Το λυντσάρισμα του Καντάφι, όπως το είδε ένας Ισραηλινός

Το λυντσάρισμα του Καντάφι: τσιμπήστε με, σοκαρίστηκε κανείς;

Σόκαρε κανένα Το αποτρόπαιο λιντσάρισμα του πρώην δικτάτορα της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι;
Δεν είναι δικιά μου εντύπωση -ούτε στη Λιβύη, ούτε στην Ευρώπη ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το αντίθετο συμβαίνει, οι νέοι ηγέτες της χώρας, οι δολοφόνοι του Καντάφι τον αντικατάστησαν γρήγορα περισυλλέγοντας τα συγχαρητήρια για την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στην ιστορία της Λιβύης. Αυτό ήταν όλο.

Δεν είναι ότι μου αρέσει ο Καντάφι ... Είμαι απλά ένα ανθρώπινο ον. Είμαι τρομοκρατημένος από τις εικόνες του λυντσαρίσματος.
Είναι όμως η ισραηλινή πλευρά που μου βγαίνει: Σε μας υπάρχει ανθρωπισμός!
Αλλά στην ουσία, τι σημαίνουν όλα αυτά; Όταν πρόκειται για συμφέροντα, όπως το πετρέλαιο, για παράδειγμα, είναι βολικό για τους ηγέτες του κόσμου να έχουν κάποιον άλλο να κάνει τη βρώμικη δουλειά, χωρίς τα διεθνή δικαστήρια και τις οργανώσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και τα χέρια τους παραμένουν καθαρά.

Εξάλλου θα παρατηρήσετε ότι πραγματικά κανείς δεν έκλεισε το μάτι! Ούτε καν το Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Πρέπει να πούμε ότι η Λιβύη είχε καλή θέση εκεί όταν ο Καντάφι έκανε κουμάντο.

Είμαι σοκαρισμένος! Σοκαρισμένος! Θα μπορούσε ήδη να ήμουν με τη δολοφονία του Μπιν Λάντεν όπου οι συνθήκες εξακολουθούν να είναι θολές ... Και εκεί, το ξέρουμε: ο τύπος ήταν ακόμα ζωντανός ... Λυντσαρίστηκε, μπορντέλο! Ό, τι και να έκανε, αυτό θέλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας; στα βιβλία της ιστορίας τους; : «ο Καντάφι λυντσαρίστηκε από μια συμμορία άγριων βαρβάρων -αλλά δεδομένου ότι ήταν εγγεγραμμένοι στην Δύση, θα κρατήσουμε μόνο τη νίκη της Δύσης, τη πτώση των τιμών του πετρελαίου και τις παραγγελίες των Rafale...».


Ένας-ένας, πέφτουν οι Άραβες δικτάτορες. Ένας-ένας περνάνε από την εξαιρετική χλιδή (και ακραία σκληρότητα) σε θάνατο εξίσου ταπεινωτικό και εξευτελιστικό.

Οι άνθρωποι μπορούν να θέλουν ελευθερία, αλλά η βάση αυτής της αρχής δεν είναι τουλάχιστον να δείξουν σεβασμό προς τους νεκρούς, έλλειψη δικαιοσύνης;

Ο πρώτος μεταξύ αυτών ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν. Ο πρώην ιρακινός δικτάτορας συνελήφθη από τις αμερικανικές δυνάμεις το Δεκέμβριο του 2003, ενώ κρυβόταν σε αρουραιο-τρύπα στη γενέτειρά του Τικρίτ. Τα αμερικανικά στρατεύματα συνέλαβαν τον Σαντάμ, ενώ έμοιαζε περισσότερο με κλοσάρ παρά με ηγέτη και τον υπέβαλλαν σε εξευτελιστική (τουλάχιστον) ιατρική εξέταση. Γιατί διέδωσαν τις εικόνες; Στη συνέχεια καταδικάστηκε σε θάνατο από την κυβέρνηση του Ιράκ και κρεμάστηκε. Ένας από τους δήμιους του Σαντάμ Χουσεΐν είχε την έξυπνη ιδέα να φιλμάρει τη στιγμή, ακριβώς όπως το έκαναν και οι δολοφόνοι του Καντάφι.

Αρκετά χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά του Χόσνι Μουμπάρακ. Συνελήφθηκε και οδηγήθηκε σε δίκη στο νοσοκομειακό κρεβάτι του.
Και την Πέμπτη, ήταν η σειρά του τρομερού Καντάφι.

Ο Καντάφι άδραξε τους καρπούς της τυραννίας του και της καταστολής του, της διεφθαρμένης κυβέρνησης του που έχει σπαταλήσει τους πόρους της χώρας του. Είναι πασίγνωστο ότι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, χιλιάδες Λίβυοι σκοτώθηκαν χωρίς λόγο. Για να αναφέρουμε τους βιασμούς και βασανισμούς.

Ο αραβικός κόσμος αγνόησε ουσιαστικά την εξάλειψη του Καντάφι. Στη Συρία, δεν έδειξαν τις εικόνες από την εξάλειψη του Καντάφι (Ο Άσαντ φοβάται ότι αυτό θα έδινε ιδέες), ενώ αλλού, δημοσιεύτηκαν ασήμαντα άρθρα. Και πάλι, για να μην ενθαρρύνουν ταλέντα.

Ωστόσο, το λιντσάρισμα της Πέμπτης θα έπρεπε να φέρει πίσω στη γη όσους είχαν ελπίσει ότι η Λιβύη θα γίνει σύντομα μια ακμάζουσα δημοκρατία. Βγαίνει το συμπέρασμα ότι η συμμορία στην εξουσία της Λιβύης είναι σάρκα και αίμα του Καντάφι, ένα ουσιαστικό μέρος της παράδοσης αυτής της χώρας. Με όλο το σεβασμό στον Bernard Henry Levy: ο δρόμος της Λιβύης, και ο δρόμος της Μέσης Ανατολής για τη σταθερότητα και τη δημοκρατία, είναι σήμερα ακριβώς τόσο μακρύς από όσο ήταν πριν από λίγους μήνες.
Και δεν είναι η πιθανή ανάληψη της εξουσίας από τους ισλαμιστές στην Τυνησία, που θα με κάνει να πω το αντίθετο!

JSS (Ισραήλ) 22 Οκτωβρίου 2011
Jonathan-Simon Sellem – JSSNews (Ισραήλ)

Πηγή: JSSNews