Ο Ελληναράς

Τι σημαίνει η λέξη Ελληναράς; Ή Ελληνάρας;
Σύμφωνα με την κατάληξη –αρα θα έπρεπε κανονικά να είναι ένας ωραίος, μεγάλος Έλληνας. Λέμε γυναικάρα, κουκλάρα, κοιλάρα, ματάρα κ.ο.κ.
Αμ δε!
Ελληναρας σημαίνει ένας Έλληνας σε υπερθετικό βαθμό, δηλαδή ένα απεχθές νέο είδος ανθρώπου που κατοικεί στο λεγόμενο Ελλαδιστάν.
Θα έλεγα με ένα σύντομο λόγο ότι ελληναράς είναι το αντίθετο του «κύριος» που σημαίνει ευρωπαίος, πολιτισμένος, σοβαρός, εργατικός, ευγενικός, προσεκτικός, κλπ. κλπ. κλπ.
Με αφορμή το άρθρο του Focus, έκανα μια βόλτα στη μπλογκόσφαιρα ξεκινώντας από την Ροδιά, που είναι, από τότε που την παρακολουθώ, ένα πολύ καλό αρχείο και θερμόμετρο της ιδιαίτερης αυτής σφαίρας της σοφίας του καθημερινού ανθρώπου. Θα έλεγα της «αγοράς» στη μοντέρνα της μορφή. Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι οι αρχαίοι Έλληνες θα έπαιρναν την στράτα είτε για ν' ακούσουν τα λόγια των μεγάλων σοφών της εποχής τους είτε για να πουν τη γνώμη τους.
Πριν κάνω αυτή τη βόλτα, πέρασα από το focus online και διάβασα τα σχόλια που άφησαν οι αναγνώστες. Το 80 ή και το 90% ήταν κατηγορηματικά εναντίον του Άρθρου.
Αντίθετα, η ελληνική μπλογκόσφαιρα είναι 80% υπέρ του Άρθρου και 20% κατά του Άρθρου.
Πώς συμβαίνει αυτό, αναρωτήθηκα; Πως είναι δυνατόν οι Γερμανοί να τραβάνε τα μαλλιά τους για το χαμηλό επίπεδο του περιοδικού και εδώ που θα έπρεπε ο καθένας να νοιώθει θιγμένος μέχρι το κόκαλο να χαιρετίζει τη γερμανική εφευρετικότητα;
Θα πω λοιπόν και γω με τη σειρά μου, ότι καλά τα έγραψε το περιοδικό, αφού η κουλτούρα των σημερινών ελλήνων είναι τέτοια

που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την κριτική από την χυδαία ύβρη.

Για όλα αυτά λοιπόν αλλάζω τον ορισμό του ελληναρά, ως ακολούθως:
Ελληναράς είναι αυτός που θέλει πάντα να βγάζει τον εαυτό του απ έξω. Να θεωρεί όλους τους καθημερινούς Έλληνες, που δουλεύουν σαν τα σκυλιά για ένα πενιχρό μεροκάματο, ανάξιους, κλέφτες, ψεύτες, ποταπούς, τεμπέληδες, άξιους μόνο για να τους βρίζει, με τον πιο χυδαίο τρόπο, ο πάσα ένας. Μάλιστα η χυδαιότητα του άλλου καθαγνίζεται, αμέσως μόλις βρίζει την Ελλάδα και τον κάθε Έλληνα μικρό ή μεγάλο.
Ελληναράς είναι αυτός που θεωρεί το εαυτό του εξαίρεση, όχι επειδή αποτελεί όντως εξαίρεση, αλλά γιατί αυτός εξυψώνεται όταν ο άλλος ταπεινώνεται.
Ελληναράς είναι ο κάθε μικρός αστείος τιποτένιος ανθρωπάκος, ο οποίος κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέφτη και νομίζει ότι βλέπει μέσα τον χρυσό πρίγκιπα του Οσκαρ Ουάϊλντ.
Ελληναράς είναι αυτός που σκύβει πάντα το κεφάλι του στον ευρωπαίο αφέντη!
Ελληναράς είναι αυτός που αναλογίζεται τους προγόνους του και τον ζώνει κρύος ιδρώτας, γι αυτό και τους αποδιώχνει.
Και βέβαια, αυτός ο ίδιος, αν ποτέ αλλάξουν τα πράγματα, θα ξαναγίνει προγονόπληκτος, πατριδοπληκτος, ελληνόπληκτος και την ίδια στιγμή όλοι οι άλλοι θα γίνουν αυτό που είναι (κατά την αντίληψή του πάντα) σήμερα ο Ελληνας!

Τέλος – ΚΑΤΑ ΜΕΝΑ - ελληναράς είναι το αλλοτριωμένο ον του σημερινού πολιτισμού, είτε είναι κάτοικος της Ελλάδας είτε της Γερμανίας , είτε της Ισπανίας, ανίκανο να σκεφτεί, να αντιδράσει, να καταλάβει, να σηκώσει κεφάλι.
Για τον ελληναρά, υπαίτιος για την σημερινή κρίση, δεν είναι ο ληστρικός τρόπος διανομής του πλούτου, αλλά οι 500.000 αρχιτεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι!

Ας πούμε και λίγα ελάχιστα λόγια για την γερμανική λογοδιάρροια εναντίον της χώρας μας.
Η Γερμανία, προσπαθεί να ρίξει την αιτία της αυριανής πτώχευσης της πολιτικής της Ε.Ε. σε όλα τα επίπεδα, ουμανιστικό, οικονομικό, οικολογικό, πολιτιστικό στον πιο αδύναμο κρίκο. Αφού προηγουμένως η ίδια έκανε ντάμπινγκ τιμές και έκλεισε κάθε παραγωγική ελληνική μονάδα, τώρα αποφάσισε να πεί εμάς κλέφτες!
Δεν κοιτάνε τα χάλια τους, τα χτεσινά και τα σημερινά, αλλά θέλουν να βγούν και από πάνω!