Μεγάλη εμπιστοσύνη στην επιτροπή Νόμπελ δεν είχα ποτέ. Αλλά όταν δεν διακυβεύονται πολλά, της ξεφεύγουν και κάποιοι καλοί συγγραφείς.
Εξ άλλου, ο πιο μεγάλος, κατά τη γνώμη μου πάντα, Αμερικανός συγγραφέας, ο Στάϊνμπεκ, ανήκει στον κλάμπ των νομπέλ.
Η Doris Lessing, ανήκει σ αυτή την κατηγορία. Στην καλή σειρά!
Διάλεξα τρία βιβλία της να σας παρουσιάσω. Εγώ τα βρήκα έξοχα.
Το πέμπτο παιδί.
Η ιστορία μιάς μικροαστικής οικογένειας. Το κορίτσι παρθένα, ερωτεύεται και παντρεύεται τον καλό της με επιθυμία να αποχτήσουν 5 – 6 παιδιά.
Ο μπαμπάς τσοντάρει, ο σύζυγος κάνει δυο δουλειές, η σύζυγος ένας άγγελος, τα παιδιά αγγελούδια. Το σπίτι στις γιορτές γεμάτο συγγενείς, όλοι αγαπημένοι, η μαμά παρούσα βοηθάει την κόρη που μένει συνεχώς έγκυα.
Όλα στην εντέλεια όπως πρέπει, μέχρι την άφιξη του πέμπτου παιδιού.
Ένα πλάσμα περίεργο, από άλλον κόσμο, εξωθεί την άγια αυτή οικογένεια σε άλλες συμπεριφορές. Στην αρχή κλειδώνουν το παιδί το στην κάμαρή του, ύστερα το στέλνουν σε ένα εφιαλτικό ίδρυμα, από το οποίο η μαμά υποκύπτοντας στις τύψεις της θα το φέρει πίσω.
Το πλάσμα αυτό μένει απροσδιόριστο μέχρι το τέλος του βιβλίου. Κάτι σαν ένα έντονο κόκκινο σε ασπρόμαυρη εικόνα.
Ο Μπεν στο κόσμο
Μετά από πολλά χρόνια η Λέσσινγκ, αποφασίζει να δώσει συνέχεια στο πέμπτο παιδί.
Είναι ένα πλάσμα υπερφορτισμένης ευαισθησίας και μειωμένης ικανότητας κατανόησης του κόσμου.
Αλλά τι κόσμος!
Κλέφτες, κλεφτρόνια, απατεώνες κάθε λογής, έμποροι ναρκωτικών και επιστήμονες τον περιστοιχίζουν με σκοπό να τον εκμεταλλευτούν και να τον διαλύσουν.
Κατανόηση θα βρει από μία ετοιμοθάνατη γριά, μια πόρνη, και μια δεύτερη πόρνη στην λατινική Αμερική, που με την παρέα της θα τον σώσει από τα μαχαίρια διεφθαρμένων επιστημόνων.
Σκληρά συμβολικό, με απαλά πουπουλένια λόγια.
Αναμνήσεις ενός επιζώντος.
Και σ αυτό το βιβλίο υπάρχει ένα πλάσμα από άλλους χρόνους. Είναι ένα σκυλί, που μάλλον είναι γάτα, συνοδεύει ένα κορίτσι που κάποιος άγνωστος παραδίδει σε μία κυρία με την εντολή να το φροντίσει.
Αυτό το πλάσμα άλλων χρόνων, ή άλλου πλανήτη, δεσπόζει από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου και γίνεται αποδέκτης όλων των συναισθημάτων που ρέουν γύρο του.
Ένας κόσμος που καταρρέει!
Στην αρχή τα σχολεία, ύστερα το ηλεκτρικό, μετά το νερό. Οι πολυκατοικίες αδειάζουν, οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την πόλη για το άγνωστο.
