Αραβική Άνοιξη, όπως λέμε "μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά μαύρη και στα λαγκάδια

Ποτέ δεν πίστεψα στην λεγόμενη Αραβική Άνοιξη. Την χλεύασα από την πρώτη στιγμή! Όλα έδειχναν ότι θα ήταν ένα ιστορικό πισωγύρισμα. Πίσω στις μαύρες εποχές του άγριου φονταμενταλισμού, που έγινε η αιτία να καταστραφεί ο πολιτισμός της Ανατολής.

Τι απέγινε η αρχαία Αίγυπτος, η Περσία, ο Βυζαντινός πολιτισμός που είχε αφήσει όλα τα λουλούδια ν’ ανθίζουν; Τι απέγινε από όλα αυτά; Τα σκέπασε όλα ο μαύρος πέπλος της μπούργκας.

 Σήμερα, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Η Δύση μετράει τα λεφτά των τραπεζών, βουλιάζει την μια Δυτική οικονομία μετά την άλλη και αφήνει τον ισλαμισμό να επιβάλλεται! Απούσα παντελώς από την επερχόμενη λαίλαπα!

 Όσο για την δυτική διανόηση; Γιορτάζει κάθε μέρα του κώλου της τα εννιάμερα!
Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε:



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

  Ο Νάσερ λέει:
Το 1953, πραγματικά θέλαμε να συνεργαστούμε μαζί με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, για να γίνουν λογικοί άνθρωποι. Συνάντησα τον υπεύθυνο τους. Καθίσαμε και παρουσίασε τις απαιτήσεις του. Τι είπε; Ξεκίνησε λέγοντας:

«Πρέπει να επιβάλλεις το πέπλο στην Αίγυπτο, να απαιτήσεις κάθε γυναίκα να φοράει το πέπλο όταν βγαίνει στο δρόμο».
 Το κοινό έσκασε στα γέλια, αχ τι ωραίο αστείο!
Ο Νάσερ κάνει μια αστεία κίνηση με το χέρι του, σαν να λέει «Άντε να τα βρεις με αυτούς τους μουρλούς!». Κάποιος φωνάζει: «να το φορέσει ο ίδιος!», το γέλιο διπλασιάζεται…

 Ο Νάσερ συνεχίζει: Του απάντησα: «Αν το έκανα αυτό, θα ήταν μια επιστροφή στις ημέρες του Αλ-Χακίμ bi-Amr Αλλάχ (στο ενδέκατο αιώνα), ο οποίος απαγόρευε στις γυναίκες να βγαίνουν την ημέρα! (Γέλια). Κατά τη γνώμη μου, ο καθένας θα πρέπει να παραμείνει ελεύθερος για τις επιλογές του».
 Μου λέει:
«Εσύ είσαι ο κυβερνήτης, εσύ αποφασίζεις».

 Του απαντώ: «Κύριε, η κόρη σας είναι στην ιατρική σχολή, δεν φοράει πέπλο. (Γέλια). Αν εσείς δεν είστε σε θέση να υποχρεώσετε μια κοπέλα να φορέσει το πέπλο, μάλιστα τη δική σας κόρη, πώς θα μπορούσα εγώ να υποχρεώσω 10 εκατομμύρια Αιγύπτιες γυναίκες να το φορέσουν;;!»
(Έκρηξη γέλιων στο ακροατήριο).

 50 χρόνια αργότερα, δεν γελάμε πλέον καθόλου με αυτές τις ιστορίες μαντίλας και πέπλου… Gally – JSSNews

Πηγή 

Οταν οι «αφ’ υψηλού» νουθετούν τον «λαό»

Διαβάζοντας παλιές αναρτήσεις μου διαπίστωσα ότι περιορίζομαι στην καθημερινότητα της Ελληνικής πραγματικότητας και έχω αφήσει πίσω πλείστα άλλα θέματα, όπως το προσφιλές μου θέμα του περιβάλλοντος.

Ωστόσο, πώς να πάει κανείς παραπέρα, όταν διαπιστώνει καθημερινά αυτήν την κατάρρευση της πατρίδας του;  Διάβασα σήμερα το Αρθρο του Κούρτοβικ και δεν άντεξα στον πειρασμό να μην το αναδημοσιέυσω!

«δεν γουστάρω άλλο κήρυγμα

και νουθεσίες

για μούλτι κούλτι μαλακίες». 

Του Δημοσθένη Κούρτοβικ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Στην οδό Αιόλου, στην πρόσοψη ενός από τα παλιότερα αθηναϊκά νεοκλασικά, ένα πανό που έχει αναρτήσει η συμπαθής ομάδα των Atenistas ειδοποιεί με μεγάλα τυπογραφικά ψηφία τον περαστικό ότι «Στέκεσαι στο Ξενοδοχείο "Βύρων"». Ακολουθεί ένα μακροσκελές κείμενο, που μας πληροφορεί ότι το κτίριο οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1830, ότι λειτούργησε για τουλάχιστον έναν αιώνα ως ξενοδοχείο, ότι φιλοξένησε πιθανώς τον Οθωνα κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Αθήνα, ότι στέγασε για ένα διάστημα το αστρονομικό και μετεωρολογικό παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.λπ. κ.λπ.

Πάνω σ' αυτό το κείμενο, ένα χέρι έχει γράψει με τεράστια κόκκινα γράμματα, που το καλύπτουν από πάνω ώς κάτω: «Αντε ρε, αλήθεια;».

Αμέσως σού έρχεται να πεις ότι έχεις μπροστά σου άλλη μια περίπτωση βανδαλισμού (έστω έμμεσου αυτή τη φορά) κατά ιστορικού μνημείου, από εκείνες που τείνουν να γίνουν ενδημικές στην Αθήνα. Ε, λοιπόν, εδώ αυτή είναι μόνον η μισή αλήθεια! Γιατί η βέβηλη επέμβαση είναι η ειρωνική απάντηση στην πρόκληση που εκτοξεύεται από το πανό, τόσο με την επιδεικτική παρουσία του όσο και με το πομπώδες, δασκαλίστικο ύφος του κειμένου, προπαντός της εισαγωγής, ύφος που μοιάζει να μη θέλει να πληροφορήσει αλλά να θαμπώσει και να εκβιάσει έναν περιδεή θαυμασμό.

Βρίσκω ειλικρινά συγκινητικές τις πρωτοβουλίες των Atenistas και τις υποστηρίζω όσο μπορώ. Αλλά στον παράξενο «διάλογο» που αποτυπώνεται σ' αυτή τη γωνιά της Αιόλου βλέπω μια εμβληματική εικόνα του πραγματικού χάσματος που χωρίζει τις περίφημες δύο Ελλάδες, την «Ελλάδα του εκσυγχρονιστικού πνεύματος» και την «οπισθοδρομική Ελλάδα», μια προβολή των πραγματικών όρων που καθορίζουν τη σύγκρουση των δύο κόσμων και που είναι, δυστυχώς, πιο σύνθετοι, πιο αμφίσημοι απ' όσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε αυτές οι δύο ετικέτες.

