Freitag, 29. Januar 2021

Επιστήμη και πραγματικότητα





Μόνο (!) 10 ή το πολύ 11 χιλιάδες χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να σπέρνει και να οργώνει.
Αν μπορούσε να κάνει κανείς μια κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Άνθρωπο από την ημέρα που πήρε στα χέρια του μια πέτρα και άρχισε να την κάνει εργαλείο μέχρι σήμερα, τότε η ταινία αυτή θα περνούσε από μία βαριά αργή ταχύτητα στην αρχή, με το ένα φωνήεν να απέχει χιλιάδες χρόνια από το άλλο, σε μια ολοένα αυξανόμενη, φτάνοντας στις μέρες μας, όπου κανείς δεν θα προλάβαινε ν ακούσει τίποτε άλλο εκτός από μια δυσνόητη στριγκλιά. Στην αρχή το πρόσωπό του θα φωτίζονταν ζεστά και χαρούμενα, κάθε φορά που θα ανακάλυπτε κάτι καινούργιο, αλλά στο τέλος το φως θα μετατρέπονταν σε έναν βαθύ και δυσανάγνωστο ζόφο.
Και αν κάποιος επιχειρούσε να χρονολογήσει την εξέλιξη του, ξεκινώντας από τον Homo Erectus ή ακόμα και από τον Homo Habilis – δηλαδή δύο εκατομμύρια χρόνια πριν - μέχρι τις μέρες μας, τότε θα χρειαζόταν διαφορετικές κλίμακες μέτρησης. Στην αυγή της εξέλιξης ο άνθρωπος κινείται στην κλίμακα των εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων, (η φωτιά τιθασεύτηκε πριν περίπου 500.000 χρόνια), αργότερα περνάει στη κλίμακα των χιλιετιών, (με την ανακάλυψη της γεωργίας και του αρότρου) έπειτα σ αυτή των αιώνων (με την χρήση αρότρων με πολλαπλά υνιά – βαριά ζεύξη) και τέλος στις μέρες μας στην κλίμακα των δεκαετιών (με την ανακάλυψη της μηχανοκίνητης ζεύξης).
Είναι άραγε αυτή η τεράστια απόσταση από την μία περίοδο στην άλλη δείγμα μειωμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας των πρώτων ανθρωπείδων; Ή πιο απλά, ήταν οι πρόγονοί μας τόσο πολύ πιο κουτοί από μας; Μάλλον αυτό είναι ένα ερώτημα άλλης φύσεως από την παρούσα ανάρτηση. Πάντως για να μην αφήσω το ερώτημα ανοιχτό σε ότι αφορά τη δική μου άποψη, δεν το πιστεύω. Γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος των δύο πρώτων ανθρωπείδων ήταν πιο ελαφρύς από αυτόν του Homo sapiens – sapiens, ο οποίος περπάτησε στη γη πριν 50.000 χρόνια, και ίσως αυτό μας επιτρέπει να θεωρήσουμε αυτούς τους προγόνους μας όντως χαμηλότερων πνευματικών ικανοτήτων, αλλά γιατί ο Homo sapiens – sapiens χρειάστηκε 40.000 χρόνια για να αρχίζει να σπέρνει σπόρους και να παράγει αποθέματα τροφής; Μήπως κάτι μας διαφεύγει; Εγώ, πάντως, αντικρίσω με δέος αυτή την προσεκτική ιχνηλάτηση του περιβάλλοντος, αυτή την αργή και ήρεμη κατανόηση των νόμων της φύσης, ενώ αντίθετα δεν μπορώ παρά να νοιώσω μια αποστροφή για την υβριστική πια επέμβαση του σημερινού ανθρώπου στο περιβάλλον και την διατάραξη κάθε ισορροπίας μεταξύ ανθρώπινης ζωής και ζωής στον πλανήτη μας εν γένει. Σήμερα την εποχή της βραδύτητας την έχει αντικαταστήσει η εποχή της φρενήρους ταχύτητας, που δεν σηματοδοτεί άλλο τι «πάρεξ θάνατο πικρό» που θα έλεγε και ο ποιητής.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

καλημέρα και καλά σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...