Sonntag, 30. August 2009

Αισθητική και Γυμνό

Α, δεν συγχίζομαι που έσπασε μια ρόδα
του αμαξιού, και που έχασα μια αστεία νίκη.
Με τα καλά κρασιά, και μες στα ωραία ρόδα
την νύχτα θα περάσω.

Η Αντιόχεια με ανήκει.
Είμαι ο νέος ο πιο δοξαστός.
Του Βάλα είμ’ εγώ η αδυναμία, ο λατρευτός.
Αύριο, να δεις, θα πουν πως ο αγών δεν έγινε σωστός.

(Μα αν ήμουν ακαλαίσθητος, κι αν μυστικά το είχα προστάξει
θάβγαζαν πρώτο, οι κόλακες, και το κουτσό μου αμάξι).
Καβάφης




Οι αμέσως προηγούμενες αναρτήσεις:
μαντήλα και αριστερή τύφλωση
Bourgini
Δύο λόγια περί αισθητικής

είχαν σχέση με την Μπούργκα (επομένως, με την αντίληψη της γύμνιας) και με το βίντεο του Γαβρά ιδωμένο από την πλευρά της αισθητικής.

Διάβασα αυτές τις μέρες, όλως τυχαίως, ένα κείμενο του Ερατοσθένη Καψωμένου για την αισθητική διάσταση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και για τη γύμνια, όπως την αντιλαμβάνεται ο Παλαμάς.


Δεν είναι, δηλαδή, μόνο ο Schiller ή ο Einstein που έχουν συσχετίσει την αισθητική ή το κάλλος και την ομορφιά με την σωφροσύνη και την ορθή σκέψη.
Η ελληνική κουλτούρα και παράδοση, όπως και η ελληνική λογοτεχνία και ποίηση είναι γεμάτη από τέτοιου είδους συσχετισμούς. Μάλιστα, όχι μόνο συσχετίζεται η αισθητική με την ορθή σκέψη και την σωφροσύνη, αλλά και με την ηθική και με το δίκιο.
Οι ταυτότητες κάλλος = αγαθό, ομορφιά = καλοσύνη, ηθικές αξίες = αισθητικές αξίες είναι πανανθρώπινες και τις συναντά κανείς σε κάθε ανθρώπινη έκφραση και έκφανση: Στα παραμύθια, στη λογοτεχνία, στη ποίηση, στην καθημερινή ζωή ακόμα και στα θρησκευτικά κείμενα.


Το αντίθετο, δηλαδή η αδιαφορία για την αισθητική των πραγμάτων και του χώρου μας μπορεί να είναι ένα ακόμα δείγμα μιας κοινωνίας σε εκφυλισμό!

Είναι μεγάλο λάθος να παραμερίζει κανείς την αισθητική για λόγους – δήθεν – ουσίας.
Επειδή η ουσία είναι στενά συνυφασμένη με την αισθητική. Η ουσία των πραγμάτων και η ουσία της ορθής σκέψης είναι η ουσία του καλού γούστου. Η έκφραση «μ αρέσει» ή «δεν μ αρέσει», εμπερικλείει πολλές άλλες διαστάσεις, απ αυτές που φαίνονται με την πρώτη ματιά και σίγουρα θα αφήνει έναν προσεκτικό παρατηρητή έκπληκτο, αν προσπαθεί, κάθε φορά, να περνάει από κόσκινο το υπό κρίση αντικείμενο της "αρεσκείας" του.
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί, τι είναι αυτό που ξεχωρίζει ένα έργο τέχνης από όλα τα όμοιά του και το εκτοξεύει ψηλά στην σφαίρα του άφθαρτου; Είναι η μορφή ή το περιεχόμενο; Και σιγά – σιγά άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει διαχωρισμός. Όταν η μορφή έχει ομορφιά τότε έχει και το περιεχόμενο και αντίστροφα.

Ο Όμηρος, μιλάει για την ομορφιά της Ελένης, η οποία αγιάζει ακόμα και τον πόλεμο. Η ομορφιά εδώ ταυτίζεται με το δίκιο!
Ποιος δεν γνωρίζει τον στοίχο του Σολωμού: όμορφος κόσμος παιδικός αγγελικά πλασμένος.
Οι άγγελοι, είναι πρέσβεις καλών μηνυμάτων, επειδή είναι όμορφοι.

«Παντού νιος κόσμος ομορφιάς , χαράς και καλοσύνης, (Ο Πορφύρας, ΑΕ 508 Α3 – Σολωμός)

Στον Καβάφη, η διαφθορά ταυτίζεται με την ακαλαισθησία! Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ακαλαίσθητους όλους τους σημερινούς αθλητές, που με αναβολικά και χημεία παραβγαίνουν σε αγώνες και όχι με αληθινή ανδρεία και δύναμη.

Μα αν ήμουν ακαλαίσθητος κι αν μυστικά είχα προστάξει
Θα βγαζαν πρώτο οι κόλακες και το κουτσό μου αμάξι
.

Ο Ελύτης διακηρύσσει σε χίλιους τόνους ότι το θείο, το αγαθό και το κάλλος αποτελούν μια ενδοκοσμική ταυτότητα.

Ωραίε μου αρχάγγελε, γειά σου με τις ηδονές.
Καλά φρούτα στο τραπέζι.


Στον Σικελιανό και τη λαϊκή ποίηση θα βρούμε ταύτιση του θείου με την ομορφιά, επομένως και με την απόλυτη καλοσύνη:

Ω μυστική μεγάλη Πρωτοεικόνα,
Ως πότε θα σε βλέπω σταυρωμένη
Στο σταυρό της ιερής Θηλύτητάς Σου,
Στο μεγάλο σταυρό της ομορφιάς σου.


Άγγελος είσαι μάτια μου κι αγγελικά χορεύεις,
αγγελικά πατείς τη γη κι μένα με παιδεύεις (Μ. Λιουδάκη, Λαογραφικά Κρήτης)

Οντεν περάσω και σε δω στο παραθύρι επάνω,
Θαρρώ πως είσαι Παναγιά και το σταυρό μου κάνω

Υπάρχουν πολλοί θεοί μα ΄ναι θεοί του κόσμου,
Όμως για μένα είσαι συ μοναδικός θεός μου.

Ο Παλαμάς, συλλαμβάνει τη γύμνια ως φυσική, αισθητική και ηθική κατηγορία.
Γύμνια είναι η αλήθεια
Και γύμνια κι η ομορφιά
! (ο Σάτυρος)΄

Και παρακάτω ο ίδιος:

Ρουμπίνια εδώ, μαλάματα,
Μαργαριτάρια, ασήμια,
Μοιράζει η θεία σου γύμνια
Τρισεύγενη Αττική


Υπάρχει μια έκφραση στη Κρήτη « Θεός ξεβράκωτος» που δηλώνει θαυμασμό και επιδοκιμασία σε υπερθετικό βαθμό. Την σημασία αυτής της έκφρασης ο Καψωμένος την αποδίδει στην ελληνική μνήμη για την ομορφιά των αγαλμάτων, γιατί εκεί οι θεοί ήταν πάντα ξεβράκωτοι!
Θεός ξεβράκωτος = πανέμορφος!

Και βέβαια να μην ξεχάσουμε και την καθημερινή αναφορά, στη λέξη «όμορφα» που σημαίνει σωστά, καλά, κόσμια και «όμορφος άνθρωπος» που σημαίνει σωστός και δίκαιος!

Ρεζουμέ: τρέχτε όλοι στα «ινστιτούτα καλλονής» και κόφτε το φαγητό για να γίνετε θεοί ξεβράκωτοι.
Τώρα που το λέω, αρχίζω επιτέλους και καταλαβαίνω την πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης: Με την οικονομική δυσπραγία και με την αλαλούμ πολιτική θα γίνουμε όλοι «θεοί ξεβράκωτοι» και η Αττική θα πλησιάσει το πρότυπο του Παλαμά : «Γυμνή τρισεύγενη Αττική»
Τι άλλο θέλουμε;;; ο Κ.Καραμανλής είναι ποιητής, χωρίς να το ξέρει!!

*****************************
1. οι πίνακες είναι του Τσέχου ζωγράφου του Emil Holarek
2. Ολόκληρο το κείμενο του Καψωμένου θα το βρείτε στο βιβλίο: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙς ΚΑΙ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕς ΠΡΟΣΕΓΓΥΣΕΙΣ, στις εναλλακτικές εκδόσεις
3. Οπως πάντα τα πλάγια είναι απο το βιβλίο αναφοράς, δηλαδή απο το κείμενο του Καψωμένου.

71 Kommentare:

  1. ΟΛΟΣΩΣΤΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ!
    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΟΡΦΗΣ-ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗΣ ΤΕΧΝΗ!
    Η ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΩΤΙΚΗ ΑΜΑΘΕΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ!

    Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, Η ΟΜΟΡΦΙΑ, Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΙΔΑΝΙΚΩΝ, Η ΖΩΗ,... Κ.Α.!

    ΙΔΟΥ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΕΛΥΤΗΣ:
    "Και ιδου μια ακρα ησυχια. Που, μεταφορικα μιλωντας, δεν ειναι μονον φαινομενο ακουστικο αλλα και αποσταση. Η αποσταση η απαραιτητη για να υπαρξει μια πιο αληθινη ζωη. Απο το αλλο ακρο της εγρηγορσης, αργα, σταλαζει σαν κομπος νερου ενα γυμνο κοριτσι. Ολοι προσεχουν τα μαλλια της τα λυτα ως τους μηρους. Λιγοι μονον υποψιαζονται οτι δεν ειναι παρα η εννοια του 'αειθαλους' οπως συμβαινει να σταλαζει στην ευαισθησια του δημιουργου. Και ακομη λιγοτεροι, οτι προκειται απλως για την ενσαρκωση ενος ιδανικου που, με οπλο του την Ομορφια, ξερει να
    ε κ δ ικ ε ι τ α ι. "

    σημ. η υπογραμμιση δικη μου.

    (ΑΠ' ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ-ΙΔΡΥΜΑ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΙ ΕΛΙΖΑΣ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ "ΕΛΥΤΗΣ '92-ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ", ΑΝΔΡΟΣ 1992).

    ΟΡΘΗ ΚΑΙ Η "ΕΜΜΕΣΗ" ΣΥΝΔΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ!
    ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΑΝΕΚΑΘΕΝ, ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΝΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ!
    Η ΤΕΧΝΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ, ΒΕΒΑΙΑ, ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ, ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΡΑΓΙΚΟΥΣ Κ.Α, ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ!

    ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΤΟΥ!
    ΝΑ ΔΕΙ ΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ ΤΟΥ!

    ΕΛΥΤΗΔΕΣ, ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΔΕΣ, ΠΙΚΙΩΝΗΔΕΣ,ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ-ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ!... ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!

    ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΛΕΕΙ:
    - ΠΕ' ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΟΥ, ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ!

    ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ, ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΕΘΙΞΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ!

    AntwortenLöschen
  2. καιρός να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση!
    Πολύ πυκνη η ποίηση του Ελύτη. Διαβάζοντας αυτο που μου στέλνεις, καταλαβαίνω, γιατι είναι τόσο δύσκολος. Πρέπει να σκεφτεί κανείς πολλά πράγματα ταυτόχρονα για να τον καταλάβει.

    " Η αποσταση η απαραιτητη για να υπαρξει μια πιο αληθινη ζωη."

    Τι θέλει να πει εδώ;

    Με τό γυμνό, το αντιλαμβάνομαι, επειδη έχω στο μυαλό μου τον Παλαμά και την παρατήρηση του Καψωμένου.

    Απόσταση, απο την καθημερινότητα;

    Οι παρέες του "εθνοσωτήρα", ήταν όντως διαλεχτές, κακό για τους διαλεχτούς. Αλλα τότε οι αρχηγοί αρέσκονταν να έχουν Αυλή προσωπικοτήτων. Ο Ανδρέας πρώτος άρχισε να συνεστιάζεται τύπους όπως η Λιάνη ο Πάγκαλος κλπ. Παρότι ο πατέρας του ήταν ιδιαίτερα εκλεκτικός. Πάρε παράδειγμα τους υπουργούς που είχε.
    Ευχαριστω για τις μεστά σου σχόλια!

    AntwortenLöschen
  3. Να συμφωνήσω απόλυτα πως η γύμνια ειναι η μόνη αλήθεια,το μόνο κάλος,ανεξάρτητα αισθητικής ομως,καθως η αισθητικη μεταβάλλεται μέσα στον χρόνο και τον χώρο.
    Τωρα για το κατα ποσο η Αισθητικη εχει σχεση με την ηθικη[ εσωτερικότητα του κάλους]θα μου επιτρεψεις να εχω πλείστες οσες αντιρρήσεις.
    Η Ι στορία των καλλιτεχνών διδάσκει πως τις περισσότερες φορες ,η αισθητικη τους ειναι καθαρα μηχανιστική και στηρίζεται στην ικανότητα το χρωστήρα η της πένας.
    Σε αλλες περιπτώσεις ο ιδιος ο καλλιτεχνης δεν μπορεί να δωσει απάντηση στο λογο υπαρξης μιας Δημιουργίας του.
    Να σε προβληματ'ισω??? Ενταξει ο Καψωμενος [,πρεπει να ειναι εγγονός του Ιωάννη του καθηγητή του ΑΠΘ και γιός του Φανη ,επισης Καθηγητή του Πανεπιστημιου Ιωαννινων ? αν .ναι μπορουμε να συνεχίσουμε να μιλαμε για χρόνια περι αισθητικης και ηθικης]μπορουμε να εχουμε και μεις τους προβληματισμους μας .
    Ποια σχεση μπορει να εχει η αισθητικη ενός ΕΣ-ΕΣ που μετα απο εκτελεσεις νεαρών δεκαπενταχρονων ,επιστρεφει σπιτι του μ'ενα μπουκετο κοκκινα Τριανταφυλλα??
    Πως ειναι δυνατόν στη Ναζιστικη Γερμανία,νεοι αξιωματικοι του κομματος να απαγγελουν και να συνεπαίρνονται απο τον ΓΚΕΤΕ ,ν'απολαμβανουν την μουσικη του μύθου της ΛΟΡΕΛΑΙ,ΝΙΜΠΕΛΟΎΝΓΚΕΝ ,ΜΠΑΧ,να ειναι θαυμαστες του ΣΊΛΕΡ του ΜΟΝΕ και ταυτόχρονα να εξανδραποδίζουν εθνη.
    Θα συμφωνησω απολυτα σε ο,τι εχει σχεση και με τους δύο ''ηγετες''
    Οσο για το ''τι θέλει να πει'' ο ποιητής δεν τεθηκε αδικα το ερωτημα.
    Μη ξενάς πως την εποχή του υπαρξισμου και σουρεαλισμου,προκειμένου να καυτηριασθεί μια αλοπροσαλη κοινωνία δημιουργήθηκε μια καθ ολα εξωφρενική τεχνη χωρίς αρχή και τέλος.,που ομως ειχε την αισθητικη της κοινωνίας της εποχής.
    Ετσι λοιπόν μη ρωτας ποτε οταν δεν καταλαβαίνεις [τι θελει να πει ο ποιητής?]επαψα νάναρωτιέμαι καθως δεν ειναι λιγες οι φορες οπου ο ποιητής ,γνωστης του λογου σχηματίζει εικόνες που δεν εχουν καμια εννοια.
    --

    AntwortenLöschen
  4. ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ(ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΑΠ' ΑΥΤΟΥΣ) ΤΗΡΟΥΝ ΑΚΡΑ ΗΣΥΧΙΑ!
    Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ι Α.

    ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠ' ΤΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ!
    ΣΙΩΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ, ΣΤΑΣΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΙΑΣ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ(ΤΕΧΝΗ=ΖΩΗ, ΟΜΟΡΦΙΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ, ΙΔΑΝΙΚΟ )!
    ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ Η ΖΩΗ Η ΙΔΙΑ "ΑΕΙΘΑΛΗΣ" ΟΥΣΑ(ΕΔΩ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ "ΘΗΛΥΚΟ"), ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ "ΓΕΝΝΑ" ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΙ Η ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΙ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ!
    ΟΙ ΜΕΝ ΛΙΓΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!
    ΟΙ ΠΙΟ ΛΙΓΟΙ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΟΜΟΡΦΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ/ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΝΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ!
    ΚΑΙ ΤΟΤΕ Η ΤΕΧΝΗ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΝΕΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, ΑΝΑΓΕΝΝΑΤΑΙ ΚΑΙ ΞΑΝΑ-Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ε Ι!

    ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑ! ΙΣΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ!

    ΒΕΒΑΙΑ, ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΑΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠ' ΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ! ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΕΔΩ!

    ΟΜΩΣ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΕΥΡΕΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ!


    ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΝΟΣ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΝΑΖΙ Η ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ.

    ΕΡΩΤΩ, ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ; ΣΑΦΩΣ ΟΧΙ! ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΙΩΠΗΣΑΝ!
    ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΓΕΝΙΚΗΣ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ!

    ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Ο ΕΛΥΤΗΣ, Μ' ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΑΚΙ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ!

    ΕΠΙΣΗΣ, ΑΛΛΟ Η ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΑΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΕΑ!

    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ! ΑΥΤΟ ΔΙΕΥΡΥΝΕΙ ΤΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! ΕΤΣΙ ΒΟΗΘΟΥΝΤΑΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΔΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ!

    ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΥΣΗ, ΕΙΧΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ "ΑΥΛΕΣ"!
    ΜΟΝΟ, ΟΙ ΜΙΚΡΟΝΟΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ/ΕΧΟΥΝ!

    ΚΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΠΑΛΙ, ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΡΓΑ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ "ΑΥΛΕΣ" - ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ- ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ!

    ΟΥΔΕΙΣ ΨΟΓΟΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΡΧΟΝΤΕΣ".
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ, ΜΑΛΛΟΝ, ΕΠΑΙΝΟΣ!

    AntwortenLöschen
  5. ΘΑ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ.

    ΜΕΣΑ Σ' ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΦΟΝΤΟ, ΣΤΟ ΜΙΣΟ ΚΑΤΩ ΜΕΡΟΣ, ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΦΥΤΟΥ.
    ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΚΟΡΜΙ, ΣΕ ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΧΥΜΩΔΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΕ ΑΝΑΣΚΕΛΗ ΘΕΣΗ!

    AntwortenLöschen
  6. ΣΥΓΝ., ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ:

    ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ.
    ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΚΟΛΛΑΖ!
    ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ!
    ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΗ.

    AntwortenLöschen
  7. Στέργιος31/8/09 18:42

    Το να ανοίξεις συζήτηση για τη τέχνη και την αισθητική είναι σαν να ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου νομίζοντας ότι έχει μόνο έναν άνεμο.

    Σωστές κατά τη γνώμη μου οι επισημάνσεις taspa. Πιο πολύ στις «παραξενιές» των εποχών που δεν ερμηνεύονται εύκολα με ύστερα καλούπια. Το πόσοι θαυμαστές φασιστικών έργων υπήρχαν τότε δεν το ξέρουμε γιατί το θάψαμε. Τώρα θέτουμε τα σημερινά μέτρα για να κρίνουμε. Κι εγώ τα κρίνω όπως όλος ο κόσμος, ως ανύπαρκτη και κακότροπη τέχνη αλλά αν, αν επικρατούσε ο φασισμός…. Η επικράτηση ολοκληρωτικών αντιλήψεων επί αιώνες στην Ασία ή στους ινδιάνους της Αμερικής τι τέχνη έδωσαν, ανεξάρτητα αν τη θαυμάζουμε σήμερα αφαιρώντας το τότε ταξικό, ιδεολογικό και εννοιολογικό περιεχόμενο;

    Η τέχνη φυσικά εκφράζει τη κάθε εποχή της αλλά όχι ενιαία. Έχουμε την κυρίαρχη, τη διωκόμενη, την ανεξάρτητη την ελεύθερη, την ανυπότακτη τέχνη με τεράστιες αισθητικές και εννοιολογικές διαφορές. Μετά η ιστορία καταγράφει ως τέχνη αυτή που εκ των υστέρων επιλέγει η κρατούσα αντίληψη. Και μετά όταν αλλάξουν τα δεδομένα αλλάζουν και οι προτιμήσεις και οι αξιολογήσεις της τέχνης.

    Πόσες φορές τέχνες που ξεσήκωσαν επίσημη κατακραυγή και καταδίωξη στον καιρό που ήταν μειοψηφία, έγιναν μετά οι αποδεκτές τέχνες σε σημείο που να νομίζουμε ότι κυριαρχούσαν στην εποχή τους!

    Φυσικά και θα είναι άλλη η αντίληψη για το γυμνό της Αφροδίτης και της Μις Υφήλιος. Και όσο και αν λυπόμαστε, σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν τη Μις!

    Και κάποιες "απαλές" κυρίες της υψηλής κοινωνίας θαυμάζουν περισσότερο το σώμα ενός μπίλντι μπόλντερ, πως τους λένε τέλος πάντων, παρά έναν κούρο ή έναν «νεκρό» αγαλματένιο αθλητή της αρχαιότητας. Είπαμε, πολλές οι «τέχνες»…

    Φυσικά μορφή και περιεχόμενο συνδέονται αδιάρρηκτα αλλά διαλεκτικά, με καλλιτεχνική αφαίρεση και «ιδιοτροπία», όχι ευθύγραμμα. Και σε μια κοινωνία υπάρχουν πολλά περιεχόμενα και για το λόγο αυτό υπάρχουν και «πολλές τέχνες». Κάποιες από αυτές εκφράζουν καλύτερα διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες ή κοινωνικές αναγκαιότητες και σταδιακά αναδεικνύονται σε άξιες προσοχής.

    Τέλος, για τις παρατηρήσεις γύρω από τη σημερινή άπνοια τεχνών επισημάνθηκε ήδη ότι η κοινωνία δεν παράγει, είναι σε κρίση και αδιέξοδο. Η τέχνη είναι ο ανεμοδείκτης υγείας μιας κοινωνίας. Όταν έχει άπνοια έχει και αδιέξοδο. Όμως το θλιβερό είναι ότι οι δυνάμεις που θα έπρεπε λογικά να αναδειχτούν από αυτό το αδιέξοδο δείχνοντας και με τη τέχνη ένα νέο κοινωνικό όραμα του μέλλοντος, είναι σε αδιέξοδο από τη σωρεία των λαθών τους. Μιλώ για την Αριστερά που έχει σιγήσει και στη τέχνη και ο Βάρναλης, ο Κορνάρος, ο Μίκης και ο Ρίτσος είναι μόνοι στην ιστορία. Όσο η Αριστερά δεν βγάζει νέα τέχνη δεν βγάζει και νέα οράματα.

    Ειδικός της τέχνης δεν είμαι, ούτε καν τα βασικά της ξέρω. Όμως η αντίληψη για τη τέχνη πιστεύω δεν είναι μόνο για ειδικούς. Διαφορετικά είναι «απαγορευμένη» τέχνη.

    AntwortenLöschen
  8. 1. Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ!

    2.ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ!
    (Π.Χ. ΠΟΙΗΣΗ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΓΛΥΠΤΙΚΗ, ΘΕΑΤΡΟ, Κ.Α!
    ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!...
    ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ, ΕΓΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΒΙΝΤΕΟ, Κ.Α.!

    3.Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ!
    ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ! ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΞΙΛΟΓΟΥΝ, ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΝΟΥΝ!

    3.ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

    Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΟΤΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ, ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ, ΟΥΤΕ ΟΠΙΟΥΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥΣ!
    ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ!

    ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ ΤΟ ΜΕΣΟ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ, ΤΟ ΜΕΣΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ!
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ, ΠΑΛΙ Ο ΛΟΓΟΣ! ΑΛΛΑ ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΑ!
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΗ, Η ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ!
    Κ.Ο.Κ.

    4.ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠ' ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΟΝΤΟΤΗΤΑ!
    ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ! ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ
    ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

    5.Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ "ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑ"!

    ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΧΡΩΜΑ,ΟΜΩΣ, ΕΧΟΥΝ!
    ΚΙ ΑΥΤΟ, ΓΙΑΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΜΕΛΗ ΜΙΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ!
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, ΗΔΗ, ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ!

    5.ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
    "ΔΙΕΘΕΤΕ" ΜΟΝΟ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ, ΑΝΤΕ, ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΗ!

    6.ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝ Ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ" ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ "ΔΕΞΙΟΣ"... ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΕΣ(ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΠΙΣΗΣ!), ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΣΕ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ... ΠΩΣ?(!)


    - ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΕΛΛΗΝΕΣ Η ΜΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!

    Ο ΚΑΘΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΕΤΕΡΙΖΙ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!

    -Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ!

    -Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ ΣΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ, ΑΠ' ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ!

    ΑΡΚΕΙ Ο ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ Ν' ΑΦΗΣΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ "ΠΕΤΑΞΕΙ" Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Α!

    ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ,(ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ), ΕΧΟΥΜΕ!

    AntwortenLöschen
  9. @ taspa taspa taspa,

    Πρώτον οι απόψεις περί αισθητικής δεν είναι του Καψωμένου, αυτός τις συγκεντρώνει, όπως έκανα και γω με το Schiller και τον Einstein.
    Δεύτερον, άλλο το αντικείμενο της τέχνης, που μπορεί να είναι λογοτεχνία, θέατρο, ποίηση, ζωγραφική, μουσική, φωτογραφία, κινηματόγραφος, (τα λέει και ο παντοτινός ταξιδευτής) και άλλο ο αποδέκτης του, που μπορεί να είναι ένας ναζί. Αν και γω αμφιβάλλω πολύ, στο κατά πόσον ο μύθος του ναζί που ακούει (και δεν προσποιείται) Βάγκνερ είναι αληθινός! Ένας βασανιστής ΔΕΝ ακούει Μπετόβεν, ας λέει ο καθένας ότι θέλει. Αυτά τα βλέπουμε σε ταινίες, αλλά έναν ναζί δεν γνωρίσαμε από κοντά να δούμε τι τρώει, τι πίνει, τι ακούει, τι βλέπει, τι διαβάζει. Ένας θαυμαστής της Guernica δεν μπορεί να είναι πολεμόχαρος. Αλλά επαναλαμβάνω, το αντικείμενο του πόθου δεν έχει σχέση με το επίδοξο εραστή!
    Είναι σαν να ταυτίζεις μια όμορφη γυναίκα με ένα γουρούνι βιαστή!
    Ο Ερατοσθένης Καφωμένος είναι καθηγητης στα Γιάννενα.

    Περι αισθητικής και ηθικής

    Ας πούμε στη λογοτεχνία:
    Για μένα το πιο μεγάλο λογοτεχνικό έργο είναι «τα σταφύλια της οργής» και μετά «οι άθλιοι»
    Για δες πόση ηθική κρύβουν αυτά τα δύο παγκόσμιας εμβέλειας αριστουργήματα!
    Από παραδείγματα, είναι γεμάτη η τέχνη!
    Θα βρεις και αριστουργήματα ύφους, αλλά κάτι κρύβεται πίσω από το ύφος. Κάτι που αγγίζει τις διαταγές της ηθικής σε πολύ βάθος μάλιστα!
    Μηχανιστική αισθητική δεν υπάρχει. Αν ο καλλιτέχνης δεν έχει πάθος γι αυτό που κάνει δεν θα ξεπεράσει ποτέ τη μετριότητα.


    @ παντοτινέ ταξιδευτή,

    Ναι οι έλληνες είναι αυτής της σχολής. Η ιστορία δεν προχωράει μπροστά σε συνέχειες, μέχρι να φτάσει το τέλος της (Φουκουγιάμα) αλλά σε διαλεκτική άρνηση του παρελθόντος και σε μια αναγέννηση από την άρνηση.
    Η ομορφιά θα πάρει εκδίκηση είναι η ίδια έκφραση του Ελύτη με «τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση»

    Δεν θέλει ερμηνεία γιατί θα χάσει την ομορφιά του! Είναι για μένα η ελπίδα μου για ένα καλύτερο αύριο όπου τα όνειρά μας θα έχουν πάρει εκδίκηση, ή θα παίρνουν εκδίκηση σε μια αέναη μάχη του φωτός και του σκότους!

    Α, και κάτι άλλο. Στα απολυταρχικά καθεστωτα ανθει η τέχνη της αντίστασης και είναι πάντα πολύ δυνατή.

    Επίσης, για την «αυλή» συμφωνώ, μαζί σου! Ιστορικά οι «αυλές» χρηματοδότησαν και υποστήριξαν πολλούς καλλιτέχνες.


    @ παντοτινέ ταξιδευτή

    Μήπως μπορείς να το ψάξεις στο δίκτυο;


    @ Στέργιο,

    Περί ναζίδων, σχολίασα το σχόλιο της τασπα.
    Κάποια σημερινή έκφραση τέχνης, είναι πιο πολύ α-κουλτούρα παρά κουλτούρα. Ιδιαίτερα του μπιντι μπόλντερ που λες και συ!
    Στα περί αριστεράς και τέχνης, συμφωνώ μαζί σου σ αυτά που λες: ! Έτσι το αντιλαμβάνομαι και γω το ζήτημα.


    @ παντοτινέ ταξιδευτή,

    έχει δίκιο ΚΑΙ ο Στέργιος
    Αν η αριστερά δεν δημιουργήσει νέα δική της τέχνη, δεν θα αναρρώσει! Θα ψοφήσει μέσα στην ασχήμια της! Στην ασχήμια που έχει η ίδια παράξει τη τελευταία 5 ή 10-ετία!

    AntwortenLöschen
  10. - ΟΤΑΝ "ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ" ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ, ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΝΕΙΣ ΜΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ!
    Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕΝΑ "ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ"!

    ΚΙ ΑΥΤΟ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΑ "ΧΕΡΙΑ" ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΤΟΤΗΤΑ!

    ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΑ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ!
    ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΤΡΙΤΩΝ ΓΙ' ΑΥΤΟ!
    ΔΕΝ ΘΑ ΗΞΕΡΕΣ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝ ΕΙΧΕΣ ΒΡΕΘΕΙ, ΟΥΡΑΝΟΚΑΤΕΒΑΤΗ, Σ' ΕΝΑ ΠΛΑΝΗΤΗ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΟ! ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΠΤΥΣΕΣ ΠΟΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΟΝΤΟΤΗΤΑ!

    ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ "ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ" ΤΟΥ!
    ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ, ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ "ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ"!

    -ΕΓΩ ΕΙΠΑ ΟΤΙ Η ΤΕΧΝΗ ΣΙΩΠΗΣΕ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ!
    ΑΛΛΟ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!

    -ΕΣΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΤΕΧΝΗ!
    ΑΛΛΑ Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ!
    ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ!

    ΔΕΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΦΥΣΗ Η ΤΗ ΖΩΗ!
    ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ!
    ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ!

    -ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, OΡΙΖΟΝΤΙΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΩΣ- ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ- ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΧΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ, ΔΕΞΙΑ, ΚΕΝΤΡΩΑ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ Η ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΛΛΟ!
    Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΚΑΛΟΥΠΩΝΕΤΑΙ!
    ΚΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ!

    Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ", ΟΥΤΕ "ΔΕΞΙΟΣ"!
    ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΙΛΙΑΔΑ, ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ!
    ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ, ΤΟΥ ΡΑΦΑΕΛΟ, ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΣΟ, ΤΟΥ ΧΟΥΑΝ ΜΙΡΟ, ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΖΕΝΣΤΑΙΝ...
    ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ "ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ"!
    ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΤΑ ΠΩΣ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΑΙΣΘΑΝΟΤΑΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥΣ!
    ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΡΙΤΣΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΛΗ, ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ, ΤΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ!
    Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΜΠΕΤΟΒΕΝ, ΤΟΥ ΒΑΓΚΝΕΡ, ΤΟΥ ΜΟΤΣΑΡΤ, ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ, ΤΟΥ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ!

    - ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ"!
    ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΘΝΟΣ;

    - ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ, ΤΙ ΝΑ ΨΑΞΩ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ;

    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ!

    ΥΓ. ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΑΝ, ΠΑΝΤΑ, ΤΗ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠ' ΑΥΤΟΥΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΤΟΥΣ ΕΠΕΚΡΙΝΑΝ! ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ, ΓΕΝΙΚΑ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!

    Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΟΣΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ!
    ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ, ΜΟΝΟ, Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!

    AntwortenLöschen
  11. Στέργιος1/9/09 19:21

    Εγώ το είπα. Όταν αρχίζει συζήτηση για τη τέχνη ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου. 100 οι άνθρωπο 1.000 οι απόψεις!

    Ακούγονται τα πάντα. Από τη τέχνη για τη τέχνη, έτσι για πλάκα χωρίς περιεχόμενο, σκοπό και στόχο μέχρι τη τέχνη που στρατεύεται και «είναι και δεν είναι» τέχνη κλπ, κλπ. Όλα τα έχει μπαξές!

    Έχω παρακολουθήσει τέτοιες συζητήσεις και διαμάχες που μόνο σε αδιέξοδο κατέληγαν. Το ότι υπάρχουν και αληθείς απόψεις είναι σίγουρο αλλά άντε να τις αποδεχτούν όλοι. Έτσι ο υποκειμενισμός και κάθε άνθρωπος και μια άποψη κατά κανόνα κυριαρχούν. Άντε και μερικές φορές σε μεγάλα θέματα συνενώνονται μεγάλες κοινωνικές ομάδες ή τάξεις σε μία άποψη γενική που όμως εσωτερικά έχει χίλιες ερμηνείες. Αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό, το αντίθετο μάλλον θα ήταν.

    Αυθόρμητα μερικές φορές αντιδρώ. Όπως για το αν ο Παρθενώνας «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ", ΟΥΤΕ "ΔΕΞΙΟΣ"!». Ειλικρινά δεν γνωρίζω καμία δήλωση του Παρθενώνα αλλά διαβάζω δήλωση ενός ανθρώπου για λογαριασμό του. Και η δήλωση αυτή έχει μάλλον ίση αξία με δηλώσεις που λένε διαφορετικά πράγματα ανάλογα με το περιεχόμενο που του δίνουν, γιατί όπως και να το κάνουμε δεν υπάρχει έργο χωρίς περιεχόμενο. Άρα ότι ισχύει, εμείς το δίνουμε, όχι το έργο.

    Φυσικά και το έργο τέχνης δεν αυτονομείται. Αυτονομείται η σκέψη και δράση των ανθρώπων για το έργο που το χρησιμοποιούν ή το αποδέχονται για δικούς τους σκοπούς, ανεξάρτητους από τον δημιουργό. Το «’Άξιον Εστί» του δεξιού Ελύτη δεν αυτονομήθηκε, ούτε δραπέτευσε γιατί ερωτεύθηκε τη μουσική ενός αριστερού. Απλά οι άνθρωποι τα έκαναν όλα αυτά και έτσι το έργο έγινε «αριστερό» και απαγορεύτηκε από τη δεξιά!

    Η αυτονόμηση μπορεί να οδήγηση και σε τραγέλαφο. Ακόμη και σε αφαίρεση περιεχομένου ή στην άποψη ότι τα έργα τέχνης δεν έχουν περιεχόμενο, κοινωνικό, ταξικό, πολιτικό. Όχι οτι έχουν αναγκαστικά αλλά γιατί οι άνθρωποι μιας ορισμένης ομάδα ή τάξης ή ιδεολογίας τα δίνουν. Έτσι έχουμε τα «αριστερά» και «δεξιά» έργα όχι επειδή το δήλωσαν τα έργα. Αν δεν ίσχυαν αυτά τότε θα μπορούμε εμείς οι αριστεροί να πούμε τι όμορφο έργο μουσικής τέχνης είναι αυτό το δημοτικό τραγουδάκι «Γρίβαμ σε θέλ’ ο βασιλιάς» και να το βάζουμε να χορεύουμε!!!

    Έχουν έθνος κάποια έργα τέχνης; Ρώτησα έναν Σλάβο Μακεδόνα για το λογοτεχνικό έργο της Π. Δέλτα, «Μια ωραία λογοτεχνική μεταμόρφωση σε ήρωες, ωμών σφαγέων που ήρθαν από τη Ρούμελη και τη Κρήτη και κατάσφαξαν τους παππούδες μας που ζούσαν εδώ» (στην μετέπειτα ελληνική Μακεδονία). Όμοια όπως οι ελληνικές αντιλήψεις για τα «ηρωικά λογοτεχνήματα» των βουλγάρων περί κομιτατζήδων. Ανήκουν όμως στη τέχνη. Και ο καθένας λέει ότι νομίζει.

    Αλήθεια, αρκεί να βλέπουμε τα έργα του Ανζεστάιν μόνο ως τεχνική εικόνας ανεξάρτητα από το περιεχόμενο που δίνουν ή που του δίνουμε εμείς; Όχι βέβαια. Ούτε τη Γκέρνικα πρέπει να βλέπουμε έτσι ως θαυμάσια σύνθεση χρωμάτων και όχι ως αντιπολεμική κραυγή άριστα δοσμένη με τη τέχνη. Και τα στρατευμένα έργα μπορούν να είναι έργα, αλλά πάντα πρέπει να έχουν ένα ευρύτερο περιεχόμενο για να ζουν, όπως συμβαίνει με κάθε έργο στρατευμένο ή μη.

    Και για τη πλάκα κάτι. Αφού στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της χούντας μας έβαζαν επί ένα μήνα Τζόαν Μπαέζ, ρώτησα έναν φρουρό γιατί βάζουν μόνο αυτή. «Γιατί δεν σου αρέσει;» μου λέει αδιάφορα. «Και γιατί δεν βάζετε και κανέναν Χατζηδάκη;» του λέω. «Κομμουνιστές δεν βάζουμε» μου είπε επιθετικά!!! Έτσι η μουσική της Μπαέζ έχασε το πολιτικό της περιεχόμενο και το απέκτησε η μουσική του Χατζιδάκι!

    Δεν πιστεύω ότι έλυσα κάποιο πρόβλημα. Μάλλον δημιούργησα και άλλα. Όμως δε γίνεται να μιλάμε ατέλειωτα, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε. Και όταν πρόκειται για τέχνη να μη περιμένει κανείς τέλος.

    AntwortenLöschen
  12. @στεργιος

    Ο,ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΟΣΑ "ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΕΤΕ" Σ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ!

    ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΣΑΣΤΕ, ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΣΑΤΕ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ;

    ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠ' ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ, ΠΡΟΣ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ, ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ, ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΙ Σ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΒΡΕΘΗΚΑΤΕ;

    ΤΟΥΣ ΥΠΟΒΑΛΑΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ, ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ, ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΑΝ Η ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΕΝ ΓΕΝΕΙ;

    ΤΙ ΣΑΣ ΑΠΗΝΤΗΣΑΝ;

    ΜΗΠΩΣ ΟΤΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΕΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ, Ο ΙΔΙΟΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΤΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΑ;
    ΚΙ ΕΤΣΙ, ΟΙ ΕΡΩΤΗΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΣΑΣ, ΑΔΥΝΑΤΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ;

    ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ, ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ!

    ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ, ΠΑΝΤΑ!

    ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ!

    AntwortenLöschen
  13. Στέργιος2/9/09 09:33

    Παντοτινέ Ταξιδευτή,

    Το ίδιο λέμε. Υπάρχουν και άλλες απόψεις στη τέχνη που αλληλοεξουετερώνονται και εξουδετερώνουν και τη δική μου ή δική σου. Φυσικά αυτό δεν λέει ότι δεν υπάρχει αλήθεια και πραγματικότητα αλλά η αναγνώριση είναι δύσκολη. Αυτή είναι η τέχνη. Όσο για τον Παρθενώνα η ανθρώπινη κρίση τον πέρασε από πολλά κύματα πριν καταλήξει στην υπέροχη αλλά χωρίς το αρχικό περιεχόμενο ως ναού ειδωλολατρίας, σημερινή. Ξέρω μερικές αλλά δεν έχει νόημα. Άλλωστε και το τζαμί της ιδιαίτερης πατρίδα μου είναι ένα καλλιτεχνικό αριστούργημα, με απίστευτα αραβουργήματα, αλλά είναι 100 χρόνια βρωμερή αποθήκη του Δήμου.

    Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι οι άνθρωποι είναι αυτοί που δίνουν την οντότητα, τα χαρίσματα και το νόημα στα έργα τέχνης και ανάλογα με την εποχή - σημείωση και του taspa. Συνεπώς όταν μιλάμε για «αυτοτέλεια» ή «ανεξαρτησία» του έργου τέχνης μιλάμε για ανθρώπινες ιδιότητες που δίνουμε σε αυτά για διάφορους λόγους. Δεν πρέπει να αφήνουμε την εντύπωση ότι τα έργα έχουν υπερφυσική οντότητα έξω και πάνω από τους ανθρώπους. Τουλάχιστον εγώ αυτό πιστεύω.

    Διευκρινήσεις.
    Τι σε παραξενεύει;;; Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου ήταν για μένα μια μαύρη νύχτα 7 χρόνων. Ούτε μέρα δεν έζησα χωρίς το φόβο. Δεν είχα κλείσει τα 18 (από τους μικρότερους της εξορίας), και μέχρι τα 25 μου γνώρισα πολλά στρατόπεδα, φυλακές και «υπόγεια».

    Φυσικά και ήμουν από τους πλέον δραστήριους στα στρατόπεδα και νομίζω όλοι οι μεγάλοι που ζουν ακόμη με θυμούνται, το βλέπω και στο Σύνδεσμο Εξορισθέντων – Φυλακισθέντων, παρά τις δεκαετίες που πέρασαν. Και θέατρο-μουσική-ποίηση είχαμε, και καλλιτεχνήματα κάναμε, και το «Πέτρινο Πανεπιστήμιο» έβγαλα, και ειδικές μελέτες έκανα… τι στο καλό θα άφηνα τους δεσμοφύλακες να κάνουν τάφο το κελί μου;

    Ναι, είχαμε και τότε ατελείωτες συζητήσεις για τη τέχνη. Όλα τα είχα ακούσει. Η
    Αριστερά είχε όλες τις απόψεις και τότε. Και οι διαμάχες σύννεφο. Και μια διαμάχη ομάδων με εκφραστές τους Φαρσακίδη και Λεντάκη κράτησε 2 χρόνια με εισηγήσεις και αντιεισηγήσεις χωρίς τέλος…. 100 απόψεις για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό» και τη διαλεκτική σχέση τέχνης, κοινωνίας και καλλιτεχνικής αφαίρεσης και άλλες τόσες για την «ελεύθερη» (στρατευμένη) αριστερή καλλιτεχνική δημιουργία.

    Φυσικά ερωτήματα για τον… Παρθενώνα δεν τίθονταν. Ήταν πολύ πιο προχωρημένοι οι προβληματισμοί. Και η θεωρία της τέχνης πολύ πιο αφομοιωμένη στους αριστερούς. Μπορείς να μου πεις σήμερα πόσοι στην Αριστερά ασχολούνται πρώτα με πρωτότυπη καλλιτεχνική δημιουργία και όχι αναμασήματα, επανεκτελέσεις και επανεκδόσεις;;;;

    Μπορείς να έχεις τις απόψεις σου, πλούτος είναι, αλλά δυστυχώς ελάχιστους φίλους ή πολέμιούς θα βρεις στην Αριστερά. Και αυτό είναι το θλιβερό που εξ αρχής σημείωσα και θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικότερο από τις όποιες διαφωνίες.

    Να είσαι καλά.

    AntwortenLöschen
  14. @στεργιος

    ΑΓΑΠΗΤΕ,

    ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ!
    ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ, ΜΟΛΙΣ ΦΥΓΕΙ ΑΠ' ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ, ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ, ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ", ΔΙΚΗ ΤΟΥ "ΟΝΤΟΤΗΤΑ"!

    ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΑΦΕΣ ΑΥΤΟ:
    ΤΑ ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΕΙΔΩΛΙΑ, Π.Χ., ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΕ ΩΣ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ Η ΟΧΙ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥΣ!
    ΓΙΑΤΙ; ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ "ΟΝΤΟΤΗΤΑ"!

    ΤΟ "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ" ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ! ΤΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ"!
    ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ!

    ΤΟ ΤΖΑΜΙ(ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΜΙΛΑΣ), ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ" ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ!
    ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΓΙΝΕ!

    ΑΥΤΑ,
    ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΑΛΛΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ, ΠΛΕΟΝ!

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΣΟΥ!
    ΤΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ!

    ΥΓ.1/ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΕΣΥ, ΤΙΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ "ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ"! ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ!
    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΑΙ, ΑΛΛΟΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ, Π.Χ., ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΣ!
    ΑΛΛΟΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΤΗΝ ΑΝΕΙΚΟΝΙΚΗ!

    ΑΛΛΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ, ΣΑΝ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΕΧΝΗΣ!
    Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΟΙ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ "ΜΠΑΞΕΣ" ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΟΥΡΑ, ΑΝΑΚΑΤΑ!

    ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΤΕΧΝΗ!

