Φούσκες και λοιπές εκφράσεις.

Υπάρχει ΜΙΑ ελληνική λέξη που ακούς τουλάχιστον 10 φορές τη μέρα.
Ανοίγεις το ράδιο, στο επόμενο δεκάλεπτο κάποιος θα μιλήσει κάτι θα πει, θα του βγει η λέξη. Παίρνεις το τραμ ή το λεωφορείο, έτσι και μπουκάρει καμιά παρέα νεαρών υπάρξεων, θηλυκού η αρσενικού γένους θα την ακούς με συχνότητα άπαξ του δευτερολέπτου.
Παίρνεις ταξί το ίδιο.
Κυκλοφορείς με το αυτοκίνητό σου, έτσι και περάσεις από διασταύρωση, χωρίς να παραχωρήσεις τη θέση σου, παρότι έχεις προτεραιότητα, ομοίως.
Ερώτηση: ποια είναι αυτή η λέξη;;;;

Και αφού την καταλάβετε, για πείτε μου (χωρίς να ψάξετε σε λεξικό) τι σημαίνει η έκφραση:
«φιλοκαλούμεν γαρ μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» ποιος την είπε και σε ποια συγκυρία;
Άλλη λέξη, που ακούμε από το 2002, με την πρώτη κρίση του χρηματιστηρίου είναι η λέξη «φούσκα»

Ένας γιατρός, ο οποίος υποστηρίζει, ότι μετά την χρηματιστηριακή και τραπεζική φούσκα, σειρά έχει η ιατρική έδωσε τον παρακάτω ορισμό για την φούσκα:
Μια φούσκα γεννιέται όταν πληρούται ένας ορισμένος αριθμός προϋποθέσεων, όπως:

1. Διαρκής άνοδος της τιμής μιας ομάδας αντικειμένων.
2. Παράβλεψη του κυκλικού χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τιμές. Δηλαδή πίστη σε μια συνεχή άνοδο!
3. Αδιαφάνεια του συστήματος εκτίμησης.
4. Σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των πραγματογνωμόνων που εκδίδουν την εκτίμηση και των αντικειμένων που κρίνονται.
5.Κερδοσκοπία και συλλογικός μιμητισμός είναι οι δυο τελευταίοι μηχανισμοί της δημιουργίας μιας φούσκας που υπέρ-εκτιμά την αξία (τιμή) και αυτοσυντηρείται μέχρι της συνήθως βίαιης έκρηξης της.
Προσέξτε το σημείο 4. Πόσοι εμπειρογνώμονες έλεγχαν σε τακτά χρονικά διαστήματα τις τράπεζες; Πολλοί, αλλά όλοι αυτοί είχαν συμφέροντα. Είχαν μετοχές των ιδρυμάτων που γνώριζαν ότι ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης, αλλά δεν το φανέρωναν, προκειμένου να σώσουν τις μετοχές τους. Τα δε αφεντικά να πάρουν τα πρίμ και τα μισθά τους.
Το ίδιο συμβαίνει με τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, που ενώ είναι πιο ακριβά από τα βιολογικά (βλαβερά είναι έτσι κι αλλιώς για την υγεία μας) αυτοί που τα ελέγχουν είναι υπάλληλοι, φανεροί ή κρυφοί της Μονσάντο.
Οχι δεν υπερβάλω και δεν λέω κανένα ψέμμα. Η υπουργός γεωργίας της Γερμανίας, δέχτηκε -μετά απο πίεση ακτιβιστών - να κοιτάξει και άλλες εκτιμησεις για την επικινδυνότητα ή μη των μεταλλαγμένων προϊόντων, πλήν της έκθεσης της Μονσάντο!!
Εχει χάσει ή δεν έχει χάσει κάθε νόημα η Δημοκρατία της λαμπρής και ελεύθερης Δύσης, όταν μια κυβέρνηση ζητά απο την ίδια την Μονσάντο να της πει, αν τα προϊόντα που αυτη παράγει και ρίχνει στην αγορά, είναι επικίνδυνα για την δημόσια υγεία ή όχι;;

Τι διαφορετικό έκανε δηλαδή το πρώην σοβιετικό καθεστώς;;;;

Περι αυτού δείτε οι γερμανομαθείς εδώ