Είναι ένα βιβλίο που πρέπει να ο διαβάσετε σιγά – σιγά, για να μπείτε στην ατμόσφαιρα της κατάρρευσης.
Βιβλίο συμβολικό και αυτό, αλλά με πιο συγκεκριμένα σκληρά λόγια.
Το τέλος, ένα παραλήρημα φωτός και εγκατάλειψης αυτής της πορείας που έχει πάρει η ανθρωπότητα.
Κάτι μεταξύ φθοράς και αναγέννησης. Η μεταξύ θανάτου και αναγέννησης.
Δεν κατάλαβα εγώ, ή δεν ήθελε να πει;
Εκπληκτικό βιβλίο!
Μετά απο τις συνεντεύξεις της, κάπως μου ήρθε. Από μεγάλη έγινε ξαφνικά μικρή.
Ούτε απο φεμινισμό έχει καταλάβει πολλά, ούτε από ελευθερία. Για λεπτομέρειες δείτε τα σχόλια
καλημέρα!
AntwortenLöschenνόμιζα χτες πως σου έγραψα από πού λες να αρχίσω;
@ Abttha,
AntwortenLöschenΚαλημέρα ανθάκι, (κατά το ανζετάκι, θα έλεγα αμπθάκι, αλλά βγηκε τόσο ωραία το ανθάκι),
ν αρχίσεις απο τα φαγητά και να δώσεις παραγγελία, για την επόμενη φορά που θα βρεθούμε.
το πήρες το μέϊλ μου;
AntwortenLöschenpour le temps
το πρώτο με κούρασε και το άφησα στη μέση, το 3ο είναι το μοναδικό βιβλίο της που μπόρεσα να διαβάσω, απ'όσα έχει γράψει. Ίσως γενικά δεν μου πάει η γραφή της (εξαιρώ το 3ο που αναφέρεις)
AntwortenLöschen@ roidis,
AntwortenLöschenκαλησπέρα φίλε Ροΐδη,
Πάντα ενημερωμένος.
Λοιπόν το πρώτο είναι όντως άνοστο, αλλά μαζί με το δεύτερο, παίρνει άλλες διαστάσεις. Βρίσκω ιδιοφυή την ιδέα να παρεμβάλει στην αφήγηση ένα πλάσμα όπως ο Μπέν, που σκάει από συναισθήματα και είναι σαν ένας αρχέγονος άνθρωπος, ή ένας αρχέγονος θεός!
Και αυτό το εύρημα το επαναλαμβάνει με ακόμα πιο μεγάλη επιτυχία στο τρίτο βιβλίο της. Αυτό το μείγμα γάτου και σκύλου, είναι σαν να σε παραπέμπει σε μια άλλη εποχή, του πρόγονου της γάτας και του σκύλου, πριν καν χωρίσουν σε δύο άλλα ξέχωρα είδη..
Είναι μια βαθειά οικολογική άποψη, η μη ανθρωποκεντρική θεώρηση του κόσμου. Τώρα θα μου πεις πολύ μακριά πάω τη βαλίτζα Αλλά να, έτσι το αντιλήφθηκα.
Την καλησπέρα μου.
πήρα ένα κι εγώ ένας άντρας και δύο γυναίκες, δεν πρόλαβα να το πάρω το πασάρησα σε άλλο, 'γειά σου Τάδε πάρε ένα βιβλίο' σαν το ανέκδοτο με τον καμπούρη ένα πράγμα που πέρναγε μεσάνυχτα απέξω από το νεκροταφείο.
AntwortenLöschenσόρρυ, αλλά από ένα βιβλίο μπορείς να καταλάβεις πολλά, ειδικά στο θέμα του νόμπελ που υποτίθεται πρέπει να είσαι καταπληκτικός ή above average τουλάχιστον σε όλα σου. ε;
πάρτε παράδειγμα και τον Ξινγκιαν άλλη 'βιβλιάρα' το βουνό της ψυχής, καλύτεροχειρότερο δεν γινόταν.
