Υπάρχουν δύο γλώσσες, επάνω και κάτω
Καθώς υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά
Και ό,τι ο άνθρωπος κουβαλάει πάνω του
Δεν γνωρίζει πιά…..
Αυτοί όμως που είναι από κάτω, θα μείνουν πάντα από κάτω
Ώστε αυτοί που είναι από πάνω, να μένουνε πάντα από πάνω.
Από την Αγία Ιωάννα των σφαγείων, του Μπέρτολντ Μπρέχτ
Η πιο σκληρή είδηση που διάβασα την βδομάδα που μας πέρασε είναι τα αποτελέσματα της δίκης για την πτώχευση της Swissair.
Η Swissair, η αεροπορική ελβετική εταιρεία, το καμάρι της ελβετικής ακρίβειας, πέρασε το 2001 στα κόκκινα και κήρυξε πτώχευση.
Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είναι.
Ο τελευταίος γενικός διευθυντής ο Mario Corti, πρώην γ. διευθυντής της Νεστλέ και μέλος του Δ.Σ. της Swissair, ανέλαβε την θέση του διευθύνοντος συμβούλου στις 16/3/2001 και έλαβε προκαταβολική αμοιβή ύψους 12,5 εκατομμύρια ελβετικών φράγκων. Τα πήρε προκαταβολικά, αφού γνώριζε εκ των έσω, ότι η εταιρεία πνέει τα λοίσθια.
Σκασίλα του! Αυτός ο κύριος, ο Mario Corti, με την βοήθεια των υπολοίπων μελών του Δ.Σ. πήρε τα 12,5 εκατομμύρια και 5 μήνες μετά, η εταιρεία δεν ήταν σε θέση ούτε κηροζίνη να πληρώσει για να μαζέψει τα αεροπλάνα της από τα πέντε σημεία του ορίζοντα που ήταν σκορπισμένα, όταν την βρήκε η συμφορά.
Επιβάτες ξέμειναν και πλήρωσαν από την τσέπη τους την επιστροφή τους.
Το κακό δεν σταματάει εδώ.
Η Swissair μέτραγε στις σοβαρές και αξιόπιστες εταιρείες την Ελβετίας, γι αυτό και δεκάδες ασφαλιστικά ταμεία είχαν αγοράσει μετοχές, ομόλογα και τα υπόλοιπα, όπως έκανε το δικό μας το ΙΚΑ με την ακρόπολη χρηματιστηριακή.
Πάνε αυτά!
Όπως βέβαια πάνε και τα λεφτά των μετόχων, αφού η μετοχή έγινε κονφετί.
Πάνε αυτά!
Όπως βέβαια πάνε και τα λεφτά των μετόχων, αφού η μετοχή έγινε κονφετί.
Ιδρύεται η Swiss, με τα περιουσιακά στοιχεία της μαμάς εταιρείας Swissair.
Γρήγορα πτωχεύει και αυτή!
Το 2005 η Λουφτχάνσα εξαγόρασε τις μετοχές της Swiss έναντι του ευτελούς ποσού των 70 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων.
Αυτή δηλαδή βγήκε διπλά κερδισμένη.
Αγόρασε το μερίδιο της έναντι πινακίου φακής, και έβγαλε και από τη μέση έναν σοβαρό ανταγωνιστή.
Λαμπρά!!!
Η υπόθεση πήγε στον Εισαγγελέα. Η δίκη κόστισε στο ελβετικό κράτος κάμποσα εκατομμύρια ευρώ σε ακροαματικές διαδικασίες, σε εκθέσεις ειδικών κλπ. κλπ..
Ακούστε την απόφαση:
Όλοι οι 19 συνεργοί της πτώχευσης κηρύχθηκαν πανηγυρικά αθώοι.
Μάλιστα, επειδή η τιμή τους (ποια τιμή τους) τσαλακώθηκε, πήραν και μια βασιλική αποζημίωση από 2.000.000 ευρά συνολικά με πρώτο και καλύτερο τον κ. Κόρτι που έλαβε 488.000!!
Η Ελβετία, κατατάσσεται στις λιγότερο διεφθαρμένες χώρες του πλανήτη.
