Αυτό το πόστ το αφιερώνω στον φίλο μας τον Greg, επειδή έχει αγαπήσει την Ελλάδα με πάθος. Και λέω έχει αγαπήσει και όχι αγαπάει, γιατί έχει μεγαλύτερη αξία να έχεις αγαπήσει από το να αγαπάς. Δείχνει μια πράξη του παρελθόντος που ακόμα δεν έχει σβήσει για το παρόν και είναι μια διεργασία που έγινε συνειδητά και συνεχίζεται.
Όπως έγραφα στον φίλο μας τον Cropper, ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί ιστορικοί της Εσπερίας και μας διδάσκουν την ιστορία μας.
Έχω κάνει ένα αφιέρωμα στην Μοσσέ και ένα στον Μπρωντέλ.
Ειδικά για τον δεύτερο, σκοπεύω να κάνω μία σειρά αφιερωμάτων, γιατί για μένα είναι ο πιο μεγάλος ιστορικός όλων των εποχών!
Αλλά ας επιστρέψουμε στον τίτλο.
Όπως έγραφα στον φίλο μας τον Cropper, ευτυχώς που υπάρχουν μερικοί ιστορικοί της Εσπερίας και μας διδάσκουν την ιστορία μας.
Έχω κάνει ένα αφιέρωμα στην Μοσσέ και ένα στον Μπρωντέλ.
Ειδικά για τον δεύτερο, σκοπεύω να κάνω μία σειρά αφιερωμάτων, γιατί για μένα είναι ο πιο μεγάλος ιστορικός όλων των εποχών!
Αλλά ας επιστρέψουμε στον τίτλο.
Διαβάζοντας το βιβλίο του Μπρωντέλ «η Μεσογειος, ο χώρος και η ιστορία » έπεσα στη φράση: «Οι βορειοανατολικοί άνεμοι, τα καλοκαιρινά μελτέμια που λένε οι Έλληνες».
Κατά σύμπτωση το βιβλίο το έχουμε και στα γαλλικά, επειδή η οικογένεια είναι δίγλωσση και έσπευσα να δω την αντίστοιχη πρόταση και στα γαλλικά.
Θαυμάστε λοιπόν την ιστορική συνέπεια του ενός και την χυδαιότητα της μετάφρασης των μεταφραστριών:
Γράφει ο Μπρωντέλ:
«les vents étésiens des Grecs»
δηλαδή:
«Οι ετησίες των Ελλήνων».
«Οι ετησίες των Ελλήνων».
Étésiens: λέξη από την οποία οι Γάλλοι ονόμασαν το καλοκαίρι τους, εμείς την διαγράφουμε και την μεταφράζουμε ως «μελτέμια». Λέξη τουρκική. Δεν ξέρω τι σκέφτηκαν οι δύο μεταφράστριες. Μάλλον, ότι δεν ξέρουμε τη λέξη! Οποία γελοία αφέλεια. Δεν υπάρχει ιστιοπλόος, που να μη γνωρίζει τις ετησίες. Δεν υπάρχει ιστορικός που ομοίως να μη γνωρίζει τις ετησίες, καθόσον και ο Ηρόδοτος τις αναφέρει.
Αλλά, είναι και παραποίηση της ατμόσφαιρας του βιβλίου του Μπρωντέλ, γιατί αν ο Μπρωντέλ ήθελε να χρησιμοποιήσει τη λέξη μελτέμι, θα το έκανε, μιας και στα γαλλικά υπάρχει η λέξη meltemi.
Ντρέπομαι και οργίζομαι!!!!!!!!
.jpg)
.jpg)
Καλημέρα.
AntwortenLöschenΕδώ πρόκειται για ένα μεταφραστικό ολίσθημα, που οφείλεται βέβαια στον ανώμαλο δρόμο της σχέσης μας με την ιστορία μας (όπως μου έλεγες), χωρίς να συγχωρούνται οι ευθύνες του (κάθε) μεταφραστή Για όσους (ανησυχούσε ότι) δεν γνωρίζουν της "ετησίες" ας έβαζε μια σημείωση. Κι αυτό καταχρηστικά, γιατί καλλίτερο είναι ό,τι δεν γνωρίζεις να το μαθαίνεις μόνος σου, ανατρέχοντας σε λεξικά, τουλάχιστον.
