Το Κυπριακό υπό το φώς των εξελίξεων

 
 Η Κύπρος είναι τα πόδια των λαών που ζούν στα παράλια της  Ασίας. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μεγάλος αναλυτής γεωπολιτικών θέσεων για να αντιληφθεί την σπουδαιότητα αυτού του νησιού για την σημερινή Ανατολή.

Στην πρώτη Σταυροφορία, ο Αγιος Συμεών ήταν το μοναδικό λιμάνι από το οποίο έρχονταν οι προμήθειες και η κάθε λογής αρωγή προς το νεαρό ακόμα σταυροφορικό κίνημα.

Χωρίς την Κύπρο, το Βασίλειο της Ουτρεμέρ δεν θα ιδρύονταν ποτέ.

Όταν αυτοί οι τυχοδιώκτες εγκαταστάθηκαν με την υποστήριξη του Βυζαντίου, άρχισαν να λεηλατούν και να σφάζουν όχι μόνο άπιστους, αλλά κυρίως χριστιανούς.

Στην Δεύτερη Σταυροφορία, το έτος 1156 ο τυχοδιώχτης Ρεϋνάλδος μαζί με τον Αρμένη Θόρο εισέβαλαν στην Κύπρο και την λεηλάτησαν με την ίδια αγριότητα που λεηλατούσαν τις πόλεις των άπιστων.

Οι Φράγκοι και οι Αρμένιοι διέτρεξαν ολόκληρο το νησί ληστεύοντας και λεηλατώντας κάθε κτήριο, Εκκλησίες και μοναστήρια, καταστήματα και ιδιωτικές κατοικίες. Τα σπαρτά πυρπολήθηκαν τα κοπάδια αρπάχτηκαν και ολόκληρος ο πληθυσμός οδηγήθηκε στα παράλια. Οι γυναίκες βιάστηκαν και οι ανήμποροι γέροι σφαγιάστηκαν. Ακόμα και οι Ούνοι και οι Μογγόλοι θα ζήλευαν τους φόνους και τις αρπαγές που έγιναν. Ο εφιάλτης κράτησε 3 βδομάδες. Όταν ο Ρεϋνάλδος άκουσε ότι ο αυτοκρατορικός στόλος ήταν στο δρόμο για την Κύπρο το έσκασε αφού υποχρέωσε τους κατοίκους να αγοράσουν τον εαυτό τους με ότι χρήματα είχαν απομείνει.

Η Κύπρος δεν συνήλθε ποτέ από την ερήμωση που προκάλεσαν οι Γάλοι και οι Αρμένιοι.
100 χρόνια αργότερα με διαταγή του Πάπα, όσοι από του Έλληνες κληρικούς δεν αποδέχτηκαν τον καθολικισμό παραδόθηκαν στην πυρά.

Οι σημερινοί καιροί, μοιάζουν με τα χρόνια των Σταυροφοριών. Η Δύση, στο όνομα της Δημοκρατίας υποστηρίζει και προάγει, σαν προαγωγός του υπόκοσμου κάθε εγκληματία που για λίγα ευρώ είναι έτοιμος να βάλει φωτιά σε ολάκαιρο τον πλανήτη.

Το Ισραήλ, καλά θα κάνει να σκεφτεί τις συμμαχίες του, γιατι στο τέλος θα πάθει ότι έπαθαν οι μεγάλες κυρίες της Ουτρεμέρ:

Όταν χάθηκε το Βασίλειο της Ουτρεμέρ οι τελευταίοι επιζήσαντες κατέφυγαν στην Κύπρο. Αλλά το πεπρωμένο των χριστιανών που κατέφυγαν στην Κύπρο δεν ήταν καλύτερο. Όλο τον επόμενο αιώνα οι μεγάλες κυρίες του νησιού, όταν έβγαιναν έξω, φορούσαν μαύρους επενδυτές από το κεφάλι μέχρι τα πόδια. Ήταν ένδειξη πένθους για τον θάνατο της Ουτρεμέρ.
Βιβλιογραφία:
A history of the crusades (Η ιστορία των Σταυροφοριών)  του Steven Runciman