Έχει το δεύτερο ή τρίτο ψηλότερο κατακεφαλήν εισόδημα. Αν πιστεύαμε, ότι η διαφθορά είναι αποτέλεσμα της φτώχειας και της μιζέριας, θα ήταν λάθος.
Αν πιστεύουμε, ότι στην Ελλάδα έχουμε υψηλή διαφθορά θα ήταν σωστό, αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Εκεί όμως είναι μαγκιά!!
Το 2005 η Λουφτχάνσα εξαγόρασε τις μετοχές της Swiss έναντι του ευτελούς ποσού των 70 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων.
Αυτή δηλαδή βγήκε διπλά κερδισμένη.
Αγόρασε το μερίδιο της έναντι πινακίου φακής, και έβγαλε και από τη μέση έναν σοβαρό ανταγωνιστή.
Λαμπρά!!!
Η υπόθεση πήγε στον Εισαγγελέα. Η δίκη κόστισε στο ελβετικό κράτος κάμποσα εκατομμύρια ευρώ σε ακροαματικές διαδικασίες, σε εκθέσεις ειδικών κλπ. κλπ..
Ακούστε την απόφαση:
Όλοι οι 19 συνεργοί της πτώχευσης κηρύχθηκαν πανηγυρικά αθώοι.
Μάλιστα, επειδή η τιμή τους (ποια τιμή τους) τσαλακώθηκε, πήραν και μια βασιλική αποζημίωση από 2.000.000 ευρά συνολικά με πρώτο και καλύτερο τον κ. Κόρτι που έλαβε 488.000!!
Η Ελβετία, κατατάσσεται στις λιγότερο διεφθαρμένες χώρες του πλανήτη.
Έχει το δεύτερο ή τρίτο ψηλότερο κατακεφαλήν εισόδημα. Αν πιστεύαμε, ότι η διαφθορά είναι αποτέλεσμα της φτώχειας και της μιζέριας, θα ήταν λάθος.
Αν πιστεύουμε, ότι στην Ελλάδα έχουμε υψηλή διαφθορά θα ήταν σωστό, αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Εκεί όμως είναι μαγκιά!!
Υ.Γ.
Από την πτώχευση έμειναν άνεργοι 9000 άτομα.
Στη διάρκεια της Liquidation, κατετέθησαν 13.000 αιτήσεις πιστωτών ύφους 49 δισεκατομμυρίων ελβετικών φράγκων. Ο διαχειριστής της πτώχευσης έκανε αποδεκτές απαιτήσεις ύψους 9,7 δισεκατομμυρίων, είχε διαθέσιμα μόνο 1,6 δις .
Είναι αυτό που λέμε "συμβαίνουν και εις Παρισίους". Μια άλλη σκληρή είδηση που διάβασα την παρελθούσα εβδομάδα τιτλοφορείται «Ένας στους 5 ζει για να δουλεύει/Για 614 εκατ. εργαζόμενους το 48ωρο είναι όνειρο θερινής νυκτός». Γράφει ο Μπάμπης Μιχάλης στην "Ελευθεροτυπία" (Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007): «Περίπου έναν αιώνα μετά την υπογραφή της διεθνούς συμφωνίας για μέγιστη εβδομάδα εργασίας 48 ωρών, ένας στους πέντε εργαζόμενους του πλανήτη συνεχίζει να δουλεύει περισσότερο. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), "Working Time Around The World: Trends in working hours, laws and policies in a global comparative perspective", το 22% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού (614,2 εκατ. εργαζόμενοι) δουλεύουν σήμερα υπερβολικά μεγάλα ωράρια. Η μελέτη εστιάζει στον χρόνο εργασίας σε 50 χώρες του κόσμου και για πρώτη φορά εξετάζει τις επιπτώσεις των σχετικών πολιτικών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Μεταξύ των χωρών, κορυφαίο σε υπερεργασία στον κόσμο είναι το Περού. Ένας στους δύο Περουβιανούς εργαζόμενους (το 50,9% του εργατικού δυναμικού της λατινοαμερικανικής χώρας) δουλεύει περισσότερες από 48 ώρες την εβδομάδα. Ακολουθούν οι Νοτιοκορεάτες, το 49,5% των οποίων υπερεργάζεται, οι