Η κριτική και η επισήμανση αυτόν τον σκοπό έχουν. Να μας καθιστά προσεκτικότερους, συγγραφείς, μεταφραστές, αναγνώστες και πολίτες.
Φίλε Cropper,
AntwortenLöschenΔεν με συγχύζει, ότι ένας ιστορικός ή μεταφραστής χρησιμοποιεί τη λέξη μελτέμι αντί ετησίες, (εγώ πάντως, σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ την λέξη ετησίες, αλλά αυτό είναι λόλα, στρούμφ, που γράφω στην Θ & Δ), αλλά να έχεις μπροστά σου τη σωστή λέξη, την ελληνική και να βάζεις την τούρκικη… αυτό με εξαγριώνει.
Ναι και γω αυτό σκέφτηκα, ας έβαζε μια παραπομπή, να μας εξηγήσει, ότι τις ετησίες, σήμερα τις λέμε μελτέμια, μάλιστα όφειλε να αναφέρει, ότι ο Μπρωντέλ χρησιμοποιεί την ελληνική και όχι την τούρκικη λέξη, για να σε μπάσει στο πνεύμα του βιβλίου.
Θυμήθηκα και ένα αστείο.
Μια φίλη Γαλλίδα, πήγε να αγοράσει ένα σουτιέν. Άρχισε λοιπόν να δείχνει τα μεμέ της και να λέει του κόσμου τις στρούμφ για να εξηγήσει στον υπάλληλο τι θέλει.
Μετά από 10 λεπτά συνομιλίας, λέει ο έλληνας, α…. ένα σουτιέν θέλετε. Κόκαλο η Γαλλίδα!!
Ευχαριστώ για την αφιέρωση και για την φωτογραφία με τον/την σύγχρονο Οδυσσέα!
AntwortenLöschenΜια και πιάσαμε τα γλωσσικά!
Πώς το λένε το βερύκκοκο στην Κύπρο;
ΧΡΥΣΟΜΗΛΟ!
Για να αποδειχθεί ότι η Κύπρος είναι πολλές φορές ελληνικώτερη...
Την Ελλάδα δεν την αγαπάω από "αρρώστια". Δεν την αγαπάω για να καλύψω κανένα "κενό". Ούτε από ανικανότητα κοσμοπολιτισμού. Μπορώ να ζήσω οπουδήποτε (και το έχω αποδείξει στον εαυτό μου), μπορώ να "ρουφήξω" τα καλύτερα από κάθε τι ξένο. Τα αναζητώ άλλωστε συνέχεια.
Την πατρίδα την αγαπάω γιατί περικλείει όλη μας την κουλτούρα, όλα όσα με γέννησαν και όλα όσα με δημιούργησαν. Δεν ψάχνω στην παγκοσμιότητα αυτοεπιβεβαίωση. Να την μπολιάσω θέλω. Δεν προσπαθώ μέσα από ένα ψευτοδιεθνισμό να κρύψω την αδυναμία μου στο να παραδεχθώ τα όποια κακά της φυλής μου. Δεν προσπαθώ μέσα απο τον ψευδοκοσμοπολιτισμό να δικαιολογήσω τον ατομικισμό μου, αρνούμενος την ευθύνη που μου φορτώνει η ομάδα και η παράδοσή μου. Δεν μου επιτρέπει η παιδεία μου να είμαι αρχοντοχωριάτης. Ούτε αγνώμων στους προηγούμενους.
Άλλωστε δεν θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω στον εαυτό μου να ανήκω στην χορεία των ανθρώπων που δεν χωνεύουν τα άντερά τους τα ίδια.
Αλλά θα με βάλεις τώρα να γράψω... Και βαριέμαι! :-D
Επανέρχομαι! Με τη γλωσσική υπερηφάνεια...
AntwortenLöschenΠαρά τα άθλια Αγγλικά μου (τω καιρώ εκείνω...) συμμετέχων στις εξετάσεις GRE για να πάρω υποτροφία, είχα ένα εξαιρετικό σκορ στα γλωσσικά! Γιατί;
Μα όλες οι δύσκολες ερωτήσεις αφορούσαν ελληνικές λέξεις!
Μερικές που θυμάμαι.
