκε με Μνημόνια νεοφιλελεύθερης καταστροφής της Ελλάδας, γεγονός που προκαλεί γενική αστάθεια στο σύστημα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, σήμερα όπως και τότε. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να παραταθεί επ’ άπειρον και οδηγεί σε δύο δυνατά αποτελέσματα: είτε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας είτε στην κατάργησή της. Στη Χιλή του Πινοτσέτ προηγήθηκαν τα τανκς και ακολούθησε η οικονομική βία. Στην Ελλάδα του Παπανδρέου η πορεία είναι αντίστροφη. Οι δυνάμεις που σχεδίασαν αυτή την εξέλιξη το γνωρίζουν και είναι φυσικό να αναζητούν μεθόδους, προσχήματα, ανθρώπους και δικαιολογίες για να οδηγήσουν στην επιθυμητή πορεία τα πράγματα.
Για ένα πράγμα δεν έχουν ίσως πληροφορήσει οι διεθνείς φίλοι του τον κ. Παπανδρέου: ότι, όσο κι αν το θέλει, δεν θα είναι μαζί τους μέχρι το τέλος της τραγωδίας που εγκαινίασε. ‘Ηδη άλλωστε, φαίνεται ότι επιστρατεύουν τον κ. Σαμαρά…
Για τον ελληνικό λαό σημασία έχει να μπορέσει να εκλέξει άμεσα μια όσο το δυνατόν καλύτερη κυβέρνηση που να μπορέσει να διαχειρισθεί την επερχόμενη, σχεδόν αναπόφευκτη πλέον κατάρρευση και να βρίσκεται σε διαρκή δημοκρατική ετοιμότητα.
ΔΚ
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΙ στην εξωτερική μας πολιτική
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
konstantakopoulos.blogspot.com
Ορισμένα εξωφρενικά “σενάρια” κυκλοφορούν στην πολιτική τάξη και στρατιωτικο-διπλωματικούς κύκλους. Ελπίζουμε ότι δεν αληθεύουν, αν και τα μεταφέρουν απολύτως αξιόπιστες πηγές, “σοκαρισμένες” και οι ίδιες. Δεν θα προχωρούσαμε, παρόλα αυτά, στη μερική δημοσιοποίηση των πληροφοριών στη διάθεσή μας αν δεν συνέτρεχαν ορισμένοι λόγοι. Είναι προφανές ότι δεν υφίσταται σήμερα λειτουργούν κράτος και πολιτικό προσωπικό, είμαστε σε κατάσταση ανάλογη του 1974, τηρουμένων των αναλογιών. Μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί να σώσει τη χώρα και πρέπει να ξέρει τι μπορεί να γίνει. Η δημοσιότητα είναι ο μόνος τρόπος ματαίωσης επικίνδυνων τυχοδιωκτισμών. Δεν θα συγχωρούσαμε επιπλέον ποτέ τον εαυτό μας, αν δεν κάναμε αυτό που επιβάλλει η συνείδησή μας. Φυσικά, ευελπιστούμε ότι τίποτε από όσα κυκλοφορούν, δεν θα εφαρμοσθεί και σε αυτό αποβλέπουμε γράφοντας αυτό το άρθρο.
‘Εχουμε επίσης εντυπωσιασθεί από την αύξηση δημοσιευμάτων διεθνώς για το ενδεχόμενο δικτατορίας στην Ελλάδα, με τελευταία την σχετική επισήμανση του αρχισυντάκτη της Handelsblatt. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι, όπως εξελίσσεται το οικονομικό πρόγραμμα, μόνο με καθεστώς εκτάκτου ανάγκης μπορεί να εφαρμοσθεί. Αλλά δικτατορία δεν μπορεί να γίνει υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα. Θα χρειαζόταν εθνική κρίση, μεγάλα εξωτερικά θέματα για να τη δικαιολογήσουν.