Ταϊλανδοί (46,7%) και οι Πακιστανοί (44,4%)». Τα δύο πρόσωπα του Ιανού: θα πεθάνουμε λόγω υπερεργασίας ή λόγω ανεργίας και ανέχειας. Όλα αυτά, μοιραία, παραπέμπουν σε μια άλλη είδηση της ίδιας εβδομάδας, σύμφωνα με την οποία «(...) εξουθενωμένοι σε σημείο που θυμόντουσαν μόνο το όνομά τους, γλίτωσαν 31 εργάτες από σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, που είχε στήσει γιος τοπικού στελέχους του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος σε εργοστάσιο κατασκευής τούβλων στη φτωχική επαρχία της ενδοχώρας, Σανζί (...) δούλευαν υπό άθλιες συνθήκες, χωρίς αμοιβή και ωράριο, με μοναδικό αντάλλαγμα λίγο ψωμί και νερό. Ένας από τους "σκλάβους" ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου με σφυρί επειδή δεν δούλευε αρκετά (...) Οι επιζήσαντες, που γλίτωσαν από την κόλαση, έφεραν στο σώμα τους πληγές, εγκαύματα και μώλωπες, αφού οι επιστάτες τους υποχρέωναν να περπατούν ξυπόλυτοι και να κουβαλούν τούβλα, που δεν είχαν προλάβει να κρυώσουν. Δεν είχαν πλυθεί, χτενιστεί και βουρτσίσει τα δόντια τους για πάνω από έξι μήνες, ενώ φορούσαν τα ίδια ρούχα εδώ και ένα χρόνο. Τους περιφρουρούσαν σκυλιά και "εγκάθετοι" της εργοδοσίας, που παρακολουθούσαν τις επιδόσεις τους. Χωρικοί της περιοχής διατείνονται ότι αν ο Ουάνγκ Ντονγκί, πατέρας του ιδιοκτήτη του εργοστασίου, δεν ήταν γενικός γραμματέας του κόμματος, το εργοστάσιο, που δεν είχε καν άδεια λειτουργίας, θα είχε προ πολλού αποκαλυφθεί» ("Καθημερινή" Σάββατο 9 Ιουνίου 2007). "Η εργασία απελευθερώνει" ισχυριζόταν η επιγραφή στην πύλη του Auschwitz...
AntwortenLöschenΤώρα θα σου πω κάτι τετριμμένο, αλλά σε παρακαλώ να μου το επιτρέψεις. Δεν είναι θέμα διαφθοράς. Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Αφού θα πουλήσει το σκοινί σε εκείνον που θα του περάσει (του καπιταλισμού) τη θηλειά στο λαιμό, φαντάσου πώς θα δικαιολογήσει όσους βάζουν τη θηλειά στο λαιμό των άλλων.
AntwortenLöschen>> "Από την πτώχευση έμειναν άνεργοι 9000 άτομα."
AntwortenLöschenΤο πιο σκληρό της είδησης ήταν αυτό. Αν και ο άνεργος της Ελβετίας δεν έχει σχέση με τον άνεργο της Ελλάδας.
Από σκληρές ειδήσεις είμαστε χορτάτοι. Δώστε μας κάτι μαλακό.
Αλήθεια, τι κάνουν τα χελιδόνια; Από 15/5 έχουμε να τα δούμε.
Εκεί επτώχευσε μια εταιρεία(-άρα), εδώ εξαγοράζεται με σκοπό την πτώχευση και το κλείσιμο μια ολόκληρη χώρα!
AntwortenLöschenΠαρόμοια περιστατικα με του κ. Corti έχουμε και στην όμορφη χώρα μας: "Σύμβουλοι" προσελήφθησαν σε προβληματικές με συμβάσεις που, εκτός από τους τεράστιους μισθούς από επιχειρήσεις που πέθαιναν και τα ελλείμματά τους πλήρωναν (και ακόμη πληρώνουν;) οι φορολογούμενοι, προέβλεπαν οι συμβάσεις τους και ιλιγγιώδεις αποζημιώσεις σε περίπτωση λύσης της σύμβασης (π.χ. 200 εκατομμύρια δρχ. τότε). Στη συνέχεια πολλές συμβάσεις ελύοντο, λίγο αργότερα, από τα Δ.Σ. των προβληματικών και οι κύριοι σύμβουλοι εισέπρατταν από τα φτωχά βαλάντια των φορολογουμένων τις πλούσιες αποζημιώσεις!!!
