Βάργκα Λιοσα οι Σουηδοί;;;
Ε, λοιπόν εμείς Αισχύλο!!!
Παλυ-Νείκη, Πολυ - καβγατζή
Είναι θεάρεστο αυτό που γίνεται;
Είναι ν ακούει και να λέει κανείς το Έργο σου;
Την πατρίδα σου και τους Θεούς της κουρσεύεις
Ξένο στρατό φέρνεις και ρίχνεις απάνω της.
Ποια τιμωρία θα σταματήσει το κλάμα των μανάδων;
Η πατρίδα και η γη σου η πατρική
πώς θα ‘ναι φίλος και σύμμαχος
που με τα όπλα σου την αφανίζεις;*
Στην προηγούμενη Ανάρτηση, ξεκίνησα με τους στοίχους από τη τραγωδία του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας» παραφράζοντας τον στοίχο «Πολύ-Νείκη Πολύ-καβγατζή» σε Παπανδρέου – Καβγατζή.
Εδώ παραθέτω μια περίληψη αυτής τραγωδίας. Τώρα θα μου πείτε γιατί τραγωδίες και λοιπά γνωστά; Γιατί, όπως έχω πει πολλές φορές, όλες οι αλήθειες είναι γνωστές και ειπωμένες, οπότε σκέφτηκα να σας υπενθυμίσω κάποια ψήγματα αυτών των αιώνιων αριστουργηματων, για να περάσει η ώρα μας.
Ε, λοιπόν εμείς Αισχύλο!!!
Παλυ-Νείκη, Πολυ - καβγατζή
Είναι θεάρεστο αυτό που γίνεται;
Είναι ν ακούει και να λέει κανείς το Έργο σου;
Την πατρίδα σου και τους Θεούς της κουρσεύεις
Ξένο στρατό φέρνεις και ρίχνεις απάνω της.
Ποια τιμωρία θα σταματήσει το κλάμα των μανάδων;
Η πατρίδα και η γη σου η πατρική
πώς θα ‘ναι φίλος και σύμμαχος
που με τα όπλα σου την αφανίζεις;*
Στην προηγούμενη Ανάρτηση, ξεκίνησα με τους στοίχους από τη τραγωδία του Αισχύλου «Επτά επί Θήβας» παραφράζοντας τον στοίχο «Πολύ-Νείκη Πολύ-καβγατζή» σε Παπανδρέου – Καβγατζή.
Εδώ παραθέτω μια περίληψη αυτής τραγωδίας. Τώρα θα μου πείτε γιατί τραγωδίες και λοιπά γνωστά; Γιατί, όπως έχω πει πολλές φορές, όλες οι αλήθειες είναι γνωστές και ειπωμένες, οπότε σκέφτηκα να σας υπενθυμίσω κάποια ψήγματα αυτών των αιώνιων αριστουργηματων, για να περάσει η ώρα μας.
Θα ξεκινήσω με τον – για μένα – μεγαλύτερο τραγωδό όλων των εποχών!
Τον Αισχύλο, και με την «Επτά επί Θήβας»
Υπόθεση της τραγωδίας.
Η υπόθεση ξεκινάει πιο πριν. Ο Οιδίποδας – Βασιλιάς των Θηβών – προσπαθώντας να ανακαλύψει μια σειρά φόνων, διαπιστώνει ότι αυτός ο ίδιος, εν αγνοία του, έχει σκοτώσει τον πατέρα του Λάιο και έχει παντρευτεί τη μάνα του Ιοκάστη. Απελπισμένος για την μιαρές αυτές πράξεις , παίρνει μια βελόνα και βγάζει τα μάτια του.
Με την Ιοκάστη (την μάνα του) έχει αποκτήσει δύο γιους, το Ετεοκλή και τον Πολυνείκη.
Ο Ετεοκλής κρατάει τον θρόνο και ο Πολυνείκης καταφεύγει στο Αργος όπου παντρεύεται την κόρη του εκεί Βασιλιά.
Σπρωγμένος από την Άτι εκστρατεύει εναντίον των Θηβών με τον στρατό των Αργείων και διεκδικεί το θρόνο από τον αδελφό του.
Οι Αργείοι στέλνουν σε κάθε Πύλη των Θηβών και από έναν στρατηγό τους προκειμένου να εκπορθήσουν τη πόλη. Στην έβδομη Πύλη ορίζει ο ίδιος ο Πολυνείκης τον εαυτό του εκπορθητή. Μαθαίνοντας το ο Ετεοκλής αποφασίζει να αντιμετωπίσει ο ίδιος τον αδελφό του αγνοώντας τις παρακλήσεις του χορού, να μην το πράξει προκειμένου να μην χυθεί αδελφικό αίμα.
Στη μάχη σκοτώνονται και οι δύο.
Ο θάνατος και των δύο, η ταφή του Ετεοκλή με τιμές από την πόλη των Θηβών και η απαγόρευση της ταφής του Πολυνείκη θα είναι το θέμα της άλλης υπέροχης τραγωδίας, δηλαδή της «Αντιγόνης»
Στο έργο αυτό ο Αισχύλος, καταριέται τον πόλεμο, που γίνεται αφορμή να σκοτώνει ακόμα και αδελφός τον αδελφό του. Παίρνει θέση υπέρ του Ετεοκλή και κατηγορεί τον Πολυνείκη ότι έφερε ξένο στρατό εναντίον της πατρίδας του. Εντυπωσιακή είναι η αντικειμενικότητα των Θηβαίων (δηλαδή του Αισχύλου) για την αναγνώριση της γενναιότητας του αντίπαλου στρατού, κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει. Σήμερα κάθε αντίθετος στην άρχουσα Τάξη, την τόπια ή την ξένη είναι τρομοκράτης και επικίνδυνος εγκληματίας.
Τον Αισχύλο, και με την «Επτά επί Θήβας»
Υπόθεση της τραγωδίας.
Η υπόθεση ξεκινάει πιο πριν. Ο Οιδίποδας – Βασιλιάς των Θηβών – προσπαθώντας να ανακαλύψει μια σειρά φόνων, διαπιστώνει ότι αυτός ο ίδιος, εν αγνοία του, έχει σκοτώσει τον πατέρα του Λάιο και έχει παντρευτεί τη μάνα του Ιοκάστη. Απελπισμένος για την μιαρές αυτές πράξεις , παίρνει μια βελόνα και βγάζει τα μάτια του.
Με την Ιοκάστη (την μάνα του) έχει αποκτήσει δύο γιους, το Ετεοκλή και τον Πολυνείκη.
Ο Ετεοκλής κρατάει τον θρόνο και ο Πολυνείκης καταφεύγει στο Αργος όπου παντρεύεται την κόρη του εκεί Βασιλιά.
Σπρωγμένος από την Άτι εκστρατεύει εναντίον των Θηβών με τον στρατό των Αργείων και διεκδικεί το θρόνο από τον αδελφό του.
Οι Αργείοι στέλνουν σε κάθε Πύλη των Θηβών και από έναν στρατηγό τους προκειμένου να εκπορθήσουν τη πόλη. Στην έβδομη Πύλη ορίζει ο ίδιος ο Πολυνείκης τον εαυτό του εκπορθητή. Μαθαίνοντας το ο Ετεοκλής αποφασίζει να αντιμετωπίσει ο ίδιος τον αδελφό του αγνοώντας τις παρακλήσεις του χορού, να μην το πράξει προκειμένου να μην χυθεί αδελφικό αίμα.
Στη μάχη σκοτώνονται και οι δύο.
Ο θάνατος και των δύο, η ταφή του Ετεοκλή με τιμές από την πόλη των Θηβών και η απαγόρευση της ταφής του Πολυνείκη θα είναι το θέμα της άλλης υπέροχης τραγωδίας, δηλαδή της «Αντιγόνης»
Στο έργο αυτό ο Αισχύλος, καταριέται τον πόλεμο, που γίνεται αφορμή να σκοτώνει ακόμα και αδελφός τον αδελφό του. Παίρνει θέση υπέρ του Ετεοκλή και κατηγορεί τον Πολυνείκη ότι έφερε ξένο στρατό εναντίον της πατρίδας του. Εντυπωσιακή είναι η αντικειμενικότητα των Θηβαίων (δηλαδή του Αισχύλου) για την αναγνώριση της γενναιότητας του αντίπαλου στρατού, κάτι που σήμερα δεν συμβαίνει. Σήμερα κάθε αντίθετος στην άρχουσα Τάξη, την τόπια ή την ξένη είναι τρομοκράτης και επικίνδυνος εγκληματίας.
.jpg)
.jpg)
Όλα αυτά σωστά, σοφά και χρήσιμα. Κυρίως σε όσους δεν γνωρίζουν (αν είναι δυνατόν!) τους αρχαίους τραγικούς.
AntwortenLöschenΌμως η ζωή συνεχίζεται, εξελίσσεται και δημιουργεί. Τα βραβεία Νόμπελ υπακούουν σ’ αυτή τη λογική και απονέμονται σε ζώντες.
Ειδικά ο Μάριο Βάργκα Γιόσα αποτελεί εξέχουσα φυσιογνωμία της λογοτεχνίας με πολύ πλατύ φάσμα φόρμας,θεματολογίας και ύφους. Το χιούμορ του δε, τσακίζει κόκαλα. Ακόμη και το πικρό. Συνιστάται ένα, μάλλον παραγνωρισμένο του βιβλίο, το «Ο Πανταλέων και οι επισκέπτριες», νομίζω έκδοση «Εξάντα».
Εννοείται ότι πληθώρα κορυφαίων δικαιούνται της ξεχωριστής τιμής ενός Νόμπελ, όμως ένας θα "κληρώνει" κάθε φορά! Εννοείται, επίσης, ότι το παρασκήνιο κι οι σκοπιμότητες έχουν κυρίαρχο λόγο.
@ καλώς τον Ορφέα τον φίλο,
AntwortenLöschenΑγαπητέ μου, όποιος έχει διαβάσει Αισχύλο, τον Γκιόσα τον πετάει στα σκουπίδια. Εγω ξεκίνησα να διαβάσω ένα βιβλίο του και εκνευρίστηκα. Ασε κάποιες συνεντευξεις που διαβασα. Μαπα το καρπούζι. Οπως όλοι οι τελευταίοι Νομπελίστες. Οι Σουηδοί λες και το κάνουν επίτηδες να ξεφτιλίσουν το Νόμπελ!
Τι να πρωτοθαυμάσουμε απο αυτην την επιτροπή!
Τα Νόμπελ πολέμου που χαρίζει κάθε χρόνο; Η τους χειρότερους λογοτέχνες που βρίσκει..
Νόμπελ οικονόμας θα δώσουν στον Παπακ/νου και όλα τέλεια!!
AntwortenLöschen@ ORPHEAS
AntwortenLöschen1952 Segundo premio del III Concurso de Teatro Escolar y Radioteatro Infantil del Ministerio de Educación Pública por su obra de teatro La huída del Inca.
1957 Premio de la Revue Française por su relato El desafío.
1959 Premio Leopoldo Alas (España) por su colección de cuentos Los jefes.
1963 Premio Biblioteca Breve, de Seix Barral; Premio de la Crítica Española y el segundo puesto del Prix Formentor por La ciudad y los perros.
1966 Premio de la Crítica Española por su novela La casa verde.
1967 Premio Nacional de Novela (Perú) por La casa verde y el Premio Internacional de Literatura Rómulo Gallegos (Venezuela).
1976 Título de Miembro Honorario de la Universidad Hebrea de Jerusalén.
1977 Medallade Plata y Diploma de Honor del Concejo Provincial de Arequipa(Perú).
Miembro de la Academia Peruana de la Lengua (Ceremonia de incorporación).
Premio Derechos Humanos 1977, otorgado por la Asociación Judío Latinoamericana.
1979 Premio de periodismo Ramón Godó Lallana, otorgado por La Vanguardia de Barcelona.
1981 Premio de la Crítica (Argentina).
Medalla de Honor del Congreso, otorgada por el Congreso de la República del Perú, en mérito a su carrera literaria.
1982 Premio Illa del Instituto Italo-Latinoamericano de Roma por La tía Julia y el escribidor.
Premio Pablo Iglesias de Literatura de la Agrupación Socialista de Chamartín por La guerra del fin del mundo.
1985 Premio Ritz París Hemingway (Francia) por La guerra del fin del mundo.
Condecoración de la Legión de Honor, otorgada por el Gobierno Francés.
1986 Premio Príncipe de Asturias de las Letras (España).
1987Honorary Fellow de la Modern Language Association of America (USA).
Honorary Member de la American Academy and Institute of Arts and Letters (USA).
Condecoración de Oficial en la Orden de las Artes y de las Letras otorgada por el Ministerio de Cultura de Francia.
1988 Medalla de Oro de la Pan American Society de Americas Society (USA).
Premio de la Libertad, otorgado por la Fundación Max Schmidheiny (Suiza).
1989 Premio Scanno, otorgado por Rizzoli Libri (Italia), por su novela El hablador.
1990 Premio Castiglione de Sicilia (Italia).
Doctor Honoris Causa de Florida International University de Miami.
Legión de la Libertad, del Instituto Cultural Ludwig von Mises (México).
1991 Doctor in Humane Letters del Connecticut College (USA).
Premio T.S. Eliot de Ingersoll Foundation de The Rockford Institute (USA) por escritura creativa.
1992 Doctor Honoris Causa de la Universidad de Boston (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Génova (Italia).
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschenINTAR 1992 Golden Palm Award de INTAR Hispanic American Arts Center de Nueva York (USA).