Eros, pathos, paedia, hygiene κλπ
Αύριο θα γράψω μια ωραία ιστορία για το πώς δοξάστηκα σε μπάρ μοτοσυκλετιστών!!!! στο USA λόγω ελληνικών! Υπεμονή...
μην τάξεις τ' άγιου κερί και του παιδιού κουλούρι...
AntwortenLöschenΦίλε Greg,
AntwortenLöschenΣ ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις που μου στέλνεις γιατί αγαπάς την Ελλάδα. Αλλά γιατί χρειάζεται να δίνουμε τέτοιες εξηγήσεις; Δεν υπάρχει τίποτε πιο φυσικό, από το να αγαπάς της χώρα σου. Γιατί αν δεν αγαπάς τη χώρα σου και δεν χωνεύεις τα αντερά σου, όπως τόσο ωραία λές, έχεις τελειώσει. Και γω αγαπώ την Ελλάδα, όπως αγαπούσα τους γονείς μου, που τώρα δεν τους βλέπω πια.
Το τελευταίο σου λίνκ, δεν δουλεύει.
Τα χελιδονάκια μου κρύβονται. Μόνο από τις κουτσουλιές τους ξέρω, ότι είναι εκεί.
Πολλά χαιρετίσματα
To link είναι αυτό
AntwortenLöschenτο κατάλαβα, όταν επισκεύτηκα το στέκι σου
AntwortenLöschenΆσχετο(;)
AntwortenLöschenΔιαβάζοντας ένα προηγούμενο σχόλιό σου για ... την ομορφιά, ξέχασα να σου πώ ότι η γιαγιά μου, από τη μάνα μου, ήταν Κεφαλλονίτισσα. Το θυμήθηκα τώρα που είδα το link του Gregy Kapogeorge (όμορφη η ιστορία του με την ανεμώνη). Τη γιαγιά μου την έλεγαν Καποjohnάκη. Τελικά, όλοι μακρινοί αξάδελφοι είμαστε. Λές;
Ελληνας του Αγαίου ο Ελύτης, ποιητής με τις περισότερες ελληνικές λέξεις γράφει για ΜΕΛΤΕΜΙ
AntwortenLöschenΕλληνικότατη λέξη, σύνθετη, πιθανότατα από μέλι-γλυκό αεράκι, 'τέ'-ετησίες-έτος-ετήσιο,(δλδ σώζεται στη νεοελληνική ώς εποχή αφετηρίας του έτους) και 'μ ή 'μι όπως αγέρας μου, δικό'μ. Τώρα άν άν οι μουσουλμάνοι της Μ.Ασίας το υιοθετούν καλά κάνουν γιατί μάθαν τα ελληνικά πολύ πρίν απο τους γάλλους.
Να μη πάμε και στην ηχητική και αισθητική τελειότητα του μελτεμιού και τη συγκρίνουμε με το άνηχο ετέ, να μη πάμε!
Απολαυστε μελτέμι και πετάξτε στη θάλασσα το ετέ.
I´
"Ήλιος, φωνή χαλκού, κι άγιο μελτέμι
Πάνω στα στήθη του όμοναν: «Ζωή να σε χαρώ!»
Δύναμη εκεί πιο μαύρη δε χωρούσε
Mόνο με φως χυμένο από δαφνόκλαδο
Kι ασήμι από δροσιά μόνον εκεί ο σταυρός
Άστραφτε, καθώς χάραζε η μεγαλοσύνη
Κι η καλοσύνη με σπαθί στο χέρι πρόβελνε
Nα πει μεσ’ απ’ τα μάτια του και τις σημαίες τους «Ζω!»"
Υ.Γ. Κapogeorge & Kapojohnaki προέρχεται απο το Καπο=αρχηγός,ιταλιστί,συνηθέστατο ψευδώνυμο, στη θέση του εγχώριου "πρόεδρε". Τό δεύτερο υποδηλεί μικρό όνομα, άρα μόνο συγγένεια δεν υπάρχει!
Στη Μ.Ασία ανόλογο επώνυμο είναι ο Κεχαγιάς=λοχίας=επιστάτης που επιβλέπει τους αγροτοεργάτες του Μπέη, άπειρα επώνυμα!
Καλησπέρα cropper,
AntwortenLöschenΌντως μία οικογένεια είμαστε.