Σύμφωνα με τις πηγές μας, οι νεόκοποι Ισραηλινοί “σύμμαχοι” έκαναν νύξεις για “δυνατότητα” οργάνωσης μιας “νικηφόρας” επίδειξης στρατιωτικής ισχύος “περιορισμένης” κλίμακας εναντίον των Τούρκων ανοιχτά της Κύπρου. Ελληνικές δυνάμεις θα συμμετείχαν, “ξεπλένοντας” την ταπείνωση των Ιμίων και επιτρέποντας, ενδεχομένως, λένε οι “σύμμαχοι”, στην παρούσα κυβέρνηση να νικήσει σε εκλογές. Σε ενδεχόμενο θερμό επεισόδιο αναφέρθηκαν ο έγκριτος συνάδελφος Αθανάσιος ¨Ελλις στην Καθημερινή και ισραηλινά δημοσιεύματα.
Αμφότερα τα κόμματα εξουσίας έχουν απωλέσει τη νομιμοποίησή τους, ειδικά το ΠΑΣΟΚ έχει πλήρως καταστραφεί, χρειάζονται επομένως κάποια μορφή “επιτυχίας” ή λόγο ύπαρξης. ‘Eνα “νικηφόρο” επεισόδιο θα βοηθούσε το ΠΑΣΟΚ, ένα “μη νικηφόρο” τη ΝΔ, αλλά και στις δύο περιπτώσεις οι ‘Eλληνες, που σκέφτονται το κοινωνικό πρόβλημα, την σοβαρότατη πιθανότητα να πεθάνουν χωρίς φαί, σύνταξη και φάρμακα, θα είχαν κάτι άλλο να τους περισπά, εκτρέποντας την οργή τους από την πολιτική ελίτ στον εξωτερικό εχθρό…
Εθνικός τυχοδιωκτισμός
Ελπίζουμε ότι οι αξιωματούχοι μιας χώρας με την εμπειρία Ιωαννίδη, Ιμίων, Οτσαλάν, είναι επαρκώς εμβολιασμένοι απέναντι στον εθνικό τυχοδιωκτισμό. Οι πηγές μας όμως δεν είναι σε θέση να μας διαφωτίσουν για τις αντιδράσεις τους. Με δεδομένο τι έχει κάνει το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, οδηγώντας ήδη σε οικονομική καταστροφή τη χώρα, εμείς τουλάχιστο δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τι μπορεί να κάνει.
Οι κυπριακές γεωτρήσεις δεν μπορούν να απειληθούν από τουρκική στρατιωτική ενέργεια, για προφανείς στρατιωτικούς, διπλωματικούς και πολιτικούς λόγους. Η ‘Αγκυρα μπορεί ίσως να απαντήσει επιτυχώς αλλού. Ακριβώς επειδή το γνωρίζει, δεν διατύπωσε συγκεκριμένη απειλή, όπως το casus belli εναντίον της Ελλάδας. Η τελευταία απόφαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας περιέχει μόνο γενικολογίες.
Θεμέλιο της ελληνικής στρατηγικής οφείλει να είναι η αξιόπιστη απειλή χρήσης βίας κατά τρόπο μη προβλέψιμο, περιλαμβανομένου γενικού πολέμου κατά της Τουρκίας, αν η ¨Αγκυρα χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία στην ελληνική-κυπριακή επικράτεια. Λέμε οφείλει, γιατί η Αθήνα υπονομεύει συστηματικά την αποτροπή.
Αν όμως δεν υπάρχει πραγματική δυνατότητα ματαίωσης των γεωτρήσεων, προς τι η επιθετική αντιπαράθεση τουρκικών και ισραηλινών δυνάμεων στην περιοχή, ή, ακόμα περισσότερο, ένα τυχόν θερμό επεισόδιο με πρωτοβουλία είτε της Τουρκίας, είτε του Ισραήλ, το σκηνικό για το οποίο στήνεται σταδιακά; Ελλάδα και Κύπρος έχουν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη; Προφανώς όχι, αφού το Ισραήλ δεν προτίθεται να κάνει πόλεμο με την Τουρκία για να τη διώξει από την Κύπρο. Ποιες είναι οι πολιτικές επιδιώξεις πίσω από τυχόν επίδειξη ισχύος; Εδώ αρχίζουν τα “μπερδέματα”.