Γιατί οι νουθεσίες, η κριτική, οι εκκλήσεις που απευθύνει η «εκσυγχρονιστική» πολιτική, επιχειρηματική, κοινωνική ή πνευματική ελίτ της χώρας στον «λαό» για αλλαγή νοοτροπίας, για την αδήριτη ανάγκη περισσότερων θυσιών, για τον θανάσιμο κίνδυνο απομόνωσης από την Ευρώπη κ.λπ. γίνονται συνήθως μ' ένα αφ' υψηλού ύφος, με μια κραυγαλέα ρητορική που δίνει την εντύπωση πως θέλει μάλλον να παραλύσει από φόβο τους αποδέκτες (και μέσα στη σκοτοδίνη αυτού του φόβου να κρύψει ίσως κάτι) παρά να τους πείσει και να τους δραστηριοποιήσει θετικά. Είναι ένας λόγος που, έτσι αισθάνομαι πολλές φορές κι εγώ ο «εκσυγχρονιστής», εξωθεί σε μια απάντηση του τύπου «Αντε ρε, αλήθεια;». Πολύ περισσότερο όταν εκπέμπεται από ανθρώπους που, στην πλειονότητά τους, δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους ούτε ένα τσιμπηματάκι της κρίσης που συνθλίβει κοινωνικά στρώματα ασθενέστερα από το δικό τους.

Αλλά μήπως είναι διαφορετικός ο «προοδευτικός» λόγος της Αριστεράς; Ας πάρουμε τη στάση της στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Το ίδιο από καθέδρας ύφος, την ίδια ηθικολογική κατήχηση δεν ακούμε, όταν εκπρόσωποι αυτού του χώρου απευθύνονται σε πολίτες που βλέπουν την όποια περιουσία τους να καταστρέφεται, τη γειτονιά τους και το κέντρο της πόλης τους να έχουν γίνει αδιάβατα γκέτο, την ίδια τη ζωή τους ν' απειλείται, για να τους ζητήσουν κατανόηση, ανοχή, σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων (που έχουν μόνον οι άλλοι); Tην ίδια υποψία δεν έχουμε άραγε ότι μιλούν εδώ άνθρωποι που δεν ζουν καθημερινά, δεν έχουν καν αντικρίσει ποτέ από κοντά αυτή την ερεβώδη πραγματικότητα; Το ίδιο «Αντε ρε, αλήθεια;» δεν μας έρχεται να ξεστομίσουμε ως απάντηση στις μονότονες, δακρύβρεχτες αναφορές στα πάθη των «προσφύγων» (μια ταμπέλα που λες κι εξαγιάζει όποιον τη φοράει και τον τοποθετεί υπεράνω κάθε μομφής), τις βαρύγδουπες υπομνήσεις των δικών μας υποχρεώσεων απέναντί τους; Σκέφτονται ποτέ όλοι αυτοί οι αδιάβροχοι και αεροστεγείς κατηχητές τις δικές τους ευθύνες για το πράγματι ανατριχιαστικό θέριεμα της Χρυσής Αυγής;

Και η καλλιτεχνική ελίτ μας; Που τόσο της αρέσει να φαντάζεται ότι αυτή είναι ο γλυκός πυρήνας της καραμέλας που σερβίρει η υποκρισία των πολιτικών περί του πολιτισμού ως βαριάς βιομηχανίας μας; Με «πολιτιστικά γεγονότα» περισσότερο κοσμικά παρά πολιτιστικά, με «πειραματισμούς» περισσότερο εξεζητημένους (και κακόγουστους) παρά πρωτότυπους, με «παρεμβάσεις» περισσότερο σκανδαλοθηρικές παρά αληθινά αιρετικές, αντάμα όλα αυτά με τη θεσιθηρία, τις κολακείες προς τους διοικούντες, τη νοοτροπία του επιδοματισμού, τάχα δεν μας προκαλεί και αυτή η ελίτ να σαρκάσουμε «Αντε ρε, αλήθεια;» όποτε εξαπολύει σαν πυροτεχνήματα στον ουρανό της κρίσης, ζητώντας να μας καταπλήξει, τα προκάτ και σχεδόν πάντοτε ανούσια ή τετριμμένα μηνύματά της;

Δύο Ελλάδες, εντάξει. Το έχω πει κι εγώ επανειλημμένα, ως έκφραση της διχοτομίας ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες με διαφορετική κουλτούρα και προσανατολισμό, όλες όμως προϊόντα της ίδιας ιστορίας, της ιστορίας τούτης 'δώ της χώρας. Αλλά βλέποντας, ειδικά σήμερα, πώς η μία πλευρά, αυτή που ακόμα αισθάνομαι πως βρίσκεται πιο κοντά στις δικές μου ανησυχίες, μιλάει στην άλλη, έχω συχνά την εντύπωση αγέρωχου άποικου που νουθετεί καθυστερημένους ιθαγενείς. Και με τέτοιους όρους πολύ λίγες ελπίδες υπάρχουν ν' αλλάξει κάτι ριζικά στην πατρίδα μας, όσες διευκολύνσεις και αν μας κάνουν ο Ντράγκι και η Μέρκελ. Πώς να συγκλίνει η Ελλάδα με την υπόλοιπη Ευρώπη, όταν δεν μπορεί να συγκλίνει με τον εαυτό της;

Σουλεϊμαν και Μπαρμπαρόσα

Ο Σουλεϊμαν ο Α"

Το παρακάτω σχόλιο για τον Σουλεϊμάν Α΄ είναι από τον Porta Aurea. Το κατέθεσε στο σάϊτ του Αρδην:

Μετά την άλωση της Ρόδου, στα 1522, κατά παραβίαση της συνθήκης παράδοσης στους Τούρκους, οι τελευταίοι, όπως αναφέρει σύγχρονος της άλωσης, «με τη βία μπήκαν στα σπίτια του καστέλλου και της πόλης, άρπαξαν ό,τι μπορούσαν και ό,τι ήθελαν, κακοποίησαν και χτύπησαν τους φτωχούς χριστιανούς, και πολλούς ανάγκασαν με ραβδισμούς να κουβαλούν σαν δούλοι τα δέματα με τα ίδια τα πράγματά τους… Και αφού πια έκλεψαν και λεηλάτησαν τα σπίτια, όσο τους άρεσε, μπήκαν μέσα στις εκκλησίες· εκεί άρπαξαν κι έσπασαν και σύντριψαν τις εικόνες, τα αγάλματα του Εσταυρωμένου, της Παναγίας και όλων των άλλων αγίων, ρίχνοντας τα κομμάτια στους δρόμους και στον βόρβορο. Έπειτα πήγαν στο αναρρωτήριο και στο Νοσοκομείο, όπου οι δυστυχισμένοι οι άρρωστοι, και έκλεψαν όλα τα κεραμεικά και τα ασημικά, …Εκεί με απανθρωπιά μεγάλη και πιο πολύ με βάρβαρη ωμότητα σήκωσαν τους δυστυχισμένους άρρωστους και πληγωμένους από τα κρεββάτια τους, τους έδειραν και τους πέταξαν έξω από το νοσοκομείο· έριξαν επίσης από τις στοές του δεύτερου πατώματος κάτω έναν ιππότη, που είχαν βρη πληγωμένο, ο οποίος αμέσως έμεινε στον τόπο. … Στην πόλη, έπειτα, κακοποίησαν μερικές γυναίκες και εβίασαν πολλές παρθένες και κοπέλλες της παντρειάς. Συνέλαβαν με την βία όλους τους Τούρκους, που είχαν βαπτιστή, και με τις γυναίκες και τα παιδιά τους τούς έστειλαν στην Τουρκία… Οι Τούρκοι με ξεχωριστή φροντίδα έψαχναν να βρουν και να πετύχουν τους ομοεθνείς τους χριστιανούς, γιατί θεωρούσαν μεγάλη ασέβεια, ιεροσυλία υπερβολική και αφόρητη προσβολή για το έθνος τους, να έχει γίνη ένας Τούρκος χριστιανός»