Αλλά τη γιαγιά Καπογιαννάκη, δεν μου μοιάζει κεφαλλονίτικο. Μήπως Καπογιανάτου, αλλά και αυτό. Το πρώτο συστατικό δεν ακούγεται κεφαλλονίτικο.
Ένι γουέϊ.
Η ιστορία του Greg, πρώτη!
Και η δεύτερη που έχει ήδη γράψει είναι πρώτη!
Ωωωωω winzip!
AntwortenLöschenΔεν θα συμφωνήσω διόλου μαζί σου, και μάλιστα για πολλούς λόγους.
Πέρα από το πανέμορφο ποίημα που μας έγραψες, ο Ελύτης είναι ποιητής και του κάθισε καλλίτερα η λέξη. Μπορεί και για κάποιους να ακούγεται μουσικότερα από τις ετησίες. Εμένα δεν μου μιλάει το μελτέμ, που είναι τούρκικο. Τι θέλει το μέλι με το μελτέμι…...
Το «μελτέμι» το ακούμε τουλάχιστον 100 φορές το χρόνο, αλλά δεν μιλάει! Δεν δηλώνει τίποτε. Δεν φυσάει!
Ενώ οι ετησίες τα λένε ΟΛΑ!!
Όμως ανεξάρτητα από αυτό, δεν θα επιμείνω, δεν είναι η δουλειά μου.
Δεν μιλάμε, για ποίηση. Μιλάμε για ιστορία.
Δεν κρίνουμε την ομορφιά της μίας ή της άλλης λέξης. Όχι.
Ο Μπρωντέλ, χρησιμοποιεί τη λέξη ετησίες, που είναι πανάρχαια και ελληνική χωρίς καμία αμφιβολία, για να δείξει τη διαχρονικότητα της ελληνικής κουλτούρας.
Όποιος έχει διαβάσει Μπρωντέλ, ξέρει ότι έχει νταλκά με την ακινησία της ιστορίας.
Επομένως η χρήση της λέξης μελτέμι ήταν διπλό φάουλ της μεταφράστριας.
Αυτός έτσι ήθελε να γράψει: Ετησίες, ενώ ήξερε και την άλλη λέξη.
Και αυτό έχει σημασία. Το πνεύμα του συγγραφέα να διατηρήσεις, όχι τα γούστα σου.
@ winzip,
AntwortenLöschenανεξάρτητα από τη διαφωνία μου, η παρέμβασή σου εξαίρετη!!
ange-ta ""Όποιος έχει διαβάσει Μπρωντέλ, ξέρει ότι έχει νταλκά με την ακινησία της ιστορίας""
AntwortenLöschenΑυτός είν' ο Μπρωντέλ;
στον αντίποδα του Ηράκλειτου και της ελληνικής διαλεκτικής
όπου τα πάντα ρεί!
Συμφωνώ μαζί σου για τη μεταφραστική μεταχείρηση και πράγματι όπως λές η διαφωνία είναι θεραπευτική και ψυχαγωγική.
Τo "etestiens" θθμίζει στους γάλλους το ete-καλοκαίρι οπότε έχει την αξία του να πετύχει σθνειρμούς στην υγρασία των συμπατριωτών του.
@ winzip,
AntwortenLöschenπολύ μεγάλη παρεξήγηση με τη ακινησία. Οχι στατικότητα, αλλά αργή, τόσο αργή κίνηση, παρά την φαινομενική γρήγορη κίνηση, που μοιάζει ακίνητη.
Αλλο το ένα του Ηράκλειτου, άλλο η ιστορία των μεγάλων χρονικών αποστάσεων.
Αυτή η ιστορία των μεγάλων αποστάσεων, που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την πορεία του ανθρώπου είδους.
Ρίξε ματιά στην "δύναμη της αδράνειας" και θα καταλάβεις τι εννοώ.
τι όμορφα έγραψες τη θλιβερή πραγματικότητα της ιστορίας μιας λέξης...
AntwortenLöschenmerci pour l'HTML, on fait.