«Πόλεμος πατήρ πάντων»
Η συμμαχία “κουφιοκεφαλάκηδων”-ιδιοτελών, που υπερθεματίζουν σε Ελλάδα- Κύπρο υπέρ “στρατηγικής συμμαχίας” με το Ισραήλ, αγνοώντας και τη σημασία των όρων, ισχυρίζεται ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε μόνιμη, ιστορική ρήξη με την Τουρκία. Η σκέψη είναι απλά γελοία για τη χώρα που “έφτιαξε” τον παλαιστινιακό ισλαμισμό (Χαμάς) για να πολεμήσει την PLO, συγκρούστηκε ανηλεώς μaζί του και, τώρα, έκλεισε συμφωνία για να χτυπήσει τη Συρία! Το Ισραήλ έβαλε δια των Αμερικανών τον Σαντάμ να χτυπήσει το Ιράν και μετά τους Αμερικανούς να καταστρέψουν το Ιράκ! Οργάνωσε την παράδοση του Οτσαλάν στην Τουρκία, αλλά στηρίζει τώρα τους Κούρδους! Το μόνο σταθερό στην ισραηλινή πολιτική είναι ο θαυμασμός για το ρητό του Ηράκλειτου “Πόλεμος πατήρ πάντων”.
Η Ελλάδα έχει πρόβλημα με την Τουρκία. Το Ισραήλ έχει πρόβλημα, τουλάχιστο τώρα, με τον Ερντογάν, ίσως και μόνο με την πολιτική του. Αυτή φαίνεται μικρή, αλλά είναι κολοσσιαία διαφορά, που δεν καταλαβαίνουν οι κουφιοκεφαλάκηδες. Μια τέτοια σύγχυση μπορεί να οδηγήσει, αντί Ελλάδα-Κύπρος να εκμεταλλευτούν τις όποιες τουρκοισραηλινές διαφορές, το Ισραήλ να εκμεταλλευθεί τις ελληνοτουρκικές.
Μπορεί τα θρυλούμενα σενάρια να είναι αποκυήματα φαντασίας, ή να ματαιωθούν. Το ελπίζουμε αλλά δεν το ξέρουμε. Ας πούμε ότι γίνεται θερμό επεισόδιο στην Κύπρο και “νικάνε” τους Τούρκους ¨Ελληνες και Ισραηλινοί. Πέφτουν και δύο τουρκικά αεροπλάνα. Ποιος θα ταπεινωθεί; Ο Ερντογάν! Tο τουρκικό επιτελείο εκπόνησε προ δεκαετίας το σχέδιο Βαριοπούλα, προβλέποντας απώλεια τουρκικών μαχητικών, προκειμένου να δείξει τους ισλαμιστές επικίνδυνους διαχειριστές της χώρας. Οι Τούρκοι κεμαλιστές στρατηγοί έχουν σήμερα περισσότερους λόγους από τότε να ανατρέψουν τον Ερντογάν. Χρειάζονται το Ισραήλ και το Ισραήλ τους χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Το πρώτο αποτέλεσμα ενός επεισοδίου, αν εξελιχθεί κατά τα λεγόμενα, θα είναι η δρομολόγηση της πτώσης ή εξασθένησης του Ερντογάν. Συνιστά ελληνική εθνική επιδίωξη η αποκατάσταση του κεμαλισμού;
Ο Ερντογάν μπορεί να αντιδράσει στην ταπείνωση, επιδιώκοντας ισοδύναμο τετελεσμένο στις συνομιλίες για το κυπριακό, στο Καστελλόριζο, το Αιγαίο, τη Θράκη. Η Ελλάδα μπορεί-θέλει να απαντήσει; Είναι σκόπιμο να οδηγηθεί σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, στο χειρότερο ίσως σημείο 200 ετών, ενώ αμφισβητείται η παραμονή της στην ΕΕ, αν όχι η ΕΕ; Να απαντήσει με κάθε μέσο αν της επιτεθούν. Είναι έξυπνο να προκαλέσει μόνη της τέτοια ζητήματα;
‘Αμυνα και … επίθεση
