Η σπατάλη και η διαφθορά δεν είναι μόνο ελληνικό σπόρ

Μπορεί η φωνή των πλουσίων να μην είναι πάντα άδικη, αλλά καλά θα κάνουμε να την ακούμε για να μην ξεχνάμε τι σημαίνει αδικία.*

Στη συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης απαντώντας σε εκείνους που σωστά θα πουν, ότι ναι εμείς οι Έλληνες (η σωστη έκφραση είναι κάποιοι Ελληνες, όπως σωστά παρατηρεί και ο Vrennus στα σχόλια) ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας μέχρι που ήρθε η κρίση, θα απαντήσω, ότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έζησε και ζει μέσα σε μια αλόγιστη χλιδή και σπατάλη, αλλά όλος ο δυτικός κόσμος έζησε και συνεχίζει να ζει σε μια φρενίτιδα διασπάθισης του πλούτου της γης και δολοφονίας της φύσης, μεταμορφώνοντας τον πλανήτη σιγά – σιγά σε μια απέραντη έρημο.
Ζούμε σε ένα κόσμο ανάποδα. Η λέξη ύφεση είναι ο ίδιος ο διάβολος μεταμορφωμένος, ενώ η ανάπτυξη είναι συνυφασμένη με την ευτυχία και τη ζωή. Είναι ο Θεός που μας προστατεύει και μας αγαπά!
Με τη κρίση όλα έγιναν χρήμα. Η οικολογική καταστροφή στο κόλπο του Μεξικού, μόλις και μετά βίας αποτελεί το ένα χιλιοστό του χρόνου των ειδήσεων. Δηλαδή ποιων ειδήσεων; Οι ειδήσεις γέμιζαν και συνεχίζουν να γεμίζουν με τις δηλώσεις του κάθε ηλίθιου οικονομολόγου διεθνούς εμβέλειας που αισθάνεται υποχρεωμένος να μας βομβαρδίζει με όποια αηδία περνάει από το μυαλό του. Δηλαδή ποιο μυαλό του; Αυτό που νομίζει ότι έχει!
Πως φτάσαμε στη κρίση; Θα απαντήσω με ένα άλλο ερώτημα: Υπήρχε μια, έστω μια πιθανότητα να φτάσουμε κάπου αλλού;
Και επειδή, όταν κανείς κλαίει για το παρελθόν, απλώς αγνοεί το μέλλον, σταματήστε τις κλάψες και σκεφτείτε το αύριο!
Ένα αύριο, που όλοι αυτοί οι κρετίνοι πολιτικοί αρχηγοί των εταίρων μας Ευρωπαίων δεν θα ξέρουν πώς να διαχειριστούν τα ελλείμματα, τα χρέη, τα εκατομμύρια των ανέργων, την αύξηση της εγκληματικότητας, την απαρχή των ελλείψεων βασικών αγαθών και υπηρεσιών και το αργά αλλά σταθερά επερχόμενο χάος στην ανεξέλεγκτη και αχαλίνωτη αγορά.
Μας κατηγορούν για σπατάλη! ποιοι;
Το 2008, η Goldman Sachs κατέβαλε κατά μέσον όρο 163.000 ευρώ σε κάθε υπάλληλο της, η Morgan Stanley 106.000 και η Merrill Lynch 85.000.
Μεταξύ 2003 και 2007, σύμφωνα με τον οίκο Boomberg, οι παραπάνω τράπεζες και η Bear Stearns κατέβαλαν στους υπαλλήλους τους ποσό 116 δις ευρώ επιπλέον του μισθού τους.
Όμως τα κέρδη των υψηλόβαθμων υπαλλήλων είναι ακόμα πιο εξωφρενικά. Λέγεται ότι ο Ρίτσαρντ Φούντ πρώην διευθυντής της Lehman Brothers κέρδισε μέσα σε τρία χρόνια 340 εκατομμύρια ευρώ.
Ο πρόεδρος της Πόρσε έλαβε το 2007 πάνω από 77 εκατομμύρια ευρώ.
Στο μεταξύ τα συνταξιοδοτικά ταμεία των ΗΠΑ έχασαν 2000 δις δολάρια. **

Μας κατηγορούν για διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους:

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Χενρι Πόλσον, πρώην διευθυντής της Goldman Sachs, υποχρέωσε τον πρόεδρο της Bear Stearns να πουληθεί στην J.P Morgan. Του διαμήνυσε βάζοντας τους το πιστόλι στον κρόταφο: «η κλείνεις συμφωνία ή σε υποχρεώνουμε να κηρύξεις πτώχευση.» Προηγουμένως και σε λιγότερο από 100 ώρες η μετοχή της J.P Morgan στο χρηματιστήριο είχε πέσει από τα 70 δολάρια στα 2.
Η περιουσία των τριών πλουσιότερων ατόμων του πλανήτη ξεπερνά τη περιουσία των 48 φτωχότερων χωρών.

Οι ιστορίες δεν έχουν τέλος! Διέξοδος δεν υπάρχει!
Οι σημερινοί πολιτικοί και διανοούμενοι προσπαθούν να βρουν λύση σε ένα σύστημα που έχει σαπίσει. Ψελλίζουν καθημερινά τα ίδια και τα ίδια. Θα πιάσουμε τους φοροφυγάδες, θα ιδιωτικοποιήσουμε τη μάνα μας, θα απελευθερώσουμε τα ταξί και τα υπόλοιπα τρελά, όπως θα μειώσουμε τις συντάξεις, τους μισθούς, τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, την νυχτερινή εργασία θα την πληρώνουμε σαν ημερήσια, την Κυριακάτικη σαν καθημερινή, το 8ωρο θα γινει 12ωρο, αλλά θα αμείβεται σαν εξάωρο, επιδόματα θα παίρνουν μόνο οι υπάλληλοι της Βουλής, κλπ. κλπ. Συσκέφτονται καθημερινά για να εφεύρουν τρόπους να μαζέψουν ψίχουλα όταν τους λείπουν καρβέλια.
Το μεγαλείο της ανθρώπινης ηλιθιότητας σε όλο της το μεγαλείο.
Είναι φανερό, ότι μια εποχή δύει και μια άλλη ανατέλλει. Και δυστυχώς τέτοιες ιστορικές εποχές δεν είναι ντυμένες με ρόδα αλλά με βία και θάνατο!

_________________

*Αντιστροφή της πρότασης «Μπορεί η φωνή των φτωχών να μην είναι πάντα δίκαιη, αλλά καλά θα κάνουμε να την ακούμε για να μην ξεχνάμε τι σημαίνει δικαιοσύνη», που δεν θυμάμαι ποιος την πρωτοδιατυπωσε.

** Τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν λεφτα, επειδή οι τράπεζες παίζουν στο καζίνο τις αποταμιεύσεις των εργαζομένων, και όχι γιατι οι συνταξιούχοι έγιναν πολλοί και αμείβονται με υπέρογκα ποσά, όπως μας τσαμουνάνε οι πολύξεροι!!!