Επιστροφή στη Δραχμή; ΟΧΙ ευχαριστώ!

Περνάμε μια κρίση αφάνταστης έντασης και απρόσμενης εξέλιξης. Κανείς σήμερα δεν τολμά να φανταστεί την Ελλάδα του 2020 - ας πούμε ένα έτος - με κάποια ελάχιστη αισιοδοξία. Διανύουμε μια κατάσταση μαζικού σοκ, σε όλα τα πεδία. Στο οικονομικό, στο πνευματικό, στο ιδεολογικό!
Οι διανοούμενοι εκτός συστήματος έχουν πάει για νάνι, ενώ οι διανοούμενοι του συστήματος θα αρχίζουν να διαμαρτύρονται μόλις κοπούν οι μιστάρες τους και οι διάφορες επιχορηγήσεις και χορηγίες.

'

H αριστερά, όπως σε κάθε εθνική κρίση λέει ασυναρτησίες και αντί να μιλάει για πολιτική μιλάει για φιλανθρωπία. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι εναντίον της φιλανθρωπίας, αντιθέτως πιστεύω θανάσιμα ότι η ανθρωπότητα χρωστάει πολλά σε κείνες τις μονάδες που έδωσαν τη ζωή τους για τον συνάνθρωπό τους. Απλώς η φιλανθρωπία δεν επιλύει και δεν αναλύει κανένα πρόβλημα και δεν μπορεί να είναι η πολιτική ούτε της αναθεωρητικής ούτε της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ούτε της εξωκοινοβουλευτικής ούτε της αντιεξουσιαστικής. Οι διάφορες ΜΚΟ που πρωτοστάτησαν στο κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, έχουν βουλιάξει στις αντιφάσεις τους, για να μην μιλήσουμε για την διάβρωση που έχουν υποστεί από την CIA και κάθε CIA.
Οι πράσινοι, αυτοί που αναδύθηκαν από τα κινήματα της δεκαετίας του 60 ναυάγησαν παντελώς, κυρίως με την υποστήριξη του πολέμου στη πρώην Γιουγκοσλαβία. Το πιο τρανταχτό παράδειγμα αυτής της ιδεολογικής εκτροπής είναι ο πρώην αρχηγός των πράσινων της Γερμανίας, ο οποίος σήμερα έγινε συμβουλάτορας των πετρελαιάδων.
Διαβάζω, σχεδόν καθημερινά την έξοδο από την κρίση μέσω της επιστροφής στην δραχμή.
Παρότι, ιδεολογικά ανήκω στο πατριωτικό μέτωπο, πράγμα που για μένα το Ευρώ σηματοδοτεί την πολιτική της εξαφάνισης των εθνικών χαρακτηριστικών των λαών και την πορεία στην παγκόσμια σούπα, κάτι σαν την αρχέγονη σούπα του χάους, η άποψη «επιστροφή στη δραχμή» χωρίς άλλα μέτρα είναι το χειρότερο σενάριο φρίκης για τη χώρα μας.
Ας κάνουμε μία τέτοια υπόθεση. Αύριο λοιπόν η Ελλάδα βγαίνει από το Ευρώ και τυπώνει δραχμούλες. Αυτό θα γίνει με μια υποτίμηση ύψους 50% τουλάχιστον! Η τράπεζα θα αλλάξει όλες τις καταθέσεις σε δραχμές. Υποτιμά δηλαδή μια και εξαρχής το εθνικό νόμισμα ώστε να γίνει μια φτηνή χώρα. Έτσι λοιπόν όλες οι εξαγωγές θα γίνουν φτηνότερες, αλλά οι εισαγωγές θα διπλασιαστούν. Ανάμεσα στα εισαγόμενα προϊόντα είναι και το πετρέλαιο το οποίο σήμερα βρίσκεται στο 1.70, επομένως θα εκτιναχθεί στο 3,40
Ωστόσο η τράπεζα έχει εκδώσει δάνεια σε Ευρώ, τα οποία θα δραχμοποιηθούν, ενώ τα δικά της δάνεια σε ξένες τράπεζες που έχει αναλάβει θα διπλασιαστούν! Τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, που η ΤΡΟΪΚΑ θέλει να εκποιήσει, θα υποτιμηθούν κατά 50% σε μια μέρα! Αλλά και τότε κανένας επενδυτής δεν θα τολμήσει να προβεί σε οποιαδήποτε επένδυση, αν δεν σταθεροποιηθεί η κατάσταση. Τι σημαίνει σταθεροποίηση; Σταθεροποίηση για τους καρχαρίες του καπιταλισμού της καταστροφής και για τις ακρίδες της παγκοσμιοποίησης, σημαίνει να υπάρχει ασφάλεια των επενδύσεων τους. Επομένως, να υπάρχει σιγή Guantanamo. Τότε αν σήμερα η πώληση της ΔΕΗ, πάλι σαν παράδειγμα το αναφέρω, θα επέφερε στο κράτος 100 Ευρώ, την άλλη μέρα της επιστροφής στην δραχμή θα πουλιόταν 50 και μετά την σταθεροποίηση ίσως 10 μπορεί και 2 ή 3.
Αλλά δεν είναι μόνο οι καρχαρίες που θα βουτήξουν τον εθνικό πλούτο με 2 ή 3 μονάδες αντί των 100, είναι και όλος ο συρφετός των μικρομεσαίων και προβληματικών που με την άνοδο του δόλιου βλάκα, έχουν στείλει τα ευρουλάκια τους σε ξένες τράπεζες καιροφυλακτώντας να τα πολλαπλασιάσουν σε μια νύχτα.