1993 Doctor Honoris Causa de Dowling Colege (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Francisco Marroquín (Guatemala).
Premio Planeta (España), por Lituma en los Andes.
Ciudadanía española, otorgada por el Gobierno de España.
Orden de las Artes y las Letras en el grado de Comendador, otorgado por el Gobierno Francés.
1994 Miembro de la Real Academia Española.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Georgetown (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Yale (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Rennes II (Francia).
Premio Miguel de Cervantes del Ministerio de Cultura de España.
Premio Literario Arzobispo Juan de San Clemente de Santiago de Compostela, por Lituma en los Andes.
1995 Premio Jerusalén, Israel.
Premio Literario Internacional Chianti Ruffino Antico Fattore (Florencia, Italia), por Lituma en los Andes.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Murcia (España).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Valladolid (España).
Huésped de Honor de la Provincia de Santa Fé (Argentina).
1996 Ceremonia de Incorporación a la Real Academia Española.
Premio de la Paz, Libreros de Alemania, Feria del Libro de Frankfurt.
1997 Premio Mariano de Cavia, otorgado por el diario ABC (España), por su artículo "Los inmigrantes" (publicado en El País en agosto de 1996).
Visitante Ilustre de la ciudad de Buenos Aires, Argentina.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Lima (Perú).
Pluma de Oro, otorgada por el Club de la Escritura, Madrid (España).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Nacional de San Agustín de Arequipa (Perú).
Medalla y Diploma de Honor de la Universidad Católica de Santa María de Arequipa (Perú).
1998 Premio Nacional del Círculo de los Críticos en la categoría "Crítica" por su libro Making Waves (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Ben Gurión, Beer-Sheva (Israel).
Huésped de Honor de la ciudad de Córdoba (Argentina).
Doctor Honoris Causa de University College de Londres (Gran Bretaña).
Ciudadano Honorífico de la ciudad de Asunción, Paraguay.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen1999 Premio Ortega y Gasset de Periodismo 1999 por su artículo "Nuevas inquisiciones", publicado en El País el 8 de noviembre de 1998.
XIII Premio Internacional Menéndez Pelayo por la reivindicación de la fantasía y por el aliento ético de su obra.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Harvard (USA).
Medalla de la Universidad de California, Los Angeles UCLA (USA).
Premio Jorge Isaacs 1999 del Festival Internacional de Arte de Cali (Colombia).
2000 Diploma de Honor de la Universidad Nacional Mayor de San Marcos (Perú), en homenaje y reconocimiento de su Alma Mater y por consenso nacional como "Prohombre del Siglo XX".
Medalla Patrimonio Cultural de la Humanidad, concedida por la Municipalidad de Arequipa (Perú). Concedida por la Municipalidad de Arequipa e mérito a su carrera literaria y probado civismo en defensa de la democracia y los derechos humanos
2001 Placa recordatoria y ceremonia de homenaje del Colegio de Abogados de Lima (Perú), en reconocimiento a su permanente defensa de la libertad y el Estado de Derecho
Premio Cristal del World Economic Forum, Davos (Suiza). En reconocimiento a sus logros artísticos y reconocida contribución al entendimiento entre los pueblos.
Profesor Honorario de la Universidad de Ciencias Aplicadas-UPC, Lima (Perú). En reconocimiento a su destacada trayectoria académica, profesional y cultural en las letras y las ideas en el campo de las Humanidades.
Doctor Honoris Causa de la Universidad Nacional Mayor de San Marcos, Lima (Perú). En mérito no sólo a su notable obra literaria, sino también al predicamento que ha alcanzado su manera de interpretar permanentemente la vida y la historia del Perú. Esta distinción es de especial significado al provenir de su Alma Mater.
Premio Las Américas 2000-2001, otorgado por la Fundación de las Américas, Nueva York (USA). Por su contribución a la vida cultural y política de las Américas, promoviendo sociedades libres y democráticas con justicia y respeto a todos los ciudadanos.
Inaugura la Cátedra de Literatura y Cultura Iberoamericana del Departamento de Español y Portugués de la Universidad de Georgetown, Washington D.C. (USA).
I Premio Libro del Año del Gremio de Libreros de Madrid por La fiesta del Chivo.
IV Premio de Los Lectores de la cadena de librerías Crisol a su novela La fiesta del Chivo.
Premio del Festival Son Latinos, IV Edición, Tenerife, Islas Canarias, por el conjunto de su carrera.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Roma Tor Vergata (Italia).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Pau (Francia).
Condecoración Orden “EL SOL DEL PERÚ”, en el Grado de Gran Cruz con Diamantes, la más alta distinción que otorga el Estado peruano, en mérito a sus principios éticos y cívicos y por su contribución al restablecimiento de derecho en el país.
Reconocimiento del Gobierno de Israel, por su abnegada labor y dedicación, e incansable esfuerzo durante décadas, estrechando los vínculos de amistad entre los pueblos de Perú e Israel.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen2002 Doctor Honoris Causa de la Universidad Nacional San Antonio Abad del Cusco.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Polinesia Francesa.
Premio Caonabo de Oro, de la Asociación Dominicana de Periodistas y Escritores (República Dominicana).
Medalla de Oro de la ciudad de Génova.
Premio Nabokov, otorgado por el PEN American Center en reconocimiento a su trayectoria literaria y al conjunto de su obra (Nueva York, Estados Unidos).
Premio Internacional de la Fundación Cristóbal Gabarrón deLetras, al considerarlo el mejor novelista en lengua española denuestro tiempo (Valladolid, España).
II Premio Bartolomé March, por La verdad de las mentiras (Alfaguara) como el mejor libro de crítica literaria del año (Barcelona,España).
Doctor Honoris Causa de La Trobe University, Melbourne, Australia.
Doctor Honoris Causa de Skidmore College, Saratoga Springfields, USA.
Premio Ateneo Americano, del X Aniversario de Casa América por “su amplia y fructífera trayectoria literaria, y su compromiso en dar a conocer la realidad social de la comunidad”, Madrid (España).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Nacional de Piura (Perú).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Nacional Pedro Ruiz Gallo de Chiclayo (Perú).
2003 Medalla de Honor, en el Grado de Gran Cruz, otorgada en Lima, por el Congreso de la República del Perú. Medalla de Honor de la Ciudad, Trujillo (Perú).
Huésped Ilustre y Medalla de la Gran Orden de “Chan Chan” en el Grado de Embajador Cultural de La Libertad, Trujillo (Perú).
Doctorado Honoris Causa, de la Universidad Católica de Lovaina (Bélgica).
Premio Roger Caillois, París (Francia).
Se inaugura la Biblioteca “Mario Vargas Llosa”, en el Instituto Cervantes de Berlín (Alemania).
Premio Budapest, Budapest, (Hungría).
Doctorado Honoris Causa, Universidad Nacional de Ingeniería, Lima (Perú).
Medalla Presidencial de la Universidad de Hofstra (New York).
Doctorado Honoris Causa, Universidad de Oxford.
Doctorado Honoris Causa, Universidad Pedagógica Nacional Francisco Morazán, Tegucigalpa (Honduras).
2004 Doctorado Honoris Causa, Universidad Católica Santa María,Arequipa (Perú)
1er. Premio de Periodismo Taurino “Baltasar Ibán”, de la Fundación Wellington, por su artículo “La capa de Belmonte”, Madrid (España)
El Comité de bibliotecarios de The New York Public Library, selecciona a su novela, El paraíso en la otra esquina, para incluirse en la lista de los Books to Remember 2003.
Premio Grinzane Cavour, Premio Internacional Una Vida para la Literatura, Turín (Italia).
Premio Konex 2004, otorgado por la Fundación Konex, “por ser la personalidad viviente más destacada de las letras de Perú”.
Los Premios NH de Relatos, pasan a denominarse “Premio Mario Vargas Llosa NH de Relatos”, Madrid (España)
Medalla del Centenario de Pablo Neruda, concedido por el Gobierno de Chile.
Honorary Degree of Doctor of Letters (DLitt), otorgado por la Universidad de Warwick (Gran Bretaña).
Medalla de Honor de la Cultura Peruana, otorgada por el Instituto Nacional de Cultura del Perú, en mérito a su aporte y contribución al desarrollo de las letras peruana, en la ceremonia en homenaje a la Generación del ‘50
El Club Financiero Génova y Club Internacional de Negocios, le concede el premio “Al protagonista de la Fiesta nacional 2004”, Madrid (España).
El Municipio de Peñalver (Guadalajara, España), le otorga el Premio Su peso en miel de la Alcarria 2004, por su excepcional obra literaria.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen2005 La Universidad Ricardo Palma (Lima, Perú) le concede un Doctorado Honoris Causa.
Recibe el Premio Mercosur 2004 a las Letras, otorgado por la Fundación Konex (Buenos Aires, Argentina).
El American Enterprise Institute for Public Policy Research, le concede el Irving Kristol Award for 2005 (Washington, D.C.)
La Universidad de la Sorbona (París, Francia), le concede un Doctorado Honoris Causa.
La Real Federación Taurina de España, le concede el Trofeo Cossio de la Temporada 2004, por su defensa de las corridas de toros.
El Municipio de Peñalver (España) le concede el premio "Su peso en Miel de La Alcarria"
La Comunidad Autónoma de Madrid (España) le concede la Medalla Internacional de las Artes, en reconocimiento a sus méritos y trayectoria y a su relación con la región.
La Fundación Germán Sánchez Ruipérez (Madrid, España) le otorga el I Premio Fernando Lázaro Carreter "por su extraordinaria contribución literaria, sus relevantes aportaciones al estudio y comunicación internacionales con artículos de opinión escritos originalmente en español".
El Consejo regulador Denominación de Origen Navarra (Pamplona, España) le concede el título de Bodeguero Mayor del Reyno de Navarra, por su trayectoria como escritor, conferenciante, defensor y divulgador del vino y la gastronomía. (Pamplona, España)
Se inaugura, en Puerto Banús, una avenida que llevará su nombre, distinción concedida por el Ayuntamiento de Marbella (España).
La Unión de Escritores de Rumania le concede el Premio Ovidio 2005 del Festival Internacional Días y Noches de Literatura, organizado conjuntamente con el Ministerio de Cultura, como reconocimiento al valor literario de toda su obra y por su contribución a la afirmación de la libertad de expresión y la convivencia interétnica.
Su nombre figura entre los cien intelectuales más destacados e influyentes del planeta, seleccionados por las revistas Foreign Policy (Estados Unidos) y Prospect (Gran Bretaña).
La Universidad Humboldt (Berlín, Alemania), le concede un Doctorado Honoris Causa.
La presidenta de la Comunidad de Madrid, le hace entrega de la Medalla Internacional de las Artes, por su trayectoria ejemplar en el oficio de la creación, así como por su compromiso personal con la libertad.
La Universidad Autónoma de San Luis de Potosí (México), le concede un Doctorado Honoris Causa.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen2006 El presidente del Gobierno de Nicaragua le concede la condecoración de la Orden “Rubén Darío” en el Grado de Gran Cruz, “en reconocimiento a sus múltiples méritos como escritor, novelista, ensayista y defensor activo y probado de la causa de la democracia en el mundo y, sobre todo en América Latina”.
Servicios Postales del Perú (SERPOST)pone en circulación una estampilla con la imagen de Mario Vargas Llosa para su colección de sellos “Escritores Peruanos”.
La Defensoría del Pueblo le hace entrega de la Medalla “Defensoría del Pueblo”, “en reconocimiento a su destacada y permanente participación en la promoción, defensa y consolidación de la vida democrática nacional y la plena vigencia de los derechos humanos”.
La Municipalidad de Barranco (Lima), pone el nombre de “Mario Vargas Llosa” al malecón donde está situado su departamento.
La Universidad Europea de Madrid le concede un Doctorado Honoris Causa.
En Puerto Banús se descubre la estrella de honor que lleva su nombre en el Boulevard de la Fama.
La Universidad de Columbia (Nueva York) le concede el Premio María Moors Cabot 2006, por su contribución periodística a la comprensión interamericana y a la promoción de la libertad de prensa.
El Instituto Español Reina Sofía (Nueva York) le concede la Medalla de Oro por su labor en el acercamiento cultural entre Estados Unidos y el mundo hispano.
Doctorado Honoris Causa de la Universidad de Puerto Rico en Arecibo.
2007 Doctorado Honoris Causa de la Universidad de Málaga (España)
Inauguración de su estatua de cera en el Museo de Cera de Madrid.
El Concejo del Distrito Metropolitano de Quito (Ecuador), lo declara Huésped Ilustre.
El Alcalde de Cuenca (Ecuador), le hace entrega de las Llaves de la Ciudad y de la Medalla Conmemorativa de los 450 años de su fundación, declarándolo Huésped Ilustre.
Honorary Fellow del King’s College London (Gran Bretaña), máxima distinción que otorga esta Institución.
Doctorado Honoris Causa de la Universidad de La Rioja, primer doctorado que concede la Universidad, con motivo de la celebración del XV Aniversario de su creación. (Logroño, La Rioja).
Doctorado Honoris Causa de la Universidad de Reims (Francia).
XIII Premio a la Tolerancia, concedido por la Asociación por la Tolerancia de Barcelona, “por su defensa de la libertad, de los derechos humanos y del constitucionalismo”.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen2008 Visitante ilustre de la ciudad de Buenos Aires (Argentina)
2008 Medal for Distinguished Contributions to the Arts and Humanities, concedido por el Institute of the Arts and Humanities de Pennsylvania State University (Estados Unidos).
