Το Βυζάντιο και οι μεταμοντέρνοι Έλληνες.

Γράφει ο Καστοριάδης
«Τώρα τι κάνουν οι Βυζαντινοί; Απλώς αντιγράφουν τα αρχαία χειρόγραφα και τους σχολιαστές τους και κάπου κάπου προσθέτουν και κανένα σχόλιο.»
Δηλαδή πόοοοσο άσχετος μπορεί να είσαι για να γράφεις μια τέτοια σάχλα; Κρίμα το άτομο δηλαδή!

Στο Βυζάντιο τα αρχαία κείμενα, αντιγράφησαν πλειστάκις, σχολιάστηκαν από λόγιους σχολιαστές , διευκρινίστηκαν, παραλληλίστηκαν με την χριστιανική διδασκαλία από τους Πατέρες φιλόσοφους της εκκλησίας (προφανώς χωρίς την Παλαιά διαθήκη, δεν ξέρω πού κολλάει αυτή η εβραϊκή φυλλάδα με τον Χριστιανισμό) και κυρίως έγιναν προσιτά στον αναγνώστη.

Παράδειγμα η γραφή
Η γραφή των αρχαίων κειμένων ήταν Κεφαλαία και χωρίς χωρισμό των λέξεων. Φανταστείτε τον Όμηρο γραμμένο χωρίς να ξεχωρίζουν οι λέξεις.
Π.χ.
Όμηρος πρωτότυπο κείμενο: ΑΝΔΡΑΜΟΙΕΝΝΕΠΕΜΟΥΣΑΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝΟΣ ΜΑΛΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΓΧΘΗΕΠΕΙΤΡΟΙΗΣΙΕΡΟΝΠΤΟΛΙΕΘΡΟΝΕΠΕΡΣΕΝ
Διαμορφωμένο κείμενο: ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν.

Σε καμία άλλη χώρα και σε καμία άλλη εποχή δεν αγαπήθηκαν και δεν «νταντεύτηκαν» τα αρχαία κείμενα όπως στην εποχή του Βυζαντίου από τον 4ο αιώνα μέχρι και τον 15ο, οπότε και έσβησε η μεγάλη αυτή Ελληνική Αυτοκρατορία!
Μετά τα παρέλαβε η Αναγέννησις και ανάθεμα σε όλους τους Φωτιστάδες, αν κατάλαβαν γρί από την μεγάλη αυτή Ελληνική Δημιουργία, αρχαία και βυζαντινή. 

Αυτοί είπαμε, μόνο μαύρα λάβαρα κάρφωσαν στον ουρανό και κυνήγησαν χρυσάφι και μονέδα. Τέτοιοι ήταν και τέτοιοι έμειναν οι Εσπέριοι μέχρι σήμερα.
Βέβαια υπήρξαν και υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Αυτές οι εξαιρέσεις, κατανόησαν και αγάπησαν τον βυζαντινό πολιτισμό το ίδιο όσο τον αρχαίο.