AntwortenLöschenδεν είχα ιδέα για τις ετησίες....και ήμουν εντελώς σίγουρη οτι το μελτέμι είναι ελληνική λέξη.....τι να πω...έστω και τούρκικο μου ακούγεται πιο...καλοκαιρινό απο το ετησίες(αν ήμουν γαλλίδα όμως θα μ'άρεσε το δεύτερο!....etesiens...έχει κατι απο...ete)
AntwortenLöschenΚαλησπέρα Alexandra μου,
AntwortenLöschenΣκέψου, πόσες άλλες λέξεις, τι θα είχαν να μας πουν για την λήθη, που τις σπρώχνουν, όχι οι άνθρωποι του λαού, αλλά των γραμμάτων
Καλησπέρα gb winzip,
Μην ξεχάσεις πριν κάνεις save, να κάνεις ένα preview και μετά clear all changes, αν κάτι δεν πάει καλά.
Ελληνικά εεεε!!!!
Καλησπέρα COOK THE BOOK
Λοιπόν, επειδή τυγχάνω πιο μεγάλη σου, και επειδή έχουμε και τον ίδιο νταλκά με τα βιβλία και τη μαγειρική, να μου επιτρέψεις να σου δώσω μία συμβουλή:
Δεν θα λες ποτέ δεν έχω ιδέα!!
Θα λες, μα πώς μου διέφυγε;
Κόζι φαν τούττι, που λέει και ο Μότσαρτ.
χμμμ...ενδιαφέρουσα συμβουλή...
AntwortenLöschenκαι γιατί καλή μου ange-ta να προτιμώ το διέφυγε από το δεν ξέρω;...θέλω να ξέρω!! :))
[το κοζι και το τουττι του Μότσαρτ το καταλαβαίνω,αλλά το φαν...μου διαφευγει!]
Καλησπέρα!
AntwortenLöschenΔιαπιστώνω συχνά ως αιτίες για τέτοιου είδους φαινόμενα:
1. Την "ανεπάρκεια" των μεταφραστών (π.χ. τη φράση "let's greet our saviour" -ας υποδεχτούμε τον σωτήρα μας- να έχει μεφραστεί... "ας υποδεχτούμε τον Σαβιούρ")!
2. Την έλλειψη γενικότερης παιδείας η οποία θα βοηθούσε στη μετάφραση (λ.χ. όχι λίγες φορές, θηλυκοί χαρακτήρες αποδίδονται με αρσενικό γένος).
3. Τη λεξιπενία των μεταφραστών(όπως καταμαρτυρεί λ.χ. η συχνή επανάληψη βοηθητικών ρημάτων, στερεότυπων φράσεων, κ.λπ.).
Βεβαίως, αυτές οι παρατηρήσεις δεν αφορούν μόνο τους μεταφραστές, αλλά και σχεδόν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, μεδέ συγγραφέων, δημοσιογράφων, πολιτικών, κ.λπ., εξαιρουμένων, στους κόλπους των οποίων επικρατεί αγραμματοσύνη (να ξεχάσουμε π.χ. αυτό το "τρισήμισυ χρόνια" που επαναλάμβαναν πριν τις περασμένες εκλογές καθ΄ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδους αρχηγοί κομμάτων, υποψήφιοι, δημοσιογράφοι, κ.λπ. ή το "ο σωρός της κυρίας Μερκούρη έρχεται αύριο στην Ελλάδα" από τον τον πιο προβεβλημένο τα τελευταία χρόνια Έλληνα δημοσιογράφο;).
Η ελληνική ήταν και θα παραμείνει γλώσσα για ολίγους καλλιεργημένους, με παιδεία και εραστές του πνεύματος εντός και εκτός Ελλάδος. Οι απαίδευτοι θα ομιλούν ανάλογα την εποχή, τούρκικα, αρβανίτικα, Greenglish, ιμιτασιόν αμερικάνικα, ιμιτασιόν γαλλικά, κ.λπ. και θα έχουν τη μουσική, τη "λογοτεχνία", τα ενδιαφέροντα και τον πολιτισμό που τους αρμόζει...
Δεν έχω ιδέα, άν το μελτέμι είναι τούρκικη λέξη.
AntwortenLöschenΞέρω όμως πως οι νομάδες τουρκομάνοι που εμφανίστηκαν στη μικρά ασία, εκεί γύρω στο 1600, ούτε ιμαμ μπαιλντί ξέρανε να κάνουνε, γιατί λίγο δύσκολο απάνω στ άλογα να τηγανίζουνε τη μιά νυχτα να σουρώνει, ούτε σοροπιαστό ραβανί θα τους ήταν εύκολο επίσης.