Εκτός όμως από αυτά τα λαμογάκια, υπάρχουν και οι πολιτικοί, οι οποίοι βρίσκονται στην πηγή της πληροφόρησης και δεν θα διστάσουν καθόλου, μα καθόλου να πλουτίσουν από την υποτίμηση.
Πέρα, από αυτά τα φρικτά, είναι σίγουρο ότι η χώρα θα περιέλθει σε συνθήκες ανεξέλεγκτου υπερπληθωρισμού, που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα γίνεται μέρα με τη μέρα φριχτά φτωχότερη! Όσοι έχουν έσοδα σε Ευρώ θα τα αφήνουν σε ξένες τράπεζες, θα αγοράζουν την μία μέρα με 100 και θα πληρώνουν την επόμενη ή την μεθεπόμενη με 90 ή 80. Όπως έχω ξαναγράψει, ο υπερπληθωρισμός της δημοκρατίας της Βαϊμάρης τροφοδοτήθηκε όχι ΜΟΝΟ από την έλλειψη σταθερότητας της γερμανικής οικονομίας, αλλά με το σορτσέϊλινγκ. Δηλαδή του αγοράζω σήμερα και πληρώνω όσο πιο αργά μπορώ, ώστε να κερδίσω από τον πληθωρισμό.
Για παράδειγμα, παίρνει κάποιος από την τράπεζα ένα δάνειο 10 δίς δραχμών, το κάνει ( ας πούμε μια ισοτιμία 1 ευρώ 1000 δραχμές, για την ευκολία των λογαριασμών) 10 εκατομμύρια ευρώ – αφού κανένας δεν του απαγορεύει να εξάγει το κεφάλαιο του ηλεκτρονικά σε άλλη τράπεζα, περιμένει την υποτίμηση και πληρώνει το δάνειο του μετά από μια υποτίμηση 50% . Χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ ή μια δραχμή από την τσέπη του κερδίζει 3,3 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία προφανώς τα έχει χάσει η εθνική (εννοώ η τοπική) τράπεζα! Με λίγα λόγια η πλήρης χρεοκοπία είναι σχεδόν σίγουρη.
Πολλοί λένε, αφού η Αργεντινή τα κατάφερε, γιατί όχι η Ελλάδα, ακόμα και αν χρειαστεί να πεινάσουμε! Ναι αλλά για δείτε τι πλούτο έχει η Αργεντινή και τι η Ελλάδα.
Η απάντηση σε όλα αυτά είναι: Μα αφού θα φτωχύνουμε σε λίγα χρόνια στα σίγουρα, γιατί να μην…….. πτωχύνουμε από τώρα;
Μα αυτό, λέγεται αυτοκτονία, όχι πολιτική! Στην πολιτική οφείλεις να κάνεις προτάσεις με συνέπεια και λογική.
Το Μνημόνιο είναι ένα ελεεινό κείμενο, τόσο τραβηγμένο από τα μαλλιά και τόσο εξόφθαλμα παράνομο, που μια σοβαρή ομάδα νομικών και οικονομολόγων θα μπορούσε να το κηρύξει άκυρο.
Και από κει πρέπει να ξεκινήσουμε!
Πρώτον, πρέπει να αλλάξουμε ρότα. Η ρότα προς την παγκόσμια σούπα είναι καταστροφή! Πρέπει να δούμε τι μπορούμε να παράγουμε με μεροκάματα αξιοπρέπειας. Και ό,τι μπορούμε να παράγουμε το κρατάμε για μας και σε ότι εισάγεται βάζουμε δασμούς εισαγωγής. Φορολογούμε με υψηλά ποσοστά τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού! Επιβάλουμε φόρο εξαγωγής κεφαλαίων, ώστε να προλάβουμε την διαφυγή τους στην αλλοδαπή. Ζητάμε πόθεν έσχες, σε όλα τα αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία της τελευταίας 5ετίας. Αφήνουμε για ένα χρονικό διάστημα ελεύθερη την εισαγωγή Κεφαλαίων και μετά επιβάλουμε φόρους εισαγωγής κεφαλαίων, ώστε να αποφύγουμε τα σούρτα - φέρτα και τις κερδοσκοπίες. Και πριν απ’ όλα έχουμε συνάψει συμμαχίες με τα ευρωπαϊκά κράτη, που βρίσκονται στην ίδια μοίρα με μας, αλλά και με άλλα ισχυρά κράτη, ώστε να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης, όπως οι ναρκομανείς.
Αν γίνουν όλα αυτά, θα μπορούσε να πει κανείς, «επιστροφή στην Δραχμή, αν και πιστεύω ότι τότε θα ήταν περιττό.
Κατά τα άλλα, χρειάζεται να κοιτάξει κανείς να βρει νομικά πατήματα και να μηνύσει όλη εκείνη την κουστωδία στην Ευρώπη που συνέταξαν ένα κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομική και εθνική πολιτική. Και ας μην μας πουν, ότι δεν προέβλεψαν όλα όσα γίνονται σήμερα γιατί τότε θα πρέπει να τους απαλλάξουμε λόγω βλακείας και να τους απαγορευτεί κάθε μελλοντική τους ανάμειξη με τα κοινά!