¨Άλλη κολοσσιαία σύγχυση των κουφιοκεφαλάκηδων είναι ότι νομίζουν ότι το Ισραήλ αμύνεται και ο Ερντογάν επιτίθεται. Το αντίθετο συμβαίνει. Το Ισραήλ θριαμβεύει σε Λιβύη και Συρία, ετοιμάζεται για Ιράν, ανάβει φωτιές στο Κουρδιστάν. Σε 30 χρόνια μπορεί να θέλει τη διάλυση της Τουρκίας, τώρα όμως θέλει να την “πειθαρχήσει” για να προχωρήσει τα σχέδια. Η ΅μεγαλοϊδεατική΅ ρητορεία Ερντογάν δεν συνιστά τόσο απόδειξη ηγεμονικών τάσεων, που όντως έχει, όσο αντανάκλαση του στριμώγματός του. Ξέρει ότι μόνη του ελπίδα είναι ο Ομπάμα, γι¨αυτό εγκαθιστά την αντιπυραυλική ασπίδα και συγκρούεται με τη Μόσχα. Ο Ομπάμα μπορεί να αποφασίσει ότι τον χρειάζεται και να τον σώσει, επιτρέποντάς του ένα ισοδύναμο τετελεσμένο εις βάρος της Ελλάδας. Συνιστά ελληνική εθνική επιδίωξη η σωτηρία του Ερντογάν εξόδοις μας; Εμείς έχουμε κάτι να κερδίσουμε από όλα αυτά;
Περιοριστήκαμε στην εξέταση περιφερειακών παραμέτρων του σεναρίου. Υπάρχουν άλλες πολύ σοβαρές πτυχές που περιοριζόμαστε να κατονομάσουμε. Ζωτικές λειτουργίες του κυπριακού κράτους, περιλαμβανομένης της άμυνας, καταλύονται ήδη, “απορροφώνται” από το Ισραήλ, απομακρύνοντας γρήγορα τους Ελληνοκύπριους από τον εθνικό κορμό και προετοιμάζοντας τη σταδιακή μετατροπή εν τοις πράγμασι της Κύπρου σε προτεκτοράτο. Το θέλουμε; Ποιες είναι οι απώτερες ισραηλινές επιδιώξεις για Κύπρο, Κρήτη, Ελλάδα; Ποια είναι η σχέση του με την παγκόσμια αυτοκρατορία του χρήματος που επιτίθεται στην Ελλάδα, αποβλέποντας μέσω αυτής σε μείζονες, παγκόσμιας σημασίας, οικονομικές, πολιτικές, γεωπολιτικές αλλαγές προς ώφελός της; Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας μηχανισμός κρίσης στη Μεσόγειο για να απειλήσει την ΕΕ; Το Ισραήλ “αγαπά” την ΕΕ, δηλαδή βλέπει ευνοϊκά την ανάδυση ενός ισχυρού ευρωπαϊκού πόλου ισχύος, υπό δεσπόζουσα γερμανική επιρροή;
Οι κοινές ασκήσεις
Ας εισάγουμε λίγο ρεπορτάζ. Ο κ. Μπεγλίτης πήγε τέσσερις ολόκληρες μέρες στο Ισραήλ, ο σύμβουλος ασφαλείας του Νετανιάχου ήρθε μυστικά στον Αθήνα, τον είδε μόνο του επί 45 λεπτά και επιπλέον 45 λεπτά με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Οι σχέσεις των αρχηγών Επιτελείων με τον ΥΕΘΑ είναι σε πρωτοφανώς άσχημο σημείο. Στην Κύπρο, έχει κανείς ενίοτε την εντύπωση ότι ξένα συμφέροντα έχουν εμφυλλοχωρήσει σε εσωτερικούς πολιτικοθεσμικούς ανταγωνισμούς. Ισραηλινά ελικόπτερα ασκήθηκαν στη Λάρνακα. Η ελληνική αεροπορία αποφάσισε την εκτέλεση ασκήσεων στις 11-18.11 μαζί με τους Ισραηλινούς, πριν από την άφιξη του αεροπλανοφόρου Κουζνετσώφ, επικεφαλής ρωσικού στόλου, στα τέλη του μήνα.
