Montag, 10. April 2017

Ανοιξιάτικη καλημέρα με Edith

Διάβασα ένα συγκλονιστικό Αρθρο στο Courier International,
αλλά πλην σας καταθλίψω, ας τραγουδήσουμε μαζί,
αυτό το τόσο γλυκο τραγουδάκι της μεγάλης ντίβας!!!

Εdith Piaf: Τι χρειάζεται η αγάπη



-Τι χρειάζεται η αγάπη?
-Η αγάπη δεν εξηγείται
είναι αυτη που είναι.

-Η αγάπη μας κάνει να υποφέρουμε

- Η αγάπη μας δείνει χαρά
και με δάκρυα στα μάτια
είναι υπέροχα

- Η αγάπη κάνει τον ένα να υποφέρει

-Ακόμα και όταν χάνεις
η αγάπη σου αφηνει μια γευση μελιού
η αγάπη είναι αιώνια

-Οταν όλα θα έχουν τελειώσει
σου αφήνει μια θλίψη

-Οταν σήμερα όλα θα μοιάζουν θλιβερά
αύριο θα σε γεμίζουν χαρά

-Αν κατάλαβα καλά
χωρίς τις χαρές και τις θλιψεις της αγάπης
εζησες για τίποτα

-Αλλά εσύ είσαι ο τελευταίος
Εσύ είσαι ο πρώτος
Μαζί σου είμαι καλά
Είσαι αυτό που ήθελα
Εσένα θ αγαπώ πάντα
Αυτό είναι η αγάπη



A quoi ça sert l'amour ?
On raconte toujours
Des histoires insensées.
A quoi ça sert d'aimer ?

L'amour ne s'explique pas !
C'est une chose comme ça,
Qui vient on ne sait d'où
Et vous prend tout à coup.

Moi, j'ai entendu dire
Que l'amour fait souffrir,
Que l'amour fait pleurer.
A quoi ça sert d'aimer ?

L'amour ça sert à quoi ?
A nous donner d' la joie
Avec des larmes aux yeux...
C'est triste et merveilleux !

Pourtant on dit souvent
Que l'amour est décevant,
Qu'il y en a un sur deux
Qui n'est jamais heureux...

Même quand on l'a perdu,
L'amour qu'on a connu
Vous laisse un goùt de miel.
L'amour c'est éternel !

Tout ça, c'est très joli,
Mais quand tout est fini,
Il ne vous reste rien
Qu'un immense chagrin...

Tout ce qui maintenant
Te semble déchirant,
Demain, sera pour toi
Un souvenir de joie !

En somme, si j'ai compris,
Sans amour dans la vie,
Sans ses joies, ses chagrins,
On a vécu pour rien ?

Mais oui ! Regarde-moi !
A chaque fois j'y crois
Et j'y croirai toujours...
Ça sert à ça, l'amour !
Mais toi, t'es le dernier,
Mais toi, t'es le premier !
Avant toi, 'y avait rien,
Avec toi je suis bien !
C'est toi que je voulais,
C'est toi qu'il me fallait !
Toi qui j'aimerai toujours...
Ça sert à ça, l'amour !...

9 Kommentare:

  1. Εμένα τώρα γιατί με κατέθλιψε η αισιοδοξία εκείνης της εποχής;

    AntwortenLöschen
  2. Άσχετο: από...δική μου ατζαμωσύνη, χάθηκε το τελευταίο μου post (ο πανηγυρικός για την 25η Μαρτίου στο Α.Π.Θ.) μαζί με το σχόλιο σου, για το οποίο και σε εθχαριστώ. Τη θέση του κ. Διαμαντούρου για τη δημιουργία του (Νεο)ελληνικού κράτους δεν τη γνωριζω. Πού έχει δημοσιευθεί;
    Σέυχαριστώ επίσης και για την ευγενική σου φροντ΄θδα να με προφυλάξεις από τον virus!

    AntwortenLöschen
  3. Γιατι Greg μου συνδέεις την αγάπη με τα πρώτη νιότη!
    Αλλά, γιατι η δεύτερη νιότη να μην είναι γεμάτη αγάπη; Γι αυτό σου λέω, το πρωϊ που θα ξυπνάς να τραγουδάς στη γυναίκα σου ενα γλυκό τραγούδι και τότε θα δεις τον κόσμο en rose

    Quand elle me prend dans ses bras: elle me parle tout bas,: Je vois la vie en rose.....ta ta ta ta ta

    AntwortenLöschen
  4. @ Ph malingoudis,
    καλησπέρα κύριε καθηγητά μας!
    Μάλλον εκφράστηκα λάθος.