το νόμπελ δεν αντιπροσωπεύει τίποτα.
α, καλησπέρα σας :)
AntwortenLöschen@ αυτό το κάτι άλλο,
AntwortenLöschenκαλησπέρα και ας άργησες που λέμε στο χωριό μας.
Προφανώς και το νόμπελ δεν αντιπροσωπεύει τίποτα, ενώ θα έπρεπε να είναι μία σταθερά αξιών. Αλλά έχει οδηγηθεί εκεί που όλες οι άλλες αξίες και ηθικές στις μέρες μας έχουν πάει. Στα σκουπίδια τελικά!
Μιλάμε όμως για αυτή την ενδιαφέρουσα γιαγιά. Εμένα μου αρεσει, για όλα όσα λέω παραπάνω.
Οτι όμως και να πούμε, ειδικά η λογοτεχνία είναι θέμα γούστου!!
Σ ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψής σου. Με ενδιαφέρει.
Τώρα μόλις, διάβασα μία συνέντευξη που έδωσε η Doris Lessing στην εφημερίδα El País , για την τρομοκρατία.
AntwortenLöschenΕπιτίθεται με δριμύτητα στην IRA, λέγοντας, ότι η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, δεν ήταν τίποτε σε σύγκριση με τις επιθέσεις του IRA, εναντίον της κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας.
Ανάλυση, της πλάκας. Αλλά τι να περιμένεις από μία γιαγιά 88 χρονών…
Αυτή η εφημερίδα, πάλι, ερώτηση που της έκανε…….
άργησα είχα και προβλήματα σύνδεσης αλλά όπως μου είπανε "ΟΤΕ είναι θα περάσει".
AntwortenLöschenλοιπόν, να πω για τη γιαγιά και αυτά που λέει είναι αντιλήψεις της προφανώς από τότε που ΔΕΝ ήταν και τόσο γιαγιά, πριν περάσει το όριο της ΚΑΘΑΡΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ (χοχοχοχο) δηλαδή το 87ο έτος (ξανά χοχοχοχο).
επίσης ε, με το που διάβασα στο βιβλίο αυτό το ενας άντρας και δυο γυναίκες (αλλά ήδη φαινόταν το πράγμα πως θα έκλαιγα τα λεφτά μου 20 ευρώ είναι αυτά) λοιπόν με το που διάβασα πως πήγε η γκόμενα να μακιγιαριστεί και έβαλε σκιά μολύβι δεν ξέρω τι και κάτι τέτοια λέω Νόρα διαβάζω ή άρλεκιν εδώ πέρα;
παλιόπαιδα!
AntwortenLöschenόλοι σας!
με ξενερώσατε τελείως, και δε θα διαβάσω τίποτις δικό της παρεκτός και κάποιος μου το κάνει δώρο για τα γενέθλιά μου στις 36 του μηνός!
το πιο όμορφο ήταν το κάτι άλλο ή αυτό και τ'άλλο, και το 'θες ένα βιβλίο, πάρε' (είσαι εκδικητικό ον απ'ό,τι καταλαβαίνω φίλε, ε, να σε προσέχουμε, σκέτος δαναός:)
και μετά ο ρ勤ιδης -καλά παιδάκι μου με τέτοιο όνομα πώς και να διαβάσουμε την αγγλίδα γιαγια-
και η εφημερίδα με τις περίπου πληρωμένες ερωτήσεις...
έτσι όπως το είδα ανζετάκι είναι σαν να... να, να! κάτι με την ελευθερία του λόγου και το 'οικειοθεώς αλλά με συμβούλεψαν' και το 'πουλημένη για μια ιδέα, δλδ για κάτι υλικό'
η κακία θα μου μείνει,
όχι, δεν είναι μόνο η κακία
είναι και το κονιάκ που πίνω και το ότι σήμερα άρχισα δουλειά στις τέσσερις παρά το πρωί, και τα έχω πλέον παίξει...
