Το πιο πικρό Πάσχα της Ιστορίας μας

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, όταν κάθε Χριστιανός χαίρεται με την επίγνωση της Ανάστασης του Σωτήρα. Στην καρδιά όμως των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης υπήρχε λίγη χαρά την Κυριακή του Πάσχα του 1453, η οποία συνέπιπτε με την 1η Απριλίου. Μετά από έναν χειμώνα με πολλές καταιγίδες, στον Βόσπορο ερχόταν η άνοιξη. Στους κήπους σε όλη την έκταση της πόλης, τα οπωροφόρα δένδρα άνθιζαν. Τα αηδόνια γύριζαν να κελαηδήσουν στα άλση και οι πελαργοί για να κτίσουν τις φωλιές τους στις στέγες. Ο Ουρανός ήταν χαραγμένος από μακριές γραμμές από αποδημητικά πουλιά που πετούσαν προς τις θερινές διαμονές τους, μακριά από τον βορρά. Αλλά η Θράκη αντηχούσε από τους ήχους ενός μεγάλου στρατού σε κίνηση, από ανθρώπους, άλογα και βόδια που έσερναν άμαξες που έτριζαν.

Οι πολίτες προσεύχονταν πολλές ημέρες να μπορέσουν τουλάχιστον να επιτελέσουν τις λειτουργίες της Μεγάλης εβδομάδας με ηρεμία.

Αυτό τους παραχωρήθηκε.

Το πρώτο εχθρικό απόσπασμα έγινε ορατό την Δευτέρα , 2 Απριλίου.

----------------------

Στήβεν Ράνσιμαν

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολής, σελ 143