    2/ΑΝ ΣΤΑ ΣΤΡΑTOΠEΔΑ ΠΟΥ ΕΣΥ ΚΡΑΤΗΘΗΚΕΣ, ΣΑΣ ΕΒΑΖΑΝ Ν' ΑΚΟΥΤΕ ΤΗ
    ΤΖΟΑΝ ΜΠΑΕΖ(!), ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΤΖΟΑΝ ΜΠΑΕΖ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΗ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΥΤΕ ΔΙΣΚΟΙ ΤΗΣ ΔΕΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΤΕ,... ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΥΣ... ΧΟΥΝΤΙΚΟΥΣ(!)... ΗΤΑΝ, ΔΛΔ., ΠΙΟ ΕΝΗΜΕΡΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ(!);

    AntwortenLöschen
  15. Αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται με τον ορισμό του ωραίου. Ο όρος εισήχθη για πρώτη φορά από το Γερμανόφιλόσοφο Alexander Gottlieb Baumgarten, ο οποίος με το έργο του συνέβαλε στο να αναγνωριστεί η αισθητική σαν ξεχωριστός φιλοσοφικός κλάδος. O όρος ‘αισθητική’ παράγεται από την ‘αίσθηση’, την εμπειρία που προσλαμβάνουμε μέσω των αισθήσεων(απο wikipedia)
    -οι προκαλουμενες αισθησεις απο "εργα τεχνης" μπορει να ειναι πολλες και ποικιλες
    Αν το ζητουμενο και αποδεκτο απο την τεχνη αισθημα ειναι η ευφορια ή εστω η αναταση ψυχης τΟτε
    η αισθηση αυτη τεινει να συγκλινει και πολλες φορες να ταυτιζεται με το αισθημα που προκαλει η ομορφια, η χαρα η δικαιοσυνη, ο ερωτας και γενικως οτι θεωρουμε καλο και αγαθο.
    -Κοινωνίες που θελουν να ελέγχουν ολοκληρωτικα τα αισθηματα και τις συμπεριφορες των ανθρωπων φυσικο ειναι να θελουν να εξαληψουν τα ερεθισματα αυτα και μονο επιτρεπτο ερεθισμα για αναταση ψυχης να προωθουν και να επιβαλουν την θρησκεια τους. Η οποια ειναι και πληρως ελεγχομενη και κατευθυνομενη απο αυτους. Και με τον καιρο γινεται και "πολιτιστικη παραδοση' και πρεπει να τη σεβομαστε κιολας!(επικαλουμενοι τη δημοκρατικοτητα μας)
    (ΑΥΤΑ για την σχεση αισθητικης και ομορφιας σα επακολουθο και των προηγουμενων ποστ)

    AntwortenLöschen
  16. "Δείξε μου τις δυσμορφίες ενός όντος και θα σου περιγράψω τα ελαττώματά του!

    AntwortenLöschen
  17. @ παντοτινέ ταξιδευτή

    ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΑ "ΧΕΡΙΑ" ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΝΤΟΤΗΤΑ!

    Συμφωνώ και γω. Αυτή η αυθυπαρξία ενός δημιουργήματος δεν συμβαίνει μόνο στη τέχνη, συμβαίνει και με την επιστήμη. Και κει κάθε τι που παράγει η επιστήμη παίρνει το δρόμο της που πολλές φορές είναι ένας δρόμος θανατηφόρος για μια μερίδα ανθρώπων που όλο και μεγαλώνει περισσότερο.


    « Η ΤΕΧΝΗ δεν ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ» με την έννοια της ανατροπής. Η τέχνη μπορεί να είναι αντιστασιακή μπορεί να γλύφει και τα αυτιά του βασιλιά, όπως έγινε και όπως γίνεται. Παρά ταύτα, δεν αποκλείεται να είναι και ωραία τα παραγόμενα για να αρέσουν στον βασιληά, οπότε μια τέτοια θεώρηση, μπορεί να δώσει σε κάποιον (σε μένα π.χ.) το δικαίωμα να χαρακτηριστεί μια τέχνη με κοινωνικά κριτήρια. Η μουσική των μαύρων, ήταν μουσική των μαύρων! Πως μπορείς να διαφωνήσεις σ αυτό;
    Το λούμπεν, παράγει τη δική του τέχνη. Κάθε κοινωνική ομάδα παράγει τη δική της τέχνη.
    Η αριστοκρατία της δική της.

    ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ τη δική της τέχνη. Η πλειονότητα των εικαστικών τεχνών έχουν ‘έμπνευση τη θρησκεία.
    Η πρωτόγονη τέχνη ξεκινάει από δέος για το ΘΕΙΟ και το άγνωστο, επομένως είναι βαθειά θρησκευόμενο. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ και ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ.
    Θα μπορούσα να αραδιάσω κάθε λογής έργα τέχνης, που γράφτηκαν για τη θρησκεία από παπάδες. Αυτή δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η τέχνη των μοναστηριών;
    Τα ποιήματα της αντίστασης, τα τραγούδια της αντίστασης, οι πίνακες εναντίον του πολέμου, της πείνας, οι πίνακες για το περιβάλλον, τη φύση, τα μυθιστορήματα για την κοινωνία, έχουν την χροιά του «αριστερού και την χροιά του «δεξιού»
    Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ", ΟΥΤΕ "ΔΕΞΙΟΣ": Σωστά!
    ΤΟ ΙΔΙΟ Η ΙΛΙΑΔΑ (λάθος, είναι ένα λαϊκό τραγούδι), ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ (λάθος, οι μισές είναι αριστοκρατικές και οι άλλες δημοκρατικές και όλες θρησκευόμενες)!
    ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ, (σωστά) ΤΟΥ ΡΑΦΑΕΛΟ, ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΣΟ (λίγο λάθος), ΤΟΥ ΧΟΥΑΝ ΜΙΡΟ, (σωστά) ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΖΕΝΣΤΑΙΝ (κακό παράδειγμα).
    Τα ίδια θα έλεγα και για τα παρακάτω!
    Η τέχνη δεν είναι αόριστη, τις περισσότερες φορές, είναι στρατευμένη. Αριστερά – δεξιά είναι μια χοντροειδής κατάταξη και κακώς το αναφέρω έτσι. Όμως είπα ότι η σημερινή αριστερά ΔΕΝ έχει την τέχνη της, όπως ακριβώς ΔΕΝ έχει ιδέες και ιδεώδη και ιδανικά! Έχει στερέψει. Αυτό εννοώ.


    «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»
    Βέβαια κάθε λαός έχει τη κουλτούρα του, τώρα τι να πω άλλο;;

    Στο δίκτυο να ψάξεις το εικαστικό έργο του Ελύτη, για να μην το περιγράφεις.
    Στο Υ.Γ., συμφωνώ απολύτως!

    @ Στέργιος

    Στο θέμα της τέχνης όλα έχει μπαξές, γιατί όλοι έχουμε άποψη, που δεν μπορεί ούτε να τεκμηριωθεί, ούτε να τεθεί υπό αμφισβήτηση.
    Σ αυτά θα έγραφα και εδώ το σχόλιο προς τον παντορινό ταξιδευτη. Η τέχνη γίνεται από κάποιον καλλιτέχνη και έχει σχεδόν πάντα ένα περιεχόμενο βαθειά πολιτικό ταξικό και πολιτισμικό. Υπάρχει και τέχνη για την τέχνη και αυτή καλή είναι, αν είναι καλή!

    @ παντοτινέ ταξιδευτή,

    η σημερινή «δημοκρατία» δεν έχει ανάγκη από στρατόπεδα συγκέντρωσης, γιατί μεταμορφώνει την κοινωνία σιγά σιγά με τέτοιο τρόπο, ωστε όλη η κοινωνία να καταντήσει ένα απέραντο στρατόπεδο!

    AntwortenLöschen
  18. @ Στέργιε,

    Ο Παρθενώνας, ήταν ένας ναός ειδωλολατρίας!

    Σωστή παρατήρηση!!

    Κατά τα άλλα, εγω θα συμφωνήσω μαζί σου περί αριστεράς και τέχνης!


    @ palioskilaki

    Γράφεις «Κοινωνίες που θελουν να ελέγχουν ολοκληρωτικα τα αισθηματα και τις συμπεριφορες των ανθρωπων φυσικο ειναι να θελουν να εξαληψουν τα ερεθισματα αυτα και μονο επιτρεπτο ερεθισμα για αναταση ψυχης να προωθουν και να επιβαλουν την θρησκεια τους»

    Γιατί αγάπη μου, επικεντρώνεις το ζήτημα στη «θρησκεία» τους και ΟΧΙ στην ιδεολογία τους;;;
    Η θρησκεία, αλλοίμονο είναι κάτι αρχέγονο και πολύ πιο περίπλοκο από την ιδεολογία που επικρατεί κάποιους δεκαετίς ή ίσως και αιώνες, αλλά κάποτε αλλάζει και σβήνει. Και τότε αυτό που μένει είναι ένα αντικείμενο ομορφιάς!

    Θα έλεγα μάλιστα ότι ΣΗΜΕΡΑ η θρησκεία έρχεται σε αντιπαλότητα με την επίσημη ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης αγοράς!!! Αυτο σε σχεση με το προηγούμενο πόστ.

    @ zalmoxis
    Καλώς το φίλο τον Ζάλμοξη,
    Τα είπες όλα τσακ – τσακ!
    "Δείξε μου τις δυσμορφίες ενός όντος και θα σου περιγράψω τα ελαττώματά του"!

    AntwortenLöschen
  19. ange-ta kala les!
    ennoo τα ιερατεια και τους μηχανισμους εξουσιας των θρησκειων και οχι την θρησκεια στην απολυτη εννοια της.

    AntwortenLöschen
  20. @ παλιοσκυλάκι,

    και συ καλά τα λες.
    Συμφωνω με τα ιερατεία, όπως το θέτεις!

    AntwortenLöschen
  21. ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

    ΛΟΙΠΟΝ, Η " ΤΕΧΝΗ " ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ, ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΦΕΙ Τ' ΑΥΤΙΑ ΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑ(ΤΑ ΜΑΤΙΑ Η ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ ΤΟΥ, Η ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ!),ΛΥΠΟΥΜΑΙ, ange-ta, ΠΟΥ
    ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΕ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΣΩ,
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Τ Ε Χ Ν Η!

    ΕΙΝΑΙ "ΤΕΧΝΗ"!

    ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΗΚΕ ΣΑΝ Τ Ε Χ Ν Η!

    ΑΝ ΕΣΤΩ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΕΣ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ, ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΩ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΑΦΕΣ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ!

    ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ, ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΜΕ "ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ" ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ, ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ- ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥΣ - ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΕΙΨΟΥΝ ΩΤΑ ΑΡΧΟΝΤΩΝ!
    ΓΙ' ΑΥΤΟ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ, ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
    ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΙΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ
    ΑΝ-ΥΠΑΡΞΙΑ!

    ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ!
    ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ, ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ! ΚΙ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ! ΑΝ ΔΛΔ. ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο!

    ΣΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ, ΕΣΥ, ΔΛΔ. ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ
    (ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ ΣΤΗ ΛΕΞΗ), ΣΙΓΟΥΡΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ, Ο.ΤΙ ΓΝΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ! ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΟΚΤΑ Α Ξ Ι Α !

    ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ! ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΑΣΘΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, ΧΑΝΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΕΣΤΩ!

    Κ Α Μ Μ Ι Α ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ, ΑΝ ΜΕΡΙΚΟΙ Η ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΣΗΜΕΡΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΣΚΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΑΠ-ΑΞΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΑΦΕΣΤΑΤΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΚΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ!

    ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ!
    ΤΗΣ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ, ΠΟΥ ΚΑΙ ΣΥ ΣΥΜΦΩΝΕΙΣ, Σ' ΑΥΤΟ!
    ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;
    Α Ν Α Ξ Ι Ο - Κ Ρ Α Τ Ι Α!

    ΚΑΙ "ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ" ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ!
    ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, ΣΑΝ ΑΤΟΜΑ (ΓΙΑΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ... ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΕΔΩ!), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!

    ΞΕΡΕΙΣ, ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΙΔΙΩΤΗ, ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ, ΥΠΑΛΛΗΛΟ,...!
    Ο ΚΑΘΕΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ!

    ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΣΩΣΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΟΧΙ!

    Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

    AntwortenLöschen
  22. ΠΑΡΕΛΕΙΨΑ:

    1._ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ 1ο ΜΟΥ ΣΧΟΛΙΟ.

    ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΤΗ ΛΕΞΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ, " ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ "!

    2._ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΩΝ ΜΑΥΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΖΑΖ, ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ ΣΕ 3-4 ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ @zalmoxis
    ( ΠΟΥ ΑΠ' ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΠΛΟΓΚ "ΓΝΩΡΙΣΑ") ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ Σ' ΑΥΤΕΣ!

    3._ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΣΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙΣ "ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ", ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,
    ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΗ Τ Ε Χ Ν Η!
    ΟΥΔΟΛΩΣ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΦΑΙΑ ΟΥΣΙΑ ΔΕ ΣΠΑΤΑΛΩ ΓΙ ΑΥΤΗΝ!

    ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΗ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΩΝ!
    ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΕΙ ΣΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
    ΑΡΑ,

    ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥ ΑΞΙΑΣ!

    ΑΥΤΗ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΜ, ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ!

    AntwortenLöschen
  23. @ παντοτινος ταξιδευτης

    μια γλυκιά καλημέρα και από μένα.
    Δεν με στεναχωρείς καθόλου μα καθόλου! Μπορείς να γράψεις ότι γουστάρεις. Αλλοίμονο μου, αν με δυσαρεστούσαν τα σχόλια σου………

    Θυμήθηκα τον Φουκουγιάμα στο τέλος της ιστορίας, που γράφει ότι οι άνθρωποι τρώγονται μεταξύ τους και κάνουν πόλεμο γιατί έχουν πρόβλημα αναγνώρισης. (γράφει ότι αυτό το γράφει ο Χέγκελ, αλλά δεν πιστεύω ότι ο Χέγκελ το εννοούσε έτσι, τέλος πάντων δεν ξέρω πως το γράφει ο Χέγκελ)

    Θα έχεις δει σίγουρα το «Αμαντέους» και θα θυμάσαι πόσοι μουσικοί έγραφαν κατ εντολή του Αυτοκράτορα.
    Επίσης, από άλλες πηγές θα γνωρίζεις πόσοι ζωγράφοι έπαιρναν παραγγελίες από βασιλείς και πλούσιους. Τα διάφορα πορτραίτα είναι όλα παραγγελιές ή τουλάχιστον τα περισσότερα.
    Ακόμα και ο Ροκφέλερ είχε δώσει παραγγελία στον Ντιέγκο (βέβαια μετά κατέστρεψε όλο το έργο που είχε παραγγείλει).
    Ακόμα και τα θεατρικά της αρχαίας Ελλάδος χορηγίες ήταν, που πλήρωναν οι πλούσιοι.
    Όσο μπορώ να σκεφτώ λίγα έργα τέχνης είναι προϊόντα καθαρού πάθους και πολλά παραγγελιών. Τώρα αν ισχύει το αντίθετο, δεν θα διαφωνήσω. Σίγουρο είναι ότι ένα τεράστιο μέρος της τέχνης είναι προϊόντα παραγγελιών.
    Ακόμα και η Τζιοκόντα!
    Ακόμα και ο ίδιος ο Μαρξ έγραφε, ότι ο καπιταλισμός είναι εμπνευστής Έργων Τέχνης μοναδικής αξίας. (κάπως έτσι).
    Το μπλόγκ σου το προσέχω, και δεν νομίζω ότι έχω συναντήσει κάτι που να αμφισβητεί τις «χορηγίες» σαν μοχλό παραγωγής έργων τέχνης.
    Στα γαλλικά ο τέτοιος χορηγός λέγεται μεσονέ(?)

    Με παρεξήγησες για τις τραγωδίες, γράφτηκαν μετά από
    χορηγίες, έχουν περιεχόμενο τέτοιο ή άλλο, και ΟΧΙ δεν εννοώ ότι γλύφουν τα αυτιά της εξουσίας, το αντίθετο μάλιστα και εκεί είναι και η ομορφιά τους!

    Επίσης, να προσθέσω: Ακόμα και αν γράφτηκαν για να χαϊδέψουν αυτιά, ή μάτια δεν τους αναιρεί η αφαιρεί το αισθητικό τους περιεχόμενο, ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΑΝ έχουν τέτοιο.