μα ποιος σοβαρός συγγραφέας αφιερώνει έστω και τρεις γραμμές έστω λέγω για το πως έβαλε το ρίμελ πως το λένε το κερατιάτικο η γκόμενα πρωταγωνίστρια και πως χτένιζε το κεφάλι της και δεν μπορεί να δείξει με άλλους τρόπους το πόσο έξυπνη γυναίκα είναι μιας και σύμφωνα με τον "ένα άντρα"
AntwortenLöschenΝΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ
πες μας ρε Γιαγιά, εσύ με τα τόσα χρόνια στην πλάτη, πες μας περιμένουμε να δούμε μιας και ξεκινάς βιβλίο με το "αυτή είναι γυναίκα" πως φαίνονται ρε γιαγιά οι γυναίκες;
αυτό και κάτι άλλοι διάλογοι μεταξύ γκόμενας πάλι και συνεργατών της όπου οι προτάσεις ήταν μισές και καλά να δείξει το συναδελφικό κλίμα
"Ναι κι αυτό τι λες γι'αυτό" και κάτι άλλα
μου ρθε να το πετάξω από το παράθυρο. Τσαγίλα δευτέρας διαλογής, πρόχειρο κλίμα από παμπ, μπάζο βιβλίο. κάτι σύντομες εξηγήσεις για το γάμο του ήρωα ένα τρελό πράγμα.
είναι αυτό λογοτεχνία ή παραλογοτεχνία;
σόρρυ, φούντωσα τώρα, τα χάπια μου!
Ω! η αγαπημένη μου γιαγιά!
AntwortenLöschenΣ' ευχαριστώ ατζέτα μου που με ενημέρωσες για αυτά τα βιβλία της. Εγώ έχω διαβάσει πριν πολλά πολλά χρόνια το Αγάπη ξανά, αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι λεπτομέρειες.
Το χάρισα στην βιλιοθήκη του χωριού μου και δεν πάει να το ξανααγοράσω. Θα πάρω όμως κάποια στο μέλλον για να δω πως γράφουνε οι Νομπελίστες και ειδικά αυτή η τόσο γλυκιά γιαγιά!
Έχω μεγάλη αδυναμία στις γιαγιούλες και χάρηκα τόσο πολύ, που πήρε αυτή τη χαρά σ' αυτή την ηλικία, που δεν το φαντάζεσαι!
Να ζήσει χίλια χρόνια και να γράφει!
Μαλιστα ...πολυ καλο ποστ!
AntwortenLöschen@ αυτό και το άλλο,
AntwortenLöschenTώρα με ξενέρωσες μπίτ, που λέει και η φίλη μου η Abttha.
Αλλά που το βρήκες αυτό το «ενας άντρας και δυο γυναίκες»; Στα ελληνικά βρήκα 5 βιβλία, τα τελείωσα και τα 5, εκτός από τις γιαγιάδες που το άφησα στη μέση, γιατί το χάρισα.
Εκτός από τα τρία που ποστάρισα, τα άλλα ούτε καλά ούτε κακά ήταν.
Οι δε γιαγιάδες είχαν μια πολύ τρυφερή φρεσκάδα!
Τέλος πάντων, με ξενέρωσες και πάει!
Ηρθε και αυτή η συνέντευξη καπάκι…
Άντε και του χρόνου!
@ abttha
Ανθάκι, μην πάρεις τίποτε, θα στα κάνω εγώ δώρο!
@ ανάσα ελπίδας,
Κυκλαμινάκι,
Αυτά τα τρία, τα βρήκα πολύ καλά, αλλά αν διαβάσεις το «αυτό και το άλλο», θα σου φύγει η όρεξη να διαβάσεις Lessing.
Καλό βράδυ σε όλους, πάω να μαγειρέψω!!