Σε επιστολή του μητροπολίτη της τουρκοκρατούμενης Ρόδου, Ευθυμίου, προς τον Πάπα (4-6-1528) διαβάζουμε «Δεν μπορούμε να υπομείνουμε πια περισσότερο χρόνο την έσχατη σκλαβιά και την αθλιότητα, μέσα στην οποία βρισκόμαστε· δεν μπορούμε πια να ανεχθούμε να βλέπουμε τις σκληρότατες περιφρονήσεις που κάθε μέρα γίνονται σε βάρος αυτού του δυστυχισμένου και αξιοδάκρυτου λαού. … Εμείς βέβαια είμεθα πρόθυμοι να την [ζωή μας] προσφέρουμε και την έχουμε έτοιμη να την θυσιάσουμε για τη σωτηρία και την ελευθερία αυτού του λαού»

Ανώνυμη πηγή γύρω στα 1533 «μιλεί γα τα δεινά των χριστιανών, για τις αβανίες που αποβλέπουν στον εξισλαμισμό τους, για το σκληρό παιδομάζωμα, για την επίδραση και αυτού στον εξισλαμισμό και για τους φόρους που δεν είναι τόσο ελαφροί, όπως συνηθίζεται να λέγεται, γιατί, εκτός από το χαράτσι που είναι ένα δουκάτο και το πληρώνει κάθε άρρενας πάνω από 15 ετών, εκτός από τη δεκάτη στο κρασί και τα 2/15 στα δημητριακά, τους φόρους στα μικρά ζώα κ.λπ., υπάρχουν και οι έκτακτοι, που επιβάλλονται για την ετοιμασία στόλου (αγορά πίσσας, στουπιού, πανιών κ.ά.) ή για την οργάνωση εκστρατείας, οι αγγαρείες και οι ποικίλες άλλες επιβαρύνσεις, που είναι τόσο βαρύτερες, όσο μακρύτερα από την έδρα του σουλτάνου ζουν οι χριστιανοί…. Γενικά η τουρκική τυραννία, γράφει επιγραμματικά ο συντάκτης του υπομνήματος, μεταβάλλει “την μορφή του ανθρώπου, μπορεί να πη κανείς, κάνοντάς τον ν’ αλλάξη την γλώσσα, τους νόμους και τα ήθη και την ψυχή σε σκληρότητα και δίψα του αίματος”»

ο Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα

Στην πολιορκία της Κέρκυρας στα 1537 ο Μπαρμπαρόσσα (διαβόητος πειρατής που ο Σουλεϊμάν του έδωσε πολλά αξιώματα και τον έκανε μέχρι αρχιναύαρχο) «κατέστρεψε το χωριό Ποταμός, δυο μίλια μακριά από την πόλη. Ο σύγχρονος Τούρκος ιστορικός Χατζή Κάλφα ανεβάζει τα λεηλατημένα χωριά έξω από την Κέρκυρα σε 140»

«Σκορπισμένοι οι Τούρκοι στρατιώτες έξω από την πόλη και σε όλο το νησί, αρπακτικοί και μανιασμένοι, αιχμαλώτιζαν, λεηλατούσαν, έβαζαν φωτιές, βίαζαν γυναίκες, έσφαζαν αλύπητα παιδιά και γέροντες, άρπαζαν ζώα, κατέστρεφαν ναούς, μοναστήρια, αγροικίες, ερήμωναν αγρούς και κήπους… Τρία ημερόνυχτα κράτησε η πυρκαϊά στα προάστεια. Τίποτε δεν έμεινε όρθιο… Από τις σκληρές αυτές δοκιμασίες γλύτωσαν μόνον οι χωρικοί που είχαν καταφύγει μέσα στο φρούριο Άγγελος, που βρισκόταν στην δυτική παραλία επάνω σε βραχώδες τοπίο»

«Ύστερα από την αποτυχία της Κερκύρας ο σουλτάνος με τις πεζικές του δυνάμεις επιστρέφει στην Αδριανούπολη, ενώ ο στόλος του πλέοντας προς Ν. πυρπολεί την Πάργα, λεηλατεί τους Παξούς, την Κεφαλληνία, όπου σκλαβώνει πάνω από 13.000 κατοίκους, παραπλέει την Ζάκυνθο, και την νύχτα αιχμαλωτίζει πάνω από 100 αγρότες… κατακαίει την μονή του Σωτήρος στις Στροφάδες, αποβιβάζει αγήματα στα Κύθηρα..και σκλαβώνει 7.000 κατοίκους από το κάστρο του Αγίου Δημητρίου»

«Ο Χαϊρεδδίν Μπαρμπαρόσσα μετά την ερήμωση των Κυθήρων παραπλέει τα νότια και ανατολικά παράλια της Πελοποννήσου, προσβάλλει την Αίγινα και ύστερα από τριών ημερών πολιορκία, στις 24 Οκτωβρίου, κυριεύει την οχυρή πρωτεύουσα του νησιού, την Παλιαχώρα. Οι άνδρες του λεηλατούν, καίουν, καταστρέφουν, σφάζουν τους άρρενες και σέρνουν στην καταισχύνη και αιχμαλωσία 4.708 γυναικόπαιδα, για να τα πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης»

Κατά την άλωση της Πάρου «από τους 6.000 περίπου κατοίκους, οι γέροι σφάζονται, οι νέοι ρίχνονται στις γαλέρες ως κωπηλάτες και τα γυναικόπαιδα γεμίζουν τα χαρέμια ή τις τάξεις των ατζέμ και ίτς ογλάν»

«Γενικά από την εκστρατεία του αυτή ο Μπαρμπαρόσσα μετέφερε 18.000 αιχμαλώτους στο ναύσταθμο της Κωνσταντινουπόλεως και στα ναυπηγεία του Κερατίου και της Νικομηδείας. Όπως γράφει ανώνυμο χρονικό: «Άρας πλήθη ανδρών τε γυναικών έφερν εν τη πόλει μετά κατέργων. Γέγονε γαρ εν αυτοίς νόσος λοιμική τοσαύτη, ως μη δύνασθαι τους ζώντας θάπτειν τους θνήσκοντας. Έρριπτον γαρ αυτούς εν τη θαλάσση και ην ιδείν τας ακτάς των αιγιαλών νεκρών σωμάτων πεπληρωμένας»».

Αναμένονται λοιπόν τα ποσοστά τηλεθέασης σε Ρόδο, Κέρκυρα, Αίγινα, Πάρο, Κύθηρα και αλλού.