    Απλώς, το αναφέρω…..
    Στα άλλα συμφωνώ και επαυξάνω!!!!

    “H τέχνη είναι ΜΟΝΟ τοπική. Είναι αυτή η τοπικότητα που την κάνει παγκόσμια, σύμφωνα με τη ρήση του μεγάλου κινηματογραφιστή Ρενουάρ: plus c' est local et plus c' est universel” όπως γράφει και ο Ζουράρις στην κριτική του για το βιβλίο της έκτης δημοτικού.
    Όσο πιο τοπική είναι, τόσο είναι πιο παγκόσμια.

    AntwortenLöschen
  24. ΕΕΕ! ange-ta:)

    ΑΥΤΟ Τ Ο Ν Ι Σ Α ΣΕ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ!
    ΑΚΟΜΗ ΚΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ, ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΓΙ' ΑΥΤΟ!
    ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ!

    ΟΥΤΕ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΜΟΤΣΑΡΤ ΣΑΝ ΣΥΝΘΕΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΓΡΑΦΕ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ!

    ΟΥΤΕ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΙΖΕΝΣΤΑΙΝ, ΓΙΑΤΙ ΓΥΡΙΣΕ ΦΙΛΜΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ!

    ΟΥΤΕ, ΟΥΤΕ, ΟΥΤΕ...

    ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ, ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΟΥΛΑΕΙ!

    ΕΞΗΓΗΣΑ ΟΤΙ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΓΗΣ ΤΗΣ Τ Ε Χ Ν Η Σ, ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠ' ΟΨΗ ΤΟΥΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ!

    Ο ΑΞΙΟΣ Κ Α Λ Λ Ι Τ Ε Χ Ν Η Σ ΕΙΝΑΙ Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ο Σ, ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΘΕΣ Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΤΕΧΝΙΤΗΣ!

    ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΘΝΙΚΟ Η ΤΟΠΙΚΟ
    ( ΑΦΟΥ Σ' ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΛΕΞΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ), ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ!

    ΟΜΩΣ, ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΗΤΗΡ ΜΑΘΗΣΕΩΣ, ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΕΣΑΙ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ! :)

    ΝΑ 'ΣΑΙ ΚΑΛΑ!

    ΥΓ. ΔΕ ΕΙΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΠΟ ΣΕ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ! :)
    ΜΕ ΤΗΝ... ΗΣΥΧΙΑ ΣΟΥ! ΤΟ ... ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ!
    ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ! :)

    AntwortenLöschen
  25. @ παντοτινέ ταξιδευτή,

    Ε, τότε πού διαφωνούμε;;;

    AntwortenLöschen
  26. Οσο για την επικαιρότητα,


    τι να πρωτοσχολιάσουμε;;;;;;

    AntwortenLöschen
  27. Ange-ta τι κάνεις?
    Περιμένω την πολιτική σου τοποθέτηση στις εξελίξεις.
    Εγώ πάντως έκανα την αρχή σήμερα.
    Πάντως το άρθρο σου δείχνει ποσό όμορφη είναι η σκέψη σου και πόσο ποιητική...

    Σας ευχαριστώ που υπάρχετε...

    Αυτό μόνο είχα να πώ και σου αφιερώνω αυτό το τραγούδι

    http://www.youtube.com/watch?v=sjn9TM8vEiI

    ΥΓ
    Ελπίζω να σου αρέσει

    AntwortenLöschen
  28. γειά σου παιδί της πλατείας!


    αγάλι - αγάλι με τις εξελίξεις!

    Κατα βάθος οι εκλογές με ενοχλούνε γιατι ξοδεύονται πολλά εκατομμύρια. Με ενοχλούν, ακόμα και αν πρέπει να φύγει αυτό ο άσχημος πολιτικός συρφετός που μας καταδειναστεύει.

    Σ ευχαριστω και γω το ίδιο θερμά, όπως εσύ εμένα!

    Πως αντεξες τις πυρκαϊές???

    AntwortenLöschen
  29. ΜΕ 'ΓΕΙΑ,
    ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΡΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ!

    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ!

    ΥΓ. ΠΟΥΘΕΝΑ! :)

    ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟ ΚΟΛΛΑΖ ΤΟΥ ΕΛΥΤΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, Η ΙΣΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΗ ΞΕΡΩ, ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΧΟΛΙΩΝ!
    ΠΑΝΤΩΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΚΕΦΙ, ΘΑ ΡΙΞΩ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ!

    AntwortenLöschen
  30. παντοτινέ ταξιδευτή,

    Οχι μονο καινούργια εμφάνιση, αλλα και καινούργια πρωμετωπίδα!

    AntwortenLöschen
  31. ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΠΡΟΜΕΤΩΠΙΔΑ!
    Η ΛΕΞΗ "ΕΜΦΑΝΙΣΗ" ΗΤΑΝ ΟΛΙΚΗ! ΤΑ ΠΕΡΙΕΛΕΜΒΑΝΕ ΟΛΑ!

    ΣΥΓΝΩΜΗΝ, ΑΛΛΑ Η ΠΕΙΡΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΣΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ... ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ... ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΟΥ; :))

    AntwortenLöschen
  32. @ παντοτινέ ταξιδευτη δεν παίζεσαι!!!!!

    AntwortenLöschen
  33. παρόλο που πάντα με αγρίευαν οι προμετωπίδες σου, με γεια την νεα εμφάνιση
    α ναι, και η ομορφιά είναι επαναστατική ως (πασι)γνωστον.

    AntwortenLöschen
  34. " Herr K.

    Σκέψου να μιλάω για αισθητική και να έχω ένα μπλόγκ με κακόγουστα χρώματα. Γι αυτό και είχα άσπρα και γκρίζα μέχρι σήμερα, σαν ουδέτερα. Αποφάσισα όμως να το ρισκάρω και να το κάνω πολικολόρ!
    Αυτό βγηκε και μ αεσει, αν είναι και ωραίο; ποιός ξέρει;

    Χαίρομαι που σε αγριεύει η πρωμετωπίδα μου, γιατι αυτος είναι και ο στόχος!

    AntwortenLöschen
  35. >Ερατοσθένη Καψωμένου<

    E, μα άμα διβάζεις κείμενα ... καψωμένων, τι θες να διαβάσεις δηλαδή; (!!!!)

    Αυτός είναι που έφτιαξε το σκίτσο σου πάνω-πάνω; Ρ) Πολύ ωραίο!


    ____________________________

    Γενικά για το ιστολόγιό σου:

    Πρέπει να του κάνεις ανακαίνιση. Να το κάνεις πιο κομψό, πιο ... θηλυκό. Αυτό το σχέδιο (ελληνιστί disign) που έχει τώρα, είναι μάλλον για τον ... Νταβέλη, παρά για κοπέλα.

    Φιλάκια

    AntwortenLöschen
  36. @ ανώνυμε,

    οι πίνακες είναι του Τσέχου ζωγράφου του Emil Holarek

    Φαίνεται δεν διάβασε όλη την ανάρτηση

    AntwortenLöschen
  37. Διάβασα με πολλή προσοχή και υπομονή όλη τη "Βαβυλωνία" της συζήτησης περί Τέχνης.
    Θα επιχειρήσω μιά συνοπτική, κατά το δυνατόν, τοποθέτηση.
    Η Τέχνη αποτελεί το μεγαλύτερο δώρο του Πλάστη στον Άνθρωπο. Γιά να του ευφράνει τη ψυχή, μέσω της συλληπτικής δυνατότητος των αισθήσεων και της ικανότητος επεξεργασίας του μυαλού του.
    Σφράγισε με τη Θεία Σφραγίδα Του(ταλέντο) κάποιους (καλλιτέχνες), ώρισε ως προστάτες, αρωγούς, χορηγούς κάποιους άλλους (Μαικήνες, συλλέκτες, κλπ) ώστε οι προηγούμενοι να μπορούν να αφιερώνονται απερίσπαστοι στο έργο τους. Και άφησε όλους τους υπόλοιπους,κοινούς θνητούς να απολαμβάνουν τα "προιόντα" της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τα "έργα τέχνης".
    Κατά τη βούληση,τη κρίση και την ικανότητα επικοινωνίας ενός εκάστου "δέκτου" με το έργο. Απόλυτα,αβίαστα,ελεύθερα.
    Οι δημιουργοί παρέρχονται, παραμερίζονται, χάνονται στη σκιά του χρόνου.(Άνθρωποι, μικροί η μεγάλοι. Μέ πάθη κι ελαττώματα η και εγκληματίες ακόμη. π.χ. Καραβάτζιο, η και προσωπικότητες σπουδαίες π.χ. Λ. ντα Βίντσι). Και η αναφορά τους αποκτά, καθαρά, ιστορική αξία. Μιά ταξινόμηση στα μητρώα δημιουργών.
    Τα "έργα" τους όμως παραμένουν. Απαλλαγμένα και "λυτρωμένα" από το δημιουργό τους. Και όσο αντέχουν στη βάσανο του χρόνου και τη καθολικότητα της αναγνώρισης τόσο εμπεδώνεται και καθιερώνεται η αξία τους.
    Ο ρόλος των "τεχνοκριτικών", πάσης φύσεως, δεν είναι να πείσει τον δέκτη να του αρέσει η όχι ένα έργο τέχνης, αλλά να του εξηγήσει παραμέτρους τεχνικής φύσεως και να του αναλύσει επιστημονικά στοιχεία που ο απλός δέκτης νοιώθει υποσυνείδητα και αυθόρμητα.
    Αλίμονο αν περιμένεις από κάποιον άλλο να σου επιβάλει το "μ'αρέσει"
    η "δεν μ' αρέσει".
    Ο δημιουργός-καλλιτέχνης δεν μπορεί να είναι ξεκομμένος από την εποχή του, ούτε ανεπηρέαστος από τη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, κοινωνική και πολιτική, του τόπου και χρόνου του. Ακόμη κι από την οιαδήποτε συγκινησιακή φόρτηση που τον διακατέχει τη στιγμή που δουλεύει ένα έργο. Όμως το έργο, απαξ και ολοκληρωθεί και παρουσιαστεί είναι αυθύπαρκτο, αυτόνομο και διαχρονικό. Και η "ερμηνεία" του πολλαπλή και υποκειμενική. Ποιός νοιάζεται, ουσιαστικά και πέρα από ιστορικό "κουτσομπολιό", ποιά ήταν η "Τζιοκόντα" και τι είχε στο μυαλό του ο Ντα Βίντσι όταν τη ζωγράφιζε. Το χαμόγελό της, όμως, θα γοητεύει, συγκινεί και εμπνέει αιώνια.
    Το "έργο" δεν υποτάσσεται, δεν στρατεύεται, δεν περιορίζεται σε στενά όρια σκοπιμότητος.Ο καλλιτέχνης ίσως. Το έργο ποτέ. Οσάκις επιχειρήθηκε συνειδητή στράτευση της καλλιτεχνικής δημιουργίας γιά συγκεκριμμένο προπαγανδιστικό σκοπό (πολιτικό, θρησκευτικό,κλπ) το προιόν ήταν καρικατούρα. Κακόγουστη και στα όρια του κωμικού. Η τέχνη θέλει ελευθερία γιά ν' ανθίσει. Και, κυρίως,γιά να "καταναλωθεί".Γιά να δικαιώση το σκοπό της ύπαρξής της.
    Γι' αυτό και η επαφή, η αντιμετώπιση και η τοποθέτηση απέναντι σ'ένα έργο τέχνης με παρωπίδες, προκαταλήψεις, ιδεοληψίες και ματογυάλια οιασδήποτε σκοπιμότητος και αποχρώσεως διαστρεβλώνουν το έργο, φαλκιδεύουν την ακτινοβολία του, ακυρώνουν το βάθος της απόλαυσής του και, πάνω απ' όλα, αδικούν τον αποδέκτη του.

    AntwortenLöschen
  38. @ Ορφέα,

    πολύ ωραία τα λες και δεν θα διαφωνήσω μαζί σου.
    Ωστόσο, η τέχνη είναι και θα είναι στρατευμένη. Και όταν λέω στρατευμένη, δεν εννοώ κομματικοποιημένη, αλλα εμπνέεται απο την ανθρώπινη κοινωνία τους πόνους της και τις χαρές της.

    AntwortenLöschen
  39. Φιλτάτη, χαίρε.
    Επισημαίνω, κατ' αρχήν, την αντίφαση του να δηλώνεις ότι δεν διαφωνείς και, εν συνεχεία, με τα γραφόμενά σου, να διαφωνείς !
    Αφού εγώ υπεραμύνομαι της "ελεύθερης τέχνης" και εσύ μιλάς γιά "στρατευμένη"!
    Επειδή μου έδωσες την εντύπωση ότι ξέρεις ελληνικά, γιατί παρερμηνεύεις τη λέξη "στρατευμένη";
    Στράτευση σημαίνει υπακοή και προσήλωση σε κάποιο σκοπό και όχι ανεξάρτητη σκέψη και δράση. Πολύ δε περισσότερο,ελεύθερη έμπνευση.
    Επιμένω ότι η τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη και να εμπνέεται και απ' αυτά που αναφέρεις αλλά όχι μόνο απ' αυτά.
    Η συνθήκη είναι "ικανή" αλλά όχι και "αναγκαία", κατά μαθηματικήν επιταγή.
    Άλλωστε τη φύση που την πας. Γιατί ξεχνάς τη πρώτη και μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης;

    AntwortenLöschen
  40. @ Ορφέα,

    Υπάρχει "τέχνη για τη τέχνη" και τέχνη στρατευμένη, όχι με την έννοια του υπακούω και υποκλίνομαι και κάνω ότι μου λένε.
    Λ.χ. η Γκουέρνικα ανηκει στη στρατευμένη τέχνη και όχι στη τέχνη για τη τέχνη. Ο Πικάσο την ζωγράφισε με ελευθερία και επίγνωση του τι ζωγραφίζει.
    Η πλειοψηφία της τέχνης είναι τέτοια. Δηλαδή στρατευμένη. Και η ζωγραφια ενός τριαντάφυλλου στράτευση μπορεί να είναι μπορεί και όχι.

    Τα πιο μεγάλα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας "Αθλιοι" "σταφύλια της οργής" " η φόνισα" και τοσα άλλα σε όλες τις μορφές τέχνης στην στρατευμένη ανήκουν. Και στην άλλη "τεχνη για τη τέχνη" θα βρεις επίσης παρα πολλά αριστουργήμτα.

    Ξέρεις, στρατευεται κάποιος κάπου απο συνείδηση όχι ΜΟΝΟ απο πίεση.
    Το άλλο είναι επιστράτευση, αλλά και εκει θα βρεις στρατευμένους.

    Στρατευση, συνεχίζει να έχει θετικη χροιά όχι αρνητική.
    Π.χ. : Στρατεύομαι με τη θέληση μου και με αυτοθυσία στη ιδέα της προστασίας του πλανητη!

    AntwortenLöschen
  41. "Οσάκις επιχειρήθηκε συνειδητή στράτευση της καλλιτεχνικής δημιουργίας γιά συγκεκριμμένο προπαγανδιστικό σκοπό (πολιτικό, θρησκευτικό,κλπ) το προιόν ήταν καρικατούρα".

    Δεν είναι πάντα σωστό αυτό.