AntwortenLöschenΚαλησπέρα και καλή βδομάδα σε όλους!!
AntwortenLöschen@ Alterapas,
Όπως πάντα σχόλια μεστά, που κάνουν για πόστ.
Γι αυτό το επόμενο πόστ θα είναι περί τα μηστά ανά την υφήλιο, έτσι για να πάρουμε μια ποσοτική γεύση του καπιταλισμού , εκτός από την ποιοτική.
@ advocatus diaboli + @ cropper
Από την σελίδα μου εδώ, έχω πει πολλές φορές ότι όλες οι αλήθειες είναι παλιές και τετριμμένες και έχουμε υποχρέωση, ακόμα και όταν δεν βρίσκουμε πρωτότυπους τρόπους, να τις επαναλαμβάνουμε για να μη πέσουν σε λήθη.
Ο καπιταλισμός σήμερα, έχει καταντήσει μία λέξη, που οι αριστεροί δεν τη λένε, για να μην χαρακτηριστούν μπασ-κλας και οι δεξιοί πάλι δεν την λένε, γιατί θέλουν να την θάψουν.
Σήμερα λέμε ελεύθερη αγορά!!!
Ε, λοιπόν εγώ, χαίρομαι που το είπες όπως είναι!
Είναι η χειρότερη μορφή του καπιταλισμού που δείχνει ότι έχει διαφθείρει τα πάντα. Ακόμα και την δικαιοσύνη. Και μάλιστα δεν ενδιαφέρεται ούτε τους τύπους να κρατήσει.
Και χωρίς λεφτά μπορούμε να ζήσουμε, αλλά χωρίς δικαιοσύνη, έτσι ανοιχτά, δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Το πιο σκληρό της είδησης για μένα είναι η διαφθορά της δικαιοσύνης.
Σας ξαναθυμίζω τα λόγια του Μισεά:
"Ο καπιταλισμός κατάφερε να λειτουργήσει διότι κληρονόμησε μία σειρά ανθρωπολογικούς τύπους που δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: όπως δικαστές αδιάφθορους, ακέραιους, λειτουργούς βεμπεριανού τύπου, εκπαιδευτές που αφιερώνονται στην κλίση τους, εργάτες που έχουν ένα ελάχιστο επαγγελματικής συνείδησης κλπ. Οι τύποι αυτοί δεν ξεπήδησαν από μόνοι τους, έχουν δημιουργηθεί σε παλαιότερες ιστορικές περιόδους".
Δες τε πώς αυτοί οι τύποι που κληρονόμησε ο καπιταλισμός αρχίζουν να σβήνουν.
Το επόμενο πόστ θα το αφιερώσω στα χελιδόνια μου.
@ Greg,
δεν πιστεύω να εννοείς, ότι ανέβασα αυτό το ποστ για να γράψω για την πτώχευση της Swissair;
Ο πλανήτης πτωχαίνει και μερικοί κερδίζουν από τη φτώχεια με την ανοχή και τη υποστήριξη της δικαιοσύνης!
Αυτό ήθελα να πω.
@ heliotypon
200 εκατομμύρια για να δώσουν συμβουλές χωρίς καμία απολύτως αξία;;
Απίστευτα πράγματα!
Ε ρε που πάμε!!!
και που είσαι ακόμα...
κρίση έχουμε, βεβαίως... αλλά όχι οικονομική - αξιών και χαρακτήρος... αλλά ποιός νοιάζεται;
AntwortenLöschenΚαλημέρα καλέ λύκε,
AntwortenLöschenΝαι κρίση αξιών, αυτό εννοώ!
Οχι οικονομική κρίση, αλλά αξιών.
Noμίζω έχω τοποθετηθεί σε προηγούμενη ανάρτηση σου,
AntwortenLöschenαν τόβρεις δημοσίευσε το.
Καλημέρα winzip,
AntwortenLöschenΣτο θέμα της κρίσης αξιών;; η στο θέμα της δίκης;;
Και η οικονομική κρίση από κει ξεκινάει. Από την κρίση αξιών και χαρακτήρων...
