Ζέστη, σήμερα στην Αθήνα μας! Αυτή την πληροφορία παίρνω από παντού.
Εμένα όμως μ αρέσει η ζέστη, είμαι στο στοιχείο μου!
Αλλά, αν υποφέρετε από την ζέστη, πέστε κανένα ανεκδοτο!
"Ενας άνθρωπος που οδηγείται πρωϊ - πρωϊ στην αγχόνη λέει:
Η καλή μέρα από το πρωϊ φαίνεται"
Άλλο ανεκδοτάκι,
Η κοινωνία μας προχωράει ακάθεκτη στην σύγκλιση των αμοιβών των εργαζομένων και των διευθυνταράδων: Το συνδικάτο εργατών της Ελβετίας διαπίστωσε ότι το 2006 οι διευθυντές 28 εταιρειών που ερευνησε πήραν αύξηση 19%, ενώ οι εργαζόμενοι 0,1%
όμορφη καλημέρα
AntwortenLöschenΕγώ συναχώθηκα και έχω ΥΠΟΘΕΡΜΙΑ!!!
AntwortenLöschenΚαι δεν είναι ανέκδοτο... Καλημέρα!
ΥΓ. Για το μωσαϊκό θα σου στέιλω mail
Καλημέρα και στους δυο,
AntwortenLöschenGreg, περαστικά και να φωνάξεις γιατρό, μη βγείς καθόλου στον ήλιο και μην κάνεις του κεφαλιού σου.
Εχεις ερκονδίσιον;
κράτα με ενήμερη
φιλιά
Μου θύμισες εκείνον που πέφτει από ένα ουρανοξύστη και φθάνοντας στο 20ο πάτωμα λέει:
AntwortenLöschenΜέχρις εδώ την έχουμε βγάλει καθαρή!
αυτό θα το λέγαμε, ακρον άωτο της αισιοδοξίας!
AntwortenLöschenΣαν το άλλο:
Κάποιος εξηγεί σε κάποιον πως λειτουργεί ένα αλεξίπτωτο.
- Να, τραβάς το πρώτο κορδονάκι και το αλεξίπτωτο ανοίγει
-και άν σπάσει το κορδονάκι;
-τραβάς το δεύτερο
-και αν σπάσει και το δεύτερο;
-ε πηδας, θα είσαι στο ένα μέτρο από το έδαφος. Τι είναι ένα μέτρο;
δλδ υπάρχει μόνο στα μίντια; :)
AntwortenLöschenκαλησπέρα φίλε Ροΐδη,
AntwortenLöschenΕ, και στην πραγματικότητα ζέστη κάνει!
Απλώς, σε τρομοκρατούν τα μίντια, έτσι όπως μιλάνε στο δελτίο ειδήσεων για το καζάνι της Αθήνας.
Καλύτερα να μιλάνε όλο το χρόνο για τα αυθαίρετα που χτίζονται και κόβουν την αύρα της θάλασσας προς το κέντρο, ή το ξερίζωμα των δένδρων, ή το κάψιμο των δασών, που το αφήνουν καμένο και δεν κάνουν καμία αναδάσωση, κλπ. κλπ.
Λοιπόν από δω και πέρα θα παίρνω δελτίο καιρού μόνο από σένα φιλενάδα! Μου αρέσει η διάστασή σου. Ε μα πια... καμίνι, καζάνι, φωτιά, καήκαμε... Πώς κάνουν έτσι ρε παιδί μου για 53ο θερμοκρασία προχθές το μεσημέρι στο Αίγιο, στο ηλιόλουστο μπαλκόνι της φίλης μου και με το λίβα παρεούλα! Μου έλεγε η κολλητή ότι ένιωθε να τη φυσά στο πρόσωπο καυτό πιστολάκι μαλλιών! Κι εγώ ντρεπόμουν να πω ότι είχαμε από 18 ως 28! Γι αυτό το καθυστερώ όσο μπορώ, γιατί έτσι και έρθω τώρα και πέσω απότομα στις ομορφιές... πέθανα. Θα ακούω μόνο εσένα από δω και πέρα...;)
AntwortenLöschenΥΓ. Πλησιάζει η ώρα για καφεδάκι ε; Κανονιστείτε! Φιλιά!
@ Γητεύτρα,
AntwortenLöschenΕλα βρε κουκλάρα μου εσύ, ε να μη πούμε τίποτε δροσερό να ξεχάσουμε τη κάψα;
Ζέστη κάνει, αλλά δεν θα πεθάνουμε κιόλας. Κάποιοι βέβαια πεθαίνουν από ζέστη, αλλά όλα τα πράγματα στην χώρα μας μεγενθύνονται, όταν θα πρέπει να πούμε ψυχραιμία και υποβαθμολογούνται, όταν θα πρέπει να βγαίνουμε από τα ρούχα μας.
Η φίλη μας η Αμπθα είναι διακοπές, εγώ θα φύγω την Κυριακή και θα γυρίσω την Παρασκευή.
Εχθές κάναμε σχέδια για συνάντηση όλων των φίλων μπλόγκερ το Σεπτέμβριο στο σπίτι μου, για ταράτσα πάρτυ. Θα καεί το πελεκούδι!!!
53ο θερμοκρασία, μήπως υπερβάλουμε λιγουλάκι;;
AntwortenLöschenΣτον ήλιο δεν τη μετράμε ποτε την θερμοκρασία. Βγάζει παπάδες, όχι θερμοκρασία περιβάλοντος.
Αφού με κατάληλη πτώση βάζει φωτιά
Οπότε θα με βρεις Αθήνα. Καλά να περάσεις!Καλή ξεκούραση και χαλάρωση!
AntwortenLöschenΌταν γυρίσει και η Άμπθα να συντονιστούμε... επιτέλους θα έρθω μαζί σας στο Ρέμο! :))))
Φιλιά!
Super!
AntwortenLöschen- Margareth Wertheim: Το παντελόνι του Πυθαγόρα- άλλο ένα κοινό βιβλίο... Δροσερά - αν και "μαύρα"-τα ανέκδοτα. Φιλιά
AntwortenLöschenπολύ ωραίο βιβλίο!!!
AntwortenLöschenΟχι και πολύ μαύρα, υπάρχουν και χειρότερα. π.χ. Μπούσ!