    Ασ μην επιχειρούμε να βάζουμε σύνορα και πλαίσια. Η τέχνη είναι ελεύθερη όπως η ζωή που ξεπηδάει απο κει που δεν το περιμένεις.

    AntwortenLöschen
  42. Φιλτάτη,
    νομίζω ότι παίζουμε με τις λέξεις. Όμως, έστω κι έτσι,η συζήτηση έχει ενδιαφέρον.
    Με τη διάσταση που δίνεις στη λέξη "στρατεύομαι" και τα συναφή (παρά τα κοινώς παραδεδεγμένα) θα μπορούσε και το από μέρους σου, διαζευκτικά, αναφερόμενο "τέχνη γιά την τέχνη" να θεωρηθεί
    "στράτευση στη τέχνη". Άρα, εξ ορισμού,τέχνη = προιόν στράτευσης ! Όπερ άτοπον.
    Αν αντί του ρήματος "στρατεύομαι" χρησιμοποιούσαμε το "υπηρετώ", τελικά, θα ήταν καλύτερα. Πιό ταιριαστό και λιγώτερο "κακόηχο", μιά και κάθε μιλιταριστική αναφορά γεννά άλλους συνειρμούς και οδηγεί το νου σε άλλους δρόμους.
    Ο Πικάσσο, επ' ουδενί, έκανε στρατευμένη τέχνη. Ίσα ίσα το αντίθετο. Γι' αυτό την απογείωσε σε σφαίρες ακατάληπτες γιά την εποχή του. Από υπερβολική ελευθερία στη σύλληψη και το χειρισμό ενός θέματος. Η "Γκουέρνικα" δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μιά κραυγή διαμαρτυρίας, πόνου και θλίψης εμπνευσμένη από τη τραγική τύχη της πόλης. Κανείς δεν του επέβαλε να ζωγραφίσει αυτό το έργο. Ούτε του έβαλε περιορισμούς και προυποθέσεις.
    Απλώς, σαν καλλιτέχνης έκανε και εν προκειμένω ότι του κατέβηκε στο κεφάλι. (Σκέψου τις εποχές του, τη Silette, κλπ.)
    Το παράδειγμά σου με το τριαντάφυλλο δείχνει υπερβατική ενόραση που δεν διαθέτω, εφ' ω και το προσπερνώ, απορημένος
    Επιμένω στα περί καρικατούρας παραπέμποντάς σε στα σταλινικά γιγαντιαία γλυπτά και στα, εν γένει, κατευθυνόμενα προιόντα του σοβιετικού νεορρεαλισμού καθώς και στα στημένα πορτραίτα (ελλείψει φωτογραφικού φακού) τα οποία ακόμη κι αν ήταν φιλοτεχνημένα από διάσημο ζωγράφο στερούνται πνοής και καλλιτεχνικής αξίας.
    Γιά τα περί "αυτοθυσίας" και άλλα ωραία και ιδανικά σε παραπέμπτω σε μιά, προ ημερών, ανάρτησή μου, κάπως ρεαλιστικότερη.
    Όσο γιά τη τελευταία παράγραφό σου.
    Ω !,της αντίφασης.
    Δέχεσαι ότι προηγουμένως αρνιέσαι !
    Τελικά, θα πεθάνω μ'ένα παράπονο.
    Ένα ανεκπλήρωτο μαράζι.
    Με τις γυναίκες ποτέ δεν κατάλαβα πότε συμφωνούσαν διαφωνόντας και πότε διαφωνούσαν συμφωνόντας !!

    AntwortenLöschen
  43. @ Ορφέα, Ορφέα,

    Είναι τοσο άπλά αυτα που λέω:

    Η τέχνη είναι δυο λογιώ:
    Η στρατευμένη και η τεχνη για τη τέχνη

    και οι δυο έχουν καλά και κακά πρότυπα!

    Η στρατευμενη είναι η πλειοψηφία και μιλάει στις καρδιές μας!

    Αυτα λέω εγώ.

    Εσύ δίνεις στη λέξη "στατευμένη" άλλη ένοια, αλλα δεν έχεις δίκιο.

    Ο σοβιετικός ρεαλισμός είναι μια σχολή, αποτυχημένη σε μεγάλο βαθμό.

    ΚΑΙ ΟΜΩΣ μέσα στις αηδίες της υπάρχει και ο Αιζενστάϊν και σίγουρα κάποιος άλλος θα υπάρχει που μου διαφεύγει ή που αγνοώ!

    Ας πούμε ο Μπρέχτ!!!!!!!
    Και ο ίδιος στρατευμένος και τα έργα του!!!!!!!!!!!!!

    AntwortenLöschen
  44. Φιλτάτη,
    γιατί στενεύεις τους ορίζοντες,γιατί κουβαλάς Λαιστρηγόνες στη ψυχή, γιατί βάζεις παραμορφωτικόυς φακούς στα μάτια, γιατί βάζεις όρους και προυποθέσεις εκεί που δεν πρέπει να υπάρχουν. Στη Τέχνη.
    Γιατί όταν στέκεσαι μπροστά σε μιά καλλιτεχνική δημιουργία θα πρέπει η πολιτική σκοπιμότης,( δημιουργού,
    έργου και δέκτου), να ρυθμίζει την αισθητική αποδοχή η απόρριψή του.
    Αντί να την αφήνεις ελεύθερα, αβίαστα και απροκατάληπτα να μιλήσει στη καρδιά και το νου σου, να βυθιστείς στη μαγεία της, ν' ακούσεις τους "ήχους" της, ν' ακολουθήσεις τους δρόμους της και να περιπλανηθείς στους συνειρμούς που σου υποβάλλει, τη στριμώχνεις στη πολιτική (όχι κομματική) ιδεοληψία σου. Και τη μαραζώνεις, την αποστεώνεις και την αποδυναμώνεις.
    Είμαι σίγουρος ότι αν ο Αιζενστάιν, αντί του "Θωρηκτού Ποτέμκιν" γύριζε ταινία,επίσης αριστουργηματική, αλλά φιλοτσαρική θα τον έγραφες στου διαβόλου τα κατάστιχα, αντί να τον θαυμάζεις.
    Και, βάζω στοίχημα, ότι ο Σολτζενίτσιν θα σου προκαλεί ναυτία.
    Δηλαδή,σε ένα εξαίρετο έργο, άρτιο, αριστοτεχνικά δοσμένο, θα πρέπει πριν αποφανθούμε, αν μας αρέσει η όχι, ν' αναζητήσουμε το πολιτικό του μήνυμα (αν έχει) κι αν δεν συμφωνήσουμε μ' αυτό, το έργο απορρίπτεται ;
    Αν, πάντως, επιμένεις στις απόψεις σου, επίμενε. Δικαίωμα σου αναφαίρετο.
    Όμως πιστεύω, ακράδαντα, ότι το να εντάσσουμε τα πάντα στη ζωή μας στη "πολιτική" και τη "στράτευση" μας περιορίζει στο να τη ζήσουμε και να τη χαρούμε. Κι αυτό, τουλάχιστον, είναι απάνθρωπο. Ο Δημιουργός δεν έπλασε τον Άνθρωπο γιά τέτοιο ρόλο. Γι' αυτόν έπλασε τα μυρμήγκια.

    ΥΓ. Ο αναδιπλασιασμός στην προσφώνηση, συνήθως, σημαίνει νουθεσία η απογοήτευση. Προτιμώ το δεύτερο !

    AntwortenLöschen
  45. @ Ορφέα, Ορφέα,

    (με απογήτευση γιατι με παρεξηγείς σφόδρα!!!

    Ξαναδιάβασα το ποστ και ολα τα σχόλια μου. ΔΕΝ εχω γράψει πουθενά, μα πουθενά, μα πουθενά ότι η στρατευμένη τέχνη υπερτερει σε κάλλος! Λέω ότι αυτη μιλάει στις καρδιές μας. Λέω ότι είναι προϊόν πάθους.
    Και λέω ότι και η μη στρατευμένη έχει παράξει αριστουργήματα.

    Νουθεσίες, μακρυά απο μένα.

    Παρεξηγείς τα γραφόμενά μου.

    Για τον Αϊζενστάϊν:
    Εσύ κάνεις το λάθος να διαχωρίζεις τη τέχνη σε καλή και κακή ανάλογογα με την πολιτική σου θέση, διότε θεωρείς αυτονόητο, ότι ο Αϊζενστάϊν μου αρέσει επειδη είχε πάει με τη μεριά των μπολσεβίκων, ενώ - αν και δεν είμαι με τη μεριά των τσάρων - δεν θα βρεις πουθενα σε όλο το μπλόγκ μου γραμμένο κάτι υπέρ της πολιτικής των μπολσεβίκων!

    Εγω είμαι Ι Ν Δ Ι Α Ν Α!!!!!!!!

    Λοιπόν παρεξηγείς καθολοκληρίαν τα γραφόμενά μου.

    AntwortenLöschen
  46. Φιλτάτη, χαίρε.
    Δεν παρεξηγώ τίποτε. Δεν έγραψα ποτέ ότι είπες πως η στρατευμένη τέχνη υπερτερεί σε κάλλος. Scripta manent. Kαι είναι αστείο να πιστεύεις κάτι τέτοιο, όταν εγώ πρεσβεύω την απόλυτη ελευθερία στη τέχνη (και ου μόνον). Πως θα τη "μολύνω" με πολιτικές εμπλοκές και άλλα κατώτερα πράγματα.
    Η τέχνη είναι μία και μόνο. Και είναι ιερή. Διακρίνεται σε καλή και κακή, με αντικειμενικά κριτήρια, υποκείμενη, επίσης, στο προσωπικό γούστο, βάσει υποκειμενικών επιλογών. Π.χ. ο Μουνκ δεν μ' αρέσει, τον θεωρώ καταθλιπτικό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τον αναγνωρίζω ως σημαντικό καλλιτέχνη και τη "Κραυγή" του σαν ένα πολύ σπουδαίο έργο. ( Παρεμπιπτόντως, δεν πιστεύω στο "μέγεθος" του καλλιτέχνη αλλά στο "μέγεθος" του έργου. Σπουδαίοι δημιουργοί έχουν άτυχα έργα και πιό δεύτεροι βγάζουν, κάποτε, αριστουργήματα ).
    Αλλ' ας αφήσουμε, προς στιγμήν, τη τέχνη κι ας πιάσουμε τη ελληνική γλώσσα γιά να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η λέξη "στρατός" και τα παράγωγά του εγκλείουν την έννοια της πειθαρχίας. Πειθαρχία και ελευθερία είναι έννοιες αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες. Όπου μπαίνει η μία απ' τη πόρτα η άλλη φεύγει από το παράθυρο.
    Εχεις ακούσει ποτέ "πειθαρχημένη ελευθερία" η "ελεύθερη πειθαρχία". Αν ναι, να ξέρεις υποκρύπτουν, πάντα, εξαναγκασμό. Άρα άτοπον, αν το ζητούμενο είναι η ελεύθερη έκφραση.
    Και συνοψίζοντας, δεν μπορώ να σε φαντασθώ, λόγω της εικόνας συγκρότησης που εμφανίζεις μέσα μου, σαν "ινστρούχτορα" οιασδήποτε ιδεοληψίας και σκοπιμότητος.(Δεν εννοώ πολιτικής. Μη λαθεύεις ! Μιλάω γενικά). Λόγω γενικής διαφαινομένης συγκρότησής σου.
    Λύσε, λοιπόν, κάβους, σήκωσε μαίστρα κι αρμένισε αφήνοντας τον άνεμο να σου ανακατεύει τα μαλλιά. Γίνε "Ποκαχόντας", άφού προτιμάς, να είσαι ΙΝΔΙΑΝΑ, όμως βγές από τη φυλακή των όποιων "στρατεύσεων" και πέτα ελεύθερη.
    Και κάτι ακόμη, από τη γενική παρατήρηση του blog σου.
    Η σπατάλη μιάς φιλαρέσκειας στον έπαινο της αγοράς, αποτελεί ματαιοδοξία. Η αναγνώριση των σοφιστών δίνει, πάντα, το μέτρο της πραγματικής αξίας.
    Αν νομίζεις ότι χρειάζονται, επιπλέον, εξηγήσεις πάνω στο τελευταίο, η όπου αλλού, το email μου το ξέρεις.

    AntwortenLöschen
  47. @ Ορφέα,

    Στρατεύομαι σημαίνει αγκαζάρομαι και δεν έχει καμία σχεση με το στρατό!

    Μην επιμαίνεις λοιπόν σε στρατούς και πιέσεις γιατι είσαι οφφ που λένε σήμερα.

    Αρτ ανγκαζε (Art engage) :
    Art Engage
    Art influenced by political or social significance. French term meaning "art involved in life".

    Engagierte Kunst λένε οι γερμανοί.

    Στα υπόλοιπα που δεν εννόησες περι εμού, καλώς και δεν εννόησες, αλλα ότι δεν μ αρεσει ο Σολσενίτσιν κάποια τέτοια χροιά έχει, ότι δηλαδή κρίνω την στρατευμένη τέχνη σύμφωνα με την δική μου στράτευση!

    AntwortenLöschen
  48. Φιλτάτη, καλή εβδομάδα.
    Μαζί με τα φάλτσα στα ελληνικά, πλακώσαμε και τα αντίστοιχα στίς ξένες γλώσσες.
    Η αποσύνδεση των λέξεων "στρατός" και "στρατεύομαι" είναι ένας θαυμαστός καινοφανής νεολογισμός !
    Η αγγλική λέξη influence σημαίνει επιρροή, όχι στράτευση και, εν ουδεμία περιπτώσει, καταναγκασμό, υποχρέωση η κάτι συναφές.
    Το "art engage" μου το πετάς ξεκομμένο και δεν μπορώ να απαντήσω. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η λέξη engage υποδηλώνει εξάρτηση, άρα όχι ελευθερία.
    Αναγνωρίζω, όμως, τη στρατευμένη η αγκαζαρισμένη (όπως λες) η οπωσδήποτε αλλοιώς την πεις, τέχνη.
    Απλώς δεν συμφωνώ με καμμία επέμβαση πάνω στην έμπνευση, τη φαντασία και το δημιουργικό πνεύμα του καλλιτέχνη. Το θέλω ελεύθερο και ανυπότακτο. Να πετά, σαν τη μέλισσα εδώ κι εκεί, να μαζεύει ερεθίσματα, να τα μετουσιώνει σε τέχνη και να μου τα προσφέρει. Το αντίθετο μου θυμίζει τα παιδάκια του νηπιαγωγείου που η δασκάλα τους πιάνει το χεράκι και τα βοηθάει να μάθουν να γράφουν. Και μπορώ να δεχτώ το, κατ' εμέ, ωραίο απ' όπου κι αν πηγάζει.
    Γερμανικά δεν γνωρίζω.
    Για τη θέση σου ως προς τον Σολτζενίτσιν δεν αμφέβαλα.
    Όμως τη τελευταία σου παράγραφο θα πρέπει να τη ξανασκεφτείς και να τη μελετήσεις πολύ.
    Και, κλείνοντας.
    Δεν θα ήταν, κορίτσι μου, καλύτερα ν' απολαμβάνουμε τη ζωή χωρίς τα φίλτρα των ιδεοληψιών μας και να κρίνουμε τα πράγματα αυτοτελώς χωρίς να τα υποβάλλουμε σε face control άσχετων με αυτά, θέσεών μας.
    (Στο προφίλ σου αυτοπροσδιορίζεσαι τελείως αλλοιώτικα. Και, μα την αλήθεια, σε προτιμώ όπως εκεί).
    Π.χ. ο Μαραντόνα είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ατυχώς είναι και θύμα της μεγαλύτερης και πιό απαίσιας κατάρας όλων των εποχών. Των ναρκωτικών. Επειδή, λοιπόν, απορρίπτουμε τα ναρκωτικά και τον βδελυσσόμεθα ως ναρκομανή θα τον απορρίψουμε και σαν ποδοσφαιριστή ; Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο.
    Τελικά η καθαρή ματιά και η νηφάλια σκέψη θέλει κουράγια που, φευ, σπανίζουν.
    "Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" !
    Από εκεί και πέρα η σκέψη και λειτουργία του κάθε ατόμου απεριόριστα ελεύθερη !