AntwortenLöschenη κομπίνα της Swissair δοκιμάστηκε όταν αγόρασε τη Sabena και έπιασε με επιτυχία, η Sabena έκλεισε απολύθηκαν όλοι, και τώρα υπάρχει η Brussels airlines που χρησιμοποιεί το στόλο της (πρώην)Sabena, προσέλαβε 90% λιγότερους υπάλληλους και πάει περίφημα.
AntwortenLöschenΑμ, Πως!...
Καλησπέρα Χρήστο,
AntwortenLöschenΜε οικονομικές κρίσεις η ανθρωπότητα ζει, χωρίς αξίες όμως γινόμαστε ζούγκλα.
Αυτή τη ζούγκλα οφείλουμε να καταδικάζουμε, όπως μπορούμε.
Εσείς οι συγγραφείς με το έργο σας, εμείς μπλογκάροντας
Καλησπέρα roidis
AntwortenLöschenΔεν είναι η κομπίνα της Swissair ή της κάθε εταιρείας που με ενοχλεί, αλλά η στάση της δικαιοσύνης.
Αλλά, να σου πω και κάτι, δεν πιστεύω, ότι οι εργαζόμενοι καταστρέφουν μία εταιρεία, αλλά οι μάνατζερς.
Διάβασε σε παρακαλώ το σχόλιο του Ηλιότυπου. 100άδες εκατομμύρια για να σωθούν οι «προβληματικές».
Αλλά και ο Γκάλμπρέιθ, τα ίδια λέει. Σήμερα οι μάνατζερς κανονίζουν τα πάντα. Οι μέτοχοι, βράσε ρύζι. Δεν έχουν να πουν τίποτε. Ούτε μπορούν να αντιδράσουν.
έτσι για να μην στενοχωριόμαστε ότι είμαστε οι μόνοι (μόνο οι πρώτοι είμαστε!)
AntwortenLöschenκαλησπέρα Alexandra μου,
AntwortenLöschenΜπα αυτοί είναι σαϊνια στις απάτες, εμείς δε φτουράμε.
Θυμίσου την Exon, την Mannesmann-Vodafon, το σκάνδαλο του Ακκερμαν (διευθυντή της Deutsche Bank, 320 εκατομμύρια ευρώ) και τοοοοσα άλλα. Ολα σκάνδαλα-απάτες εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Το τελευταίο της Airbus, (1,2 ή 2,2 δισ ευρώ),
Φρίκη, όταν υπάρχουν χώρες που λιμοκτονούν εξαιτίας τους.
Ήταν η εταιρεία με το καλύτερο in-flight service... την ίδια ώρα που η easyjet "πετάει" όλο και ψηλότερα χωρίς να προσφέρεται στους ταξιδιώτες ούτε ένα φυστίκι. Ριμάδα λιτότητα...
AntwortenLöschenΓειά σου τοιχώρυχε,
AntwortenLöschenΠαρότι, πρέπει να πετάω καμιά 10ρια φορές το χρόνο, παρότι τα έσοδα μου εξαρτώνται από τα φτηνά εισητήρια, είμαι υπέρ της ακρίβειας των εισητηρίων. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι τεράστια από τα αεροπλάνα. Είμαι εναντίον των εισητηρίων των 10 ευρώ.
Μακάρια 50% της τιμής των εισητηρίων να διατίθονταν για την αποκατάσταση της ρύπανσης.
Πρίν 30 χρόνια δεν υπήρχαν εισητήρια με λιγότερο από 300 ευρώ. Σήμερα έχουν ξεφτιλιστεί!
Οι εταιρείες φτωχεύουν, αλλά οι μέτοχοι πλουταίνουν.
Αυτή είναι η φύση του σημερινού καπιταλισμού.
ε;;;;
AntwortenLöschenπαντού τα ίδια τελικά...αλλά κι αυτό παραείναι κραυγαλέο.....τι ωραία που τα έχουν φτιαγμένα όλοι αυτοί οι άρπαγες...έως καιρού όμως....μόνοι τους ανοίγουν το λάκο τους...
Καλησπέρα cook the book,
AntwortenLöschenΤα ίδια και χειρότερα!
Απλώς εδώ είναι το "χύμα" που σου κάνει τη καθημερινή ζωή δύσκολη Το τελευταίο καιρό, όταν πάω Γερμανία, μόνο για σκάνδαλα ακούω στη Τιβι τους.
Και τι σκάνδαλα....
Σκανδαλάρες!!!!!!!!!!!
