Χρέη έχουμε όλοι, όπλα όμως λίγοι!

Παπα-νδρέου, Παπα-τζη
Είναι θεάρεστο αυτό που γίνεται;
Είναι ν ακούει και να λέει κανείς το Έργο σου;
Την πατρίδα σου και τους Θεούς της κουρσεύεις
Ξένο στρατό φέρνεις και ρίχνεις απάνω της.
Ποια τιμωρία θα σταματήσει το κλάμα των μανάδων;
Η πατρίδα και η γη σου η πατρική
πώς θα ‘ναι φίλος και σύμμαχος
που με τα όπλα σου την αφανίζεις;*

Είναι πολύ δύσκολη υπόθεση να γράφει κανείς σε δύσκολους καιρούς. Δεν χωράει αμφιβολία, ότι περνάμε δύσκολα χρόνια, όχι μόνο εδώ στη χώρα μας, κάτι που πονάει πιο πολύ, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ελλάδα περνάει την μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 50 χρόνων.
Αλλά και ο πλανήτης επίσης και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με όλες τις κρίσεις των προηγούμενων εποχών.
Στραγγίζεται και η τελευταία σταγόνα του πετρελαίου, ενώ είναι γνωστό στο καθένα ότι παίρνουμε ένα κεφάλαιο της φύσης – το λάδι της πέτρας - που χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια και σε συνθήκες που δεν θα επαναληφθούν για να φτιαχτεί. Ο αέρας μολύνεται, τα αποθέματα πόσιμου νερού μειώνονται, τα μέταλλα τα σπαταλάμε σε κουτάκια κόκα κόλας, το κλίμα αποσυντονίζεται, το πλαστικό νησί στον ειρηνικό ωκεανό μεγαλώνει, η κυρία Αγγέλα Μέρκελ, αυξάνει την διάρκεια λειτουργίας των ατομικών αντιδραστήρων, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα ενός πυρηνικούς ατυχήματος, πόλεμοι συνεχίζουν να σκορπάνε θάνατο και μίσος ενώ εξαπολύονται απειλές για καινούργιους πολέμους και για φρέσκο αίμα. Η ανθρωπότητα παίζει ένα οδυνηρό δράμα, με παίχτες μεθυσμένους και διεφθαρμένους μέχρι το μεδούλι τους.
Τι άθλια εικόνα!
Από τη μια μεριά ηγέτες ηλίθιοι και αποχαυνωμένοι που το μόνο που σκέφτονται είναι η εξουσία τους, η θεσούλα τους, η ρεμούλα τους, η χλιδή τους και από την άλλη λαοί διεφθαρμένοι! Ηγέτες χωρίς πατρίδα αλλά και λαοί επίσης!
Δεν είναι πρώτη φορά που η ανθρωπότητα βρίσκεται σε κρίση. Ήταν όμως ποτέ τόσο απελπιστικά παραδομένη στην ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης; Ακόμα και οι σκλάβοι της μεγάλης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας επαναστάτησαν, ακόμα και οι μαύροι της Αμερικής, που δεν έβλεπαν πουθενά ελπίδα σωτηρίας.
Ποιος προβάλει σήμερα μια άλλη άποψη, πέρα από αυτήν των ΜΜΕ και των Κυβερνήσεων όλων των πλούσιων δυτικών κρατών; Σίγουρα και υπάρχουν κριτικά πνεύματα, αλλά είναι τόσο απελπιστικά λίγα που η απάντηση είναι ο κανείς! Ποιος θα μας ξετυφλώσει τέλος πάντων, εμάς τους τυφλωμένους και αήττητους γίγαντες; Όχι! Ο κανείς που μας τύφλωσε, δεν πρόκειται να μας γιάνει.
Ωστόσο, όσο ισχυρή και αν φαίνεται η κυρίαρχη ιδεολογία και η τάξη της, αυτή η φάση της ανθρώπινης ιστορίας θα περάσει κάποτε. Σε 20 χρόνια ή σε 200 θα περάσει, όχι μόνο γιατί τα πάντα ρει και ουδέν μένει, αλλά κυρίως γιατί αθανασία δεν υπάρχει στη φύση. Όλα είναι υποκείμενα φθοράς. Το πρόβλημα είναι πώς θα περάσει και τί θ’ αφήσει στη διάβα της.
Στην ιστορία της μεγάλης κλίμακας όλους θα τους φάει η μαρμάγκα, μεγάλα κράτη θα ψοφήσουν (άνθρωποι ούτως ή άλλως) και άλλα θα γίνουν μεγάλα.
Στην ιστορία της μικρής κλίμακας και στη σημερινή Ελλάδα το αδιέξοδο είναι ορατό. Θα πτωχύνουμε λένε οι περισσότεροι, λες και δεν έχουμε ήδη πτωχύνει. Θα βγούμε από τη κρίση το 2011 λένε κάποιοι άλλοι, χωρίς να μας λένε πώς.
Αναρωτιέμαι μέχρι πότε θα κινούνται τα αεροπλάνα πάνω από τα κεφάλια μας, τα πλοία πάνω στους ωκεανούς φορτωμένα με σκόρδα από την Κίνα, γαρίδες από τη Β. Θάλασσα προς τη Νότια για να καθαριστούν και να επιστρέψουν στη Βόρεια για να καταναλωθούν, κινήσεις και μετακινήσεις που δεν έχουν άλλο λόγο και αιτία εκτός του όλο και πιο φτηνά, όλο και πιο φτηνά, μέχρι να αδειάσουν όλες οι αποθήκες της γης όλο και πιο γρήγορα όλο και πιο γρήγορα όλο και πιο γρήγορα; Μέχρι πότε θα κινούνται τα εκατομμύρια των αυτοκινήτων ανάμεσα από τα σπίτια μας, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα μόλυβδο και άλλα δηλητήρια, που συσσωρεύονται και συσσωρεύονται και κάθονται στις τροφές μας, στα ρούχα μας, στο δέρμα μας, στο στομάχι μας στο μέλλον των παιδιών μας; Μέχρι πότε θα έχουμε την πολυτέλεια να πλένουμε το δρόμο για να φύγει η σκόνη με το λάστιχο του νερού αδειάζοντας αυτό το πολύτιμο αγαθό που δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν στα σπίτια τους ή στα καλύβια τους;
Μέχρι πότε θα ευημερεί το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού εις βάρος του υπόλοιπου 90%
Μέχρι πότε θα τροχίζουμε το κλαδί του δένδρου που καθόμαστε;
Πως μπορούν να μιλούν όλοι αυτοί οι δήθεν σοφοί μόνο για την οικονομία, για την ανάπτυξη και για τα χρήματα , όταν μόνο εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα. Απ όλες τις ακατάσχετες ανοησίες που αράδιασε και αραδιάζει ο ΓΑΠ, σε ένα είχε δίκιο «λεφτά υπάρχουν»!
Ένα τυπογραφείο χρειάζεσαι και έχεις όσα θέλεις. Το ζήτημα είναι ποιός έχει το κλειδί, ποιος τυπώνει και για ποιο σκοπό. Αν σκεφτούμε ότι το χρήμα είναι ένα απλό εργαλείο για να ανταλλάσουμε αλεύρι με αγελάδες ή ντομάτες με βούτυρο, τότε θα έπρεπε να υπάρχει χρήμα όσο υπάρχουν αγελάδες και βούτυρα. Και ωστόσο μόνο εργαλείο δεν είναι το χρήμα. Σήμερα το χρήμα είναι το κλειδί για να υποδουλώσεις μια άλλη χώρα, είναι αυτοσκοπός, είναι λόγος ύπαρξης του ισχυρού για να υποδουλώνει τον ανίσχυρο