Επί σειρά ετών, διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις ματαιώνουν τις ασκήσεις στην Κύπρο για να μην προκαλέσουν ένταση με την Τουρκία. Γιατί οι ίδιοι άνθρωποι, με την ίδια αντίληψη, στέλνουν τώρα αεροπλάνα να συνασκηθούν με τους Ισραηλινούς; Δεν φοβούνται ότι θα παροξύνουν την ένταση με την Τουρκία; Οι ίδιοι είναι που αφόπλισαν την Κύπρο (S300), υπέγραψαν τη Μαδρίτη, ουδετεροποίησαν τα ‘Ιμια, έδωσαν τον Οτσαλάν, έφεραν το σχέδιο Ανάν εν ονόματι της “ειρήνης”. Τώρα μύγα τους τσίμπησε; Η ελληνική στρατιωτική πολιτική και στρατηγική αποφασίζεται σε Αθήνα και Λευκωσία ή Τελ Αβίβ;
Οι έλληνες αεροπόροι αποτελούν την αφρόκρεμα των ενόπλων δυνάμεων, χωρίς να υποτιμάται η συμβολή των υπολοίπων στελεχών. Πολλές ξένες δυνάμεις θα ήθελαν την Ελλάδα με κλονισμένη την Αεροπορία της. Οι πιλότοι διακινδυνεύουν tη ζωή τους και αρκετοί την έχασαν στην πρώτη γραμμή της μάχης για την Ελλάδα. Σηκώνουν στους ώμους τους, όχι μόνο την τρομερή ευθύνη και τις βαριές απαιτήσεις της αποστολής τους, αλλά και το ψυχικό βάρος που νοιώθουν ενίοτε λοιδωρούμενοι από τους πολιτικούς του ΅λαμογιστάν΅ ή ματαιωνόμενοι από την εξωτερική-αμυντική πολιτική των κυβερνήσεων. Είναι ίσως φυσικό να αντιμετωπίζουν τους Ισραηλινούς συναδέλφους τους, με τις εξαιρετικές ικανότητές τους, ως “μάννα εξ ουρανού”, θαυμάζοντας τη ΅μαγκιά΅ και τις τεχνικές δυνατότητές τους, πιστεύντας ότι βρήκαν ιδανικό σύμμαχο απέναντι στον Τούρκο. Ως ¨Ελληνες οφείλουν να θυμούνται το ΅Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας΅. Ως στρατιωτικοί το κατά Κλαούζεβιτς θεμέλιο της στρατηγικής: “Ο πόλεμος είναι συνέχεια της πολιτικής”. ‘Oσοι δοκίμασαν να κάνουν την πολιτική συνέχεια του πολέμου καταστράφηκαν και κατέστρεψαν τις χώρες τους γιατί, όπως είπε ο Ναπολέων, με τις λόγχες μπορείς να κάνεις τα πάντα, εκτός από το να καθήσεις απάνω τους.
Αποκατάσταση της Δημοκρατίας
Δεν υπάρχει στρατηγική ανεξάρτητη από το υποκείμενο που την εφαρμόζει, διδάσκει ο Μακιαβέλλι. Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η έλλειψη ισχύος ή συμμάχων. Το υπ¨αρ. 1 εθνικό πρόβλημα σήμερα, που καθορίζει όλα τα άλλα, είναι η αποκατάσταση της δημοκρατίας, του κράτους του δήμου, δηλαδή του ελληνικού λαού για τον ελληνικό λαό και η προστασία των τελευταίων εν λειτουργία υπολειμμάτων της. Αυτή είναι η πρώτη και μακράν σημαντικότερη εθνική προτεραιότητα. Πρέπει να φύγει ολόκληρο το δωροδοκηθέν από τη Ζήμενς και, Κύριος Οίδε ποιόν άλλο, άρα άμεσα εκβιάσιμο πολιτικό προσωπικό.