Η κυβερνώσα Αριστερά

Καιρό είχα να διαβάσω ένα τόσο καυστικό κείμενο για τον Κυρ -  Φώτη.

Για τον κύριο αυτόν, με το μειλίχιο ύφος και τα μετρημένα λόγια (μου έφερναν στο μυαλό τον «ηγεμόνα εκ δυτικής Λιβύης»  του Μεγάλου Είρωνα ποιητή μας) δεν έτρεφα ποτέ καμιά ιδιαίτερη εκτίμηση. 

Έφυγε από την Αριστερά γιατί του ξίνιζε ο Τσίπρας. Παιδάκι ο ένας, ώριμος ο άλλος, πού να τα βρούν.

Ο ένας πήρε την Ρεπούση και ο άλλος τη Δούρου.  Ο πρώτος τα κατάφερε να μπλεχτεί στα φουστάνια της εξουσίας και να παριστάνει την γλάστρα. Ο άλλος το παίζει Ρουβάς. Τι να πεις; Έτσι που καταντήσαμε αυτή η αριστερά μας πάει γάντι.

Ναυάγια κάθε μορφής

Οι λεκτικές επινοήσεις του κυρίου Φώτη !!!

Είναι γεγονός ότι εκείνο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς στον μειλίχιο Πρόεδρο της Νοικοκυρεμένης Αριστεράς, είναι το ότι πάλεψε πολύ ο άνθρωπος μέσα στον ωκεανό της ελληνικής γλώσσας για να ανασύρει κάθε φορά την αρμόζουσα λέξη στην οφιοειδή ευελιξία του κόμματος του.       Ξεκίνησε από την ερασιτεχνικής αλιείας προερχόμενη απαγκίστρωση η οποία και τον ωφέλησε τα μάλα γιατί αρκετοί συμπατριώτες μας κόντρα προς την εδώ πρακτική που οι ερασιτέχνες ψαράδες δεν απαγκιστρώνουν ζωντανό ούτε και γύλο, πίστεψαν το αντίθετο για τους πιστωτές μας επηρεασμένοι ίσως από ανάλογα ντοκυμαντέρ διαφήμισης δολωμάτων που παίζει ο σκάϊ αργά.

Μετά τις εκλογές η αλιευτική λέξη μετατράπηκε σε επιμήκυνση που δεν ερχόταν και σε μεγάλη αντίθεση με την προκάτοχο της γιατί ευθέως παρέπεμπε σε ξετύλιγμα πετονιάς που ούτε το ψάρι σκοτώνει αλλά ούτε και αρνείται τελείως μια μελλοντική δυνατότητα απαγκίστρωσης.

Τα πράγματα, όμως, άρχισαν να μπλέκουν δραματικά όταν ο απρόσεκτος στις εκφράσεις του Στουρνάρας μίλησε για εφεδρεία, μια λέξη ...φτου κακά για τη δημάρ.

Έκαναν πως δεν κατάλαβαν και στην αρχή χρησιμοποίησαν την ηπιότερης διαβάθμισης διαθεσιμότητα   αλλά όταν αντιλήφθηκαν ότι ο διαθέσιμος μπορεί να είναι και της καρπαζιάς, προσέφυγαν στην ευπρεπή και ελκυστική συνταξιοδοτική ωρίμανση η οποία όμως θυμίζει εποχές παροχών και δεν πείθει. 

Για να έρθει τέλος  εκείνο το "είμαστε αντίθετοι προς κάθε έννοια οριζοντιότητας εκτός και αν αυτή συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα ανάπτυξης" με τις δυο τελευταίες λέξεις να παραπέμπουν στο πιο σύντομο ανέκδοτο της εποχής και να βγάζουνε πολύ γέλιο!

Το κείμενο από τον φίλο Ναβαρίνο.    

Αρρώστιες παλιές και σύγχρονες

Οι σφαγές επί Τουρκοκρατίας ήταν αδιάκοπες

Τέτοιου είδους είναι αυτές οι θανατηφόρες αρρώστιες, η μία από το μέρος της Ανατολής και η άλλη από το μέρος της Δύσης: σαν δύο μεγάλα σκοτάδια και κολασμένες συννεφιές κατασκέπασαν και σκοτείνιασαν σχεδόν όλη την Οικουμένη και, το κυριότερο, δεν απέμεινε υγιές σώμα και φωτεινό μέρος, παρά μια ελάχιστη ξαστεριά ανάμεσα στις δύο συννεφιές για να λάμπει ο ήλιος και αυτός όχι καθαρός αλλά μισός λαμπερός και μισός χλομιασμένος. * 

αυτά έγραφε ο λόγιος   Αναστάσιος Γόρδιος, στα τέλη του 17 αιώνα, τότε δηλαδή που η Ελλάδα έπρεπε να διώξει δύο ζυγούς: Τον έναν, τον  πιο τρομερό και πιο αφόρητο που άντεξε ποτέ έθνος και τον άλλον των "εταίρων" της! 

Μην ονειρεύεστε "Ανάκαμψη" και σήμερα η κατάσταση είναι η ίδια. Έχουμε βγεί ζητιανιά για να βρούμε λεφτά να δώσουμε  στις Τράπεζες, ενώ εμείς μέρα με τη μέρα οδηγούμαστε σε πείνα και εξαθλίωση. Ετοιμαζόμαστε να ξεπουλήσουμε όλη την εθνική μας περιουσία για πενταροδεκάρες, ώστε  να μείνουμε στο έλεος των κοράκων της Αυτοκρατορίας του Χρήματος,  των   Ελίτ της "ενάρετης" και "φίλης" Εσπερίας. Και σαν να μην έφτανε η φτώχεια μας, τα ΜΜΕ, αλλά και η συστημική διανόηση μας ποτίζουν με το όπιο των σίριαλ, προβάλλοντας μας το άλλο σκοτεινό σύννεφο, που γράφει ο Γόρδιος, σαν αεράκι για να δροσιστούμε.

Πρέπει να αντιδράσουμε το χρωστάμε  όχι στους προγόνους μας, αλλά στα παιδιά μας.

Κλείστε την γαμημένη τηλεόραση και υπογράφτε εναντίον αυτής της απαξίωσης που μας σπρώχνει η κουστωδία που διαφεντεύει τον τόπο και τις ψυχές μας.

υπογράφτε κατά της προβολής του σίριαλ εδώ

του Γιώργου Καραμπελιά

 Η προβολή του «Σουλεϊμάν» από τον ΑΝΤ-1 ξεχείλισε το ποτήρι. 

Τουλάχιστον, σε ό,τι με αφορά, ανακάλυψα έντρομος, από τις επτά η ώρα το απόγευμα μέχρι τις έντεκα το βράδυ, στα ιδιωτικά κανάλια μεγάλης ακροαματικότητας και κατ’ εξοχήν στο Μέγκα και τον Αντένα (αλλά βέβαια δεν μπορούσε να λείψει και ο Άλφα), το τουρκικό κράτος να έχει ήδη καταλάβει τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες της Ελληνικής Δημοκρατίας, χωρίς ακόμα να χρειαστεί να καταλάβει το έδαφος της Ελλάδας. 