Εγώ κρατάω όλα τα κλειδιά, θα μπορούσε να αναφωνήσει ο Στρος- Καν! Αφήνοντας πίσω σε δύναμη τους πιο ισχυρούς βασιλιάδες όλων των εποχών!

Υπάρχουν δυο στοιχεία που χαρακτηρίζουν την οικονομετρία (όχι την οικονομία) μιας χώρας. Το ετήσιο έλλειμμα δημοσίων δαπανών και το δημόσιο χρέος που έχει σωρευτεί από αυτά τα ελλείμματα.
Και τα δυο τα μετράνε σε ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, γιατί με αυτή τη σημειολογία αποκτά κανείς μια ιδέα των τρις που ακούει και βέβαια δείχνει και την δυνατότητα μιας χώρας να εξοφλήσει (κάτι που σε καμία οικονομία του πλανήτη δεν φαίνεται πιθανόν) κάποτε τα χρέη της.
Υπάρχει και το συνολικό χρέος κάθε χώρας, δηλαδή αυτά που χρωστάει το δημόσιο συν αυτά που χρωστάνε οι ιδιώτες.
Η Ελλάδα είναι σε πολύ κακή θέση όσον αφορά και τα δύο, αλλά σε λιγότερο τραγική, όσο αφορά το συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο.

Δείτε άλλη μια φορά ποιος χρωστάει ακόμα και στης Μιχαλούς εκτός από την Ελλάδα:
Και αφού το δείτε, πείτε μου, γιατί η Ελλάδα παραδόθηκε στα σκυλιά του ΔΝΤ; Για 375 ψωροδις?

Ταμπέλα 1. Δημόσιο Χρέος


Πηγή: 1. Wiki, http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_GDP_(nominal)
2. Wiki, http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_public_debt
3. http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt

Επίσης δείτε τα συνολικά χρέη μερικών κρατών (δημόσιο και ιδιωτικό) και πείτε μου, αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να εξοφληθούν ποτέ αυτά τα χρέη. Κοροϊδία δηλαδή! Κοροϊδία και απάτη σε βαθμό κακουργήματος. Αλλά οι κακούργοι προστατεύονται!

Ταμπέλα 2,3, και 4: Ιδιωτικό και δημόσιο Χρεος

@

@

@

@

Σε πλανητικό επίπεδο, κάθε άνθρωπος και ανθρωπάκι, χρωστάει κατά μέσον όρο 8400 δολάρια!

Και κατα πως φαινεται από τις λίστες, οι πιο πλούσιες χώρες χρωστάνε και τα πιο πολλά.

* Στην επόμενη ανάρτηση, η περίληψη του έργου, απόσπασμα του οποίου αποτελούν αυτοί οι στοίχοι.