Γιά το μπακλαβά να μη το συζητήσουμε καλύτερα.
Ας είναι καλά οι βυζαντινοί που τους τα δώσανε έτοιμα.
Ε τώρα, άν τους αλλάξανε και λιγάκι το ονοματάκι δεν έγινε και τίποτα.
Τα πήραμε και μεις τα αλλαγμένα , και λέμε με γεμάτο στόμα, ααααααααα το ιμάμ μπαιλντί είναι τούρκικο φαγητό.
Επειδή λοιπόν τέτοια, ένα σωρό,και επειδή μ αρέσει η λέξη μελτέμι, θα ήθελα να πιστεύω πως δεν είναι τούρκικη.
@ Zalmoxis
AntwortenLöschenΚαλημέρα!
Να προσθέσεις και ένα τέταρτο, την αποξένωση από το αντικείμενο απασχόλησής τους.
πολλές φορές αναρωτιέμαι για την ορθότητα αυτών που ξέρω σαν προφανή. Έχω χρόνια να δω σε ελληνικό βιβλίο ασκεί επάγγελμα ή ασκεί βία. Εξασκεί το επάγγελμα της πορνείας είναι το πιο αστείο απ΄ όλα τα «εξασκεί» που έχω δει. Άσε αυτό το γελοιωδέστατο κύριος και κυρία που το κοτσάρουν όπου φτάσουν. Σε πεθαμένους, σε αρχιεπίσκοπους, σε στρατηγούς, σε λίγο και σε γάτους.
Σκέψου να ήμουν και φιλόλογος, τι θα παρατηρούσα.
Τέλος πάντων, από τον λόγο του Ζολώτα, γιατί από κει αρχίσαμε, φτάσαμε σήμερα να μεταφράζουμε τις ετησίες μελτέμια και να λέμε ο σωρός της κυρίας…(που είναι η σωρός και χωρίς κυρίας) και που είσαι ακόμα!
@ demetrat,
Πολύ ωραία αυτά που λες και μάλλον έχεις δίκιο για τα φαγητά, δεν ξέρω.
Αλλά δεν πειράζει, 400 χρόνια μείναμε υπό οθωμανική διοίκηση (όχι κατοχή, αφού αργότερα δεν απελευθερωνόμασταν αλλά καταλαμβάναμε εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας) που τόσο πειστικά μας λέει η κ. Ρεπούση, ε να μην πάρουμε και κανέναν πολιτισμικό αγαθό τους; Μπακλαβάδες και ιμάμ!
Επί των ανέμων: Η ελληνική λέξη για τον ξερό βορειοανατολικό άνεμο που ξεκινάει ξαφνικά και φυσάει μέχρι και 8 Μπφ για μέρες από τα τέλη Ιουλίου μέχρι και τα τέλη Αυγούστου είναι ετησίες. Λέξη που χρησιμοποιούσαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Περιγράφονται και από τον Ηρόδοτο.
Η τούρκικη εκδοχή αυτών των ανέμων είναι το μελτέμι ή τα μελτέμια και είναι πλεονασμός να λες τα καλοκαιρινά μελτέμια, αφού αυτό είναι το χαρακτηριστικό αυτών των ανέμων, ότι φυσάνε τον Αύγουστο. Άλλο χαρακτηριστικό ότι μειώνεται η ένταση τους την νύχτα. Οι ψαράδες ξεχωρίζουν τους βοριάδες από τις ετησίες, από το γεγονός ότι η ένταση των βοριάδων διατηρείται και τη νύχτα.
Η τούρκικη έκφραση μπορεί να προέρχεται από τα ιταλικά mal tempo, αναφέρει η Βικι.
Η συζήτηση για την μετάφραση έγινε με αφορμή το λόγο του Ζολώτα το 1945 στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Αν δεν βαριέσαι ρίξε μια ματιά στo post και στα σχόλια του ποστ του Zalmoxis: i-nea-elliniki-grafi-opos-tin-isigite-kiprios-evrovouleftis-bravo-tetoious-ellines-theloume
http://zalmoxis.wordpress.com/2008/04/17/i-nea-elliniki-grafi-opos-tin-isigite-kiprios-evrovouleftis-bravo-tetoious-ellines-theloume/