    Είναι η διδακτορική του Διαμαντούρου με τίτλο " Οι απαρχές της συγκρότησης σύγχρονου κράτους στην Ελλάδα 1821 - 1828".

    Σ αυτο χωρίζει τον "ελληνικό κόσμο"
    (θεωρεί ότι είναι λαθος να μιλάει κανείς για Ελλάδα) σε έλληνες της αλλοδαπής, της διασποράς όπως το λέει και έλληνες του εσωτερικού.
    Θεωρεί ότι η εθνική συνείδηση δημιουργηθηκε μετά την επανάσταση, ενώ συνηθως είναι αντιστροφα, ως εισερχόμενο προϊόν απο τους έλληνες της αλλοδαπής, οι οποίοι είχαν κάποια "τεχνιτή" εθνική συνείδηση λόγω επιρροής απο τον διαφωτισμό.
    Επίσης θεωρεί τον βυζαντινό κόσμο ξένο με τον αρχαίο πολιτισμό, γιατι ο βυζαντινός πολιτισμός δεν είναι ορθολογικος σε αντιθεση με τον αρχαίο.
    Αυτά θυμάμαι, γιατι το βιβλίο το διάβασα πριν 5 χρόνια.
    Οξεία κριτική ασκεί ο Καραμπελιας στο βιβλίο του χιλια ενιακόσιαεικοσιδυο. Ο Καραμπελιάς υποστηρίζει, ότι ο Διαμαντούρος βγάζει το αυθαίρετο συμπέρασμα της μη υπαρξης εθνικής συνείδησης, διαγράφοντας - από άγνοια επι τούτου - όλες τις εξεγέρσεις που έγιναν πριν το 1821 και οι οποίες είχαν εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτηρα.
    Αν δεν κάνω λάθος αυτη τη θέση του Διαμαντούρου έχει εντερνηθει και η Ρεπούση στο περιβόητο βιβλίο της Ανιστορίας, με τα χίλια λάθη και τα χίλια ανέκδοτα.

    AntwortenLöschen
  5. @ Ph malingoudis,

    Την ομιλία σας την έχω αποθηκεύσει στο σκληρό μου!
    Καταπληκτική, ειδικά η αναφορά των ποιητών.
    Αυτο το ποίημα του Πούσκιν, συγκλονιστικό!!!

    AntwortenLöschen
  6. Στην αγάπη δεν ταιριάζει η λέξη "νιότη" ... περισεύει...
    Πάντα "χρειάζεται η αγάπη"
    Είναι απαραίτητο στοιχείο της ζωής
    όπως ο αέρας, το νερό, το φως ...
    Κι η Πιάφ πάντα επίκαιρη ...
    Καλή σου βδομάδα ...

    AntwortenLöschen
  7. @ side21,

    έτσι ακριβώς!!!!

    AntwortenLöschen
  8. ανζετάκι, είμαι τόσο κακόκεφη, που δε διαβάζω σχεδόν τίποτα.
    μα τον τίτλο για αγάπη τον διάβασα, άρα εδω να σε ευχαριστήσω για την αγάπη που μου δείχνεις και τη φιλία με την οποία με τιμάς.
    σου εύχομαι να καλλιεργείς στον κ΄πο της καρδιάς σου ατυά τα ευώδη φυτά, με τα πράσινα φύλλα, και τα πανώρια λουλούδια. η άνοιξη εκεί μέσα μπορεί να επεκταθεί πολύ, και στο εύχομαι, με όλη μου την καρδιά.
    φιλιά πολλά σε όλους.

    AntwortenLöschen
  9. Ανθάκι μου εγώ στη θέση θα ήμουνα σε χειρότερα χάλια.
    Δεν έκανα τίποτε για σένα, γιατι είχα τη φίλη μου απο την Θεσαλονίκη, που την είχα κάνει χρυση να έρθει να μείνει μαζί μας για λίγο και άν την άφηνα θα νόμιζε ότι την ένοιωθα βάρος.
    Να όμως τα κατάφερες, όπως πάντα άλλωστε! Κάνε λίγη υπομονη και θα περάσουν όλα. Δεν σου τηλεφωνώ για να μην ενοχλώ!
    Σε φιλώ πολύ!

    AntwortenLöschen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...