Σιβερτ (sievert γράφεται sv) είναι μονάδα μέτρησης ραδιενέργειας και δηλώνει την επίδραση που έχει η έκθεση ζωντανού οργανισμού σε ραδιενέργεια. Σχετίζεται με την μάζα του υλικού, πάνω στο οποίο επενεργεί.
Μπεκερέλ, (Becquerel γράφεται Bq) μονάδα μέτρησης ραδιενέργειας και δηλώνει πόσο ενεργό είναι ένα υλικό. Συγκεκριμένα μετράει τις σχάσεις ανά δευτερόλεπτο.
Γκρέϊ (Gray γράφεται gv) μονάδα μέτρησης ραδιενέργειας και αυτή, μετράει την ένταση της ακτινοβολίας
Βάρβαρος, είναι αυτός που μιλάει ακαταλαβίστικα. Δηλαδή ο αλλοδαπός ξενόγλωσσος. Εξ ού και βαρβαρότητα, δηλαδή η γη των βαρβάρων!
Τέλος του λεξικού, ότι καταλάβατε, καταλάβατε!
Σύμφωνα με την διεθνή νομολογία, ένας οργανισμός θεωρείται ότι δεν κινδυνεύει αν εκτεθεί σε 2 με 3 χιλιοστά σιεβερτ το χρόνο, ή όπως συνηθίζεται να γράφεται: msv/year.Το όριο αυτό είναι 20 για τους εργαζόμενους σε πυρηνικά εργοστάσια. Πριν το 2001 ήταν 50. Μόνο στην Γερμανία 350.000 άτομα εκτελούν ετησίως μετρήσεις ακτινοβολίας.
Ποσοτική επίδραση της ακτινοβολίας:
1. Έκθεση οργανισμού σε 1 sv έως 6 sv προκαλεί εμετό, πυρετό, τριχόπτωση, αστάθεια.
2. 5 sv έως 20 sv προκαλεί σοκ και αιμορραγία
3. Πάνω από 20 προκαλεί τον θάνατο μετά από 2 μέρες.
Δείτε παραπάνω τον πίνακα της διαρροής ακτινοβολίας στην Φουκουσίμα από την αρχή του ατυχήματος. Ο άξονας Υ (κάθετος) αναγράφει την ακτινοβολία σε μικρά sv την ώρα. Αν διαιρέσετε δια του 1000 θα έχετε την μέτρηση σε msv/ώρα. Οπότε καταλαβαίνετε ότι η συνεχιζόμενη έκθεση των ανθρώπων στο εργοστάσιο έχει ξεπεράσει τα όρια κατά πολύ.
Σήμερα η ανθρωπότητα ανακηρύσσει την βαρβαρότητα ως την μέγιστη των αρετών. Αντί όλοι οι ηγέτες να μαζευτούν και να σκεφτούν με σοβαρότητα που οδηγούν τον πλανήτη, ανοίξανε άλλο ένα μέτωπο αίματος, σφαγής και μόλυνσης, αφήνοντας την Ιαπωνία στην τύχη της!!!
Αίσχος σας καθίκια!!
Τον πίνακα θα τον βρείτε εδώ, είναι επίσημα στοιχεία της υπηρεσίας μετρήσεων ραδιενέργειας της Γερμανίας
.jpg)
Είναι μεγάλο για σχόλια αλλά το αντιγράφω από το βιβλίο "η πολιτιστική τρομοκρατία των dead Kennedys",Koμμούνα/κοινωνικά κινήματα,μετάφραση Κ.Αποστολίδης,1987:
AntwortenLöschenMinamata= η τραγική κατάσταση του κόλπου της Μιναμάτα στην Ιαπωνία , ήρθε στο φως με δραματικό τρόπο το 1953, αλλά ακόμα επηρεάζει τον τοπικό πληθυσμό.Στα 1950 ,η Ιαπωνία, όπως κι άλλες εκβιομηχανισμένες χώρες, είχε μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη χημική βιομηχανία, και ένα από τα βασικά προϊόντα της (που χρησιμοποιούνταν στην κατασκευή των πλαστικών ρητινών και άλλων ενώσεων όπως είναι η οκτανόλη και το φθαλικό διοκτύλιο) ήταν μια χημική ουσία που λέγεται ακεταλδεϋδη.Η ζήτηση ήταν πολύ μεγάλη.Η παραγωγή τριπλασιάστηκε μέσα σε οκτώ χρόνια και η πόλη της Μιναμάτα άνθησε εξαιτίας της ανάπτυξης του χημικού εργοστασίου της.Εκείνη την εποχή, η τυπική μέθοδος παραγωγής ακεταλδεϋδης, αφορούσε τη χρήση του θειικού υδραργύρου σαν καταλύτη.Τα απόβλητα αυτής της διαδικασίας που γινόταν μέσα στο εργοστάσιο της Μιναμάτα διοχετεύονταν τελικά μέσα από ένα κανάλι στο κέντρο της πόλης.