 Ο νεο-οθωμανισμός εισβάλλει στις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες Κάθε μέρα, ασταμάτητα και συστηματικά, η Τουρκία αιχμαλωτίζει το φαντασιακό, τη διασκέδαση και την αποβλάκωση των Ελλήνων που, αλαλιασμένοι από τα χαράτσια της Μέρκελ, είναι έτοιμοι να παραδοθούν, τουλάχιστον ιδεολογικά, στον Νταβούτογλου και τον Ερντογάν. Και μιλάω για το τουρκικό κράτος, διότι, από την πρόχειρη τηλεθέαση αυτών των εκπομπών, επί δύο ημέρες –κακώς δεν είχα ασχοληθεί ενωρίτερα–, διαπίστωσα πως είναι ειδικά φτιαγμένες ως προπαγανδιστικό όπλο για την επανοθωμανοποίηση των βαλκανικών λαών και των Ελλήνων. 

Οι Τούρκοι, που παρουσιάζονται σ’ αυτά, ζουν σε μυθικές επαύλεις και διαμερίσματα, οι γυναίκες τους δεν φοράνε φερετζέ ή μαντήλα, οι σειρές απαγορεύεται να μεταγλωττιστούν και μεταδίδονται με ελληνικούς υποτίτλους, ώστε να εθιζόμαστε στην τουρκική γλώσσα, ενώ, όσον αφορά τον Σουλεϊμάν, οι γυναίκες στο χαρέμι κυκλοφορούν σαν πόρνες σε δυτικό πορνείο ή ελληνικό σήριαλ, για να μην ξεφύγουν οι Έλληνες από τα πολιτιστικά τους πρότυπα των τελευταίων δεκαετιών. 

 Με την προβολή του Σουλεϊμάν κάνουν ένα επί πλέον βήμα. Το πρώτο ήταν ο εθισμός και η αποδοχή, μέσα από δήθεν ανούσιες ιστορίες, όπου οι «καθυστερημένοι» –όπως με πληροφόρησαν φίλοι που γνωρίζουν τα τουρκικά– είναι «Κούρδοι» και οι προοδευμένοι πάντοτε «Τούρκοι». Αφού η αφασική ελληνική κοινωνία, τα πειθήνια όργανα των αφεντικών τους, οι δημοσιογράφοι, το ΕΣΡ και τα κόμματα δεν έβγαλαν τσιμουδιά και πέρασε με επιτυχία το πρώτο κύμα, ήρθε η σειρά για το δεύτερο. Τώρα πλέον, αφού είχε φροντίσει πρώτα ο ΣΚΑΪ να αποδομήσει, μαζί με όλη την παρέα των Βερέμηδων, την ελληνική ιστορία και το ’21, έρχεται η ώρα να αντικατασταθεί η ελληνική ιστορία από την τούρκικη. Καθημερινά, την ώρα της υψηλότερης τηλεθέασης, η τουρκική ιστορία, εξωραϊσμένη, περνάει στον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να εθιστεί σε αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν, την υπαγωγή της Ελλάδας και της Κύπρου απευθείας στο νεο-οθωμανικό οικοδόμημα. Εξάλλου, τόσοι και τόσοι έχουν φροντίσει γι’ αυτό. Οι κράχτες της «ελληνοτουρκικής φιλίας», παρά την κατοχή της Κύπρου, παρά το casus belli, παρά τις ανοικτές παραβιάσεις στο Αιγαίο, έχουν κάνει τη δουλειά τους – το Αιγαίο, εξάλλου, κατ’ αυτούς, «ανήκει στα ψάρια του», δηλαδή στα τουρκικά πολεμικά πλοία, και τις τουρκικές θαλαμηγούς εσχάτως. 

 Διανοούμενοι που μέχρι χθες ψωμιζόντουσαν στις Βρυξέλλες και τις ποικίλες ΜΚΟ, ανακαλύπτουν πως η «πρωτεύουσά» τους είναι η Κωνσταντινούπολη και ξημεροβραδιάζονται εκεί σε σεμινάρια, πανεπιστήμια και καλοπληρωμένα συνέδρια. 

Η ελλαδική εκκλησία έχει κομματιαστεί στα πέντε και επιδιώκεται η πλήρης υπαγωγή της σε ένα πατριαρχείο που, αντί να διεκδικεί την απελευθέρωσή του από το τουρκικό κράτος, υπονομεύει συστηματικά τα τελευταία υπολείμματα αυτονομίας της ελλαδικής εκκλησίας – και ο «εθνικιστής» Χριστόδουλος δεν είναι πλέον εδώ. Ακόμα και διανοούμενοι, που κάποτε πρωτοστατούσαν στις κινητοποιήσεις για το βιβλίο της Ιστορίας και ενάντια στο σχέδιο Ανάν, ανακαλύπτουν τη γοητεία του νεο-οθωμανισμού και μας καλούν σε υπαγωγή σ’ αυτόν. Και όλα αυτά, σε ένα φόντο οικονομικής κρίσης, ξέφρενου οικονομισμού κομμάτων, μέσων ενημέρωσης και διανοουμένων, που, επικεντρώνοντας αποκλειστικά στην οικονομική διάσταση της κρίσης, συσκοτίζουν τη γεωπολιτική και την πολιτισμική της διάσταση, εν τέλει το ίδιο το πρόβλημα της ελευθερίας και της επιβίωσής μας ως έθνος. 

 Υπερέβησαν τα εσκαμμένα 

 Μέσα σ’ όλα αυτά, λοιπόν, γιατί όχι και ο Σουλεϊμάν, που μπορεί να πολιόρκησε και να σφαγίασε τους Κερκυραίους με τον Μπαρμπαρόσα, μπορεί να υποχρέωσε όλους τους χριστιανούς γαιοκτήμονες να εξισλαμιστούν, μπορεί να εξεστράτευσε ο ίδιος ενάντια στη Ρόδο, αλλά, είχε χριστιανές σκλάβες στο χαρέμι του, και ερωτεύτηκε μία απ’ αυτές! Τι άλλο θα επιθυμούσαν οι εκπρόσωποι μιας ελίτ και μιας μεταπρατικής τάξης που πάντα έψαχνε ένα αφεντικό να υπηρετεί και να την πληρώνει. Αφού τα έφερε η ιστορία να μην αρκούν πλέον οι δυτικοί και ο τουρκικός νεο-οθωμανισμός να ξεπροβάλλει και πάλι στο ιστορικό προσκήνιο, τι να κάνουν οι άνθρωποι; Έχουν «οικογένεια», κανακάρηδες στο Χάρβαρντ, εξοχικά στη Μύκονο και στο Πήλιο, σκάφη, λογαριασμούς στην Ελβετία, και όλα αυτά απαιτούν και μερικές «υποχωρήσεις». 
Εν τέλει, υπάρχει διέξοδος από την κρίση! Πως τα κατάφερε η «σκλάβα Αλεξάνδρα» να γίνει κυρία φορώντας… γαλλικές τουαλέτες στο χαρέμι του Σουλεϊμάν; Δεν θα προσλάβει και ο κ. Ερντογάν μερικούς καναλάρχες και μεγαλοδημοσιογράφους για θυρωρούς παρατρεχάμενους και γιουσουφάκια; Όσο για τον ελληνικό λαό, την ελληνική ιστορία, τις μνήμες του, τόσα χρόνια κάνουν ό,τι μπορούν για να τα ξεθεμελιώσουν. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να βάλουν ανοικτά τον Τούρκο κατακτητή στο μυαλό του και στο «φαντασιακό» του. Επειδή όμως υπάρχουν και μερικοί «τρελοί», και είμαστε πολλοί, για να μην πω η πλειοψηφία, που δεν ενδιαφερόμαστε για το αν θα βγούμε στα κανάλια τους, αν θα γράψουμε στις φυλλάδες τους, που δεν μας κρατάνε από πουθενά γιατί δεν υποταχτήκαμε ποτέ στη θλιβερή μικροεξουσία και τους εκβιασμούς τους, δεν πρόκειται να σιωπήσουμε, ούτε θα τους αφήσουμε να συνεχίζουν ατιμωρητί το καταστροφικό τους έργο. 