Premio ANDA a la Excelencia en programa Cultural en Radio o Televisión al espacio radial “Mi novela favorita” de RPP, con textos escogidos y presentados por Mario Vargas Llosa. (Lima)
Considerado por la revistas Foreign Policy (Estados Unidos)y Prospect (Inglaterra) en el vigésimo lugar entre los 100 intelectuales más influyentes del mundo.
Recibe las insignias de Commandeur des Arts et Lettres del Gobierno de Francia.
La Biblioteca Nacional del Perú inaugura el Teatro “Mario Vargas Llosa”, que llevará su nombre por “su aporte al progreso de las artes, las letras y el conocimiento al servicio del pueblo”.
Premio Mundial Cino de Luca 2008, concedido por el Comité de la Fundación Simone et Cino del Duca, del Instituto de Francia.
Se publica la versión impresa de la encuesta “101 Razones para estar orgulloso del Perú”, entre las que figura Mario Vargas Llosa por los logros alcanzados dentro y fuera del Perú.
La Pontificia Universidad Católica del Perú publica una encuesta en la que Mario Vargas Llosa figura como el personaje que más admiran los peruanos.
Mención Especial del 33° “Premio Fundación Henrique Otero Vizcarrondo”, otorgado por el diario El Nacional (Caracas, Venezuela) por su artículo “Socialismo del Siglo XXI”, publicado en junio de 207 y considerado como el mejor artículo de opinión.
La Pontificia Universidad Católica del Perú inaugura la exposición “Mario Vargas Llosa. La Libertad y la Vida”, en la casa Museo O’Higgins. (Lima, Perú)
Spondillus de Honor del Festival de Cine de Lima, organizado por el Centro Cultural de la Pontificia Universidad Católica del Perú.
Premio Isaiah Berlin 2008 del Centro Internazionale di Studi Italiani de la Università degli Studi di Genova. (Italia)
Considerado dentro de los peruanos más influyentes de Latinoamérica, según la encuesta promovida por la Capital Americana de la Cultura y Antena 3 Internacional (España).
Premio Latino Internacional 2008, de la firma de alta relojería Cuervo y Sobrinos, por sus innumerables méritos literarios y siendo claro exponente de la literatura latino-americana”.
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Alicante, en reconocimiento por su labor como Presidente del Consejo Científico de la Fundación Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes.
En la octava edición del Festival de Literatura de Berlín, el periodista Harald Jung presenta el documental “Mi vida – Mario Vargas Llosa” (Alemania).
Premio a la Libertad de la Fundación Friedrich Naumann (Alemania).
IV Prize for the Harold and the L. Stellfox Visiting Scholars and Writers Program de Dickinson College (Estados Unidos).
Doctor Honoris Causa de la Universidad Simón Bolívar (Caracas, Venezuela).
La Universidad Peruana de Ciencias Aplicadas presenta el libro Veinte peruanos del siglo XX donde se incluye su semblanza (Lima, Perú).
Doctor Honoris Causa de la Pontificia Universidad Católica del Perú.
Medalla Cívica de Miraflores de la Municipalidad de Miraflores.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschen2009 Llaves de la Ciudad de Trujillo, de la Alcaldía de Trujillo (Perú)
Presidente Honorífico en Literatura de la Fundación INSPIRARTE (Valencia, España)
Considerado dentro de los 14 finalistas para el Premio Internacional de Literatura Man Booker 2009
Doctor Honoris Causa de la Universidad Inca Garcilaso de la Vega (Lima, Perú).
Exposición “Mario Vargas Llosa. La Libertad y la Vida” en Piura (Perú)
Premio Gumersindo de Azcárate de los Registradores de la Comunidad de Madrid (España).
Premio Internacional Don Quijote de la Mancha 2009 otorgado por el Gobierno de la región Castilla-La Mancha (España).
Doctorado Honoris Causa de la Universidad de Granada (España)
Curriculum vitae actualizado por Rosario M.N. de Bedoya
Lima, 31 de julio de 2009.
Αυτή είναι η συλλογή των διακρίσεων που έχει πάρει ο Mario Vargas Llosa μέχρι πέρυσι.. Αναρωτιέται κανειίς πότε βρίσκει τον χρόνο να γράψει... Σαν πολύ του «συστήματος» δεν φαίνεται;
Φίλε "Ανώνυμε".
AntwortenLöschenα) Δεν κατάλαβα γρι από το μακροσκελέστατο κείμενό σου.
β)Αγνοώ πλήρως όλο το ιστορικό του κυρίου Γιόσα (στα ισπανικά το διπλό L στην αρχή της λέξης προφέρεται "Γ". Μέχρις εκεί ξέρω).
γ) Υποθέτω ότι το κατεβατό σου αναφέρεται σε τιμητικές διακρίσεις που οι άλλοι απονέμουν στον εν λόγω κύριο. Κατά συνέπειαν αποτελούν αναγνώριση του έργου του, που ειλικρινά δεν γνωρίζω σε βάθος όπως, ίσως, εσύ.
Φαίνεται πως ο γενικός σημερινός παραλογισμός σε επηρεάζει σε βαθμό που να μπερδεύεις το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ με το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Άρα κάποιος μπορεί να παράγει έργο (οποιοδήποτε) και κάποιοι άλλοι να το υμνούν (η να το μηδενίζουν) με χιλιάδες διακρίσεις και "κατεβατά". Καμία σχέση "χρόνου".
γ) Έχω διαβάσει 3 έργα του εν λόγω συγγραφέα και ομολογώ ότι μου άρεσαν.
δ) Προφανώς οι αρμόδιοι κριτές, κατά το τεράστιο κατεβατό σου, μάλλον θα ξέρουν περισσότερα. Η, κατά τα κρατούντα σήμερα, μηδενιστική προδιάθεση είναι όλοι "σκάρτοι"και "τενεκέδες", είναι τουλάχιστον βεβιασμένη, απερίσκεπτη και οπωσδήποτε λανθασμένη. Μόνο το ότι ζούμε σε περίοδο γενικής αμφισβήτησης των πάντων αιτιολογεί τέτοιες μηδενιστικές τοποθετήσεις.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, αν βγάλουμε όλους αυτούς "μηδενικά", σκέψου που θα πρέπει να κατατάξουμε τους πραγματικά ασήμαντους ! Σε τέτοιες εποχές αποκτά αξία η ήρεμη σκέψη κι η νηφάλια απόφαση.
Κρίμα γιατί και μόνο η απαρίθμηση όλων των ακαταλαβίστικων (για μένα) ισπανικών σου, ακόμα κι αν πρόκειται για απλή αντιγραφή και "παπαγάλισμα", παραπέμπει σε άνθρωπο κάποιας ποιότητος. Σίγουρα όμως όχι ευθυκρισίας.
@ ORPHEAS
AntwortenLöschenΦίλτατε Ορφέα
Α) Σου ξέφυγε προφανώς το ελληνικό κείμενο στο τέλος: «Αυτή είναι η συλλογή των διακρίσεων που έχει πάρει ο Mario Vargas Llosa μέχρι πέρυσι.. Αναρωτιέται κανείς πότε βρίσκει τον χρόνο να γράψει... Σαν πολύ του «συστήματος» δεν φαίνεται;»
Το κείμενο όμως το κατάλαβες καλά αφού είναι προφανές ότι μπορείς να αναγνώσεις κειμένο σε λατινικούς χαρακτήρες. Που είναι η δυσκολία αντίληψης των «1991 Doctor in Humane Letters del Connecticut College (USA).
Premio T.S. Eliot de Ingersoll Foundation de The Rockford Institute (USA) por escritura creativa.
1992 Doctor Honoris Causa de la Universidad de Boston (USA).
Doctor Honoris Causa de la Universidad de Génova (Italia).»;; η λατινική έκφρασή «Doctor Honoris Causa» είναι κοινή σε όλες τις γλώσσες συμπεριλαμβανομένη την ελληνική.
Β) Από τα εκφραζόμενα σου συμπεραίνω ότι γνωρίζεις καλυτέρα τα ισπανικά από μένα.
Γ) Πολύ χαίρομαι που σ’ αρέσει ο τιμημένος συγγραφέας.
Δ/ Μου αποδίδεις (προσβλητικά και επιτεθικά,χωρίς λόγο κατά τη γνώμη μου) λόγια που δεν εκφώνησα.
Η οικοδέσποινα του ιστολόγου χαρακτήρισε τον συγγραφέα «Μάπα το καρπούζι» σε απάντηση σχόλιου σου. Εγώ, το καρπούζι το βρίσκω εξαιρετικά νόστιμο, παράφυση νόστιμο, όχι πάντως βιολογικής γεωργίας. Μυρίζει έντονα Mosanto…
Τα στοιχεία που ανάρτησα είναι όντως αντιγραφή από την προσωπική σελίδα του συγγραφέα (μόνο στα ισπανικά), τι το μεμπτό; Μ’ ενδιέφερε να δω το ποιόν του τιμημένου, όπως θα έπρεπε να πράττεις κ’ εσύ που υποστηρίζεις με τόσο πάθος το αμετάβλητο της απονομής των διεθνών βραβείων.
Μαζί σου λοιπόν, μπράβο στο Γ. Παπανδρέου για το βραβείο που πήρε προχτές από τον Ακερμαν και για τον εθνομηδενισμό που προωθεί το εθνικό ελλαδικό πανεπιστημιακό κατεστημένο και η ελίτ του.
@ Ανώνυμε,
AntwortenLöschenΣ ευχαριστώ για το κατεβατό με τα στολίδια που έχει αποχτίσει ο Γκιόσα. Με τόσα μπιχλιμπίδια, ήταν λογικό να πάρει και τη κορώνα του Νόμπελ, και έτσι έδεσε το ραβανί!
Οι παγόσμιοι καραγκιόζηδες απονέμουν το βραβείο που κατάντησε να βρωμάει Μονσάντο σέ κάθε γυφτοστολισμένο!!!
@ Ορφέα,
Αν διαβάσεις τι στόχους είχε ο εφευρέτης της τρινιτοτουόλης, όταν άφηνε την κληρονομιά του σ αυτο το ίδρυμα, θα καταλάβεις ότι ο Γκιόσα είναι ένας καλός συγγραφέας για να τον διαβάζεις περιμένοντας το λεωφορείο, ούτε καν το αεροπλάνο.
Η γραφή του δεν έχει καμία πρωτοτυπία, αλλά ούτε και ομορφιά. Και όταν τελειώνεις ένα βιβλίο του, σε 1 ώρα το έχεις ξεχάσει.
Γι αυτό λέω πάντα:
Αν θέλετε να κρίνετε έναν συγγραφέα, πάρτε στα χέρια σας έναν κλασικό για σύγκριση!!!
Οχι οπωσδήποτε τον Αισχύλο που είναι ασύγκριτος, αλλά εναν οποιονδήποτε. Απο τους μεγάλους Αμερικανούς, μέχρι τους ρώσους, τους γάλλους, άντε και μερικούς γερμανούς.
Και θα δεις πόσο κακομοίρης θα σου φανεί ο Γκιόσα.
Φίλτατη καλημέρα και καλή εβδομάδα.
AntwortenLöschenΧαιρετίζω την επιστροφή και ένταξή σου στην μεταλουμπάγκο εποχή!
Το ίδιο μαχητική, το ίδιο απόλυτη και, βεβαίως, το ίδιο….άδικη.
Αφού, προ μηνών, εξευτελίσαμε και εκμηδενίσαμε κοτζάμ Δαρβίνο, ο φουκαράς ο Γιόσα ήταν αδύνατον να μας ξεφύγει. Αλίμονο!
Τον παραλάβαμε και τον κάνουμε 3 παραδιών, γιατί είχε την ατυχία να του απονεμηθεί το Νόμπελ Λογοτεχνίας κάτι που, ίσως, δεν μας αρέσει!
Μεταξύ μας, ανάθεμά με αν έχεις διαβάσει έστω και μία σελίδα του! Γιατί, αν μη τι άλλο, θα ήξερες το όνομά του που γράφεται σωστά στα εξώφυλλα των βιβλίων. Γιόσα και όχι Γκιόσα (γριά, μήπως!) ή Λιόσα (Άνω ή Κάτω, αδιάφορο!).
Διαβάζοντας προσεκτικά και κατά το δυνατόν, αφού δεν γνωρίζω ισπανικά, το τεράστιο παλμαρέ τίτλων και διακρίσεων του ατόμου, διαπίστωσα ότι πουθενά δεν αναφέρεται κανένα «Βραβείο Λένιν» ή, έστω, τίποτα τίτλος του τύπου «Ήρωας της Σοβ. Ένωσης», «Πρώτος εργάτης του πνεύματος», ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Αν υπήρχε το πράγμα θα άλλαζε, βεβαίως!
Όσο για τα περί των ανυπέρβλητων (όντως) αρχαίων κλασσικών, το ξέρω καλά το «παραμύθι» και έχω πάψει το πιπίλισμα αυτής της καραμέλας. Γερό ταμπούρι και ασφαλές καταφύγιο. Και ακλόνητο στάνταρ! (Θυμίζει εκείνο το «η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στην Οικουμένη», χωρίς να αναφέρεται, όμως, ότι δεν κράτησε για πάρτη της ούτε κεράκι!). Κι εγώ λατρεύω τις μακαρονάδες, όμως τρώω και άλλα φαγητά!
Κάτω, λοιπόν, η Σουηδική Ακαδημία (όλοι τενεκέδες ξεγάνωτοι και ηλίθιοι, μόνο εμείς… ξέρουμε καλύτερα!), κάτω κι ο Άλφρεντ Νόμπελ που ανακάλυψε τη δυναμίτιδα, κάτω και τα βραβεία του, κάτω όλοι και όλα!
