Χιροσίμα - Ναγκασάκι

Το μικρό παιδί – The little boy.
Ένα τέτοιο ονοματάκι δόθηκε στο πακέτο που φορτώθηκε στο αεροπλάνο Enola Gay και πέταξε μερικές χιλιάδες μίλια μακριά από τις ακτές της Αμερικής, στην Χιροσίμα στις 6/8/1945 και ενώ ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είχε λήξει.
Αυτό το μικρό παιδί φόνευσε από την στιγμή που η ανεξέλικτη αλυσωτή αντίδραση μετέτρεψε ένα μικρό ποσό μάζας σε ενέργεια, σύμφωνα με τον τύπο

E= mc2 (όπου Ε: ενέργεια, υπό μορφή θερμότητας και θανατηφόρας ακτινοβολίας που παραμένει ενεργή μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά την έκρηξη, m: η διασπώμενη μάζα
c: η ταχύτητα του φωτός, 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο).

90.000 άτομα ακαριαία, άλλα 110.000 τις επόμενες ημέρες και άλλα 40.000 τα επόμενα χρόνια.

Το ερώτημα που πέφτει βαριά στο τραπέζι της ανθρωπότητας είναι ο ρόλος που έπαιξαν οι τόσο μεγάλοι επιστήμονες και ήταν όντως πολύ μεγάλοι, όταν άνοιγαν ένα τέτοιο παράθυρο στο κόσμο του ολέθρου.
Για μένα, είναι ένοχοι ενός εγκλήματος, που παρόμοιο δεν απαντιέται σε καμιά άλλη κοινωνία και σε καμία άλλη εποχή!
Καμία καταδίκη τους δεν είναι ικανή να γυρίσει πίσω το ρολόι της γης!

Ένας από τους πρωταγωνιστές αυτού του εγκλήματος, ο Oppenheimer είπε:

"Κάναμε την δουλειά του διάβολου και επιστρέψαμε στις αληθινές μας ασχολίες Ο Οππενχάϊμερ, στα επόμενα χρόνια μετά τη ρήψη των βομβών στην Χιροσίμα και μερικές μέρες αργότερα στο Ναγκασάκι, πέρασε από στρατιωτική δίκη, γιατί καθυστέρησε με διάφορες κωλυσιεργίες την κατασκευή της βόμβας υδρογόνου.

Από τη στιγμή αυτή και μετά, οι δύο τότε αντίπαλες δυνάμεις ΗΠΑ και ΕΣΣΔ θα επιδοθούν σε μια κούρσα εξοπλισμών, που μόνο παντελώς παράφρονες μπορούσαν να σκεφτούν.
Κατά το έτος 1980, το οπλοστάσιο των δύο αυτών χωρών διέθετε σε αποθέματα 10 τόνους ΤΝΤ ανά κάτοικο των χωρών τους και της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης.

Η αδρανοποίηση αυτού του υλικού θα χρειάζονταν μερικούς αιώνες, προγραμματισμένης και αδιάκοπης εργασίας.

Οι σκέψεις για μια τέτοια σωτήρια πράξη, είναι μάλλον όνειρο θερινής νύχτας!
Το πρώτο βίντεο το διάλεξα, παρότι είναι στα γερμανικά, γιατί είναι σεμνό. Η αυθεντικότητα του δεύτερου, με τον Oppenheimer να απολογείται, αμφισβητείται.
Παραταύτα είναι συγκλονιστικός!