@ zero
καλό βράδυ, ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια. Όπως λέω πιο πάνω, πάω να μαγειρέψω.
ange-ta Καλησπέρα!
AntwortenLöschenΕδώ διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον κειμενάκι από απόσπασμα ομιλίας της Λέσινγκ. Το παραθέτω.
εξαποδώ, συγγνώμη, αλλά σου βάζω κόκκινη κάρτα!
AntwortenLöschenπώς μπορείς εσύ να τοποθετείς κάτι 'εδώ', και να έχεις όνομα 'έξαποδώ'; μου λές;
είδες τι έξυπνη που είμαι;
υπογραφή:
άμπθα ζηλεύουσα!
ανζετά, ήταν καλό το φαγητό; μάλλον.
ε, λοιπόν, πάω να κοιμηθώ από τη στεναχώρια μου.
υγ. μη μου κάνεις δώρο τα τρία βιβλία! ένα να μου δώσεις να το περίπου διαβάσω και να στο επιστρέψω.
άν θέλεις να μου κάνεις ένα δωράκι, ε, τότε σε παρακαλώ πρόβλεψε ένα ιστιοφόρο, έστω μικρό;! αρκούμαι στα λίγα βλέπεις...
:)
@ εξαποδώ,
AntwortenLöschenναι δυστυχώς αυτή την στρούμφ συνέντευξη τη έχω διαβάσει, λίγο μετά της el pais,
@ Ανθάκι,
πέστο και έγινε
πέστο κι έγινε μωρό μου
λα λα λα λα
ταδε έφη Ρέμος
no wonder λοιπόν κι ας με πληροφορήσει κάποιος, που το δίνουν σε μια με τόσο ξεκάθαρη άποψη για τον φεμινισμό. αυτό έλειπε να το δίνανε στην Καναδέζα ποιήτρια την πως την λένε θα το θυμηθώ εδώ το έχω α ναι!
AntwortenLöschenτην μεγάλη και τρανή Margaret Atwood
http://en.wikipedia.org/wiki/Margaret_Atwood
Lessing is the eleventh woman to win the prize in its 106-year history,[4][5] and also the oldest person ever to win the literature award.
AntwortenLöschenαλλά από την άλλη όπως μαθαίνουμε έχουμε και κάτι θετικό στην όλη υπόθεση!
*να βγουνε οι άντρες cheerleaders με τα στενά πανταλονάκια και τα φανελάκια*
επιτέλους! φτιάξαμε την γυναικεία dream ποδοσφαιρική team!
huzzah!!!
@ abtha
AntwortenLöschenΜε τάπωσες! :)
@ αυτό και το άλλο
AntwortenLöschenΔες, Νόμπελ έχει πάρει και η Γέλινεκ και εντάξει μην το μηδενίζουμε μπίτ. Εγγλέζα 88άρα είναι. Νομίζεις ότι ξεφεύγει κανείς από την Αλσχάϊμερ;
Οι συνεντεύξεις της είναι για τα μπάζα, αλλά δεν παύει να είναι πολύ καλλίτερη από άλλους αρσενικούς νομπελίστες. Τα βιβλία της έχουν μία εγκλέζικη ειρωνία για το γυναικείο ζήτημα, αλλά σήμερα έχει ξεχάσει τι ενούσε πριν 30 χρόνια. Εξ άλλου όλη η κοινωνία έχει ξεχάσει τον δυναμισμό του φεμινιστικού κινήματος.
Δες τι αντιπροσωπεύει σήμερα το φεμινιστικό κίνημα και γέλα!
Ναι χωρίς αλλά.
AntwortenLöschenανζετάκι, γράφεις:
AntwortenLöschenΜετά απο τις συνεντεύξεις της, κάπως μου ήρθε. Από μεγάλη έγινε ξαφνικά μικρή.
γι'αυτό μ'αρέσεις και περνάμε τόσο ωραία στο ρέμο!
