Σύνοδος κορυφής για την κριση των τροφίμων

Στη πρώτη ανάρτηση αναφέραμε το λογο που πέντε εταιρείες θέλουν να ρίξουν σε όλες τις αγορές του κόσμου τα μεταλλαγμένα προϊόντα. Αδιαφορώντας πλήρως για τους κινδύνους που εγκυμονούν, όχι μόνο για την υγεία των ανθρώπων, αλλά και για όλη την βιόσφαιρα, επιδιώκουν με κάθε μέσο που διαθέτουν να τα επιβάλλουν με τη βία.

Στην δεύτερη αναφέραμε το τρόπο παρασκευής τους, και θίξαμε μόνο επιγραμματικά πόσο επικίνδυνα είναι αυτά τα παιγνίδια.

Το θέμα είναι τεράστιο και δεν τελειώνει με τρεις ή δέκα τρεις αναρτήσεις, όχι μόνο γιατι είναι εξειδικευμένο, αλλά κυρίως γιατι αγκαλιάζει όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της σημερινής φιλελεύθερης παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας.
Αγκαλιάζει τους διεθνείς και εθνικούς θεσμούς, την επιστημη, τη παιδεία, τη δημοκρατία, την ελευθερία της σκέψης και του τύπου, την τρομοκρατία της άρχουσας τάξης, την δικαιοσύνη, τη διαφάνεια, την διαφθορά, τον πλούτο και τη φτώχεια, την αξία της ζωής, την δύναμη και τη δόξα του μικρού, ανόητου, μεθυσμένου ανθρωπάκου.

Είμαι πια βέβαιη, ότι η τεχνολογία των μεταλλαγμένων έχει αρπάξει τον πολιτισμό μας με μια δολερή δαγκάνα, που κανείς και τίποτα δεν θα μπορεί πια να τον σώσει.

Τη κρισιμότητα του θέματος κάνει ανάγλυφη και κάποιος άλλος σκεπτόμενος, κτυπώντας άλλες πόρτες. Πόρτες που θα έπρεπε, αν υπήρχε κάποια ελπίδα για το κόσμο μας, να έχουν ανοίξει διάπλατες στις συγκλονιστικές του επισημάνσεις!

Ας ακούσουμε εμείς τουλάχιστον αυτές τις επισημάνσεις αφού τα άλλα αφτιά έχουν βουλώσει:

Στις 3 - 5 Ιουνίου συναντήθηκαν στη Ρώμη, οι εκπρόσωποι της FAO, για να συζητησουν την κρίση των τροφίμων.

Την επομένη της έναρξης αυτης της συνόδου κορυφής, ο Carlo Petrini επιδίδεται σε μια στυφή κριτική της Οργάνωσης των Ηνωμένων Εθνών για τη διατροφή και τη γεωργία.

Μέσα στις στήλες της Republica, ο ιδρυτής της κίνησης Slow Food κατηγορεί την FAO επειδή δεν έχει επιτύχει τους στόχους που η ιδία η οργάνωση είχε θέσει. Το 1996, είχε τη φιλοδοξία να μειώσει μέχρι το 2015 τον αριθμό των 800 εκατομμύριων θυμάτων του υποσιτισμού στον κόσμο. Σήμερα τα θύματα αυτά ανέρχονται σε 850 εκατομμύρια και η παρούσα τροφική κρίση κινδυνεύει να τα αυξήσει εύκολα κατά άλλη μια εκατοντάδα.
Ο Petrini αναρωτιέται εξάλλου, μήπως αυτή η σύνοδος κορυφής είναι μία ευκαιρία να αναρωτηθούμε για την χρησιμότητα των δαπανηρών μέγα-οργανώσεων όπως η FAO ή η πολύ γενναιόδωρη Παγκόσμια Τράπεζα και αν χρειάζεται μια ριζική αλλαγή των υπεύθυνων και των μέσων για να αντιμετωπιστεί η πείνα στο κόσμο.