Το λάθος μας, και το αναγνωρίζουμε, είναι ότι, μέσα στην παραζάλη της αποκλειστικής ενασχόλησης με το μνημόνιο και με τον πράκτορα Γιωργάκη, αφήσαμε αυτή τη συστηματική πλύση εγκεφάλου του νεο-οθωμανισμού να εγκατασταθεί στη χώρα και, σήμερα, θα πρέπει να καταβάλουμε πολλαπλάσιες προσπάθειες για να την αναχαιτίσουμε. Όμως, ας είναι βέβαιοι ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε!

 Να αντιδράσουμε εδώ και τώρα 

 Πριν απ’ όλα, καλούμε όλους τους δημοσιογράφους που σέβονται τον εαυτό τους (εάν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι) και δουλεύουν σ’ αυτά τα μέσα ενημέρωσης, να πάρουν θέση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και να διαμαρτυρηθούν. Τι λέει άραγε η λαλίστατη ΕΣΥΕΑ του κ. Τρίμη; 
 Δεύτερον, απαιτούμε από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να παρέμβει για ανοικτή παραβίαση των συνταγματικών αρχών που διέπουν τη λειτουργία των μέσων ενημέρωσης σε μία χώρα που εξακολουθεί να λέγεται Ελλάδα. 
 Τρίτον, καλούμε τα κόμματα να πάψουν να τηρούν σιγή ιχθύος, και να πάρουν θέση. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αρνήθηκε –και σωστά– στο παρελθόν να δώσει συνέντευξη στο τηλεοπτικό κανάλι ΜΕΓΚΑ και σήμερα σιωπά, απέναντι στην πολιτισμική γενοκτονία του ελληνικού λαού. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Πάνος Καμένος και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες σιωπούν. Φοβούνται μήπως τους καναλάρχες, και θέλουν να μας πείσουν ότι θα αντιταχθούν στους δανειστές και στις τουρκικές παραβιάσεις;
Τέταρτον, καλούμε τους διανοουμένους, που εύκολα βάζουν την υπογραφή τους σε οποιοδήποτε κείμενο αφορά –και σωστά– λαούς που βρίσκονται στα πέρατα του κόσμου, να διαμαρτυρηθούν επιτέλους γι’ αυτό που συμβαίνει στη χώρα τους. 
Καλούμε την Ακαδημία, τις ενώσεις ηθοποιών. Καλούμε τις ομογενειακές οργανώσεις να κινητοποιηθούν άμεσα. Τέλος, ξέροντας πως μόνο ο πατριωτισμός των Ελλήνων μπορεί να υποχρεώσει τους ανενδοίαστους καναλάρχες και ιδιοκτήτες να ανακρούσουν πρύμναν, τους καλούμε να οργανώσουμε μαζί το μποϊκοτάζ αυτών των μέσων ενημέρωσης και των εταιρειών που διαφημίζονται σ’ αυτές τις εκπομπές, να κινητοποιηθούμε με όλα τα μέσα για την απόσυρσή τους. Η μάχη αυτή είναι συνέχεια, αλλά κατά πολύ ευρύτερη, εκείνης που δώσαμε για την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας της Έκτης Δημοτικού και πρέπει να την διεξάγουμε με όλα τα πρόσφορα μέσα, στέλνοντας μαζικές διαμαρτυρίες σε κόμματα, δημοσιογράφους και κανάλια να πάρουν θέση, υπογράφοντας σε κείμενα διαμαρτυρίας με χιλιάδες υπογραφές που πρέπει να σταλούν σε όλους αυτούς, πραγματοποιώντας, αν χρειαστεί, ακόμα και συγκεντρώσεις έξω από τα κανάλια που τη γενοκτονία της μνήμης του ελληνισμού την μεταβάλουν πλέον σε εμφύτευση μιας νέας πλαστής αφήγησης που εκθειάζει τους σφαγείς, τους βιαστές και τους καταπιεστές μας. 

 Και σήμερα, 6 Σεπτεμβρίου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι ημέρα μνήμης για την εξόντωση του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, στα Σεπτεμβριανά του 1955, και έχουν περάσει μόλις ενενήντα χρόνια από τη γενοκτονία της Σμύρνης και του μικρασιατικού Ελληνισμού. 

Και αν ο Αντένα και το Μέγκα αποφάσισαν να τα εορτάσουν με τον τρόπο τους, αποκρύπτοντάς τα και εν τέλει εκθειάζοντάς τα, μπορούμε και εμείς με τον δικό μας. 

 Γιώργος Καραμπελιάς 6 Σεπτεμβρίου 2012 

 Υ.Γ Μία μικρή ένδειξη για το ότι οι Έλληνες είναι όντως διατεθειμένοι να αντιδράσουν, αποτελεί και το γεγονός ότι μέσα σε 24 ώρες το κείμενο των υπογραφών της «Κίνησης Πολιτών Άρδην», για την απόσυρση του «Σουλεϊμάν» συγκέντρωσε ήδη 4.000 υπογραφές.

 Για να υπογράψετε και εσείς πατήστε εδώ

Οικονομική πολιτική με στόχο την χρεωκοπία

Το έτος 2011 υποβλήθησαν 5.681.280 φορολογικές δηλώσεις εξ ων προκύπτει ένα μέσο εισόδημα 20.202 Ευρώ.

Ο πίθος των Δαναϊδων 

Με έναν μέσο φορολογικό συντελεστή ας πούμε 25% θα προέκυπταν περί τα 28 δις έσοδα. Σε μια υγιή οικονομία οι έμμεσοι φόροι είναι περίπου 60% των άμεσων, οπότε το Ελληνικό κράτος θα μπορούσε να είχε υπεραρκετά έσοδα, ικανά να πληρώνονται ακόμα και τα απαράδεκτα δάνεια των φίλων και εχθρών μας.