Με τρόπο σκαιό και ύφος οργισμένο, στις παρυφές της αμετροέπειας.
Νομίζω όμως, πως στοιχειώδης φρόνηση απαιτεί περισσότερο σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Σε ότι και όποιον διαφωνούμε ή απλώς δεν καταλαβαίνουμε. Στοιχειώδης φρόνηση για λόγους αμοιβαιότητος, τουλάχιστον. (Ο συ μισείς ετέρω ου ποιήσεις. Αρχαίο κι αυτό!).
Με εξαλλότητες, κραυγές και ύβρεις δεν επιβάλλουμε απόψεις, ούτε προωθούμε θέματα. Κατεδαφίζουμε και μηδενίζουμε, πρώτα απ’ όλα, την δική μας αξιοπιστία και σοβαρότητα. Η ήρεμη παράθεση επιχειρημάτων αρκεί.
Κυρίως όταν μας διαβάζουν και τρίτοι!
Φίλτατη καλημέρα και καλή εβδομάδα.
AntwortenLöschenΧαιρετίζω την επιστροφή και ένταξή σου στην μεταλουμπάγκο εποχή!
Το ίδιο μαχητική, το ίδιο απόλυτη και, βεβαίως, το ίδιο….άδικη.
Αφού, προ μηνών, εξευτελίσαμε και εκμηδενίσαμε κοτζάμ Δαρβίνο, ο φουκαράς ο Γιόσα ήταν αδύνατον να μας ξεφύγει. Αλίμονο!
Τον παραλάβαμε και τον κάνουμε 3 παραδιών, γιατί είχε την ατυχία να του απονεμηθεί το Νόμπελ Λογοτεχνίας κάτι που, ίσως, δεν μας αρέσει!
Μεταξύ μας, ανάθεμά με αν έχεις διαβάσει έστω και μία σελίδα του! Γιατί, αν μη τι άλλο, θα ήξερες το όνομά του που γράφεται σωστά στα εξώφυλλα των βιβλίων. Γιόσα και όχι Γκιόσα (γριά, μήπως!) ή Λιόσα (Άνω ή Κάτω, αδιάφορο!).
Διαβάζοντας προσεκτικά και κατά το δυνατόν, αφού δεν γνωρίζω ισπανικά, το τεράστιο παλμαρέ τίτλων και διακρίσεων του ατόμου, διαπίστωσα ότι πουθενά δεν αναφέρεται κανένα «Βραβείο Λένιν» ή, έστω, τίποτα τίτλος του τύπου «Ήρωας της Σοβ. Ένωσης», «Πρώτος εργάτης του πνεύματος», ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Αν υπήρχε το πράγμα θα άλλαζε, βεβαίως!
Όσο για τα περί των ανυπέρβλητων (όντως) αρχαίων κλασσικών, το ξέρω καλά το «παραμύθι» και έχω πάψει το πιπίλισμα αυτής της καραμέλας. Γερό ταμπούρι και ασφαλές καταφύγιο. Και ακλόνητο στάνταρ! (Θυμίζει εκείνο το «η Ελλάδα έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στην Οικουμένη», χωρίς να αναφέρεται, όμως, ότι δεν κράτησε για πάρτη της ούτε κεράκι!). Κι εγώ λατρεύω τις μακαρονάδες, όμως τρώω και άλλα φαγητά!
Κάτω, λοιπόν, η Σουηδική Ακαδημία (όλοι τενεκέδες ξεγάνωτοι και ηλίθιοι, μόνο εμείς… ξέρουμε καλύτερα!), κάτω κι ο Άλφρεντ Νόμπελ που ανακάλυψε τη δυναμίτιδα, κάτω και τα βραβεία του, κάτω όλοι και όλα!
Με τρόπο σκαιό και ύφος οργισμένο, στις παρυφές της αμετροέπειας.
Νομίζω όμως, πως στοιχειώδης φρόνηση απαιτεί περισσότερο σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Σε ότι και όποιον διαφωνούμε ή απλώς δεν καταλαβαίνουμε. Στοιχειώδης φρόνηση για λόγους αμοιβαιότητος, τουλάχιστον. (Ο συ μισείς ετέρω ου ποιήσεις. Αρχαίο κι αυτό!).
Με εξαλλότητες, κραυγές και ύβρεις δεν επιβάλλουμε απόψεις, ούτε προωθούμε θέματα. Κατεδαφίζουμε και μηδενίζουμε, πρώτα απ’ όλα, την δική μας αξιοπιστία και σοβαρότητα. Η ήρεμη παράθεση επιχειρημάτων αρκεί.
Κυρίως όταν μας διαβάζουν και τρίτοι!
Φίλε «Ανώνυμε», χαίρε.
AntwortenLöschenα) Θα σε παρακαλούσα να διαγράψεις το ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ και ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ. «Άπαγε της βλασφημίας»! Που τα είδες γραμμένα στο κείμενό μου και γιατί τα ερμήνευσες έτσι. Ίσα ίσα που σε αποκάλεσα "άνθρωπο κάποιας ποιότητος". Δεν συνηθίζω να προσβάλω τους συνομιλητές μου. Όποιους κρίνω "ανάξιους", απλώς, δεν ασχολούμαι μαζί τους. Άρα…
β) Στα ισπανικά, σε διαβεβαιώνω, είμαι σκράπας. Απλά ότι κατάλαβα απ'το «περί Γιόσα ανάγνωσμα» ήταν από τα τις αγγλικές λέξεις, τις κύριες και τα συμφραζόμενα.
γ) Τον, την, ή το Mosanto, λόγω τιμής, δεν το ξέρω και δεν το καταλαβαίνω. Η μόνη σχετική λέξη που ξέρω είναι η γνωστή ισραηλινή Μοσάντ, η οποία όμως, νομίζω, δεν έχει θέση στο θέμα μας.
δ) Αυτό το «… που υποστηρίζεις με τόσο πάθος το αμετάβλητο της απονομής των διεθνών βραβείων», δεν το καταλαβαίνω, ειλικρινά. Μάλλον αντί ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΟ θα εννοούσες κάποια άλλη λέξη. Επανάλαβε σε παρακαλώ!
Όσο για το «πάθος» σίγουρα υπερβάλλεις. Αν με χαρακτηρίζει κάτι είναι, ακριβώς, η έλλειψη πάθους και ο έντονος προπαγανδισμός στην αφαίρεσή του από κάθε πολιτισμένο διάλογο. (Λόγω ηλικίας, δε, έχω καταργήσει το «πάθος», γενικώς!).
Βλέπεις ότι άνθρωπος που μπορεί και αυτοσαρκάζεται δεν μπορεί παρά να διαθέτει νηφαλιότητα και ψυχραιμία. Η δικαιολογημένη εμμονή δεν αποτελεί πάθος.
ε) Έτσι, δεν έχω ίχνος πάθους και διάθεση υποστήριξης του κ. Γιόσα,που γνωρίζω από τρία του μυθιστορήματα και μόνο. Το παλμαρέ των τιμητικών διακρίσεων, που εσύ ανέφερες, με εντυπωσίασε και επειδή πιστεύω πως «το τι κάνεις εσύ και τι έργο παράγεις βρίσκεται στην απέναντι όχθη της αναγνώρισης από την παγκόσμια κοινότητα του έργου αυτού», θεωρώ ότι μπορούν να συνυπάρξουν και τα δύο. Δηλαδή και το έργο και η αναγνώριση, αφού εκπορεύονται από αντίθετες πηγές.
στ) Αυτά τα περί «κατεστημένων» και υπονοούμενων εκφραστών του, κλπ. τα θεωρώ νομοτελειακές αναγκαιότητες. Προφανώς κάποιοι θα σε αναγνωρίσουν, προφανώς κάποιοι θα σε επιλέξουν και προφανώς κάποιοι θα σε βραβεύσουν.
Αν εννοείς ότι πίσω από τον ένα «εκλεκτό» υπάρχουν χιλιάδες ισάξιοι, ή και καλύτεροι, συμφωνώ απόλυτα. Όμως δεν γίνεται αλλιώς. Ένας θα βραβεύεται κάθε φορά.
Αν, επίσης, εννοείς ύπαρξη διαπλοκών και σκοπιμοτήτων, ιδίως στα Νόμπελ Ειρήνης, εκεί συμφωνώ και υπερακοντίζω. Όμως κι αυτό αποτελεί μέρος του παιχνιδιού!
ζ) Τέλος, την αναφορά του κ. Γ. Παπανδρέου και τις βραβεύσεις του, όπου και όπως, τι την ήθελες. Άσ’ τες καλύτερα στην πάντα. Τώρα μιλάμε σοβαρά.
Τελειώνοντας, αν επιμένεις παρανοώντας, ότι σου μίλησα προσβλητικά και επιθετικά, αφού κάτι τέτοιο δεν ήταν στις προθέσεις μου και ελληνικά, δόξα τω Θεώ, γνωρίζω, δέξου την συγγνώμη μαζί με το θαυμασμό μου για την υπομονή να κατεβάσεις όλο εκείνο το μακρινάρι καθώς και την, εν γένει, συγκρότησή σου.
καλημέρα φίλε Ορφέα,
AntwortenLöschenΚαλή βδομάδα, αν και δεν χρειάζεται να το ευχηθώ γιατί με το κουτάκι των ανοησιών που άνοιξες πάλι θα περάσει χαρούμενα η βδομάδα μου.
Θα σου έλεγα πριν κατηγορήσεις τον άλλο να κάνεις κανένα έλεγχο σ αυτά που γράφεις. Μιλάς για απολυτότητα, όταν εσύ νομίζεις ότι εκφράζεις το απολύτως σωστό και αποδεχτό.
Να πάρω ένα – ένα αυτά που αράδιασες, όχι πως έχει αξία να απαντήσω στο απαράδεκτο κατεβατό σου προς εμένα – ενώ εγώ κορόιδεψα τον Γκιόσα (Ω ναι κατά το γριά Γκιόσα, αυτό εννοούσα, και μην μου κάνεις μαθήματα ελληνικής) αλλά γιατί αν δεν σου απαντήσω θα νομίσεις ότι έχεις δίκιο.
Δαρβίνος – Γκιόσα:
Υποθέτω, ότι μου επιτρέπει η Αυτού Μεγαλειότητα σας να κριτικάρω ΟΠΟΙΟΝ γουστάρω! Εξ όσων γνωρίζω, την κριτική δεν την γλύτωσε καμία προσωπικότητα ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ και αν είναι ή ήταν. Αλλά βέβαια, ο καθείς μπορεί να κριτικάρει τον καθένα, αλλά όχι και η Ange-ta, έτσι φίλε Ορφέα; Αυτό υπονοείς προφανώς και κρίμα!!
«Μεταξύ μας, ανάθεμά με αν έχεις διαβάσει έστω και μία σελίδα του» Θα σου θυμίσω τον Βενέζη, που πάλι νόμιζες ότι δεν είχα διαβάσει ούτε μια σελίδα του. Άσε λοιπόν τα μεταξύ μας και τα ρέστα!
Για την γριά Γκιόσα, σου απάντησα εξ αρχής!
Μάλλον εσύ λες τα δικά σου, αλλά δεν βλέπεις ποτέ τι σου λένε οι άλλοι. Κάποιος εδώ σου είχε πει, ότι αν η Ανζε-τα είναι ΚΚΕ, εγώ είμαι αστροναύτης. Επομένως, καθόλου δεν θα μ ενδιέφερε αν θα είχε πάει βραβείο Λένιν. Αν και τα παλιά βραβεία, όταν οι άνθρωποι διέθεταν περισσότερη αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό είχαν μεγαλύτερη αξία από τα σημερινά «φρουτάκια» με γεύση Μονσάντο. (Αν δεν ξέρεις την Μονσάντο, ψάξε σε μένα στο τίτλο «μεταλλαγμένα» και θα μάθεις)
Γενικώς, τα πολλά βραβεία μάλλον με απωθούν παρά με συγκινούν.
Περί των αρχαίων: Ω ναι αγαπητέ μου. Αυτοί είναι το μέτρο!!!
Είναι το μέτρο κάθε ανθρώπινης δημιουργίας! Και αυτό θα το έλεγα ακόμα και αν ήμουν τουρκίδα, (κατά το αραβίδα της Α. Δημητρίου)
Βέβαια, σου διέφυγε, ότι δεν αναφέρομαι μόνο στον Αισχύλο, αλλά και στους άλλους μεγάλους συγγραφείς, που φαίνεται ότι τους έχουμε ξεχασμένους!
Για το ίδρυμα: « μόνο εμείς… ξέρουμε καλύτερα!» Κάνε μια βόλτα στη μπλογκόσφαιρα και θα δεις με πόοοοοσο …….σεβασμό μιλάνε γι αυτό το ίδρυμα. Μάλιστα το Νόμπελ Ειρήνης το έχουν μετονομάσει σε Νόμπελ Πολέμου. Τώρα έγινε και Νόμπελ επαναστατών, αλλά μόνο για τα Regime που δεν γουστάρουμε βέβαια, γιατί για τα άλλα, οι επαναστάτες είναι απλώς τρομοκράτες.
Τον Άλφρεντ Νόμπελ: τον ανέφερα με θετική χροιά! Διαστρέβλωσαν όλες τις επιθυμίες του. Συμπλήρωσαν το καρνέ των επιταγών με αυτό της «Οικονόμας» κάτι που ο Α.Νόμπελ δεν είχε προβλέψει.
