Λίγα ακόμα λόγια για την αγροτική παραγωγή.

Ημέρα ξεκούρασης η Κυριακή, ξεκινάει με καφέ στο σπίιιιιιιτι!
Όχι στο γραφείο, αν και στη περίπτωσή μου ο καφές στο γραφείο είναι σούπερ σπέσιαλ.











Με την ευκαιρία, διαπίστωσα ότι το λουλούδι του καφέ είναι πανέμορφο και εξ όσων διάβασα πολύ αρωματικό! Κρίμα που δεν το σεβόμαστε!!!

Καφές!

Ένα θείο ρόφημα, κάργα καρκινογόνο και γεμάτο τοξίνες. Αν δε, για να μη χοντρύνετε αντί ζάχαρης ρίχνετε κάνα δυο χαπάκια ασπαρτάμης, τότε τον καρκίνο τον έχετε εξασφαλισμένον.

Σύμφωνα με έρευνα της Oxfam - μία από τις μεγαλύτερες μη κυβερνητικές οργανώσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας - το έτος 2003 υπήρχαν 25 εκατομμύρια καλλιεργητές σε 50 χώρες της Ασίας, Λ. Αμερικής και της Αφρικής.
Το παγκόσμιο εμπόριο συγκεντρώνεται σε ένα ολιγομελές καρτέλ γιγάντων.
Μόνο η Nestle, η Sara Lee, η Procter and Camble και η Kraft απορροφούν πάνω από το 50% της συνολικής παραγωγής και χειραγωγούν την αγορά.
Το 2003 ο τζίρος των πολυεθνικών άγγιζε τα 70 δις δολάρια, αλλά οι παραγωγοί έπαιρναν μόλις 5,5 δις, δηλαδή λιγότερο από το 8% του τζίρου.
Παλαιότερα ίσχυε μια συμφωνία ελέγχου των τιμών, η "international Coffe Agreement του 1962. Επρόκειτο για συμφωνία πλαφόν παραγωγής και διακύμανσης των τιμών και λειτούργησε μέχρι το 1989, οπότε οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν ξαφνικά από την εφαρμογή της, τσακίζοντας την αγορά για τις παραγωγούς χώρες.
Η αγορά μετατράπηκε σε ένα χρηματιστήριο με βίαιες διακυμάνσεις, όπου οι τιμές καθορίζονται ανάλογα με το κλίμα, την χειραγώγηση του αμερικανο-αγγλο-ελβετικού καρτέλ (δηλαδή της Νεστλέ) και την κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων και της Ν. Υόρκης και του Λονδίνου.
Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση στις παραγωγές χώρες του καφέ.
Το 2003 στο Ελ Σαλβαδόρ πέθαναν 52 παιδιά καλλιεργητών και άλλα 400 ήταν ετοιμοθάνατα από υποσιτισμό.

Στην Αιθιοπία τα έσοδα από καφέ μειώθηκαν κατά 42% μέσα στον ίδιο χρόνο, ενώ ο λιμός και η ξηρασία θέριζαν στην κοιλάδα Μπεντένο και στο ιστορικό Χαράγκε, την καρδιά της ντόπιας παραγωγής.

Η περιοχή αυτή αποκόμιζε 50 περίπου εκατομμύρια δολάρια, με τα οποία επιζούσαν 3 εκατομμύρια ψυχές. Το ίδιο σωτήριο έτος 2003, 11 εκατομμύρια Αιθίοπες εξαρτώνται από τα συσσίτια του ΟΗΕ.


Αυτά μας γράφει η Σοφία Αντωνοπούλου στο εξαιρετικά ενημερωτικό βιβλίο της «Σύγχονος καπιταλισμός και Παγκοσμιοποίηση». Τα ίδια μας λέει και ο Jean Ziegler, στο βιβλίο του « η αυτοκρατορία του αίσχους» που πρόσφατα μεταφράστηκε και στα ελληνικά.
Μην αμελήσετε να τα διαβάσετε, είναι και τα δύο αφοπλιστικά!!!

Καλό μήνα και κάθε πρωϊ που πίνετε το καφεδάκι σας, θυμηθείτε την Αιθιοπία, το Ελ Σαλβαδόρ και όλους τους κολασμένους αυτης της γης!

Αφιερωμένο στον φίλο Ζάλμοξη, που πίνει τον καφέ, σαν νερό!!!!