Εκείνο που τότε κανένας δεν ήξερε- και που χρειάστηκαν 10 χρόνια για να αποδειχτεί-ήταν ότι ο θειικός υδράργυρος μετατρεπόταν σε μια θανατηφόρα ένωση, το μεθυλικό υδράργυρο, και ότι εκατοντάδες τόννοι αυτής της ουσίας συσσωρεύονταν στα νερά του κόλπου της Μιναμάτα καθώς και στα σώματα των ψαριών του.Τα πρώτα ανησυχητικά δείγματα εμφανίστηκαν το 1953, όταν οι γάτες εκείνης της περιοχής άρχισαν να συμπεριφέρονται σαν λυσσασμένες.Μερικές μάλιστα σκοτώνονταν πέφτοντας στη θάλασσα.Πριν περάσει πολύς καιρός, τα συμπτώματα της δηλητηρίασης εμφανίστηκαν και στους ανθρώπους.Τα πρώτα συμπτώματα-παράλυση των χεριών, διαστολή της κόρης του ματιού-άρχισαν να γίνονται κοινό θέαμα.Έπειτα εμφανίστηκαν σοβαρές περιπτώσεις ανεξήγητης εγκεφαλικής βλάβης.Αυτή ήταν η αρχή μιας πραγματικής επιδημίας.Σαράντα πέντε άνθρωποι πέθαναν και άλλοι εβδομήντα, οι περισσότεροι παιδιά, έμειναν φριχτά σακατεμένοι σ' όλη τη ζωή.Δεν υπάρχει γνωστό αντίδοτο στη δηλητηρίαση από υδράργυρο.
Στην αρχή, και για μερικά χρόνια αργότερα, το χημικό εργοστάσιο δεν αναλάμβανε την ευθύνη για ό,τι συνέβαινε.Ακόμα και όταν πια ήταν ολοφάνερο ότι ένα προϊόν της διαδικασίας παρασκευής της ακεταλδεϋδης ήταν μια εξαιρετικά τοξική ουσία του υδραργύρου, η εταιρεία συνέχισε να λειτουργεί όπως πριν.Και όταν υποβλήθηκαν μηνύσεις και έγιναν οι δίκες, η διαμάχη συνεχίστηκε χωρίς συμβιβασμό.Τελικά, η εταιρεία αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων , να παραδεχτεί την ευθύνη της και να τροποποιήσει τις μεθόδους της.Τα αποτελέσματα όμως της μόλυνσης εξακολούθησαν να υπάρχουν.Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, είχαν επίσημα εξακριβωθεί στην περιοχή του κόλπου κάπου 500 περιπτώσεις δηλητηρίασης από υδράργυρο.Ανεπίσημες εκτιμήσεις τοποθετούν αυτούς που είναι ακόμα σε κίνδυνο στην τάξη των 1000 μέχρι 10.000.Οι αριθμοί δεν μας προκαλούν μεγάλη έκπληξη γιατί κάπου 200.000 άνθρωποι έτρωγαν ψάρια από τον μολυσμένο κόλπο της Μιναμάτα.
Αnge-ta, όλα αυτά λίγα χρόνια μετά την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.Από το παραπάνω γεγονός βγάζουμε πολλά συμπεράσματα που έχουν σχέση με τις αξίες που υπηρετούμε διαχρονικά!Σε χαιρετώ.
Καλησπέρα φίλε Γιάννη,
AntwortenLöschenΣ ευχαριστώ για το μεγάλο σχόλιο, που είναι σαν σχολείο.
Διαβάζω τώρα το βιβλίο "Φάκελος Μονσατο" Εκεί να δεις τέτοιες ιστορίες φρίκης! Να δεις διαπλοκή κρατους και δικαιοσύνης.
Δεν μπορώ να σκεφτώ, τι μέρες θα μας ξημερώσουν.....