Με ύφος το οργισμένο και στις παρυφές της αμετροέπειας, κινείται η αφεντιά σου και μάλιστα υποτιμώντας τον άλλο σε βαθμό που ξεπερνάει τους στόχους της συζήτησης. Κάποτε διαφώνησα με ένα πολύ καλό φίλο για τα δύο αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας: Τον «Οδυσσέα» ( Τζόϋς) και τον «Μόμπι Ντικ». (Εμένα δεν μ αρέσουν) Καταλήξαμε στην απλή έκφραση «περί γούστου κολοκυθόπιτα». Όλα τα άλλα που λες, με πολύ ύφος γνώστη και κριτή, είναι απλώς περιττά!!!
Δεν επιθυμώ να επιβάλλω σε κανέναν τις απόψεις μου! Απλώς τις αναφέρω, ειρωνικά ίσως, αλλά ούτε με κραυγές, ούτε με εξαλλοσύνη, και θα σε παρακαλούσα να πάψεις να θεωρείς τον εαυτό μέτρο πάντων!
Τέλος, μιλάς εσύ για ήρεμη αντιπαράθεση επιχειρημάτων , αλλά όσο και αν έψαξα στο λόγο σου ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ, εκτός από «ε, Νόμπελ είναι αξίζει πολλά! ποια είσαι εσύ που αμφισβητείς αυτούς τους σοφούς»!
Φίλτατη, καλημέρα.
AntwortenLöschenΔυστυχώς πρόκειται περί διαλόγου κουφών! Τα γραπτά, όμως, μένουν!
Ζητώ απαλλαγή από «εξαλλότητες, κραυγές και ύβρεις» και, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, μου απαντάς με «…το κουτάκι των ανοησιών που άνοιξες ΠΑΛΙ» (ο τονισμός του «πάλι» δικός μου και ευνόητος).
Κι αυτό γιατί;
Επειδή ζητώ να καταθέτουμε απόψεις αρχίζοντας με το «κατά τη γνώμη μου», με το «νομίζω» ή το «πιστεύω». Δηλαδή την υποκειμενικότητα στο έπακρο (απολύτως σεβαστή και αποδεκτή για κάθε άτομο) και όχι την επένδυση των απόψεών μας με τον μανδύα της αντικειμενικότητος που σημαίνει πλήρη και καθολική αποδοχή.
Και όποιος θέλει ας συμφωνεί ή ας διαφωνεί. Εν όλω ή εν μέρει. Σκοπός του διαλόγου δεν είναι η ρυμούλκηση στις θέσεις ή απόψεις του ενός από τον άλλο, αλλά η επεξεργασία των δικών μας με έναυσμα για προβληματισμό και «βάσανο», τις «απέναντι» απόψεις. Ένα είδος «λυδίας λίθου» του κόσμου των ιδεών και του πλέγματος της ηθικής μας συγκρότησης. Κάτι σαν τσεκ απ. Η διεργασία αυτή είναι αφανής και υποδόρια και τα αποτελέσματα σχεδόν αδιόρατα. Αυτό που συγκροτούν την «πείρα» και την «ωρίμανση» και καταλαγιάζουν τα «πάθη».
Κατά συνέπειαν.
Επειδή αρνούμαι κάθε εκτοξευόμενη αυθεντία και αρέσκομαι στον ελεύθερο, ειλικρινή και αδέσμευτο διάλογο, είμαι, κατ’ εσέ, ανόητος!
Επειδή θεωρώ τον Δαρβίνο σπουδαίο επιστήμονα και πρωτοπόρο της Γενετικής επιστήμης είμαι ανόητος!
Επειδή εκτιμώ και αποδέχομαι τη λίστα που ένας ευγενής «Ανώνυμος» είχε τη καλοσύνη να δημοσιεύσει για την παγκόσμια αναγνώριση του έργου του Γιόσα (και όχι Λιόσα ή Γκιόσα), θεωρώντας αρμοδιότερους και καταλληλότερους εμού κριτές, όλους εκείνους τους Ακαδημαϊκούς και λοιπούς ανθρώπους του πνεύματος που του απένειμαν ένα σωρό διακρίσεις, είμαι ανόητος!
Επειδή αδυνατώ να καταλάβω το πώς, δια μέσου δεκάδων χρόνων, όλοι αυτοί οι «παμπόνηροι» συνωμότησαν εξυφαίνοντας, μέσω μιάς εταιρείας μεταλλαγμένων, διαβολικό ίντριγκαδόρικο υπόβαθρο, για να έρθουν μετά από πολλά χρόνια οι Σουηδοί Ακαδημαϊκοί και να βραβεύσουν τον….. Γιόσα (!), είμαι ανόητος!
Επειδή πιστεύω σε διαχρονικά καταξιωμένους θεσμούς (μαζί με τήν αρχαία κλασσική γραμματεία, που σε διαβεβαιώ γνωρίζω αρκετά καλά) είμαι ανόητος.
Επειδή έχω μάθει να αντιμετωπίζω με σεμνότητα και κατανόηση τον «απέναντι» και το έργο του, έστω κι αν δεν μου αρέσει ή δεν συμφωνώ, (π.χ. ο Πικάσσο και, γενικά, η σουρρεαλιστική ζωγραφική δεν μου αρέσει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαξιώσω, εξευτελίσω και κατεδαφίσω ολόκληρη σχολή. Νταλί, Μιρό, Κλέε, Ντε Κίρκο, κλπ επειδή δεν αρέσουν σε μένα, όταν εκατομμύρια άλλοι ξετρελαίνονται!), είμαι ανόητος.
Θα μπορούσα να σου αραδιάσω και πλήθος άλλων ενδείξεων της «ανοησίας» μου.
Το βρίσκω, όμως, πράγματι ανόητο από μέρους μου. Αυτά, νομίζω, αρκούν.
Εύχομαι και ελπίζω να γίνω κατανοητός
@ ORPHEAS, 11/10/10 09:50
AntwortenLöschenα) Αφέντη Ορφέα, και να θέλω, δεν μπορώ να διαγράψω σχόλιο η μέρος αυτού σ’ αυτό τον ιστολόγο που δεν μου ανήκει.
β) Ούτε εγώ δεν ξέρω ισπανικά, ας το αφήνουμε λοιπόν.
γ) Η μεταφορική αναφορά στη Mosanto είχε σχέση με το θέμα, σχετικά με το καρπούζι που μπήκε στη συζήτηση.
δ) Αντί «αμετάβλητο», διάβασε «αδιάβλητο», ζητώ συγνώμη.
Το ζητούμενο δεν είναι να σε χαρακτηρίσω, πάντως υπάρχουν ίχνη πάθους, επιθετικότητας και προσβολής στο σχόλιο σου της 10/10/10 09:28. Αν δεν το καταλαβαίνεις λυπάμαι. Από συνήθεια όμως, θα τα παραβλέπω. Και όταν λέω συνήθεια, εννοώ αυτή τη τάση κοκορομαχιών – ποίος είμαι εγώ, ποιος είσαι εσύ- που εμφανίζεται σε όλα τα ελληνικά μπλογκς. Πιστεύω ότι αλλιώς είναι μια άμεση συζήτηση με τσίπουρο , φωνές και τσιγάρο –τη λατρεύω και αυτή- και αλλιώς θα έπρεπε να είναι η πρακτική στο γραπτό λόγο των μπλογκς, γιατί τελικά χάνεται η ουσία της αρχικής συζήτησης η ανάρτησης.
ε) Κατανοώ τη θέση σου, και συμφωνώ, το «καρπούζι είναι πολύ νόστιμο». Δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να μηδενίσω η να απαξιώσω το έργο ενός τόσου δημιουργικού και παραγωγικού συγγραφέα. Αλίμονο, δεν διαθέτω τα ελάχιστα προσόντα για αυτό.
Μπήκα στη συζήτηση από άλλη αφετηρία, αυτή του βραβείου Νόμπελ, πάλι χωρίς διάθεση εκμηδενισμού και απαξίωσης του.
Όπως το διατυπώνεις, {πίσω από τον ένα «εκλεκτό» υπάρχουν χιλιάδες (sic) (υπερβολή;) ισάξιοι, ή και καλύτεροι}, ναι αλλά εδώ και μερικά χρόνια υπάρχουν και «τα δικά μας παιδιά» και πολιτική σκοπιμότητα και ίσως και διαπλοκή, εσύ o ίδιος το αναφέρεις.
Με προβληματίζει το εμφανές (σε μένα) γεγονός ότι τα τελευταία 40 χρόνια οι ίδιοι οι υπάλληλοι του Ιδρύματος Νόμπελ απαξιώνουν τον θεσμό. Επειδή όμως το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αποδοθεί στην μη ικανότητα και επιστημονική ποιότητα των υπάλληλων αυτών –όπως ορθά το παρατηρείς-, ούτε στις ενδεχόμενες τάσεις αυτοκτονίας τους, έχω, όπως πολλοί άλλοι, μια διαφορετική άποψη από την αισιόδοξη –αλλά κάπως αφελή- δίκη σου. Μακριά από μένα όμως κάθε σκέψη να σου χαλάσω την καταφανή ευτυχία σου…
Εξηγούμαι. Πώς να εξηγήσει κανείς την απονομή του βραβείου λογοτεχνίας το 1970 στον Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn, με ιδιαίτερο τότε φτωχό έργο, μετά αυτού του 1969 στον Samuel Beckett με ιδιαίτερο πλούσιο και ποιοτικό έργο; Η αιτιολόγηση: «The Nobel Prize in Literature 1970 was awarded to Alexandr Solzhenitsyn "for the ethical force with which he has pursued the indispensable traditions of Russian literature".», τίποτα το λιγότερο, τίποτα το περισσότερο!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschenΤι να πω για το 2009, Herta Müller, ρουμάνα μετανάστρια στη Γερμανία: «The Nobel Prize in Literature 2009 was awarded to Herta Müller "who, with the concentration of poetry and the frankness of prose, depicts the landscape of the dispossessed"». Προσπάθησα, καλόβουλα να διαβάσω ένα βιβλίο της, σταμάτησα στην 20η σελίδα, δεν διαβάζεται. Η ίδια βέβαια θεωρείται πρωταθλήτρια στις περιγραφές των εγκληματών της ρουμανικής «Securita» του Nicolae Ceauşescu.
Χαίρομαι που μπόρεσες και διαπίστωσες τέτοιες «θα έλεγα αντιδεοντολογικές» ανωμαλίες στην απονομή των Νόμπελ Ειρήνης οπού και εκεί επιλέγονται πρόσωπα «με δυνατά αντικειμενικά προσόντα», όπως φέτος ο ακαταμάχητος Κινέζος από άποψη στάσης και παιδείας – Κινέζος για πρώτη φορά στην ιστορία του βραβείου, λες και η Κίνα δεν είχε και δεν έχει τίποτα άλλο να προσφέρει έκτος από την «ειρήνη» του αντιστασιακού Κινέζου- μόνο που το έργο του δεν έχει σχέση με την ειρήνη, αρχικό αντικείμενο του βραβείου… Το ίδιο ισχύει βέβαια για το περσινό βραβείο, Ομπάμα «ο ειρηνιστής» του πλανήτη.
Ας μη μιλήσω για τέτοια φαινόμενα στα βραβεία Οικονομίας, αλλά και στις «αντικειμενικές επιστήμες», Ιατρική, Φυσική, Χημεία, για να μη σε κουράσω.
«Cherchez la femme» θα έλεγαν οι Γάλλοι. Δυστυχώς δεν πρόκειται για αυτό.
Αλλά τι να σου πω; Ομολογείς με ειλικρίνεια ότι δεν γνωρίζεις τη Mosanto, μια πασίγνωστη αμερικανική εταιρία που δρα στο τομέα της παγκόσμιας γεωργίας (γεννητικά τροποποιημένη τροφή και φυτά, σπόροι, κλπ) με δύναμη υπεράνω των κρατών και τεραστία κέρδη. Δεν έχεις ακούσει για τις Αργεντινή, Ινδίες, αλλά και το πόλεμο που κάνει στην ΕΕ για να επιβάλει τα μεταλλαγμένα; Υπάρχουν δεκάδες βιβλία και πληροφορίες στο διαδίκτυο για τις εγκληματικές βλέψεις και πράξεις της εταιρίας αυτής, εμένα μου φτάνουν οι πολλές αυτοκτονίες των Ινδών αγροτών.
Ο οίκος αυτός είναι ένα από τα πλοκάμια της παγκόσμιας κυβέρνησης (που τη αναφέρει ο πρωθυπουργός μας σε κάθε δημόσια εμφάνιση του) για τη επικράτηση της «νέας τάξης» σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και δημιουργίας: βιομηχανία, πολιτισμός, ιστορία, παιδεία, γεωργία, ιατρική, φυσική, κλπ, έχοντας στη διάθεση της άφθονο χρήμα μέσω τραπεζών που τις ελέγχει. Φαντάζομαι να έχεις ακούσει και να έχεις άποψη άλλη από τα συνηθισμένα περί συνωμοσίας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschenΓια τον Mario Vargas Llosa.
Μόνο το 2008 μάζεψε 30 βραβεία, ήτοι 1 βραβείο κάθε 12 μέρες… και με εφαρμογή των συντελεστών της εργατικής νομοθεσίας, 12Χ5/7Χ11/12= κάθε 8 μέρες. Πράγματι, ποτέ βρίσκει τον χρόνο να γράψει;
Μαζεύει βραβεία από το 1952, λίγα και σεμνά μέχρι το 1987, που μπαίνουν στο χορό τα αμερικανικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, και από τότε όλα τα καθολικά πανεπιστήμια χωρίς εξαίρεση και τα πανεπιστήμια της Ευρώπης.