γιατί είσαι ελεύθερη. δεν είσαι παγωμένη, είσαι ζωντανή, δέχεσαι και έχεις πάντα κριτικό βλέμμα, χωρίς να είσαι προσηλωμένη σε κάτι αφηρημένο. αυτό μ'αρέσει και σε συγχαίρω.
όσο για τη συγγραφέα, πέρα από τις μανιπουλασιόν που μπορεί να υπάρχουν στο νόμπελ, -και υπάρχουν μάλλον-, είναι και κάτι άλλο:
τί είναι τάλαντο και ταλέντο;
είναι κάτι που σε κάνει θεό; -όχι.
είναι μια ευαισθησία σ'έναν τομέα. όχι αναγκαστικά σε όλους. μπορεί το μολύβι να είναι στα χέρια της ένα βελόνι που φτιάχνει κέντημα, μα μπορεί να έχει ήδη πουληθεί, τώρα στα γεράματα, για να πάρει το σεβαστό ποσό του νόμπελ, συν τη δόξα.
τελικά υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μην είμαστε ελεύθεροι.
εμείς πάντως, στο ρέμο, θα ξαναπάμε.
σε φιλώ!
σήμερα κατάφερα και είμαι ελεύθερη από τις 8.30. λες να μας περιμενει ο ρέμος; :::))))
Καλημέρα ανθάκι,
AntwortenLöschenπεράσαμε, όπως πάντα πολύ ωραία, αλλά γρήγορα φύγαμε!
Ναι έτσι αισθάνομαι και αυτί με κρατάει νέα. Είμαι έτοιμη να αλλάξω απόψεις, ιδέες και αγάπες. Τα κλισέ τα μισώ!
Τώρα, ταλέντο τι είναι με ρωτάς. Ενα δώρο είναι το ταλέντο.
Οπως ο ηθοποιός εχτές με το ξεχωριστό ταλέντο να απαγγέλει Καζαντζάκη!
Φιλιά πολλά
πώς τον έλεγαν;
AntwortenLöschenΓιώργος Μπασιάκος
AntwortenLöschenΝαι, καλά περάσαμε χθες, ωραία τα σουβλάκια, το τζατζίκι, οι μπύρες, η χωριάτικη, και προ παντός η παρέα.
AntwortenLöschenΛέσινγκ δεν έχω διαβάσει ακόμη, κάποια στιγμή θα διαβάσω.
Αλήθεια ανζέτα, το ήξερες πως ο Στάινμπεκ ήταν υπέρ του πολέμου του Βιετνάμ;
Dieser Kommentar wurde vom Autor entfernt.
AntwortenLöschen@Babis,
AntwortenLöschenΝα το επαναλάβουμε!
Γαμώ την ατυχία μου, δεν το ήξερα!!
Ξεράθηκα που το έμαθα. Προσωπικός φίλος του Τζόνσον.
Και ξέρεις τα σταφύλια της οργής, είναι το αγαπημένο μου μυθιστόρημα.
Αλλά και όλα του τα βιβλία το ένα πιο ωραίο από το άλλο.
όλα δε angagiert.
Τι να πεις, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ή ο τύπος χάζεψε στα γεράματα;
Όσο για την Lessing, η Ρόυ είναι καλύτερη
@Babis,
AntwortenLöschenΝα το επαναλάβουμε!
Γαμώ την ατυχία μου, δεν το ήξερα!!
Ξεράθηκα που το έμαθα. Προσωπικός φίλος του Τζόνσον.
Και ξέρεις τα σταφύλια της οργής, είναι το αγαπημένο μου μυθιστόρημα.
Αλλά και όλα του τα βιβλία το ένα πιο ωραίο από το άλλο.
όλα δε angagiert.
Τι να πεις, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, ή ο τύπος χάζεψε στα γεράματα;
Όσο για την Lessing, η Ρόυ είναι καλύτερη