Ο γαστρονόμος κατηγορεί επίσης την FAO

διότι κάλεσε ως κύριους συνομιλητές της συνόδου αυτής «τις πολυεθνικές εταιρείες που παράγουν σπόρους και λιπάσματα και που ελέγχουν τις περισσότερες αγορές τροφίμων».Φαίνεται να είναι οι μόνες που δεν παρατήρησαν την κρίση και είναι οι πρώτες, αν όχι οι μοναδικές που αποκομίζουν κέρδη απ’ αυτήν. Ορίστε λοιπόν ποιούς συνομιλητές επέλεξε ο γενικός διευθυντής της FAO, Jacques Diouf, κατηγορεί ο Petrini:

«οι παραγωγοί μεταλλαγμένων οργάνων, οι παραγωγοί σπόρων, οι παραγωγοί junk food (ανθυγιεινό φαγητό), αυτοί που αναγκάζουν τις τροφές να κάνουν χιλιάδες χιλιόμετρα, πιστοί σύμμαχοι της Μεγάλης Διανομής, καθημερινή ερωμένη της τροφής μας".

«Η σύνοδος κορυφής θα περατωθεί μ’ ένα μεγάλο τηλεμαραθώνιο για την χρηματοδότηση λίγο-πολύ εξαιρετικών ή λίγο-πολύ επειγόντων επεμβάσεων» ειρωνεύεται ο Petrini, «μπορεί κανείς να στοιχηματίσει με βεβαιότητα ότι τα μεταλλαγμένα θα προωθούνται σαν πανάκεια κατά παντός κακού: φωνές ήδη υψώνονται για αύξηση της παραγωγής – πράγμα που προϋποθέτει μια μαζική χρήση εντομοκτόνων και μια αύξηση των πωλήσεων σπόρων. Ήδη εφαρμοσμένες λύσεις αλλά χωρίς αποτελέσματα.

«Στην πραγματικότητα, δηλώνει ο Petrini,

μία συγκροτημένη λύση συνίσταται στο πέρασμα σε

ο ι κ ο λ ο γ ι κ ή και β ι ο λ ο γ ι κ ή γεωργία,

αποκεντρωμένη, δημοκρατική και συλλογική. Μη ελεγχόμενη από τις πολυεθνικές και εφαρμοσμένη σε μικρή κλίμακα, όπως κάνουν οι αγρό-οικολόγοι και οι παραδοσιακές αγροτικές κοινωνίες.

Οι τελευταίες άσκησαν μια διαρκή γεωργία, βασισμένη στις αρχές της διαφοροποίησης, της συνέργειας και της ανακύκλωσης, όπως αυτή ασκείται εδώ και χιλιετίες. Η λύση, είναι ένα δίκτυο τοπικών οικονομιών που γνωρίζει να συνδυάζει καινοτομία και παράδοση. Αυτές οι πρακτικές έχουν αποδείξει ότι είναι πιο αποτελεσματικές από τις μονοκαλλιέργειες που προορίζονται για εξαγωγές ή για βιοκαύσιμα. Δεν επηρεάζουν το κλίμα, επιτυγχάνουν την μείωση των εκπομπών CO2 και ξαναδίνουν εμπιστοσύνη σ’ αυτούς που καλλιεργούν την γη παρότι δεν έχουν δικαίωμα έκφρασης στις συνόδους κορυφής όπως αυτής της Ρώμης: . Το γεγονός ότι αυτοί αποτελούν 80% των 850 εκατομμυρίων λιμοκτονούντων αποτελεί μια κραυγαλέα αδικία.

Η πείνα στο κόσμο, όχι μόνο δεν θα μειωθεί με τα μεταλλαγμένα, αλλά θα επιδεινωθεί δραματικά και πολύ γρήγορα σαν την πανούκλα θα αρπάξει και τα πλούσια κράτη.

Η κραυγή αντισταθείτε, θα είναι ένας αχνός ψίθυρος που θα σκεπάσει η βουή της επερχόμενης θύελλας