22 Απριλίου 1453

Μια Κυριακή γεμάτη φόβο.

Το πρωΐ οι καμπάνες σταμάτησαν να χτυπούν και το τείχος του λιμανιού γέμισε από ανθρώπους που κοίταζαν βουβοί και έτριβαν τα μάτια τους από έκπληξη. Απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και την πύλη της Αγίας Θεοδοσίας, το λιμάνι του Πέραν είναι γεμάτο τουρκικές γαλέρες. Κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει πως είχαν περάσει την αλυσίδα και είχαν βρεθεί στα νώτα των βενετσιάνικων πλοίων. Πολλοί νόμιζαν ότι είναι οφθαλμαπάτη και έτριβαν τα μάτια τους.
Μα η προκυμαία ήταν γεμάτη τούρκους που έτρεχαν εδώ και κει φτιάχνοντας προχώματα, μπήγοντας πασσάλους στη γη και τοποθετώντας κανόνια για να προστατέψουν τα πλοία τους.
Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές. Στην κορυφή του λόφου εμφανίστηκε ένα τουρκικό σκαρί κι άρχισε να γλιστρά προς τα κάτω μ ανοιχτά τα πανιά σαν να ‘πλεε πάνω στην ξερή γη, ενώ συγχρόνως χτυπούσαν τα τύμπανα και ηχούσαν οι σάλπιγγες. Το τραβούσαν εκατοντάδες άνδρες. Έφτασε γρήγορα στην ακτή γλιστρώντας πάνω σε μια ξύλινη ράμπα, έπεσε στο νερό, αποκολλήθηκε από τη βάση του και απέπλευσε προς τα άλλα πλοία που ήταν περισσότερα από πενήντα, μα όχι ιδιαίτερα μεγάλα. Είχαν δώδεκα ή δεκαοκτώ ζευγάρια κουπιά και μήκος πενήντα ως εβδομήντα πόδια.
--------------------------------------
Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Αγγελος σελ. 319, 320

 Ετσι πέρασε ο Μεχμέτ μέρος του στόλου του στον Κεράτιο.

Ο πίνακας είναι του Ιταλού ζωγράφου Fausto Zonaro (1854 - 1929)