    AntwortenLöschen
  49. @ Orpheas, δεν ξέρω τι άλλο να βρω να σου πω, ότι η έκφταση "στρατευμένη τέχνη" είναι όρος δόκιμος και δεν έχει σχεση με τα τάνκσ.
    Ακόμα και όταν πας στο πόλεμο , λένε έγινε επιστράτευση και όχι στράτευση!

    Η λέξη στράτευση δεν σημαίνει ότι κάποιος μου πήρε την ελευθερία και με πήγε στο στρατό, η με υποχρέωσε να κάνω κάτι με το ζόρι.

    Η λέξη στρατεύομαι εχει θετική χροιά και όχι αρνητική.

    Αυτα!

    Τωρα, αλλο να πω δεν βρίσκω.

    AntwortenLöschen
  50. Κυρά κι αφέντρα μου, καλησπέρα.
    Έχω λόγους τη περαιτέρω συζήτηση, επ' αυτού του θέματος, αν κι εσύ θέλεις, να τη συνεχίσω σε επίπεδο
    email. Επειδή το δικό σου είναι απροσπέλαστο και το δικό μου γνωστό κάνε ένα κόπο, στέλνοντάς μου πρώτη εσύ, να στα εξηγήσω πιό άνετα.

    AntwortenLöschen
  51. τα πραματα ειναι πολυ απλα.τεχνη για τη τεχνη δεν υπαρχει.ουτε στρατευμενη τεχνη.ο καλιτεχνησ ειναι παντα στρατευμενοσ και δεν υποκειται σε κανενα εξωτερικο καταναγκασμο παρα μονο σε κεινον τησ συνειδησησ του.ειναι ο καλλιτεχνησ στρατευμενοσ αλλα σε ιδεεσ.μπορει να ειναι στρατευμενοσ σε ιδεεσ εθνικεσ οπωσ ασ πουμε ο σολωμοσ.θρησκευτικεσ οπωσ οι μεγαλοι αγιογραφοι και οι μεγαλυτεροι καλλιτεχνεσ τησ αναγεννησησ στη δυση.πολιτικο-ιδεολογικεσ οπωσ ο πικασσο,ο αιζενσταιν,ο λορκα,ο πουσκιν και τοσοι αλλοι στο παγκοσμιο καλλιτεχνικο στερεωμα.κοινωνικεσ οπωσ ο τολστοι, ο ντοστογεφσκι,ο ουγκω και πληθοσ αλλων.
    ολα τα μοντερνα καλιτεχνικα κινηματα ειχαν αφετηρια τουσ ιδεεσ πολιτικο-ιδεολογικο-κοινωνικεσ.η και αλλεσ ιδεολογιεσ.οι ιδεεσ αυτεσ εμπνεουν τον καλιτεχνη και τον οδηγουν στη δημιουργια.καμμια σχεση δεν εχει η χρηση τησ λεξησ αυτησ στη τεχνη αλλα και σε αλλεσ χρησεισ
    με στρατουσ,στρατιωτεσ,στρατιωτικουσ,
    διαταγεσ,τανκσ κλπ ανεξαρτητα απο την προλευση τησ.οι καλιτεχνεσ εχουν την ελευθερια οπωσ και ολοι οι ανθρωποι να αλλαζουν ιδεεσ και να εμπνεονται καθε φορα απο αυτεσ.

    AntwortenLöschen
  52. "Ανώνυμε" φίλε, μπράβο!
    Με λίγες, μεστές και σαφείς κουβέντες τοποθέτησες το θέμα στη σωστή του βάση.
    Επίτρεψέ μου μόνο, μιά η μάλλον δυό, μικροδιορθώσεις.
    -Αντί να χρησιμοποιούμε τή λέξη "στρατεύομαι" και τα παράγωγα του να τα αντικαταστήσουμε με τη λέξη "υπηρετώ".
    Καί τη λέξη "στρατευμένος" με το "θεράπων".
    Πιστεύω ότι η ευγένεια και ο πολιτισμός που αποπνέει η τέχνη δεν συνάδει με τους συνειρμούς που προκαλεί η έννοια "στρατός".
    -Η άλλη είναι σχετική με την αισθητική του κειμένου.
    Ψάξε το "ς" στο πληκτρολόγιό σου!

    AntwortenLöschen
  53. κυριε μου,δεν θα αλαζουμε καθιερωμενεσ εκφρασεισ και ορισμουσ η προσδιορισμουσ στη τεχνη η οπου αλλου συμφωνα με την αποψη των εκαστοτε διαφωνουντων θαυμαστων η οχι τησ τεχνησ.
    η λεξη στρατευμενοσ καλλιτεχνησ ειναι καθιερωμενη και καμμια σχεση δεν εχει με την εννοια που εσεισ τησ αποδιδετε.οι προσωπικεσ προτιμησεισ του καθενα,ειτε στην ορολογια ειτε στην αξιολογηση των εργων τεχνησ μπορουν να ειναι σεβαστεσ η ανεκτεσ μονον και τιποτα περισσοτερο.η ιστορια τησ τεχνησ και η αισθητικη εχουν την δικια τουσ ορολογια και τουσ δικουσ τουσ κανονεσ αξιολογησησ των εργων τεχνησ.

    AntwortenLöschen
  54. @ Ανώνυμε σ ευχαριστω για την υποστήριξη!

    Πολύ μεστά όλα όσα έγραψες!!

    Κάτι λίγο θα διαφωνήσω σ αυτο που λές ότι δεν υπάρχει στρατευμένη τέχνη, αλλα ΜΟΝΟ στρατευμένος καλιτέχνης. Αλλά αφού υπάρχει στρατευμένος καλιτέχνης, το προϊόν της τέχνης τους κάπως έστι ονομάζεται. Ομως δεν έχει σημασία, και γω έτσι εννοώ τη διάσταση "τέχνη για την τέχνη" (ομοίως όρος δόκιμο) και "τέχνη στρατευμένη", όπως εσύ γράφεις για τους καλιτέχνες ή συγγραφείς!
    Ελπίζω να κατάλαβες αυτα που γράφω, παρότι είναι λιγάκι μπερδεμένα!
    Ενι γουέϊ, σ ευχαριστω για το ωραίο σχόλιο!

    AntwortenLöschen
  55. Kύριε "Ανώνυμε", χαίρετε.
    Κατ' αρχήν διαβλέπω στο ύφος σας μία οργή και μία επιθετικότητα που, οπωσδήποτε, απάδει προς το βαθμό του πολιτισμού και του επιπέδου που, κατ' αρχήν, μου δώσατε την εντύπωση ότι διαθέτετε, σε σχέση με το αντικείμενο της συζήτησης που, εξ ορισμού, είναι ευγενές και δεν επιτρέπει οργές.
    Και μία μονοκόματη τάση αυθεντίας και υπαγόρευσης. Γιατί ; Διάλογος γίνεται.
    Ελπίζω να κάνω λάθος. ( όχι πριν, τώρα).
    Στο θέμα μας, τώρα.
    Η άποψη περί "καθιερώσεως" όρων είναι, σαφέστατα, σωστή. ότι μιλιέται είναι καθιερωμένο.Κάθε λέξη, κάθε έννοια εμπίπτει στον όρο "καθιερωμένο". Το ζητούμενο, εδώ, είναι ο βαθμός αξιολόγησης του όρου, το μέγεθος της αξίας του και η εμβέλεια της αποδοχής του.(αυτού που λογίζομεν ως "καθιερωμένο", εννοείται)
    Γιά αναζητήστε τα, από περιέργεια, στις σχετικές, περί τέχνης, έγκυρες ιστορίες και θα καταλάβετε τι εννοώ. Π.χ. με απλά λόγια. Ζωγράφος ο Γύζης, ζωγράφος κι ο Μπραέσσας. Θαλασσογράφος ο Βολονάκης, το ίδιο κι η Κλεώνη. Όλοι δόκιμοι και καθιερωμένοι. Όμως με τελείως διαφορετικό ειδικό βάρος.
    Βεβαίως, οσφραινόμενος αφετηρία σκέψεως πολιτικές και κομματικές θέσεις, καθ' όλα θεμιτές και σεβαστές, αντιλαμβάνομαι την προτεραιότητα που δίνουν οι έτσι σκεπτόμενοι, στον όρο "στρατευμένη τέχνη" και την άποψη να αποτελεί αυτή το αγλάϊσμα της Τέχνης.
    Όπως σωστά επισημαίνεται, κι εδώ συγκλίνουν όλες οι απόψεις, η αποδοχή η απόρριψη ενός έργου τέχνης είναι, καθαρά, προσωπική επιλογή.
    Όπως καθαρά προσωπική επιλογή σας είναι να χρησιμοποιείται το "σ" όπου είναι "καθιερωμένο" (ο όρος δικός σας) το "ς".
    Εκτός και αν το απολακτίζεται σαν ένδειξη γραφής της μπουρζουαζίας, οπότε το αποδέχομαι, έστω, διαφωνώντας.
    Με όλα τα υπόλοιπα που διατυπώνεται, συμφωνώ απολύτως.

    AntwortenLöschen
  56. Φτου ! Πάλι ο δαίμων του πληκτρολογίου έκανε το θαύμα του !
    Η τρίτη από το τέλος λέξη αντί διατυπώνεται να γραφτεί διατυπώνετε

    AntwortenLöschen
  57. αγαπητε μου κυριε,ειναι βεβαιο οτι κανετε λαθοσ.διοτι μονον απο τη μερια σασ διαφαινεται η ταση αυθεντιασ και υπαγορευσησ.και ειναι σαφεσ απο το ολο σκεπτικο σασ οτι η ταση σασ αυτη υπαγορευεται απο τισ πολιτικεσ σασ πεποιθησεισ εμφανεστατα ακροδεξιεσ.αλλο πραγμα η καθιερωμενη ορολογια και αλλο η καλιτεχνικη αξιολογηση του εργου τεχνησ.ειναι σαφεστατοσ ο διαχωρισμοσ στο σχολιο μου.αντιπαρερχομαι την υποδειξη σασ περι μελετησ εγκυρων ιστοριων τησ τεχνησ.αν ξαναδιαβασετε με προσοχη τα σχολια μου θα δειτε οτι πουθενα δεν αναφερομαι σε στρατευμενη τεχνη.ομιλω περι στρατευμενων καλλιτεχνων και τονιζω οτι ο καλιτεχνησ ειναι παντα και πρεπει να ειναι στρατευμενοσ.επιμενω δε σε αυτο.και με σαφηνεια εξηγω την εννοια τησ λεξησ αυτησ στη χρηση τησ για τη τεχνη αλλα και σε αλλεσ περιπτωσεισ.και επειδη ο διαλογοσ εχει ορια μπορειτε να κρατησετε οποια αποψη εχετε.αλλα αυτη δεν ενδιαφερει ουτε την ιστορια τησ τεχνησ ουτε την κριτικη τησ τεχνησ ουτε την αισθητικη.η καλλιτεχνικη αξια και αποδοχη η απορριψη ενοσ εργου τεχνησ δεν ειναι προσωπικη επιλογη η στη καθομιλουμενη προσωπικο γουστο του καθενα.

    AntwortenLöschen
  58. ουπσσ.παρελειψα.καλιτεχνησ ειναι και ο ποιητησ και ο ζωγραφοσ.και ο συγραφεασ και ο γλυπτησ.και ο κεραμιστασ και ο ηθοποιοσ.και ο μουσικοσυνθετησ και ο διευθυντησ κινηματογραφου.και ο οργανοπαικτησ και ο διευθυντησ ορχηστρασ.και ο ...... και ο......

    AntwortenLöschen
  59. "Ανώνυμε" φίλε
    Σαφώς καταλαγιασμένη η επιθετικότης αλλά η εχθρότης προφανής.
    Συνηθίζω να κρίνω το λέοντα από το νύχι του. Κατά συνέπεια η ορθότης της πρώτης διαπίστωσης εγγυάται και γιά την αντίστοιχη του όλου οικοδομήτατος των σκέψεών σας.
    Ακροδεξιός δεν είμαι . Αν ήμουν θα το εδήλωνα ευθαρσώς. Γιατί να φοβηθώ άλλωστε και ποιόν. Μιά επίσκεψη στην ιστοσελίδα μου το πιστοποιεί.
    Η απορία μου όμως παραμένει. Γιατί θα πρέπει όλα τα θέματα να αντιμετωπίζονται κάτω απ'το πρίσμα των πολιτικών πεποιθήσεων και με τη χρωματική προκατάληψη αυτού. Και σε περίπτωση διαφωνίας ο δεξιός να λέει στο συνομιλητή του "Είσαι κουμμούνα" κι ο αριστερός να του απαντά "Είσαι φασίστας". Γιατί.
    Και να φανταστεί κανείς ότι άνοιξα το διάλογο μαζί σας με επαίνους! Μ' ένα μπράβο! Το ότι δεν ανήκω στον ιδεολογικό σας χώρο είναι δεδομένο.
    Φαίνεται, όμως, ότι τα ιδεολογικά διαχωριστικά συρματοπλέγματα που έχεται υψώσει στο μυαλό και τη ψυχή σας δεν τα διαπερνά ούτε ο καλός λόγος μιάς "άλλης" πλευράς !
    Και αυτό είναι φοβερό λάθος. Συντηρεί τη διαίρεση, συντηρεί το μίσος και δεν συνάδει με συζητήσεις πολιτιστικού επιπέδου.
    Γιά ξανασκεφθείτε το.
    Πάντως σας ευχαριστώ γιατί μου δώσατε μιά έμπρακτη και εναργή εικόνα του πως λειτουργούσε το "Σιδηρούν Παραπέτασμα" !
    Και κάτι γιά την εμμονή σας στον τρόπο παρουσίασης των απόψεών σας (όχι των απόψεων, του τρόπου). Θα ταίριαζε καλύτερα όχι σε θέμα "Αισθητική και Γυμνό" αλλά η "Γύμνια της Αισθητικής" !

    AntwortenLöschen
  60. Ο δαίμων του πληκτρολογίου ξαναχτύπησε. Παρακαλώ κάποιο έχεται να διαβαστεί έχετε.
    Βλέπετε διακατέχομαι από τη "μπουρζουαζίστικη" μανία της ορθογραφίας. Ο βλάξ !

    AntwortenLöschen
  61. νάτα μας! Να και το "σιδηρούν παραπέτασμα"!

    Ορφέα βάλε λίγη ταξη στη σκέψη σου, γιατι σε λίγο θα μας μιλήσεις για την πολιτιστική επανάσταση και θα μας μπερδέψεις σφόδρα!