Όμως, στην ζοφερή ελληνική πραγματικότητα της τρόϊκα - δηλαδή της σάρας, της μάρας και του κακού συναπαντήματος - οι έμμεσοι φόροι έχουν πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, αφού, λόγω της οικονομικής πολιτικής των τροϊκανών και λοιπών ανεγκέφαλων που μας κυβερνούν, δεν περισσεύει ούτε σάλιο για αγορές πλην των απολύτως απαραιτήτων. Δηλαδή η πολιτική των χαρατσιών όχι μόνο δεν αποδίδει, αλλά επιδεινώνει την οικονομική δυσπραγία ολοένα και περισσότερο.
Απλά μαθηματικά της τρίτης δημοτικού, χρειάζονται και όχι διπλώματα και φούμαρα.

Για να καταλάβετε τι συμβαίνει με τους έμμεσους και άμεσους φόρους:

 Στο ανθηρό έτος 2008 η σχέση άμεσων προς έμμεσων φόρων ήταν 37/63. Δηλαδή 37% οι άμεσοι και 63% οι έμμεσοι.

Στο τροϊκανό έτος 2012, αυτή η σχέση έχει διαμορφωθεί σε 46/54! Δηλαδή 46% οι άμεσοι και 54% οι έμμεσοι. Κατακαημένη πατρίδα, πότε θα απαλλαγείς από αυτούς τους δυνάστες;

Τι λένε οι κάτοικοι αυτής της χώρας, χωρίς αριστερά κόμπλεξ

Μετά από την απροκάλυπτη συμπαράσταση στην παρανομία που μαστίζει την πόλη, που εκφράζεται μέσα από ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, εμείς οι κάτοικοι του Κέντρου της Αθήνας, ακομμάτιστοι, αλλά ενεργοί πολίτες, αισθανόμαστε βαθιά θιγόμενοι και για τον λόγο αυτό χρωστάμε επιτέλους μία απάντηση σε όλους αυτούς που χρόνια τώρα δουλεύουν για την καταστροφή της πόλης και της χώρας κρυμμένοι πίσω από ένα δήθεν «αριστερό» προσωπείο «ανθρωπισμού» και «αλληλεγγύης».
 Η Αριστερά κατάφερε να γίνει το καλύτερο δεκανίκι του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης κάνοντας έναν λυσσαλέο αγώνα και οργανώνοντας άπειρες προβοκάτσιες προκειμένου να εγκαταστήσει στην χώρα τους δουλέμπορους και τα πλήθη που αυτοί μετέφεραν. Δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι από την μία πως είσαι κατά του καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης και από την άλλη να υποστηρίζεις βασικές τους αρχές, όπως είναι η μαζική μετακίνηση πληθυσμών προς εύρεση εργασίας σε άλλες χώρες, γνωστή ως «κινητικότητα» (mobility) και η δημιουργία πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
 Τόσα χρόνια η «Αριστερά» δεν έχει πει ούτε μία λέξη για τις θέσεις εργασίας Ελλήνων και νόμιμων μεταναστών που κατέλαβαν οι μεταφερόμενοι από τα πέρατα της γης, λέξη για την εγκληματικότητα, λέξη για τα δις που στοιχίζει στον Ελληνα φορλογούμενο όλη αυτή η ιστορία.
Κατά τα άλλα κόπτεται για τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Ούτε μία ανακοίνωση δεν έχει βγάλει για τα θύματα των «μεταναστών», που κακοποιούνται μέχρι θανάτου. Αντιθέτως έχυσε τόνους μελανιού κατηγορώντας άπαντες διαμαρτυρόμενους για το χάλι της πόλης και διωκόμενους από τα σπίτια τους ως φασίστες.
Η δε συμπόνοια για όλους αυτούς που έχουν εισβάλλει στην χώρα παράνομα περίσσευε στα κείμενα επιπέδου Βίπερ Νόρα, που είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι ανακοινώσεις για τις προσπάθειες της Πολιτείας να λύσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, εκτός από τραγικές και ανιστόρητες, είναι και προκλητικές απέναντι στους χιλιάδες Αθηναίους που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, άφησαν τα μαγαζιά τους και τα γραφεία τους για να γλυτώσουν από την εγκληματικότητα, την βρώμα και την υποβάθμιση της ζωής τους.
Ολα αυτά ήταν αποτελέσματα του εποικισμού που υφιστάμεθα χρόνια τώρα και που επαγγελματίες αλληλέγγυοι έχουν βαφτίσει μετανάστευση Μόνο εάν είσαι τυφλός δεν βλέπεις την κατάντια της πόλης. Μόνο εάν είσαι κουφός δεν ακούς τις κραυγές των ανθρώπων που κινδυνεύουν και αναγκάζονται να ζουν σαν τα ζώα, μέσα σε πρώην αστικές γειτονιές και νυν φαβέλες.
Μόνο εάν είσαι ηλίθιος δεν καταλαβαίνεις τί πραγματικά συμβαίνει. Ως φαίνεται η σημερινή «Αριστερά» είναι και τα τρία. Εάν συνεχιστούν όλες αυτές οι δηλώσεις προτείνουμε στην Χρυσή Αυγή να κάνει τον κ. Τσίπρα και την κ. Παπαρήγα επίτιμους προέδρους της, αφού ως φαίνεται συμβάλλουν τα μάλα στην άνοδο της.
 Οι κάτοικοι του κέντρου στηρίζουμε τις προσπάθειες της Πολιτείας και καταγγέλλουμε τις ανακοινώσεις αυτές ως γελοίες, τις πολιτικές που εκφράζονται στα ρηχά αυτά κείμενα ως επιφανειακές και επικίνδυνες, ενώ είναι πλέον πασιφανές πως όσοι ενστερνίζονται αυτές τις ιδέες πάσχουν από επιλεκτική τύφλωση και κώφωση.
 Τους ευχόμαστε περαστικά, αν και η θεραπεία για την βλακεία δεν έχει βρεθεί ακόμη! Υ.Γ. Προς τον κ. Τσουκαλά που προσβλήθηκε από το θέαμα των φοβισμένων θα θέλαμε να ξέραμε τί θα έλεγε εάν το παιδί του ήταν στην θέση του άτυχου κοριτσιού στην Πάρο και εάν η μάνα του είχε ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου από αλλοδαπούς εγκληματίες.
Κανείς μας δεν πρόλαβε να δει τον φόβο τους που σίγουρα καμία σχέση δεν είχε με αυτόν που πιθανόν να νιώθει κάποιος που του ελέγχουν τα χαρτιά. Εν προκειμένω να επισημάνουμε πως στις πολλές επιχειρήσεις που είδαμε στην περιοχή μας δεν είδαμε κανένα αλλοδαπό γονατιστό, αντιθέτως ήταν καθισμένοι σε πεζούλια στον ίσκιο, δεν διαπιστώσαμε κανένα φόβο, αντιθέτως είδαμε σε περιπτώσεις περίσσιο θράσος, που οι αστυνομικοί αντιμετώπισαν με πολλή ευγένεια.
Όσο για τους «έκπληκτους περαστικούς» προφανώς ο κ. Τσουκαλάς θα εννοεί τον εαυτό του. Είναι λογικό να είναι κάποιος που δεν πατάει ποτέ στα γκέτο έκπληκτος μπροστά στο θέαμα τόσων αλλοδαπών. Δεν ξέρουμε πόσους είδε ο κ. Τσουκαλάς να διαμαρτύρονται. Εμείς πάντως δεν είδαμε κανένα. Αντιθέτως είδαμε κόσμο να δίνει συγχαρητήρια στην Αστυνομία για το έργο της, το οποίο και ελπίζουμε να συνεχίσει. Όσο για τους «Έλληνες που έχουν περάσει κατοχή, προσφυγιά και μετανάστευση» και ως εκ τούτου προσβάλλονται από τα γεγονότα αυτά έχουμε να πούμε τα εξής στον κ. Τσουκαλά.
Οι Έλληνες έχουν ματώσει για αυτή την χώρα, για να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς και όχι για να χορεύουν στον ρυθμό που βαράει ο κάθε αλλοδαπός μαφιόζος από τα πέρατα της οικουμένης, που έχει εποικίσει τις γειτονιές τους. Η κάθε σύγκριση τριτοκοσμικών λαθρομεταναστών με τους Έλληνες που αναφέρει εκτός από ατυχής είναι και ανιστόρητη. Αυτό που μας προσβάλλει κ. Τσουκαλά είναι η ελαφρότητα με την οποία γίνονται τέτοιοι συνειρμοί και οι συνθήκες στις οποίες έχουμε αναγκαστεί να ζούμε, λόγω όλων αυτών που υπερασπίζεστε.
 Στο εξής κάθε ατυχής ανακοίνωση θα τυγχάνει και απάντησης από τους κατοίκους και τους επαγγελματίες. Η εσκεμμένη προπαγάνδα υπέρ της λαθρομετανάστευσης και της δήθεν καταπάτησης ανύπαρκτων ανθρώπινων δικαιωμάτων (π.χ. δικαίωμα παραμονής στην χώρα χωρίς νόμιμα έγγραφα, δικαίωμα μη ελέγχου από τα αρμόδια όργανα κτλ) τελείωσε.

