Η θάλασσα τότε και σήμερα

Ένας έμπορός πάει να πουλήσει σύκα στην Ύδρα. Πάνω στα Τσελεβίνια αγριεύει η θάλασσα και βουλιάζει το πλοίο μαζί με τα σύκα.

Ο έμπορος κάθεται μετά από καιρό με έναν ψαρά και χαζεύουν την ήρεμη θάλασσα.

«ωραίος καιρός για ψάρεμα» λέει ο ψαράς για να πάρει την απάντηση του έμπορα: «α, αν η θάλασσα είναι τόσο ωραία, έχει πάλι όρεξη για σύκα»

Φαίνεται όμως, ότι η μαριόλα δεν έχει μόνο όρεξη για σύκα, όπως τόσο γλαφυρά μας γράφει ο Αίσωπος, αλλά και για ανθρώπους!

1550, λίγα χρόνια μετά την λεηλασία της Ρώμης από τον γερμανικό αυτοκρατορικό στρατό. Η ρότα του πλοίου είναι προς τους Άγιους τόπους. Στο δρόμο του την πέφτει ο αρχιπειρατής Τουργκούτ του Χαϊραντίν, του γνωστού και ως Μπαρμπαρόσα. Ο Τουργκούτ διαλέγει αυτούς που μπορεί να πουλήσει για σκλάβους και τους υπόλοιπους τους σφάζει. Τα κεφάλαια τα μαζεύει σε ένα σακί, τα αλατίζει για να τα διατηρήσει και τα πάει πεσκέσι στον Αφέντη του Αλγερίου.


Ε, σήμερα έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά!


Πάλι καλά δηλαδή και ας πούμε προς το παρόν…..