(19) 17 Μαϊου 1453

Ο Μεχμέτ, με την βοήθεια Σέρβων Χριστιανών προσπάθησε να εισέλθει στην Πόλη υπογείως. Ένας Γερμανός, ο Γκράντ το ανακάλυψε και ακύρωσε αυτή την προσπάθεια των Τούρκων.

Διαβάστε τις σχετικές περιγραφές από τους ιστορικούς και μυθιστοριογράφους της Πολιορκίας:

Τα αστέρια έλαμπαν ακόμα στον ουρανό σαν ασημένιες καρφίτσες. Η νύχτα αυτές τις τελευταίες ώρες πριν τα ξημερώματα ήταν ήσυχη και παγερή σαν τον θάνατο.

Κοντά στην Καλιγαρία Πύλη σταμάτησα ν’ αφουγκραστώ. Δεν ήταν μόνο οι χτύποι της καρδιάς μου, άκουγα θόρυβο κάτω από τα πόδια μου. Έπειτα είδα τον Γκράντ, τον Γερμανό, να ‘ρχεται προς το μέρος μου κρατώντας έναν δαυλό. Εκεί κοντά υπήρχαν βαρέλια γεμάτα νερό κι αυτός πήγαινε από το ένα στο άλλο, σταματούσε και τα παρατηρούσε. Στην αρχή νόμιζα ότι είχε χάσει τα λογικά του, ή πως έκανε μαγικά.
Με χαιρέτησε στο όνομα του Χριστού,   φώτισε με τον δαυλό του την επιφάνεια του νερού μέσα στο βαρέλι και με προέτρεψε να κοιτάξω κι εγώ. Κάθε τόσο η επιφάνεια του νερού έτρεμε σχηματίζοντας κύκλους, μολονότι η νύχτα ήταν ήσυχη και δεν χτυπούσε ούτε ένα κανόνι.

«Η γη τρέμει» είπα,  «Μήπως τρέμει ακόμα και η γη από θανάσιμο τρόμο;»

«Δεν καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που βλέπεις Ιωάννη Άγγελε, έτσι; Οι Τούρκοι δουλεύουν κάτω από τα πόδια μας.»

«Μα πως γίνεται!» φώναξα. Την ίδια στιγμή όμως θυμήθηκα τους λαγουμιτζήδες που είχε ζητήσει ο σουλτάνος από τη Σερβία.

Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Άγγελος  σελ 374 375.

Ο Μεγάλος Δουξ, ο Δούκας Νοταράς, του οποίου αποστολή ήταν να ασχολείται με παρόμοια  επείγοντα περιστατικά, έσκαψε, μετά από αίτημα του Γκράντ, ένα αντίθετο όρυγμα και κατόρθωσε να διεισδύσει στο τουρκικό, όπου έκαψε τα υποστηρίγματα. Η οροφή κατέρρευσε θάβοντας πολλούς υπονομευτές. 

Στήβεν Ράνσιμαν, η Αλωση της Κωνσταντινούπολης σελ 183

Στο μεταξύ ο αγώνας κατά των Τούρκων έχει παρασύρει τους πάντες μέσα στην Πόλη.

Γυναίκες, γέροι και παιδιά έχουν έρθει εθελοντικά να βοηθήσουν τις επισκευές των δύσμοιρων τειχών. Ο φόβος και η αγωνίας τους δίνει απίστευτες δυνάμεις. Μεταφέρουν πέτρες και κουβαλούν καλάθια γεμάτα χώμα, τα οποία σε κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσε να τα κουνήσει ούτε ο πιο δυνατός άνδρας.

«Προτιμάμε να πεθάνουμε κοντά στους άνδρες μας, στους πατεράδες μας και στους γυιούς μας» λένε «παρά να γίνουμε σκλάβοι»

Μίκα Βαλτάρι, Ιωάννης Άγγελος  σελ 362