 Κάτοικοι και Επαγγελματίες 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος

Πηγή

Το χρυσάφι δεν εχει λάμψη! Ούτε καν ως εγγύηση του τυπωμένου χρήματος δεν υφίσταται

Από την "Antigold"

Η ενημέρωση του μπλόγκ της αντιχρυσαφένιας είναι μοναδική. Στις ειδήσεις δεν ακούγεται απολύτως τίποτε για ένα αγώνα που διαρκεί χρόνια τώρα. Διάφοροι μνηστήρες στο όνομα της "ανάπτυξης" διάβαζε της καταστροφής του περιβάλλοντος χωρίς κέρδος για τον ελληνικό λαό, προσπαθούν να βάλουν χέρι στα φτωχά ορυχεία χρυσού της Χαλκιδικής.

Κίνηση Δένδια: Σωστή ή λάθος;

Μια συμφορά δεν έρχεται ούτε ξαφνικά ούτε μόνη της.

Η πολιτική της δήθεν προσέγγισης και της δήθεν φιλίας όλων των λαών, ξεκινάει την εποχή που οι ΗΠΑ εμπνεύστηκαν και εξακόντισαν  τον πόλεμο εναντίον των πάντων, όταν δηλαδή εξουδετέρωσαν το αντίπαλο δέος: την ΕΣΣΔ.

Το 1989 είναι ένα έτος, την σημασία του οποίου θα καταλάβουμε στα χρόνια που έρχονται.  

Το αξίωμα των ΗΠΑ είναι απλοϊκό, γι αυτό και έχει απήχηση: "Δεν χρειάζεται να υπάρχουν εχθροί, αφού οι εχθροί είμαστε εμείς". Αλλά για να στεριώσουν αυτοί σαν κύριοι εχθροί, πρέπει όλοι οι λαοί να είναι μεταξύ τους φίλοι! 

Φίλοι άσπονδοι! Να μην το ξεχνάμε ότι ζούμε στα χρόνια του Οργουελ, όπου φιλία λέμε όταν ακριβώς υπάρχει έχθρα, αγάπη όταν υπάρχει μίσος, ειρήνη όταν μαίνεται ο πόλεμος,  προστασία των ειδών, όταν αυτά αφανίζονται και γνώση όταν η άγνοια και ο σκοταδισμός βασιλεύουν.

Η ψεύτικη φιλία αποκοιμίζει, ναρκώνει, δημιουργεί εμπιστοσύνη, εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει καχυποψία και εγρήγορση.

Η Ελλάδα από την ύπαρξη της αντιμετωπίζει ένα μέτωπο έχθρας. Κάποιοι το αμφισβητούν. Μάλιστα φλυαρούν περί ενός δήθεν κόμπλεξ των Ελλήνων, που παντού βλέπουν εχθρούς. Σαν να μην συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά στο όνειρο. 

Ωστόσο κανένας λαός δεν ονειρεύεται εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν, επειδή η φυσική ροπή του ανθρώπου, όπως και κάθε ζώου,  είναι  η πίστη στην ησυχία και στην ευτυχία. 

Ο Έλληνας επέζησε, μέσα στους αιώνες, μόνο και μόνο επειδή έμαθε να αγωνίζεται, να μην πιστεύει σε κανένα, να είναι καχύποπτος.

Αυτή η καχυποψία αφορά και στο κράτος μας. Ποτέ ο Έλληνας δεν εμπιστεύτηκε το κράτος του δηλαδή  την κυβέρνηση του. Πάντα είχε μπροστά έναν δρόμο, καλύτερα να λέμε έναν ανήφορο,  που έπρεπε να τον διαβεί μόνος του. Χωρίς τον φυσικό του οδηγό και προστάτη, που είναι ή που θα έπρεπε να είναι το κράτος των Ελλήνων.

Σήμερα είναι η εποχή που αυτά τα χαρακτηριστικά του Έλληνα έχουν βγει στο προσκήνιο, πιο έντονα και πιο χρωματισμένα παρά ποτέ. Όλη η Ελλάδα υποφέρει και μαραζώνει και το κράτος αντιπροσωπεύεται από μία Κυβέρνηση παράδοξων εχθρών! 

Η μία αριστερά βάζει την κασέτα του ταξικού αγώνα ενάντια της αστικής τάξης, αυτής της τάξης  που έχει συρρικνωθεί κοντά στο απόλυτο μηδέν, η άλλη αριστερά βάζει την άλλη κασέτα αυτή του χωρισμού κράτους και εκκλησίας και της απλής αναλογικής,  ενώ η τρίτη αριστερά αυτή του δήθεν σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια της. Αφού λάδωσε την Goldman Sachs για να μπούμε στο Ευρώ, ώστε η καταλήστευση του λαού να γίνει προγραμματισμένα και όχι άναρχα, σήμερα έχει επιλέξει έναν αρχηγό που είναι έτοιμος να μπει στο τρελοκομείο.

Αριστερά, Δεξιά και ΠΑΣΟΚ, αγκαλιασμένοι χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου όπου δεν πέφτουν οι ίδιοι σε κάθε γύρο, αλλά ρίχνουν όλο και περισσότερους Έλληνες  στην χαράδρα, λες και έχουν βάλει στοίχημα τον αφανισμό μας.

Η Ελλάδα του Παπακωνσταντίνου - Παπανδρέου: