"Η Γραμματική των πολτισμών" και "η παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στην Μικρά Ασία και η διαδικασία εξισλαμισμού"

Σε πλήρη αντίθεση με τον Μπρωντέλ, ο Σπύρος Βρυώνης θεωρεί (όχι μόνο φλυαρώντας όπως ο πρώτος, αλλά στηριζόμενος σε μια εξαιρετικά πυκνή βιβλιογραφία) ότι στην Μ. Ασία  επικράτησε ο Ισλαμισμός σε ένα διαρκές προτσές 5 αιώνων.

Η Συρία, μας λέει ο ίδιος, η Αίγυπτος και η Β. Αφρική έπεσαν γρήγορα στα χέρια των Αράβων και τα Β. Βαλκάνια στα χέρια των Σλάβων, ενώ η δυτική και η κεντρική Μικρά Ασία αντιστάθηκαν στους Άραβες επί τετρακόσια χρόνια.
Άλλοι τέσσερις αιώνες χρειάστηκαν για να συμπληρωθεί η τουρκική κατάκτηση, εγκατάσταση και αφομοίωση της χερσονήσου.
Ο εκτουρκισμός της Ανατολής δεν αποτελεί επομένως ένα στιγμιαίο κατόρθωμα, αλλά ένα επίτευγμα γιγαντιαίων διαστάσεων.

Επαναλαμβάνω τη απίστευτη Μπρωντελική θέση: Το Ισλάμ ξεσκέπασε ταχύτατα το σεντόνι με το οποίο είχε καλυφθεί από τον  Ελληνισμό η Ανατολία και έφερε στο φως τις παλιές κουλτούρες.
Αλήθεια, τι τον πήρε αυτόν τον σοβαρό ιστορικό να γράφει τέτοιες αερολογίες; Και τι πρόβλημα είχε με το Βυζάντιο (γράφει ιστορία αγνοώντας το! Σαν να μην υπήρξε ποτέ.) και τον Ελληνισμό; (που τον θεωρεί "σεντόνι, που κάλυψε άλλους πολιτισμούς")
Και γιατί, μια τέτοια θεώρηση έγινε η βάση του βιβλίου του Χάντικτον;
Μοιάζει με την άποψη της πλειοψηφίας άλλων ιστορικών, που θεωρούν ότι οι εισβολείς νίκησαν τον ντόπιο πληθυσμό στην Νέα Ήπειρο, πανεύκολα γρήγορα και χωρίς αντίσταση!
Και όμως οι φτωχοί ινδιάνοι πολέμησαν με τα ξύλινα όπλα τους, όταν οι βάρβαροι είχαν κανόνια και αρκιβούζια, από το 1482 μέχρι σήμερα και έχυσαν το αίμα τους στα κατακτημένα εδάφη τους.