Χωρίς κράτος του ΅δήμου΅, οι καταστροφές είναι άντε πόρτας, τα όπλα μας θα τα χειρίζονται ελληνικά χέρια, όπως το 1974, το μυαλό όμως πίσω τους δεν θάναι ελληνικό. Τι να την κάνεις την ΑΟΖ, αν δεν υπάρχει το κράτος σου ή διοικείται από την τρόικα; Ούτε υπάρχει έθνος χωρίς λαό! Μόνο ένα αξιόπιστο, υπαρκτό, ανασυγκροτηθέν και δημοκρατικό εθνικό υποκείμενο μπορεί να σηκώσει το τιτάνιο πια βάρος της σωτηρίας του ελληνικού λαού, συνεργαζόμενο επωφελώς με Ισραήλ, Ρωσία ή οποιονδήποτε άλλο, ή διαπραγματευόμενο αίφνης με τη Γερμανία.
Επίκαιρα, 3.11.2011
Eingestellt von ange-ta um 11/04/2011 03:10:00 PM 0 Kommentare
Labels: κυβέρνηση Τσολάκογλου, οικονομική κρίση, παγκοσμιοποίηση
Donnerstag, 3. November 2011
Όχι στο «δημοψήφισμα» Παπανδρέου-Μέρκελ
Του Γιώργου Καραμπελιά
β) Η αντιπολίτευση κωλυσιεργεί. Μετά από ενάμιση χρόνο δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από μικροπολιτικά παιχνίδια. Μέσω του δημοψηφίσματος υπάρχει η ελπίδα ότι η αντιπολίτευση θα λάβει σαφώς θέση για το πως βλέπει το μέλλον της χώρας και…
Eingestellt von ange-ta um 11/03/2011 04:49:00 PM 2 Kommentare
Labels: κυβέρνηση Τσολάκογλου, Νεο-Οθωμανισμός
Mittwoch, 2. November 2011
Εξηγήσεις πιθανές και απίθανες για την απίθανη συμπεριφορά του Παπανδρέου:
1. Αυτός ο αναίσχυντος και η συμμορία του, τα έκαναν πλακάκια με την ηγεσία της ΕΕ, να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, με δική της επιθυμία και μάλιστα με την νομιμοποίηση που προσδίδει ένα δημοψήφισμα,
2. Ζητάει τρόπο να την κάνει από την Κυβέρνηση, ως δήθεν διωκόμενος από την ίδια του την κοινοβουλευτική ομάδα,
3. Επιζητεί την επίσημη χρεοκοπία για να μαζέψει τα δις από τα CDS που θα σκάσουν.
4. Έχει αποτρελαθεί και δεν ξέρει τι του γίνεται και πού βαδίζει (το λιγότερα πιθανό σενάριο)
Εναντίον της άποψης 1 είναι η αντίδραση της αγοράς και των τραπεζών που την πρώτη μέρα έχασαν κατά μέσον όρο 12% σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που σημαίνει ότι η Ευρώπη τρέμει στη σκέψη να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, καθόσον κανένα χρηματοπιστωτικό ινστιτούτο (διάβαζε μπουρδέλο) δεν θα βρει το μετρητό να πληρώσει τα cds, οπότε θα καταρρεύσουν ομαδικά όλα τα cds των κάθε λογιών ασφαλειών και επισφαλειών και τότε θα γίνει το έλα να δεις!
Τα υπόλοιπα μου φαίνονται λιγότερο πιθανά, αν και για τον ΓΑΠ, αυτόν τον δόλιο βλάκα όλα είναι πιθανά.
Ωστόσο, η Γερμανία αισθάνεται πολύ σίγουρη και θέλει να διακινδυνεύσει για τρίτη φορά στα τελευταία 80 χρόνια να οδηγήσει ολόκληρη την Δύση πια, αυτη τη φορά με οικονομικά μέτρα στην τελική δύση της.
