1000 χρόνια Κυπρος

Ο παρακάτω Χάρτης  είναι μάλλον πιο πρόσφορος για να κατανοήσει κανείς το Κυπριακό.

Το Ισραήλ, σε 60 μόνο χρόνια κατάφερε, από τη μια χούφτα χώμα, που του έδωσαν οι μεγάλες νικήτριες δυνάμεις, μετά το Β’ΠΠ, όχι μόνο να απελευθερωθεί από τον ασφυκτικό κλοιό των Παλαιστινίων, αλλά να τους περικυκλώσει πλήρως.
Οι Σταυροφόροι το 1099 κατάφεραν να διώξουν τους Άραβες - Σελτζούκους από την Ιερουσαλήμ, μόνο και μόνο γιατί  μέσω της Κύπρου δέχτηκαν  τόσο  προμήθειες όσο και    στρατιωτική υποστήριξη από την Αυτοκρατορία. Αν οι Φράγκοι δεν είχαν προσηλωθεί στο ξήλωμα της Αυτοκρατορίας, πράγμα που το πέτυχαν το 1204, δεν θα έφευγαν ποτέ από εκείνα τα μέρη. Η Αίγυπτος σήμερα θα ήταν χριστιανική, (η  4η Σταυροφορία, πριν εκτραπεί, είχε στόχο την Αιγυπτο, η οποια ήταν τότε σε πολύ αδύναμη θέση) Η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν Ισταμπούλ, και ίσως να μην είχαν σφαγεί περί τα 80 εκατομμύρια Ινδιάνοι, καθόσον δεν θα υπήρχε λόγος να βρεθεί νέος δρόμος για το μετάξι.
Να σημειώσουμε ότι, οι Εβραίοι τότε ήταν φίλοι με τους Άραβες (αφού έχουν την ίδια σημιτική προέλευση και οι δύο μεγάλες αυτές φυλές) και εχθρικοί τόσο προς τους Φράγκους όσο και προς τους Βυζαντινούς.

Όταν το 1291 οι Μαμελούκοι Τούρκοι κατακτούν την Άκρα και τελικώς σβήνουν όλη την Ουτρεμέρ, δηλαδή όλα τα Φραγκικά Βασίλεια στην Μέση Ανατολή, οι εναπομείναντες Φράγκοι βρίσκουν καταφύγιο στην Κύπρο, στην οποία θα παραμείνουν μέχρι την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς το 1571.
Η Κύπρος λοιπόν, έχει υψίστη ζωτική σημασία για τις δυτικές δυνάμεις, ή ναυτικές δυνάμεις όπως πολύ σωστά κατονομάζει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος στο τελευταίο βιβλίο του, "Η Κύπρος στο στόχαστρο". Χωρίς την Κύπρο, πρώτο - πρώτο το Ισραήλ κινδυνεύει να καταποντιστεί από τις μουσουλμανικές δυνάμεις, χωρίς να έχει πού να κρυφτεί! Για τις υπόλοιπες ναυτικές δυνάμεις παραμένει ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, που θα υποστηρίζει με κάθε μέσο τις πετρελαϊκές εταιρείες.


Να επιστρέψουμε λοιπόν στην συνθήκη της Λωζάννης, στην οποία οι Τούρκοι δήλωσαν ότι δεν έχουν καμία απαίτηση επί της Νήσου και στην συνθήκη του Λονδίνου, στην οποία οι Βρετανοί έπεισαν τον Εθνάρχη Καραμανλή να δεχτεί όχι μόνο ότι οι Τούρκοι έχουν και παραέχουν αξιώσεις στην Νήσο, αλλά καταγράφονται μαζί με τους Άγγλους ως εγγυητές για της ασφάλεια της!

Αυτοί οι εγγυητές Βρετανοί και Τούρκοι και μάλιστα με αυτή την σειρά, με την θλιβερή ανοχή της τρίτης εγγυήτριας δύναμης (της Ελλάδας) θα είναι οι δολοφόνοι της Κύπρου από την Συνθήκη του Λονδίνου μέχρι σήμερα.

Έκανα αυτή την ιστορική αναδρομή, μέσα στην χιλιετία που πέρασε, για να καταλάβει κανείς τι διακυβεύεται στην Κύπρο.

Σκεφτείτε, ότι πριν 1000 χρόνια κανείς δεν είχε μεγάλη σκοτούρα για να κρατήσει τα εδάφη της Μέσης Ανατολής, καθώς το πετρέλαιο ήταν άγνωστο.

Το γιατί σήμερα εκεί στα πνιγμένα από Πετρέλαιο εδάφη, θαλασσινά και μη, γίνεται το έλα να δεις, δεν χρίζει περεταίρω ανάλυσης.

Σήμερα, λοιπόν παίζεται στο Μεγάλο Βουνό της Γενεύης, το τελευταίο σενάριο του θανάτου της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι παίχτες σταθεροί και με τα ίδια χαρακτηριστικά από το 1955:
Προδοτική ελληνική ηγεσία, αρπαχτικότατα των δήθεν εγγυητριών δυνάμεων και επιπρόσθετα εθελόδουλη κυπριακή ηγεσία.
Τι αλλάζει; Ίσως οι Τούρκοι να μην δεχτούν να χάσουν την κυριαρχία του 12%, παρότι τους παραχωρείται το 100% του νησιού, γιατί ξέρουν – αυτό που προσποιείται ότι δεν ξέρει η Ελληνική και Κυπριακή ηγεσία - ότι δηλαδή αυτή η παραχώρηση δεν είναι γι αυτούς αλλά για τους Βρετανούς, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.