Η αποφυγή βράβευσης του από κάθε άλλο μη δυτικό ίδρυμα τεκμηριώνει έξαλλου το σκοπό του.
Προσωπικά πιστεύω τα γεγονότα αυτά να μην είναι τυχαία, πέρα από τη μανία συλλογής του ίδιου.
Αναρωτιέμαι που αποθηκεύει τα λάφυρα. Το σπίτι του πρέπει να μοιάζει με τουρκική φρεγάτα!
Ο ίδιος, εν ολίγοις, γιος μιας μεγαλοαστικής οικογενείας του Περού, φοίτησε στη στρατιωτική ακαδημία της Λίμα (δεν αποφοίτησε), ασχολήθηκε με τη πολιτική και κάποτε ήταν υποψήφιος για την προεδρία της περουβιανής δημοκρατίας. Εγκατέλειψε τη χώρα του αργότερα με κατάληξη να πάρει την ισπανική υπηκοότητα, νομίζω πριν από μια δεκαετία, όπως το επιδιώκει πλίθος περουβιανών οικονομικών μεταναστών, αυτοί με όλη την κατανόηση μου.
Στη πράξη λοιπόν, συντάχτηκε πολιτικά, σώμα και ψυχή, με τη πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη της λατινικής Αμερικής, με φανερή αντίσταση στα πολίτικο-κοινωνικά γινόμενα της Λατινικής Αμερικής, Λουλά, Τσάβες, Μόραλες, Μπασελέ και άλλοι. Ο κύριος αυτός, κάποτε ενεργός πολίτικος της χώρας του, πήρε άλλη υπηκοότητα, όχι τυχαία, για να γίνει υποκείμενος του Βασιλιά Χουάν Κάρλος και της Σοφίας μας – θαυμαστέ τον!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανήκει στα «δικά μας παιδιά» της παγκόσμιας διακυβέρνησης των ιδρυμάτων και πανεπιστήμιων. Πιστεύω ότι αυτό το προσόν έπαιξε βασικό ρολό στην επιλογή του από την επιτροπή επιλογής του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας, πέρα από το ταλέντο, τη μεγάλη παράγωγη βιβλίων του και τη τεράστια εμπορική δραστηριότητα του.
ζ) Τέλος, η αναφορά μου στον ΓΑΠ και τις βραβεύσεις του, δεν ήταν τυχαία ούτε μη σοβαρή. Θα γνωρίζεις, φαντάζομαι, ότι αν διοικείς πολλούς ανθρώπους χρειάζονται μερικοί να έχουν ιδιαίτερα χαμηλό δείκτη διανοητικής ικανότητας για να επιβάλεις την γραμμή σου. Ο ΓΑΠ, όπως και ο κ. Καραμανλής, ανήκουν στα «δικά μας παιδιά»: μελή της λέσχης Μπιλδερμπεργκ, οικότροφοι της Χάρβαρντ, κλπ.
Πώς να εξηγείται αλλιώς το πώς ο πολύς εβραίο-γερμανός ανθέλληνας Ακερμαν (μάλλον με IQ πάνω από τα 110) δέχτηκε να του απομείνει το βραβείο Καδρίλια; Είναι προφανές ότι είναι αδέλφια στη ίδια οικογένεια.
Ο ΓΑΠ, όπως ο Mario Vargas Llosa και η Herta Müller, διαθέτει ένα επιπλέον προσόν: είναι και αμερικανό-σουηδός μετανάστης στην Ελλάδα, και δεν του καίγεται καρφί για τον Ελληνικό πολιτισμό, ιστορία, ακόμα και για την ύπαρξη αυτής της χώρας. Έχει εξασφαλίσει το προσωπικό του μέλλον αλλού, η οικογένεια των «δικών μας παιδιών» είναι και μεγάλη και παντοδύναμη. Ιδού την αποδοχή (και από τους δυο) των θέσεων του Ιδρύματος Ροκφέλερ, της λέσχης Μπιλδερμπεργκ, και άλλων «διεθνών» οργανισμών για την αλλοίωση της ιστορίας των λαών, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια. Για αυτό ανάφερα και το λεγόμενο – υπαρκτό κατά τη γνώμη μου- «εθνομηδενισμενό».
@ Αφέντη Ορφέα,
AntwortenLöschenόπως σε αναγράφει και ο ανώνυμος,
Δεν θέλεις να μάθεις να συζητάς, λες τα δικά σου απλώς και με μεγαλύτερη ένταση κάθε φορά. Τώρα μου μπερδεύεις τον Πικάσο με τον Γκιόσα σαν να λέμε τις βούρτσες με τις φούστες.
Νομίζω, αν μου επιτρέπει η Αυτού Μεγαλειότητά σου, εδώ σ αυτό το ιστολόγιο λέω τις δικές μου απόψεις και δεν καταλαβαίνω από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι θέλω να τις επιβάλλω!
Τώρα να με συμπαθάς, αλλά δεν θα σου απαντήσω ένα προς ένα γιατί θα πάει ο κόπος μου χαμένος.
Ο ανώνυμος τα γράφει τέλεια. Αυτό το ίδρυμα που έδωσε Νόμπελ στον Στάϊνμπεκ, έδωσε και στον Γκιόσα και στην άλλη τη γριούλα, που μάλιστα την ανέφερα με τρυφερότητα, όταν όρμησε στο ιστολόγιο μου η "αυτό και το άλλο" για να γράψει μερικά αποσπάσματα από βιβλίο της - που δεν είχα διαβάσει - και να την απαξιώσει πλήρως.
Αυτό το ίδρυμα που ξεφτιλίζει τον εαυτό του όλο και πιο βαθειά, κινούμενο μέσα στα πλοκάμια της παγκόσμιας διαπλοκής και εν τέλει διαφθοράς, οφείλει να το κριτικάρει κανείς με τα πιο μελανά χρώματα, χωρίς κανένα οίκτο! Γιατί αν αυτοί δεν σέβονται τους θεσμούς, δεν καταλαβαίνω ποιος έχει απομείνει για να τους σεβαστεί. Εκεί που θα έπρεπε με αντικειμενικότητα (όσο βέβαια κάτι τέτοια είναι δυνατό) να κρίνουν ένα λογοτεχνικό έργο (η τα άλλα αντίστοιχα) έχουν μπει για τα καλά στο λούκι της σκοπιμότητας, όπου μάθαμε εμείς οι υποταγμένοι να το θεωρούμε φυσικό και απλώς να γράφουμε – έτσι απλά : « Εννοείται, επίσης, ότι το παρασκήνιο κι οι σκοπιμότητες έχουν κυρίαρχο λόγο».
Μάλιστα!! φίλτατε Ορφέα γράφεις ότι οι σκοπιμότητες έχουν κυρίαρχο ρόλο!!!!!!
Αλλά αν είναι έτσι, τότε για ποια λογοτεχνία μιλάμε;;; Για την λογοτεχνία της σκοπιμότητας και της διαπλοκής;
Βλέπεις φίλτατε, στα σκοτεινά χρόνια που ζούμε, άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι τη χάρη. Δεν σου απαγορεύω καθόλου να συνεχίσεις να θεωρείς σοφούς αυτά τα σκουπίδια του κόσμου, που θεωρούν τους εαυτούς τους άσπιλες αυθεντίες, αλλά εγώ όσο έχω φωνή, θα λέω τα δικά μου!
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ – ΑΚΟΜΑ!!!!!
Φίλε «Ανώνυμε», καλημέρα.
AntwortenLöschenΚατ’ αρχήν χαίρομαι που ο διάλογος μπαίνει σ’ ένα πραγματικά πολιτισμένο «καλούπι» κι έτσι θα μπορούμε να συζητάμε σε κοινό επίπεδο.
α) Το «αφέντη», ειλικρινά, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς προκύπτει. Αν εννοείς «αφεντικό», ποτέ δεν ήμουν και ποτέ δεν είχα. Ούτε πραγματικά ούτε νοητικά. Αν εννοείς «αυθεντία» πού το στηρίζεις. Αφού κάθε τοποθέτησή μου την αρχίζω με το «κατά τη γνώμη μου» η κάτι παρεμφερές, χωρίς προαπαιτούμενα κι απαίτηση αποδοχής. Νομίζω με αδικείς και «παραπονιέμαι»!
β) Ομολόγησα και ομολογώ πως, σαν κοινός νους, αγνοώ πάρα πολλά πράγματα
(έστω κι αν με λες «αφελή»), όπως π.χ. τα περί Μοσάντο. Και σε ευχαριστώ για την ενημέρωση. Αγνοούσα τα πάντα! Με ότι, υποκειμενικά, δεν μ’ ενδιαφέρει δεν ασχολούμαι. Επίσης ισπανικά, ξαναλέω, δεν σκαμπάζω γρι.
Αισθάνομαι «πολιτικοποιημένος» στον βαθμό που εγώ εννοώ και εξηγώ κατωτέρω. Αν ο χαρακτηρισμός είναι ατελής ή άστοχος το δέχομαι.
Κινούμαι στις παρυφές του αρχαίου όρου «ιδιώτης», προσπαθώντας φυσικά να κρατιέμαι εκτός. Καθόλου κομματικοποιημένος, με την έννοια της ένταξης, της άκριτης στοίχισης και της στράτευσης. Ελεύθερο πουλί. Βλέπω, ακούω, κρίνω και …. ψηφίζω. Και μέχρις εκεί η «πολιτική» μου δραστηριότης!
δ) Με το «αδιάβλητο», βγαίνει νόημα και συμφωνώ απολύτως Για τα περί «πάθους» (!) νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να τα πάρεις πίσω, αφού, πλην της κατηγορηματικής μου διαβεβαίωσης, πιστεύω να το βλέπεις και στη πράξη.
Ψάχνοντας και ξαναψάχνοντας το σχόλιό μου (10/10/10) υποθέτω ότι θα πρέπει να σε ενόχλησε η λέξη «παπαγάλισμα», αφού δεν βρίσκω τίποτα, έστω ακροθιγώς, επιλήψιμο. Όμως τον όρο τον χρησιμοποίησα, όπως πολλές φορές και για τον εαυτό μου, υποδηλώνοντας την αποστήθιση ή απλή αναπαραγωγή ενός κειμένου (π.χ. «δεν κατάλαβα το τάδε μάθημα και απλώς το παπαγαλίζω»). Κι αυτό το θεώρησα πάρα πολύ πιθανό λόγω του είδους και του μήκους του κειμένου με τις διακρίσεις του Γιόσα. Άλλωστε και για την όποια πιθανότητα παρανόησης (δικής μου ή δικής σου) ανακάλεσα και ζήτησα συγγνώμην. Επαναλαμβάνω το, «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις» είναι νόμος μου απαράβατος.
ε) Νομίζω ότι συμφωνούμε απόλυτα, αφού πιστεύω τα ίδια. Προφανώς το «χιλιάδες» είναι υπερβολή. Αποτελεί σχήμα λόγου και τίθεται εμφατικά για να καταδείξω ότι υπάρχει πλήθος αξίων και αυτοδικαίως δικαιουμένων τίτλων και τιμών, όμως ένας θα «κληρώνει» κάθε φορά και θα επικρατεί. Με επίφαση ανωτερότητος αλλά, στην ουσία, με σκοπιμότητες (συνήθως πολιτικές) και διαπλοκές. Για νέο σου φαίνεται ;
Όσο υψηλότερη η θέση κι όσο μεγαλύτερη η τιμή, τόσο περιπλοκότερη κι εντονότερη η διαπλοκή που την επιλέγει. Χρειάζονται τεράστια αποθέματα αφέλειας για να μην γίνει αυτό αντιληπτό (μεγαλύτερα απ’ όσα μου καταλογίζεις).
Η αποδοχή αυτών, για μένα, αποτελεί νομοτέλεια, (μία απ’ όλες), που έχω μάθει ν’ αντιμετωπίζω με ρεαλισμό (μην σπεύσεις να πεις μοιρολατρία, θα πέσεις έξω). Χωρίς ρομαντισμούς και ουτοπικούς δονκιχωτισμούς, ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΘΕΝΤΙΑ, γιατί θεωρώ ότι τέτοιες συμπεριφορές μας φουσκώνουν με ικανοποίηση αντίδρασης, αλλά δεν φέρνουν πρακτικό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων αλλά σε περιβάλλον απόλυτης σήψης και διαφθοράς. Και όλες οι προσπάθειες «δήθεν» αλλαγής στοχεύουν σε απλή αλλαγή φρουράς. Οι πάνω κάτω και οι κάτω πάνω ! Κι αντί να «φωνάζουν» οι μεν θα «φωνάζουν» οι δε ! Αυτό μου δείχνει η πείρα μου, που μπορεί και να λαθεύει.
Και πιστεύω, χωρίς να υποχρεώνω κανένα σε αποδοχή, ότι τον μόνο που μπορούμε να διορθώσουμε στη ζωή είναι ο εαυτός μας. Το ευκολότερο και το πιο πρόχειρο. Και το μόνο εφικτό! Ας αρχίσουμε απ’ εκεί!
Αν το καταφέρει ένας έκαστος, όλα θα γίνουν καλύτερα !
ΥΓ. Σε ευχαριστώ για τον διάλογο. Τον ευχαριέμαι. Μια όαση!
Φίλτατη, καλησπέρα.