Για δες το πόστ μου
http://ange-ta.blogspot.com/2006/09/blog-post_115884678592952818.html
αν δεν βαριέσαι και θα καταλάβεις.
Ωραίος ο κ. Κόρτι! Ωραίο και το σενάριο.. η ζωή σκαρώνει τα καλύτερα σενάρια έχει πει κάποιος που δεν θυμάμαι.
AntwortenLöschenΟι εργαζόμενοι όταν παίζουν το μάνατζερ είναι επίσης επικίνδυνοι. Οπως στην περίπτωση της εταιρείας που... πέταγε παλιά, της Πειραϊκής-Πατραϊκής. Ανέλαβαν οι εργαζόμενοι τη διαχείριση και αποφάσισαν τι θα παράγουν, έτσι, ξεκάρφωτα, αποφάσισαν να παράγουν ύφασμα κοτλέ. Μάλλον αυτό ήταν το πιο εύκολο ή το είχαν συνηθίσει. Το κοτλέ όμως είχε φύγει από τη μόδα και έμεινε να σαπίζει στις αποθήκες όταν έβαλε λουκέτο τελικά η επιχείριση. Οι εργαζόμενοι μείναν άνεργοι, φυσικά, και βγήκαν στο ταμείο ανεργίας.
Γιατί έγραψα το παράδειγμα; Επειδή οι εργαζόμενοι μένουν άνεργοι στο τέλος. Επίσης, τον σχεδιασμό του πλάνου της πορείας μιας επιχείρισης τον ξέρει μόνο ο σχεδιαστής, ο οποίος μένει ικανοποιημένος στο τέλος, όπως ο κ. Κόρτι. Ο ανθρωπισμός δεν έχει θέση στα επιχειρηματικά σχέδια. Ο καπιταλισμός δεν πουλά μόνο το σκοινί αλλά δίνει πακέτο/προσφορά το σαπούνι για να γλιστράει το σκοινί.
Το αντίπαλο δέος στον κόσμο των επιχειρήσεων ίσως να είναι οι ανταγωνιστικές συσπειρώσεις εργαζομένων με πλήρη συνείδηση και άρτια οργάνωση ώστε να παράγουν φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα και σε προσιτές τιμές που να πείθουν την Αυτού Μεγαλειότητα τον Καταναλωτή.
Ο Καταναλωτής είναι ο ρυθμιστής της πορείας όλων, είναι εργαζόμενος (άρα πρέπει να καταλαβαίνει τι παίζεται) μόνο που κοιμάται -ακόμα.
Καλησπέρα Ροδιά,
AntwortenLöschenΣ αυτή τη ελεεινή ιστορία, σε τρία πράγματα πρέπει κανείς να εστιάσει τη προσοχή του:
1. 6.000 εργαζόμενοι πλήρωσαν τη νύφη άμεσα.
2. ΑΛΛΑ πολλοί περισσότεροι έχασαν ένα μέρος από τη σύνταξή τους. Αυτό το δεύτερο, για όσους πιστεύουν ότι η ιδιωτική ασφάλεια εξασφαλίζει τον εργαζόμενο καλλίτερα, αλλά και τι σημαίνει ομόλογα για την σύνταξη. Αγοράζει το ασφαλιστικό ταμείο ομόλογα και στο τέλος μένει ταπί, γιατί η ιδιωτική εταιρεία πτώχευσε.
4. Ποιόν υπηρετεί τελικά η δικαιοσύνη;; Πάντως όχι το δίκιο!.
Θυμήθηκα το ποστ σου όταν είδα το άρθρο για τον πρόεδρο του ΟΤΕ κ. Βουρλούμη που έδωσε αύξηση 70% στον εαυτό του!!!
AntwortenLöschenΓίνεται σχετική συζήτηση και στο buzz:
E,, Βέβαια, θα πάνε πίσω οι δικοί μας οι managers?
AntwortenLöschenΟι σημερινοί Κροίσοι του πλανήτη μας;
Αν δε βαριέσαι να διαβάσεις και το τελευταίο μου πόστ. Εχει σχέση με την μορφή του σημερινού καπιταλισμού.
Ο Managers κανονίζουν αστρονομικούς μισθούς για πάρτη τους και η εταιρεία στα κομμάτια να γίνει