(24) 24 Μαΐου 1453

Τώρα για μια ακόμα φορά, οι υπουργοί του αυτοκράτορα πήγαν σ εκείνον για να τον ικετεύσουν να φύγει ενόσω ήταν ακόμη δυνατό, και να οργανώσει την άμυνα της Χριστιανοσύνης από κάποιο ασφαλέστερο σημείο, όπου ίσως θα εύρισκε υποστήριξη. Ήταν τόσο καταβεβλημένος, ώστε ενώ του μιλούσαν λιποθύμησε. Όταν συνήλθε τους είπε άλλη μια φορά ότι δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τον λαό του. Θα πέθαινε μαζί του.
Ο μήνας Μάϊος πλησίαζε στο τέλος του, και από τους κήπους και τους φράχτες τα τριαντάφυλλα άνθιζαν. Αλλά το φεγγάρι χανόταν και οι άνδρες και οι γυναίκες του Βυζαντίου, της αρχαίας πόλης σύμβολο της οποίας ήταν το φεγγάρι, προετοιμάζονταν να αντιμετωπίσουν την κρίση που όλοι γνώριζαν ότι βρισκόταν επάνω τους.
------------------------------------------------------------------------------
Στήβεν Ράνσιμαν, η άλωση της Κωνσταντινούπολης, σελ 188