AntwortenLöschenΠροσπερνώ «το στόλισμα», έχοντας συνηθίσει το ύφος και μπαίνω στο ζουμί.
α) Τα περί «αφέντη», κλπ τα εξήγησα στον «Ανώνυμο». Απλώς ανάτρεξε στο προηγούμενο σχόλιο.
β) Τα περί Πικάσσο σημαίνουν ότι. «Άλλο το δεν μ’ αρέσει κάτι (υποκειμενικό) και άλλο το ότι αυτό είναι για πέταμα (αντικειμενικό).
Απλούστατο. Απορώ για την απορία.
Σχετικότατο με το θέμα μας.
Όσο για τη «βούρτσα» ομοιοκαταληκτεί μέ ... άλλη λέξη!
γ) Πουθενά δεν ισχυρίστηκα ότι θέλεις να επιβάλεις τη γνώμη σου. Την ορμητικότητα σχολίασα και τον μηδενισμό του «αντιπάλου» και της «άλλης άποψης», οπότε η δική σου προβάλλει όχι σαν προσωπική θέση, αλλά σαν το μοναδικό και επιβεβλημένο θέσφατο.
Οι «Αυτών Μεγαλειότητες», όσοι νοιώθουν έτσι, δεν καταδέχονται να συζητούν διεξοδικά τις απόψεις τους. Τις επιβάλλουν! Γιατί «δεν καταδέχονται, …κλπ, κλπ».
Εγώ τα βάζω όλα κάτω, συζητώ χωρίς θυμό και προαπαιτούμενα και χωρίς επιθυμητή έκβαση του διαλόγου. Πολύ καταδεκτικός γιά "Αυτού
Μεγαλειότης"! Πισρεύω στο
"Ο διάλογος για τον διάλογο"! Διάλογος – αυτοσκοπός. Τα όποια αποτελέσματα, όταν, αν και ίσως, θα βγουν μόνα τους. Με τον καιρό και κατ’ ιδίαν.
δ) Για την ουσία τώρα. Τον Γιόσα και τα Νόμπελ γενικώς.
Ανέκαθεν, αλλά περισσότερο τώρα που η παγκοσμιοποίηση στένεψε ασφυκτικά τον πλανήτη όλα γίνονται με βάσει τα συμφέροντα (Οικονομία) και όπλο την διαπλοκή (Πολιτική) και γίνονται, πλέον,
απροκάλυπτα.
"Σου δίνω, μου δίνεις". Διαχρονική πρακτική που σήμερα γίνεται αισθητή εντονότερα.
Και βέβαια όλα κινούνται στη σφαίρα της συναλλαγής, του συμφέροντος, της σκοπιμότητας και εν τέλει του imperium! Ποιός αμφιβάλλει γι' αυτό.
Όμως ο, συλλήβδην, μηδενισμός και η κατεδάφιση των πάντων οδηγεί στο άλλο άκρο. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να χαθεί ένα «δίκιο» παρά να διεκδικηθεί με λάθος τρόπο. Θεωρώ ότι ο θυμός και η υπερβολή ανήκουν στον «λάθος τρόπο».
Στον Γιόσα τώρα, που μου τον καταλογίζετε, εσύ κι ο φίλος "Ανώνυμος", τουλάχιστον σαν στενό συγγενή που τον υπερασπίζομαι «με πάθος και φανατισμό»(!). Δεν ξέρω γι' αυτόν τίποτε περισσότερο από τα 3 βιβλία του που διάβασα και μου άρεσαν (Ο Πανταλέων και οι επισκέπτριες, μάλιστα, πάρα πολύ) και ότι είναι Περουβιανός. Μέχρις εκεί.
Οπωσδήποτε, για να πάρει το Νόμπελ σίγουρα συνείργησαν μηχανισμοί που δεν θα έκαναν το ίδιο για πάρα πολλούς άλλους. Αυτονόητο κι αυτό.
Όμως η επίγνωση της παραμέτρου αυτής (διαπλοκή)δεν είναι αρκετός λόγος για να τον πετάξουμε στα σκουπίδια, μαζί με το έργο του!
Δυστυχώς όμως,όλα πλέον, κινούνται στην σφαίρα του «φαίνεσθαι», των εντυπώσεων και της βοής.
Ανεξαρτήτως όλων αυτών, που αποτελούν μία κατεστημένη πραγματικότητα την οποία πρέπει να αποδεχτούμε και να κινηθούμε εντός της, η λογοτεχνία, οι καλές τέχνες, (κυρίως, λόγω της ευγένειας που εγκλείουν) αλλά και όλες οι ανθρώπινες ιδιότητες, ΠΙΣΤΕΥΩ, θα πρέπει να τίθενται αυθύπαρκτα και να χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο αυτοτελώς.
Θεωρώ βλακώδες αυτό που άκουγα παλιά. «Δεν μου αρέσει ο Θεοδωράκης επειδή είναι... αριστερός!» ή, ο Χατζηδάκις επειδή είναι ... δεξιός ! Ηλιθιότητες.
Ακόμη πιστεύω ότι και οι ανθρώπινες σχέσεις θα πρέπει να κινούνται κάπως έτσι. Κατεδαφίζοντας τα τείχη και τα φράγματα που, έντεχνα, υψώνουν οι «προπαγανδιστές» των διαπλοκών και των σκοπιμοτήτων που σπέρνουν πολώσεις και αντιπαλότητες και χτίζοντας γέφυρες συνεννόησης.
Πιστεύω ότι αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους, ιδίως στους δύσκολους καιρούς, είναι περισσότερα απ’ αυτά που τους χωρίζουν. Και πολύ ισχυρότερα! Και αυτά θα πρέπει να προτάξουμε.
Φεύγω από την κουβέντα που έχετε ανοίξει χωρίς να θέλω να την διακοψω και κάνω μια απλή παρατήρηση για την τελευταία πρόταση της ανάρτησης:
AntwortenLöschen"Σήμερα κάθε αντίθετος στην άρχουσα Τάξη, την τόπια ή την ξένη είναι τρομοκράτης και επικίνδυνος εγκληματίας".
Αυτό ίσχυε ανέκαθεν και εξακολουθεί να ισχύει, ανεξαρτήτως χρονολογίας και μορφή εξουσίας. Για όποιον αντιτίθεται είτε ιδεολογικά, είτε πρακτικά στην υπάρχουσα εξουσία, ονομάζεται προδότης, τρελός, επαναστάτης, κοινός εγκληματίας...
Ακόμα και η Αντιγόνη, την οποία κι ανέφερες, καταδικάζεται ως εγκληματίας επειδή δείχνει ανυπακοή στην εξουσία του Κρέοντα.
Σε ιστορικούς χρόνους, ο Σωκράτης καταδικάζεται για ασέβεια προς τους θεούς και διαφθορέας της νεολαίας, ο Τζορντάνο Μπρούνο καίγεται για τις ιδέες του ως υποκινητής επικίνδυνων ιδεών, ο Ρήγας Φεραίος καταδικάζεται ως "τρομοκράτης" της εποχής κ.ο.κ.
Φίλε Ορφέα,
AntwortenLöschenΣτο β) Τα περί Πικάσο: το κατάλαβα και γι αυτό σου λέω άλλο βούρτσες άλλο φούστες. Διότι μπορεί να μην σ αρέσει ο Πικάσο και γούστο σου και καπέλο σου, ΑΛΛΑ ΟΥΔΕΙΣ αμφισβητεί την αξία του, κάτι που δεν είναι το ίδιο με τον Γκιόσα.
γ) Νομίζω, ειδικά στον Δαρβίνο είχα μια μακροσκελή αιτιολογία, αλλά θέλεις να την αγνοείς. Για τον Γκιόσα είπα ότι απλώς είναι μάπα το καρπούζι. Και ΠΡΟΦΑΝΩΣ εδώ λέω τη γνώμη μου και οι εκφράσεις του στυλ: θα έλεγα κατά τη γνώμη αυτό ή το άλλο, είναι ο τρόπος έκφρασης του καθενός, γι αυτό πες τη δική σου γνώμη μαλακά ή άγρια και άσε τον άλλο να εκφράζεται ως βούλεται.
Στο δ) αφού δεν διαφωνείς με την ουσία, μη μου λες πώς να εκφράζομαι! Δικό μου καπέλο.
ΚΑΙ δεν υπάρχει συλλήβδην μηδενισμός κάνεις λάθος οικτρό.
Γράφεις «Πιστεύω ότι αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους, ιδίως στους δύσκολους καιρούς, είναι περισσότερα απ’ αυτά που τους χωρίζουν»
Δεν ξέρω! Στους δύσκολους καιρούς βγαίνουν κάτι σκουπίδια στην κορυφή και αναφύονται κάτι τέρατα της κόλασης, που ο θεός να σε φυλάξει. Μακάρι ν χεις δίκιο
Σήμερα έλαβα και το πακέτο σου. Το διαβάζω και το βρίσκω εξ ίσου καλό με την ζωή του Μάρκου Βαμβακάρη του Σκαμπαρδώνη.
@ Κοσμοναύτη,
AntwortenLöschenΜην απομονώνεις μια πρόταση, γιατί δεν θα βγάλεις το νόημα της ανάρτησης.
Πριν αναφερθώ στις προσωπικότητες που μας γράφεις, θα προσπαθήσω θα διευκρινίσω. Ο κινέζος (με αντιστασιακή δράση στην Κίνα) πήρε βραβείο ΕΙΡΗΝΗΣ από την επιτροπή Νόμπελ.
Ξεχνάμε προς το παρόν την ουσία, που θέλει το βραβείο αυτό να απονέμεται σε κάποιον που οι πράξεις του προωθούν την παγκόσμια ειρήνη και επικεντρωνόμαστε στο ζήτημα «αντίσταση»
Σύμφωνα με κάποια λογική (εγώ δεν δύναμαι να την αναγνωρίσω) η πράξη της αντίστασης σε ένα καταπιεστικό καθεστώς ισοδυναμεί με πράξη ειρήνης!
Και ρωτάω: Αναγνωρίζουν όντως οι Σουηδοί την πράξη αντίστασης ως πράξη ειρήνης, ή ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ;
Αν είναι το δεύτερο, τότε όλα τα Νομπέλ τα δίνουμε στα δικά μας παιδιά που λέει και ο ανώνυμος και με αυτό το χρώμα που παίρνει το ίδρυμα φανερώνει άλλο ένα διεφθαρμένο στοιχείο του παγκόσμιου κατεστημένου. Βλέπουμε δηλαδή μια προσπάθεια, να θέλει το σημερινό κατεστημένο να υποτάξει όλες τις ανθρώπινες εκδηλώσεις και δραστηριότητες του κόσμους μας, σε όλα τα επίπεδα, όπως λ.χ. επιστήμη, τέχνη, αλλά και αντίσταση στα δικά του πλαίσια, ακόμα και με κίνδυνο της πλήρης γελοιοποίησης και απαξίωσης του.
Στα επιμέρους:
Η Αντιγόνη, καταδικάζεται από τον Κρέοντα, (εκφραστής του κατεστημένου και της εξουσίας) αλλά τιμάται από τους Θεούς. Μάλιστα οι Θεοί εκφράζουν μέσω του Τειρεσία την δυσφορία τους για τα Έργα του Κρέοντα. Αλλά και ο χορός (η λαϊκή βούληση) αντιτίθεται στα έργα της εξουσίας.
«Αλλοίμονο Άρχοντα, αργά είδες το δίκιο»
Είναι σύμβολο της πάλης εξουσίας, συγγένειας, αρχέγονων νόμων και νέων κλπ. Άλλο θέμα δηλαδή.
Ο Σωκράτης καταδικάζεται επειδή πρόδωσε τη Δημοκρατία, μάλιστα οι δημοκρατικοί του είπαν να φύγει από την Πόλη, αφού τους θεσμούς της δεν δέχεται, αλλά αυτός προτίμησε να πιει το κώνειο.
Ο Μπρούνο είναι και αυτή μια άλλη ιστορία, ενάντια στο εκκλησιαστικό κατεστημένο και τέλος ο Ρήγας ήταν ένας επαναστάτης, που αναγνωρίστηκε απ όλους πλην των Τούρκων. Δεν μπαίνουν στο ίδιο τέντζερη με αυτό που εγώ περιέγραψα.
@ ORPHEAS 14/10/10 14:01
AntwortenLöschenΦίλτατε ORPHEAS,
Σ’ ευχαριστώ αφέντη μου. Μόνο ένας αφέντης μπορεί να ορίσει πότε ο διάλογος μπαίνει σ’ ένα πραγματικά πολιτισμένο «καλούπι». Σαν να μου πεις ότι από τι στιγμή που μπήκα στη κουβέντα, δεν ήμουν πολιτισμένος (ίχνος προσβολής, αλλά είναι προνόμιο του αφέντη) και εσύ κατάφερες να με βάλεις στο «καλούπι» (ίχνος αλαζονείας, άλλο προνόμιο του αφέντη).
α/ Από λεξικό:
αφέντης αρσενικό
1. ο ηγεμόνας
2. ο κυρίαρχος, ο κύριος
Ίσως να καταλάβεις καλυτέρα την κοινή λαϊκή χρήση του όρου με το παρακάτω χιουμοριστικό κείμενο:
Προγαμιαίο συμβόλαιο του Αφέντη
Σήμερον, την ....... και ώρα ..... οι ................. και ................. που στο εξής θα αποκαλούνται «Αφέντης» και «Γυναίκα», συμφωνούν και αποδέχονται τους κάτωθι όρους, προκειμένου να προχωρήσουν ομαλά, στην τελετή του αρραβώνα τους. Με το παρόν συμφωνείται ρητά ότι σε όλες τις περιπτώσεις οι κάτωθι όροι θα τηρούνται απαρεγκλίτως, από τα συμβαλλόμενα μέρη, και οποιαδήποτε παρέκκλιση θα δίνει αυτομάτως το ηθικό και πρακτικό δικαίωμα στον «Αφέντη» να διαλύσει τον αρραβώνα του.