    AntwortenLöschen
  62. οπωσ ολοι γνωριζουν τα ακρα συμπιπτουν.ετσι και στα μαυρα φασιστικα η ακροδεξια καθεστωτα και στα "σιδηρα παραπετασματα" η αξιολογηση,αποδοχη η απορριψη των εργων τεχνησ γινεται με κριτηριο τα γουστα των κρατουντων και κυριωσ την προσωπικη επιλογη η αισθητικη του επικεφαλησ των και του πολιτικου οφελουσ του καθεστωτοσ.

    AntwortenLöschen
  63. "Ανώνυμε" φίλε
    Κατ' αρχήν θα ήθελα να σας διευκρινίσω κάτι που παρέλειψα πριν. Κάτι που, αν μείνει να αιωρείται, θεωρώ ότι με προσβάλλει σαν ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο και σαν εραστή του ισότιμου δημοκρατικού διαλόγου.
    Μπορεί ν' ακούσετε από μένα οτιδήποτε στο οποίο μπορείτε να τοποθετηθείτε, από την άκρα συμφωνία μέχρι την άκρα διαφωνία. Όμως μη μου προσάπτετε, προς θεού, στόμφους, ρυθμούς υπαγορεύσεως και ύφη από καθέδρας.
    Πρός επίρρωση της , πιό πάνω θέσεως, σας θυμίζω ότι ΠΑΝΤΑ, ξεκινώ τις τοποθετήσεις μου με :
    "Πιστεύω",η "φρονώ", η
    "νομίζω", η "θεωρώ" η "κατά τη γνώμη μου" η κάτι τέτοιο, διάβολε !
    Θεωρείτε ότι ένας καθηγητής απευθυνόμενος σε μαθητές τους λέει τη γνώμη του, η απαιτεί αυτό που διδάσκει να γίνει δεκτόν ως θέσφατον ; Θα άρχιζε τη διδασκαλία του με το σπέρμα της αμφισβήτησης που ενέχει ένα "θεωρώ" ;
    Άρα μη με αδικείτε.
    Ποτέ δεν το "έπαιξα" αυθεντία. Γιατί, απλούστατα, δεν είμαι.
    Η ange-ta θα πρέπει να θυμάται ( άλλωστε scripta manent ), ότι μετ' επιτάσεως της έλεγα να ακούει τους "ειδικούς" μεν, αλλά να αποφασίζει εκείνη με τα δικά της κριτήρια. Το νου και τη καρδιά της. Στη τελική επιλογή του "μ' αρέσει - δεν μ' αρέσει". Αυτά δεν συνιστούν "υπαγορεύσεις", αλλά προτροπή ανάπτυξης προσωπικότητος και γνώμης.
    "Εσένα, τον όποιο εσένα, τον απέναντι, σε δέχομαι όπως είσαι και, απλώς, συζητάμε. Ισότιμα ,δημοκρατικά και με αλληλοσεβασμό".
    Και να είσαστε βέβαιος ότι από μιά κουβέντα κάτι καλό μένει πάντα.

    Στο θέμα μας, τώρα.
    Στις πρώτες γραμμές της άποψής σας δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει κάποιος απόλυτα. Όμως δεν καταλαβαίνω ποιά επίδραση μπορεί να έχει η γνώμη των, οποιωνδήποτε, κρατούντων και τα προσωπικά τους γούστα απάνω στις δικές μου, π.χ., επιλογές.
    Νομίζω ότι οι, πάσης φύσεως κρατούντες του οιουδήποτε καθεστώτος, το μόνο που μπορούν να επιβάλουν είναι τι άγαλμα θα στηθεί σε μιά πλατεία, τι μουσική θα παίζουν οι κρατικοί σταθμοί, τι έργα θ' ανεβάζουν οι κρατικές σκηνές, κλπ.
    Στο μυαλό και τη ψυχή μου θα περάσει αυτό που θέλω εγώ.
    Κι η διαβολικότερη προπαγάνδα, η πιό επιδέξια προσπάθεια πλύσης εγκεφάλου δεν θα περάσει, αν δεν συμφωνήσω.
    Άρα η επιλογή, αξιολόγηση, η αποδοχή η η απόρριψη ενός έργου τέχνης είναι προσωπική μου, καθαρά, υπόθεση (εννοείται ότι το "μου" αντιπροσωπεύει έναν έκαστον εξ ημών).
    Γιά σκεφτείτε το !

    AntwortenLöschen
  64. κυριε μου,οπωσ,τωωωρα,διατυπωνετε τη τελευταια σασ παραγραφο σασ διδεται το δικαιωμα να αξιολογησετε τα εργα τεχνησ που εσεισ,προσωπικα και μονον,προτιματε.η προτιμηση σασ αυτη δεν σημαινει οτι αξιολογειτε κατα τροπον αντικειμενικο.αυτο ειναι δικαιωμα δικο σασ να το κανετε.και το εχει ο καθενασ.και αυτο γινεται και στη πραξη αλλωστε, απο τον καθενα.αυτο ονομαζεται "γουστο".ειναι κατι που το ειπα απο το πρωτο σχολιο μου,λεγοντασ κρατηστε την αποψη σασ και τα κριτηρια σασ για τον εαυτο σασ.αντιθετα εσεισ επαναλαμβανοντασ συνεχωσ τη δικη σασ αποψη στουσ εχοντεσ αλλα κριτηρια και ισωσ και αλλη γνωση,εχοντασ υπ οψιν,προφανωσ,οτι η επαναληψισ ειναι μητηρ πασησ μαθησεωσ,και αμφισβητωντασ ακομη και καθιερωμενουσ ορουσ, προτεινοντασ,μαλιστα,την αντικατασταση τουσ με τη δικη σασ ορολογια,και κριτηρια των σχετικων περι την τεχνη επιστημων,εκτοξευατε,μεχρι τωρα, χαρακτηρισμουσ και υπαινιγμουσ ανηκεστουσ προσ ολουσ,περι κομματικων,πολιτικων και αλλων δεσμευσεων,ειρωνευομενοσ,και με εκφρασεισ μειωτικεσ ακομη και για το πνευματικο τουσ επιπεδο και τη νοημοσυνη τουσ.ασ μου επιτρεψετε να εχω τισ αμφιβολιεσ μου,αν,εστω και ετσι διατυπωνοντασ την αποψη σασ τωρα,πραγματικα εκφραζετε την αληθινη σασ σκεψη.ο διαλογοσ δε, εχει αξια,οταν δεν γινεται απλα και μονον για τον διαλογο.το ιδιο ισχυει και για την τεχνη.τεχνη για την τεχνη,δεν ειναι τεχνη.

    AntwortenLöschen
  65. Ανώνυμε", φίλε, καλησπέρα.
    Ειλικρινά με μπερδεύετε. Θα προσπαθήσω να τα βάλω όλα σε μιά σειρά. Με τη σειρά της δικής σας τοποθέτησης (μαν - του- μαν) που λένε στο μπάσκετ.

    1)Βασική μου πεποίθηση είναι ότι ο κάθε άνθρωπος, ως δέκτης- παρατηρητής, ενός έργου τέχνης, το παρατηρεί,το αξιολογεί και το αποδέχεται η το απορρίπτει. Αυτό σημαίνει υποκειμενική κρίση. Ένας δέκτης - μία κρίση. Η σύμπτωση πάρα πολλών θετικών κρίσεων τείνει προς την αντικειμενικότητα και τον όρον "αριστούργημα". Και στο βάθος του χρόνου αυτή (η διαχρονική αντικειμενικότητα) οδηγεί το έργο στον όρο "κλασσικό αριστούργημα".
    Φαντάζομαι να συμφωνείτε, μέχρις εδώ.
    Απάνω σ' αυτή την αλυσίδα εγώ είμαι μιά μονάδα. Άρα δεν μπορώ να ξεπεράσω το βεληνεκές της υποκειμενικότητος. Όπου νομίζετε πως το ξεπέρασα θα πρόκειται περί παρεξήγησης. Παρακαλώ να διαγραφεί.
    2) Όταν λέτε "την άποψή σας και τα κριτήριά σας κρατείστε τα για τον εαυτό σας" σημαίνει άρνηση διαλόγου, αδιαπραγμάτευτες θέσεις, άρα μονολιθικότητα. Το θεωρείτε αυτό δημοκρατικό ; Εγώ, όχι.
    3) Με κατηγορείται γιά επανάληψη ιδίων θέσεων και απόψεων. Αν εσείς το θεωρείται μεμπτόν, εγώ το βρίσκω σταθερότητα και συνέπεια.
    4) Ποτέ δεν αμφισβήτησα "καθιερωμένο" όρο. Δεν αρνήθηκα τη καθιέρωσή του. Το πόσο σωστός και πρέπων είναι, αμφισβήτησα. Π.χ.το πολιτικό καθεστώς της Βιρμανίας είναι "καθιερωμένο" από δεκαετίες. Σωστό, όμως, και πρέπον, δεν είναι.
    Με ενοχλεί φοβερά η λέξη στρατός και στρατεύομαι. Ακόμα κι όταν χρησιμοποιείται γιά καλό σκοπό (π.χ. στρατός Σωτηρίας) και θεωρώ ότι η σύνδεσή του με το ευγενέστερο προιόν του ανθρώπινου νου, τη τέχνη δεν πάει. Γιατί, όπως και να το κάνουμε υποδηλοί προσήλωση και εξάρτηση. Στη καλύτερη περίπτωση. Ψάξτε το στα λεξικά.
    Κι εγώ, ως φανατικός θιασώτης της ελευθερίας δεν θέλω ούτε ν' ακούω, καν, τέτοιες λέξεις.
    Κι αυτό, πάλι υποκειμενικά το τοποθετώ.
    Οι λέξεις ϋπηρέτης" και θεράπων" της τέχνης είναι , εξ ίσου, δόκιμες και καθιερωμένες. Και, προσωπικά, τις προτιμώ.
    5) Χαρακτηρισμούς δεν έκανα. Υπαινιγμούς ναι, σε σχέση όμως με τη τέχνη και τις διατρανωμένες πολιτικές θέσεις συνομιλητών που αφήνουν καθαρά να φανούν μέσα από το κείμενο και τη σκέψη τους.
    Δεν το έκανα με μομφή, ψόγο η περιφρόνηση. Αλίμονο.
    Ξεκαθαρίζω, άπαξ και διά παντός. Οι πολιτικές, θρησκευτικές, αθλητικές, σεξουαλικές, μουσικές και όποιες άλλες πεποιθήσεις δεν αποτελούν, γιά μένα, προυπόθεση χλεύης, περιφρόνησης και περιθωριοποίησης. Και δεν "παίζουν" σ' ένα διάλογο, όταν ο διάλογος είναι άσχετος μ' αυτές. Η βλακεία και αμορφωσιά μ' ενοχλεί. Κι αυτό γιατί μου στερεί τη δυνατότητα επικοινωνίας. Όπου δεν βρίσκω πνευματικό ενδιαφέρον στο διάλογο, απλούστατα τον κόβω.
    6) Τη λέξη "ανήκεστος" τη χρησιμοποιήσατε λανθασμένα. Ψάξτε το. Δεν τη διορθώνω εγώ γιά να μη λέτε ότι σας κάνω το καθηγητή. Πιθανολογώ ότι θέλατε να πείτε "ανοίκειος". Αν, ναι και πάλι με αδικείται γιατί ποτέ δεν υποτιμώ το συνομιλητή μου. Ούτε τη νοημοσύνη του, ούτε το πνευματικό του επίπεδο. Όποιος είναι υποτιμημένος (δική του ευθύνη) παύει να είναι συνομιλητής μου.
    Και όπως βλέπετε είμαι μέσα στο "παιχνίδι". Άρα....
    7) Πέραν της πρώτη, άστοχης, προβλέψεως των πολιτικών μου πεποιθήσεων,κάτι που φαίνεται στην ιστοσελίδα μου, ξαναστοχείτε χρεώνοντάς μου κείμενα που δεν έγραψα, λόγια που δεν είπα και έννοιες που δεν εννόησα.
    Όσο γιά την ειρωνία που λέτε, πιθανόν να την συγχέετε, σαν έννοια με το χιούμορ.
    Τελειώνοντας, σας πληροφορώ ότι για να σας απαντήσω έφαγα, σχεδόν, τρείς κοπιαστικές ώρες από έναν ύπνο που, βασανιστικά, μου λείπει λόγω μιάς εξαντλητικής ημέρας μου. Θα το έκανα, αν σας υποτιμούσα ; Τι λέτε ; Εγώ λέω όχι.

    AntwortenLöschen
  66. εχοντας παρακολουθησει ολεσ τισ παρεμβασεισ σασ και τα σχολια σασ,καλε μου κυριε,ημουν βεβαιοσ οτι θα μου υποδεικνυατε τη διορθωση τησ συγκεκριμενησ εκφρασεωσ μου.ειναι και η ταση σασ αυτη υποδειξησ διορθωσεων στουσ αλλουσ, ενδεικτικη τησ πιστεωσ σασ στην αυθεντια των αποψεων σασ.σασ πληροφορω οτι ειναι ολοσωστη και αποδιδει ακριβωσ εκεινο το οποιο εννοω.σεισ δε με την υποδειξη σασ αυτη προξενησατε ανηκεστο βλαβη στην εικονα του χαρακτηρα σασ,επιβεβαιωνοντασ ετσι ολα οσα προσπαθειτε να ανατρεψετε για το προσωπο σασ και τισ αποψεισ σασ.

    AntwortenLöschen
  67. @ ανώνυμε,

    Θα με ενδιέφερε και μενα η χρήση της λέξη ανήκεστος. Εχει άλλη σημασία πλην της "αθεράπευτος";
    Δηλαδή χαρακτηρισμούς που δεν μπορείς να πάρεις πίσω; Η είναι κάτι άλλο;;

    AntwortenLöschen
  68. Φιλτάτη, χαίρε.
    Μολονότι το ερώτημα δεν απευθύνεται σε μένα, μιά και είμαι στη γραμμή και το έχω πρόχειρο σου λέω

    ανήκεστος = αθεράπευτος, αγιάτρευτος

    Από τα εξής επί μέρους :
    αν ( α ) = στερητικό
    ακος = θεραπεία
    ακέομαι = θεραπεύω.
    Άλλη χρήση, συνειρμικά, ανάλογα με τη λογοπλαστική ικανότητα εκάστου
    και το δόκιμον της μεταφοράς.

    Συγγνώμην γιά την απρόσκλητη παρέμβαση.

    AntwortenLöschen
  69. "Ανώνυμε" κύριε.
    Προσπάθησα, επιμόνως, ν' αλλάξω επίπεδο για να παρακολουθήσω τη λεξιπενία των διατυπώσεών σας, την ένδεια των νοημάτων σας, την καταφανή και άδικη εχθρότητά σας, το οργίλον του ύφους σας και τη στείρα προκατάληψή σας. Με υπομονή, ανεκτικότητα και φιλική διάθεση. (τα γραπτά υπάρχουν)
    Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου και αδυνατών να σας παρακολουθήσω περαιτέρω, παραιτούμαι.
    Μπορείτε, του λοιπού, να τσακώνεστε μόνος σας !

    AntwortenLöschen
  70. χαρηκα για τη γνωριμια.

    AntwortenLöschen
  71. σασ καταλαβαινω απολυτα.

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...