Παρακάτω κάποιες καμπύλες της οικονομικής κρίσης του 29 και οι παρόμοιες της της σημερινής κρίσης.
Eingestellt von ange-ta um 11/02/2011 06:51:00 PM 6 Kommentare
Labels: κυβέρνηση Τσολάκογλου, οικονομική κρίση
Dienstag, 1. November 2011
οικονομία και περιβάλλον
Έκανε επίσημη αίτηση στην αμερικανική κυβέρνηση για να προστατέψει τους πιστωτές της.
Από τα 39,7 δις το ένα δις το χρωστάει σε τράπεζες της Αγγέλα μας, συγκεκριμένα στον φίλο της τον Γιόζεφ! Δεν τον ξέρετε τον Γιόζεφ; Τον κύριον Άκκερμαν, ο Θεός να του παίρνει μέρες και να μας δίνει χρόνια.
Σε περιμένω γερμανέ – ενάρετε - να βγεις στους δρόμους και να φωνάξεις ότι δεν θα πληρώνεις τους τεμπέληδες του Νότου.
Κάποια βαρέλια με πλουτώνιο, – απόβλητα των πυρηνικών σταθμών της Γερμανίας –πεταμένα εδώ και δεκαετίες στα βάθη των ωκεανών, έχουν ήδη σκουριάσει και ταΐζουν τα ψάρια με θάνατο. Βέβαια, μην νομίζετε ότι ασχολείται κανείς με την υγεία των ψαριών! Όχι, απλώς εμείς τα ανθρωπάκια του 21ου αιώνα, φοβόμαστε ότι αν τα φάμε θα πεθάνουμε.
Όπως έχουμε πολλές φορές πει, από τότε που οι παχιές αγελάδες του συστήματος αρχίζουν να λεπταίνουν, σε μια οικονομική κρίση ποιος θα νοιαστεί για προστασία και σωτηρία του πλανήτη; Προέχουν οι τράπεζες!
Αυτό θα πει, προτεραιότητα!
Eingestellt von ange-ta um 11/01/2011 10:35:00 PM 0 Kommentare
Labels: Οικολογία και περιβάλλον, οικολογικες καταστροφές, οικονομική κρίση, πυρηνική ενέργεια
Οι αστοί είναι σαν τα γουρούνια!
οσο γερνάνε
γίνονται χαρχάλες
Οι αστοί είναι σαν τα γουρούνια
οσο γερνάνε
γίνονατι μ.
Le coeur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait boire nos vingt ans
Jojo se prenait pour Voltaire
Et Pierre pour Casanova
Et moi, moi qui étais le plus fier
Moi, moi je me prenais pour moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant:
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c...
Le coeur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait brûler nos vingt ans
Voltaire dansait comme un vicaire
Et Casanova n'osait pas
Et moi, moi qui restait le plus fier
Moi j'étais presque aussi saoul que moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant:
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c...
Le coeur au repos
Les yeux bien sur terre
Au bar de l'hôtel des "Trois Faisans"
Avec maître Jojo
Et avec maître Pierre
Entre notaires on passe le temps
Jojo parle de Voltaire
Et Pierre de Casanova
Et moi, moi qui suis resté le plus fier
Moi, moi je parle encore de moi
Et c'est en sortant vers minuit Monsieur le Commissaire
Que tous les soirs de chez la Montalant
De jeunes "peigne-culs" montrent nos leur derrière
En nous chantant:
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c...
Τα spread ξεσκίζονται!
Μα τι ωραία εποχή!
Οι κάτοχοι των CDS πιέζουν για επίσημη χρεοκοπία.
Αν λοιπόν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, κάποιοι -μεταξύ αυτών και ο αδελφος του πρωθυπουργού - και ποιοί άλλοι άραγε θα ανοίγουν σαμπάνια!
Τα Χρηματιστήρια και αυτά στον πάτο!
Ισχυρές πιέσεις δέχονται οι μετοχές των Societe Generale (-14,45%), Crédit Agricole (-12,10%), BNP Paribas (-11,08%), Commerzbank (-6,2%) και Deutsche Bank (-8,5%).