Άρθρον 1ο
Το σπίτι διοικείται από τον «Αφέντη» και η «Γυναίκα» οφείλει να εφαρμόζει και να υποστηρίζει άνευ οιασδήποτε αντιρρήσεως, τις αποφάσεις και θέσεις αυτού.
Άρθρον 2ο
Οποιουδήποτε αιτήματος της «Γυναίκας» θα προηγείται έγγραφο request (θα εφοδιαστεί με έντυπα request ανάλογα των περιπτώσεων). Ο «Αφέντης» οφείλει να απαντά εντός τριών (3) μηνών το πολύ
Άρθρον 3ο
Η γκρίνια α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι. Η «Γυναίκα» οφείλει, τουλάχιστον όσες ώρες βρίσκεται στο οπτικό πεδίο του «Αφέντη», να είναι γλυκιά, χαμογελαστή και πρόσχαρη, πειθαρχώντας σε κάθε του απόφαση.
Άρθρον 4ο
Η «Γυναίκα» οφείλει να κρατάει το νοικοκυριό σε άριστη κατάσταση χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο της, ακόμα και σε βάρος της αναπαύσεώς της - και με τα μέσα που της παραχωρεί ο «Αφέντης» - προκειμένου να προσφέρει περιβάλλον καθαρό και όμορφο στον «Αφέντη».
Άρθρον 5ο
Οφείλει επίσης να προσφέρει φαγητό ημέρας στον «Αφέντη», σύμφωνα με τις οδηγίες και απαιτήσεις αυτού.
Άρθρον 6ο
Η «Γυναίκα» οφείλει να παραδίδει στον «Αφέντη» όλα τα χρήματα που βγάζει από τη δουλειά της, έχει δε το δικαίωμα να προτείνει άπαξ του τρόπου επένδυσης. Ο «Αφέντης» αποφασίζει σε διάστημα τριών (3) μηνών από την κοινοποίηση του αιτήματος της «Γυναίκας». Α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι ρητά και κατηγορηματικά στη «Γυναίκα» να κρίνει και κυρίως να επικρίνει τις επιλογές του «Αφέντη».
Άρθρον 7ο
Χειροδικία προς συμμόρφωση της «Γυναίκας» επιτρέπεται μόνον σε ειδικές περιπτώσεις και αφού γίνει προσπάθεια, από τον «Αφέντη», για χειραγώγηση με λεκτικό τρόπο. Οι ειδικές περιπτώσεις θα κρίνονται και θα αξιολογούνται πάντα κατά την κρίση του «Αφέντη».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschenΆρθρον 8ο
Η «Γυναίκα» τεκνοποιεί μόνο άρρενες. Ο τόπος και ο χρόνος εγκυμοσύνης αποτελεί θέμα το οποίο έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του «Αφέντη». Τα ονόματα των τέκνων επιλέγονται από τον «Αφέντη» κατά την απόλυτο κρίση αυτού. Η διαπαιδαγώγηση των τέκνων θα γίνεται σύμφωνα με τις οδηγίες του «Αφέντη».
Άρθρον 9ο
Κατά παράβαση του άνω άρθρου και προκειμένου να δοθεί και το όνομα ............... επιτρέπεται η τεκνοποίηση θηλαίος άπαξ.
Άρθρον 10ο
Ο «Αφέντης» έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να διατηρήσει ποικιλία στην ερωτική του ζωή συνευρισκόμενος κατά την απόλυτο κρίση αυτού, οποτεδήποτε, οπουδήποτε και με οποιανδήποτε ερωτική σύντροφο επιλέξει κατά προτίμηση.
Άρθρον 11ο
Η «Γυναίκα» οφείλει να είναι μ ο ν ο γ α μ ι κ ή εκπληρώνοντας όλες τις ερωτικές επιθυμίες του «Αφέντη» ακόμα και αν αυτές ξεπερνάν τα όρια του βίτσιου, δείχνοντας προθυμία και ευχαρίστηση.
Άρθρον 12ο
Απαγορεύεται ρητά τόσο η παρακολούθηση τηλεοπτικών προγραμμάτων όσο και η ακρόαση μουσικών ακουσμάτων μη εγκεκριμένων από τον «Αφέντη».
Άρθρον 13ο
Ο «Αφέντης» διατηρεί το δικαίωμα να τροποποιήσει ή να συμπληρώσει μ ο ν ο μ ε ρ ώ ς το παρόν συμφωνητικό, οποιαδήποτε στιγμή θεωρηθεί απαραίτητο από αυτόν.
Άρθρον 14ο
Η απόλυτη παραδοχή όλων των ως άνω όρων και από τους δύο συμβαλλομένους, αποτελεί αυτονόητη προϋπόθεση για την συνέχιση της διαδικασίας αρραβωνιάσματος των.
Οι συμβαλλόμενοι
..................... ...................
Τα «το κατά τη γνώμη μου» και τα «ειλικρινά, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω» είναι μια απόδειξη του χαρακτηρισμού που σου αποδίδω, δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις πως συμπεριφέρεται ο μη-αφέντης, ο κοινός άνθρωπος. Είναι προφανές ότι εκφράζεις τη γνώμη σου και όχι αυτής του γείτονα, ούτε της γυναίκας σου (για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρος γιατί η γυναικά μόνο μέσω του αφέντη επιτρέπεται να εκφραστεί δημοσίως).
β) «Επίσης ισπανικά, ξαναλέω, δεν σκαμπάζω γρι.»¨τι το ξαναλές; αφού είπαμε ότι κανένας από τους δυο δεν γνωρίζει ισπανικά, και τι σχέση έχουν τα ισπανικά με τη Μοσάντο, αφού σου είπα ότι είναι αμερικανική εταιρία;
δ) Για τα περί «πάθους» ήρθε η ώρα να το πάρω πίσω, για να μη χαλάσω την ευτυχία του αφέντη.
Η λέξη «παπαγάλισμα» μπορεί επιπλέον να ερμηνευτεί αλλιώς και έχει έντονη φόρτιση στη σημερινή εποχή, «τα παπαγαλάκια του πασοκ». Και στις δύο περιπτώσεις εκλαμβάνονται προσβλητικά όταν δεν δόθηκε αφορμή, αλλά αφέντης είσαι, σε σεβόμαστε και σ’ αγαπάμε.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
AntwortenLöschenΑπό το σχόλιο σου 10/10/10, που το ξαναέψαξες, αντιγράφω:
- Φαίνεται πως ο γενικός σημερινός παραλογισμός σε επηρεάζει σε βαθμό που να μπερδεύεις το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ με το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ.
Είμαι λοιπόν εξ’ αρχής επιρρεπής στο «σημερινό παραλογισμό», η οπαδός του, και μάλιστα τόσο πολύ που να μπερδεύω το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ με το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. Αυτό, με το καλημέρα!
- Η, κατά τα κρατούντα σήμερα, μηδενιστική προδιάθεση είναι όλοι "σκάρτοι" και "τενεκέδες", είναι τουλάχιστον βεβιασμένη, απερίσκεπτη και οπωσδήποτε λανθασμένη. Μόνο το ότι ζούμε σε περίοδο γενικής αμφισβήτησης των πάντων αιτιολογεί τέτοιες μηδενιστικές τοποθετήσεις.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, αν βγάλουμε όλους αυτούς "μηδενικά", σκέψου που θα πρέπει να κατατάξουμε τους πραγματικά ασήμαντους ! Σε τέτοιες εποχές αποκτά αξία η ήρεμη σκέψη κι η νηφάλια απόφαση.
Είμαι λοιπόν εξ’ αρχής και μηδενιστής.
Αυτά, μεταξύ άλλων, είναι χαρακτηρισμοί η υπονοούμενα που απευθύνονται σε κάποιον άγνωστο χωρίς τη παραμικρή αφορμή (αφού δεν είχα καν μιλήσει) ονόμασα ίχνη προσβολής (υποκειμενικό αίσθημα) και επιθετικότητας (για τους ίδιους λόγους, αλλά αντικειμενικά).
Έδωσα μετέπειτα τόπο στην οργή, χωρίς να αναιρέσω, δίνοντας και τον λόγο.
Παρ’ όλο αυτό, επιμένεις. Ο λόγος είναι ότι είσαι αφέντης, έτσι συμπεριφέρονται οι αφέντες, από ορισμό, ότι ισχύει για αυτούς δεν ισχύει για τους άλλους αλλά οι άλλοι πρέπει να το καταλάβουν και να το δέχονται.
Το κατάλαβα, το δέχομαι, σε σέβομαι και έτσι μπορεί να γίνει συζήτηση.
Αντικειμενικά όμως η γενική συμπεριφορά αυτή είναι μια μορφή απαξίωσης του συνομιλητή, μιας και χρησιμοποιήσεις συχνά τη λέξη.
ε) και φτάνω επιτέλους στη ταμπακιέρα.
Αφού συμφωνούμε (κρίμα για το διάλογο) δεν έχω να προσθέτω τίποτα.
Για το νέο στοιχείο που εισάγεις: «τον μόνο που μπορούμε να διορθώσουμε στη ζωή είναι ο εαυτός μας.».
Τον εαυτό μας τον δημιουργούμε, τον διαμορφώνουμε με αναγκαίες προσαρμογές. Διακρίνω στη άποψη σου κάποια δόση ερμητισμού, κάποια άρνησης συμμετοχής στα κοινά που δεν ταιριάζει με το διάλογο που κάναμε και το ΥΓ σου παρακάτω. Μήπως κάνω λάθος;
ΥΓ Με το καραβάνι μου πέρασα λοιπόν από την όαση σου. Σου έφερα φρέσκα νέα από τη χώρα, μου χάρισες νόστιμους χουρμάδες, τα είπαμε, από το πάθος σε απάλλαξα. Άξιος αφέντης όμως, του σεραγιού σου τη πόρτα δεν με άνοιξες και τις παλλακίδες σου δεν γνώρισα. Και έτσι τις γυναίκες σου να δέρνεις δεν το ξέρω. Την ange-ta να προσέχεις, μη σου βγει το όνομα...
Φίλε "Ανώνυμε", καλημέρα και καλή εβδομάδα.
AntwortenLöschenΆργησα να σου απαντήσω γιατί, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας την απάντηση σου ομολογώ πως πολύ λίγα κατάλαβα!
Όμως μου άρεσε πάρα πολύ το "προγαμιαίο συμβόλαιο"!
Ελπίζοντας στην αναδρομική του ισχύ, δεδομένου ότι με απεικονίζει σαφώς και με χαρακτηρίζει πλήρως, ζήτησα από την κ. Ευρυδίκη να το υπογράψουμε, έστω μετά από 42 χρόνια, για να κατοχυρώσουμε και τυπικά και να βάλουμε, επί τέλους, σε μιά τάξη μιά κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι ατύπως και χωρίς να το έχουμε συνειδητοποιήσει τόσα χρόνια. (Κάτι που και ο προσφιλής μας κ. ΓΑΠ προσπαθεί να κάνει γιά όλη την χώρα).
Λοιπόν μην εκπλαγείς, όπως εγώ ο αφελής αφέντης που κόντεψε να μου έρθει κόλπος, ξέρεις τι μου απάντησε;
Αφού με κοίταξε φιλύποπτα, για να δει αν μιλάω σοβαρά, και αφού βεβαιώθηκε γι' αυτό, μου είπε να πάω να κοιταχτώ σε γιατρό!
Φοβάμαι ότι εννοούσε ψυχίατρο!
Προς στιγμήν σκέφτηκα να την αρχίσω στις σφαλιάρες (κάτι που θα έπρεπε, κατ' εφαρμογήν των όρων του συμβολαίου, να έχω κάνει προ μισού αιώνος) αλλά μετά σκέφτηκα πως δεν με νομιμοποιεί το συμβόλαιο, αφού δεν έχει, εισέτι, υπογραφεί!
Εφ' ω και κάνω υπομονή. Να πέσουν πρώτα οι υπογραφές και μετά θα δεις κ. Ευρυδίκη πόσα απίδια βάνει ο σάκος!
Όσο για το "την ange ta να προσέχεις μην σου βγει το όνομα" τι εννοείς πάλι; Μπερδεμένο μου μοιάζει.
Εγώ το καταλαβαίνω κάπως έτσι.
"Να την προσέχω για να μη μου βγεί το όνομα πως δεν την προσέχω"!!
Όμως σε διαβεβαιώ ότι και την προσέχω και την αγαπώ! Αφεντάδικα, πάντα!!!
@ ORPHEAS 12:17
AntwortenLöschenΟρφεύς και Ευρυδίκη, υποθέτω ότι θα έχεις δει την ταινία Orfeo Negro του Marcel Camus.
Ούτε η Ευρυδίκη σε αναγνωρίζει ως αφέντη, φαίνεται να είμαι ο μόνος.
Ας είναι.
Εύχομαι να αποφύγετε τις οχιές της Mira.
Καλή εβδομάδα να έχεις.
@ anonymous,
AntwortenLöschenΈπειδή γνωρίζω τον Ορφέα, σε δαβεβαιώ οτι ουδόλως ανήκει σ αυτη την κατηγορία των αφεντάδων.